Και μάλιστα συνήθως Τρίτη, μέρα που έχει λαϊκή στην πόλη και «κατεβαίνουν» κάτοικοι και των χωριών. Όχι ότι τις άλλες μέρες είναι μόνο Φαρσαλινοί, αλλά μετά το κλείσιμο της εφορίας και των υποκαταστημάτων της ΔΕΗ και του ΟΤΕ σαφώς και είναι λιγότεροι. Μεγάλη ζημιά σ’ αυτό έκανε και η χρήση του web banking μια που δεν χρειάζεται να πας στην Τράπεζα να πληρώσεις ή να ενημερωθείς για το αν σε πληρώσανε. Αλλά όλα αυτά είναι μια «άλλη ιστορία» που ίσως ασχοληθούμε άλλη στιγμή.
Προσπαθούσα, για να επανέρθω στο θέμα μου, το φετινό Αύγουστο να πηγαίνω κάθε φορά που πήγαινα στο χωριό μου, στα Φάρσαλα. Εντύπωση μου έκανε πως η πόλη ήταν αρκετά άδεια. Τόσο η καφετέρια που συχνάζω, όσο και το ουζερί που πάω συνήθως και είναι στο κέντρο της πόλης.
Αυτό που θεώρησα πως ήταν η αιτία, είναι πως λόγω καλοκαιριού, πολλοί θα είναι διακοπές, είτε σε κοντινή θάλασσα για μπάνιο.
Μάλιστα αυτό που μ’ έκανε εντύπωση είναι πως τη μέρα του 15αυγουστου. Που είναι μέρα που γιορτάζει μια μεγάλη εκκλησία της πόλης, αλλά και ξεκινά «το παζάρι», όπως λέμε την παραδοσιακή εμποροπανήγυρη οι Θεσσαλοί. Πήγα την μέρα αυτή, μετά την πανηγυρική λειτουργία στην εκκλησία και ήταν πολύ λίγος ο κόσμος, όπως ήταν φυσικό μια που είχε μεσημεριάσει πια.
Πηγαίνοντας με το αυτοκίνητο στο κέντρο, ανησυχούσα για το που θ’ αφήσω το αυτοκίνητο κι αν θα βρω να καθίσω είτε στο καφέ ή μάλλον στο ουζερί τέτοια ώρα που είναι σκέφτηκα.
Προς μεγάλη μου έκπληξη, το κέντρο της πόλης είχε λίγο κόσμο. Είναι αλήθεια το συγκεκριμένο καφέ φαινόταν γεμάτο, αλλά αν κρίνω ανάλογα με το τι είχαν τα άλλα είμαι σίγουρος πως αν πήγαινα θα μπορούσα να καθίσω με την παρέα μου. ‘Άλλωστε 3 άνθρωποι ήμασταν. Κι άρχισα να νοσταλγώ τα χρόνια τόσο πριν τα lock down αλλά και πιο πολύ πριν την χρεοκοπία της Ελλάδας.
Πήγαμε κατόπιν αυτών στο γειτονικό ουζερί κι εκεί ήταν το σοκ. Τρεις παρέες κι εμείς. Που τα παλιότερα χρόνια «γινόταν χαμός».
Εκεί άκουσα την πρώτη εξήγηση. Πως «Τελευταία ο κόσμος βγαίνει μόνο για καφέ. Κι αν θέλει αλκοόλ προτιμά περιφερειακά ουζερί» Αυτό δεν επιβεβαιώθηκε φεύγοντας, που στα περιφερειακά πηγαίνοντας για το χωριό και μετά τη Λάρισα είδα το ίδιο χάλι. Υπήρχε η δικαιολογία βέβαια πως η ώρα ήταν ήδη 4. Καθόλου αργά για τις «καλές εποχές».
Η 17η γιορτή χαλβά
Αφού ήρθα στη Λάρισα, πέρασε πλέον ο Αύγουστος στη συνηθισμένη μας ρουτίνα. Πλησιάζει να τελειώσει και ο Σεπτέμβριος και τυχαία συνάντησα γνωστό μου Φαρσαλινό που ζει στη Λάρισα. Αφού τον ρώτησα, κλασικά για τα νέα του κι αν επισκέπτεται τα μέρη μας, του εξιστόρησα για την εμπειρία μου το 15Αυγουστο.
Η εξήγηση που μου έδωσε, ήταν πως πλέον δεν έχουν λεφτά πια οι κάτοικοι της εν λόγω περιοχής. Δεν πληρώθηκαν βλέπεις τις αποζημιώσεις της καταστροφής του Ντάνιελ. Να σημειώσω πως μιλάμε για καταστροφές σε σπίτια αλλά και καλλιέργειες. Και δεν είναι μόνο πως σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως στην Υπέρεια αλλά σίγουρα κι άλλα χωριά, ο κόσμος πρέπει να αγοράσει όλο τον οικιακό εξοπλισμό, έπιπλα αλλά και ρουχισμό. Είναι και πως την περασμένη χρονιά την περισσότερη αν όχι όλη παραγωγή του βαμβακιού την «πήρε ο Ντάνιελ». Αλλά και οι φθινοπωρινές εργασίες δεν έγιναν όπως πρέπει λόγω της καταστροφής χωραφιών.
Κι ορισμένα αν σπάρθηκαν κι έβγαλαν παραγωγή, έστω και μειωμένη πάλι καλά. Υπάρχουν και χωράφια που δε θα καλλιεργηθούν ούτε φέτος.
Ευτυχώς υπήρχε το περασμένο Σαββατοκύριακο η «γιορτή χαλβά» μου είπε. Και είδα να βγαίνει λίγο ο κόσμος
Πράγματι. Το Παρασκευοσαββατοκύριακο 13-15 Σεπτεμβριου ήταν η 17η γιορτή χαλβά. Και όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες στο ertnews είχε αρκετό κόσμο. Όμως αν παρατηρήσει κανείς στο βίντεο με τον κόσμο να χορεύει στο τέλος της εκδήλωσης θα δει θλιμμένα πρόσωπα. Ας χορεύουν, ας απόλαυσαν πριν τον Κώστα Μακεδόνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου