Η ανίατη ασθένεια μελών του ΣΥΡΙΖΑ

Τους λόγους που ο ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις, δεν κερδίζει τόσο από τη φθορά της κυβέρνησης αναλύει ο Θανάσης Λυρτσογιάννης σε άρθρο του με τον ίδιο τίτλο το Σάββατο 27 Μαρτίου στο eretikos.gr

• • •

Ορισμένοι εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ πάσχουν από μία σοβαρή ασθένεια. Μία ασθένεια η οποία την πάροδο του χρόνου τείνει να γίνει ανίατη και για ορισμένους μάλλον είναι πλέον ανίατη. Την ασθένεια του 3%.

Αντί να λειτουργούν με πυξίδα τον τρόπο, τη μέθοδο, το πρόγραμμα, την πολιτική λειτουργία που θα επιτρέψουν στο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να κερδίσει την κυβερνητική εξουσία, ιδίως τώρα που η κυβέρνηση καταρρέει και δεν φαίνεται στον ορίζοντα δυνατότητα αναστροφής, κινούνται με τη λογική του 3% και της προσωπικής ατζέντας, της ατζέντας που θα τους επιτρέψει να έχουν ισχυρό ρόλο σε ένα μικρό ΣΥΡΙΖΑ.

Βλέπετε υπάρχει ο φόβος σε έναν πλατύ και ισχυρό ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ η πολυθρόνα της εξουσίας (κομματικής ή κυβερνητικής) να γίνει σκαμπό και προσπαθούν να τον εξορκίσουν με διάφορους τρόπους, ακόμα και με (θα το πω με τον πλέον κυνικό τρόπο) κλεφτοπόλεμο στον Αλέξη Τσίπρα.

Τους αρέσει δεν τους αρέσει η αλήθεια είναι πικρή για όσους βρίσκονται απέναντι ή υπονομεύουν τον Αλέξη Τσίπρα. Το κόμμα έγινε μεγάλο και ισχυρό χάρη στον αρχηγό τους και θα μπορέσει να ξενακερδίσει την εξουσία, πάλι χάρη στον αρχηγό τους. Οσο πιο γρήγορα συμφιλιωθούν με την ιδέα και την αποδεχτούν, τόσο καλύτερα για το ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και προπαντός τους πολίτες που ταλαιπωρούνται αφάνταστα από τη μητσοτακική νεοφιλελεύθερη λαίλαπα.

Τη διαφοροποίησή τους βεβαίως δεν την κάνουν σε προσωπικό επίπεδο, αλλά στο όνομα της σύγχρονης Αριστεράς.  “Η σύγχρονη Αριστερά οφείλει να στέλνει καθαρό μήνυμα δημοκρατίας, σεβασμού του δημόσιου χώρου και οικολογικής προοπτικής”, είπε ο Νίκος Φίλης ύστερα από τη διαφοροποίησή του στην ψηφοφορία για το Ελληνικό.

Μόνο που να μας επιτρέψει ο κύριος Φίλης να πούμε πως η σύγχρονη Αριστερά στις μέρες έχει άλλο κύριο καθήκον. Να δημιουργήσει θέσεις εργασίας, να κάνει επενδύσεις για να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. Γιατί, όποιος δεν αντιλαμβάνεται πως το πρώτιστο, το μέγιστο καθήκον της σύγχρονης Αριστεράς σήμερα είναι η πάταξη της ανεργίας, της φτώχειας, της ανέχειας των πολιτών, ας αλλάξει γυαλιά.

Βεβαίως, ναι και στο σεβασμό του δημόσιου χώρου και της οικολογικής προοπτικής. Ομως, ποιος μπορεί να πει πως δεν σέβεται το δημόσιο χώρο εκείνος που είναι υπέρ της δημιουργίας θέσεων εργασίας, όταν προσεγγίζει την επένδυση με σεβασμό στην οικολογική διάσταση, την οποία σήμερα η τεχνολογία μπορεί να ικανοποιήσει, αρκεί να το θέλει η πολιτική και η οικονομική εξουσία.

Σήμερα επενδύσεις και σεβασμός στο περιβάλλον δεν είναι έννοιες ασύμβατες. Είναι συμβατές απόλυτα. Σήμερα είναι εφικτή η συνύπαρξη της οικονομικής δραστηριότητας με την προστασία του περιβάλλοντος. Και αυτή θα μπορούσε να είναι η σύγχρονη αριστερή σκέψη, ιδίως όταν η κοινωνία ταλανίζεται από την ανεργία και τη φτώχεια.

Και για να μην λέμε κουβέντες του αέρα θα αναφέρουμε το παράδειγμα εργοστασίων επεξεργασίας σκουπιδιών εντός των πόλεων στη Γερμανία. Λειτουργούν χωρίς να ρυπαίνουν και χωρίς να δημιουργούν προβλήματα στο περιβάλλον. Γιατί; Διότι η κοινωνία και η πολιτεία επέβαλε τη χρησιμοποίηση της πιο σύγχρονης τεχνολογίας. Ο σεβασμός στο περιβάλλον ήταν όρος απαράβατος του διαγωνισμού. Η τεχνολογία κύριε Φίλη είναι εδώ και η σύγχρονη Αριστερά μπορεί να την προσεγγίσει και προπαντός να τη χρησιμοποιήσει για να δώσει λύσεις στις επενδύσεις με προστασία του περιβάλλοντος. Αρκεί βεβαίως να το θέλει και αυτή.

Τα υπόλοιπα είναι λόγια του αέρα και όχι της σύγχρονης Αριστεράς…