Πελασγοί: Οι παλαιότεροι κάτοικοι της Αρχαίας Ελλάδας

Το όνομα Πελασγοίχρησιμοποιούνταν αποκλειστικά από τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, οι οποίοι αναφέρονταν στους πληθυσμούς αυτούς που θεωρούσαν προγόνους των Ελλήνων ή “προελληνικούς”. Κάποιοι, κυρίως μεταγενέστεροι, το χρησιμοποιούν όμως και για να περιγράψουν αμιγώς ελληνικούς πληθυσμούς.

• • •

Σύγχρονοι ιστορικοί, αρχαιολόγοι και γλωσσολόγοι έχουν προσπαθήσει να συνδέσουν τους “Πελασγούς“, έναν όρο με μάλλον ασαφές περιεχόμενο, με διάφορους υλικούς πολιτισμούς, γλωσσολογικές ομάδες κ.λ.π. αλλά πρόκειται περί άλυτου “προβλήματος”. Οι συνεχείς επεξεργασίες των Ελληνικών παραδόσεων και μύθων καθιστούν δύσκολο το διαχωρισμό σαφών “αναμνήσεων ιστορικών γεγονότων” και μυθοπλασίας όσον αφορά τις πληροφορίες που δίνουν οι αρχαίοι συγγραφείς για τους Πελασγούς

Οι τόποι που κατοικούσαν οι Πελασγοί :
Με μαύρο σύμφωνα με τον Όμηρο
Με μπλε σύμφωνα με τον Ηρόδοτο και άλλους
Με κόκκινο μετά τον Όμηρο

 Οι παλαιότεροι κάτοικοι της Ελλάδας ονομάστηκαν Πελασγοί, όπως κι όλες οι φυλές που κατοίκησαν στην Ελλάδα τα προϊστορικά χρόνια. Ο Στράβων αναφέρει ότι η φυλή των Πελασγών κατοικούσε στη θεσσαλική περιοχή που λεγόταν Πελασγικό Άργος κι αργότερα ονομάστηκε Πελασγιώτιδα.

Γενάρχης των Πελασγών αναφέρεται ο Πελασγός. Με το όνομά του συνδέθηκαν πολυάριθμοι θρύλοι και παραδόσεις.

Σύμφωνα με μια απ’ αυτές, ο Πελασγός ήταν ο πρώτος άνθρωπος που αναδύθηκε απ’ τη γη κι έγινε έτσι γενάρχης των ανθρώπων. Στην Αρκαδία, όπου υπήρχε αυτή η παράδοση, πίστευαν ότι υιος του Πελασγού από τη νύμφη Κυλλήνη, ήταν ο Λυκάων, ο μυθικός βασιλέας της Αρκαδίας. Αυτή ονομάστηκε στην αρχή Πελασγία, από το όνομα του γενάρχη της.

Ο Πελασγός αναφερόταν και ως ιδρυτής του Άργους της Πελοποννήσου, γιος του Αγήνορα και πατέρας της Λάρισας.

Σύμφωνα με άλλη πηγή ήταν υιός του Ποσειδώνα και της νύμφης Λάρισας, αδελφός του Αχαιού και του Φθίου.

Άλλες παραδόσεις αναφέρουν ότι ήταν ο μυθικός γενάρχης των Πελασγών της Θεσσαλίας ή ότι ήταν γιος του Αιρέστορα κι εγγονός του Έκβασου, οικιστή της Παρρασίας, στην Αρκαδία.

 

 

Αναδημοσίευση: theancientwebgreece.wordpress.com

Αφού δεν είχαμε θύματα, καλά τα πήγαμε!

Πήρε αφορμή από  τον λόγο που θεωρούν, η κυβέρνηση και η συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ, επιτυχημένη την διαχείριση της πυρκαγιάς στα Γεράνεια όρη ο Τάσσος Παππάς. Και σε άρθρο του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» της Τετάρτης 26 Μαΐου, αναδεικνύει την προσπάθεια χειραγώγησης του κόσμου από τους ίδιους (συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ και την κυβέρνηση)

• • •

Ένα ψέμα, σωστά βαλμένο, άψογα διατυπωμένο, καλά «παιγμένο» από τους μηχανισμούς χειραγώγησης, μπορεί να συντρίψει πολλές αλήθειες. Αυτός είναι ένας από τους κανόνες που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις όταν στριμώχνονται στα σχοινιά. Αποφεύγουν, όχι όλες και όχι πάντα, τα χοντρά ψέματα για να μην εκτεθούν όταν αυτά θα έρθουν σε επαφή με την πραγματικότητα κι αν δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς γιατί τα γεγονότα δεν πειθαρχούν, παραδέχονται ότι έκαναν και κάποια λάθη, ήσσονος όμως σημασίας, ώστε να τους αναγνωριστεί ότι έχουν καταλάβει πού έσφαλαν και είναι έτοιμες να διορθώσουν τα πράγματα.

Έτσι συμπεριφέρεται συστηματικά η σημερινή κυβέρνηση με τις …θεομηνίες. Αφού φλόμωσε την επικράτεια με υποσχέσεις για γρήγορες λύσεις σε όλα τα προβλήματα, για άμεση και αποτελεσματική αντίδραση κάθε φορά που θα προκύπτουν δυσκολίες και κατάφερε να εξαπατήσει κόσμο και κοσμάκη, με το που ήρθε στα πράγματα, άρχισε να νομοθετεί εφ’ όλης της ύλης και να ανακοινώνει μέτρα τα οποία διαφήμισε με τυμπανοκρουσίες.

Είχε κάνει σημαία της τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι και τις καταστροφικές πλημμύρες στη Μάνδρα, είχε κατηγορήσει την προηγούμενη κυβέρνηση για εγκληματικές παραλείψεις και εκκωφαντική ανεπάρκεια, είχε βάλει δικούς της ανθρώπους να υποστηρίζουν ότι θα άδειαζαν το Μάτι σε 35 λεπτά, αλλά ο ίδιος ο πρωθυπουργός από το επίσημο βήμα του ΟΗΕ παραδέχτηκε ότι η κλιματική αλλαγή ήταν η βασική αιτία για αυτά τα φαινόμενα.

Και δεν έμεινε σ’ αυτό. Κράτησε στις θέσεις τους (κάποιους τους αναβάθμισε) τους ένστολους που είχαν την ευθύνη για τη διαχείριση (μερικοί ερευνώνται από τη Δικαιοσύνη) και αξιοποίησε τον επικεφαλής τους τοποθετώντας τον μετά την αποστράτευσή του σε κρατικό πόστο. Όταν όμως εκλήθη να αντιμετωπίσει ανάλογες περιπτώσεις (μεγάλες πυρκαγιές, εκτεταμένες πλημμύρες), για να δικαιολογήσει τους ερασιτεχνισμούς της, τις αβλεψίες της, τις καθυστερήσεις, το μπάχαλο που επικράτησε μεταξύ των αρμόδιων υπηρεσιών, δεν δίστασε να προσχωρήσει στη λογική που αποδοκίμαζε όταν βρισκόταν στην αντιπολίτευση. Είχε δεσμευτεί με όρκο τιμής ότι θα πολεμήσει χωρίς έλεος τον λαϊκισμό, αλλά τον υιοθέτησε πετυχαίνοντας μάλιστα σπουδαίες επιδόσεις.

Εκανε λόγο για πρωτοφανή καιρικά φαινόμενα, για πρωτόγνωρα περιστατικά που όμοιά τους δεν είχαμε ζήσει στο παρελθόν, για την άσχημη συγκυρία, για συνδυασμό παραγόντων που ήταν αδύνατον να προβλεφθούν, έριξε το φταίξιμο στους περιφερειάρχες και τους δημάρχους (οι περισσότεροι έχουν εκλεγεί με την υποστήριξη της Νέας Δημοκρατίας), που δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και δεν είχαν λάβει τα αναγκαία προληπτικά μέτρα τον καιρό που έπρεπε (έχει βάση η κριτική), ανέδειξε τις παθογένειες (πρωταθλήτρια η Δεξιά, για να μην ξεχνιόμαστε) που ταλαιπωρούν τη χώρα (αυθαίρετα, μπάζωμα ρεμάτων, αποχαρακτηρισμός δασών), μας είπε ότι έχει εγκαταλείψει τις πελατειακές πρακτικές (τα βροντώδη γέλια ακούστηκαν στα πέρατα της οικουμένης) και βεβαίως υποσχέθηκε ταχεία αποκατάσταση των βλαβών που είχαν υποστεί οι κάτοικοι και οι περιουσίες τους (πολλοί περιμένουν ακόμη τις αποζημιώσεις) καθώς και θεραπεία όλων των γραφειοκρατικών αγκυλώσεων που παράγουν τα ελλείμματα συντονισμού. Παντού τζίφος. Βοερή αποτυχία.

Και πέρσι με τις μεγάλες πυρκαγιές και τον χειμώνα με τη «Μήδεια» και τώρα στα Γεράνεια Ορη πριν καλά καλά ξεκινήσει το καλοκαίρι. Στη σύσκεψη που έγινε τη Δευτέρα στην Πολιτική Προστασία ο πρωθυπουργός αναγκάστηκε να ομολογήσει ότι ο μηχανισμός αιφνιδιάστηκε, άσκησε κριτική στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, επανέφερε το θέμα της ατομικής ευθύνης υπογραμμίζοντας την ανάγκη να ξαναδούμε τη νομική αντιμετώπιση της καταστροφικής αμέλειας, ωστόσο το συμπέρασμά του ήταν ότι σε τελική ανάλυση η κυβέρνησή του πέτυχε αφού «η άμεση αντίδραση της Πολιτείας ευτυχώς έσωσε ζωές». Οπότε αφού αποφύγαμε τον διασυρμό, ας απολαύσουμε την τραυματισμένη νίκη.

Περιστολή δικαιωμάτων στο όνομα της πανδημίας

Θεμιτά τα περιοριστικά μέτρα για την προστασία της δημόσιας υγείας. Τι γίνεται όμως όταν οι κυβερνήσεις καταπατούν δημοκρατικά δικαιώματα στο όνομα της πανδημίας;

Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύτηκε στις αρχές Μαΐου στην ιστοσελίδα της Deutsche Welle. Αν και δεν αναφέρεται στην Ελλάδα, σε πολλά από αυτά που γράφει εύκολα μπορούμε να δούμε αντιστοιχίες με τα γεγονότα στη χώρα μας

• • •

Πολλές οι παραβιάσεις των θεμελιωδών δικαιωμάτων ανά την υφήλιο: Υπερπλήρεις φυλακές στις Φιλιππίνες, δημοσιογράφοι υπό κράτηση στη Ζιμπάμπουε, απειλές για ανθρωπιστικές οργανώσεις στο Μεξικό. Στην ετήσια έκδοσή τους με τίτλο "Άτλας της Κοινωνίας των Πολιτών" δύο Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, η Civicus και η Brot für die Welt ("Ψωμί για όλον τον κόσμο"), καταγράφουν τις επιδόσεις της διεθνούς κοινότητας στον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Φέτος ο Άτλας της Κοινωνίας των Πολιτών κυκλοφορεί για τέταρτη χρονιά και αναφέρεται στο 2020.

«Το 2019 ήταν ένα έτος διαμαρτυρίας, μία χρονιά στην οποία ένας ασυνήθιστα μεγάλος αριθμός ανθρώπων θέλησε να κατεβεί στους δρόμους», επισημαίνει η Ντάγκμαρ Προύιν, διευθύντρια της MKO Brot für die Welt, σε πρόσφατη συνέντευξη τύπου. «Αυτή η κινητοποίηση του κόσμου συνεχίστηκε και το 2020, για παράδειγμα στις ΗΠΑ ή στη Λευκορωσία. Σε αυτές τις κινητοποιήσεις προστέθηκαν οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας με αφορμή την πανδημία, ιδιαίτερα από εκείνους που βρέθηκαν σε δεινή οικονομική κατάσταση ή θέλησαν να διαμαρτυρηθούν για την εξάπλωση της διαφθοράς στη χώρα τους. Σε πολλές χώρες οι κυβερνήσεις αντέδρασαν καταπολεμώντας όχι τα αίτια της ανέχειας και της διαφθοράς, αλλά τους ίδιους τους διαδηλωτές».

 

Ελάχιστες οι "ανοικτές κοινωνίες".

Όπως επισημαίνει ο "Άτλας" το 88% του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σε κοινωνίες κλειστές ή καταπιεστικές. Από τα 196 κράτη του πλανήτη μόνο 42 θεωρούνται "ανοικτές κοινωνίες", ενώ αρνητικές επιδόσεις στα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν ακόμη και μερικά κράτη-μέλη της ΕΕ. Συνολικά μόνο 263 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλον τον κόσμο απολαμβάνουν πλήρως τις συνταγματικές ελευθερίες που προβλέπονται στη χώρα τους. Η Γερμανία θεωρείται ανοιχτή κοινωνία, καθώς δεν περιορίζει τη δράση ανθρωπιστικών οργανώσεων, επιτρέπει τις μαζικές συναθροίσεις και διασφαλίζει την πρόσβαση στην ελεύθερη πληροφόρηση. Ο "'Ατλας" εκτιμά ότι οι παραβιάσεις των ατομικών ελευθεριών για την αντιμετώπιση της πανδημίας συνάδουν με την αρχή της αναλογικότητας. Ασκεί ωστόσο κριτική για τη γενική απαγόρευση στο δικαίωμα του συνέρχεσθαι, την οποία αρχικά είχαν επιβάλει οι αρχές, για να την ανακαλέσουν ωστόσο στη συνέχεια, μετά από σχετική απόφαση του Ανωτάτου Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας.

 

Η πανδημία αποκαλύπτει αδυναμίες

«Σε πολλές χώρες η πανδημία του κορωνοϊού λειτούργησε ως καταλύτης ή και ως μεγεθυντικός φακός, «ώστε να αποκαλυφθούν ή να γίνουν ορατές αδυναμίες που ούτως ή άλλως υπάρχουν σε ένα σύστημα ή καθεστώς», λέει η Ζίλκε Πφάιφερ, επικεφαλής του τμήματος ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη ΜΚΟ Brot für die Welt. «Υπήρξε μία τάση να καλυφθούν αυτές οι αδυναμίες του συστήματος με αντιδράσεις ακόμη πιο αυταρχικές, που προκαλούν σοκ και δέος στους πολίτες».

Στις Φιλιππίνες, για παράδειγμα, έχουν συλληφθεί περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι με την κατηγορία ότι δεν συμμορφώθηκαν με τα περιοριστικά μέτρα της πανδημίας. Στο Ελ Σαλβαδόρ άλλοι 17.000 τέθηκαν υπό περιορισμό σε οργανωμένα "κέντρα καραντίνας", μεταξύ αυτών και μία γνωστή ακτιβίστρια για τα ανθρώπινα δικαιώματα, η οποία υπεβλήθη σε τεστ για τον κορωνοϊό τρεις εβδομάδες ...μετά τη σύλληψή της. Σημαντικό πρόβλημα, επισημαίνει ο 'Άτλας της Κοινωνίας των Πολιτών' είναι και η εντεινόμενη αστυνομική βία απέναντι στους πολίτες γενικότερα, αλλά και ειδικότερα απέναντι στους δημοσιογράφους. Πρόσφατη διεθνής έρευνα μεταξύ 400 δημοσιογράφων επιβεβαιώνει κρούσματα αστυνομικής βίας σε σχέση με τα περιοριστικά μέτρα της πανδημίας σε 59 χώρες. Στην Κολομβία περίπου 50 ΜΚΟ, σε κοινή διακήρυξή τους, στηλιτεύουν την εντεινόμενη βία από μία αστυνομία, η οποία 'στρατιωτικοποιείται' όλο και περισσότερο, όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά.

Σε άλλές χώρες η πανδημία δίνει το πρόσχημα για να υπονομευθούν δημοκρατικά δικαιώματα ή να ασκηθούν πιέσεις σε ακτιβιστές και δημοσιογράφους. Στο Μεξικό για παράδειγμα, χώρα ιδιαίτερα επικίνδυνη για τους δημοσιογράφους και όσους αγωνίζονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ακτιβίστρια Κλεμένσια Σάλας Σαλαζάρ βρισκόταν μέχρι το 2020 υπό αστυνομική προστασία, η οποία όμως καταργήθηκε τον Μάρτιο του 2020 με την αιτιολογία ότι όλες οι διαθέσιμες αστυνομικές δυνάμεις έπρεπε να αξιοποιηθούν στην προσπάθεια για την καταπολέμηση της πανδημίας. Άμεση ήταν η αντίδραση της Διεθνούς Αμνηστίας. Τελικά, μετά από τρεις μήνες, οι αρχές ανακάλεσαν την απόφασή τους. Διαφορετική ήταν η περίπτωση του ενημερωτικού σταθμού ABS-CBN στις Φιλιππίνες, του μεγαλύτερου της χώρας, ο οποίος αντιμετώπιζε με ιδιαίτερα κριτική διάθεση τον αυταρχικό πρόεδρο Ροντρίγκο Ντουτέρτε. Ξαφνικά οι αρχές αποφάσισαν να μην ανανεώσουν την άδειά του, γεγονός που, όπως επισημαίνει ο "Άτλας της Κοινωνίας των Πολιτών", φιμώνει μία αξιόπιστη και αντικειμενική πηγή πληροφόρησης εν μέσω πανδημίας. Ακραίο θεωρείται και το παράδειγμα της Καμπότζης, όπου η κυβέρνηση από το 2020 ψήφισε νόμο για την επιβολή κατάστασης έκτακτης ανάγκης, παρότι, σύμφωνα με την επίσημη στατιστική, στη χώρα αυτή δεν υπήρχε ούτε ένας νεκρός από τον κορωνοϊό.

 

Ελάχιστες ελπίδες βελτίωσης

Ο "Άτλας της Κοινωνίας των Πολιτών" δεν αφήνει ιδιαίτερα περιθώρια αισιοδοξίας. Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει, λέει η επικεφαλής της ΜΚΟ Brot für die Welt Ντάγκμαρ Προύιν, καθώς "το 2020 καταγράφουμε σαφή επιδείνωση...". Υπάρχει ωστόσο και μία θετική εξέλιξη, καθώς όλο και περισσότερες ΜΚΟ δίνουν το παρών, προσπαθούν να καλύψουν τα κενά που αφήνουν οι κυβερνήσεις, επεξεργάζονται δημιουργικές λύσεις σε εποχές πανδημίας. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Assessoria e Serviços a Projetos em Agricultura Alternativa (AS-PTA) στη Βραζιλία: η οργάνωση αγοράζει τρόφιμα από μικρούς παραγωγούς, οι οποίοι λόγω των συνθηκών δεν μπορούν να διαθέσουν τα προϊόντα τους στην αγορά, για να τα μοιράσει σε περιστασιακά εργαζόμενους, χωρίς μόνιμο συμβόλαιο ή εργασιακά δικαιώματα, οι οποίοι σε διαφορετική περίπτωση δεν θα είχαν τη δυνατότητα να θρέψουν την οικογένειά τους.

 

 

Αναδημοσίευση: dw.com

Το μοναδικό στον κόσμο λουλούδι της Ελλάδας, που μυρίζει παραπλανητικά για να παγιδεύσει έντομα

Ο λόγος για την Αριστολοχία η μικρόστομη. Η επιστημονική ονομασία του φυτού είναι Aristolochia microstoma Boiss. & Spruner 1844.

Θα το βρούμε στη νότια ηπειρωτική Ελλάδα, με τους μεγαλύτερους πληθυσμούς να συγκεντρώνονται στην Αττική, ειδικά στον Κιθαιρώνα το Αιγάλεω και τον Υμηττό. Αλλά και στην Πελοπόννησο και κυρίως στην Αργολίδα.

Είναι πολυετές είδος με υπόγειο κόνδυλο και μονοετείς εναέριους βλαστούς. Έχει βλαστούς λεπτούς, που συχνά είναι διακλαδισμένοι στην βάση τους. Κατακείμενοι ή ανορθωμένοι, μήκους έως 50 εκ. Τα φύλλα του είναι έμμισχα, καρδιοειδή, με αραιό τρίχωμα.

Φύεται σε αραιά δάση με πεύκα ή έλατα, σε αραιοούς θαμνώνες, φρύγανα, πετρώδεις θέσεις, άκρες δρόμων και μονοπατιών, σε υψόμετρα 10-1600 μ.

Τα άνθη είναι σωληνοειδή, δύσοσμα, με τρίχες στην είσοδό τους. Ανθίζει από τα τέλη Ιανουαρίου μέχρι τον Ιούνιο.

• • •

Ένα μοναδικό σε όλο τον κόσμο λουλούδι της Ελλάδας, το Aristolochia microstoma, χρησιμοποιεί ένα πανούργο τέχνασμα για να παγιδεύσει έντομα επικονίασης. Βγάζει μια δύσοσμη μουχλιασμένη μυρωδιά που μιμείται εκείνη των νεκρών εντόμων σε αποσύνθεση, η οποία όμως αρέσει σε μερικά έντομα.

 Κάποιες μύγες και άλλα μικρά έντομα έλκονται από τη μυρωδιά, επειδή αναζητούν πτώματα άλλων εντόμων για να ζευγαρώσουν πάνω τους και να αφήσουν μετά εκεί τα αυγά τους. Όταν μπαίνουν στο λουλούδι, τα ζωντανά έντομα παγιδεύονται, το επικονιάζουν και μετά απελευθερώνονται αβλαβή. Με άλλα λόγια, το φυτό δεν είναι σαρκοφάγο, αλλά χρησιμοποιεί ένα τέχνασμα για τον επικονιασμό.

 «Τα άνθη του Α.microstoma εκλύουν ένα ασυνήθιστο μίγμα πτητικών ουσιών που περιλαμβάνουν τις αλκυλπυραζίνες, οι οποίες σπάνια παράγονται από ανθοφόρα φυτά. Τα ευρήματα μας δείχνουν ότι πρόκειται για το πρώτο γνωστό λουλούδι που ξεγελά τους επικονιαστές, μυρίζοντας σαν ψόφιο και αποσυντιθέμενο έντομο», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής καθηγητής Στέφαν Ντέτερλ, επικεφαλής των Βοτανικών Κήπων στο αυστριακό Πανεπιστήμιο του Σάλτσμπουργκ. Οι ερευνητές έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό οικολογίας "Frontiers in Ecology & Evolution".

 Περίπου το 4% έως 6% των φυτών με λουλούδια χρησιμοποιούν στρατηγικές παραπλάνησης για να διευκολύνουν τον επικονιασμό τους από τα έντομα. Μεταξύ άλλων, χρησιμοποιούν μυρωδιές και χρώματα για να «διαφημίσουν» τον εαυτό τους. Συχνά το «κόλπο» πιάνει, επειδή τα έντομα δεν είναι πολύ ικανά να διακρίνουν το τέχνασμα.

 Η Αριστολοχία είναι ένα μεγάλο γένος λουλουδιών με περίπου 550 είδη σε όλο τον κόσμο. Το όνομα της προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις «άριστος» και «λοχεία», επειδή στην αρχαιότητα πιστευόταν ότι διευκόλυνε τον τοκετό. Τα λουλούδια της Αριστολοχίας είναι εντυπωσιακά και πολύπλοκα και φημίζονται ότι εγκλωβίζουν περιστασιακά τα έντομα της επικονίασης.

 Τώρα για πρώτη φορά ανακαλύφθηκε στην Ελλάδα ότι εφαρμόζουν και το...κόλπο του ψόφιου εντόμου. Το είδος A.microstoma έχει βρεθεί μόνο στη χώρα μας και -αντίθετα με άλλες Αριστολοχίες- βγάζει καφετιά όχι εντυπωσιακά λουλούδια που βρίσκονται οριζόντια, κοντά στο έδαφος ή μισοθαμμένα στο χώμα ανάμεσα σε σάπια φύλλα ή βράχια. Τα λουλούδια αυτά εκλύουν μια δυσάρεστη οσμή πτώματος, αντιληπτή και από τους ανθρώπους σε κοντινή απόσταση.

 Οι ερευνητές συνέλλεξαν τέτοια λουλούδια από τρεις τοποθεσίες, μια δυτικά της Αθήνας και δύο στην Πελοπόννησο. Από τα συνολικά 1.457 δείγματα, τα 248 περιείχαν παγιδευμένα αρθρόποδα έντομα, κυρίως μύγες, οι οποίες συνήθως χρησιμοποιούν τα πτώματα των εντόμων για να γεννούν εκεί τα αυγά τους και να τρέφονται στη συνέχεια οι προνύμφες τους. Η χημική ανάλυση της οσμής των λουλουδιών που ακολούθησε στο εργαστήριο, αποκάλυψε τις ασυνήθιστες για λουλούδι ουσίες που παράγει.

 

 

Αναδημοσίευση: amna.gr

Πηγές: greekflora.gr

Αποκολλήθηκε από παγετώνα το μεγαλύτερο παγόβουνο του κόσμου από την Ανταρκτική

Το παγόβουνο A76 αποκολλήθηκε από την παγονησίδα Ρόνι και έγινε τμήμα της θάλασσιας περιοχής Γουέντελ, μαζί με δεκάδες ακόμα κομμάτια πάγου που θρυμματίζονται σχεδόν σε καθημερινή βάση από την περιοχή.

Πρόκειται για μια έκταση πάγου 4.320 τετραγωνικών μέτρων, που ήδη δέχεται συγκρίσεις όπως προς τις αστρονομικές διαστάσεις της, με το Πουέρτο Ρίκο, την Μαγιόρκα, αλλά και το παγόβουνο A23a, που σχηματίστηκε το 1986, έφτασε να έχει έκταση 4.000 τετραγωνικών μέτρων και από τον περασμένο Ιανουάριο ξεκίνησε το ταξίδι του για να γίνει ένα με τη θάλασσα Γούεντελ κι αυτό.

• • •

Τα σημάδια μέχρι στιγμής δεν προκαλούν άμεση ανησυχία. Η κλιματική αλλαγή, σύμφωνα με τους επιστήμονες δεν συνδέεται άμεσα ως αιτία με την αποκόλληση του A76. Είναι ένας όγκος πάγου του οποίου, όπως αναφέρεται στους New York Times, η διάρκεια ζωής ολοκληρώθηκε και έσπασε, κατά τον Κρίστοφερ Σούμαν, καθηγητή του πανεπιστημίου του Μέριλαντ και ερευνητή της κλιματικής αλλαγής, όπως ένα νύχι κατά τη διάρκεια μανικιούρ.

 

"Χάνουμε συνεχώς πάγο, πολύ πάγο"

Ο ερευνητής Ντι.Μ Τζάκσον συμφωνεί με τον Σούμαν πως το συγκεκριμένο κομμάτι πάγου όσο τεράστιο κι αν είναι σε έκταση δεν προκαλεί άμεση ανησυχία ως προς την αποκόλληση του, δεν παύει όμως να είναι κομμάτι μιας μεγαλύτερης, αρκετά κρίσιμης εικόνας. Είναι πολύ δύσκολο να αποσυνδέσουμε τι συνέβη με το παγόβουνο Α76 και την παγονησία Ρόνι από το συνολικό πρόβλημα του διαρκούς λιωσίματος των πάγων.

"Με προβληματίζει πάρα πολύ κάθε απώλεια πάγου, γιατί κάθε φορά που χάνουμε ένα κομμάτι πάγου, αυτό είναι τμήμα του παγκόσμιου προβλήματος της διάλυσης των πάγων, που για μένα είναι κάτι τρομακτικό. Παγκοσμίως έχουμε πρόβλημα με τους παγετώνες μας. Χάνουμε συνεχώς πάγο, πολύ πάγο" αναφέρει ο Τζάκσον. Σύμφωνα με τη NASA, η Ανταρκτική χάνει περίπου 200 γιγατόνους πάγου κάθε χρόνο, ενώ η Γη συνολικά, στο ίδιο χρονικό διάστημα, σύμφωνα με την Washington Post, χάνει 1,2 τρισεκατομμύρια τόνους πάγου.

 

Το καμπανάκι παγκόσμιου κινδύνου χτυπάει ήδη

Καθώς ήδη ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Άντονι Μπλίνκεν, βρίσκεται σε συζητήσεις ώστε η Αμερική να συνδράμει ξανά και άμεσα στην Πρωτοβουλία του Παρισιού για την Κλιματική Αλλαγή και το φαινόμενο του θερμοκηπίου, νέες έρευνες που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Nature, κάνουν λόγο για παγκόσμιο συναγερμό ως προς το λιώσιμο των πάγων, σε 40 χρόνια από τώρα. Το 2060, όταν τα σημερινά παιδιά που πηγαίνουν νηπιαγωγείο θα αναθρέφουν οικογένειες, η στάθμη της θάλασσας θα ανέβει σε απαγορευτικά επίπεδα, απειλώντας την περιβαλλοντική ισορροπία ολόκληρου του πλανήτη. Απαιτείται άμεση δράση, πριν να είναι πάρα πολύ αργά για τις γενιές που ακολουθούν, λίγο μετά από εμάς.

 

 

Αναδημοσίευση: news247.gr

Το ΔΝΤ παρουσίασε πρόταση 50 δισ. δολαρίων για τον τερματισμό της πανδημίας

«Το ΔΝΤ παρουσίασε πρόταση 50 δισ. δολαριων για τον τερματισμό της πανδημίας σε όλο τον κόσμο. Η πρόταση προβλέπει τον εμβολιασμό του παγκόσμιου πληθυσμού μέχρι τα μέσα του 2022, χωρίς καμία επιβάρυνση των πολιτών.

Το κόστος του σχεδίου, σύμφωνα με το ΔΝΤ, θα καλύπτεται κατά 35 δισ. απο πλούσιες χώρες και τα υπόλοιπα 15 δισ. μεσω χρηματοδότησης από εθνικές κυβερνήσεις, με δανεισμό μηδενικού επιτοκίου από αναπτυξιακές τράπεζες.

Ακόμα και τα παγκόσμια κοράκια κατανοούν την αναγκαιότητα της δραστικής κεντρικής παρέμβασης για να αντιμετωπιστεί η υγειονομική κρίση. Μόνο ο Μητσοτάκης και τα νεοφιλελεύθερα υποχείρια των μεγάλων συμφερόντων δείχνουν ανίκανοι να παρακολουθήσουν την στροφή που κάνουν οι ταγοι της κυριαρχίας των αγορών.

Είναι τόσο τυφλωμένοι από την ανεπάρκεια τους και κολλημένοι με τα μανιουαλ του θατσερισμου που δεν παιρνουν χαμπάρι ότι το ευαγγέλιο το οποιο προσκυνούν, ξαναγράφεται.»

Αυτά έγραψε το Σάββατο 22 Μαΐου ο καλός δημοσιογράφος Σωτήρης Καψώχας σε ανάρτησή του στο Facebook.

Ας δούμε την είδηση, από το capital.gr μια που δεν πρόκειτε να τη δούμε σε καμμιά εφημερίδα ή τηλεοπτικό δελτίο. 

Βέβαια είμαι άδικος. Γιατί μπορεί ναι υπήρξε κανένα "μονόστηλο" χαμηλά δεξιά στην 12η σελίδα και να εκφωνήθηκε" η είδηση για 10 δευτερόλεπτα λίγο πριν τα αθλητικά.

• • •

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο παρουσίασε την Παρασκευή πρόταση 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τον τερματισμό της πανδημίας COVID-19 μέσω εμβολιασμού τουλάχιστον του 40% του πληθυσμού σε όλες τις χώρες έως το τέλος του 2021 και τουλάχιστον το 60% από το πρώτο εξάμηνο του 2022.

 Κάτι τέτοιο, λένε αξιωματούχοι του ΔΝΤ, θα απέφερε περί τα 9 τρισεκατομμύρια δολάρια στην παγκόσμια οικονομία έως το 2025 λόγω της ταχύτερης επανέναρξης της οικονομικής δραστηριότητας, με τις πλούσιες χώρες να ωφελούνται περισσότερο.

 Η κρίση έχει σκοτώσει περισσότερους από 3,5 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο και οι προβλέψεις δείχνουν εξαιρετικά άνισες προοπτικές υγείας έως το 2022, γεγονός που θέτει "σοβαρούς κινδύνους για τον κόσμο", δήλωσε το ΔΝΤ.

 Η Διευθύνουσα Σύμβουλος του ΔΝΤ, Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα δήλωσε σε μια σύνοδο κορυφής που διοργανώθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την ομάδα 20 μεγάλων οικονομιών ότι είχε νόημα για τις πλούσιες οικονομίες να ενισχύσουν τις δωρεές για να διασφαλίσουν έναν ταχύτερο τερματισμό της πανδημίας.

 "Οι προηγμένες οικονομίες - από τις οποίες ζητούμε να συνεισφέρουν περισσότερο σε αυτήν την προσπάθεια - πιθανότατα θα έχουν την υψηλότερη απόδοση των δημοσίων επενδύσεων στη σύγχρονη ιστορία, αποκομίζοντας το 40% των κερδών του ΑΕΠ και περίπου 1 τρισεκατομμύριο δολάρια σε πρόσθετα φορολογικά έσοδα", ανέφερε.

 Η πρόταση, που συντάχθηκε από την επικεφαλής οικονομολόγο του ΔΝΤ, Γκίτα Γκόπιναθ και τον οικονομολόγο Ρουχίρ Αγκαρουάλ, βασίζεται σε προσπάθειες που έχουν ήδη δρομολογηθεί από το Accelerator Access to COVID-19 Tools (ACT), τα Ηνωμένα Έθνη, τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και άλλες ομάδες.

•  Η υλοποίηση του σχεδίου θα κόστιζε περίπου 50 δισεκατομμύρια δολάρια, με 35 δισεκατομμύρια δολάρια να πληρώνονται από επιχορηγήσεις από πλούσιες χώρες, δωρητές και τα υπόλοιπα 15 δισεκατομμύρια δολάρια να χρηματοδοτηθούν από εθνικές κυβερνήσεις χρησιμοποιώντας χρηματοδότηση χαμηλού ή μηδενικού επιτοκίου από αναπτυξιακές τράπεζες.

 Το σχέδιο απαιτεί χρηματοδότηση εκ των προτέρων, δωρεές εμβολίων και κινήσεις για τη διασφάλιση δωρεάν διασυνοριακών ροών πρώτων υλών και ολοκληρωμένων εμβολίων, καθώς και επενδύσεις περίπου 8 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τη διαφοροποίηση και την αύξηση της παραγωγικής ικανότητας εμβολίων παγκοσμίως.

 Το ΔΝΤ προέβλεψε ότι περίπου 1 δισεκατομμύριο δόσεις θα μπορούσαν να δωρηθούν φέτος ακόμη και αν οι χώρες δίνουν προτεραιότητα στους δικούς τους πληθυσμούς και 1 δισεκατομμύριο πρόσθετες δόσεις θα πρέπει να παραχθούν έως τις αρχές του 2022 για να αντιμετωπιστούν οι αρνητικοί κίνδυνοι, όπως νέες παραλλαγές που απαιτούν ενισχυτικές λήψεις.

 Παρά το ότι η προσφορά εμβολίων ήταν ακόμη περιορισμένη, το Ταμείο ζήτησε 30 δισεκατομμύρια δολάρια σε δαπάνες για εκτεταμένες δοκιμές, επαρκή θεραπευτική αγωγή και προετοιμασίες για την ανάπτυξη εμβολίων, καθώς και 2 δισεκατομμύρια δολάρια για την αξιολόγηση και την εφαρμογή στρατηγικών αύξησης της δόσης.

 Χωρίς επείγουσες ενέργειες, πολλές αναδυόμενες και αναπτυσσόμενες χώρες ίσως χρειαστεί να περιμένουν μέχρι το τέλος του 2022 ή αργότερα για να τεθεί υπό έλεγχο η πανδημία.

 

 

 Αναδημοσίευση: capital.gr

Τα «σκοτεινά μυστικά» των δημοσκοπικών εταιριών!

  

Έχουν οι ελληνικές δημοσκοπικές εταιρίες πρόβλημα μεθοδολογίας; Υπάρχει κάποια σκοπιμότητα εκ μέρους όσων διεξάγουν τις δημοσκοπήσεις; Γίνεται στη χώρα μας κατάχρηση ή και κακή χρήση του εργαλείου των δημοσκοπήσεων, προκειμένου οι δημοσκοπήσεις να επηρεάσουν, τελικά, την κοινή γνώμη και όχι απλά να την καταγράψουν; Δικαιώνουν, τελικά, ή όχι οι ελληνικές εταιρίες δημοσκοπήσεων τη φράση «υπάρχουν τριών ειδών ψεύδη: τα συνήθη, τα καταστρεπτικά και η στατιστική», που έγινε γνωστή από τον συγγραφέα Μαρκ Τουέιν και αποδίδεται -χωρίς να έχει επιβεβαιωθεί- στον Άγγλο πρωθυπουργό Βενιαμίν Ντισραέλι;

Ας δούμε τα κείμενα στη «Δημοκρατία» της Δευτέρας 17 με τον ίδιο τίτλο και τηςΤρίτης 18 Μαΐου της Μαρίας Παναγιώτου σε συνεργασία με την Εμμανουέλα Τσουδερού σε μια έρευνα που κάναν σε εταιρείες δημοσκοπίσεων  αλλά και στο Σύλλογο Εταιριών Δημοσκόπησης και Έρευνας Αγοράς (ΣΕΔΕΑ)

• • •

Τα ερωτήματα αυτά πλανώνται κυριολεκτικά πάνω από τη χώρα, καθώς οι δημοσκοπήσεις -κυρίως οι πολιτικές- που πραγματοποιούνται από ελληνικές εταιρίες συγκεντρώνουν ολοένα και πιο έντονη κριτική, κυρίως από απλούς πολίτες, για τα αποτελέσματα που εμφανίζουν.

Το τελευταίο διάστημα, μάλιστα, στη διάρκεια του οποίου η κοινωνία έχει βρεθεί κυριολεκτικά στο «κόκκινο», εξαιτίας τόσο των υγειονομικών μέτρων για τον κορονοϊό όσο και των κατακλυσμιαίων συνεπειών που επέφεραν τα μέτρα αυτά στην οικονομία, το λεγόμενο «τρολάρισμα» για τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων που δεν εμφανίζουν καμία στατιστική αλλαγή για την κυβέρνηση – καταρρίπτοντας όλους τους βασικούς κανόνες της στατιστικής - έχει αποκτήσει επικές διαστάσεις.

Η έρευνα που διεξήγαγε η εφημερίδα «δημοκρατία», προκειμένου να δώσει κάποιες απαντήσεις, άρχισε αρκετές μέρες, πριν από τη δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων του Ευρωβαρόμετρου, το οποίο κατέγραφε την άποψη των Ελλήνων για μια σειρά θεμάτων στη διάρκεια των μηνών Φεβρουαρίου και Μαρτίου. Τα αποτελέσματα του Ευρωβαρόμετρου ήταν τόσο εκ διαμέτρου αντίθετα σε σχέση με τα αποτελέσματα που δημοσιοποιούν το τελευταίο διάστημα οι ελληνικές εταιρίες, που αναπόδραστα η κριτική σε αυτές έγινε ακόμη πιο σφοδρή. Έτσι, ο Σύλλογος Εταιριών Δημοσκόπησης και Ερευνάς Αγοράς (ΣΕΔΕΑ) εξέδωσε ανακοίνωση στην προσπάθειά του να απαντήσει στα πρόσφατα δημοσιεύματα μερίδας του Τύπου και σε κάποιες αναρτήσεις σε κοινωνικά δίκτυα αναφορικά με τη σύγκριση ερευνών κοινής γνώμης.

Κορωνίδα των διαφορών των δύο πλευρών αποτέλεσε το ερώτημα για το κατά πόσο οι Έλληνες εμπιστεύονται την ελληνική κυβέρνηση. Σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο, το 71% των ερωτηθέντων απάντησε ότι δεν εμπιστεύεται την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Αντίθετα, οι ελληνικές εταιρίες το ίδιο διάστημα έδιναν προβάδισμα στην ελληνική κυβέρνηση σε σχέση με την αντιπολίτευση, που σε κάποιες περιπτώσεις έφτανε ακόμη και τις 15 μονάδες.

Ωστόσο, η ανακοίνωση του ΣΕΔΕΑ έκανε τα πράγματα πιο επιβαρυντικά για τις ελληνικές εταιρίες, καθώς λες και ήθελε να αποδείξει πως όντως η στατιστική περιλαμβάνεται σε ένα από τα τρία είδη ψεύδους- υποστήριζε:

• Τα αποτελέσματα των ελληνικών εταιριών σε σχέση με το Ευρωβαρόμετρο είναι διαφορετικά γιατί «η διατύπωση των ερωτήσεων είναι διαφορετική». Παραδέχτηκε, δηλαδή, πως αν οι εταιρίες αλλάξουν τη διατύπωση των ερωτήσεων, τότε θα αλλάξουν και τα αποτελέσματα που δίνουν.

 • «Η μεθοδολογία συλλογής στοιχείων είναι διαφορετική: συνεντεύξεις διά ζώσης και συνεντεύξεις μέσω διαδικτύου έναντι τηλεφωνικών συνεντεύξεων». Παραδέχτηκε, δηλαδή, πως αν οι ελληνικές εταιρίες υπέβαλλαν ερωτήσεις και μέσω άλλων καναλιών και όχι αποκλειστικά μέσω σταθερών τηλεφώνων, τότε και πάλι τα αποτελέσματα θα ήταν διαφορετικά.

• «Ο χρόνος διεξαγωγής των ερευνών είναι διαφορετικός» και «οι κλίμακες καταγραφής των απόψεων των πολιτών είναι διαφορετικές». Παραδέχτηκε, δηλαδή, πως τα νούμερα που δίνουν οι εταιρίες στη δημοσιότητα θα ήταν διαφορετικά σε άλλες κλίμακες και άλλον χρόνο.

Και κάπου εδώ η έρευνά μας έγινε ακόμη πιο ενδιαφέρουσα ή, μάλλον, το παρασκήνιο της έρευνάς μας. Γιατί είναι από αυτές τις περιπτώσεις που το παρασκήνιο έχει μεγαλύτερη ουσία και ενδιαφέρον, ακόμη και από τις απαντήσεις, τις οποίες, έτσι κι αλλιώς, θα ξεδιπλώσουμε στη συνέχεια.

 

Η σιωπή των αμνών… για μερικές ερωτήσεις

Έχει κάποια σημασία, για αρχή, να αναπτύξουμε την απλή μεθοδολογία που ακολουθήσαμε, παρότι εμείς δεν πήραμε ούτε πολλές ούτε σαφείς απαντήσεις για τη μεθοδολογία που ακολουθούν οι ελληνικές εταιρίες δημοσκοπήσεων.

Αρχικά, λοιπόν, αποφασίσαμε να απευθύνουμε ερωτήσεις σε όσους συνηθίζουν… να ρωτούν. Δημιουργήσαμε δύο ομάδες ερωτήσεων. Η πρώτη ομάδα, η οποία στάλθηκε στις μεγαλύτερες ελληνικές δημοσκοπικές εταιρίες (και ήταν για όλους ίδια), εστίαζε περισσότερο στη μεθοδολογία που ακολουθούν αυτές οι εταιρίες. Συγκεκριμένα, το ερωτηματολόγιό μας στάλθηκε στις εταιρίες MRB, Metron Analysis, Kapa Research, MARC, ALCO, Pulse και Opinion Poll. Μεταξύ άλλων, ζητούσαμε να μας εξηγήσουν σε σχέση με τη μεθοδολογία τους τα εξής:

• Πώς επιλέγουν τους τηλεφωνικούς αριθμούς που καλούν;

• Πώς εξασφαλίζουν την τυχαιότητα των τηλεφώνων του δείγματος;

• Πώς επιλέγουν το άτομο του νοικοκυριού που θα απαντήσει στις ερωτήσεις;

• Τι ποσοστό όσων απαντάνε είναι άνω των 60 ετών και μη ενεργός πληθυσμός;

• Πώς αντιμετωπίζουν το νέο δεδομένο που υπαγορεύει η παγκόσμια βιβλιογραφία σύμφωνα με το οποίο πρέπει να προσεγγίζεται και ο κόσμος που χρησιμοποιεί τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης;

Ταυτόχρονα, στείλαμε μια δεύτερη ομάδα ερωτήσεων στο ΣΕΔΕΑ, η οποία δεν σχετιζόταν με τη μεθοδολογία κάθε εταιρίας, αλλά κυρίως με τον εποπτικό ρόλο του ίδιου του συλλόγου. Μεταξύ άλλων, ρωτούσαμε τι ακριβώς ελέγχει ο ΣΕΔΕΑ σε σχέση με τις δημοσκοπήσεις.

Το πρωτάθλημα πινγκ πονγκ που ακολούθησε ήταν μοναδικό στα χρονικά. Με εξαίρεση τις εταιρίες Pulse και Opinion Poll, οι υπόλοιπες αρνήθηκαν να μας απαντήσουν. Κάποιοι ισχυρίστηκαν πως λείπουν ταξίδι στο εξωτερικό. Κάποιοι άλλοι μας παρέπεμψαν στον ΣΕΔΕΑ. Και κάποιοι άλλοι ισχυρίστηκαν πως απάντησε ήδη ο ΣΕΔΕΑ γι’ αυτούς. Προσπαθήσαμε να τους εξηγήσουμε ότι οι ερωτήσεις που είχαμε στείλει στον ΣΕΔΕΑ δεν κάλυπταν τις απορίες μας σε σχέση με τη μεθοδολογία τους. Η σιωπή εκ μέρους τους, όμως, ήταν εκκωφαντική.

Και κάπως έτσι αποφασίσαμε να στείλουμε στον ΣΕΔΕΑ τις ερωτήσεις και για τη μεθοδολογία των εταιριών, διατηρώντας υψηλές προσδοκίες, αφού ο σύλλογος είχε ανταποκριθεί στο αρχικό ερωτηματολόγιο που είχαμε στείλει, απαντώντας και μάλιστα άμεσα. Στείλαμε, μάλιστα, όλες τις ερωτήσεις που είχαν μείνει αναπάντητες από τις ίδιες τις εταιρίες. Αυτή τη φορά ο γρήγορος στα αντανακλαστικά, αρχικώς, ΣΕΔΕΑ βυθίστηκε, επίσης, στη σιωπή. Εμοιαζε σαν μια συντεχνιακή αρμονία να κατακλύζει τον αέρα. Λίγες μέρες, αργότερα, ακολούθησε η ένταση με αφορμή το Ευρωβαρόμετρο (φωτο).

 Τα ερωτήματα, ωστόσο, παραμένουν: Ποια είναι επιτέλους αυτή η μεθοδολογία των εταιριών που αποτελεί (αντίθετα από την πρακτική στο εξωτερικό) επτασφράγιστο μυστικό;

 

Σιωπή των δημοσκόπων για τα λάθη μεθοδολογίας!

Τo Pew Research Center, που εδρεύει στην Ουάσινγκτον, αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους ερευνητικούς οργανισμούς στον κόσμο, που πραγματοποιεί και δημοσκοπήσεις. Μετά την αποτυχία του, όπως και των υπόλοιπων εταιριών δημοσκοπήσεων στις ΗΠΑ, να προβλέψουν τα αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών του 2016 όσο και τη διαφορά Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων το 2020, άρχισε στην άλλη μεριά του Ατλαντικού μία μεγάλη συζήτηση για τους λόγους που οδήγησαν σε αυτή την αποτυχία, με παράλληλες έρευνες τόσο από τις εταιρίες όσο και από την Αμερικανική Ένωση Ερευνών της κοινής γνώμης (AAPOR) προκειμένου να βρεθούν τα αίτια.

Οι ίδιες οι εταιρίες, και φυσικά το Pew Research Center, εστίασαν στη μεθοδολογία τους, παραδέχτηκαν πως υπάρχει πρόβλημα και προσπάθησαν να το εντοπίσουν, παρότι θα μπορούσαν να αποδώσουν την αστοχία τους στην πόλωση που επικράτησε στην αμερικανική κοινωνία, ιδίως πριν από τις τελευταίες εκλογές. Παραδέχτηκαν, για παράδειγμα, πως το δείγμα τους δεν ήταν αντιπροσωπευτικό, γι’ αυτό δεν κατάφεραν να προβλέψουν ούτε τη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ, το 2016, αλλά ούτε και την οριακή διαφορά Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων, που σημειώθηκε το 2020.

Στην Ελλάδα, πάλι, τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Μία από τις πιο… θριαμβευτικές αποτυχίες των ελληνικών εταιριών δημοσκοπήσεων σημειώθηκε στη χώρα μας το καλοκαίρι του 2015, πριν από το ιστορικό πλέον δημοψήφισμα. Λίγο πριν από τις κάλπες οι περισσότερες εταιρίες προέβλεπαν είτε ντέρμπι μεταξύ του «Ναι» και του «Όχι», που θα κρινόταν την τελευταία στιγμή, είτε οριακό προβάδισμα του «Ναι». Μετά το συντριπτικό 61,31% υπέρ του «Όχι» οι ελληνικές εταιρίες δεν αναζήτησαν τα αίτια στη μεθοδολογία τους, αλλά στους πολίτες. Σε εκτενή αφιερώματα που πραγματοποιήθηκαν το αμέσως επόμενο διάστημα κάποιοι από τους εκπροσώπους των δημοσκοπικών εταιριών στην καλύτερη περίπτωση απέδωσαν την αποτυχία τους στην πόλωση, ενώ άλλοι έφτασαν να δηλώσουν ακόμη και ότι χρειάζεται αναθεώρηση της κοινωνίας και όχι της μεθοδολογίας (!). Εννοούσαν, άραγε, πως η κοινωνία πρέπει να αλλάξει για να συμφωνεί με τα αποτελέσματά τους; Κανείς δεν γνωρίζει.

Προσπαθώντας να προσεγγίσει αυτό και άλλα προβλήματα των εταιριών, στείλαμε μία σειρά ερωτήσεων στον ΣΕΔΕΑ, μεταξύ των οποίων και η εξής: «Πού αποδίδετε τις αστοχίες πολλών δημοσκοπήσεων στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, ιδίως σε κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις, όπως το 2015 πριν από το δημοψήφισμα και τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, αλλά ακόμη και το 2019, όταν η διαφορά μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ παρουσιαζόταν στις 15 μονάδες ενώ τελικά ήταν 8;»

Από την αρχή της απάντησης ο ΣΕΔΕΑ διευκρίνισε πως «δεν αποδέχεται τη θέση αυτή», δηλαδή πως οι εταιρίες είχαν αστοχίες. Στη συνέχεια της απάντησης υποστήριξε:

Σε σχέση με την περίοδο μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 (γενικά), ότι «η ελληνική κοινωνία μπήκε σε μια έντονη κοινωνικοπολιτική ρευστότητα με πρωτόγνωρα φαινόμενα (όπως τα capital controls) και με κίνδυνο η χώρα να βρεθεί εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα ίδια αυτά φαινόμενα έντονης κοινωνικής και πολιτικής ρευστότητας δεν υπήρχαν μόνο στην Ελλάδα, αλλά με τον έναν ή τον άλλο τρόπο σε ολόκληρο τον κόσμο, όπως έχει αναφερθεί παραπάνω, εξ ου και οι δυσκολίες των δημοσκοπήσεων παγκοσμίως». Και πως «το φαινόμενο αυτό μελετήθηκε από τον ΣΕΔΕΑ και η σχετική μελέτη υπεβλήθη στον αρμόδιο, τότε, υπουργό. Δυστυχώς δεν έλαβε τη δέουσα δημοσιότητα, με αποτέλεσμα να υφίσταται ακόμα και σήμερα η σκιά της ‘“αστοχίας” στον κλάδο, κάτι που τα ΜΜΕ διέδωσαν και η τότε κυβέρνηση υποστήριξε».

Σε σχέση με τις εκλογές του 2019: «Τα αποτελέσματα τόσο των προεκλογικών ερευνών όσο και του exit poll ήταν από τα πλέον επιτυχημένα. Κατά συνέπεια, οι ισχυρισμοί περί αποτυχίας ουδόλως έχουν σχέση με την πραγματικότητα». Παράλληλα, ο ΣΕΔΕΑ επέλεξε να αναφερθεί στις απαντήσεις του στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης λέγοντας ότι «αναγνώρισε -έστω και όψιμα- τη λανθασμένη προσέγγιση που είχε στο θέμα αυτό». Σε σχέση με την αστοχία των εταιριών ειδικά στο δημοψήφισμα και την πιθανότητα αυτή να οφείλεται στη μεθοδολογία τους, ο ΣΕΔΕΑ επέλεξε να μην απαντήσει, γεγονός που έφερε αναπόφευκτα στη μνήμη μας τους διάσημους στίχους του Νίκου Γκάτσου: «Του βγάλαμε γλυκό, του βγάλαμε και μέντα, μα για το φονικό δεν είπαμε κουβέντα».

 

 

Αναδημοσίευση: dimokratianews.gr  και δεύτερη σελίδα από το dimokratianews.gr

Το κόμμα του νόμου και της τάξης γελοιοποιείται

Ο Τάσος Παππάς σε άρθρο του με τον ίδιο τίτλο στην «Εφημερίδα των Συντακτών» της Πέμπτης 20 Μαΐου αναδεικνύει την παταγώδη αποτυχία της κυβέρνησης στον τομέα της «ασφάλειας των πολιτών»

• • •

Θυμάστε εκείνη την περίφημη δέσμευση της Δεξιάς προεκλογικά για την εφαρμογή του νόμου και την επιβολή της τάξης μόλις επιστρέψει στη φυσική θέση της, δηλαδή στη διακυβέρνηση; Ξεχνιούνται τέτοιες πομπώδεις εξαγγελίες; Σύμφωνα με το αφήγημά της και οι νόμοι παραβιάζονταν συστηματικά και η τάξη είχε διασαλευθεί γιατί οι προσωρινοί ενοικιαστές του Μαξίμου ήταν παντελώς ανίκανοι, κραυγαλέα ερασιτέχνες και (το πιο επιλήψιμο) έκαναν τα στραβά μάτια απέναντι στην παραβατικότητα επειδή θεωρούσαν πως η ανυπακοή, ακόμη και η βίαιη, είναι κάτι σαν αναφαίρετο δικαίωμα το οποίο πρέπει να γίνεται σεβαστό. Καθημερινές δηλώσεις για την έξαρση της εγκληματικότητας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τους συνεργάτες του, σε ημερήσια βάση τα φιλικά μέσα ενημέρωσης έσκουζαν ότι είχε χαθεί ο έλεγχος. Από κοντά και ορισμένοι συνδικαλιστές της αστυνομίας που είχαν πιάσει στασίδι στα ιδιωτικά κανάλια.

Έριχναν νερό στον μύλο της Δεξιάς με δραματικές περιγραφές (Βαγδάτη και Καμπούλ είχε γίνει η Αθήνα), πρότειναν αυστηροποίηση των νόμων, πιο σκληρές ποινές για τους παραβάτες, καμιά επιείκεια για τους κρατούμενους και διαμαρτύρονταν ότι η κυβέρνηση είχε δέσει τα χέρια των αστυνομικών οι οποίοι ήθελαν να κάνουν το καθήκον τους και να προστατεύσουν τους πολίτες, αλλά δεν μπορούσαν γιατί οι εντολές που έπαιρναν από τη φυσική και την πολιτική ηγεσία τους ήταν «ψυχραιμία, σύνεση και αυτοσυγκράτηση». Οταν η τότε κυβέρνηση παρουσίαζε επίσημα στοιχεία που έδειχναν ότι η εγκληματικότητα κινείται σε χαμηλά επίπεδα και η Ελλάδα βρισκόταν σε καλύτερη θέση από πολλές ευρωπαϊκές χώρες, η απάντηση της Δεξιάς και των συστημικών μέσων ενημέρωσης ήταν ότι επρόκειτο για εσκεμμένη αλλοίωση της πραγματικότητας για να ξεγελαστεί ο κόσμος. Ετσι κύλησε η ζωή μέχρι τις εκλογές του Ιουλίου 2019.

Από την επόμενη μέρα η κατάσταση, κατά την εκτίμηση των νόμιμων ιδιοκτητών της χώρας, βελτιώθηκε θεαματικά. Δημιουργήθηκαν νέα σώματα, ανακοινώθηκαν χιλιάδες προσλήψεις, περιπολικά της αστυνομίας περιπολούσαν στους δρόμους, ένστολοι δικυκλιστές βρίσκονταν παντού και γενικώς η ομαλότητα είχε επιστρέψει σ’ αυτήν την ταλαίπωρη χώρα που βασανίστηκε για μια πενταετία από τους βέβηλους αριστεριστές. Ελα όμως που τα γεγονότα είναι πεισματάρικα και δυστροπούν όταν τα χλευάζεις. Ελα όμως που οι υποσχέσεις αποδείχθηκαν μια μεγάλη απάτη. Το οργανωμένο έγκλημα δεν αποσύρθηκε. Το ξεκαθάρισμα λογαριασμών τείνει να γίνει καθημερινό φαινόμενο. Επαγγελματίες εκτελεστές δρουν ανενόχλητοι.

Ο Χρήστος Παππάς παραμένει ασύλληπτος. Και τι κάνει η κυβέρνηση; Αντέδρασε αστραπιαία. Επικήρυξε τους δράστες του φονικού στα Γλυκά Νερά, όχι όμως τους δολοφόνους του Καραϊβάζ, άνοιξε ξανά με τυμπανοκρουσίες τον φάκελο της Μαρφίν, ο πρωθυπουργός επικοινωνεί με τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη και του ζητάει γρήγορη εξιχνίαση των εγκλημάτων (λες και δεν είναι υποχρέωση του κ. Χρυσοχοΐδη να το πράξει, αλλά πρέπει να φανεί ότι ο κ. Μητσοτάκης νοιάζεται για την ασφάλεια των πολιτών). Ακόμη και τα δεξιά μέσα ενημέρωσης δεν κρύβουν την ανησυχία τους για την αύξηση της εγκληματικότητας. Ακόμη και βουλευτές της συμπολίτευσης καταθέτουν τον προβληματισμό τους. Ωστόσο η κυβερνητική εκπρόσωπος εμφανίζεται καθησυχαστική και μας λέει ότι τα στοιχεία δείχνουν πως η Ελλάδα είναι μια ασφαλής χώρα. Τα στοιχεία προέρχονται από τις υπηρεσίες που χρησιμοποιούσε και η προηγούμενη κυβέρνηση. Τότε όμως, σύμφωνα με τη Δεξιά, ήταν χαλκευμένα, σήμερα είναι λαμπίκο! Αλλά η κυβέρνηση των αρίστων έχει να επιδείξει και κάποιες σπουδαίες επιδόσεις.

Οι μηχανισμοί καταστολής διαλύουν συγκεντρώσεις χωρίς λόγο, δεν τσιγκουνεύονται τα δακρυγόνα και τις βόμβες κρότου-λάμψης, συλλαμβάνουν στον σωρό, μετατρέπουν τις προσαγωγές σε συλλήψεις με σαθρά στοιχεία, συντάσσουν δικογραφίες της συμφοράς που δεν αντέχουν σε κανένα δικαστήριο και το κυριότερο: επιστρατεύοντας καμιά δεκαριά διμοιρίες κρανοφόρων και βεβαίως-βεβαίως παρουσία των τηλεοπτικών καμερών εκκαθαρίζουν τις καταλήψεις. Σίγουρα μεγάλα επιτεύγματα!

Ραδιοπειρατές «εραστές του ραδιοφώνου»

Μια σπάνια φωτογραφία του θρυλικού
«πειρατικού» ραδιοφωνικού σταθμού
Μουσικός Δίαυλος 1987.
Από αριστερά προς τα δεξιά:
Βασίλης Θεμελής, ΚΥΡΙΟΣ Rykios,
Νίκος Τερζόγλου & Nick Katanakis

Παρά τα τεχνικά ραδιοφωνικά προβλήματα της Ελλάδας, μιας αναπτυσσόμενης και με τα τραύματα του πολέμου ταραγμένης χώρας, στη δεκαετία του 1960 «ραδιοπειρατές» ή «ραδιοπειραματιστές» ή «ραδιοερασιτέχνες» ή «ραδιόφιλοι» ή «εραστές του ραδιοφώνου» εκπέμπουν παράνομα στις περισσότερες γειτονιές της Αθήνας, στη Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα, στην Καβάλα, στη Χαλκίδα, στο Ναύπλιο, στην Κρήτη, στα Νησιά (σημ Garfield: θα συμπλήρωνα και τη Λάρισα, Καρδίτσα τα Φάρσαλα και όλη τη Θεσσαλία που ακούγαμε τη δεκαετία του 80 εμείς) και σε πολλά άλλα μέρη της Ελλάδας, στα μεσαία κύματα. 

• • •

Ένας από τους πιο θρυλικούς ραδιοπειρατές της εποχής είναι ο Geronimo Groovy, που οι εκπομπές του ακούγονται πολλές φορές από την Αίγυπτο μέχρι την Ιταλία και που παίρνει κάθε χρόνο χιλιάδες γράμματα αλληλογραφίας φανατικών οπαδών του σε διάφορες γλώσσες.

Οι ερασιτεχνικοί ραδιοσταθμοί πολλαπλασιάζονται στις δεκαετίες 1960 και 1970 με τους απόφοιτους των ραδιοτεχνικών και ραδιοηλεκτρολογικών Σχολών, που πειραματίζονται με αυτοσχέδιες ηλεκτρονικές κατασκευές και φτιάχνουν ιδιοκατασκευασμένους ραδιοφωνικούς πομπούς. Οι περισσότεροι από τους μουσικούς ραδιοπειρατές προέρχονται από τα μαθητικά νεανικά δρώμενα και εκπέμπουν ξένα ροκ και λαϊκά ελληνικά τραγούδια, προσπαθώντας με επιμονή να φτιάξουν το δικό τους επικοινωνιακό χώρο με τις τηλεφωνικές αφιερώσεις ενάντια σε μια αρνητικά δικαστική και αυστηρά αστυνομευόμενη κοινωνία.

Ένας από τους ιστορικούς ραδιοπειρατές είναι και ο Γιώργος Κυρλάκης, που λειτουργούσε με το ψευδώνυμο Easy Rider (Ελεύθερος Καβαλάρης) και που είναι ο δημιουργός του «ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ» κατασκευάζοντας έναν πρόχειρο αλλά κατάλληλο ραδιοπομπό μεσαίων κυμάτων στους 963 χιλιοκύκλους, που ήταν η φωνή της ηρωικής εξέγερσης του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973 στην Αθήνα.

 

ΡΑΔΙΟΣΤΑΘΜΟΣ "ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ"

Το ‘ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ’ είναι ένα Ραδιοφωνικό Μετέωρο στην ιστορία της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και ίσως παγκόσμια πρωτοτυπία που μια εξέγερση σπουδάζουσας και εργαζόμενης νεολαίας ενάντια στη δικτατορία της 21 Απριλίου είχε το δικό της Ραδιοσταθμό. Ο Γιώργος Κυρλάκης, μετέπειτα τεχνικός της ΕΡΤ, μιλάει πάντα για το "δικό του Πολυτεχνείο". Είναι ο ηλεκτρονικός ραδιοπειρατής EASY RIDER, που έφτιαξε σε χρόνο ρεκόρ λίγων ωρών, το πομπό του ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ μέσα στα εργαστήρια της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων.

Ώσπου να ακουστεί καλά το "ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ" με (4) λυχνίες 807 στην έξοδο και με πρόβλεψη για μια ενδεχόμενη ισχύος 813 χρειάστηκε να γίνουν ηρωϊκές τεχνικές προσπάθειες. ΄Αριστος ραδιοτεχνίτης ο Γιώργος Κυρλάκης πραγματοποίησε την ιδέα να αποκτήσουν οι ‘’ελεύθεροι πολιορκημένοι’’ του Πολυτεχνείου τη δική τους ραδιοφωνική κραυγή και να ξεσηκώσουν με τα ερτζιανά κύματα ολόκληρο τον Αθηναϊκό λαό και όχι μόνο, να τρέξει για να βοηθήσει. Σε λίγη ώρα το "ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ" το άκουγε όλη η Αθήνα, γιατί τον έπιαναν και τον αναμετάδιναν και άλλοι Ραδιοπειρατές σ’ όλη την Αττική, κι ακόμα τον μετάδιναν και ξένοι Ραδιοσταθμοί, το BBC Λονδίνου, το Παρίσι, η Ντόϋτσε Βέλε Γερμανίας, σ’ όλο το κόσμο.

Πρώτος εκφωνητής που έδωσε και το όνομα του Σταθμού ήταν ο μεταλλειολόγος Μίλτος Χαραλαμπίδης, ύστερα ο Δημήτρης Παπαχρήστου και τελευταία η Μαρία Δαμανάκη. Ο Γιώργος Κυρλάκης ‘’ο Ραδιοπειρατής των εξεγερμένων’’ ήταν άγρυπνος πάνω απ’ το πομπό για να Ακούγεται η Φωνή της Ελευθερίας ... ‘’ ΄Ελληνες φαντάροι είμαστε αδέλφια, δεν θα μας χτυπήσετε, δε θα αφήσετε να χυθεί αδελφικό αίμα...’’ Τελικά με την είσοδο του τανκ, πριν τη σιγή του Σταθμού, ο Δημήτρης Παπαχρήστου σαν τέλος του προγράμματος θα απαγγείλει με σπάνιο σθένος και τραγικό ύφος τον Εθνικό ΄Υμνο

Nick Katanakis: Το 1982 Αφού το πρόβλημα
με την αστυνομία συνεχιζόταν,
το «Radio International»  έγινε «IBC»
ώστε η μετάδοση να γίνεται στις περισσότερες
περιοχές της Θεσσαλονίκης καθημερινά.
Πάντα όμως ρίχνοντας μια ματιά από
το μπαλκόνι μου να δω αν η αστυνομία
προσπαθεί να εντοπίσει το σήμα του!

 

Την εποχή της πειρατικής ραδιοφωνίας

• Δημιουργούσαν σταθμούς και εκπομπές για προσωπική ευχαρίστηση

• Χρησιμοποιούσαν κυρίως ψευδώνυμα
• Ο κάθε ραδιοπειρατής είχε το δικό του σταθμό
• Ο κάθε πειρατικός ραδιοφωνικός σταθμός έβγαινε στον αέρα μέσα από εφηβικά – νεανικά δωμάτια ή από σαλόνια παρέα με τα πετσετάκια της μαμάς
• Κάποιες φορές, διάφοροι φίλοι συντόνιζαν τους σταθμούς τους και μέσω αναμετάδοσης – αν δε κάνω λάθος – δημιουργούσαν τα γνωστά νυχτερινά πηγαδάκια.
• Ελάχιστοι σκεφτόταν πως κάποτε μπορεί να γίνει επάγγελμα το χόμπι τους, άσχετα κι αν έγινε για αρκετούς από αυτούς τελικά
• Στις εκπομπές τους χρησιμοποιούσαν μουσική ελεύθερα, χωρίς να πληρώνουν πνευματικά δικαιώματα

Μια φωτογραφία του 1979
με τον “Ραδιοπειρατή”  Μιχάλη τον “519”
στο  μικρόφωνο, μπροστά στον ανοιχτό
dublex και στον πομπό του
στα μεσαία κύματα (Α.Μ.)

• Χρησιμοποιούσαν μουσική ανάλογα με τη διάθεση της στιγμής και όχι ανάλογα με την πληρωμένη λίστα της δισκογραφικής
• Συζητούσαν με τους ακροατές τους για οτιδήποτε σε ανοιχτές γραμμές που δεν απαντούσαν γραμματείς και παρατρεχάμενοι
• Ξόδευαν αρκετά χρήματα για να μπορούν να εκπέμπουν
• Κάποιοι άρχισαν να χρησιμοποιούν διαφημίσεις για να καλύψουν τα έξοδα και να μπορούν να συνεχίσουν να εκπέμπουν
• Κάποιοι άρχισαν να οργανώνουν ακόμα και πάρτι σε νυχτερινά μαγαζιά
•  Όσο περνούσε ο καιρός και αύξανε το κοινό και η δύναμη του μέσου
• Άρχισε να δημιουργείται αναστάτωση στα επίσημα μέσα
• Τους κυνήγησαν αρκετά και κατάφεραν να φιμώσουν αρκετούς
• Κάποιοι ήρθαν αντιμέτωποι με το νόμο και ταλαιπωρήθηκαν ηθικά, ψυχολογικά και οικονομικά μέσα σε δικαστήρια
• Όσοι κατάφερναν να ξεφύγουν, προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να διαφυλάξουν την ανωνυμία μέσω της ψευδωνυμίας τους, για να έχουν τη δυνατότητα να συνεχίσουν να εκπέμπουν.
• Οι περισσότεροι φοβήθηκαν και σταμάτησαν να εκπέμπουν

 

 

Αναδημοσίευση: to-paliatzidiko.blogspot.com

Φωτο: thessalonikiartsandculture.gr