Η αιδώς ως ελάττωμα

 «Τις φυλές των Ελλήνων φανατικών» παραθέτει με την ευκαιρία του επεισοδίου που είχε ο Νικος Μανιος την ημέρα της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου ο Παντελής Μπουκάλας. Και με την ευκαιρία αυτή σε άρθρο του με τον ίδιο τίτλο στην «Καθημερινή» της Παρασκευής 19 Νοεμβρίου θυμίζει στους παλιότερους και ενημερώνει τους νεότερους για το «ποιος είναι ο Νίκος Μανιός

• • •

Κάποιοι πιστεύουν πως είναι οι νόμιμοι ιδιοκτήτες της χώρας, εκ κληρονομίας. Αλλοι πως είναι οι αυθεντικοί ιδιοκτήτες του όρου «λαός» και του περιεχομένου του, αφού είναι βέβαιοι ότι γνήσιος και ανόθευτος  λαός είναι μονάχα η μερίδα του λαού που συμφωνεί μαζί τους και τους υποστηρίζει, και επιπλέον ότι αυτοί τυγχάνουν οι μοναδικοί γνήσιοι εκφραστές της. Ορισμένοι δηλώνουν μοναδικοί επίγειοι εκπρόσωποι του μοναδικού πραγματικού Θεού, και στο όνομά του διαπράττουν τα μύρια όσα, ηδονικώς κοσμικά. Αρκετοί εμφανίζονται σίγουροι πως η Ιστορία τούς έχει αναθέσει τη διαχείριση των υποθέσεών της και πως μόνο στο δικό τους αυτί ψιθυρίζει τις βουλές της, ώστε να τις καταγράψουν στις δέλτους της, που τους τις έχει εκχωρήσει.

Από μοναδικότητες και αποκλειστικότητες άλλο τίποτε. Και επίσης από πατριδοφύλακες, εθνοφύλακες, αρχαιοελληνοφύλακες, ελληνογλωσσοφύλακες, θρησκειοφύλακες, ιστοριοφύλακες, αριστεροφύλακες, επαναστατοφύλακες. Και φυσικά, πολυτεχνειοφύλακες, ακράδαντα πεπεισμένους ότι «μόνο αυτοί διασώζουν και τιμούν το νόημα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου». Αρα μόνο αυτοί έχουν το δικαίωμα να στήνονται στην πύλη και να κάνουν φέις κοντρόλ (όπως «μόνο η ΠΑΣΠ δικαιούται να έχει στην κατοχή της τη ματωμένη σημαία του Πολυτεχνείου»). Και να προπηλακίζουν την αντιπροσωπεία της Βουλής. Και να τραμπουκίζουν, με θύμα και τον Νίκο Μανιό.

Δεν είναι βέβαια καμιά τηλεοπτική βεντέτα ο Μανιός, ώστε να τον γνωρίζουν οι νεοφώτιστοι. Θα μπορούσαν φυσικά να σκεφτούν, αν τους το επέτρεπε η φανατίνη που κυκλοφορεί στο αίμα τους, ότι για να είναι εκεί με την αντιπροσωπεία του Συλλόγου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974, ως γραμματέας της, κάτι θα είχε κάνει επί δικτατορίας. Κάτι «κακό». Πράγματι. Ο Μανιός ήταν στ’ αλήθεια αντιστασιακός, όχι κατά δήλωση. Συνελήφθη το 1971, βασανίστηκε, καταδικάστηκε σε δεκαεξαετή φυλάκιση, συμμετείχε στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, εκτοπίστηκε στη Γυάρο αμέσως έπειτα και έως τη Μεταπολίτευση. «Ηρωας;» Τίποτε τέτοιο. Απλώς ένας πολίτης. Που όταν χρειάστηκε να απαντήσει «παρών», απάντησε.

Θα ντρεπόταν στη Μεταπολίτευση ο Μανιός, όταν έβλεπε να πληθαίνουν γεωμετρικά οι «αντιστασιακοί». Για λογαριασμό τους ντρεπόταν, γιατί οι ίδιοι δεν είχαν τέτοια αδυναμία, ξεδιάντροποι κάπηλοι ήταν. Και τώρα ντρέπεται. Για λογαριασμό όσων νεοκαπήλων τον προπηλάκισαν. Γιατί  ούτε κι αυτοί έχουν το ελάττωμα της αιδούς.