Το καλοκαίρι στο Instagram

Φτάσαμε στην πρώτη ανάρτηση του Αυγούστου, που είναι συγχρόνως και η τελευταία της περιόδου Σεπτέμβριος ‘19 - Ιούλιος ’20.
Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού, θα και τα πούμε πάλι τον Σεπτέμβριο. Πιθανότατα την πρώτη μέρα.

Αναδημοσιεύω το άρθρο, με τον ίδιο τίτλο, της Ξένιας Κουναλάκη από την «Καθημερινή» της Πέμπτης 29 Ιουλίου. Σ’ αυτό απαριθμεί τους λόγους που θεωρεί «ωραίο μέσο το Instagram», κάνοντας μ’ αυτό τον τρόπο κριτική στο πως το χρησιμοποιούν μερικοί που σ’ αυτούς που είναι «κολλημένοι με το Instagram”.

* * *

Είναι ωραίο μέσο το Instagram γιατί με δυο-τρεις αναρτήσεις μπορείς να κάνεις ασπρόμαυρο φεμινιστικό ακτιβισμό («αποδέχομαι την πρόκληση και σου πετάω με τη σειρά μου το γάντι»), να μαυρίσεις την οθόνη για να συμπαρασταθείς στον Τζορζ Φλόιντ και να πας ταυτόχρονα διακοπές. Ούτως ή άλλως, όλα μια ιδέα είναι (και η Ελλάδα), ο ελεύθερος χρόνος στην καραντίνα διαχύθηκε μέσα στον εργάσιμο και τώρα για να ξανακερδηθεί ο χαμένος-ελεύθερος-χρόνος, καλύτερα να μην τρέχεις στα νησιά. Να κάτσεις σπίτι, να σκρολάρεις τις φωτογραφίες των φίλων που τρώνε αθερίνες και κάνουν υποβρύχιες λήψεις. Ενα τζάμπα κατ’ οίκον FOMO (Fear Of Missing Out, ελληνικά «φόβος ότι κάτι χάνεις») είναι εξάλλου πιο ασφαλές από τις ριψοκίνδυνες, δαπανηρές εξορμήσεις με μάσκες, αντισηπτικά και συγχρωτισμό με COVID-19 καπνισμένους Βρετανούς ή Ιταλούς (πώς αλλάζουν οι στόχοι του ρατσισμού σε καιρό πανδημίας ε;).

Είναι ωραίο μέσο το Instagram γιατί μαθαίνεις ποια είναι η καλή ταβέρνα στη Σίφνο και έχεις και οπτικό υλικό: ότι την ταραμοσαλάτα για παράδειγμα τη βάζουν σε ντόπιο πήλινο μπολ. Φρόντισε η φίλη να την απαθανατίσει σε πολύ κοντινό πλάνο κι είναι σχεδόν σαν να έχει μπει μέσα στο στόμα σου, ξεχύνεται η μυρωδιά μέσα από την οθόνη. «Μάπα το φαγητό και πανάκριβο, τουλάχιστον είναι όμορφα τα πιάτα για το “γκραμ” (χαϊδευτικό του Instagram)», ήταν μια από τις πρόσφατες ανταποκρίσεις από Πλατύ Γιαλό. Αποστολή εξετελέσθη, συνεπώς.

Είναι ωραίο μέσο το Instagram γιατί μπορείς να βγάλεις τα συμπεράσματά σου ποια βιβλία πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσεις φέτος το καλοκαίρι. Δεν χρειάζονται βραβεία, ψηφοφορίες κοινού και βιβλιοκριτικές. Αν δεις ένα μυθιστόρημα να απαθανατίζεται επανειλημμένα πάνω σε πόδια, δίπλα σε πλουμιστά κοκτέιλ ή με φόντο το κύμα, σε αναρτήσεις, στόρις ή με ταγκαρισμένο τον εκδοτικό οίκο, πρόκειται αναμφισβήτητα για το θερινό «ευπώλητο» (τι λέξη κι αυτή!).

Τέλος, είναι ωραίο το Instagram γιατί μπορείς να κάνεις καίριες κοινωνιολογικές παρατηρήσεις: ποιος φοβάται τον άπλετο ελεύθερο χρόνο, τη μοναξιά, τα γηρατειά. Ποιοι είναι ερωτευμένοι με τον εαυτό τους, ποιοι εκλιπαρούν για λίγο οίκτο, ποιοι αντιμετωπίζουν την ύπαρξή τους με σοβαροφάνεια. Σπάνια βλέπεις πηγαία, ανεπιτήδευτη (εξ ορισμού αντιφατική έννοια για μέσο κοινωνικής δικτύωσης) χαρά στο Instagram. Αλλωστε, όσοι είναι αληθινά ευτυχισμένοι (πόσοι;) σπάνια νιώθουν την ανάγκη να ποστάρουν.