Πρέπει να αλλάξουν κάποιοι όροι στη συνείδησή μας

Εθνική γιορτή σήμερα και γίνεται πολύς λόγος για της παρελάσεις, την σημαία μας, και την εθνικοφροσύνη. Πολλοί προοδευτικοί και «προοδευτικάριοι» είναι αντίθετοι σ’ όλα αυτούς που εκπροσωπούν όλα αυτά. Αντιθέτως δεξιοί, ακροδεξιοί και φασίστες είναι ένθερμοι υποστηρικτές τους.
Εγώ δεν ανήκω σ’ αυτούς. Ακριβώς το αντίθετο θα έλεγα. Αλλά ως λαός θα πρέπει να ξεχάσουμε το κακό παρελθόν μας. Τότε που οι φίλοι της χούντας και των χουντικών αυτοαποκαλούνταν εθνικόφρονες και να το δείξουν αναρτούσαν με καμάρι την ελληνική σημαία. Εθνικόφρονας σημαίνει ουσιαστικά ότι αγαπώ το Έθνος μου και το δείχνω με την σημαία μου.
Δηλαδή εμείς οι προοδευτικοί δεν αγαπάμε την Ελλάδα μας;
Ψέμα.
Όλος ο Ελληνικός λαός αγαπάει την Ελλάδα και το δείχνει με κάθε ευκαιρία. Σε κάθε μας νίκη βγαίνει στου δρόμους πανηγυρίζοντας. Και εκφράζει τη χαρά του με όλη του την καρδιά. Βέβαια οι νίκες μας δεν είναι πολλές αλλά είναι εντυπωσιακή η ανταπόκριση του κόσμου.
Θυμηθείτε πως πανηγυρίσαμε την νίκη της Έλενας Παπαρίζου (και του Χρήστου Δάντη και της Ναταλίας Γερμανού) στη νίκη τους στη Eurovision το 2005 στο Κίεβο. Κάθε χρυσό μας μετάλλιο σε Ολυμπιάδα μας (πριν το 1992 και αργυρό και χάλκινο). Και κυρίως την αντίδρασή μας στο θρίαμβο της ποδοσφαιρικής μας ομάδας στα γήπεδα της Πορτογαλίας.
Τα μπερδεύω θα πούνε πολλοί. Ομως πανηγυρίζαμε όχι γιατί μπήκαν στο «πα ιχνίδι» της δημοσιότητας και βγάλαν, δικαίως, λεφτά κάποιοι συνέλληνες αλλά γιατί αισθανόμαστε ότι η νίκη τους είναι και δική μας.
Όλοι λοιπόν εμείς έχουμε ένα κοινό συμβολο. ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ.
Μπορεί άλλοι να είμαστε Ολυμπιακοί, Παναθηναϊκοι, ΑΕΚτζηδες, ΠΑΟΚτζήδες κοκ. Μπορεί να είμαστε ΠΑΣΟΚοι, ΝεοΔημοκράτες, ΚΚΕδες, ΣΥΡΙΖΑ ή ΛΑΟΣ κοκ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ. Και το δείχνομε με τη σημαία μας όπως με τα λάβαρα του κόμματος της ομάδας της εταιρίας που δουλεύουμε ή δεν ξέρω τι άλλο το δείχνουμε.
Οσο για τις παρελάσεις των σχολείων, ας ξεχάσουμε ότι στρατιωτικό. Ας το δούμε σαν χαρά. Ας καμαρώσουμε τα βλαστάρια μας. Τα παιδιά μας. Τη νέα γενιά. Που 2 φορές το χρόνο μας κάνουν περήφανους με το παράστημά τους.
Οσο για ποιος σηκώνει την σημαία που γίνετε λόγος χρόνια τώρα θεωρώ πως εκτός του «καλού μαθητή» πρέπει να τη σηκώνει αυτός που αγαπά την Ελλάδα και να ζει στην Ελλάδα και να μιλάει την γλώσσα της ας κατάγεται απ’ όπου θέλει και απ την Τουρκία ακόμη.