Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Σάββατο 31 Μαρτίου 2012

Μια παρέλαση που δεν θα γίνει

Την περασμένη Κυριακή, είχαμε την Εθνική γιορτή και τις σιδερόφρακτες παρελάσεις. Ο Παντελής Μπουκάλας στην «Καθημερινή» της περασμένης Τρίτης (27/3) προτείνει αυτή την Κυριακή (αύριο) μια άλλη διαφορετική παρέλαση.

* * *

Αφού λοιπόν με μια κινητοποίηση σχεδόν πολεμικού χαρακτήρα ολοκληρώθηκαν οι παρελάσεις για την 25η Μαρτίου, μπορούμε να διοργανώσουμε την ερχόμενη Κυριακή μια παρέλαση άλλου τύπου. Το γεγονός, μάλιστα, ότι τη μέρα εκείνη θα γιορτάζουμε τον ερχομό του Απριλίου διευκολύνει τα πράγματα. Οχι, δεν θα είναι μια παρέλαση που θα δώσει στο ψέμα τη δυνατότητα να πανηγυρίσει, τηρώντας τα έθιμα, αλλά μια ευκαιρία για να επιτρέψουμε σ’ ένα κομμάτι έστω της αλήθειας να εμφανιστεί μπροστά μας και μπροστά από τον μαρμαρωμένο Αγνωστο, που πολλά έχουν δει τα μάτια του κι ακόμα περισσότερα έχουν ακούσει τ’ αυτιά του. Καταρχάς, θα πρόκειται για την πρώτη παρέλαση που θα έχει χορηγό, την εταιρεία ΜΙΖΕΝΣ που τόσο συμβάλλει στην προκοπή του τόπου• όχι, καμία σχέση δεν έχει με τη σχεδόν ομόηχη γερμανική, από την οποία, άλλωστε, το ελληνικό κράτος απέσπασε αποζημιώσεις δυσθεωρήτου ύψους. Τιμητικά, λοιπόν, θα προηγείται αντιπροσωπεία της Βουλής: Διά κληρώσεως, εκατό βουλευτές των μεταπολιτευτικών χρόνων θα παρελάσουν κρατώντας αντί λαβάρων ευμεγέθη αντίγραφα του πόθεν έσχες τους. Δεν είναι ανάγκη να παρελάσουν σε αυστηρό σχηματισμό, τέτοια μιλιτέρ πράγματα και περιττά είναι και επικίνδυνα. Πίσω τους, τιμητικότατα μόνος, θα παρελάσει ο κ. Βουλγαράκης με στολή ρέιντζερ. Θα κρατάει ένα αντίγραφο της «Νεότατης Διαθήκης», το περιεχόμενο της οποίας δεν είναι παρά μία και μόνη εντολή, αυτή που συνοψίζει τον πολιτικό πολιτισμό των τελευταίων δεκαετιών: «Το νόμιμο είναι και ηθικό». Θα ακολουθήσουν οι δύο πολιτικοί που έχουν αποδεχθεί ότι στα χέρια τους έπεσαν χρήματα που ούτε δικά τους ήταν ούτε καθαρά: ο κ. Μαντέλης και ο κ. Τσουκάτος. Το ότι η ομάδα αυτή είναι ολιγομελέστατη αποτελεί τίτλο τιμής για το πολιτικό μας σύστημα και πιστοποιεί το υπέρλαμπρον της αγνείας του. Και επειδή παρέλαση δίχως την παρουσία θυμάτων δεν νοείται, θα παρελάσει ένα άγημα με «τα θύματα πολιτικών σκευωριών»: Εκ δεξιών θα ηγείται ο κ. Π. Ψωμιάδης, εξ αριστερών ο κ. Τσοχατζόπουλος και στο μέσον ο άλλος Ψωμιάδης, ο κ. Μάκης, που κι αυτός θύμα πολιτικής σκευωρίας λέει πως είναι. Θα ακολουθήσει μια διμοιρία με τα θύματα της αιματηρής «Μάχης του Τελάρου», αποτελούμενη από όλους τους διατελέσαντες υπουργούς Τιμών και Ανατιμήσεων, οι οποίοι πολεμώντας με νύχια και με δόντια κράτησαν απόρθητο το μετερίζι τους μπροστά στην επέλαση των λεγεώνων της αισχροκέρδειας. Αν θα παρελάσουν κρατώντας τελάρο ή «καλάθι της νοικοκυράς», πρέπον είναι να αφεθεί στην κρίση τους. Και τέλος, οι ηρωικοί τραυματίες, οι ανάπηροι πολέμου. Οσοι «έχασαν» τα μάτια τους πολεμώντας στα χιονισμένα βουνά του ΙΚΑ ή τα πόδια τους στα ναρκοπέδια του ΟΓΑ και παίρνουν ένα ευτελές επίδομα, αφού χρειάστηκε πρώτα να ξοδέψουν όλο το λάδι της παραγωγής τους για να συγκινήσουν τη γραφειοκρατία. Πάντοτε μητριά η πατρίδα βλέπετε.

Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

Γιατί ΔΕΝ πρόκειται να έρθει κανείς
στην επαρχία να γίνει αγρότης

Η είδηση της εβδομάδας που τελειώνει σήμερα είναι το γκάλοπ του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης σύμφωνα με το οποίο 1,5 εκατομμύριο Έλληνες σκέφτονται σοβαρά επιστροφή στην επαρχία, Σκέφτονται λέει να γίνουν αγρότες εκμεταλλευόμενοι τα στρέμματα αγρών που δίνει σε πολύ καλές τιμές είναι αλήθεια το υπουργείο. Πιστεύω πως μια δεύτερη σκέψη των ανθρώπων αυτών, πριν το αποφασίσουν σίγουρα θα αλλάξουν γνώμη. Γιατί εκ τον αγροτικό τομέα των έχουν τα τελευταία τριάντα χρόνια τον έχουν αφήσει στη μοίρα του. Εκτός από τις προσπάθειες του Ανδρέα Παπανδρέου που μπόρεσε να πάρει τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα δεν έγινε τίποτε άλλο. Να μη πω για την παραγωγή, τις επιδοτήσεις για εκρίζωση καλλιεργειών (μ΄αυτές για την παραγωγή σίγουρα θα αχοληθούμε κάποια στιγμή, γιατί είναι μεγάλο κεφάλαιο. Πρώτο έγκλημα Σημίτη ή κατάδειξη της πολιτικής της ΕΟΚ υπέρ των βιομήχανων;) και άλλα προβλήματα του αγροτικού τομέα. Ας υποθέσουμε πως ξεπερνιέται αυτά τα προβλήματα ή θα έχουν τουλάχιστον «ένα κομμάτι ψωμί» αν γίνουν αγρότες. Όμως η πολιτική των δυο τελευταίων χρόνων έχει καταστρέψει την ζωή στην επαρχία. Σχολεία έχουν κλείσει και τα παιδιά ταξιδεύουν κατά 15 – 20 χιλιόμετρα κατά μέσω όρο να φοιτήσουν στο δημοτικό ή το νηπιαγωγείο. Βέβαια για παιδικούς σταθμούς δε γίνετε λόγο, μια που κλείνει η Εργατική Εστία. Βλέπω να γυρνάμε στη δεκαετία του ’50 που οι μαθητές Γυμνασίου μετανάστευαν στην κοντινή κωμόπολη ή και πόλη. Να μη πω για τα νοσοκομεία που άλλα υπολειτουργούν (λόγω οικονομικών προβλημάτων που τα υποχρέωσαν με τις περικοπές να έχουν) και άλλα συγχωνεύονται διαλύοντας το ΕΣΥ που θεμελίωσε ο Γιώργος Γεννηματάς. Γιατί λοιπόν να έρθουν στην επαρχία νέοι άνθρωποι; Τι καλό έχουμε; Μήπως έχουμε πολιτισμό; Εδώ οι ηθοποιοί και οι τραγουδιστές δεν μπορούν να κάνουν καλές δουλειές στην Πρωτεύουσα θα κάνουν εδώ; Ήδη οι πόλεις στην επαρχία ερημώνουν μόλις πέσει το σκοτάδι. Τους χειμερινούς μήνες τουλάχιστον. Ελπίζω μόλις ανοίξει ο καιρός να αρχίσουμε να έχουμε τα καλά της δεκαετίας του ’50. Ναι γυρίσαμε σ’ αυτή. Αυτό κατάφερε ο George Papandreou να μας γυρίσει στην εποχή του παππού του Γεωργίου Παπανδρέου πολύ πριν γίνει «γέρος της δημοκρατίας» όταν ήταν πρωθυπουργός του εμφυλίου. Έτσι ακόμη κι αν έρθουν νέοι αγρότες μέσα σε λίγα χρόνια θα γυρίσουν πίσω χτυπώντας το κεφάλι τους στον τοίχο.

Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

Άρχισαν να φοβούνται και οι Αμερικάνοι

Έγραφα προχθες πως οι Αγγλοι λένε πως οδηγούμαστε στην αγκαλιά της Ρωσίας «νοικιαζοντας» για βάση το λιμάνι του Πειραιά δίνοντάς μας ένα μεγάλο ποσό. Ο Αμερικάνοι της Wall Street Journal εκτιμούν ότι οι επικείμενες εκλογές θα μετατραπούν σε δημόσια εξέγερση. Στην ηλεκτρονική της σελίδα, η WSJ περιγράφει τις έντονες αντιδράσεις των πολιτών για τα μέτρα λιτότητας και τα επεισόδια στις παρελάσεις, ενώ αναφέρεται και στην πτώση που εμφανίζουν τα δύο μεγάλα κόμματα. Αυτά είναι προάγγελος του τι θα λένε όταν θα δουν την ενίσχυση της εκλογικής δύναμης της Αριστεράς στην Ελλάδα. Κι χι μόνο της Αριστεράς αλλά και, όπως δείχνουν τα γκάλοπ, την είσοδο της «Χρυσής Αυγής» στη Βουλή. Για όλα αυτά ένα έχω να πω. ΑΣ ΠΡΟΣΕΧΑΝ

* * *

«Οι εκλογές αν και δεν έχουν ακόμα προγραμματιστεί αλλά αναμένονται τον Απρίλιο ή τον Μάιο, φαίνεται να λαμβάνουν την μορφή μιας δημόσιας εξέγερσης εναντίον του πολιτικού κατεστημένου στην Ελλάδα, το οποίο έχει στηρίξει τις πολιτικές λιτότητας ως αντάλλαγμα για την οικονομική στήριξη από την Ευρώπη και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο» αναφέρεται χαρακτηριστικά στο άρθρο. Όπως επίσης σημειώνει, «το μισό ελληνικό εκλογικό σώμα ετοιμάζεται να ψηφίσει "ριζοσπαστικές" ομάδες της αντιπολίτευσης που εκτείνονται από σοβιετικού τύπου κομουνιστές έως αντιμεταναστευτικούς νεοναζί». Σύμφωνα με την WSJ, κάτι τέτοιο «θα μπορούσε να οδηγήσει σε αυξανόμενη πολιτική αστάθεια ακόμη και αν τα καθιερωμένα κόμματα προσκολληθούν στην εξουσία, υπονομεύοντας τη δυνατότητα της Ελλάδας να θεσπίσει τις δραστικές περικοπές των δαπανών και τις οικονομικές διορθώσεις που ζητούν οι πιστωτές της»______________________________________________________________________________________________________________________________________________________ Πηγή: http://www.voria.gr/index.php?module=news&func=display&sid=86958

Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

Ο Παπαδήμος αφαίρεσε την ελληνική σημαία

Ο Γιώργος Παπανδρέου είχε πρώτος αφαιρέσει τον πίνακα του Θεόδωρου Βρυζάκη «Η Ελλάς ευγνωμονούσα» και τον έβγαλε.Η επίσημη δικαιολογία ήταν ότι ο πίνακας πήγε για συντήρηση. Στη φωτογραφία βλέπουμε ότι πλέον έφυγε από το πρωθυπουργικό γραφείο και η ελληνική σημαία και έχει απομείνει μόνο η σημαία της Ευρωπαικής Ένωσης.Τι δικαιολογία έχουμε για αυτό;Θέλουν να μας πουν κάτι ή απλά «έτυχε»; Εγώ ξερω πως λένε δεν είναι, στις συνομιλίες, εκπρόσωπος μας, αλλά αισθάνετε εκπρόσωπος των τραπεζών και των δανειστών μας. Δεν είναι απόδειξη αυτό (πως δε θεωρεί απαρέτητη τη Ελληνική σημαια, αλλα αυτή της Ευρωπαϊκής Ενωσης);------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Πηγή: http://www.tsantiri.gr/politiki/ntropi-o-papadimos-aferese-tin-elliniki-simea.html?iframe=true

Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

FT: «Η κρίση ωθεί την Ελλάδα στην αγκαλιά της Ρωσίας»

Την λύση του προβλήματος του Ελληνικού χρέους μας υποδεικνύουν οι Financial Times σε πρόσφατο άρθρο τους. Μια λύση που δεν αρέσει καθόλου στην Ευρωπαϊκή ΄Ένωση και είναι ακριβώς στην αντίθετη κατεύθυνση από εκεί που μα πήγαινε ο κ. Papandreou και φαίνεται καθαρά πια θα ήταν η κίνηση που θα έκανε ο πατέρας του.
Θα απειλούσε δηλαδή τους ευρωπαίους πηγαίνοντας στην Μόσχα όχι να μιλήσει για πράσινη ανάπτυξη και πράσινα αλλά να δώσουμε στο ρωσικό ναυτικό δικαιώματα βάσης στο λιμάνι του Πειραιά (ή όποιας άλλης πόλης) για 30 ή 50 χρόνια.
Μάλιστα ο Ανδρέας το 1987 το ξαναέκανε όταν τέτοια επαχη απειλούσαν οι Τουρκοι να βάλουν το Πιρι Ρέις για έρευνες. Είχε στείλει τον νυν πρόεδρο της δημοκρατίας κ Παπούλια (και τότε υπουργό εξωτερικών) στη Βουλγαρία για συνάντηση με τον κ. Ζίφκοφ.
Διαβάστε όλο το άρθρο των οι Financial Times:

* * *


Γιατί υπερασπίζεται με τόση θέρμη η Ρωσία τον Bashar al-Assad της Συρίας; Προς μεγάλη έκπληξη των ΗΠΑ και της Ευρώπης, η Μόσχα μπλόκαρε τις προσπάθειες κυρώσεων και περαιτέρω απομόνωσης του συριακού καθεστώτος που έγιναν στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Ο λόγος που η Ρωσία προστατεύει τον κ. Assad είναι γιατί η Μόσχα θέλει την συριακή κυβέρνηση να μείνει στην θέση της. Η Συρία είναι ο πιο αξιόπιστος εμπορικός εταίρος της Ρωσίας στην Μέση Ανατολή. Μάλιστα ο κ. Assad, όπως και ο πατέρας του πριν από αυτόν, αγοράζει τον περισσότερο στρατιωτικό εξοπλισμό της χώρας από την Μόσχα. Μέσα στα χρόνια, πατέρας και γιός έχουν αναλάβει μεγάλο χρέος εξαιτίας αυτής της διαδικασίας. Η Ρωσία χάρισε περίπου το 75% αυτών των υποχρεώσεων το 2006, με αντάλλαγμα να μπορεί η Ρωσία να χρησιμοποιεί τις ναυτικές βάσεις στην Λατάκια και την Ταρτούς. Για την Ρωσία, η πρόσβαση στην Μεσόγειο έχει μεγάλη στρατηγική αξία.
Η ρωσική κυβέρνηση έχει επενδύσει πολλά στα μακροχρόνια σχέδιά της για τις δύο βάσεις. Και προφανώς φοβάται ότι αν χάσει τον κ. Assad θα χάσει και αυτά τα πολύτιμα μεσογειακά λιμάνια της. Έχει δίκιο η Μόσχα; Η ιστορία θα το δείξει… Οι ημέρες του κ. Assad στην εξουσία μοιάζουν να είναι μετρημένες και η επόμενη κυβέρνηση της Συρίας θα μπορούσε να μην είναι τόσο ευνοϊκά διακείμενη απέναντι στην Μόσχα.
Οπότε πού μπορεί η Ρωσία να στραφεί για να διατηρήσει την μεσογειακή βάση για το ναυτικό της; Μήπως στην Ελλάδα; Είναι μια προοπτική την οποία θα πρέπει να προσέξουν πολύ οι Γερμανοί και οι άλλες χώρες του πυρήνα της Ε.Ε.
Η Ελλάδα χρειάζεται απεγνωσμένα μια αξιόπιστη μακροπρόθεσμη πηγή εσόδων. Οι Έλληνες αναρωτιούνται πώς θα μπορέσουν να πετύχουν οικονομική ανάπτυξη, όταν υιοθετούν τα αυστηρά μέτρα λιτότητας που επιβάλλουν οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο. Οι παράγοντες του εξωτερικού αναρωτιούνται τι έχει να πουλήσει η Ελλάδα.
Ενώ όμως οι δυτικοί επενδυτές οπισθοχωρούν, οι κρατικές εταιρίες της Ρωσίας και της Κίνας αναζητούν ευκαιρίες. Οι Κινέζοι έχουν ήδη κάνει μεγάλη επένδυση στο λιμάνι του Πειραιά. Η ρωσική Gazprom φημολογείται ότι ενδιαφέρεται να συμμετάσχει στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ και της ΔΕΣΦΑ.
Μια 30ετής ή 50ετής συμφωνία που θα δώσει στο ρωσικό ναυτικό δικαιώματα βάσης στο λιμάνι του Πειραιά, ίσως μια μέρα να είναι λογική σκέψη και για τις δύο πλευρές. Μέσα στον χρόνο, αυτή η συμφωνία θα απέφερε στην πεινασμένη ελληνική κυβέρνηση έως 200 δισ. δολάρια.
Είναι αδύνατον για τον κ. Λουκά Παπαδήμο και την τεχνοκρατική του κυβέρνηση να υπογράψει τέτοια συμφωνία, εν μέρει επειδή οι σύμμαχοι της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ θα είχαν σθεναρές αντιρρήσεις. Όμως για μια μελλοντική κυβέρνηση συνασπισμού υπό την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, που θα αντιμετωπίσει ισχυρές λαϊκές πιέσεις για να αντλήσει κεφάλαια και να αντισταθεί στις πολιτικές και οικονομικές απαιτήσεις από το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες, θα είναι διαφορετικά τα πράγματα.
Οι δυνητικές επιπτώσεις είναι ένα ζήτημα που αξίζει να μελετηθεί. Η μη ανταγωνιστική Ελλάδα μπορεί να έχει μεγαλύτερη οικονομική ελαστικότητα (και μόχλευση) απ’όσο της αναγνωρίζουν οι Ευρωπαίοι εταίροι της. Και αν ο συνδυασμός της ελληνικής απογοήτευσης και των ευρωπαϊκών απαιτήσεων ωθήσει μια μέρα την Ελλάδα έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΝΑΤΟ θα πρέπει να είναι έτοιμο για νέο γύρο εχθρότητας ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία. Στην ουσία, αν οι εντάξεις στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ είχαν μερικό στόχο να δημιουργήσουν νέους δεσμούς ανάμεσα σε αυτούς τους παραδοσιακούς ανταγωνιστές, μια ελληνική έξοδος θα μπορούσε να ανατρέψει αυτή την τάση.
Η Ελλάδα έχει κάθε λόγο να παραμείνει στην ΕΕ και οι ευρωπαϊκοί θεσμοί έχουν πολύ μεγάλα ανοίγματα στην χώρα. Η Ελλάδα μόλις έλαβε 170 δισ. ευρώ από ΕΕ και ΔΝΤ για να καλύψει τις χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας ως το 2014. Η ΕΚΤ έχει διαθέσει 130 δισ. ευρώ για την στήριξη των ελληνικών τραπεζών. Η ΕΕ και το ΔΝΤ θα κατέχουν τα δύο τρίτα του ελληνικού χρέους. Η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ προσφέρει κι άλλα πλεονεκτήματα. Αυτοί είναι ορισμένοι από τους λόγους για τους οποίους η Ελλάδα δύσκολα θα αποχωρήσει σύντομα από την ένωση.
Μέσα στον χρόνο όμως, οι μακροχρόνιες επιπτώσεις της λιτότητας στην ελληνική οικονομία και η λαϊκή πικρία απέναντι στην Γερμανία και τους Ευρωπαϊκούς θεσμούς, θα μπορούσε να αλλάξει τους παράγοντες της συζήτησης –τόσο εντός της Ελλάδας όσο και στην Ευρώπη. Γι’αυτό και η Ευρώπη πρέπει να δείξει μεγάλη προσοχή. Η Ελλάδα δεν έχει αλεξίπτωτο σήμερα, αλλά μέσα στον χρόνο μπορεί να έχει περισσότερες επιλογές απ’όσες νομίζουμε.


Πηγή: http://logioshermes.blogspot.com/2012/03/ft.html

Δευτέρα 26 Μαρτίου 2012

Μόνο ο κ. Μπαμπινιώτης διασώθηκε

Κάθε φορά που βγαίνει σε κάποιο κανάλι ο κ. Μανώλης Γλέζος πολύ σωστά παρατηρεί πως στην παρέλαση τουλάχιστον στην Αθήνα που γίνεται, στο Σύνταγμα, οι επίσημοι έχουν στραμμένα τα νότα τους (να μη πω τίποτε άλλο) στον άγνωστο στρατιώτη. (Εγώ τον είδα δυο φορές στην εκπομπή του κ. Παπαδακη).

Η παρατήριση ενός από τους τελευταίους εν ζωή ήρωες μας κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο με προβλημάτισε.
Πιστεύω πως προβλημάτισε και τον καθηγητή κ. Μπαμπινιώτη που στην παρέλαση των μαθητών εν όποιων του (κι εν όποιων των αστυνομικών, όπως αποφάσισε ο υπουργός προστασίας απ’ τον πολίτη κ. Χρυσοχοϊδης δικαιώνοντας τον τίτλο του) κάθισε στραμμένος προς τη μεριά από την οποία έρχονται οι παρελαύνοντας. (πάνω φωτο)
Το χάρηκα, το μόνο θετικό απ’ την παρέλαση στην καγκελόφραχτη Αθήνα.
Πίστεψα πως είναι απόφαση τη κυβέρνησης η στάση του και ήταν το πρώτο μπράβο που της είπα μετά από πέντε μήνες λαθών.
Χθες (Κυριακή 25/3) είχαμε την παρέλαση των ενόπλων δυνάμεων.
Πάλι μπροστά σε αστυνομικούς αλλά και μπροστά στην πολιτική ηγεσία της χώρας.
Προς έκπληξή μου ο ανώτατος πολιτειακός άρχοντας καθόταν στη πολυθρόνα του (στον θρόνο του θα έλεγα) με την πλάτη του στραμμένη στον Αγνωστο στρτιώτη (κάτω φωτο). Έτσι κατάλαβα πως δεν ήταν απόφαση της κυβέρνησης η στάση του κ. Μπαμπινώτη. Κι απ’ εδώ θέλω να του δώσω τα εύσημα για την κίνηση του αυτή.

Για τον κ. Παπούλια τι μπορώ να πω. Ο άνθρωπος που παρεξηγήθηκε και βούρκωσε, όταν το φωνάζαν «προδότη» οι Θεσσαλονικείς στις 28 του Οκτώβρη δεν ακολούθησε την στάση του υπουργού της Παιδείας δείχνοντας οτι σέβετε την ιστορία τις πατρίδας μας.
Βλέποντας και τις αντιδράσεις του το δύσκολο αυτό καιρό, μην αντιδρώντας στα ααράδεκτα οικονομικά μέτρα, μην απαντώντας σ’ όλους αυτούς που μας ξεφτίλιζαν (εκτός από την τελευταία δήλωση κατά του Σόιμπλε και κατά των Ολλανδών και Φινλανδών εννοώντας τις κυβερνήσεις τους ) και μη συμβουλεύοντας ως πιο έμπειρος του πρωην πρωθυπουργό μας κ. George Papandreou και υπουργό οικονομικών κ. Γιώργο Παπακωνσταντίνου όταν περιφερόταν ανα τον κόσμο λέγοντας «πόσο απατεώνες είμαστε» και «με πιο υπερωκεάνιο νιώθουν πως κυβερνούν».
Μ’ όλα αυτά και τη χθεσινή του αντίδραση δείχνει πόσο λίγος είναι για τη θέση αυτή που του έδωσε ο κ. Κώστας Καραμανλής, κάνοντας, όπως πιστεύω και αποδεικνύεται, το μεγαλύτερο λάθος στη πεντάχρονη πρωθυπουργία του.
Κύριε Παπούλια διαδεχτήκατε τον καλύτερο πρόεδρο της Δημοκρατίας της μεταπολίτευσης, τον κ. Κωστή Στεφανόπουλο. Είναι φυσικό να μην μπορείτε να τον συναγονιστείτε. Κάντε όμως μια προσπάθεια κι αν δεν μπορείτε (όπως φαίνεται)ακολουθήστε τα πατήματα άλλων όπως ο κ. Μπαμπινιώτης να μην εκτίθεστε τουλάχιστον και ξαναβουρκώνετε όταν σας ξανααποκαλέσουν προδότη.

Σάββατο 24 Μαρτίου 2012

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ (του mediasoup της κ. Διγενή):
Ο Κολοκοτρώνης στο κεντρικό δελτίο του MEGA

Επέτειος της παλιγγενεσίας αύριο και τιμούμε τους ήρωες του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του 1821. Πριν 191 χρόνια δεν είχαμε Μέσα Μαζικής ενημέρωσης να ενημερώνετε ο λαός. Σήμερα (που ζούμε μια ιδιότυπη κατοχή) έχουμε.
Τι θα λέγαν στα τηλεοπτικά παράθυρα εκείνη την εποχή; Η Σεμίνα Διγενή στο blog της δημοσίευσε τι θα γινόταν αν υπήρχε … MEGA τον καιρό του ΄21 (ας πόυμε στο κεντρικό δελτίο μετά την εισβολή του Ιμπραήμ στον Μωριά) , και βάζω αντί του άρθρου που σας συνήθισα να ανεβάζω κάθε Σάββατο με την υποσημείωση (που υπαρχει και στη δημοσίευση, κατ’ αναλογία με ότι βάζουν στον κινηματογράφο) πως το σενάριο είναι φανταστικό, και κάθε αναλογία με την πραγματικότητα και το σήμερα είναι εντελώς συμπτωματική

* * *



Τρέμη. «Και ενώ η παγκόσμια κατάσταση είναι τόσο δύσκολη, υπάρχουν ακόμα κάποιοι αμετανόητοι που εξακολουθούν να στεναχωρούν τον πολυχρονεμένο μας σουλτάνο, που ο γιαραμπής να μας κόβει χρόνια και να του δίνει μέρες».
Πρετεντέρης. «Όχι μόνο αυτό Όλγα. Ενώ όλες οι υγιείς δυνάμεις του τόπου, κοτζαμπάσηδες-δεσποτάδες-καραβοκύρηδες έχουν πλέον αντιληφθεί πως η χώρα χρειάζεται ηρεμία και ανάπτυξη γιατί αλλιώς οι Οθωμανοί θα σηκωθούν να φύγουν και θα μας αφήσουν μόνους μας, αυτοί οι αλιτήριοι κατσαπλιάδες, αυτές οι μειοψηφίες έχουν το θράσος να απειλούν τους νοικοκυραίους».
Τσίμας. «Έχεις δίκιο Γιάννη. Μάλιστα έμαθα πως αυτές οι περιθωριακές ομάδες κουκουλοφόρων – φουστανελοφόρων έχουν επικεφαλής έναν τύπο Κολοκοτρώνη, κάπως έτσι, που έχει το θράσος να απειλεί με βία, φωτιά και τσεκούρι, την φιλήσυχη πλειοψηφία που την αποκαλεί προσκυνημένη».
Καψής. «Πραγματικά δεν καταλαβαίνω τι λέτε τόση ώρα, όμως το αδελφάκι μου που είναι μέγας δραγουμάνος του Μεγάλου Βεζίρη στην Ιστανμπούλ μου είπε πως αυτός ο …κοτρώνης και τα άλλα μπουμπούκια εξτρεμιστές Παπαφλέσσας και λοιποί είναι η αιτία που η Υψηλή Πύλη μας έχει στην μπούκα».
Τρέμη. «Σωστά Μανώλη. Όμως έχουμε τον ίδιο τον τρομοκράτη στο τηλέφωνο να τον ανακρίνουμε. Κύριε Κολοκοτρώνη με ακούτε ; (Στα παράθυρα γύρω από την Τρέμη οι άλλοι τρεις κάνουν μορφασμούς απέχθειας).
Κολοκοτρώνης. «Συμπαθάτε με, δεν σας γρικώ καλά γιατί εδώ είμαστε έξω στον αέρα και το αγιάζι, και πέφτουν και κουμπουριές πότε – πότε».
Τρέμη. «Πείτε μας κ. Κολοκοτρώνη, που βρήκατε το θράσος να αναστατώνετε τον τόπο και να παραβιάζετε την νομιμότητα ; Αφού οι προύχοντες που μας κυβερνούν έχουν κάνει μνημόνιο με τον Ιμπραήμ, εσείς τώρα τι θέλετε ;»
Κολοκοτρώνης. (Μόλις πάει να πει μια συλλαβή, τον διακόπτει ο Πρετεντέρης).
Πρετεντέρης. «Όλγα, για ρώτα τον κύριο σε παρακαλώ … γιατί εμείς όλοι είμαστε αναγκασμένοι να πληρώνουμε σήμερα τους συνδικαλισμούς και τις μαγκιές που έκανε στα Δερβενάκια και την Τριπολιτσά».
Κολοκοτρώνης. (Πάει πάλι να μιλήσει, αλλά τον ξαναδιακόπτουν).
Τρέμη. «Μην μιλάτε κύριε, ο Γιάννης είπε να σας ρωτήσω, δεν σας ρώτησα ακόμα. Για απαντήστε λοιπόν, πως τολμάτε να σηκώνετε κεφάλι όχι μόνο στους οθωμανούς αλλά και στους ευρωπαίους. Η ιερά συμμαχία Αγγλία – Γαλλία – Αυστροουγγαρία – Ρωσία μας είπε να κάτσουμε στα αυγά μας και να λέμε σφάξε μας αγά μου ν’ αγιάσουμε. Εσείς τι παριστάνετε, ξέρετε καλύτερα από όλους αυτούς;»
Κολοκοτρώνης. (Πριν προλάβει να αρθρώσει λέξη, τον διακόπτει ο Καψής αυτή τη φορά).
Καψής. «Εγώ ακόμα δεν έχω καταλάβει ποιο είναι το θέμα, όμως τώρα θυμήθηκα πως το αδελφάκι μού έγραψε τις προάλλες πως στο σεράϊ συζητιέται πολύ ότι πίσω από τις ταραχές είναι μια ύποπτη περιθωριακή οργάνωση που λέγεται φιλική εταιρεία. Αυτοί δεν σέβονται τίποτα, έχουν διώξει όλους τους επενδυτές … φανταστείτε πως είχε έρθει ένας σοβαρός λόρδος ονόματι Έλγιν που έδωσε μια ολόκληρη φούχτα λίρες για να πάρει κάτι παλιομάρμαρα ο κουτόφραγκος, και αυτοί οι αμετανόητοι προσπάθησαν να τον εμποδίσουν μαζί με κάτι ψευτοκουλτιουράδηδες κοραήδες και λοιπούς. Πάλι καλά που δεν τα κατάφεραν, γιατί η επένδυση αυτή δημιούργησε και θέσεις εργασίας, αυτούς που βοήθησαν να ξηλωθούν τα παλιομάρμαρα και αυτούς που τα φόρτωσαν στα καράβια του λόρδου».
Τσίμας. «Να προσθέσω, Μανώλη, πως αυτοί οι περιθωριακοί κουρελήδες έχουν εκθέσει ανεπανόρθωτα τη χώρα στα ευρωπαϊκά ανακτοβούλια. Κύριε Κολοκοτρώνη, το ξέρετε πως εξαιτίας σας ολόκληρος κόμης Μέτερνιχ έχει βάλει την Ελλάδα στο στόχαστρο ;»
Κολοκοτρώνης. (Μόλις ανοίγει το στόμα του, τον διακόπτουν άλλη μια φορά).
Πρετεντέρης. «Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά Παύλο, έχουμε τώρα και καινούριο φρούτο – τον επαναστατικό τουρισμό. Έχουν πλακώσει και αναρχικοί από το εξωτερικό, σαν να μην έφταναν οι δικοί μας. Κάτι Σανταρόζα, κάτι Μπάϊρον και άλλα αποβράσματα. Μπάτε σκύλοι αλέστε γίναμε, κάνουμε και εισαγωγή ταραχοποιών.»
Τρέμη. «Μάλιστα, Γιάννη, όλοι αυτοί μαζί με τους δικούς μας κάνουν και καταλήψεις σε δημόσια κτίρια. Δες τι έγινε στα κάστρα απ’ όπου πέταξαν έξω τις νόμιμες αρχές, δες τι έγινε στο Μεσολόγγι και αλλού. Πως θα προκόψει μετά από αυτά ο τόπος ; Αν μας πετάξουν έξω από το γρόσι, ποιος θα φταίει μετά ;»
Κολοκοτρώνης. (Έχει βαρεθεί που δεν τον αφήνουν να μιλήσει και έχει φύγει από την γραμμή, ακούγεται του-του).
Τρέμη. «Ορίστε θράσος. Μας έκλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα μας. Εδώ του κάναμε την τιμή να τον ακούσουμε στο φιλόξενο δελτίο μας, να εκθέσει τις απόψεις του ελεύθερα και δημοκρατικά. Αλλά τι ξέρουν από δημοκρατία αυτοί οι τρομοκράτες.»
Τρέμη. «Ας αλλάξουμε τώρα θέμα,
Φιλανθρωπίες της πρέσβειρας καλής θέλησης Μπαρντιν Χανουμ Μπουρέκ που εγκαινίασε σήμερα νέα πτέρυγα στο Λεπροκομείο Σπιναλόγκα μαζί με τον βεζίρη αρρώστιας Λομπέρ Μπέη. Θυμίζουμε πως στις 11 στην Ανατροπή ο Γιάννης φιλοξενεί τους αρχιραγιάδες Μπενιζέλ, Τσαμάρ και Καρα Τζαφέρ για να ακούσουμε επιτέλους και μια υπεύθυνη φωνή.»
Εδώ το δελτίο μας τέλειωσε (δεν ξέρω καν πως καληνυχτίζει το κοινό της), ευχαριστούμε που κάνατε εδώ το καθημερινό σας πλύσιμο εγκεφάλου
Καλή σας νύχτα




Πηγή: http://www.mediasoup.gr/node/54331

Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

33 βουλευτές ζητάνε από την Βουλή να ασχοληθεί
με τα λεφτά που μας χρωστάνε οι Γερμανοί

Αίτημα για παρουσία του Πρωθυπουργού και των αρχηγών των κομμάτων στη συνεδρίαση των αρμόδιων επιτροπών της Βουλής με θέμα τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων
Αίτημα παρουσίας του κ. Πρωθυπουργού και των κ.κ. αρχηγών των κομμάτων στην από κοινού συνεδρίαση των Κοινοβουλευτικών Επιτροπών Οικονομικών Υποθέσεων και Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων, με θέμα τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων, κατέθεσαν σήμερα 33 βουλευτές ύστερα από πρόταση που απηύθυνε ο ανεξάρτητος βουλευτής κ. Παναγιώτης
Κουρουμπλής προς όλους τους βουλευτές.

Το πλήρες κείμενο της επιστολής


« Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ, αξιότιμοι κ.κ. αρχηγοί των κομμάτων,
Με την παρούσα επιστολή οι συνυπογράφοντες βουλευτές επιθυμούμε να διατυπώσουμε με κάθε σαφήνεια ότι θεωρούμε χρήσιμο, κρίσιμο και αναγκαίο να αποκτήσει την απαραίτητη πολιτική βαρύτητα η συζήτηση που οργανώνεται στα πλαίσια της από κοινού συνεδρίασης των Κοινοβουλευτικών Επιτροπών Οικονομικών Υποθέσεων και Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων, με θέμα την εθνική εκκρεμότητα των αποζημιώσεων της Γερμανίας προς την Ελλάδα (αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, επανορθώσεις, αποζημιώσεις και αρχαιολογικοί θησαυροί).
Το γεγονός ότι μεταξύ των δύο χωρών δεν υπάρχει υπογεγραμμένη Συνθήκη Ειρήνης, αλλά συνθήκη μη πολέμου, καταδεικνύει ότι και η γερμανική πλευρά αναγνωρίζει την ως άνω εκκρεμότητα. Πρόκειται για ένα αίτημα πάνδημο, πανελλήνιο και πανεθνικό που ενώνει όλους τους Έλληνες, ενώ η αντιμετώπιση και λύση του θα συμβάλλει στην πλήρη ψυχική αποκατάσταση των σχέσεων των δύο λαών.
Όλοι γνωρίζουμε ότι ουδέποτε το ζήτημα αυτό ετέθη στο τραπέζι των διπλωματικών διαπραγματεύσεων μεταξύ των δύο χωρών (με εξαίρεση τη ρηματική διακοίνωση που επέδωσε, κατόπιν εντολής του τότε πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, στις 14 Νοεμβρίου του 1995 ο Έλληνας πρέσβης στη Γερμανία κ. Ι Μπουρλογιάννης προς τον υφυπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας κ. Χάρτμαν). Όλοι γνωρίζουμε τις διαμαρτυρίες της γερμανικής κυβέρνησης μετά τη συνένωση των δύο Γερμανιών εναντίον της Ρωσίας προκειμένου να επιστραφούν οι γερμανικοί θησαυροί που είχαν κλαπεί από τη χώρα κατά τη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου πολέμου. Οι γερμανικές διαμαρτυρίες συνιστούν ένα επιπλέον επιχείρημα στη διαπραγματευτική μας φαρέτρα σήμερα που, έπειτα από δεκαετίες σιωπής, το ελληνικό κοινοβούλιο συζητά για πρώτη φορά με οργανωμένο τρόπο αυτό το μείζον εθνικό θέμα.
Κύριε Πρωθυπουργέ και κ.κ. αρχηγοί των κομμάτων, με βάση τα ως άνω, είναι σκόπιμο και εθνικά ωφέλιμο, η συζήτηση στην από κοινού συνεδρίαση των Επιτροπών Οικονομικών Υποθέσεων και Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων, να πλαισιωθεί με την παρουσία σας προκειμένου να αποκτήσει τη μέγιστη δυνατή πολιτική σημασία και αξία».

Την επιστολή υπέγραψαν οι κ.κ. βουλευτές:
Κουρουμπλής Παναγιώτης (ανεξάρτητος προερχόμενος απο το ΠΑΣΟΚ), Αγάτσα Αριάδνη (ΠΑΣΟΚ), Αμμανατίδου-Πασχαλίδου Ευαγγελία (ΣΥΡΙΖΑ), Αμοιρίδης Ιωάννης (αν. ΠΑΣΟΚ), Βούρος Γιάννης (ΠΑΣΟΚ), Γαληνός Σπυρίδων (αν. ΝΔ), Δαβάκης Αθανάσιος (ΝΔ), Δαμιανάκης Ευτύχιος (ΠΑΣΟΚ), Διώτη Ηρώ (ΣΥΡΙΖΑ), Δρίτσας Θεόδωρος (ΣΥΡΙΖΑ), Θεοδωρίδης Ηλίας(αν.ΠΑΣΟΚ), Καϊλή Ευδοξία-Εύα (ΠΑΣΟΚ), Καμμένος Παναγιώτης (αν. ΝΔ), Καραγκούνης Κώστας (ΝΔ), Κασαπίδης Γεώργιος (ΝΔ), Κεγκέρογλου Βασίλειος (ΠΑΣΟΚ), Κοντογιάννης Γεώργιος (αν. ΝΔ), Κουράκης Αναστάσιος (ΣΥΡΙΖΑ), Κουρουπάκη Ευαγγελία (ΠΑΣΟΚ), Κριτσωτάκης Μιχαήλ (ΣΥΡΙΖΑ), Λαφαζάνης Παναγιώτης (ΣΥΡΙΖΑ), Λεβέντης Αθανάσιος (Αν. ΣΥΡΙΖΑ), Μουλόπουλος Βασίλειος (ΣΥΡΙΖΑ), Μπεκίρης Μιχαήλ (ΝΔ), Νταλάρα Άννα (ΠΑΣΟΚ), Οικονόμου Βασίλειος (αν. ΠΑΣΟΚ), Παπαδημούλης Δημήτριος (ΣΥΡΙΖΑ), Παπαμανώλης Γεώργιος (αν. ΠΑΣΟΚ), Παπαχρήστος Ευάγγελος (αν. ΠΑΣΟΚ), Σακοράφα Σοφία (αν. ΠΑΣΟΚ), Σκραφνάκη Μαρία (ΠΑΣΟΚ), Στρατάκης Εμμανουήλ (ΠΑΣΟΚ) και Τσούκαλης Νικόλαος (Αν. ΣΥΡΙΖΑ).


Πηγή:
http://yened.blogspot.com/2012/03/33_22.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+blogspot%2FjtLBV+%28%CE%A5%CE%95%CE%9D%CE%95%CE%94.blogspot.com%29

Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012

Δυο νέα γκάλοπ για τα Επίκαιρα το zougla.gr


Όσο πλησιάζουν οι εκλογές έχουμε και πιο συχνα γκαλοπ. Χθες είδαμε στο internet δυο νέες. Αυτή της VPRC για το περιοδικό επίκαιρα κι αυτή του zougla.gr των επισκεπτών του site.
Και τα δυο αυτά γκάλοπ δίνουν μεγάλο ποσοστό στο κόμμα του Πάνου Καμμένου «Ανεξάρτητοι Έλληνες» καθώς και στην «Δημοκρατική Αριστερά» του Φώτη Κουβέλη. Αξιόλογα ποσοστά στο «Αρμα πολιτών» στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στη «Δημοκρατική συμμαχία» της Ντόρας Μπακογιάννη αλλά αν θέλουν να παιξουν ρόλο στο νέο πολιτικό σκηνικό θα πρέπει να κάνουν προεκλογικές συνεργασίες.
Από κει και πέρα φένεται πως τη Κυριακή των εκλογών θα πέσει πολύ γέλιο:

Θα γελάσουμε με τα μονοψήφια ποσοστά του ΠΑΣΟΚ (εκτός μετά την μεγαλειώδη νίκη της περασμένης Κυριακής του Ευάγγελου Βενιζέλου τα πράσινα βολεμένα ζώα επιστρέψουν στο μαντρί του κόμματος του νεοφιλελευθερισμου κι όχι του σοσιαλισμού πια).
Θα γελάσουμε με τα ποσοστά της Νέας Δημοκρατίας που...μπροστά θα έχουν άσσο (''1'').
Θα γελάσουμε με τον Καρατζαφέρη που δεν θα μπαίνει (ή θα μπαίνει οριακά) στην Βουλή και θα κλαίνε με μαύρο δάκρυ στην Καλλιρρόης. Από τα υπουργικά μεγαλεία, στην εξωκοινοβουλευτική ανυποληψία. Αυτή είναι η μοίρα των προβοκατόρων.
Θα γελάσουμε με τα διψήφια ποσοστά του ΚΚΕ.
Θα γελάσουμε (όπως με το ΚΚΕ) με τα ανεβασμένα ποσοστά της αριστεράς
Θα γελάσουμε (πικρά αυτή τη φορά) με την Χρυσή Αυγή στην Βουλή.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, οι εκλογές είναι πολύ επικίνδυνες για το σύστημα ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ


Πηγές: http://www.epikaira.gr/epikairo.php?id=40358&categories_id=69
http://www.zougla.gr/politiki/article/psifos-orgis

Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

Άρχισε η προεκλογική περίοδος

Ψηφίστηκε χθες η δανειακή σύμβαση που συνοδεύει το μνημόνιο2. Έτσι η κυβέρνηση επιτέλεσε το έργο της, καταστροφικό κατ΄εμέ, κι άνοιξε ο δρόμος για τις βουλευτικές εκλογές.
Οι ημερομηνίες που ακούγονται είναι τρεις. Η 29η Απριλίου, η 6η Μαΐου και η 23η Μαΐου. Όποια είναι πολύ κοντά ώστε να θεωρώ πως έχουμε μπει ήδη σε προεκλογική περίοδο.
Μια εκλογική περίοδο γιατί θα είναι πολύ διαφορετική απ’ όλες αυτές που ζούμε ως τώρα. Βασικό είναι πως δε θα υπάρχουν υποσχέσεις μια που την πολιτική μας την καθορίζει πλέον το μνημόνιο 2 ως καλά παραδομένη χώρα και πλέον οι δυνάμεις που (θεωρούν πως) θα νικήσουν δεν έχουν την δυνατότητα να πουν για πολιτικές μια που καθένας θα λέει μ αυτό δεν προβλέπετε απο τον οδικό χάρτη (όπως έλεγε τις πολιτικές του 1ου μνημονίου ο George, ο πρωην πρωθυπουργός μας ντε).
Αυτό που θα έχει ενδιαφέρον είναι πλέον τα πολιτικά πάνελ ως τις εκλογές. Και θα έχουν ενδιαφέρον γιατί θα είναι αλύπιτο το «ξύλο που θα τρώνε» οι προσκήμενοι στο ΠΑΣΟΚ πολιτικοί τόσο απ’ τους συνομιλητές τους όσο και από τους δημοσιογράφους. Μια πρόγευση πήρα σήμερα το πρωί με τον κ. Παπακωνσταντίου να «δέρνεται ανηλεώς» από τον κ. Παπαδάκη και τον καθηγητή πολιτικής επιστήμης κ. Κοντογιώργη, κυρίως απ’ αυτόν. Με την μέγιστη προσβολή που του έκανε λέγοντάς του. «Καλά δε με ξέρετε; Όχι προσωπικά αλλά είστε υποχρομένος να ξέρετε τους συνδέλφους μου όπως να ξέρετε τους συνταγματολόγους και τους οικονομολόγους, όπως κι όλους τους καθηγητές που μπορούν να σας κρίνουν. Οχι τους μαθηματικούς δεν είστε υποχρεωμένος να τους ξέρετε.»
Μέχρι και τη δήλωση του κ. Σαχινίδη στους κ.κ. Αρβανίτη & Μπιζόγλη ξέθαψαν μετά από παρέμβαση του Λαρισαίου πολιτικού, που προσπαθούσε να κλείσει το τηλέφωνο μόλις είδε τα δύυσκολα.
Τα ίδια έπαθε, όπως είδα πολύ λίγο και ο κ. Κουτρουμάνης από τον κ. Οικονομέα στο φιλικό Mega.
Πάντως το σίγουρο είναι πως δε θα πλήξουμε αυτή την Ανοιξη. Το μόνο που γνωρίζουμε είναι το ποιοι θα δαρθούν. (Οι του ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ κατά 50%, 30%, 10% και αριστερά άλλο 10%).
Τα άλλα κόμματα για τη συμμετοχή τους στη κυβένηση Παπαδήμου και η αριστερά για τα χάλια της Ελλάδας (απεργίες και διεκδικήσεις).

Τρίτη 20 Μαρτίου 2012

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ: Πορνό Ριάλιτι τώρα και στην Ελλάδα!!!

Μάθαμε σε διάφορες κουτσομπολίστικες εκπομπές για κάποιο ριάλιτι στην Τσεχία πορνογραφικού περιεχομένου. Και σκέφτηκα ευτυχώς δεν είχαμε κάτι τέτοιο και στην Ελλάδα.
Δεν φαντάστηκα πως η ηθική κατάπτωση θα φτάσει τόσο χαμηλά στην πατρίδα μας να μας φέρουν κι αυτό το φρούτο.
Ορίστε η είδηση όπως ακριβώς την βρήκα στο blog tro-ma-ktiko.blogspot.com:
Σύμφωνα με πληροφορίες το Reality θα εξελιχθεί σε κρουαζιερόπλοιο στα καταγάλανα νερά της Ελληνικής επικράτειας, από της αρχές Ιουλίου 2012 εως το τέλος Αυγούστου2012. Οι συμμετέχοντες θα είναι... 10 άντρες και 10 γυναίκες ηλικίας 18 έως 40 ετών.
Βέβαια θα τους γίνουν εξετάσεις για σεξουαλικός μεταδιδόμενα νοσήματα και θα υπογράψουν και σχετικό συμβόλαιο που θα περιλαμβάνει τις υποχρεώσεις τους δηλαδή να συνάπτουν σεξουαλικές σχέσεις με όλους τους συμπαίχτες τους. Κάθε εβδομάδα το κοινό θα ψηφίζει έναν άντρα και μια γυναίκα για να αποχωρήσει. Οι συμμετέχοντες θα κερδίζουν από 5000 ευρώ ανά εβδομάδα συμμέτοχης στο παιχνίδι και οι 2 τελικοί νικητές που θα μείνουν μέχρι το τέλος θα κερδίσουν επιπλέον 100000 ευρώ ο καθένας και συμβόλαιο με γνώστη εταιρία (όχι ελληνική) παράγωγης αισθησιακών ταινιών και φυσικά απίστευτη δημοσιότητα!

Στης επόμενες ήμερες θα ξεκινήσουν από το διαδίκτυο να δέχονται αιτήσεις συμμέτοχης. Η προβολή του Reality θα γίνει από το διαδίκτυο με συνδρομητικές υπηρεσίες.
Σίγουρα θα βρεθούν άνδρες αλλά και γυναίκες που θα δηλώσουν συμμετοχή. Σίγουρα θα έχει τηλεθέαση αν και θα είναι φαντάζομαι (το κυρίως μενού τουλάχιστον) βαθιά μεσάνυχτα να μην πω χαράματα.
Αλλά έλεος ως εκεί φτάσαμε; Δεν θα βρεθεί ένας εισαγγελέας να τους μαζέψει;


Πηγή: http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2012/03/reality-porn-show.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+blogspot%2FhyMBI+%28tromaktiko%29

Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012

Καθαρή νίκη Βενιζέλου

Είχαμε χθες τις εκλογές για την ανάδειξη του νέου προέδρου του ΠΑΣΟΚ. O κ. Βαγγέλης Βενιζέλος ο οποίος πήρε καθαρή νίκη έναντι του άκυρου και του λευκού.
Ετσι σήμερα Έχουμε τις πράσινες, ακόμη, εφημερίδες (Εθνος και τα Νέα) να πανηγυρίζουν (κερδισε το στοίχημα της συμμετοχής η μεν και Κι όμως το ΠΑΣΟΚ είναι πάντα εδώ η δεν). Κοντά στις αναμενόμενες έχουμε και την αυριανή που χαλαρά γράφει: «Ο Βενιζέλος συσπείρωσε του διαλυμένο ΠΑΣΟΚ»
Να δούμε τι συσπείρωσε τώρα. Σ’ όλη την Ελλάδα λένε πως ψήφισαν 200.000 άνθρωποι. Με καταμετρημένο το 75% των ψήφων, ο Βενιζέλος πήρε 175.887 ψήφους 3.653 λευκά και 1.174 άκυρα. Καθαρή νίκη του Βενιζέλου δηλαδή!!!
Τώρα για τη σεισπείρωση; Να σας δώσω τα αποτελέσματα της Λάρισας. Στο νομό ψήφισαν 5.676 ο Βενιζέλος πήρε 5.540 ενώ τα άκυρα είναι 41 και τα λευκά 97. Και στην πόλη 1641, 1574, 24, 43 αντίστοιχα
Τα σχόλια δικά σας
Βέβαια ο χαμός που έγινε στο Twitter δε λέγετε. Να δούμε μερικά επιτυχιμένα σχόλια:
- Οι μεγαλύτερες ουρές παρατηρούνται στο εκλογικό τμήμα που είναι στη Siemens
- Τέλειωσαν τα ψηφοδέλτια στην Πάτρα, κάλεσαν τη Διαμαντοπούλου να βγάλει φωτοτυπίες
- Πρόβλημα αυτή τη στιγμή στην ψηφοφορία Χρυσοχοίδη, που δεν μπορούσε να διαβάσει το λευκό
- Απάντηση στο σχόλιο του κ. Βενιζέλου «Τώρα υπάρχει ένα μεγάλο παράθυρο ευκαιρίας και πρέπει να το αξιοποιήσουμε στο έπακρο» Πήδα
- Μαύρο σαββατοκύριακο για το ΠΑΣΟΚ. Παραδίδεται στον αριβισμό
- Απάντηση στο σχόλιο του κ. Βενιζέλου «Η πόρτα του πασοκ είναι ανοιχτή για όλους» για να μπουν ή για να βγουν ?
Και το κορυφαίο:
Το νέο σύνθημα του ΠΑΣΟΚ «Σήκω Ανδρέα να μας δεις έχουμε μείνει δυο τρεις».
Βέβαια χθες δήλωσε μετά την περιφανή νίκη του ο κ. Βενιζέλος πως: Aρχίσαμε.
Βέβαια δεν είπε τι αρχίσανε. Θα το συμπληρώσω εγώ «την διάλυση του κινήματος»


Πηγές: http://www.tanea.gr/latestnews/article/?aid=4703934
http://www.eleftheria.gr/index.asp?cat=5&aid=37761

Σάββατο 17 Μαρτίου 2012

Καίριες ερωτήσεις ψηφοφόρων στα κόμματα

Όπως φαίνεται σύντομα (τέλος του Απρίλη, αρχές του Μάη) όπως φένεται. Ο κ. Αλέξης Παπαχελάς θέτει με άρθρο του στην «Καθημερινή» της περασμένης Τετάρτης (14/3), τους προβληματισμούς που πρεπει να έχουμε όταν βρεθούμε μπροστά στην κάλπη

* * *


Τώρα, που έχουμε καεί μια-δυo φορές στον χυλό, δικαιούμεθα, κατά τη λαϊκή παροιμία, να φυσάμε και το γιαούρτι... Εκλογές έρχονται και είναι καιρός να ψαχνόμαστε όλοι για το τι θα ψηφίσουμε. Αυτήν τη φορά, περισσότερο από κάθε άλλη, πρέπει, νομίζω, να είμαστε όλοι καχύποπτοι και άκρως απαιτητικοί, και οι ψηφοφόροι γενικώς και εμείς οι δημοσιογράφοι.
Δικαιούμεθα, νομίζω, πρώτα απ’ όλα, να ρωτήσουμε ευθέως και χωρίς περιστροφές τους πολιτικούς αρχηγούς: «Με ποιους ακριβώς θα κυβερνήσετε, ποιους έχετε στον νου σας για τους εξής 4-5 κρίσιμους τομείς;». Και να μη δεχθούμε γενικότητες ούτε παρελκυστικές απαντήσεις του τύπου «αυτά θα τα δούμε μετά τις εκλογές». Το «μετά» είναι αύριο, και η χώρα βρίσκεται στην πιο δύσκολη στιγμή της μετά τον Πόλεμο. Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, άλλωστε, αλλά και αλλού, ο κάθε υποψήφιος πρωθυπουργός δίνει ένα σήμα προεκλογικά για το ποιον συγκεκριμένα ακούει για την πολιτική και τα ζητήματα στους βασικούς τομείς, είτε από πολιτικά στελέχη είτε από συμβούλους.
Το δεύτερο κρίσιμο ερώτημα που πρέπει, ασφαλώς, να απευθύνουμε στους αρχηγούς των κομμάτων είναι «τι θα κάνετε με τα δημοσιονομικά, πώς θα πάτε σε πρωτογενές πλεόνασμα, τι θα κάνετε με τους δημοσίους υπαλλήλους που πρέπει να φύγουν, σύμφωνα με το δημοσιονομικό πρόγραμμα;».
Αυτά, βεβαίως, είναι ερωτήματα που αφορούν τα βασικά κόμματα (ΠΑΣΟΚ, Νέα Δημοκρατία, Δημοκρατική Αριστερά, Δημοκρατική Συμμαχία, Δράση), τα οποία δηλώνουν ότι θα σεβαστούν τις δεσμεύσεις και τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει η Ελλάδα. Οχι ότι οι υπόλοιποι πρέπει να αφεθούν να πουν το δικό τους ποίημα χωρίς να περάσουν από «Ιερά Εξέταση».
Αντιθέτως, και εκείνοι που επιμένουν ότι «λεφτά υπάρχουν» ή ότι «η Ευρώπη θα αλλάξει και θα πάει με τα νερά μας» πρέπει να μας εξηγήσουν τι εννοούν ή... τι πίνουν, για να πιούμε και εμείς και να συμμερισθούμε την...αισιοδοξία τους.
Δύσκολες πολύ θα είναι αυτές οι εκλογές. Ο κόσμος δεν πιστεύει τίποτα και κανέναν και δύσκολα θα μαγευθεί πάλι από μεγάλα λόγια και εύκολες υποσχέσεις.
Το ζητούμενο είναι να πεισθεί από τα κόμματα που θέλουν την Ελλάδα στο ευρώ ότι διαθέτουν το απαραίτητο πολιτικό προσωπικό, αλλά και το επιχειρησιακό σχέδιο, για να κυβερνήσουν σήμερα.
Αν δεν τα έχουν ήδη βρει, καλύτερα να βιαστούν!

Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012

Γιατί πρέπει όλοι να συμμετέχουμε στην εκλογή
για την ανάδειξη του αρχηγού στο ΠΑΣΟΚ

Γιατι πρεπει ολοι την Κυριακή 18-3-2012 να συμμετέχουμε στην διαδικασια για την εκλογή νεου αρχηγου του ΠΑΣΟΚ ψηφίζοντας τον...
κυριο Ευάγγελο Βενιζέλο (μοναδικο υποψηφιο) δινοντας απο το υστερημα μας 2€.
Πρεπει ολοι (φιλοι του ΠΑΣΟΚ και οχι) με την συμμετοχη μας να τον ευχαριστήσουμε για τις υπηρεσιες του και ολα αυτα που πετυχε αυτος, το κομμα του καθώς και η κυβερνηση – τσίρκο του κ. Παπαδημου – "φτοχωδημου" οπως:
• Ληστρικά μέτρα για τους πολλούς - Διάσωση των ξένων και ντόπιων τραπεζών
• Φτώχεια και ανεργία για τους πολλούς - Επενδύσεις και κέρδη για τον ΣΕΒ
• Αφανισμός εργασιακών δικαιωμάτων – Κέρδη για τα αφεντικά
• Εξαφάνιση του Κοινωνικού κράτους – Ιδιωτικοποιήσεις και ευκαιρίες για τους επενδυτές
• Διάσωση των μεγαλοεπενδυτών , τοκογλύφων και του μεγάλου κεφαλαίου
και σίγουρα πάντως δεν σώθηκαν οι:
• Ένα εκατομμύριο άνεργοι, οι απολυμένοι και όσοι πρόκειται να απολυθούν
• Οι άστεγοι και όλοι αυτοί που ψάχνουν το «γεύμα» τους στα σκουπίδια
• Το 30% του πληθυσμού που ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας
• Οι μικρομεσαίοι και αυτοαπασχολούμενοι που βάζουν λουκέτα
• Οι εργαζόμενοι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι που χάνουν μισθούς και συντάξεις
• Η νεολαία χωρίς μέλλον
Ρίχνοντας ματιές στο μακρινό αλλά και πρόσφατο παρελθόν, αντλώντας δύναμη και έμπνευση από τα κινήματα και τις εξεγέρσεις των λαών σε όλο τον κόσμο, αγωνιζόμαστε με ειρηνικές και νόμιμες διαδικασίες για το παρόν και οραματιζόμαστε το μέλλον.
Όλοι την Κύριακή στις κάλπες του ΠΑΣΟΚ ψηφίζοντας και γράφοντας δίπλα από το όνομα του κ. Ε. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ "ΟΧΙ" , έτσι ώστε καίτοι μοναδικός υποψήφιος να υπάρχει αντίλογος και αρνητικό αποτέλεσμα.
Είναι καλύτερα να αγωνιζόμαστε έτσι δίνοντας 2€, παρά να πετάμε γιαούρτια των 2€ ελπίζοντας πως θα αντιληφθούν επιτέλους ότι ο λαός δεν τους θέλει άλλο και ζητά ανανέωση στο πολιτικό σύστημα.
Είναι πιο καλό να βγει δεύτερος (μετά τα άκυρα/λευκά) ο κ Βενιζέλος αν κα τρέχει μόνος του. Θα μπορούσε να βγει και τρίτος αμ διαχωρίζαν τα λευκά από τα άκυρα αλλα τα λένε μαζί
Βέβαια οι εργαζόμενοι στο κόμμα έχουν άλλη άποψη.

* * *


Βλέποντας την θλιβερή εικόνα των χειροκροτητών της Εθνικής Συνδιάσκεψης του ΠΑΣΟΚ, πέρα από την θλίψη και την ντροπή θα θέλαμε να πούμε σε όλους ότι ανάμεσα σε όλους αυτούς δεν ήταν κανένας εργαζόμενος του ΠΑΣΟΚ.
Έχουμε πει επίσης ότι δεν θα μιλήσουμε πολιτικά από εδώ για τους εργοδότες μας και καλυπτόμαστε από την αρχική μας δήλωση:
Η Πολιτική σας καταδίκη είναι δεδομένη αλλά είναι υπόθεση του Ελληνικού Λαού που μέρος τους είμαστε και εμείς!!!!
Όμως ως εργαζόμενοι με συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου μπορούμε να πούμε ότι είναι προκλητικό να γίνεσαι κλακαδόρος κάποιων που τσάκισαν και τσακίζουν τον εργαζόμενο, τον άνεργο και τον συνταξιούχο. Αλήθεια γιατί από όλα τους χειροκρότησαν? Για την μείωση των συντάξεων? για την μείωση του επιδόματος ανεργίας? για την καταδίκη των νέων να είναι η στην ανεργία, η στην εξαντλητική εργασία για 390 ευρώ?...
Είναι ερωτήματα που δεν περιμένουμε να τα απαντήσουν σε εμάς.. αλλά στον Ελληνικό λαό...
Σε ότι αφορά εμάς.. δηλώνουμε ότι όχι μόνο δεν θα εργαστούμε για την διαδικασία της Κυριακής, αλλά φυσικά και δεν θα συμμετάσχουμε καν στην διαδικασία.
Για μια ακόμα φορά ζητάνε 2 ευρώ απο τα μέλη του ΠΑΣΟΚ... και τους καλούμε να ΜΗΝ καταβάλουν ούτε μισό!!!!
Καλούμε επίσης την διοίκηση του κόμματος να έχει την Κυριακή ενημέρωση οικονομική προς στα μέλη που θα προσέλθουν για τις δαπάνες του κινήματος.
Απαιτούμε εκ νέου να δοθούν στην δημοσιότητα:
1. Ο αριθμός των υπαλλήλων με εξαρτημένη σχέση εργασίας και το ύψος της συνολικής δαπάνης για την ετήσια μισθοδοσία τους, ώστε να ξέρει ο λαός τι πληρώνει και για ποιους... και αυτό θα ήταν καλό να το κάνουν όλα τα κόμματα..
2. Ποιους άλλους πληρώνει το ΠΑΣΟΚ με δελτία παροχής κλπ (συμβούλους κλπ) και το ύψος της δαπάνης.
ΔΕΝ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ αυτά τα 2 ποσά να δοθούν συνολικά... γιατί άλλο υπάλληλος των 700 και 800 και άλλο "σύμβουλος" των 2.500 η και 5.000 ευρώ το μήνα...(αν υπάρχουν τέτοιοι)...
Μετά την συμβολική κατάληψη αλλά και την καθιστική διαμαρτυρία έξω απο το Πολιτικό Συμβούλιο των προηγούμενων ημερών αφήνουμε όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά για τις επόμενες κινήσεις μας.
Τέλος,
ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ σε κανέναν!!!!!
να βάζει μπροστά την μισθοδοσία των εργαζομένων για να δικαιολογήσει ότι δήθεν προσπαθούν να φέρουν τροπολογίες στην βουλή για να μας καλύψουν.
ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΨΕΜΑ!!!!! Ποιος μπορεί να πιστέψει ότι το κόμμα χρωστάει τόσα χρήματα, ενώ έχει πάρει άλλα τόσα, λόγο της μισθοδοσίας των εργαζομένων?
ΘΑ ΘΕΛΑΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ότι η συνολική επιβάρυνση της μισθοδοσίας των εργαζομένων (με συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου) του ΠΑΣΟΚ δεν ξεπερνά το 8% της επιχορήγησης από την βουλή!!!!
Ως εργαζόμενοι συνεχίζουμε να παλεύουμε με διάφορους τρόπους αυξανόμενης έντασης, τέλος μελετάμε την μαζική μας παρουσία έξω από συγκεκριμένους χώρους όπου θα στηθούν κάλπ(ικ)ες, ώστε να διαμαρτυρηθούμε αλλά και για να ενημερώσουμε τα μέλη του ΠΑΣΟΚ για την κατάσταση που επικρατεί στο κόμμα, μιας και τους αφορά αφού αρκετοί δίνουν συνδρομές.


Πηγή: http://ergazomenoipasok.blogspot.com/2012/03/blog-post.html#comment-form

Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012

"Άδειασμα" Παπανδρέου - Παπακωνσταντίνου
απ’ τον προέδρο του ΟΔΔΥΧ κ. Χριστοδούλου

Το ΠΑΣΟΚ έκανε εξεταστική επιτροπή, σχεδόν μόνο του μια που η ΝΔ και το ΚΚΕ δεν συμμετέχουν, για το «φούσκωμα» του ελλείμματος του 2009 με σκοπό να κουκουλωθεί η υπόθεση.. Όμως διέρευσαν οι καταθέσεις τόσο της πρώην μέλος του Δ.Σ. της Ελληνικής Στατιστικής κ. Ζωή Γεωργαντά όσο και του προέδρου του ΟΔΔΥΧ κ. Πέτρου Χριστοδούλου
Να δούμε τον τελευταίο:

* * *


Οι συνεχείς επανεκτιμήσεις του ελλείμματος του 2009, από τον Οκτώβριο του 2009 έως το καλοκαίρι του 2010, αποτέλεσε το βασικό στοιχείο αποκλεισμού της Ελλάδας από τον δανεισμό το 2010.
Κατά την κατάθεσή του στην αρμόδια Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για τα δημοσιονομικά στοιχεία του 2009, ο κ. Χριστοδούλου υποστήριξε, ότι την κατάσταση επιδείνωσαν ιδιαίτερα "ατυχείς" δηλώσεις του Γ. Παπακωνσταντίνου και του Γ. Παπανδρέου.
Αναπόφευκτη η αναθεώρηση των στοιχείων...

Όπως διευκρίνισε όμως, η αναθεώρηση των δημοσιονομικών στοιχείων ήταν αναπόφευκτη υπό την πίεση της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας (Eurostat), ύστερα από την εξάντληση των χρονικών περιθωρίων που είχαν δοθεί στην Ελλάδα να τακτοποιήσει τα δημοσιονομικά της στοιχεία.
"Έχοντας δουλέψει με τον κ. Παπακωνσταντίνου και τον κ. Ζανιά, δεν νομίζω πως ήταν η δική τους αυτούσια βούληση να αναθεωρήσουν από μόνοι τους τους αριθμούς".
"Υπήρχε μία στενή παρακολούθηση από την Eurostat, η οποία ακολουθούσε και κομμάτια τα οποία εφάπτονταν και του δικού μου χώρου όσον αφορά το μέγεθος του χρέους, την αποτίμηση των κρυμμένων πράξεων παραγώγων, όπως το χρέος που είχαμε φτιάξει υπό τη μορφή swap με τη GOLDMAN SACHS. Δεν είμαι σε θέση να ξέρω αν ο τότε υπουργός είχε την πολυτέλεια να το αποφύγει αυτό ή όχι", πρόσθεσε.
"Όσο υπάρχει καλή πίστη, μπορείς να διαπραγματευθείς. Οταν χαθεί η καλή πίστη, οι Ευρωπαίοι θέλουν να είναι δύο και τρεις φορές σίγουροι για τα νούμερα που βγάζεις. Σας λέω ότι αυτή τη στιγμή έχουν μελετήσει την Ελλάδα πολύ περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρωζώνης", είπε χαρακτηριστικά ο κ. Χριστοδούλου.
"Το χρήμα δεν ψεύδεται ποτέ"
ΌΠως είπε ακόμη, οι αγορές γνωρίζαν πως το έλλειμμα θα ξεπερνούσε την πρόβλεψη του Γ. Παπαθανασίου για 6%, καθώς τα δανειζόμενα ποσά ήταν μεγαλύτερα από το δηλούμενο έλλειμμα.
"Cash never lies - το χρήμα δεν ψεύδεται", σημείωσε, προσθέτοντας ωστόσο, ότι η αίσθηση της αγοράς ήταν, πως το έλλειμμα της Ελλάδας δεν υπερέβαινε το 10%.
Αυτό, όπως είπε, ερμηνεύει και την ευκολία με την οποία η κυβέρνηση Παπανδρέου κατάφερε να προβεί σε δανεισμό στις αρχές του 2010.
"Μετά την πρώτη, δεύτερη αναθεώρηση, ήταν σαφές πως θα χτυπούσαμε τοίχο", σημείωσε.
Όταν ο κόσμος το έχει βούκινο...
Ερωτηθείς από τον κ. Πρωτόπαπα, εάν η Ελλάδα, μετά τις εκλογές του 2009, θα έπρεπε να αποφύγει να πει την αλήθεια, ο κος Χριστοδούλου απάντησε αρνητικά:
"Οταν ο κόσμος το έχει βούκινο, καλύτερα να βγεις γρήγορα να το πεις γιατί διαφορετικά, μετά έχεις χάσει τελείως την αξιοπιστία σου", είπε.
Άστοχη η δήλωση περί "Τιτανικού"
Ακόμη, ο επικεφαλής του ΟΔΔΗΧ παραδέχθηκε πως η δήλωση Παπακωνσταντίνου περί "Τιτανικού" υπήρξε άστοχη, ενώ χαρακτήρισε "ατυχή για τις αγορές" τη δήλωση του Γ. Παπανδρέου περί ενδεχόμενου προσφυγής στο ΔΝΤ, σε περίπτωση που δεν εξασφαλιζόταν δανεισμός από την Γερμανία.
Στο ερώτημα, εάν η κυβέρνηση θα μπορούσε να είχε δανειστεί, όταν ακόμα τα spreads ήσαν χαμηλά, απάντησε καταφατικά - αν και με αυτό "θα κερδίζαμε χρόνο, αλλά όχι αλλαγή της έκβασης των γεγονότων".
Παρά ταύτα, ο κ. Χριστοδούλου δεν δήλωσε ενάντιος στην όποια ωραιοποίηση των στοιχείων.
Κάτι τέτοιο άλλωστε, δρομολογήθηκε απ' την κυβέρνηση Σημίτη με το swap του 2001 που βοήθησε να εμφανιστεί το δημόσιο χρέος μικρότερο απ' το πραγματικό.
Χριστοδούλου: "Επιλεκτικά ερμηνεύτηκαν σημεία της κατάθεσής μου"
Σχετικά με σημερινά δημοσιεύματα για την κατάθεση του Γενικού Διευθυντή του ΟΔΔΗΧ, Πέτρου Χριστοδούλου στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, ο κ. Χριστοδούλου έκανε την ακόλουθη δήλωση:
"Προσήλθα χθες (Τρίτη) στην Εξέταση Επιτροπή της Βουλής προκειμένου να καταθέσω και να απαντήσω με κάθε ειλικρίνεια στις ερωτήσεις που μου τέθηκαν. Η ουσία της κατάθεσής μου αφορούσε στην αποτύπωση του ελλείμματος του 2009, για την οποία εξήγησα διεξοδικά ότι το ύψος του νέου δανεισμού κάθε έτους δεν μπορεί να είναι σημαντικά μεγαλύτερο από το ύψος του ελλείμματος που ανακοινώνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα, δημοσίως, όπως προβλέπουν οι κανόνες της Eurostat.
Εξήγησα, ότι από την επαγγελματική μου πείρα, αλλά και από την εμπειρία μου ως Γενικός Διευθυντής του ΟΔΔΗΧ, "δεν μπορείς να κοροϊδέψεις τις αγορές".
Υπήρχε σαφής πίεση από κάποια μέλη της Επιτροπής να μετατρέψουν τα όσα ειλικρινώς κατέθεσα σε 'κατηγορίες' σε βάρος του πρώην Υπουργού Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου. Η πίεση κατέστη σαφής και από τον τρόπο με τον οποίο επιλεκτικά διοχετεύθηκαν και ερμηνεύτηκαν σημεία της κατάθεσής μου.
Τέλος, και έχοντας επίγνωση της ζημιάς που μπορεί να προκληθεί στα συμφέροντα της χώρας, από την επιλεκτική αναφορά στα όσα κατέθεσα, αλλά και της στρεβλής εικόνας που ενδεχομένως μπορεί να διαμορφώσει η κοινή γνώμη, θα ζητήσω και εγγράφως από τον Πρόεδρο της Εξεταστικής Επιτροπής να δημοσιοποιηθούν αυτούσια τα πρακτικά από την κατάθεσή μου".

Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012

Ο κ. Χουντής συνεχίζει τις καταγγελίες
& τ’ άκουσαν οι Μπαρόζο - Ρουμπάι

Αναφέρθηκα την πρώτη του Μάρτη στην επίθεση του κ. Χουντή τον κ. Γιούνκερ για τις δηλώσεις του υπέρ των δύο, ως τώρα μεγάλων κομμάτων, να ψηφιστούν στις επερχόμενες εκλογές. Μπορεί να πει κανείς και δίκαια, πως το έκανε γιατί οι δηλώσεις του έθιγαν και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Φένεται οτι ο κ. Χουντής μια που βρήκε το θάρρος να τους τα «χώνει» συνεχίζει και σε πιο γενικά θεματα. Μιλώντας χθες (13/3) στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στη συζήτηση σχετικά με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Κορυφής της 1-2 Μαρτίου, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Χουντής, απευθυνόμενος στον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κ. Μπαρόζο, και στον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, κ. Ρομπάϋ, τους τα είπε για την κατάσταση στην Ελλάδα και γενικά της Ευρώπης.
Είπε δηλαδή:

* * *


«Κύριε Πρόεδρε,
Πριν από 2 χρόνια, η ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μαζί με τον έλληνα Πρωθυπουργό, έβαλαν τον λαό της πατρίδας μου σε ένα τεράστιο πείραμα. Η Ελλάδα αποτέλεσε το όχημα του ΔΝΤ στην ευρωζώνη. Σήμερα το ΔΝΤ είναι κατά θεσμικό τρόπο στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το ελληνικό πείραμα : Μείωση μισθών, μείωση συντάξεων, μείωση επιδομάτων, μείωση δαπανών για τα σχολεία, για τα νοσοκομεία, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων. Τα αποτελέσματα : 7% ύφεση πέρυσι. 1.000.000 άνεργοι σήμερα στην Ελλάδα επίσημα., 1.5 εκατ. άνεργοι ανεπίσημα. Κλείνουν καταστήματα, εργαζόμενοι δεν πληρώνονται. Ένας λαός δυστυχισμένος και προσβεβλημένος. Χρεοκόπησε η Ελλάδα σε βάρος του λαού της, σε βάρος της νεολαίας, σε βάρος των οικογενειών, για να κερδίζουν οι τράπεζες.
Και τώρα κ. Μπαρόζο και κ. Ρομπάϋ τι αποφασίσατε στο Συμβούλιο Κορυφής, που συζητάμε σήμερα. Αποφασίσατε τη χρεοκοπία της ιδέας της Ευρώπης. Αποφασίσατε τη χρεοκοπία της ιδέας της αλληλεγγύης. Αποφασίσατε να φτιάξετε μια Ευρώπη της σιδηράς δημοσιονομικής πειθαρχίας, μια Γερμανική Ευρώπη. Αποφασίσατε να φτιάξετε μια Ευρώπη, όπου ο ένας θα καρφώνει τον άλλο. Μια Ευρώπη φοβική στους λαούς της, μια Ευρώπη φοβική στα δημοψηφίσματα και στη φωνή των λαών της. Αλλά κ. Μπαρόζο και κ. Ρομπάϋ, οι λαοί δεν χρεοκόπησαν και γρήγορα θα δώσουν απάντηση και θα στείλουν στα σκουπίδια τέτοιες συμβάσεις, τέτοια μνημόνια, τέτοιες συνθήκες»

Τρίτη 13 Μαρτίου 2012

Πρόταση για κοινή δράση της Αριστεράς


Ψάχνοντας ενημερωτικά site χθες, κι εφημερίδων, είδα το δημοσίευμα του «Πριν». Μιλάμε για Πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ προς ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ και όλη την Αριστερά.
Εγώ ελπίζοντας να κατέβεί επιτέλους ΟΛΗ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ Μ’ ΕΝΑ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΙΣΧΥΡΟ ΣΟΚ ΣΤΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ, δημοσιεύω το κείμενου του κ. Κώστα Μάρκου της περασμένης Κυριακής (11/3)

* * *


Την περασμένη Τρίτη (σ.σ. 6/3), παραδόθηκε στον Περισσό και στη Βαλτετσίου, στα γραφεία του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ αντίστοιχα, το «δημόσιο κάλεσμα» της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την κοινή δράση της Αριστεράς και όλων των αγωνιζόμενων δυνάμεων στο μαζικό κίνημα, με στόχο τη συγκρότηση ενός «αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής» της αντιδραστικής επίθεσης του κεφαλαίου, της ΕΕ, του ΔΝΤ και των κυβερνήσεών τους. Στη διαβιβαστική επιστολή της Κεντρικής Συντονιστικής Επιτροπής της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που συνοδεύει το «δημόσιο κάλεσμα» (η οποία εστάλη και με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο), καλούνται το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ σε ξεχωριστές συναντήσεις με αντιπροσωπείες, για να συζητήσουν, υπό το βάρος της ιστορικού χαρακτήρα, γενικευμένης και σαρωτικής επέλασης του κεφαλαίου σε όλα τα μέτωπα, που γνωρίζει νέα κορύφωση. Σε τέτοιες συνθήκες, οι ηγεσίες όλης της Αριστεράς επωμίζονται με ιστορικές ευθύνες.

Εντωμεταξύ, μετά τις συναντήσεις με το Μέτωπο Ανατροπής και Αλληλεγγύης και την Κομμουνιστική Οργάνωση Ανασύνταξη, πραγματοποιήθηκαν συναντήσεις αντιπροσωπειών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με την ΟΚΔΕ, το ΚΚΕ (μ-λ) και το ΕΕΚ (βλ. σελ. 5), ενώ την ερχόμενη εβδομάδα θα ακολουθήσουν και άλλες, ενώ η πολιτική πρότασή της παρουσιάζεται πλατιά στο λαό με πολλές και ιδιαίτερα μαζικές εκδηλώσεις (βλ. σελ. 14).

Την αναγκαιότητα για ένα μέτωπο αγώνα, που θα συνενώνει τις αγωνιστικές και ταξικές μαζικές οργανώσεις των εργαζομένων και του λαού σε μια ενιαία πολιτική κατεύθυνση ανατροπής, υπογραμμίζουν με δραματικό τρόπο οι τελευταίες εξελίξεις. Καταρχάς, το νέο, απότομο και βάρβαρο «κούρεμα» των μισθών, των συντάξεων, του λαϊκού εισοδήματος, όλων των κοινωνικών δαπανών και της δημόσιας περιουσίας. Δεύτερο, η νέα αντιδραστική μετάλλαξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με το ESM (το ευρωπαϊκό ΔΝΤ) και τη νέα «ευρω-συνθήκη». Τρίτο, η γενικευμένη πολύμορφη τρομοκρατία του κράτους, του παρακράτους και των αστικών μέσων ενημέρωσης. Τέλος, αλλά όχι τελευταίο σε σημασία, τα σύννεφα των πολεμικών προετοιμασιών και της εθνικιστικής πατριδοκαπηλείας, που πυκνώνουν στην περιοχή των Βαλκανίων, της ανατολικής Μεσογείου, της Εγγύς και της Μέσης Ανατολής.

Την ίδια στιγμή, η Αριστερά, χωρίς να πανικοβληθεί, δεν επιτρέπεται να μη «λάβει τα μέτρα της» μπροστά σε ιδιαίτερα ανησυχητικά φαινόμενα: Παρά το γεγονός της μεγάλης, πρωτοφανούς και παρατεταμένης αντίστασης του ελληνικού λαού, πυκνώνουν τα σημάδια απελπισμένης οργής, τυφλής καταστροφής, κοινωνικού κατακερματισμού, ακόμη και ατομικών πράξεων δολοφονικής βίας (όπως του εργαζόμενου σε εργοστάσιο της Κομοτηνής), φαινόμενα με τα οποία «παίζουν» οι μηχανισμοί του κράτους και η συνεργαζόμενη με αυτό, νέα Ακροδεξιά, ειδικά μπροστά στην 25η Μαρτίου και τις πολύ πιθανές εκλογές. Η Αριστερά, χωρίς να σνομπάρει τη λαϊκή οργή και απελπισία, χωρίς να αποφεύγει φοβισμένα τις συγκρούσεις, αλλά και χωρίς να παρασύρεται από το «συρμό», με την κοινή μετωπική δράση της μπορεί να βάλει φρένο σε αυτές τις τάσεις, να ανασυστήσει την αυτοπεποίθηση, να δώσει το μαχητικό πρόγραμμα πάλης, να ανεβάσει τη συνείδηση και να συμβάλει στην απαραίτητη οργάνωση του εργατικού και λαϊκού κινήματος.

Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ δεν μπορούν, από τη γραφειοκρατική και ταξικά συμβιβασμένη φύση τους, να οδηγήσουν το εργατικό κίνημα στη νίκη. Από εκεί και πέρα, ο καθένας μόνος του δεν φτάνει. Όπως έδειξε η εμπειρία, δεν μπορεί να σταματήσει την επίθεση μόνο του το ΠΑΜΕ, ούτε ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων, ούτε κάποιες μαχόμενες ομοσπονδίες, όπως η ΠΟΕ-ΟΤΑ, παρά τον επιμέρους ηρωικό αγώνα τους. Χρειάζεται δημοκρατικό, πολυτασικό αλλά πάνω από όλα ενιαίο κέντρο πάλης για τον πολύμορφο, πολύχρονο και περίπλοκο αγώνα κατά της επίθεσης. Για ένα τέτοιο ενιαίο κέντρο αγώνα, απαραίτητη είναι η κοινή δράση της Αριστεράς. Χωρίς αυτήν, δεν υπάρχει προοπτική νίκης.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ με την πρότασή της επιχειρεί (χωρίς, βεβαίως, να έχει αποφύγει αντιφάσεις και λάθη) να συμβάλει σε όλα τα παραπάνω. Οι πολιτικοί «άξονες» για την κοινή αριστερή και αγωνιστική δράση που προτείνει σε ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, στην ανατρεπτική Αριστερά και σε όλα τα αγωνιζόμενα ρεύματα και δυνάμεις, είναι οι παρακάτω: Ανατροπή των μνημονίων, των κυβερνήσεων του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Παύση πληρωμών προς τους πιστωτές, μη αναγνώριση και διαγραφή του χρέους. Εθνικοποίηση - κρατικοποίηση όλων των τραπεζών και των μεγάλων, στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων, χωρίς αποζημίωση, με εργατικό και λαϊκό έλεγχο. Έξοδος από το ευρώ, την ΟΝΕ και την ΕΕ. Ριζική μείωση του χρόνου εργασίας, σταθερή εργασία με αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις, εισόδημα εργαζομένων και λαού σε βάρος των κερδών του κεφαλαίου. Σε αυτά τα αιτήματα, προστέθηκε και η κοινή δράση για την υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών ελευθεριών και της περιφρούρησης των αγώνων και των μαζικών οργάνων του εργατικού - λαϊκού κινήματος.
Όπως τονίζει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή η δυνατότητα για μια πολιτική ή εκλογική ενότητα με τις δυνάμεις του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ, εξαιτίας των σοβαρών προγραμματικών διαφορών μεταξύ των τριών δυνάμεων. Αυτό, όμως, δεν εμποδίζει την κοινή δράση μέσα στο μαζικό κίνημα για την ανατροπή της επίθεσης με συγκεκριμένους αντικαπιταλιστικούς στόχους πάλης. Ούτε εμποδίζει, αντίθετα επιβάλλει την αυτοτέλεια της κάθε ξεχωριστής δύναμης. Το ΚΚΕ μπορεί να προβάλει την προοπτική της «λαϊκής εξουσίας και οικονομίας». Ο ΣΥΡΙΖΑ, την «αριστερή προοδευτική κυβέρνηση». Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα προβάλει τη δική της προοπτική: την κοινωνική επανάσταση και τη νέου τύπου εργατική εξουσία προς το σοσιαλισμό και κομμουνισμό της εποχής μας.



Πηγή: http://www.prin.gr/2012/03/koinidrasi.html

Δευτέρα 12 Μαρτίου 2012

Γ. Παναγιωτακόπουλος : "Δυστυχώς
πτωχεύσαμε την κοινωνία και το ΠΑΣΟΚ...


Ο κ. Γιώργος Παναγιωτακόπουλος αν και παραιτήθηκε απο το πολιτικό συμβούλιο στις 20 Φεβρουαρίου του δόθηκε ο λόγος και μίλησε σ’ αυτό.
Η ομιλία του ήταν φοβερή και αξίζει να τη δούμε ως μια άποψη ενός ιστορικού στελέχους του κινήματος που μετά τον θάνατο του ιδρυτή του τα έχει χάσει όλα. Και τον και τον προβληματισμό του και το βηματισμό του
Το πραγματικό ΠΑΣΟΚ είναι αυτό που εκπροσωπεί ο κ Παναγιωτακόπουλος κι όχι ο κ. Βενιζέλος που πήρε την σφραγίδα του κινήματος ως άλλος Ζίγδης στην περίπτωση της Ενωσης Κέντρου και της ΕΔΗΚ

* * *


Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι μόλις δυόμιση χρόνια μετά τη μεγάλη εκλογική νίκη του 2009, θα ζούσαμε την πλήρη ανατροπή των πάντων;
Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι η ελπίδα ενός ολόκληρου λαού για ένα καλύτερο αύριο θα μετατρεπόταν σε αγωνία για την καθημερινή επιβίωση;
Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι το δυνατό ΠΑΣΟΚ θα...
καταντούσε περίγελος των ίδιων των ανθρώπων που το εμπιστεύτηκαν;
Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι θα είχαμε υποστεί τέτοιου μεγέθους ιδεολογική και στρατηγική ήττα που σήμερα να μην μπορούμε να μαζέψουμε ούτε τα κομμάτια μας;
Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι σήμερα θα μιλούσαμε για μια χώρα στα πρόθυρα της καταστροφής και ένα κόμμα απαξιωμένο, διαλυμένο και χωρίς προοπτική;
Και όμως τα καταφέραμε!
Αφού διαψεύσαμε κάθε ελπίδα των πολιτών, αφού οδηγήσαμε τη χώρα στην πιο βαθειά εξάρτηση για τα επόμενα πολλά χρόνια, αφού διακωμωδήσαμε ακόμα και την έννοια της δημοκρατίας, αφού ευτελίσαμε την ψυχή και την καρδιά ενός λαϊκού κινήματος, αφού προδώσαμε τα πιστεύω μας, ερχόμαστε να κάνουμε άραγε τι;
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Σε λίγο καιρό θα ζητήσουμε την ψήφο του ελληνικού λαού. Θα υποστούμε τη βάσανο της κρίσης του.
Θα θερίσουμε ότι σπείραμε το προηγούμενο διάστημα.
Και η σπορά της αδικίας θα παράξει οργή.
Η σπορά της απογοήτευσης θα παράξει θυμό.
Και η ανακολουθία υποσχέσεων και έργων θα αποδώσει την παραδειγματική τιμωρία.
Η επόμενη όμως ημέρα είναι δεδομένη.
Για τη χώρα ο αβέβαιος δρόμος της εξάρτησης και της υποταγής θα συνεχιστεί,
η διάλυση κάθε έννοιας σύγχρονου κοινωνικού κράτους θα συνεχιστεί,
η καταλήστευση των εργαζομένων και των μισθωτών θα συνεχιστεί,
η ανεργία θα συνεχίσει να αυξάνεται,
η ύφεση θα συνεχίσει να μεγαλώνει και ανά τακτά χρονικά διαστήματα νέα μέτρα θα μας επιβάλλονται, μεγαλύτερες θυσίες θα απαιτούν οι δυνάστες μας.
Η επόμενη και οι επόμενες ημέρες για την πατρίδα θα είναι ημέρες δύσκολες και δυστυχώς χωρίς καμία προοπτική.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Κάτω από αυτές τις συνθήκες της εξάρτησης και της υποταγής, η κατάρρευση του πολιτικού σκηνικού , όπως αυτό το ζήσαμε από τη μεταπολίτευση και εδώ είναι απολύτως φυσιολογική.
Γιατί σήμερα η χώρα και ο λαός της δεν πληρώνει τις δικές της ανομίες αλλά απολαμβάνει τα αποτελέσματα του πελατειακού κράτους, των εντολοδόχων πολιτικών, του διαπλεκόμενου και παρασιτικού κράτους που οι ίδιοι δημιούργησαν.
Πληρώνει την αδυναμία των πολιτικών που εξέλεξε να δώσουν λύσεις, να διεκδικήσουν, να πετύχουν αποτελέσματα, να υλοποιήσουν υποσχέσεις.
Για εμάς βέβαια το πλήγμα είναι ακόμη μεγαλύτερο.
Γιατί καταφέραμε να πουλήσουμε και την ψυχή μας στο διάολο, γιατί διαψεύσαμε την τελευταία ελπίδα ενός κουρασμένου και φοβισμένου λαού, γιατί αποδειχτήκαμε κατώτεροι των περιστάσεων.
Γιατί ακόμη και τώρα, χωρίς να έχουμε συνειδητοποιήσει το μέγεθος της ιστορικής μας ευθύνης, συμπεριφερόμαστε σαν να είμαστε πολίτες μιας άλλης χώρας, αποδεικνύοντας με την μικροπρέπεια των λεγόμενων «κορυφαίων» μας στελεχών ότι κάποιους τους ενδιαφέρει το προσωπικό τους μέλλον και τίποτα άλλο.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Ή θα μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθειας ή ας μην πούμε τίποτα.
Ή θα είμαστε επιτέλους ειλικρινείς με τους εαυτούς μας ή ας πάμε σπίτια μας.
Ο λαός μας έδωσε συγκεκριμένη εντολή στις εκλογές του 2009.
Κάτω από τις ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες οφείλαμε άμεσα να ανταποκριθούμε στις ανάγκες της συγκυρίας σχεδιάζοντας, συγκροτώντας και υλοποιώντας συγκεκριμένο σχέδιο πολιτικής.
Ταυτόχρονα οφείλαμε να συγκροτήσουμε την ηγετική ομάδα της Κυβέρνησης με τέτοιο τρόπο που να μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες της συγκυρίας.
Δεν κάναμε ούτε το ένα ούτε το άλλο.
Ήδη από το 2008 η ηγετική ομάδα του Κινήματος στην οποία συμμετείχαν τα περισσότερα από τα λεγόμενα «κορυφαία στελέχη», σχεδιάζει και εισηγείται όχι απλά λάθος αλλά εξωπραγματικές πολιτικές.
Αγνοούν όσοι σήμερα προσπαθούν να εμφανιστούν ως αθώες περιστερές και την πραγματικότητα αλλά και αδυνατούν να προτείνουν ένα πραγματικό σχέδιο εξόδου από την κρίση.
Συμφωνούν με το πρώτο Μνημόνιο, υπόσχονται φύκια για μεταξωτές κορδέλες, οδηγούν την χώρα σε αδιέξοδο και σήμερα τάχα διαφωνούν με το νέο Μνημόνιο σαν να μην πρόκειται για συνέχεια του πρώτου.
Σήμερα σηκώνουν τη σημαία της επανάστασης. Χθες οι ίδιοι προσπαθούσαν να την κρύψουν.
Ταυτόχρονα από το πουθενά βρέθηκαν στην Κυβέρνηση άνθρωποι που καμία σχέση δεν είχαν με το ΠΑΣΟΚ.
Χωρίς συνείδηση της παράταξης, χωρίς καμία εμπειρία αναλαμβάνοντας μάλιστα να διαχειριστούν κρίσιμους τομείς του Κυβερνητικού έργου.
Η στελέχωση του κρατικού μηχανισμού χάθηκε στα πειράματα του οπεν γκοβ, οι εφορίες παρέμειναν ακέφαλες και τα καταστήματα του ΙΚΑ εξακολούθησαν να έχουν στη διοίκηση τους εκλεκτούς της προηγούμενης Κυβέρνησης.
Ασύνδετη κυβέρνηση, ασύνδετες πολιτικές!
Το μέγεθος της κρίσης δεν έγινε αντιληπτό, η κρίση χρέους μετατράπηκε σε κρίση δανεισμού, τα αδιέξοδα της πολιτικής μας οδήγησαν στις επιλογές των Νεοφιλελεύθερων της Κυβέρνησης και το ΔΝΤ και η Τρόικα άρχισαν να κάνουν πλιάτσικο στην Ελλάδα.
Προειδοποιήσαμε από την πρώτη στιγμή για το αδιέξοδο και επικίνδυνο των επιλογών.
Το ΠΑΣΟΚ δεχόταν το πρώτο πλήγμα καλούμενο να υλοποιήσει πολιτικές επιλογές ξένες με την ιδεολογία του και τα πιστεύω του. Το αποτέλεσμα γνωστό και αναμενόμενο.
Μα σύντροφοι τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές μπορούν να τις ασκήσουν με επιτυχία όσοι καλά τις έχουν μελετήσει.
Η εμμονή του οικονομικού επιτελείου και της Κυβέρνησης σε λάθος πολιτικές συνέχισε να εντείνει τα αποτελέσματα της κρίσης.
Οι πολιτικές τροφοδοτούσαν την ανεργία, τη φτώχεια και τελικά την ύφεση. Ήταν θέμα χρόνου να αποδειχθούν πραγματιστές όσοι προειδοποιούσαν πως αυτές οι πολιτικές δεν οδηγούν πουθενά.
Δυστυχώς πτωχεύσαμε την κοινωνία, πτωχεύσαμε το ΠΑΣΟΚ, πτωχεύσαμε τις ιδέες μας και ουσιαστικά οδηγήσαμε τη χώρα σε μια συντεταγμένη χρεοκοπία.
Γιατί τι άλλο είναι να μην μπορείς να πληρώσεις τις υποχρεώσεις σου; Τι άλλο είναι να δανείζεσαι για να πληρώνεις αυτά που χρωστάς;
Την αποτυχία αυτής της πολιτικής την παραδέχτηκαν όλοι εκτός από τους εμπνευστές της. Κανείς δεν ανέλαβε το βάρος της ευθύνης να μιλήσει τη γλώσσα της αλήθειας στο λαό και να αναλάβει και τις πολιτικές του ευθύνες.
Ο μόνος που χρεωνόταν τις λάθος επιλογές ήταν το ίδιο το ΠΑΣΟΚ.
Σταδιακά εξάντλησε την υπομονή του λαού, ο οποίος έδειξε πρωτόγνωρη καρτερία και ωριμότητα για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι να αποφασίσει την οριστική ρήξη των δεσμών του με το κόμμα μας.
Πέρα όμως από την αποτυχία στην εφαρμογή μιας οικονομικής πολιτικής διεξόδου από την κρίση αυτή η Κυβέρνηση παρουσίασε σε όλες της τις εκφράσεις την εικόνα μιας πολιτικής Βαβέλ.
Χωρίς συντονισμό, χωρίς σχέδιο, χωρίς ενιαίο κέντρο αποφάσεων. Ο καθένας έκανε του κεφαλιού του και όταν πολιτικές Υπουργών συγκρούονταν μεταξύ τους, ο λαός τρομαγμένος αναρωτιόταν αν όντως υπάρχει πάτος σε αυτό το κατάντημα.
Μικροί πολιτικοί, ανόητες πολιτικές, τραγικά αποτελέσματα.
Έτσι οδηγηθήκαμε στην παράδοση της εξουσίας το καλοκαίρι στη ΝΔ, ξαφνικά οι χθεσινοί εμπρηστές της ελληνικής οικονομίας έγιναν απαραίτητοι για τη διακυβέρνηση της χώρας, επειδή εμείς αποδεικνυόμασταν λίγοι και ανίκανοι, ανασχηματισμός χωρίς κανένα καταλογισμό πολιτικών ευθυνών, μεσοπρόθεσμο και παραίτηση του εκλεγμένου Πρωθυπουργού, προκειμένου οι δανειστές μας να αποκτήσουν τον δικό τους άνθρωπο στην κατάλληλη θέση.
Δεν έφτανε η πολιτική και ιδεολογική μας ήττα, δεν έφτανε η συντριβή της πολιτικής από τις αγορές με Δούρειο Ίππο τους υπουργούς της Κυβέρνησης, δεν έφτανε η εναντίωση ολόκληρης της κοινωνίας στην πολιτική μας και η ταύτιση του ΠΑΣΟΚ με τις πιο συντηρητικές και αντιλαϊκές απόψεις, δημιουργήσαμε και ένα τεράστιο θέμα δημοκρατίας.
Βάλαμε με τη σφραγίδα του ΠΑΣΟΚ, τη σφραγίδα του κινήματος που κατοχύρωσε και διεύρυνε τη Δημοκρατία στη χώρα, μπουρλότο στη δημοκρατική διαδικασία.
Ξεπεράσαμε και τους πιο αυταρχικούς εφιάλτες! Πρωθυπουργός χωρίς λαϊκή νομιμοποίηση, εγκάθετος των αγορών και των Τραπεζιτών και ομοτράπεζοι «σοσιαλιστές» με ακροδεξιούς, στρατευμένοι στην υπόθεση της πειθούς στις εντολές των Οικονομικών μας δανειστών.
Ένα σουρεαλιστικό δημιούργημα των ξένων για να δώσει ακόμη μια διάσταση στο πείραμα «Ελλάδα».
Στο πώς δημιουργούνται σύγχρονες αποικίες μέσα στην Ε.Ε. και πως ταπεινώνεται ένας ολόκληρος λαός!
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Εξέφρασα δημόσια τις απόψεις μου για τη νέα δανειακή σύμβαση.
Εκφράζω για μία ακόμη φορά τη βαθύτατη ανησυχία μου και την πλήρη διαφωνία μου με αυτή, όχι γιατί απλά πρέπει να διαφωνήσω αλλά γιατί η απλή λογική λέει πως κανένας δημοκράτης, κανένας σοσιαλιστής δεν μπορεί να συμφωνήσει με την επιλογή εξαθλίωσης του λαού, με την πλήρη και πολύχρονη εξάρτηση της χώρας, με αδιέξοδες νεοσυντηρητικές επιλογές.
Ποιος στο ΠΑΣΟΚ μπορεί να συμφωνήσει με τη λογική ότι η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας περνά μέσα από την τεράστια μείωση του κατώτατου μισθού,
Ποιος θα μπορέσει να συμφωνήσει ότι η λύση στο πρόβλημα της ανεργίας είναι κατάργηση στων συλλογικών και κλαδικών συμβάσεων,
Ποιος θα συμφωνήσει ότι η Ελλάδα πρέπει να μετατραπεί σε δορυφόρο και αποικία της Γερμανίας όχι για να επιβιώσει αλλά για να ξεχρεώσει τους δανειστές της.
Ποια πολιτική θα μπορέσει να είναι αποτελεσματική όταν έχει ολόκληρη την κοινωνία απέναντί της;
Ποια χώρα θα μπορέσει να σταθεί και πάλι στα πόδια της όταν απουσιάζει κάθε έννοια ανάπτυξης, όταν το όποιο σχέδιο είναι υπό την έγκριση των δανειστών, όταν κάθε πλουτοπαραγωγική μας πηγή θα ξεπουληθεί;
Υποθηκεύσατε το μέλλον της χώρας και μας επιστρέψατε στη δεκαετία του ’50.
Φτώχεια, ανεργία, μετανάστευση και ερείπια παντού.
Νέοι που επιλέγουν την ξενιτιά, μικρομεσαίοι που καταστρέφονται, εργαζόμενοι που αδυνατούν να επιβιώσουν.
Είναι μια εικόνα τρόμου που με το πέρασμα των χρόνων θα γίνεται ολοένα και πιο αποκρουστική.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Λένε κάποιοι και θα συμφωνήσω μαζί τους: «Η σωτηρία της χώρας είναι το πατριωτικό μας καθήκον».
Δεκτό.
Ποια σωτηρία όμως;
Γιατί αν κάποιοι θεωρούν ότι με αυτές τους τις επιλογές σώζουν τη χώρα θα μου επιτρέψουν όχι απλά να διαφωνήσω αλλά να πω ότι μας δουλεύουν!
Ποια σωτηρία, σε ποια χώρα και σε ποια κοινωνία;
Αν λοιπόν το πατριωτικό καθήκον είναι αυτό τι θα πρέπει να σκεφτώ για όσους όχι μόνο δεν εξασφαλίζουν τη σωτηρία της χώρας αλλά με τις επιλογές τους την οδηγούν ακόμη πιο βαθιά στην εξάρτηση, ακόμη πιο βαθιά στην υπανάπτυξη;
Αν εννοούν ότι κάποια στιγμή, όπως παλιότερα, σαν αποικία μιας μεγάλης οικονομικής δύναμης, θα είμαστε καλοί και ευνοημένοι δουλοπάροικοι, ευχαριστώ αλλά δεν θα πάρω.
Το πατριωτικό καθήκον κάθε σοσιαλιστή, κάθε δημοκράτη προσδιορίζεται με το σπάσιμο των νέων δεσμών της εξάρτησης της Τρόικα και του Δ.Ν.Τ. , με την αποκατάσταση της χώρας σε διεθνές επίπεδο στο πλαίσιο του αμοιβαίου σεβασμού των κυριαρχικών δικαιωμάτων, με τη συντριβή σε ιδεολογικό και πολιτικό επίπεδο των δουλικών απόψεων περί εκχώρησης της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας στο πλαίσιο μιας υποτιθέμενης Ευρωπαϊκής λογικής!
Το πατριωτικό καθήκον κάθε σοσιαλιστή, κάθε δημοκράτη προσδιορίζεται από την υπεράσπιση των βασικών αρχών της αυτοτέλειας και της αυτονομίας της χώρας, αλλά και από την επαναδιατύπωση της υποχρέωσής μας να υπερασπιστούμε τη δυνατότητα να αποφασίζει ο λαός και να Κυβερνούν όσοι αυτός επιλέγει, χωρίς επιτηρητές, χωρίς εποπτείες, χωρίς εγκάθετους.
Το πατριωτικό μας καθήκον εκφράζεται με τη δεδομένη θέση μας ότι αυτός ο λαός δεν μπορεί να είναι το πειραματόζωο των αγορών και πρέπει και οφείλουμε να του εξασφαλίσουμε ανθρώπινο επίπεδο διαβίωσης, συνθήκες εργασίας σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες, ικανή αμοιβή και ασφάλιση, ισονομία και ισοπολιτεία, κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα σε κάθε έκφραση της καθημερινής του λειτουργίας.
Αυτό σημαίνει ότι αναλαμβάνουμε τις ευθύνες απέναντι σε αυτούς που μας δάνεισαν τα όποια χρήματα, αλλά αναλαμβάνουμε και την ευθύνη να διαχειριστούμε τα της χώρας μας ΕΜΕΙΣ και ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Για να υλοποιηθούν αυτά χρειάζεται και το πολιτικό υποκείμενο.
Το ΠΑΣΟΚ του σήμερα είναι ένα κοινωνικά απαξιωμένο, αποιδεολογικοποιημένο και οργανωτικά διαλυμένο κόμμα.
Αυτό το ΠΑΣΟΚ δεν μας εκφράζει.
Ο λαός καταδικάζει τη νεοσυντηρητική του στροφή που επέλεξε μια μικρή κάστα γραφειοκρατών στην ηγετική του ομάδα.
Η κοινωνία το τιμωρεί για την αδυναμία του να τηρήσει τα υπεσχημένα, την αδυναμία του να αναλύσει τις εξελίξεις και να δώσει λύσεις, την αδυναμία του να την εκφράσει.
Το σημερινό ΠΑΣΟΚ δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα διαμορφωμένο ιδεολογικό συνονθύλευμα.
Η χρησιμότητα του εξαντλείται στην στήριξη των εντολών της Τρόικα, μετατρεπόμενο έτσι από λαϊκό κίνημα σε εργαλείο υλοποίησης συγκεκριμένων πολιτικών.
Η μετάλλαξή του σε κόμμα στελεχών που καμία επαφή δεν έχουν με την εκλογική του βάση αλλά και η ενδυνάμωση του ρόλου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας με την ταυτόχρονη διάλυση το κομματικού ιστού, οδηγεί στη μεταμόρφωσή του σε ένα κλασσικό αστικό συντηρητικό σχηματισμό, που καμία σχέση δεν θα έχει με το ΠΑΣΟΚ που ιδρύσαμε.
Θα είναι βεβαίως ένα χρήσιμο κόμμα για το σύστημα, αλλά παντελώς άχρηστο για το λαό.
Θα εξασφαλίζει πιθανώς τη συνέχιση του επαγγέλματος του πολιτικού σε κάποια λεγόμενα «κορυφαία» στελέχη, αλλά δεν θα μπορεί να προσφέρει απολύτως τίποτα στην πατρίδα.
Προφανώς αυτό δεν μπορεί να έχει σχέση με το ΠΑΣΟΚ.
Έχουμε πολλά να απαντήσουμε και να λύσουμε στην πορεία για το Συνέδριο και προειδοποιώ ότι όσοι εδώ μέσα έχουν την άποψη ότι αυτό το Κόμμα γεννήθηκε για να υπηρετήσει την προσωπική τους φιλοδοξία και την επαγγελματική τους συνέχεια με την πολιτική θα βρεθούν μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις.
Σήμερα όμως και επειδή μπροστά μας είναι η ανάδειξη της νέας ηγεσίας και η εκλογική διαδικασία πρέπει να πάρουμε σαφείς απαντήσεις από τις οποίες θα εξαρτηθεί και η στάση μας:
1. Σε σχέση με την πολιτική που θα ακολουθήσουμε.
2. Σε σχέση με ενδεχόμενη νέα Κυβέρνηση Συνεργασίας. Επειδή ακούω δηλώσεις νυν βουλευτών να αναδεικνύουν σαν προαπαιτούμενο της σωτηρίας της χώρας, μια νέα Κυβέρνηση τύπου Παπαδήμου, πρέπει σήμερα να ξεκαθαρίσουμε το θέμα.
Εμείς από την πλευρά μας είμαστε ξεκάθαροι. Καμία συνεργασία, καμία συμμετοχή σε συντηρητικές εξελίξεις, καμία συνενοχή.
Και αυτό δεν μπορεί παρά να είναι απόφαση μιας προγραμματικής Συνδιάσκεψης.
3. Ποια είναι η άποψη των υποψηφίων προέδρων για τη συγκρότηση της ηγετικής ομάδας στο κόμμα;
Με βάση ποια λογική θα πορευτούν;
Το λέω γιατί η κρίση σε επίπεδο κεντρικής πολιτικής εκπροσώπησης έχει πάρει διαστάσεις τυφώνα! Το πολιτικό προσωπικό είναι και απαξιωμένο και χρεωμένο και αδύναμο να ανταποκριθεί στις ανάγκες μιας νέας επανεκκίνησης.
4. Τι στάση θα κρατήσει το υπάρχον ΠΑΣΟΚ στις πιέσεις της Τρόικα τον Ιούνιο για νέες μειώσεις στο βασικό μισθό, στις συντάξεις, στους μισθούς;
Τον Ιούνιο θα πρέπει να συζητηθούν τα μέτρα που θα χρειαστούν για το 2013 και το 2014.
Τι θα κάνουμε, τι θα υπερασπιστούμε;
5. Ποιο σχέδιο εξόδου από το σημερινό αδιέξοδο υπάρχει; Και καλές είναι οι γενικολογίες και τα ευχολόγια που έχουμε ακούσει αλλά εδώ χρειάζονται συγκεκριμένες δεσμεύσεις, συγκεκριμένη προοπτική, συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Υπάρχει ένα τριπλό ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί από όλους μας:
1. Χωρίς το προοδευτικό ΠΑΣΟΚ ΤΙ;
2. Με τον πολίτη αμέτοχο και την κοινωνία θεατή ΠΩΣ;
3. Χωρίς το σύνολο της οργάνωσης και όλων όσων πάλεψαν για την αλλαγή ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΟΥ;
Και θεωρώ ότι έτσι απλουστευτικά μπορούν να διατυπωθούν τα πιο κρίσιμα ερωτηματικά για την πορεία μας.
Η απάντηση στο πρώτο ερώτημα θα πρέπει να γίνει με την συγκρότηση μιας νέας πρότασης εξουσίας, πλήρους αποστασιοποιημένης από τα λάθη του παρελθόντος που θα δίνει τη δυνατότητα να ξαναμιλήσουμε για Εθνική Στρατηγική.
Στα άλλα δύο ερωτήματα πρέπει να απαντήσουμε στο συνέδριο με την ανασυγκρότηση και την αναγέννηση του Κινήματος.
Στα κρίσιμα όμως θέματα πρέπει τα μέλη και οι φίλοι να εκφράσουν την άποψή τους.
Πρέπει όσοι σκέφτονται να αποκτήσουν ηγετικούς ρόλους να ξέρουν τις απόψεις αυτών που θα τους σύρουν στις πλάτες τους..
Για αυτό προτείνω και ζητώ από τη Συνδιάσκεψη να αποφασίσει, ταυτόχρονα με τη διαδικασία εκλογής προέδρου να ζητηθεί η άποψη των φίλων και των μελών μας για δύο θέματα:
1. Τη νέα δανειακή σύμβαση.
2. Την πιθανότητα μετεκλογικής συνεργασίας με τη ΝΔ.
Όσοι κόπτονται για το κίνημα,
όσοι θέλουν να ηγηθούν,
όσοι μιλούν για δημοκρατία,
όσοι δεν θέλουν απλά ένα κόμμα υπηρέτη των προσωπικών συμφερόντων τους,
όσοι δεν φοβούνται αλλά αντίθετα σέβονται την άποψη των συντρόφων,
όσοι θέλουν να δώσουν αξία στην καταρρακωμένη δημοκρατική διαδικασία στο εσωτερικό μας, ας το τολμήσουν.
Όσοι φοβούνται,
όσοι δεν θέλουν καθαρές διαδικασίες,
όσοι δεν θέλουν συγκροτημένο κόμμα αλλά μαϊμού οργανώσεις,
όσοι δεν θέλουν συμμέτοχους τους συντρόφους στις αποφάσεις ας το αρνηθούν.
Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα!



Πηγή: http://press-gr.blogspot.com/2012/03/blog-post_5472.html

Σάββατο 10 Μαρτίου 2012

Τη δύσκολη ώρα του λογαριασμού

Η Μαρία Κατσουνάκη αναδεικνύει πολύ εύστοχα στην «Καθημερινή» της περασμένης Τετάρτης (07/03) το πρόβλημα που έχουμε την ώρα πληρωμής. Είτε υπηρεσίας είτε κάποιου είδους. Όλοι το βλέπουμε το πρόβλημα εκτός από την κυβέρνηση. Και την εκλεγμένη το 2009 του George και τη δοτή των τραπεζιτών (συγγνώμη του κ. Παπαδήμου) που ακολούθησε.

* * *


«Με απόδειξη ή χωρίς;» Η ερώτηση υποβάλλεται όλο και πιο συχνά. Πριν ολοκληρωθεί οποιαδήποτε, σχεδόν, συναλλαγή, ο πελάτης εγκλωβίζεται για λίγα δευτερόλεπτα στο δίλημμα: να πάρει απόδειξη για τη συναλλαγή ή να πληρώσει λιγότερα χωρίς απόδειξη; Από καφέ, εστιατόρια, καταστήματα με κάθε είδους προϊόντα, επισκέψεις σε γιατρούς, το φάσμα είναι ευρύ και περιλαμβάνει τις περισσότερες δραστηριότητες. Καθημερινά, τα παραδείγματα πληθαίνουν, τείνουν να συνθέσουν τον κανόνα, δεν αποτελούν εξαίρεση.
Η ολιγόλεπτη ομηρία, την ώρα του λογαριασμού, είναι βασανιστική. Αρκετές φορές η «έκπτωση» είναι σεβαστή. Τα 20 ή 30 ή περισσότερα ευρώ τα οποία εκπίπτουν αυτομάτως από ένα ζευγάρι γυαλιά ή μια ιατρική επίσκεψη, δεν είναι καθόλου αμελητέο ποσό για έναν στενεμένο προϋπολογισμό. Τι κάνεις εκείνη τη στιγμή; Πώς συμπεριφέρεσαι όταν έχεις να επιλέξεις ανάμεσα στη γενικευμένη ανομία (την οποία κάποτε το ίδιο το «σύστημα» είχε βαφτίσει «κάνω τα στραβά μάτια», με το αζημίωτο φυσικά) και την απόκτηση ενός αγαθού ή μιας υπηρεσίας σε τιμή πολύ πιο βολική από την αναγραφόμενη; Η οφειλόμενη απάντηση «μα, φυσικά, ζητάω απόδειξη» προσθέτει στον συναλλασσόμενο ένα, επιπλέον, βάρος: να πρέπει εκείνος να αποφασίσει αν θα τηρήσει τη νομιμότητα καθώς δεν είναι αυτονόητη, όπως σε κάθε ευνομούμενη πολιτεία και κοινωνία.
Στην Ελλάδα της κρίσης (ακόμη περισσότερο από την προ κρίσης), ο μετεωρισμός, όταν έρχεται η στιγμή του ταμείου, γίνεται δυσβάσταχτος. Οι μικρές επιχειρήσεις επιβαρυμένες από φόρους (η αύξηση του ΦΠΑ στην εστίαση, για παράδειγμα) δηλώνουν με κάθε τρόπο αδύναμες να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους, εκτός αν… Από το σημείο αυτό αρχίζει ο φαύλος κύκλος αλληλοϋπονόμευσης, ανάμεσα στο κράτος και στον φορολογούμενο με την ακούσια διαιτησία ενός τρίτου (φορολογούμενου κι αυτού).
Καλείται, λοιπόν, ο πελάτης να επιλέξει στρατόπεδο. Να δώσει τη λύση είτε εις βάρος της νομιμότητας και υπέρ της κακής (κατά κανόνα πλέον) οικονομικής του κατάστασης ή τούμπαλιν. Η αδυναμία του κράτους να θεσπίσει, κατ’ αρχάς, ένα δίκαιο και αποδοτικό σύστημα φορολόγησης και, στη συνέχεια, να οργανώσει τους ελεγκτικούς μηχανισμούς για την εφαρμογή του, μετακυλίει το πρόβλημα στον υποψήφιο αγοραστή. Εκείνος πρέπει να δώσει τη λύση, να αποφασίσει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει, να κρίνει αν θα διαιωνίσει την επικρατούσα ανομία ή θα βάλει, αυτός, το φρένο (το μικρό εμπόδιο, για την ακρίβεια). Ομως, το δίλημμα, σε εποχές οικονομικού -και όχι μόνο- κατήφορου, είναι ζωτικής σημασίας. Οταν καλούμαι να αποφασίσω αν δύο μερίδες ντολμάδες θα συνοδεύονται με απόδειξη, η απάντηση είναι γρήγορη. Τι γίνεται όμως όταν δοκιμάζεσαι σε «κατηγορία» με αυξημένες δυσκολίες;

Παρασκευή 9 Μαρτίου 2012

Περί παθήματος του κ. Νταλάρα

Τον Γιώργο Ντάλαρα τον θεωρούσα και τον θεωρώ μεγάλο τραγουδιστή. Τον είδα και ζωντανά στο ΟΑΚΑ μια φορά και με εντυπωσίασε (αν και ήμουν πολύ μακριά, δίπλα σ’ έναν φωτεινό πίνακα στο πάνω διάζωμα, για όποιον ξέρει και η εξέδρα ήταν στο κέντρο του γηπέδου).
Όταν άρχισαν να ακούγονται διάφορα εις βάρος του βέβαια (πως εκμεταλλευόταν άγρια το δράμα του Κυπριακού λαού) άρχισε να κλονίζεται η γνώμη μου. Δε μ’ άρεσε που προσπαθούσε να πει τα πάντα αν και τα κατάφερνε πολύ καλά. Ήταν και η κόντρα του με τον Πανούση που με κλόνισε σοβαρά αλλά το δέχτηκα ως μια χοντροκομμένη πλάκα (πολύ αργότερα ο Λάκης Λαζόπουλος δικαίωσε τον κ. Νταλάρα με όσα έχει κάνει στην εκπομπή του εις βάρος της Σαρρή, της Ντενίση, του Αρναούτογλου του Κούγια κλπ, αν και ο Πανούσης ότι είπε κι έκανε το έκανε στη παράσταση με διαφορετικούς θεατές κι όχι στην τηλεόραση με τους ίδιους τηλεθεατές)

Έμαθα (από παλιά φυσικά) πως έβγαζε καλά λεφτά πουλώντας αριστερισμό. Οι συνθέτες όμως που τραγουδούσε ειλικρινά ανήκαν σ’ αυτό τον χώρο. Δε μ’ άρεσε που η γυναίκα του πολιτεύτικε κι έγινε υπουργός. Και μάλιστα ψήφισε και ψηφίζει ότι φέρνει οι κυβερνήσεις των συμφερώντων των Τραπεζιτών.
Οπότε δέχτηκα ότι είναι κι ο ίδιος υπεύθυνος, όσο μπορεί να είναι κάποιος σύντροφος μιας που κάνει ένα διαρκές έγκλημα. Αναρωτήθικα τι θέλει να κάνει συναυλίες συμπαράστασης. Ποιον συμπαραστέκεται τα θύματα της πολιτικής της γυναίκας του;
Μόλις είδα φωτογραφίες σαν κι αυτή που δημοσιεύω συγκλονίστικα και του έβγαλα το καπέλο γιατί χρειάζεται δύναμη ψυχής να είσαι στόχος αντικειμένων (γιαούρτια, καφέδες, νερά) κι εσύ να μένεις ατάραχος. Όπως συμφωνώ 100% και με το παρακάτω κείμενο που βρήκα σε blog και το αναδημοσιεύω

* * *


Κι όμως με έκαναν να
υποστηρίζω τον Νταλάρα...

Η οικογένειά μου άκουγε σχεδόν αποκλειστικά Γιώργο Νταλάρα. Στο αυτοκίνητο, στις γιορτές, όταν καλούσαμε φίλους, ή όταν είχαμε κόσμο από το εξωτερικό και θέλαμε να τους δείξουμε ένα κομμάτι από την ελληνική κουλτούρα, πάντα έπαιζε στο background.
Πίστευα κι εγώ ότι ήταν σπουδαίος καλλιτέχνης μέχρι που ήμουν 14-15 χρονών. Θυμάμαι ότι ο τελευταίος δίσκος που μου άρεσε ήταν αυτός με τα τραγούδια του Bregovic. Με είχε ενθουσιάσει το πως δυνάμωνε ο ρυθμός στο τραγούδι "Νύχτα" - το οποίο...
κανείς δε θυμάται ποτέ πως λέγεται παρεμπιπτόντως: "Η καρδιά μου θέλει να πετάξει..." κλπ.
Μετά από αυτό άρχισα να τον σιχαίνομαι. Κυρίως αρχικά από αντίδραση στο σόι μου, όπου πάντα τα ήξεραν όλοι όλα καλύτερα από μένα, καθότι ήμουν ο μικρότερος στην οικογένεια. Θυμάμαι είχαμε πάει να τον δούμε να παίζει με του Πυξ Λαξ στην Ιερά Οδό στην Αθήνα, κι έλεγα στους γονείς μου ότι εγώ πήγα για τους Πυξ Λαξ. Δε λέω κι ο Νταλάρας καλός ήταν...
Την επόμενη χρονιά πήγαμε ξανά να τον δούμε, νομίζω έπαιζε με τα Κίτρινα Ποδήλατα. Δεν ήταν καλός... Θυμήθηκα μετά τη συναυλία ότι τον είχαμε δει και στη Λευκάδα στο Κάστρο ένα καλοκαίρι, όπου πάλι δεν ήταν καλός... Ε, κάτι αυτά, κάτι η εφηβεία, κάτι ότι τα τραγούδια του Bregovic είναι τα ίδια σε διαφορετικές γλώσσες, κάτι ο Τζιμάκος, και το αποφάσισα: Τέλος ο Νταλάρας για μένα.
Στη συνέχεια της ζωής μου κατάλαβα γιατί μου είχε δημιουργηθεί αυτή η απέχθεια και κυρίως γιατί τελικώς έμεινε εκεί. Ο Νταλάρας συμβολίζει τα περισσότερα κακά του Νεοέλληνα. Ο φτωχός που έγινε νεόπλουτος και την ψώνισε, που βγάζει φράγκα με επαναστατικά τραγούδια, ποντάροντας στο θυμικό και στη μνήμη του Έλληνα, ο δεξιός (σε στυλ ζωής τουλάχιστον) με το αριστερό παρελθόν, ο ξεπουλημένος κλπ. Γενικά τον θεωρούσα υποκριτή.
Επίσης θεωρούσα ότι έφταιγε για ένα σωρό προβλήματα της ελληνικής μουσικής. Άσε που δεν είχε μείνει τραγούδι να μην το πει! Αυτό κι αν με ενοχλούσε! Κι ακόμα με ενοχλεί.
Είχα αποφασίσει να μην πληρώσω ποτέ για συναυλία του, δίσκο του ή οτιδήποτε άλλο συμμετέχει, και συνήθως οι εκπομπές του ραδιοφώνου που άκουγα δεν έπαιζαν ποτέ τραγούδια του.
Ζώντας στο εξωτερικό, καθαρά από τύχη βρήκα διάφορους ανθρώπους οι οποίοι μου μίλαγαν για το Νταλάρα. Τούρκοι, Γιουγκοσλάβοι (έτσι τους λέω ακόμα, γιατί έτσι τους έμαθα) Ισραηλινοί και Άραβες. Πάντα τους έλεγα: "Μπορεί να έχει φοβερή φωνή, αλλά δεν τον αντέχω!"
Και πραγματικά δεν τον άντεχα! Η νοοτροπία όλων όσοι τον ακούν φανατικά είναι αυτή που οδήγησε την Ελλάδα σε αυτή την κατάντια.
Οι υποστηρικτές του είναι η γενιά του Πολυτεχνείου, που γέμισε την Αθήνα, που έβγαλε πολλά λεφτά τη δεκαετία του 1980, που έφτιαξε αυθαίρετα, βίλες και πισίνες, διόγκωσε τη φοροδιαφυγή, ήθελε να βάλλει τα παιδιά της στο δημόσιο, και είχε ψύχωση με το να μπουν στο Πανεπιστήμιο, ψήφιζε Πασοκάρα και ΝΔ και ξέχασε κατά βάση από που ξεκίνησε. Το μόνο που τους είχε μείνει για να θυμάται ήταν η φωνή του Νταλάρα να τραγουδάει "Το ανεμολόγιο" και "Το Καραντί" και να σιγοτραγουδάει μαζί του πίνοντας ουίσκι...
Τώρα αυτή η γενιά ψηφίζει μνημόνια, και προδίδει τους ίδιους τους αγώνες της, καθώς και τα παιδιά της. Το ότι η γυναίκα του Νταλάρα πολιτεύτηκε με το ΠΑΣΟΚ και ψήφισε αυτά που ψήφισε πίστευα ότι ήταν το αποκορύφωμα... Το Νταλάρα τον αποκαθήλωσα εντελώς. Και μόλις έμαθα ότι θα κάνει αυτές τις δωρεάν συναυλίες διαφώνησα. 'Δε ντρέπεται,' έλεγα 'ο ξεφτίλας να το παίζει ότι τραγουδάει για τη φτωχολογιά, ενώ η γυναίκα του σκοτώνει το λαό με σιγαστήρα 2 χρόνια τώρα'
Βλέποντας όμως την εικόνα στο Ίλιον, πραγματικά με πόνεσε η καρδιά μου. Κι αυτό το βάρος με έκανε να γράψω σήμερα. Γιατί ακόμα το σκέφτομαι διαρκώς 36 ώρες αφότου τον είδα να τρώει το γιαούρτι και να μη φεύγει. Συγκινήθηκα...
Ένιωθα σα να επιτίθενται στον πατέρα μου, τον οποίο κράζω από το πρωί ως το βράδυ - αυτόν και τους ομοίους του! Και για αυτό ήθελα να τον υπερασπιστώ.
Η εικόνα αυτής της λοιδορίας με έκανε να σιχαθώ και με σόκαρε, με ξενέρωσε. Ο τύπος που ανέβηκε με το κράνος με φόβισε. Ο Νταλάρας όμως δεν έφυγε ούτε τότε, παρ' ότι ίσως να παιζόταν η σωματική του ακεραιότητα. Αυτή η εικόνα μου θύμισε Χριστό στο μυστικό δείπνο και στο Γολγοθά, παρ' ότι απεχθάνομαι όλες τις θρησκείες. Τον θαύμασα.
Δε διαφωνώ με το γιαούρτωμα πολιτικών, επιχειρηματιών που θέλουν εργάτες σκλάβους, μεγαλοδημοσιογράφων και εκδοτών. Αντιθέτως μάλιστα θα έριχνα κι εγώ αν μου δινόταν η ευκαιρία. Δε διαφωνώ επίσης με τη μπούκα στη βουλή, τις πέτρες στους μπάτσους, την επίθεση στη Marfin, το κάψιμο του Χριστουγεννιάτικου δέντρου, τη ρίψη μολότοφ. Αντίθετα, θέλω να πάρουμε τα όπλα και να κάνουμε μια βαθιά ταξική, κοινωνική και πολιτική επανάσταση στην Ελλάδα.
Όμως το να επιτεθώ σε ένα καλλιτέχνη το βρίσκω αντιαισθητικό, λάθος και βαθιά φασιστικό. Δε με εκφράζει και θα ήθελα να μην είχε γίνει ποτέ. Συνειδητοποίησα ότι μου έγινε συμπαθής ο George (που έλεγε κι ο Πανούσης) από την αντίδρασή του. Στη συνέχεια άκουσα τις συνεντεύξεις τους τις τελευταίες μέρες, και μου έγινε ακόμα πιο συμπαθής, αντίθετα με τη γυναίκα του...
Συνειδητοποίησα και κάτι άλλο: αυτά τα τραγούδια που λέει ο Νταλάρας συμβολίζουν όλα τα αρνητικά που είπαμε παραπάνω, αλλά η ουσία τους θα μπορούσε να είναι και σύμβολο για μια νέα αρχή, για εμάς τους νεότερους, που έχουμε ακόμη τσαγανό και ψυχή και θέλουμε να αλλάξουμε τα πράγματα και το κατεστημένο στην Ελλάδα.
Αυτό δε σημαίνει ότι δεν τα σκάτωσε στο παρελθόν στη ζωή του και στην καριέρα του ο Νταλάρας, ούτε ότι συμφωνώ μαζί του στα περί "αναπόφευκτου" του μνημονίου κλπ. Θα ήθελα να είναι κι εκείνος μαζί με το λαό όπως ο Θεοδωράκης κι ο Αλκίνοος στις πορείες στο δρόμο τα τελευταία 2 χρόνια, και να μη σιωπά μέχρι σήμερα. Εκείνος αποφάσισε να κάνει αυτές τις δωρεάν συναυλίες για τον κόσμο, δικαίωμά του.
Όπως και δικαίωμά μου είναι κι εμένα να διαφωνώ με αυτές, όπως και ότι τώρα άλλαξα γνώμη και τις στηρίζω. Μακάρι να ήμουν στην Αθήνα σε μία από τις επόμενες συναυλίες του, για να τον χειροκροτήσω, να τον υπερασπιστώ και να τον συγχαρώ από κοντά. Προς το παρόν, ανυπομονώ να έρθει στο εξωτερικό για να του σφίξω το χέρι, μόνο για την αντίδραση του στο Ίλιον.

GreekRagnaroker


Υστερόγραφο: Θα συνεχίσω να αγαπάω και να ακούω το Τζίμη Πανούση κάθε μέρα στο ραδιόφωνο, γιατί αυτή είναι η Ελλάδα που με εκφράζει.


Πηγή: http://press-gr.blogspot.com/2012/03/blog-post_4114.html

Πέμπτη 8 Μαρτίου 2012

Ο ανασχηματισμός 10 μέρες
μετά την παραίηση Παπουτσή

Στο τέλος Φεβρουαρίου παραιτήθηκε ο κ. Χρήστος Παπουτσής από υπουργός προστασίας του πολίτη (προστασίας από τον πολίτη όπως εξελίσσεται η θέση). Προχθές (6/3) τελικά μπόρεσε ο κ. Παπαδήμος να τον αντικαταστήσει επαναφέροντας στο υπουργείο ΠΡΟ-ΠΟ τον κ. Χρυσοχοϊδη που θεωρείτε επιτυχημένος. Και μάλλον γιατί επί ημερών του έσκασε η βόμβα στα χέρια του κ. Σάββα Ξηρού ώστε να συληφθεί μετά η 17 Νοέμβρη.
Ο κ. Χρυσοχοϊδης, ο οποίος δεν διάβαζε το τι ψήφιζε στην Ελληνική Βουλή ήταν υπουργός Ανάπτυξης. Κι έτσι η θέση του έμεινε κενή.
Τοποθέτησε λοιπόν ο δοτός πρωθυπουργός μας εκεί την κ. Διαμαντοπούλου επειδή ξέρει από ευρωπαϊκά θέματα να βάλει μπρος την ανάπτυξη της χώρας μας.
Η κ. Διαμαντοπούλου γνωστή και ως υπουργός της φωτοτυπίας από το ένα έργο της στο υπουργείο Παιδείας, να κοντεύει να βγει η χρονία και να μην έχουν πάει στα σχολεία της χώρας τα βιβλία, (το άλλο μεγάλο της κατόρθωμα είναι να διαλύσει τα σχολεία στη επαρχία) έκανε επί χρόνια επίτροπος στης ΕΕ. Και ξέρει τα ευρωπαϊκα θέματα και το πως δουλεύει η Ευρώπη, γι’ αυτό τον λόγο λέει την πιστεύθηκε ο κ. Παπαδήμος. Τα έργα της όμως στο υπουργείο Παιδείας όμως δεν προϊδεάζουν για πετυχημένη υπουργική θητεία. Όμως να την θέλουν οι Ευρωπαίοι κι ο εδώ αντιπρόσωπός τους (Παπαδήμος) σημαίνει ότι αυτή διαβάζει (όχι όπως ο προκατοχός της) τα manual και ακούει.
Τη θέση της τοποθετήθηκε ο κ. Μπαμπινιώτης γλωσσολόγος, φιλόλογος, πρώην Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, ιδιαίτερα γνωστός λόγω του λεξικού της νέας ελληνικής γλώσσας που κυκλοφόρησε το 1998. Βέβαια το ΚΚΕ αντιδρά στο πως εξηγεί κάποιο αρκτικόλεξο (ΕΑΜ ή ΕΛΑΣ) αλλά δεν πολυθυμάμαι την ιστορία της κόντρας.
Αυτό που θέλω να αναφέρω πως θεωρώ τη τοποθέτηση του κ. Μπαμπινώτη πολύ σωστή. Με τη διαφορά είναι άνθρωπος που έχει γνώση για την Παιδεία κι έπρεπε να τοποθετηθεί εκεί από μια κυβέρνηση μακράς πνοής κι όχι ως υπερησιακός υπουργός που ουσιαστικά είναι μια και οι εκλογές θα γίνουν (όπως διαρρέουν τον Μαϊο). Και φυσικά έπρεπε να είναι σε μια κυβέρνηση που να κυβερνά στο όνομα και προς το συμφέρων του λαού κι όχι των τραπεζιτών.
Δυστυχώς, γι’ αυτόν και για μας αν θέλει να δουλέψει, η υπουργοποίησή του αυτή θα τον κυνηγά σ’ όλη του τη ζωή όπως κυνηγά τον κ. Παπουτσή το Ναυάγιο του Σάμινα.

Τετάρτη 7 Μαρτίου 2012

ΤΑ ΘΕΣΣΑΛΙΩΤΙΚΑ-ΑΣΤΕΙΑ

Μέσα στη μαυρίλα των ημερών ας γελάσουμε λιγάκι με αυτά που λέμε εδώ στη Λάρσα. Φαίνονται λίγο τραβηγμένα βέβαια, αλλά μας καταλαβαίνετε όλοι αν συνυπολογίσεις και τη γλώσα του σώματος.

* * *


Πως θα πει ένας Θεσσαλός στο μηχανικό του συνεργείου αυτοκινήτων τη φράση :
Ανά τακτά διαστήματα από το κάτω μέρος ακούγεται ένας θόρυβος.
Κάπ κάπ κάτ κάτ κάτ κάν γκάπ γκάπ
Μετάφραση: Κάπου κάπου, κάτω κάτω, κάτι κάνει γκάπ γκάπ


Ειναι 2 σερβιτόρες απόγευμα στο μπαράκι που εργάζονται... Αδειο προς το παρόν το μπαρ και συζητάνε...
-Πλιτς πλιτς? Λεει η μια...
-Σσσ πλατς πλατς απαντάει η αλλη..
Μετάφραση: Πλητεις πλητεις?? Σσσ... πελάτης πελάτης...


Γιατι οι Θεσσαλοί οταν πάνε στην θάλασσα τους περνάνε για Γερμανους??
Γιατι πρωτα μπαινει ενας μεσα και μετα γυριζει και φωναζει στον κολλητο του - Ελα χανς!! (Ελα χανεις)...

Οταν ενας Θεσσαλός παραγγελνει ενα "δεκατεσαρι" στο μπαρ τι εννοει???
Απαντηση: The cutty shark!!!!


Οι Θεσσαλοι μιλούν ΩΣ ΓΝΩΣΤΩΝ και απο γονίδιο και Αγγλικα...
Θα το διαπιστώσετε μόνοι σας από τα παρακάτω παραδείγματα:

Into the spot.......... .............. ... είν' του Δεσποτ'
To you too funny......... ........... του γιού τ.. Φάν(η )
Sleep for us............ .............. . σλιπ φ(o)ράς
A nice party......... .............. .... ε, να η Σπάρτ(η )
She has many.......... ............. (e)συ χεσμένη ?
Kill kiss.......... .............. .......... Κιλκίς
Its up to you........... ............. Η τσάπ(α) του γιου
The necklaces..... .............. ... δεν( έ)κλασες !!!

Και το κλασικο
Πετά πάνω από τη Λάρισα κι έχει τρια γράμματα
Πλι (πουλί)