Μιλάμε για της εποίκηση των Ελληνικών βραχονησίδων.
Ψάχνοντας να βρω φωτογραφία του κ Μπετενιώτη βρήκα, στην ιστοσελίδα national-pride.org, κείμενο του 2011 της εφημερίδας του Μάκη Κουρή «το ΠΑΡΟΝ» που αναφέρεται σ αυτή την ιστορία.
Τα αναδημοσιεύω και τα δυο ενδιαφέροντα κείμενα. Σημειώνω πως κρατώ την ορθογραφία των πεοτότυπων κειμένων και φυσικά σ’ αυτό της «Εστίας» το πολυτονικό
• • •
ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ νά ἔχει ἀποφευχθεῖ ἡ τραγωδία τῶν Ἰμίων; Θά μποροῦσε ἡ χώρα μας νά ἔχει προλάβει νά «θωρακίσει» τίς ἑλληνικές βραχονησῖδες πρίν ἐγερθεῖ ἡ θεωρία τῶν γκρίζων ζωνῶν ὥστε νά ἀποκλείει σέ πολύ μεγάλο βαθμό τήν περίπτωση δημιουργίας τετελεσμένων ἀπό τήν Τουρκία; Θά μποροῦσε μέ τήν ὑλοποίηση τοῦ σχεδίου προστασίας τοῦ περιβάλλοντος τῶν μικρῶν νησιῶν, γιά τήν προστασία τῆς χλωρίδος, τῆς πανίδος καί τῶν ἀρωματικῶν φυτῶν καί βοτάνων νά δημιουργήσει μία ἀσπίδα ἀρκετή ὥστε νά ἀποτρέπει ὁποιαδήποτε «κακή πρόθεση» τῶν γειτόνων μας; Ἕνας ἀπό τούς ἄγνωστους πρωταγωνιστές τῆς κρίσεως ἐκείνης, ὁ ὑφυπουργός Ἀμύνης Μανώλης Μπεντενιώτης, λύει σήμερα πρώτη φορά μετά 25 χρόνια τήν σιωπή του καί ἀποκαλύπτει γιατί τόν μετακίνησε ἀπό τό Πεντάγωνο ὁ πρώην Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης ἀμέσως μόλις ἀνέλαβε ἐντολή σχηματισμοῦ κυβερνήσεως! Οἱ βραχονησῖδες ἦταν ἡ αἰτία! Ἄς γυρίσουμε ὅμως 26 χρόνια πίσω, στό 1995. Ὁ τότε ὑφυπουργός Ἐθνικῆς Ἀμύνης Μανώλης Μπεντενιώτης προωθοῦσε μία πρωτότυπη καί λίαν ἐνδιαφέρουσα ἰδέα. Τήν συμπύκνωσε σέ μία πρόταση πρός τόν προϊστάμενό του ὑπουργό Γεράσιμο Ἀρσένη, ὑπό τόν τίτλο «Πρόγραμμα Περιβαλλοντικῆς Προστασίας τῶν μικρῶν νησιῶν». Ἡ πρότασις περιελάμβανε 18 νησιά καί ὁ ὑπουργός ἔδωσε ἀμέσως τήν συγκατάθεσή του. Ταυτοχρόνως ἐνημερώθηκε ὁ Πρωθυπουργός Ἀνδρέας Παπανδρέου, ὁ ὁποῖος ἀπέδιδε ἰδιαίτερη σημασία στό Αἰγαῖο –συνέντευξη τύπου ΔΕΘ ἐκείνης τῆς χρονιᾶς– καί ἐπεδείκνυε ἐνδιαφέρον γιά τό πρόγραμμα. Ὁμιλῶν πρός τήν «Ἑστία» ὁ κύριος Μανώλης Μπεντενιώτης (φωτο) θυμᾶται:
Τό καλοκαίρι τοῦ 1995, μέ μιά ὁμάδα δημοσιογράφων διαπιστευμένων στό Ὑπουργεῖο Ἐθνικῆς Ἀμύνης, ἐπισκεφθήκαμε μερικά ἀπό τά μικρά νησιά προκειμένου νά πάρουμε μιά πρώτη γεύση τῶν πραγματικῶν δεδομένων καί τῶν δυνατοτήτων πού ὑπῆρχαν»…
– Τελικά, ποιά ἦταν τά νησιά αὐτά;
«Τά νησιά μέ τά ὁποῖα προλάβαμε νά ἀσχοληθοῦμε ἦταν ἡ Καλόλιμνος, ἡ Στρογγύλη, τό Φαρμακονήσι, ἡ Νίμος, ἡ Πασᾶ καί ἡ Ρῶ ἀπό τά Δωδεκάνησα, ἡ Βάτος ἀπό τή Χίο, τά Τοκμάκια ἀπό τή Λέσβο, ἡ Γαυδοπούλα ἀπό τήν Κρήτη καί τά Ἀντικύθηρα στήν Ἀττική. Ἦταν δηλαδή ἕνα εὐρύ φάσμα γιά ἕνα πρόγραμμα μέ ἰδιαίτερο περιβαλλοντικό ἐνδιαφέρον, κάτι πού ζητοῦσε ἐπίμονα τότε ἡ διεθνής κοινότητα καί ἡ Εὐρωπαϊκή Ἕνωση.»
Σύμφωνα μέ τόν Τύπο τῆς ἐποχῆς (“Ἔθνος” 4 Νοεμβρίου 1995) ἐνδιαφέρον νά μετακομίσουν στά μικρονήσια καί τίς βραχονησῖδες μας ἔδειξαν τότε 1.700 Ἕλληνες καί ξένοι. Ἡ συγκεκριμένη ἐφημερίδα ἔγραψε τότε: “Τήν μοναξιά καί τήν γαλήνη μέ θέα τό Αἰγαῖο Πέλαγος ἐπιθυμοῦν περισσότεροι ἀπό 1.700 Ἕλληνες καί ξένοι πού ἔχουν ἐκδηλώσει ἐνδιαφέρον νά πάρουν μέρος στό πρόγραμμα γιά τήν κατοίκηση δέκα μικρῶν νησιῶν”, διευκρινίζοντας ὅτι “μέχρι τήν ἐρχόμενη ἄνοιξη θά ἔχει ὁλοκληρωθεῖ ἡ ὑποδομή σέ δύο μέ τρία νησιά, ὁπότε καί θά ἀνακοινωθοῦν οἱ προϋποθέσεις πού πρέπει νά πληροῦν τά ἄτομα πού θά ἐπιλεγοῦν”».
Εδώ παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα από την εφημερίδα, του ίδιου ομίλου με την «Εστία» την «δημοκρατία» της Πέμπτης 15 Απριλίου.
Είναι από το χρονογράφημα ΚΑΠΟΥ ΠΗΓΑ, ΚΑΤΙ ΕΙΔΑ… στη δεύτερης σελίδα. Με τίτλο «Η ιστορία δεν αστειεύεται…». Που έχει μια άλλη προσέγγιση του σχεδίου του κ. Μπτεντενιώτη.
Ας πάμε λίγο πίσω: «Το Βήμα» (9 Ιουλίου 1995) έγραψε ότι ο Μανώλης Μπεντενιωτης και ο υπουργός Αιγαίου Αντώνης Κοτσακάς (σήμερα επιτελικό στέλεχος τον ΣΥΡΙΖΑ) σχεδίαζαν «να δημιουργηθούν στοιχειώδεις συνθήκες επιβίωσης στα ακατοίκητα βράχια τον Αιγαίου»...
Όπως έγραφε η εφημερίδα: «Σε κάθε βραχονησίδα εγκαθίστανται από μία ελληνική σημαία, μία δεξαμενή με πόσιμο νερό και μία άλλη με καύσιμα, Θα χτιστεί από ένα εκκλησάκι και ένα πέτρινο κτίριο, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε ως κατάλυμα είτε ως καταφύγιο, θα παρέχονται δε υλικές διευκολύνσεις σε όποιον επιθυμήσει να περάσει λίγες εβδομάδες οικολογικού τουρισμού εκεί»...
Ρωτήσαμε τόν κύριο Μπεντενιώτη γιατί δέν ὑλοποιήθηκε τό πρόγραμμα αὐτό. Ἰδού τί μᾶς ἀπήντησε:
«Ὅπως ξέρετε, στίς 18 Ἰανουαρίου τοῦ 1996 εἴχαμε τήν ἐκλογή γιά νέο πρωθυπουργό ἀπό τήν Κ.Ο. Προσωπικά ὑποστήριξα τήν ὑποψηφιότητα τοῦ Γεράσιμου Ἀρσένη, πιστεύοντας ὅτι ἡ δική του ἐπικράτηση θά διασφάλιζε μέ συνέπεια τή συνέχιση τῆς μεταρρυθμιστικῆς πολιτικῆς τοῦ ΠΑΣΟΚ καί τοῦ Ἀνδρέα Παπανδρέου, γιά λαϊκή κυριαρχία, ἐθνική ἀνεξαρτησία, κοινωνικό κράτος καί εὐνομούμενη πολιτεία. Δέν συμφωνοῦσα μέ ὁποιαδήποτε ἐκσυγχρονιστική τάση τήν ὁποία διέκρινε ὁ συμβιβασμός στά θέματα τῆς κοινωνικῆς πολιτικῆς. Ὁ Γεράσιμος Ἀρσένης ἐξέφραζε τό πατριωτικό ΠΑΣΟΚ πού ἦταν συνέχεια τῆς πολιτικῆς τοῦ Ἀνδρέα.»
– Δηλαδή, ἀνήκατε στήν ὁμάδα Ἀρσένη;
«Δέν ἀνῆκα σέ ὁμάδα, ἤμουν “Ἀνδρεοπαπανδρεϊκός”. Ἐξελέγη τελικά ὁ Κώστας Σημίτης καί ἀμέσως μετά συγκροτήθηκε ἡ νέα κυβέρνηση, ἀφοῦ μετά τήν παραίτηση τοῦ Ἀνδρέα, εἴχαμε ὑποβάλει ὅλοι τίς παραιτήσεις μας. Ἐμένα μέ μετακίνησαν στό ὑπουργεῖο Ἐθνικῆς Οἰκονομίας, ὡς ὑφυπουργό, μέ ἁρμοδιότητα τίς διεθνεῖς οἰκονομικές σχέσεις… Μπορεῖτε εὐλόγως νά ὑποθέσετε τό γιατί…»
Ἀπό τό ρεπορτάζ, προκύπτει ὅτι στήν πρώτη συνεδρίαση τῆς Κοινοβουλευτικῆς Ὁμάδος τοῦ ΠΑΣΟΚ, μετά τήν ἐκλογή Σημίτη στήν πρωθυπουργία, χωρίς νά ὑπάρχει ἰδιαίτερος λόγος, ὁ ὑπουργός Βιομηχανίας καί πολύ στενός συνεργάτης τοῦ Κώστα Σημίτη, Χρῆστος Ροκόφυλλος, ἀνεφέρθη ἐπικριτικῶς στό σχέδιο γιά τήν ἀνάπτυξη τῶν μικρῶν νησιῶν καί ἔγινε ἀντιληπτό ὅτι δέν ἐπρόκειτο νά προχωρήσει. Λίγες ἡμέρες ἀργότερα, εἴχαμε τό ἐπεισόδιο τῶν Ἰμίων.
Ὅπως ἀναφέρουν ἀπολύτως ἔγκυρες πηγές, μετά τό «εὐχαριστοῦμε τούς Ἀμερικανούς» ὑπῆρξαν σκέψεις γιά μή παροχή ψήφου ἐμπιστοσύνης στήν κυβέρνηση Σημίτη. Ὑπῆρξε μεγάλη ἔντασις στήν Κοινοβουλευτική Ὁμάδα τοῦ ΠΑΣΟΚ. Πολλοί οἱ ὁποῖοι ἐξέφραζαν τήν πατριωτική τάση, ἦταν ἠνωχλημένοι, ἠσθάνοντο ἄβολα καί προσανατολίζοντο εἰς τό νά μήν δώσουν τήν ψῆφο τους. Παρενέβησαν οἱ ψυχραιμότεροι, συνέστησαν «σύνεση», ἐπεκράτησε ἡ ἄποψίς τους καί ἡ κυβέρνησις συνέχισε τήν θητεία της.
Ἀργότερα, ὁ Πρωθυπουργός προκήρυξε πρόωρες ἐκλογές καί ὁ Γεράσιμος Ἀρσένης βρέθηκε στό Ὑπουργεῖο Παιδείας, μέ τή γνωστή περιπέτεια τοῦ «κάτσε καλά Γεράσιμε» ἐνῶ ὁ Μανώλης Μπεντενιώτης βρέθηκε ἐκτός κυβερνήσεως. Εἶναι προφανές ὅτι ἡ ἰδέα γιά τήν ἀξιοποίηση τῶν μικρῶν νησιῶν «τελείωσε» μέ τήν μετάθεσή του στό Ὑπουργεῖο Ἐθνικῆς Οἰκονομίας. Ἡ ἰδέα, πού εἶχε γίνει πρόταση καί πρόγραμμα καί εἶχε προωθηθεῖ γιά ἐνδεχόμενη χρηματοδότηση ἀπό τήν ΕΕ ἐγκατελείφθη, καθώς, μάλιστα ἐξεφράσθη δημοσίως ἐναντίον της ἕνας ἀπό τούς πιό στενούς συνεργάτες τοῦ Πρωθυπουργοῦ πού διεδέχθη τόν Ἀνδρέα Παπανδρέου.
Ρωτήσαμε τόν κύριο Μπεντενιώτη:
– Νομίζετε ὅτι ἄν εἶχε ὑλοποιηθεῖ ἡ ἰδέα γιά τήν ἀνάπτυξη καί προστασία τῶν μικρῶν νησιῶν θά εἴχαμε ἀποφύγει τά σημερινά προβλήματα;
«Δυστυχῶς, τό θέμα εἶναι ὅτι δέν ὁλοκληρώθηκε ἡ ὑλοποίησή της.»
*Ὁ Μανώλης Μπεντενιώτης εἶναι σήμερα Ἐπίκουρος Καθηγητής καί Ἀντιπρόεδρος τοῦ Συμβουλίου τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Πανεπιστημίου Κρήτης
«Το ΠΑΡΟΝ¨του 2011
ΓΙΑΤΙ «ΕΘΑΨΑΝ» ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΤΟΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΒΡΑΧΟΝΗΣΙΔΩΝ;
ΤΟ ΕΙΧΕ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ Ο Μ. ΜΠΕΝΤΕΝΙΩΤΗΣ ΩΣ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΜΥΝΑΣ ΤΟ 1994 ΚΑΙ ΜΟΛΙΣ ΑΝΕΛΑΒΕ Ο ΣΗΜΙΤΗΣ ΤΟ 1996 ΤΟ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ
Που οχύρωνε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Ανατολικό Αιγαίο
Μετά το «θάψιμο» ήρθαν τα Ύμια και οι γκρίζες ζώνες
Συγκεκριμένα, το 1994 ο τότε υφυπουργός Άμυνας Μανώλης Μπεντενιώτης προχώρησε στην υλοποίηση ενός έξυπνου σχεδίου που είχε εκπονήσει ο ίδιος, που μάλιστα είχε τύχει της επιδοκιμασίας του τότε πρωθυπουργού, αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου, του τότε υπουργού Εξωτερικών Κάρολου Παπούλια (σημερινού Προέδρου της Δημοκρατίας) και βεβαίως του τότε υπουργού Άμυνας Γεράσιμου Αρσένη.
Το σχέδιο προέβλεπε την τακτική επίσκεψη εθελοντών, μελών του Συνδέσμου Αποφοίτων Σχολών Υπαξιωματικών Πολεμικού Ναυτικού με υλικά και γεννήτριες σε βραχονησίδες του Ανατολικού Αιγαίου και των Δωδεκανήσων, προκειμένου να στήσουν σιδερένιο υψηλό κοντάρι όπου θα υψωνόταν μεγάλου μεγέθους ελληνική σημαία, να κτίσουν από ένα παρεκκλήσι σε κάθε νησί και να φυτέψουν δέντρα και φυτά που θα μπορούσαν να ευδοκιμήσουν σ’ αυτές τις περιοχές, με βάση μελέτη του υπουργείου Γεωργίας εξειδικευμένη για κάθε νησί!
Παράλληλα στις βραχονησίδες θα εγκαθιστούσαν και ζώα ή πουλιά από αυτά που θα μπορούσαν να αναπαραχθούν και να επιβιώσουν, δημιουργώντας μια έντονη παρουσία μοναδικών οικοσυστημάτων.
Σε ορισμένα νησιά, όπου υπήρχαν φυλάκια του Στρατού, έγιναν εκτεταμένες επισκευές, ενώ επισκευάστηκε και το σπίτι της κυράς της Ρω.
Το σχέδιο το εκτελούσε ο συγκεκριμένος Σύνδεσμος Αποστράτων μαζί με άλλους εθελοντές και τη συνδρομή του Πολεμικού Ναυτικού, που τους διέθετε το ΠΓΥ «Έβρος» (πλοίο μεταφοράς πυρομαχικών και γενικών υπηρεσιών). Τα υλικά τα συγκέντρωναν από δωρεές και η όλη επιχείρηση τύχαινε μεγάλης προβολής από τα τοπικά και αθηναϊκά ΜΜΕ, καθώς ήταν κάτι πρωτοποριακό, πολύ ενδιαφέρον και με προφανή εθνικό στόχο.
Η εξέλιξη όμως του προγράμματος ήταν ακόμα πιο προχωρημένη: Ο Μ. Μπεντενιώτης ανακοίνωσε ότι όποιοι ήθελαν θα μπορούσαν να κατοικήσουν τα νησιά αυτά με αντιπαροχή μια κατοικία που θα τους διασφάλιζε η Πολιτεία. Αυτό είχε τεράστιο αντίκτυπο ακόμα και στο εξωτερικό. Μάλιστα πολλοί ομογενείς, από τις
ΗΠΑ κυρίως, ενδιαφέρθηκαν να πάρουν μέρος στο πρόγραμμα, ενώ ένας καλλιτέχνης ονόματι Ναυρίδης πήγε και κατοίκησε στη Ρω! Τόση έκταση πήρε το θέμα αυτό στις ΗΠΑ που ασχολήθηκε ακόμα και το CNN, στο οποίο έκανε εκτενή αναφορά για το σχέδιο ο Μ. Μπεντενιώτης!
Το πρόγραμμα, με ευθύνη του τότε υφυπουργού Άμυνας, είχε ετοιμαστεί για να υποβληθεί στην ΕΕ ώστε να τύχει και κοινοτικής χρηματοδότησης. Ενώ όμως ο Μ. Μπεντενιώτης επρόκειτο να προωθήσει τον πλήρη φάκελο στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας για να προωθηθεί στην ΕΕ, όταν το 1996 μετατέθηκε στο υπουργείο αυτό ως υφυπουργός και μάλιστα αρμόδιος για τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις, τον φάκελο δεν τον βρήκε πουθενά…
Η πρώτη φάση του σχεδίου αφορούσε 18 νησιά. Τα πιο γνωστά από αυτά ήταν τα Τακμάκια ή Τομάρια ανοικτά της Λέσβου, ο Πασάς και η Βάτη που είναι δίπλα από τη Χίο, η Στρογγυλή στα Δωδεκάνησα, η Καλόλιμνος που είναι δίπλα στην Κάλυμνο, η Νήμος (Δωδεκάνησα), το Φαρμακονήσι, η Σάρια στην Κάρπαθο, η Γαυδοπούλα και από τα κατοικημένα τα Αντικύθηρα και η Γαύδος.
Η πρώτη επίσκεψη των εθελοντών με το ΠΓΥ «Έβρος» έγινε τον Ιούνιο του 1994 στη Ρω. Εκεί επισκευάστηκε το σπίτι της κυράς της Ρω, στήθηκε ένας μεγαλύτερος ιστός για τη σημαία σε τσιμεντένια στέρεη βάση, κατασκευάστηκε παρεκκλήσιο, πρόχειρο δίκτυο ύδρευσης και φυτεύτηκαν δέντρα.
Οι επισκέψεις στα νησιά συνεχίστηκαν όλο τον χρόνο και τον επόμενο. Το σχέδιο είχε ενθουσιάσει τους πάντες. Τα διεθνή ΜΜΕ το χαρακτήρισαν μεγαλοφυές, ενώ ο κόσμος στα ακριτικά νησιά το είχε αγκαλιάσει.
Όταν είχε γίνει το πρώτο ταξίδι, στην επιστροφή στον Πειραιά είχε διοργανωθεί ειδική τελετή για τον κατάπλου του «Έβρος», στην οποία μετείχαν πολλοί επώνυμοι και βέβαια ο εμπνευστής του σχεδίου που ήταν και είναι βουλευτής της Α’ Περιφέρειας Πειραιά.
Η συνέχεια με την κατοίκηση των νησιών θα ήταν πολύ πιο εντυπωσιακή. Εκατοντάδες φάκελοι με αιτήσεις ενδιαφερομένων να κατοικήσουν στις βραχονησίδες, έφταναν στο γραφείο του Μ. Μπεντενιώτη.
Ο τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου παρακολουθούσε την εφαρμογή του σχεδίου και ενθάρρυνε τον υφυπουργό να το συνεχίσει και βέβαια και ο προϊστάμενός του υπουργός Γεράσιμος Αρσένης.
Αν το σχέδιο ολοκληρωνόταν, μια και είχε πενταετή περίοδο εφαρμογής, δηλαδή θα έφτανε μέχρι το 2000, τα οφέλη για τη χώρα μας στον διπλωματικό τομέα θα ήταν τεράστια.
Κατ’ αρχάς δεν θα μπορούσε να αμφισβητήσει κανένας το εύρος της υφαλοκρηπίδας τους, όταν μάλιστα είχαν έστω και έναν μόνιμο κάτοικο.
Επίσης δεν θα μπορούσε η Άγκυρα να διανοηθεί να θέσει θέμα «γκρίζων ζωνών» σε κατοικημένα νησιά ή σε νησιά με ελληνική παρουσία (εκκλησίες, σημαίες, καλλιέργειες, πρόχειρα λιμάνια κ.ά.).
Όμως από τις αρχές του 1996, μόλις ο Σημίτης ανέλαβε πρωθυπουργός (στις 18 Ιανουαρίου), το σχέδιο άρχισε να μαραζώνει και σε λίγες μέρες είχε… εξαφανιστεί! Ο Σημίτης στην κυβέρνησή του έβαλε τον Μπεντενιώτη υφυπουργό στο Εθνικής Οικονομίας.
Για να μη φανεί δε ότι τον έβγαλε από το Άμυνας λόγω της εποίκισης των βραχονησίδων (σχετικά με την οποία οι τουρκικές εφημερίδες είχαν αναγγείλει ότι σε αντίδραση προς τα έργα υποδομής των Ελλήνων το τουρκικό πολεμικό Ναυτικό ετοιμαζόταν να τις «χαρτογραφήσει πλήρως»), κατήργησε τη μία θέση υφυπουργού, αφού ήδη στην άλλη ήταν υφυπουργός ο πτέραρχος Ν. Κουρής. Έτσι μετακινήθηκε στο υπουργείο της οδού Νίκης.
Κατά συνέπεια το σχέδιο ατόνησε, δεν προχώρησε και τελικά έσβησε! Προς μεγάλη χαρά της Τουρκίας που ήδη είχε θέσει θέμα.
Λίγο αργότερα ήρθαν τα Ύμια, οι «γκρίζες ζώνες». Αν το σχέδιο είχε υλοποιηθεί, ίσως να μην είχαν δημιουργηθεί τα Ύμια και οι «γκρίζες ζώνες».
Χαρακτηριστικό του μένους που είχαν οι άνθρωποι που ανήκαν στον «σκληρό πυρήνα» του Σημίτη κατά του προγράμματος -που φαίνεται ότι κάποια σχέδια τους χάλαγε- είναι το γεγονός ότι υπουργός της πρώτης κυβέρνησης του μετά τον Ανδρέα Παπανδρέου πρωθυπουργού, στο Υπουργικό Συμβούλιο της 30/5/1996 είχε πει κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης στον Μ. Μπεντενιώτη: «Αν δεν είχες κάνει αυτές τις… ιστορίες δεν θα είχαμε φτάσει σήμερα εδώ»! (σ.σ.: εννοώντας την τραγωδία στα Ύμια).
Να σημειώσουμε ότι κάποιοι υπουργοί της τότε κυβέρνησης Σημίτη πετούσαν… μπηχτές στον Μ. Μπεντενιώτη για την έκταση που είχε πάρει το σχέδιό του στο CNN και του έλεγαν ότι είχε βρει την ευκαιρία να… προβληθεί. Αυτό δείχνει ότι ακόμα και μετά 6 μήνες από το… θάψιμό του, το σχέδιο ακόμα… ενοχλούσε! Γιατί όμως; Οι πολέμιοί του τι δεν ήθελαν να γίνει; Ποια δικά τους σχέδια χάλαγαν;
Οι πρωταγωνιστές εκείνης της εποχής, που υλοποίησαν και ανέδειξαν το σχέδιο, ο Μ. Μπεντενιώτης, ο Κ. Παπούλιας, ο Γ. Αρσένης, ο Αντώνης Κοτσακάς (ως υπουργός Αιγαίου τότε το είχε στηρίξει αποφασιστικά) δεν μιλούν.
Τα γεγονότα όμως που ακολούθησαν, δηλαδή τα Ύμια, οι ευχαριστίες του Σημίτη στις ΗΠΑ κ.λπ. εξηγούν ίσως γιατί το σχέδιο ενόχλησε τόσο.
Κάποτε βέβαια όλα θα πρέπει να βγουν στο φως. Για να αποκαλυφθεί άλλη μία σκοτεινή πλευρά της σύγχρονης ιστορίας μας…
Αναδημοσίευση: estianews.gr και national-pride.org
Πηγές: paron.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου