Επικοινωνιακά τερτίπια

Για την επόμενη μέρα της ελληνικής οικονομίας μετά την πανδημία αλλά και για τα δύσκολα που θα βρει η κυβέρνηση μπροστά της, γράφει ο διευθυντής της «Καθημερινής» Αλέξης Παπαχελάς. Σε άρθρο του με τον ίδιο τίτλο την Κυριακή 10 Μαΐου, τονίζει πως έχουμε μπροστά μας μία πολύ δύσκολη περίοδο που δεν υπάρχουν  περιθώρια για… λαμογιές.

* * *

Καλό είναι η κυβέρνηση να προετοιμασθεί για απότομη προσγείωση τους επόμενους μήνες. Ο πρωθυπουργός και μία μικρή ομάδα υπουργών και επιτελών χειρίσθηκαν με επιτυχία δύο μεγάλες κρίσεις, την εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού από την Αγκυρα και την αποτροπή μιας καταστροφής λόγω του κορωνοϊού.

Αυτές τις δύο επιτυχίες κανείς δεν μπορεί να τις αρνηθεί, όσο και αν προσπαθήσει. Δεν μπορεί να είναι αγορασμένα... και τα ξένα μέσα ενημέρωσης που παρουσιάζουν αυτή την εικόνα σε σχέση με τον ιό. Και επειδή ο κόσμος καταλαβαίνει, δεν βγάζει πουθενά η κακόπιστη κριτική που τη μία λέει ότι η κυβέρνηση βιάστηκε να προχωρήσει στο lockdown και την άλλη ότι βιάστηκε να το άρει.

Η αδρεναλίνη από τον χειρισμό δύο αλλεπάλληλων κρίσεων θα τελειώσει όμως κάποια στιγμή. Και θα έλθει η επόμενη κρίση που δεν έχει εύκολες λύσεις, ούτε προφανή ευτυχή έκβαση. Ορισμένα κυβερνητικά στελέχη έχουν κολλήσει και προσπαθούν να δημιουργήσουν μία εξωραϊσμένη εικόνα τού τι θα ακολουθήσει. Αλλοι συνεχίζουν να πιστεύουν ότι ο τουρισμός δεν θα εξαλειφθεί εντελώς φέτος ή ότι ο ιός ο ίδιος θα εξανεμισθεί τον Ιούλιο. Αλλοι επιμένουν ότι η ύφεση θα είναι πολύ μικρή. Ή ζουν σε κάποιο παράλληλο σύμπαν ή επαναλαμβάνουν επικοινωνιακά λάθη που αποδείχθηκαν μοιραία στο παρελθόν. Ο τουρισμός δεν θα επανακάμψει, η ύφεση θα είναι μεγάλη.

Ο κ. Μητσοτάκης δεν πρέπει να απαρνηθεί το δικό του brand, αλλά να δώσει μία ρεαλιστική εικόνα για το τι έρχεται και πώς σκοπεύει να βγει από το τούνελ. Οι πολίτες εδώ ζουν και επίσης ενημερώνονται. Αντιλαμβάνονται ότι πρόκειται για μια παγκόσμια κρίση που μπορεί να μετατραπεί σε κραχ. Καταλαβαίνουν, ακόμη τώρα, ότι δεν μπορεί αυτή η ύφεση να χρεωθεί στον Μητσοτάκη και στην κυβέρνηση.

Το πρόβλημα θα αρχίσει αν οι προσδοκίες που ανοήτως καλλιεργούνται διαψευσθούν. Και το φθινόπωρο εγκεφαλικά θα ξέρουν ότι δεν είναι «ύφεση Μητσοτάκη», συναισθηματικά όμως θα ψάχνουν με κάποιον να θυμώσουν γιατί δεν θα τα βγάζουν εύκολα πέρα.

Η αντιπολίτευση επενδύει στον θυμό του φθινοπώρου και την καταστροφή. Η πίεση θα είναι τεράστια προς την κυβέρνηση. Κάθε χρεοκοπημένος (πριν από τον κορωνοϊό) επιχειρηματίας θα απαιτεί επιχορήγηση για να σωθεί. Κάθε κοινωνική ομάδα θα ζητάει επιδόματα. Κάποιοι υπουργοί θα αρχίσουν το κλασικό παλαιοπολιτικό «εγώ θα σας τα έδινα αλλά δεν με αφήνει το Μαξίμου».

Ο πρωθυπουργός έχει μπροστά του μία πολύ δύσκολη περίοδο. Επιχειρηματίες και πολίτες περιμένουν ένα σαφές πρακτικό σχέδιο που δεν θα αφήνει περιθώρια για... λαμογιές. Η οικονομία μπορεί να γυρίσει σε ένα χρόνο, εφόσον βρεθεί εμβόλιο και ανακάμψει και η διεθνής οικονομία.

Σε αυτό το κρίσιμο διάστημα όμως θα χρειασθούν υπουργοί-καμικάζι και μια δεμένη ομάδα που θα λαμβάνει γρήγορες αποφάσεις, δεν θα λαϊκίζει στα παράθυρα και θα λειτουργεί με συντονισμό και πειθαρχία. Μια ομάδα που θα πάρει μια βαθιά ανάσα, θα ξέρει ότι θα τρώει «ξύλο» για πολύ καιρό, αλλά θα έχει το σχέδιο με στόχο να «περάσει απέναντι».