Ποιον έκλεψε ο Κοσκωτάς;

Ο Γιώργος Κοσκωτάς με τον Λάγιος Ντέταρι, κατα
την υποδοχή του Ούγγρου την Τετάρτη 13 Ιουλίου 1988

Χθες Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου, ο Ολυμπιακός φιλοξένησε στο γήπεδο ΚαραΙσκάκη την Ουγγρική ποδοσφαιρική ομάδα Φερεντσβάρος. Λίγο πριν αρχίσει ο αγώνας, είδα στα social media πως παραβρίσκεται ο Λάγιος Ντέταρι.

Τον ποδοσφαιριστή που ήρθε στον  στον Ολυμπιακό το καλοκαίρι του 1988 από την Αιντραχτ Φρανκφούρτης. Ο τότε πρόεδρος του Ολυμπιακού, Γιώργος Κοσκωτάς, που είχε βάλει στόχο να φέρει στην ομάδα του μεγάλου λιμανιού έναν από τους καλύτερους παίκτες της Ευρώπης. Μια πρόταση που έφτανε τότε τα 3 δισεκατομμύρια δραχμές (περίπου 8.700.000 € σε σημερινά χρήματα), έκανε ένα από τα μεγαλύτερα «μπαμ» στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου και έντυσε στα ερυθρόλευκα τον Λάγιος Ντέταρι. Η γερμανική ομάδα έκανε αμέσως αποδεκτή την πρόταση των Πειραιωτών και ο Ουγγρος μπήκε στο αεροπλάνο για να έρθει στην Ελλάδα. Είναι από τότε η πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία του Ελληνικού ποδοσφαίρου.

Το σχόλιο φίλου στο καφέ που βλέπαμε τον αγώνα ήταν: «Δικά μας λεφτά είναι αυτά». Και συμφώνησα λέγοντας «τα γεγονότα έτσι έδειξαν»

Τελικά όμως τα λεφτά που έδωσε ο Κοσκωτάς στον Ντέταρι ήταν «δικά μας»; Πιστεύω πως  δεν ήταν. Βέβαια ήταν της ίδιας της μετέπειτα τράπεζας του, της «Τράπεζα Κρήτης» αλλά δεν ήταν των απλών καταθετών.

Για να καταλάβετε τι εννοώ, ας δούμε μερικά στοιχεία από την wikipedia για τον Γιώργο Κοσκωτά, που μεταξύ άλλων γράφει:

…Ο Κοσκωτάς γύρισε στην Αθήνα από τη Νέα Υόρκη τον Ιούνιο του 1979….

Στις 3 Σεπτεμβρίου 1979, ο Κοσκωτάς προσλήφθηκε στην Τράπεζα Κρήτης, ως προϊστάμενος του Τμήματος Εσωτερικού Ελέγχου και Συναλλάγματος της Διεύθυνσης Λογιστικού, με δικαίωμα πρώτης υπογραφής.

Ο Κοσκωτάς διέθετε πάντως αναμφισβήτητη ευφυΐα, καθώς εντυπωσίασε με τις οικονομικές γνώσεις του τόσο τον τότε ιδιοκτήτη της Τράπεζας, εφοπλιστή Γιάννη Καρρά, όσο και τον τότε διευθύνοντα σύμβουλο, καθηγητή Γεώργιο Καλαμωτουσάκη.

Το 1982 ανέλαβε διευθυντής της Διεύθυνσης Λογιστικού, και το 1984 αγόρασε την Τράπεζα από τον Καρρά, με κεφάλαια άγνωστης (τότε) προέλευσης, αναλαμβάνοντας πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Τράπεζας Κρήτης. Μετά το ξέσπασμα του σκανδάλου, αποδείχτηκε ότι ο Κοσκωτάς υπεξαιρούσε χρήματα της Τράπεζας, τόσο από τα συναλλαγματικά όσο και από τα δραχμικά διαθέσιμα αυτής, και τα τοποθετούσε σε ατομικούς του λογαριασμούς σε τράπεζες του εξωτερικού. …

 

Το κόλπο

Γυρίζοντας από τις ΗΠΑ ο Κοσκωτάς εντέχνως άφηνε να εννοηθεί πως είχε υψηλές διασυνδέσεις. Που φυσικά δεν είχε καμία. Στην τράπεζα, απ’ ότι έχω διαβάσει σε διάφορα έντυπα την εποχή μετά την σύλληψή του, έκανε το εξής:

Ο Λάγιος Ντέταρι την Πέμπτη
15 Φεβρουαρίου στο γήπεδο Καραϊσκάκη
με τον Τάκη Τσουκαλά

Στη θέση που ήταν μπορούσε να διαχειρίζεται μεγάλα ποσά. Βέβαια την εποχή αυτή δεν υπήρχε μηχανογράφηση. Κι έτσι τα πολύ μεγάλα ποσά που «έμπαιναν στην τράπεζα» την Παρασκευή δεν τα έβαζε στον λογαριασμό του δικαιούχου αλλά στον δικό του. Το πρωί της Δευτέρας όμως τα έβαζε κανονικά στον λογαριασμό που έπρεπε να πάει.

 Έτσι αυτό κέρδιζε τον τόκο δυο ή τριών ημερών. Το επιτόκιο εκείνη την εποχή ήταν στο 13% και κάτι παραπάνω.

Άρα το ποσό που κέρδιζε μια που μιλάμε για κεφάλαιο «που δανειζόταν» και τόκιζε για τον εαυτό του μερικών εκατοντάδων εκατομμυρίων, ήταν αρκετά εκατομμύρια.

Βέβαια θα μου πείτε. «Ο δικαιούχος δεν μπορούσε να δει πως τα χρήματα δεν βρισκόταν στο λογαριασμό του»; Όχι. Μια δεν υπήρχε μηχανογράφηση τότε να βλέπε τα λεφτά του ο πελάτης της τράπεζας με το «πάτημα ενός κουμπιού». Κι αν ήθελε να τα ζητήσει θα τα ζητούσε μετά τη Δευτέρα. Οπότε σίγουρα ο λογαριασμός θα ήταν εν τάξει. ¨Όσο για τον τόκο; Σίγουρα μέσα στον λογαριασμό θα υπήρχαν πολλά λεφτά, και δε θα φαίνονταν μερικά εκατομμύρια που θα ήταν λιγότεροι οι τόκοι. Όσο για τις ημερομηνίες; Ποιος θα πρόσεχε τη διαφορά δυο ημερών αν τα ποσά φαινόταν εν τάξει;

Και η τράπεζα; Πώς δεν κατάλαβε το κόλπο;

Διαβάζουμε πάλι στην wikipedia:

… Για την πραγματοποίηση και τη συγκάλυψη των εν λόγω υπεξαιρέσεων, ο Κοσκωτάς χρησιμοποιούσε, με τη βοήθεια συνεργατών του υπαλλήλων της Τράπεζας, διάφορα λογιστικά κυρίως τεχνάσματα, μεταξύ των οποίων πλαστογραφίες βιβλίων και παραστατικών εγγράφων της Τράπεζας ή εγγράφων τρίτων συναλλασσόμενων με την Τράπεζα Κρήτης, καθώς και άνοιγμα ή διακίνηση εικονικών λογαριασμών καταθέσεων…

Αυτά βέβαια ήταν το ξεκίνημα. Όταν συμπληρώθηκε ένα σεβαστό ποσό αρχίσαν κι άλλα «άλλα κόλπα», σαν αυτά που έκαναν κι άλλοι «μεγαλοεπιχειρηματίες». Εδώ φαίνεται και επιχειρηματική ικανότητα του ανθρώπου.

Φυσικά όλα πήγαιναν καλά. ώσπου έμπλεξε με τη «μαφία των εφημερίδων». Που όπως όλες οι μαφίες δεν θέλει ανταγωνιστές. Συνασπίστηκαν λοιπόν οι ανταγωνιστές του εκδότες, ψάξανε και βρήκανε πως όλα είναι φούσκα. Τα πτυχία και οι γνωριμίες του.

«Έφαγε λεφτά» από την Ελλάδα και τους πολίτες της λοιπόν ο Κοσκωτάς;

 

 

Πηγές: to10.gr, el.wikipedia.org και cnn.gr