Χρήσιμος μπαμπούλας

Γιατί είναι για τη κυβέρνηση, η πανδημία ως ευκαιρία νέων μέτρων υπό καθεστώς σιωπητηρίου αναλύει ο διευθυντής της «δημοκρατίας» Δημήτρης Ριζούλης. Σε άρθρο του με τον ίδιο τίτλο στην τελευταία σελίδα του φύλλου της Παρασκευή 22 Μαΐου

* * *

Η κυβέρνηση δεν μας τα λέει καθόλου καλά τον τελευταίο καιρό. Μας βομβαρδίζει με σποτ για τη χρήση μάσκας και την τήρηση των αποστάσεων, συζητά εδώ και ημέρες αν πρέπει να ανοίξουν τα δημοτικά, όμως την ίδια ώρα προσκαλεί τουρίστες χωρίς κανένα μέτρο προστασίας. Πώς συνάδουν αυτές οι δύο επιλογές; Κρατάμε τις αποστάσεις στα σχολεία, αλλά αδιαφορούμε για το τι θα γίνει στα νησιά; Από τις απαγορεύσεις περάσαμε στο «μπάτε, σκύλοι, αλέστε»;

Παρότι έχει ελεγχθεί πλήρως η κυκλοφορία του κορωνοϊού (τα νοσοκομεία άδειασαν, τα κρούσματα σχεδόν μηδενίστηκαν), η κυβέρνηση συντηρεί τον φόβο που συνοδεύεται από πλύση εγκεφάλου με διαφημιστικό βομβαρδισμό για το πόσο κινδυνεύουμε. Όμως -όπως φαίνεται από τα στοιχεία- κινδυνεύουμε κυρίως από εισαγόμενα κρούσματα. Αντί να θωρακίσουμε τα σύνορα, τα ανοίγουμε διάπλατα και διατυμπανίζουμε ότι δεν θα γίνεται κανένας έλεγχος. Γιατί; Η κυβέρνηση αυτοπαρουσιάζεται ως υπεύθυνη, συνετή και αυστηρή όταν χρειάζεται. Της βγήκε. Επικροτήθηκε από τον ελληνικό λαό όσο η πανδημία θέριζε τις γειτονικές χώρες. Παρότι αναθεωρεί πλήρως την τακτική της, εξακολουθεί να παίζει το ίδιο χαρτί που «πουλάει» επικοινωνιακά. Μόνο που πλέον η στάση της μόνο υπεύθυνη δεν είναι. Μάλλον αλλοπρόσαλλη θα την έλεγες.

Η απάντηση ίσως βρίσκεται αλλού: Ο φόβος της πανδημίας είναι χρήσιμος. Κρατά τον λαό σε καταστολή και δίνει τη δυνατότητα θέσπισης μέτρων που παρουσιάζονται ως έκτακτα και απολύτως απαραίτητα. Έτσι προωθούνται με ευκολία απευθείας αναθέσεις, διαδικασίες εξπρές σε οικονομικά deals, συμφωνίες διάσωσης, αντεργατικά μέτρα, τροποποιήσεις νόμων υπέρ συμφερόντων, ακόμα και διαγραφές ποινών!

Ο κορωνοϊός όλα τα σφάζει, όλα τα μαχαιρώνει. Μέσα στην αναμπουμπούλα και στον διάχυτο τρόμο γίνονται πιο εύκολα δουλίτσες και εξυπηρετήσεις. Κι αν κανείς τολμήσει να μιλήσει ή να αντιδράσει, χαρακτηρίζεται ανεύθυνος ή επικίνδυνος για τη δημόσια υγεία! Ο μπαμπούλας της πανδημίας είναι η λύση που έψαχνε η κυβέρνηση. Γι’ αυτό θα κάνει ό,τι μπορεί για να συντηρήσει αυτό το κλίμα, κι ας έχει εξαφανιστεί ο ιός από τη χώρα αυτή τη στιγμή. Αν συνυπολογίσουμε και τον απόλυτο έλεγχο των μέσων ενημέρωσης με τις «χορηγίες» των 20.000.000 ευρώ που κανείς δεν ξέρει πού πηγαίνουν, το σκηνικό είναι ολοκληρωμένο.

Ο Άδωνις Γεωργιάδης στο προχθεσινό κοινό διάγγελμα των υπουργών είπε ότι η οικονομία απογειωνόταν τους πρώτους μήνες του έτους, αλλά ο κορωνοϊός τα ρήμαξε όλα. Τεράστιο ψέμα. Συνέβαινε ακριβώς το αντίθετο. Όλα τα οικονομικά στοιχεία έδειχναν σοβαρό οικονομικό πρόβλημα στο τελευταίο τρίμηνο του 2019 και στο πρώτο του 2020. Ήρθε όμως ο ιός και κάλυψε την αλήθεια. Άλλος ένας λόγος που ο φόβος της πανδημίας έγινε κυβερνητικό εργαλείο.

Προσδεθείτε, λοιπόν. Τώρα αρχίζουν τα πολύ δύσκολα. Όσα δεν έγιναν επί Μνημονίων θα προωθηθούν τώρα, τάχιστα και υπό καθεστώς σιωπητηρίου. Ο ΣΕΒ ήδη τρίβει τα χέρια του. Άλλωστε, δικοί του άνθρωποι είναι σήμερα σε θέσεις-κλειδιά της κυβέρνησης. Πρώτο βιολί στη νέα φτωχοποίηση είναι φυσικά ο κ. Σκυλακάκης. Όλοι θυμούνται πόσο λάτρεψε τα Μνημόνια. Ήρθε η ώρα να βάλει και τη δική του σφραγίδα.