Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013

Από τη Μαγνησία (Θεσσαλία
ουσιαστικά) προς όλο τον κόσμο!

Παρά τη κρίση στο λιμάνι του Βόλου γίνεται οργασμός εξαγορών. Και μιλάμε ουσιαστικά για τη μοναδική έξοδο της Θεσσαλίας. Είναι μία τόσο αισιόδοξη είδηση αυτή που δημοσίευσε η εφημερίδα «Ταχυδρόμος» του Βόλου που βάζει εμάς τους Θεσσαλούς παράξενες ιδέες μια που η περιοχή μας είναι τόσο παραγωγική κα. ουσιαστικά αυτάρκης.
* * *
Ελαιόλαδο, ελιές , βότανα, γυψοσανίδες, απορρυπαντικά, ιχθυοτροφές και μεταλλικά αντικείμενα (δοκοί, ιμάντες) βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των εξαγωγών από επιχειρήσεις της Μαγνησίας,  ενώ  επίσης εξάγονται φρούτα, χυμοί τυροκομικά και  άλευρα.  Τη στιγμή που η εγχώρια αγορά έχει «παγώσει» οι επιχειρηματίες στρέφονται στο νέο «εξαγωγικό μοντέλο ανάπτυξης» προκειμένου να επιβιώσουν. 
Η λίστα με τους προορισμούς των εξαγωγών είναι μεγάλη και μεταξύ αυτών είναι Αυστραλία, Σουδάν,  Γεωργία, Αρμενία, Ουκρανία, Αλγερία, Αίγυπτος, Fyrom, Πακιστάν, Ιαπωνία, Κουβέιτ, Καναδάς, Τουρκία, Αζερμπαϊτζάν, Αλβανία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Σαουδική Αραβία, Ιράν, Ιράκ, ΗΠΑ, Ρωσία, Βραζιλία, Κίνα, Αργεντινή, Κολομβία, Μεξικό, Χονγκ Κονγκ, Ισραήλ και Βενεζουέλα.
Ειδικότερα σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του Επιμελητηρίου Μαγνησίας, συνολικά 158 επιχειρήσεις εξάγουν τα προϊόντα τους από την Μαγνησία, ενώ οι 86 επιχειρήσεις ξεκίνησαν την εξαγωγική τους δραστηριότητα την τελευταία πενταετία.
Ο «χάρτης» των εξαγωγών
Με συγκριτική διαφορά τα προϊόντα που «πρωταγωνιστούν» στις εξαγωγές από την Μαγνησία είναι το ελαιόλαδο, οι ελιές, οι γυψοσανίδες και τα μεταλλικά αντικείμενα (δοκοί, ιμάντες, κ.α.)
Ειδικότερα τα μεγαλύτερα φορτία σε γυψοσανίδες, από επιχειρήσεις της Μαγνησίας, (με σειρά ποσοτήτων ) φεύγουν προς τις εξής χώρες: Ιράν, Αζερμπαϊτζάν, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Χονγκ Κονγκ,  Αργεντινή, Κολομβία, Μεξικό, Κίνα και Χιλή.
Οσον αφορά τις εξαγωγές μεταλλικών - δομικών υλικών, με συγκριτική διαφορά εξάγονται από τη Μαγνησία προς το Ιράν. Στη συνέχεια ακολουθεί Αυστραλία, Αλγερία, ΗΠΑ, FORYM, Κατάρ, Σιγκαπούρη, Χιλή, Αλβανία, Ρωσία, Γεωργία, Βραζιλία, Αζερμπαϊτζάν,  Τουρκία,  Σαουδική Αραβία, Αίγυπτος και Καναδάς.
Στη συνέχεια όσον αφορά τα αγροτικά προϊόντα (ελιές, ελαιόλαδο, βότανα,) με συγκριτική πλειοψηφία φεύγουν προς ΗΠΑ και ακολουθούν:  Σαουδική Αραβία, Ουκρανία, Ιράκ, Κίνα, Σουδάν, Αυστραλία, Κίνα, Κουβέιτ, Βραζιλία, Ρωσία, Ιράν, Τουρκία , Βενεζουέλα και Αίγυπτος.
 Βάσει των στοιχειών του Επιμελητηρίου Μαγνησίας, εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι εξάγονται απορρυπαντικά κυρίως προς την Ουκρανία και ακολουθούν Αλβανία, Αρμενία,  Σαουδική Αραβία, Σεϋχέλλες, Γεωργία και ΗΠΑ.
Επίσης σημαντικές εξαγωγές πραγματοποιούνται και σε ιχθυοτροφές προς  Αρμενία, FORYM, Κουβέιτ, Γεωργία και Ισραήλ.
Οσον αφορά τα τυροκομικά προϊόντα,, εξάγονται προς Αυστραλία, Ιαπωνία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Τέλος, μεγάλος όγκων χυμών φρούτων εξάγεται αποκλειστικά στο Πακιστάν και άλευρα προς Αίγυπτος και Ρωσία.
«Μεγάλη στροφή προς τις εξαγωγές»
Σημαντική ενίσχυση της εξωστρέφειας μέσα στο 2013 παρατηρεί ο διευθυντής του Επιμελητηρίου Μαγνησίας κ. Κωνσταντίνος Βούκουτος, επισημαίνοντας ότι πολλές επιχειρήσεις «συνειδητοποίησαν» γρήγορα μέσα στην κρίση ότι η εξωστρέφεια αποτελεί σχεδόν μονόδρομο για τις επιχειρήσεις.  Ο κ. Βούκουτος αναφέρει χαρακτηριστικά στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ: «Οι περισσότερες εξαγωγικές εταιρείες εμπορεύονται και μεταποιούν προϊόντα πρωτογενούς παραγωγής (ελιές, λάδι, βότανα, αρωματικά φυτά κ.λπ.), ενώ σημαντική είναι και η δραστηριότητα της βιομηχανίας μετάλλων. Η αύξηση των εξαγωγών και η βελτίωση των εξαγωγικών επιδόσεων, σε επίπεδο Νομού Μαγνησίας είναι πραγματικά πολύ ενθαρρυντική  πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχουν προοπτικές για περισσότερα πράγματα. Κάθε επιχειρηματίας που επιδιώκει την ανάπτυξη της επιχείρησής του, είναι αναγκαίο να απευθυνθεί και σε αγορές εκτός της χώρας του».
Βέβαια αξίζει να αναφερθεί ότι δεν λείπουν και τα προβλήματα για τις εξαγωγικές επιχειρήσεις, όπως η έλλειψη ρευστότητας, η μειωμένη ανταγωνιστικότητα και η απουσία σχεδίου δράσης.
Αθηνά Τσιργή



Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013

New York Times: Το δράμα των Ελλήνων με τη φορολογία



Μέσα σε δύο χρόνια πέρασαν 22 νέοι νόμοι για τη φορολογία, χωρίς όμως να φέρουν αποτέλεσμα στην πάταξη της φοροδιαφυγής - ή έσοδα στα κρατικά ταμεία. Πώς οι προσπάθειες για μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος επιτείνουν το πρόβλημα - και αυξάνουν την οργή και το αίσθημα αδικίας στους απλούς πολίτες.

Η επιθετική πολιτική που ακολουθεί η Ελλάδα για την πάταξη της φοροδιαφυγής το μόνο που φαίνεται να αυξάνει είναι η οργή του κόσμου, και όχι τα χρήματα που εισρέουν στα κρατικά ταμεία, γράφουν οι New York Times.

Όπως σχολιάζει η αμερικανική εφημερίδα σε εκτενές της δημοσίευμα, εάν η Ελλάδα θέλει να βάλει σε τάξη τα δημοσιονομικά της και να ξεφύγει από τη λιτότητα θα πρέπει να κάνει καλύτερη δουλειά σε ό,τι αφορά την είσπραξη φόρων. Για χρόνια οι οικονομολόγοι έλεγαν πως η ανεξέλεγκτη φοροδιαφυγή είναι ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα της χώρας, που στερεί από την κυβέρνηση χρήματα τα οποία χρειάζεται επειγόντως.

Όμως, η προσπάθεια για την είσπραξη φόρων δεν έχει πάει καλά. Η εκδίωξη φοροελεγκτών από διάφορα χωριά της Ελλάδας δείχνει πως αντί να δημιουργεί αίσθημα δικαιοσύνης, το επιθετικότερο πρόγραμμα είσπραξης φόρων από την κυβέρνηση επιδεινώνει το πρόβλημα. Συγκεκριμένα, οι προσπάθειες να απλωθεί το δίχτυ της είσπραξης φόρων το μόνο που έχουν κάνει είναι να δημιουργήσουν μεγαλύτερη λαϊκή οργή έναντι των πλουσίων, που πολύ συχνά θεωρούνται οι βασικοί ένοχοι.

Στις αρχές της οικονομικής κρίσης, σημειώνει η εφημερίδα, οι Έλληνες αξιωματούχοι, με πολλή αισιοδοξία, προέβλεπαν πως σύντομα θα βελτιωνόταν η είσπραξη φόρων. Επαίρονταν για τη χρήση αεροφωτογραφιών για να τσακώσουν φοροφυγάδες που δεν δήλωσαν τις πισίνες τους, ενώ έσφιξαν τον κλοιό γύρω από γιατρούς που δήλωναν χαμηλά εισοδήματα, αλλά με κάποιον τρόπο έδιναν υψηλά ενοίκια για σπίτια σε ακριβές περιοχές.

Όμως, παρά τις προσπάθειες αυτές -που έδωσαν πολύ «πιασάρικους» τίτλους στις εφημερίδες- και τον εκπληκτικό αριθμό των νέων φορολογικών νόμων (22 νέοι νόμοι μέσα στα περασμένα δύο χρόνια), εξακολουθούν να υπάρχουν ερωτήματα ως προς το αν οι αρμόδιες αρχές έχουν κάνει κάποια πρόοδο, σχολιάζουν οι New York Times.

Στο τέλος του 2011 οι οφειλές φόρων ανήλθαν σε 45 δισ. ευρώ, στο τέλος του 2012 στα 56 δισ. ευρώ, ενώ στο τέλος Ιουλίου του τρέχοντος έτους οι οφειλές αυξήθηκαν στα 60 δισ. ευρώ, περίπου δηλαδή στο ένα πέμπτο του δημοσίου χρέους.

Οι ειδήμονες λένε πως πολλά από τα φοροεισπρακτικά μέτρα δεν είναι αποτελεσματικά, ιδιαίτερα αυτά που βάζουν στο στόχαστρο τους πλούσιους. Η φορολόγηση των ιδιοκτητών σκαφών αναψυχής, για παράδειγμα, το μόνο που έκανε ήταν να τους ενθαρρύνει να αγκυροβολήσουν σε άλλα λιμάνια και να αδειάσουν τις ελληνικές μαρίνες.

Εν τω μεταξύ, σύμφωνα με λογιστές, οι προσπάθειες για την αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος έχουν δημιουργήσει έναν τέτοιον κυκεώνα νόμων που θα χρειαστούν μήνες, αν όχι χρόνια, ώστε αυτοί να γίνουν κατανοητοί.

Ωστόσο, σύμφωνα με ορισμένους ειδήμονες, αυτό που προκαλεί τη μεγαλύτερη ανησυχία είναι η αυξανόμενη οργή στην κοινωνία που ωθεί τους φορολογούμενους να στρέφονται κατά των φοροελεγκτών, θεωρώντας ότι η κυβέρνηση βάζει στο στόχαστρο τους μικρούς, αλλά δεν αγγίζει τους μεγάλους.

Όπως αναφέρει η εφημερίδα, η έλλειψη εμφανών ενεργειών από την πλευρά της κυβέρνησης σε ό,τι αφορά τη μεγάλη φοροδιαφυγή είναι ένας από τους λόγους που επικαλούνται πολλοί Έλληνες για τη δυσαρέσκειά τους έναντι των προσπαθειών για είσπραξη φόρων. Οι λογιστές από την πλευρά τους τονίζουν ότι έχουν αποτύχει και οι προσπάθειες για την αναμόρφωση του φορολογικού κώδικα, που αντί να απλοποιεί το σύστημα, το έχει κάνει χαοτικό.

Σύμφωνα με λογιστές, πολλοί από τους ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων αρνούνται να πληρώσουν ή στρέφονται στη Δικαιοσύνη, γνωρίζοντας πως έτσι θα καθυστερήσει η πληρωμή των οφειλών τους.

Στο παρελθόν, οι ελληνικές αρχές έλεγαν ότι οι εφοριακοί της χώρας είναι τεμπέληδες και διεφθαρμένοι, κατηγορώντας τους για πολλά από τα προβλήματα του συστήματος. Τους τελευταίους μήνες όμως, η ένωση των εφοριακών άρχισε να αντεπιτίθεται λέγοντας πως δεν φταίνε οι εφοριακοί. Μάλιστα, ο αντιπρόεδρός της, Τρύφων Αλεξιάδης, αναρωτιέται εάν τα «αφεντικά» θέλουν πράγματι να βελτιωθεί το σύστημα. Όπως σημείωσε, η Ελλάδα έχει μόνο 0,87 ελεγκτή για κάθε 1.000 πολίτες, έναντι του 1,36 στη Γερμανία και των 2,67 στο Βέλγιο. Παράλληλα, μέχρι πρόσφατα μόλις 9 ελεγκτές έπρεπε να ερευνήσουν 54.000 υποθέσεις χρημάτων που δαπανήθηκαν στο εξωτερικό, παρότι οι 24.000 από αυτές τις υποθέσεις κρίθηκε ότι πιθανότατα αφορούν φοροδιαφυγή.

Σύμφωνα με τον κ. Αλεξιάδη, στο τέλος την πληρώνει ο μικρός διότι είναι ευκολότερος στόχος. «Δεν είναι κάποια συνωμοσία για να πληγεί ο μικρός. Απλώς οι μικροί δεν έχουν δικηγόρους ή φίλους που μπορούν να κάνουν τηλέφωνα σε πολιτικούς εκ μέρους τους».

Βέβαια, τον τελευταίο χρόνο υπήρξαν κάποιες συλλήψεις επιφανών ανθρώπων. Όμως πολλοί Έλληνες αμφιβάλλουν ότι θα υπάρξει αποτέλεσμα, αφού στις περισσότερες περιπτώσεις οι πλούσιοι πέρασαν μια-δυο μέρες στη φυλακή, προτού απελευθερωθούν.

Από την πλευρά του, ο Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Εσόδων Χάρης Θεοχάρης συμφώνησε με ορισμένα από τα επιχειρήματα των εφοριακών, όπως για παράδειγμα για τον υπερβολικά μικρό αριθμό των ελεγκτών, ωστόσο δήλωσε πως αντιμετωπίζει πρόβλημα με τη γραφειοκρατία. Κατά τον ίδιο, οι ελεγκτές επιμένουν σε πλήρεις ελέγχους, την ώρα που θα υπήρχαν καλύτερα αποτελέσματα εάν έκαναν απλώς τα βασικά.




Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013

Δυνατότητες του Google που δεν είναι πολύ γνωστές



To Google έχει γίνει για όλους μας η μηχανή αναζήτησης που χρησιμοποιούμε κυρίως. Τόσο πολύ που αρκετοί νέοι στους υπολογιστές το έχουν υιοθετήσει το κακόηχο γκουγλάρω, αντί του ψάχνω.
Ξέρουμε όμως να χρησιμοποιούμε τη ιστοσελίδα; Να δούμε μερικά χρήσιμα κολπάκια που λίγοι τα ξέρουν.
* * *
Η μηχανή αναζήτησης της Google είναι ένα πολύ καλό εργαλείο και κρύβει πιο πολλά μυστικά από όσα γνωρίζουμε. Οι πιο πολλοί κάνουμε τις αναζητήσεις μας απλώς πληκτρολογώντας την λέξη ή φράση που θέλουμε να αναζητήσουμε. Υπάρχουν όμως κάποια κολπάκια που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε στις αναζητήσεις μας ώστε να κάνουμε πιο συγκεκριμένα τα αποτελέσματα, να πάρουμε περισσότερες παραπλήσιες αναζητήσεις και γενικά να κάνουμε την ζωή μας λιγάκι πιο εύκολη. 

Ξεκινάμε με το σύμβολο +. Βάζοντας το + πίσω από μία λέξη στην αναζήτηση μας περιορίζουμε τα αποτελέσματα σε εκείνα που είναι σχετικά με εκείνη την λέξη. Για παράδειγμα αν αναζητήσουμε ‘’αγορά σπιτιού’’ θα μας εμφανίσει γενικά αποτελέσματα αν όμως γράψουμε ‘’αγορά σπιτιού +Αθήνα’’  θα μας εμφανίσει αποτελέσματα που σχετίζονται με την Αθήνα.

 Το αντίθετο μπορεί να γίνει με το σύμβολο -. Με το συγκεκριμένο σύμβολο μπορούμε να αφαιρέσουμε αποτελέσματα από την αναζήτηση μας που σχετίζονται με την λέξη που ακολουθεί μετά από το -. Για παράδειγμα αν αναζητήσουμε ‘’αγορά σπιτιού –Αθήνα’’ θα μας εμφανίσει αποτελέσματα τα οποία δεν σχετίζονται με την Αθήνα.

Αν θέλουμε να αναζητήσουμε κάποια φράση και να μας εμφανίσει αποτελέσματα που περιέχουν αυτή την φράση αναλλοίωτη, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα ‘’. Για παράδειγμα αν θέλουμε να αναζητήσουμε την φράση ‘’Hello World’’, αν την γράψουμε χωρίς τα ‘’, θα μας εμφανίσει αποτελέσματα για την λέξη ‘’Hello’’, την λέξη ‘’World’’ και τις 2 λέξεις μαζί σαν έκφραση.

Το σύμβολο ~ είναι επίσης αρκετά χρήσιμο καθώς αν το πληκτρολογήσουμε πίσω από μία λέξη θα μας εμφανίσει αποτελέσματα που περιέχουν και τα συνώνυμα αυτής της λέξης. Στο παράδειγμά μας ‘’αγορά σπιτιού’’, αν το πληκτρολογήσουμε ‘’αγορά  ~σπιτιού’’ θα μας εμφανίσει και αποτελέσματα από την αναζήτηση ‘’αγορά κατοικίας’’, ‘’αγορά ακίνητου’’ κ.τ.λ.

Ίσως το πιο γνωστό σύμβολο είναι το *, το οποίο χρησιμοποιείται σαν μπαλαντέρ. Αντικαθιστά λέξεις στην αναζήτηση. Αν στο παράδειγμα μας κάνουμε αναζήτηση  ‘’* σπιτιού’’ θα μας εμφανίσει αποτελέσματα όπως ‘’αγορά σπιτιού’’, διακόσμηση σπιτιού’’, ενοικίαση σπιτιού’’ κ.λπ.

Επίσης μπορούμε να κάνουμε πιο συγκεκριμένες τις αναζητήσεις μας με δύο απλές εντολές. Με την εντολή ‘’site:όνομα του site’’ μπορούμε να αναζητήσουμε κάτι μόνο μέσα σε ένα site. Π.χ. ‘’tablet site:beeintech.gr’’. έτσι θα μας εμφανίσει μόνο αποτελέσματα για την λέξη tablet τα οποία όμως βρίσκονται στο site beeintech.gr και όχι κάπου αλλού.

Η δεύτερη εντολή είναι το ‘’filetype:τύπος αρχείου’’. Με την συγκεκριμένη εντολή αναζητούμε αποτελέσματα της λέξης κλειδί μόνο όμως σε συγκεκριμένο τύπο αρχείων. Έστω ότι θέλουμε να αναζητήσουμε μία φωτογραφία τύπου .jpg με την λέξη κλειδί bike στο όνομά της. Πληκτρολογούμε ‘’bike filetype:jpg’’ και μας εμφανίζει μόνο αρχεία jpg με την λέξη bike στο όνομά τους.

Μπορούμε επίσης να περιορίσουμε τις αναζητήσεις μας χρονικά πληκτρολογώντας 2 χρονολογίες οι οποίες χωρίζονται με 2 τελείες ανάμεσά τους. Για παράδειγμα αν αναζητήσουμε ‘’πρωθυπουργός 1990:2010’’ θα μας εμφανίσει αποτελέσματα που περιορίζονται στο χρονικό περιθώριο που ορίσαμε.

Μία πολύ χρήσιμη εντολή που δυστυχώς λειτουργεί μόνο στα Αγγλικά και μόνο στο Google.com είναι η εντολή ‘’define:’’. Πληκτρολογώντας ‘’define:apple’’ θα εμφανιστεί ο ορισμός της λέξης, το πώς συλλαβίζεται, πως προφέρεται και η μετάφρασή της σε άλλες γλώσσες.

Επίσης μία λειτουργία που είναι διαθέσιμη μόνο στο Google.com είναι η εντολή ‘’time in…’’. Αν θέλουμε να μάθουμε τι ώρα είναι σε κάποιο μέρος του κόσμου, όπως π.χ. στην Αθήνα γράφουμε ‘’time in Athens’’ και μας εμφανίζει την ώρα.

Τέλος στο Google μπορούμε να κάνουμε και μαθηματικές πράξεις και μετατροπές μεγεθών. Για παράδειγμα αν γράψουμε ‘’10+10’’ και πατήσουμε enter θα μας εμφανίσει το αποτέλεσμα της πράξεις.


Αντίστοιχα αν γράψουμε ‘’10kmh in mph’’ θα κάνει την μετατροπή.



Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013

Έκθεση της ΕΕ: "Η Γερμανία κατέστρεψε την Ελλάδα"!


Σαν σήμερα πριν 73 χρόνια είχαμε την είσοδο της Ελλάδας στον δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο μετά το μεγάλο «ΟΧΙ» που είπε ο δικτάτορας Ιωάννης Μεταξάς εκφράζοντας τον Ελληνικό λαό. Και το πιο σπουδαίο είναι πως το «ΟΧΙ» το είπε σε ομοϊδεάτες του Φασίστες, αυτούς της Ιταλίας. Βέβαια μετά την επέμβαση των Γερμανών είχαμε  για 3 χρόνια Κατοχή. 1941 –  1944 υπήρξε ανθρωπιστική κρίση και η Ελλάδα καταστράφηκε οικονομικά.
Εβδομήντα χρόνια μετά ο εκλεγμένος πρωθυπουργός Giorgos ή ΓΑΠ είπε το «ΝΑΙ», χωρίς να πάρει τελεσίγραφο, στα αφεντικά του από τις ΗΠΑ και την Γερμανία. Στην Κατοχή που ακολουθεί το «ΝΑΙ» (2010 – ελπίζω σύντομα) την ανθρωπιστική κρίση την βλέπουμε (όλοι όσοι έχουμε τα μάτια ανοιχτά). Την οικονομική καταστροφή; Την ψέλισε για 14 ώρες την περασμένη Δευτέρα η Κομισιόν
Δείτε:
* * *
Αποκαλυπτική έκθεση της καταστροφής και των τρομακτικών ιστορικών ευθυνών που φέρουν για την ισοπέδωση της ελληνικής οικονομίας και τους 4.000 ανθρώπους που έχουν αυτοκτονήσει και η οποία αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της Κομισιόν τη Δευτέρα, "κατέβηκε" έπειτα από 24 ώρες, με εντολή του Βερολίνου!

Την έκθεση υπέγραφε ο βετεράνος οικονομολόγος Jan in ‘t Veld, ο οποίος κατήγγγειλε ότι "η δημοσιονομική πολιτική της Γερμανίας έκανε ακόμη πιο βαθιά την κρίση στην Ευρωζώνη και δυσκόλεψε περισσότερο χώρες που βρίσκονται σε πρόγραμμα στήριξης όπως η Ελλάδα και η Πορτογαλία, οι οποίες θα μπορούσαν εύκολα να οδηγηθούν και πάλι στην ανάπτυξη αν η Γερμανία δεν επέμενε ακατανότητα να επιχειρεί να αποκομίσει κέρδη από την καταστροφή των άλλων. Την ίδια στιγμή που το Βερολίνο αποκομίζει κέρδη από την κρίση η Ελλάδα καταστρέφεται και βυθίζεται πιο βαθιά στην κρίση".

Η νέα έκθεση αιφνιδίασε το Βερολίνο καθώς προερχόταν από το διευθυντήριο οικονομικών και χρηματοοικονομικών υποθέσεων της Κομισιόν και κανείς δεν μπορούσε να την αμφισβητήσει με το επιχείρημα ότι οι συντάκτες της "παίζουν παιχνίδια".

Η έκθεση, μόλις έγινε αντιληπτή από το Βερολίνο, αμέσως δόθηκε εντολή να "κατέβει" (υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη της απόλυτης γερμανική κυριαρχίας εντός της ΕΕ;) αλλά οι Γερμανοί ήταν ... "άτυχοι": Μετά από λίγες ώρες η έκθεση ανέβηκε από κάποιον χρήστη στο blog των Financial Times και προκάλεσε σάλο

Ακολούθησε δημοσίευμα της εφημερίδας και εν τέλει μετά το σάλο που προκάλεσε χθες ανέβηκε πάλι στην ιστοσελίδες της ΕΕ.

Αυτή την φορά το γερμανικό τείχος σιωπής που έχει ορθωθεί για να καλύψει τα εγκλήματα που έχει διαπράξει σε βάρος του ευρωπαϊκού Νότου γνώρισε μια μιρκή ρωγμή που φώτισε ένα τμήμα της ελληνικής καταστοφής.

Το ερώτημα είναι: Για πόσο ακόμα θα ανεχόμαστε τους Γερμανούς και τα εγχώρια τσιράκια τους;



Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2013

Φταίνε (πάλι) οι εβραίοι;



 Για ακόμη μία φορά ανεβάζω άρθρο το οποίο προκάλεσε αίσθηση στο διαδύκτιο. Κι αυτό είναι του (γνωστού σε όλους) Γιάννη Πρετεντέρη στο Βήμα της Κυριακής 6 Οκτωβρίου. Το σχόλιο του olympia.gr την ίδιας κιόλας μέρας που αναπαράχθηκε έχει τίτλο «Το άρθρο του Γιάννη Πρετεντέρη σήμερα στο Βήμα δεν το είδε κανένας εισαγγελέας;» Το συγκεκριμένο άρθρο του Γιάννη Πρετεντέρη το αναδημοσιεύω με τον ίδιο τίτλο που έβαλα κι εγώ. Τώρα αν  χρειαζόταν (ή και χεριάζετε) να επέμβει εισαγγελίας μπορεί ο καθένας να βγάλει τα συμπεράσματά του.
* * *
Ολο και περισσότερο έχω τη βεβαιότητα ότι η συνωμοσία είναι η προσφιλέστερη ερμηνεία των πραγμάτων για όσους ανθρώπους δεν μπορούν να καταλάβουν ή να δεχθούν τι συμβαίνει.

Το σκεφτόμουν ακούγοντας τον πρώην υπουργό Δικαιοσύνης Αντ. Ρουπακιώτη να αποδίδει την εξάρθρωση της Χρυσής Αυγής σε πιέσεις «αμερικανοεβραϊκών και αμερικανοελληνικών οργανώσεων».

Δεν είναι παρά η πιο ευγενική εκδοχή όσων έγραφε στην «Ελευθεροτυπία» της 22ας Σεπτεμβρίου ο (επίσης αριστερός) Τ. Φωτόπουλος. Οτι, δηλαδή, «εναντίον της Χρυσής Αυγής έχει ξεσηκωθεί όχι μόνο το ντόπιο κατεστημένο (...) αλλά και τα όργανα της υπερεθνικής και σιωνιστικής ελίτ».

Να τοι οι εβραίοι, να τος κι ο σιωνισμός!

Κανονικά δεν θα έπρεπε να μας απασχολούν τέτοιες γραφικότητες. Τις αναφέρω όμως επειδή έχω ακούσει και διά ζώσης συνομιλητές μου να αναρωτιούνται με υποψιασμένο ύφος για ποιον λόγο διώκεται η Χρυσή Αυγή - χωρίς να διευκρινίζουν πάντα αν εννοούν ότι έπρεπε να διωχθεί νωρίτερα ή ότι δεν πρέπει να διωχθεί καθόλου...

Και ούτε χρησιμοποίησα τυχαία τα συγκεκριμένα παραδείγματα.

Διότι αν αναμένει κανείς ασκήσεις ανορθολογισμού από όσους πιστεύουν ότι τους ψεκάζει η Μέρκελ ή ότι το μνημόνιο είναι μια συνωμοσία για να πάρουν οι ξένοι φτηνά τριάρια στα Πατήσια, δύσκολα μπορεί να κατανοήσει τέτοιες δοξασίες στον χώρο της Αριστεράς, ο οποίος (υποτίθεται) αποτελεί την επιτομή του ορθού λόγου.

Αν μη τι άλλο, ο Διαφωτισμός έχει διδάξει ότι η προφανής ερμηνεία είναι πάντα η ασφαλέστερη, εφόσον τίποτε δεν την αντικρούει πειστικά και αδιαμφισβήτητα.

Μόνο που, όπως φαίνεται, οι βασικές αρχές του ορθού λόγου δεν ευδοκιμούν πάντα σε όσους δηλώνουν θαυμαστές του.   

Και ως εκ τούτου ο πρώην πρόεδρος του Συνασπισμού Ν. Κωνσταντόπουλος και από τους πρώτους διδάξαντες της συνωμοτικής θεωρίας της «διαπλοκής» στην Ελλάδα μάλλον έχει αφήσει βαριά κληρονομιά καχυποψίας στους επιγόνους του.

Ακόμη και τώρα, ας πούμε, ένα μέρος της Αριστεράς ζει και πεθαίνει στα μαχαίρια με κάποιο μυθικό «σύστημα διαπλοκής» μεταξύ διαφόρων κακών ανθρώπων που με ανεξήγητες διαδικασίες κάνει κουμάντο στα πράγματα και φράζει (υποτίθεται) τον δρόμο των καλών ανθρώπων προς την εξουσία.

Το «ντόπιο κατεστημένο» που έλεγε και ο άλλος. Το «σύστημα» που φωνάζει η κυρία Ζαρούλια.  

Και καλά όλα αυτά, θα μου πείτε, αλλά και οι εβραίοι;

Γιατί άραγε χρειάζεται να επιστρατευθούν οι πιο περίπλοκοι (και επικίνδυνοι) συνειρμοί της διεθνούς συνωμοσιολογίας για να αμφισβητηθεί το προφανές;

Οτι η κυβέρνηση έδρασε εναντίον της Χρυσής Αυγής όταν με τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα ξεχείλισε το ποτήρι της ανοχής και της κοινής γνώμης.

Οταν μπόρεσε να διαχωρίσει το ποινικό από το πολιτικό ώστε να μη φανεί ότι διώκει το δεύτερο.

Οταν αισθάνθηκε ότι θα είχε μεγάλο κόστος αν δεν το έκανε.

Με άλλα λόγια, όταν κατάλαβε ότι τη συμφέρει.

Διότι έχω την απλοϊκή πεποίθηση πως αν η κυβέρνηση φοβόταν ότι η δίωξη της Χρυσής Αυγής μπορούσε να της κάνει ζημιά, τότε όχι μόνο οι αμερικανοεβραϊκές οργανώσεις αλλά όλοι οι προφήτες του Ισραήλ να κατασκήνωναν στο Μέγαρο Μαξίμου αποκλείεται να κουνούσε το χεράκι της.  


Δικαιοσύνη
Εν κρυπτώ;

Όταν η αξιότιμη πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων μιλάει για «παράγοντες της πολιτικής και της δημοσιογραφίας» που «προσπαθούν να παρέμβουν» στο έργο της Δικαιοσύνης, τι ακριβώς εννοεί;

Διότι αν εννοεί ότι ασκούνται πιέσεις στους δικαστές, τότε οφείλει να αποκαλύψει ποιες είναι οι πιέσεις και ποιος τις ασκεί.

Αλλά αν εννοεί ότι οι αποφάσεις των δικαστών παρουσιάζονται, σχολιάζονται και κρίνονται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, τότε απλώς «οι παράγοντες της πολιτικής και της δημοσιογραφίας» κάνουν τη δουλειά τους.

Στη δημοκρατία απονομή δικαιοσύνης εν κρυπτώ και εν σιωπή δεν νοείται. Αρα, αποκλείεται να ζητεί κάτι τέτοιο η κυρία πρόεδρος!

Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2013

κ. Παπούλια ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΤΕ τη Δευτέρα,
είναι η τελευταία ευκαιρία να γίνετε ήρωας



Με το παρακάτω κείμενο συμφωνώ κι εγώ όπως και οι περισσότεροι Έλληνες. Και θα είναι μια ηρωική πράξη του προέδρου και θα μείνει στην ιστορία ως ΗΡΩΑΣ που θα σώσει τον λαό του. Βέβαια αυτή την κίνηση θα έπρεπε να την κάνει αμέσως μετά τον «Giorgos στο Καστελλόριζο» ίσως  μετά το πρώτο μνημόνιο. Βέβαια ο κ Παπούλιας είχε πολλές  ευκαιρίες να σταθεί στο ύψος του (βασικά στο ύψος της θέσης που τον τιμήσαμε) αλλά επειδή τα «στερνά τιμούν τα πρώτα» ας παραιτηθεί τώρα. Να μην ξεχνάμε πως ο Αλέξανδρος Κορυζής αυτοκτόνησε στις 18 Απριλίου του 1941. Αντιγράφω απο το βιογραφικό του στο Wikipedia “…ενώ μαίνονταν οι μάχες ο Κορυζής συμμετείχε σε συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου. Αυτού ακολούθησε κατ' ιδίαν συνομιλία με τον βασιλέα Γεώργιο. Το τι ειπώθηκε ακριβώς σ' αυτή τη συνομιλία δεν έγινε ποτέ γνωστό, αν και εικάζεται ότι οι δύο άνδρες μπορεί να διαφώνησαν ως προς την συνέχιση του …........... Πάντως, ο Κορυζής εξήλθε συντετριμμένος από τη συνάντησή του με τον Βασιλέα με κατεύθυνση την οικία του στη λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας.
Ο Βασιλεύς ανησυχώντας για τον Κορυζή, που πολύ πιθανόν κάτι να είχε υπονοήσει στο λόγο του, έστειλε τον διάδοχο Παύλο στην οικία του. Φθάνοντας ο Παύλος και καθ' ον χρόνο μιλούσε στην είσοδο της πρωθυπουργικής κατοικίας με την σύζυγο του Κορυζή, ακούστηκαν δύο πυροβολισμοί από τον πρώτο όροφο. Ο Κορυζής είχε αυτοκτονήσει με δύο σφαίρες στην καρδιακή χώρα.”

Οι Έλληνες δεν ζητάμε από τον κ. Παπούλια να αυτοκτονήσει αλλά να παρατηθεί και να τιμήσει τους αγώνες που έδωσε νεαρός κατά του Γερμανού κατακτητή, αυτούς που επικαλούνταν τέτοιες μέρες το 2011 όταν (δικαίως) τον αποδοκίμαζαν οι Θεσσαλονικείς.
* * *
Ο κ. Παπούλιας, ο οποίος 3 χρόνια συνυπογράφει το αδιέξοδο μακελειό ενός λαού, δεν μπήκε καν στον κόπο να τσεκάρει το ποιόν του ανθρώπου τον οποίο επισκέφθηκε. Το γεγονός ότι μπορεί να είχαν προηγηθεί υπουργοί οι οποίοι απότισαν "φόρο τιμής" στο νεοναζί Μουσείο του Πάλλη, δεν μπορεί να δικαιολογήσει την Προεδρική “αφέλεια”.

Οι Έλληνες πολίτες πληρώνουν ένα σκασμό προσωπικό για τις ανάγκες της Προεδρίας της Δημοκρατίας. Γιατί κανείς από τους συμβούλους και συνεργάτες του Προέδρου της Δημοκρατίας δεν μπήκε στον κόπο να εξετάσει το βιογραφικό του επιχειρηματία, το Μουσείο του οποίου επισκέφθηκε ο Παπούλιας, ώστε να τον προφυλάξει;

Είναι ο ίδιος ο κ. Παπούλιας, που όταν έγινε στόχος της αποδοκιμασίας του κόσμου στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου, έσπευσε να δηλώσει ότι πολεμούσε με γενναιότητα τους Γερμανούς στα 15 του χρόνια!

Ο κ. Παπούλιας έκλεισε τον Φεβρουάριο 8 χρόνια παρουσίας στην Ηρώδου Αττικού. Η παραμονή του στο αξίωμα μας υπενθυμίζει καθημερινά το βαθύ κράτος της μεταπολίτευσης, το οποίο μετά από 3 χρόνια μνημόνια παραμμένει αλώβητο και βροντοφωνάζει παρόν.

Πρόκειται για το βαθύ κράτος που μας κληρονόμησε την Χρυσή Αυγή τρίτο κόμμα, τους ασυνείδητους δημοτικούς υπαλλήλους των δημοτολογίων οι οποίοι διαπράττουν ατιμώρητοι εγκλήματα στο πρόσωπο ανυπεράσπιστων παιδικών ψυχών σαν την Μαρία του τσιγγάνικου καταυλισμού. Πρόκειται για το βαθύ κράτος που συγκαλύπτει τους φοροφυγάδες της λίστας Λαγκάρντ, την ίδια στιγμή που οδηγεί πεινασμένους γέρους να κρέμονται στους σκουπιδοτενεκέδες του Καμίνη για πεταμένα ψίχουλα τροφής. Πρόκειται για το βαθύ κράτος της διαπλοκής που συγκαλύπτει, όπως οι Μαφιόζοι τις μίζες στα εξοπλιστικά, στα φάρμακα, στα δημόσια έργα, στις πάσης φύσεως αναθέσεις του δημοσίου και πάει λέγοντας.

Εκπρόσωπος αυτού του διεφθαρμένου κράτους της μεταπολίτευσης είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μας και ανταποκρίνεται περίφημα σ΄αυτόν τον ρόλο καθώς σφίγγει στην παλάμη του το χέρι του νεοναζί επιχειρηματία Πάλλη που γύρευε τι ετοίμαζε με την παρέα του.

Στα έγκατα της Προεδρίας της Δημοκρατίας επωάσθησαν τερατογεννήσεις τύπου κυβερνήσεων Παπαδήμου με τον Καρατζαφέρη να χτυπιέται μπροστά στις κάμερες. Αν σκεφθείτε ότι ο συγκεκριμένος Πρόεδρος όρκισε όλες τις μνημονιακές κυβερνήσεις, η παρουσία του στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα θα ταυτισθεί ιστορικά με τις πιο μαύρες σελίδες της μεταδικτατορικής Ελλάδας.

Τώρα που ακόμη και ο πρωθυπουργός διαπιστώνει το αδιέξοδο στο οποίο μας οδήγησε η πολιτική της μη διαπραγμάτευσης δεν είναι μακριά η στιγμή που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα βρεθεί προ των ιστορικών του ευθυνών.

Αν για κάτι δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά είναι η έλλειψη αντανακλαστικών για την κόλαση που έρχεται. Τα αγχωμένα ταξίδια του Έλληνα πρωθυπουργού μας θυμίζουν εκείνες τις διαρκείς πτήσεις του Γιώργου Παπανδρέου ανά τον κόσμο. Τις πτήσεις στο κενό. Ο Σαμαράς γνωρίζει ότι τα ψέμματα τελειώσαν.

Καθώς μας χωρίζουν λίγα 24ωρα από την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, καλούμε τον Κάρολο Παπούλια να εξετάσει με σοβαρότητα το ενδεχόμενο της παραίτησής του από το αξίωμα για λόγους εθνικής αξιοπρέπειας και σαν ένδειξη διαμαρτυρίας απέναντι στις σαδιστικές διαθέσεις των δανειστών μας, ίσως το πρωί της Δευτέρας. Η παραίτηση του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, συνοδευόμενη από μια επιστολή προς τους λαούς της Ευρώπης- και κυρίως τους πολίτες του Νότου- θα μπορούσε να ανάψει την φλόγα μιας πανευρωπαικής αντίστασης στην απάνθρωπη πολιτική της λιτότητας. Ο Κάρολος Παπούλιας μπορεί ως την Δευτέρα, να συνδεθεί και με το ΟΧΙ του 1940 στον Μπυσολίνι, να εγκαταλείψει το αξίωμα του. Σαν ήρωας.

Διαφορετικά ρισκάρει να βρεθεί αντιμέτωπος με καταστάσεις και εφιαλτικά σενάρια σε σχέση με τα πρόσωπα που ο ίδιος κληθεί να ορκίσει πρωθυπουργούς της φλεγόμενης χώρας του...



Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2013

Ράιχενμπαχ: Ανέλεγκτοι οι εύποροι φοροφυγάδες



Νέα κονδύλια ζητάει η ομάδα δράσης για να συνεχίσει τον συμβουλευτικό της ρόλο.
Μπορεί να έχουν συνθλίψει το διαθέσιμο εισόδημα των Ελλήνων, αλλά δεν έχουν κάνει τίποτα για την φοροδιαφυγή εύπορων πολιτών, όπως αποκαλύπτει και η έκθεση της ομάδας δράσης (Task Force), επικεφαλής της οποίας είναι ο αγαπημένος της κυβέρνησης, γερμανός Χορστ Ράιχενμπαχ, ο οποίος βέβαια πληρώνεται όπως και η ομάδα δράσης από κοινοτικά κονδύλια της Ελλάδας (και ζητάνε συνεχώς νέα).

Πράγματι, η ομάδα δράσης για την Ελλάδα (ΟΔΕ) δημοσιοποίησε χθες την 5η Εκθεση Δραστηριότητας χαρακτηρίζοντας περιορισμένη την πρόοδο των φορολογικών υποθέσεων που αφορούν σε εύπορους πολίτες. Σύμφωνα με την έκθεση, οι ελληνικές αρχές πρέπει να δώσουν ιδιαίτερη σημασία στη λειτουργία της φορολογικής διοίκησης ώστε να αυξήσουν τα δημόσια έσοδα και να πετύχουν δικαιότερη και περισσότερο ισότιμη κατανομή των φορολογικών βαρών.
Στην έκθεση επισημαίνεται ότι θα παρασχεθεί τεχνική βοήθεια προκειμένου να ενταθούν οι έρευνες στον τομέα της φορολογικής απάτης και του ελέγχου των εύπορων και των υψηλού εισοδήματος φυσικών προσώπων, καθώς και για να επιταχυνθεί η είσπραξη οφειλών κατά τους προσεχείς μήνες.

Ένα άλλο ενδιαφέρον σημείο είναι αυτό που αναφέρεται στην καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και καταπολέμηση της διαφθοράς. Από τα στοιχεία προκύπτει ότι μόλις τον περασμένο μήνα ολοκληρώθηκε ένα μέρος της προετοιμασίας. Συγκεκριμένα, η τεχνική βοήθεια συνέβαλε στον καθορισμό της εθνικής στρατηγικής καταπολέμησης της διαφθοράς και στον διορισμό εθνικού συντονιστή για την επίβλεψη της εφαρμογής της. Πάνω από 500 υπάλληλοι επιμορφώθηκαν σε τεχνικές καταπολέμησης της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες. Η τεχνική βοήθεια χρησιμοποιήθηκε για την εκπόνηση νομοθεσίας σχετικά με τη δημιουργία του νέου μητρώου τραπεζικών λογαριασμών που απαιτείται για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες (σε λειτουργία από τον Σεπτέμβριο του 2013). Η τεχνική βοήθεια έχει ενισχύσει την ικανότητα της Μονάδας Διερεύνησης Χρηματοοικονομικών Πληροφοριών, με αποτέλεσμα την αναφορά στις αρχές 1.130 υποθέσεων εικαζόμενης φοροδιαφυγής, τη διαβίβαση στις εισαγγελικές αρχές 313 υποθέσεων και τη δέσμευση περιουσιακών στοιχείων αξίας 133 εκατ. Ευρώ από τις αρχές του 2012. Μέσα στο δεύτερο τετράμηνο του 2013, 183 υποθέσεις εικαζόμενης φοροδιαφυγής έχουν αναφερθεί στις φορολογικές αρχές και 44 υποθέσεις αξίας 14,7 εκατομμυρίων ευρώ έχουν διαβιβαστεί στις εισαγγελικές αρχές.

Δηλαδή μετά από πεντέμισι χρόνια περικοπών στους μισθούς και τις συντάξεις και αύξησης των φόρων μόλις πρόσφατα ξεκίνησε να λειτουργεί αποτελεσματικά η καταπολέμηση της διαφθοράς.

Και επειδή εκεί στην Task Force είναι ειλικρινείς, οι άνθρωποι λένε την αλήθεια: δώστε μας λεφτά από τα κοινοτικά σας κονδύλια για να συνεχίσουμε να σας βοηθάμε. Και κάντε το γρήγορα γιατί τα χρονικά περιθώρια για τη δέσμευση κονδυλίων εξαντλούνται. Ιδού το σχετικό κείμενο που περιλαμβάνεται στην τελευταία σελίδα (σελίδα 52) της έκθεσης της ΟΔΕ για τα κονδύλια:
«Ωστόσο, οι πόροι που είναι διαθέσιμοι για την ΟΔΕ από ενωσιακά κονδύλια του προϋπολογισμού υπό κεντρική διαχείριση είναι κατά πολύ λιγότεροι από τους πόρους που χρειάζονται για τη στήριξη της υλοποίησης έργων προτεραιότητας. Η ΟΔΕ βρίσκεται, επομένως, σε παρατεταμένες συζητήσεις με τις ελληνικές αρχές σχετικά με την αξιοποίηση αχρησιμοποίητων πόρων από τα ταμεία της πολιτικής για τη συνοχή, η διαχείριση των οποίων γίνεται από τις ελληνικές αρχές – ιδίως το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Διοικητική Μεταρρύθμιση» (ΕΠΔΜ) που χρηματοδοτείται από το ΕΚΤ. Το πρόγραμμα αυτό καταρτίστηκε για τη χρηματοδότηση έργων που αποβλέπουν στη μεταρρύθμιση/βελτίωση της διοικητικής ικανότητας και των υπηρεσιών σε όλη την ελληνική δημόσια διοίκηση. Έχουν καταβληθεί προσπάθειες για την αποτελεσματική χρήση επιλέξιμων κονδυλίων για δράσεις τεχνικής βοήθειας στους τομείς της διοικητικής μεταρρύθμισης, της πολιτικής για την υγεία και της διευκόλυνσης του εμπορίου. Έως τώρα, οι προσπάθειες αυτές έχουν αποφέρει καρπούς μόνο στον τομέα της μεταρρύθμισης του τομέα της υγείας (τεχνική βοήθεια η οποία θα παρασχεθεί μέσω του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας). Ελπίζεται ότι μπορούν τώρα να τεθούν αμέσως σε ισχύ παρόμοιες συμφωνίες για άλλα έργα ώστε να βοηθηθούν οι ελληνικές αρχές κατά την υλοποίηση ώριμων σχεδίων μεταρρύθμισης. Ωστόσο, τα χρονικά περιθώρια για τη δέσμευση επιλέξιμων κονδυλίων κατά την τρέχουσα προγραμματική περίοδο εξαντλούνται.»



Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2013

Οι Τούρκοι αμφισβητούν Ελληνικά νησιά



Είναι αλήθεια πως η κυβέρνηση (οι τελευταίες τρεις κυβερνήσεις) της Ελλάδας δεν κοιτάνε τίποτε άλλο εκτός τα οικονομικά. Της χώρας λένε. Όμως στη χώρα υπάρχει και η εξωτερική πολιτική. Όπως θα δούμε οι Τούρκοι  «αλωνίζουν».
* * *
Σε ευθεία αμφισβήτηση της κυριότητας των ελληνικών νησιών Κάλυμνος, Καλόλιμνος, Αγαθονήσι, Φαρμακονήσι και Υμια προέβη η Τουρκία, εκδίδοντας αγγελία για έρευνες υδρογονανθράκων σε μια περιοχή που συμπεριλαμβάνει ή «αγγίζει» τις ακτές των νησιών. Από ελληνικής πλευράς γίνεται λόγος για πρόκληση άνευ προηγουμένου και αναμένεται διπλωματική απάντηση.
Ηδη από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστή η δημοσιοποίηση της τουρκικής NAVTEX, το υπουργείο Εθνικής Αμυνας συγκέντρωσε και έστειλε αμέσως στο υπουργείο Εξωτερικών όλα τα στοιχεία για τις απαραίτητες διπλωματικές ενέργειες. Η ναυτική αγγελία με τον αριθμό 664/13 που εκδόθηκε από τον τουρκικό σταθμό Σμύρνης αναφέρει πως το υδρογραφικό-ωκεανογραφικό σκάφος «Cubuklu» θα διεξάγει έρευνες κατά την περίοδο 21-25 Οκτωβρίου σε περιοχή που προσδιορίζεται από συγκεκριμένες συντεταγμένες.
Οι συντεταγμένες σχηματίζουν μια περιοχή η οποία περικλείει το Φαρμακονήσι, την Καλόλιμνο και τα Υμια, ενώ η δυτική πλευρά ορίζεται από μια ευθεία γραμμή από τις ακτές του Αγαθονησίου έως τις ακτές της Καλύμνου. Οι Τούρκοι μάλιστα την περιοχή που θέτει εν αμφιβόλω την κυριότητα των ελληνικών νησιών και αμφισβητεί την ελληνική υφαλοκρηπίδα την χαρακτηρίζουν ως «διεθνή και τουρκικά χωρικά ύδατα».
Μέχρι αργά χθες το βράδυ το ερευνητικό σκάφος «Cubuklu» δεν είχε βγει από τον κόλπο της Σμύρνης για να κατευθυνθεί στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και τα ελληνικά χωρικά ύδατα. Εκτιμάται όμως πως και αυτό να μη γίνει, η Αγκυρα επιχειρεί να παγιώσει μια κατάσταση στην περιοχή για αλλαγή του «status quo». Δεν είναι η πρώτη φορά που προβαίνει σε μια τέτοια ενέργεια, αλλά όχι τόσο «εξόφθαλμα» προκλητική εις βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας.
Τον περασμένο Μάρτιο είχε δεσμεύσει περιοχή για έρευνες στο Νοτιοανατολικό Αιγαίο και συγκεκριμένα μεταξύ Καστελόριζου και Ρόδου. Πάλι εντός ελληνικής υφαλοκρηπίδας, χωρίς να εντάσσει σε αυτή όμως ολόκληρα νησιά. Η ελληνική πλευρά είχε αντιδράσει σε έντονο ύφος και το ερευνητικό σκάφος «Bilim-2» δεν μπήκε στην ελληνική υφαλοκρηπίδα να διεξάγει έρευνες. Το ίδιο εκτιμάται ότι θα γίνει και με το «Cubuklu». Από τότε μέχρι σήμερα όμως η Αγκυρα έχει στείλει αρκετά μαχητικά της να κάνουν υπερ-πτήση πάνω από το σύμπλεγμα των συγκεκριμένων ελληνικών νησιών, κάνοντας σαφείς τις επιδιώξεις της.
Οι τουρκικές προκλήσεις έχουν προκαλέσει ανησυχία στην κυβέρνηση και ειδικότερα στα υπουργεία Εξωτερικών και Εθνικής Αμυνας, καθώς φαίνεται να κλιμακώνει την ένταση στο Αιγαίο και τη συνδέει σαφώς με την αξιοποίηση των ενεργειακών κοιτασμάτων. Από πλευράς Πενταγώνου, οι τουρκικές κινήσεις στο Νοτιοανατολικό Αιγαίο βρίσκονται στο «μικροσκόπιο» με στρατιωτικά και ναυτικά παρατηρητήρια, όπως επίσης και από πλοία του Πολεμικού Ναυτικού και του Λιμενικού Σώματος.


Αναδημοσίευση: http://www.antinews.gr/2013/10/22/231556/

Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2013

O ΟΕΔΒ καταργήθηκε,
η διαπλοκή ενισχύεται



Μια ιστορία διαπλοκής (συγκρότημα Μπόμπολα, Πρώτο Θέμα, Real News) ξετυλίγεται μέσα από τη Διαύγεια σε σχέση με τις εκκρεμείς υποχρεώσεις του καταργηθέντος ΟΕΔΒ.
Μπορεί ο ΟΕΔΒ (Οργανισμός Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων) να καταργήθηκε, το ελληνικό δημόσιο ωστόσο όπως καλείται να πληρώσει 2.392.461,50 ευρώ στην Πήγασος Εκδοτική, τις Εκδόσεις Πρώτο Θέμα και τη Real Media Α.Ε., για την προμήθεια 3 βιβλίων. Ένα χρόνο από την κατάργηση του οργανισμού, άγνωστα παραμένουν τα περιουσιακά στοιχεία του οργανισμού, καθώς και οι οικονομικές υποχρεώσεις του.

Την ίδια στιγμή, στη Διαύγεια δημοσιοποιούνται αποφάσεις που αφορούν την έγκριση υπέρογκων δαπανών για την προμήθεια βιβλίων μεταξύ των οποίων, αξίζει να σημειωθεί, τουλάχιστον ένα, η "Πάπισσα Ιωάννα", του οποίου τα δικαιώματα δεν προστατεύονται από copyright και επομένως τα έξοδα παραγωγής του είναι ελάχιστα.

Συνολικά, και μέχρι τις 19/6/2013, έχουν αναρτηθεί στη Διαύγεια τρεις αποφάσεις που αφορούν την έγκριση δαπάνης για την προμήθεια βιβλίων για λογαριασμό του καταργηθέντος ΟΕΔΒ. Ιδαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα ονόματα των προμηθευτών: ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ Α.Ε., ΠΗΓΑΣΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. και REAL MEDIA Α.Ε.. Ο ορισμός της διαπλοκής!

* Συνολικό ποσό 807.105,75 ευρώ στις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ Α.Ε. για την Εκκαθάριση Ανειλημμένων Υποχρεώσεων (Προμήθεια Βιβλίου «ΠΑΠΙΣΣΑ ΙΩΑΝΝΑ») του καταργηθέντος ΟΕΔΒ
* Συνολικό ποσό 650.355,75 ευρώ στην ΠΗΓΑΣΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. για την Εκκαθάριση Ανειλημμένων Υποχρεώσεων (Προμήθεια Βιβλίου «ΥΠΕΡΟΧΗ ΕΛΛΑΔΑ») του καταργηθέντος ΟΕΔΒ
* Συνολικό ποσό 127.894,25 ευρώ στην REAL MEDIA A.Ε. για την Εκκαθάριση Ανειλημμένων Υποχρεώσεων (Προμήθεια Βιβλίου «ΑΘΗΝΑ 60 ΜΟΡΦΕΣ ΣΤΟ ΦΩΣ») του καταργηθέντος ΟΕΔΒ, αντίστοιχα.



Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2013

Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος
και το σκάνδαλο της Proton Bank



Εκτενές ρεπορτάζ για την εμπλοκή του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιώργου Προβόπουλου στο σκάνδαλο της Proton Bank... δημοσιεύουν οι New York Times.
Η εφημερίδα αναφέρεται στο πόρισμα του εισαγγελέα Καλούδη και στην πιθανότητα σύνταξης κατηγορητηρίου σε βάρος του διοικητή της ΤτΕ.
Ακόμα, φιλοξενεί συνέντευξη του ίδιου, στην οποία παρουσιάζει τη συμφωνία της Proton με την Τράπεζα Πειραιώς ως αναγκαίο ρίσκο, ενώ παρουσιάζει τους ισχυρισμούς του προσωρινά κρατούμενου, σήμερα, επιχειρηματία Λαυρέντη Λαυρεντιάδη για το ρόλο του κεντρικού τραπεζίτη στην υπόθεση.
Ακολουθεί ολόκληρο το δημοσίευμα των New York Times, σε μετάφραση του directNEWS.gr:
* * *
 «Σε μια εποχή που οι κεντρικοί τραπεζίτες, όπως ο Μπεν Μπερνάνκι, κυριαρχούν στην παγκόσμια οικονομική σκηνή, λίγοι κατέχουν τόση δύναμη στο εσωτερικό της χώρας τους, όση ο Γεώργιος Α. Προβόπουλος, ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, ο οποίος έχει διαδραματίσει καίριο ρόλο στο να αποφύγει η Ελλάδα την πτώχευση και να παραμείνει στη ζώνη του ευρώ.
Τώρα, όμως, ο κ. Προβόπουλος είναι αντιμέτωπος με μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της ταραχώδους βασιλείας του: μια έρευνα σχετικά με το αν καταχράστηκε τη θέση του, εγκρίνοντας μια τραπεζική συμφωνία, με εμπλεκόμενο τον πρώην εργοδότη του και επιχειρηματικό μεγιστάνα, που κατηγορήθηκε στη συνέχεια για υπεξαίρεση και απάτη.
Σε ένα εμπιστευτικό πόρισμα που εκδόθηκε τον περασμένο Μάιο, ένας ανώτερος Έλληνας εισαγγελέας, έλεγε ότι ο κ. Προβόπουλος ενέκρινε την €71.000.000 ευρώ (96 εκ. δολ.) συμφωνία, παρά τις προειδοποιήσεις από το προσωπικό του, σχετικά με τα οικονομικά του αγοραστή. Το πόρισμα, μέρη του οποίου εξετάστηκαν από τους New York Times, δίνει μια εικόνα για το πεδίο της έρευνας, για την οποία ελάχιστα έχουν προηγουμένως αποκαλυφθεί.
Δεν υπάρχουν ενδείξεις, ότι ο κ. Προβόπουλος ωφελήθηκε προσωπικά από τη συναλλαγή, η οποία τελικά εγκρίθηκε. Ο ρόλος του όμως - και το ενδεχόμενο, όσο απομακρυσμένο κι αν είναι, ότι θα μπορούσε να αντιμετωπίσει ποινικές διώξεις - θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις πέρα από την Ελλάδα. Άλλες χώρες της ζώνης του ευρώ έχουν επενδύσει περισσότερα από 40 δισ. ευρώ για να καλύψουν το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Κατά τη διαδικασία αυτή, πίεσαν την Αθήνα να καθαρίσει τη διαφθορά και τον παρεοκρατικό καπιταλισμό που είναι η ρίζα των προβλημάτων της χώρας.
Σύμφωνα με το πόρισμα, ο κ. Προβόπουλος επέτρεψε στον επιχειρηματία, Λαυρέντη Λαυρεντιάδη, να συνάψει μια συμφωνία με τον πρώην εργοδότη του κ. Προβόπουλου, την Τράπεζα Πειραιώς, σε απέραντα διογκωμένη τιμή. Η πράξη αυτή επέτρεψε στον κ. Λαυρεντιάδη να αποκτήσει τον έλεγχο μιας άλλης τράπεζας, της Proton, και, στην πορεία, να ωφελήσει την Πειραιώς, η οποία παράπαιε.
Ο φάκελος παραθέτει μια σειρά από κόκκινα σημεία, που οι εποπτικές αρχές τραπεζών έθεσαν για τον κ. Λαυρεντιάδη, όπως το υπερβολικό χρέος και τις υποψίες για ξέπλυμα παράνομου χρήματος. Τον περασμένο Δεκέμβριο, είχε κατηγορηθεί για υπεξαίρεση από την Proton, προκειμένου να στηρίξει άλλα συμφέροντά του. Κρατείται στη φυλακή εν αναμονή της δίκης του και έχει αρνηθεί τις κατηγορίες.
Η Proton Bank χρειάστηκε να διασωθεί από την ελληνική κυβέρνηση, με κόστος 1,3 δισ. ευρώ.
Ο αντεισαγγελέας τότε, Γιώργος Καλούδης, υπογράμμιζε στο πόρισμά του, ότι υπάρχουν αρκετά ερωτήματα σχετικά με την συναλλαγή, που δικαιολογούν την περαιτέρω διερεύνηση του χειρισμού της υπόθεσης από την κεντρική τράπεζα. Ο κ. Καλούδης, ο οποίος δεν είναι πλέον στη θέση του, αρνήθηκε να σχολιάσει.
Ο κ. Προβόπουλος, σε μια συνέντευξη, είπε ότι όλες οι ενέργειές του στόχευαν στην πρόληψη της κατάρρευσης του ελληνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος και ότι το διοικητικό συμβούλιο της κεντρικής τράπεζας ενέκρινε ομόφωνα την συμφωνία της Proton. Πρόσθεσε, ότι ο κ. Λαυρεντιάδης είχε μια 20ετή πορεία ως επιτυχημένος επιχειρηματίας και είχε υποσχεθεί να κάνει την τράπεζα ένα πιο συντηρητικό ίδρυμα.
"Ήταν έτοιμος να εισφέρει πρόσθετα κεφάλαια στην τράπεζα και ικανοποιούσε όλες τις τυπικές και νομικές απαιτήσεις", είπε ο κ. Προβόπουλος. Επεσήμανε, ότι ο κ. Λαυρεντιάδης τελικά συνελήφθη και διώχθηκε με βάση τα στοιχεία που παρείχε η κεντρική τράπεζα.
Η αμφισβήτηση όσον αφορά τον κ. Προβόπουλου και τη διάσωση των ελληνικών τραπεζών, απηχεί τη λαϊκή δυσαρέσκεια για τις χρηματοδοτούμενες από τους φορολογούμενους διασώσεις των μεγάλων αμερικανικών τραπεζών κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης που ξεκίνησε το 2008. Πριν από πέντε χρόνια, ο Henry M. Paulson Jr, ο πρώην επικεφαλής της Goldman Sachs, ο οποίος ήταν τότε υπουργός Οικονομικών, και άλλοι με δεσμούς με την Wall Street, ενορχήστρωσαν τις διασώσεις, προκαλώντας τη δημόσια κατακραυγή.
Στην Ελλάδα, ο κ. Προβόπουλος επέσπευσε μια σειρά συμφωνιών που μεταμόρφωσαν την Τράπεζα Πειραιώς, όπου είχε διατελέσει αντιπρόεδρος πριν από την ένταξή του στην κεντρική τράπεζα, στην πιο ισχυρή τράπεζα του έθνους. Το νομικό έπος είναι επίσης ένα ορατό σημάδι μιας παρασκηνιακής πάλης για εξουσία, μεταξύ του κ. Προβόπουλου και της κυβέρνησης του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, για τον έλεγχο των τραπεζών της χώρας, που για δεκαετίες υπήρξαν πηγή υποστήριξης και επιρροής στην Ελλάδα.
Το αν οι εισαγγελείς θα διώξουν επισήμως τον κ. Προβόπουλος είναι ασαφές. Οι δικηγόροι του κ. Λαυρεντιάδη έχουν υποστηρίξει, ότι η υπόθεση του πελάτη τους και του κ. Προβόπουλου, πρέπει να διερευνηθούν από κοινού, όπως ο κ. Καλούδης προτείνει στην έκθεσή του.
Υποστηρικτές του διοικητή λένε, ότι η έρευνα είναι πολιτικά υποκινούμενη και αβάσιμη, μια προσπάθεια καταδίωξης του κ. Προβόπουλου, έτσι ώστε η σε μεγάλο βαθμό αναξιόπιστη πολιτική τάξη να μπορέσει να επαναβεβαιώσει τον εαυτό της. Αλλά, οι επικριτές του κ. Γ. Προβόπουλου υποστηρίζουν, ότι η στρατηγική που ακολουθήθηκε στην συμφωνία της Proton - που περιγράφεται ως μια σειρά από παρασκηνιακούς ελιγμούς που ωφέλησαν τον Μιχάλη Γ. Σάλλα, τον αυταρχικό πρόεδρο της Τράπεζας Πειραιώς - εφαρμόστηκε επανειλημμένα, πιο πρόσφατα, όταν η Πειραιώς αγόρασε τις ελληνικές επιχειρήσεις τριών κυπριακών τραπεζών τον περασμένο Μάρτιο, σε τιμή κατακύρωσης €524.000.000, και λίγους μήνες αργότερα αποκόμισε κέρδος €3.500.000.000 για τη συναλλαγή.
"Η θέση του διοικητή έχει γίνει πολύ ισχυρή, και δεν νομίζω ότι έχει υποβληθεί σε ουσιαστική εξέταση", δήλωσε ο Παύλος Ελευθεριάδης, καθηγητής νομικής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, ο οποίος έχει επικρίνει τον τρόπο με τον οποίο ειδικές ομάδες συμφερόντων στην Ελλάδα έχουν επεκτείνει την επιρροή και τη δύναμή τους τα τελευταία χρόνια. "Υπήρχε η θεαματική αποτυχία της Proton, και υπάρχουν ερωτήματα σχετικά με τη συμφωνία της Πειραιώς στην Κύπρο. Χρειαζόμαστε ριζική μεταρρύθμιση όλων των θεσμικών μας οργάνων - Συμπεριλαμβανομένης και της Τράπεζας της Ελλάδας".
Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί ο κ. Προβόπουλος έχει γίνει στόχος επικρίσεων. Έχει κάνει ελάχιστα για να αποκρύψει την χαμηλή εκτίμησή του για το πολιτικό κατεστημένο, επικρίνοντας ανοιχτά τις δημοσιονομικές πολιτικές του και ιδιωτικά τόσο το συντηρητικό κόμμα της Νέας Δημοκρατίας όσο και το αριστερής κλίσης ΠΑΣΟΚ, επειδή δεν επιτίθενται στα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας με περισσότερη δύναμη και ταχύτητα.
"Δεν είμαι σε αυτή τη δουλειά για να ευχαριστήσω τους πολιτικούς", δήλωσε ο κ. Προβόπουλος, 63 ετών, σε συνέντευξή του στο ευρύχωρο γραφείο του. "Δεν είμαι απλά ένας απλός πολίτης. Έχω πολύ μεγαλύτερες ευθύνες. Οι ενέργειές μου θα κριθούν στο μέλλον, αφού η σκόνη θα έχει κατακαθίσει και οι άνθρωποι είναι σε καλύτερη θέση να εκτιμήσουν τα αποτελέσματα".
Η ανώτερη θέση του στο διοικητικό συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η οποία, μαζί με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, επεδίωξαν ένα βάναυσο καθεστώς λιτότητας για την Ελλάδα, έχει τροφοδοτήσει τις υποψίες, ότι προσομοιάζει πιο στενά στους τεχνοκράτες των Βρυξελλών και της Φρανκφούρτης από όσο στον πολιορκούμενο ελληνικό λαό.
Και ο ίδιος αμφισβήτησε εμμέσως την εξουσία του κ. Σαμαρά, ο οποίος έγινε πρωθυπουργός το 2012 και ο οποίος ανέμενε ότι ο ρόλος του τραπεζικού εκλέκτορα θα προοριζόταν για τον πρωθυπουργό, όπως ήταν το έθιμο στην Ελλάδα.
Για δεκαετίες, η πολιτική επιρροή σε αυτή τη χώρα είναι σε άμεση συνάρτηση με την ικανότητα ενός πολιτικού να δανείζεται και να ξοδεύει, με τις τοπικές τράπεζες, κύριοι αγοραστές των ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου, να ενεργούν ως πρωταρχικοί διαμεσολαβητές. Υπό ένα καθεστώς λιτότητας, μια τέτοια προσέγγιση δεν είναι πλέον δυνατή. Και καθώς οι κυβερνήσεις έρχονται και παρέρχονται - μέχρι σήμερα, ο κ. Προβόπουλος έχει επιβιώσει πέντε πρωθυπουργών και επτά υπουργών οικονομικών - η δύναμη του διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας έχει μόνο στερεοποιηθεί.
Εκπαιδευμένος ως καθηγητής οικονομικών, ο κ. Προβόπουλος δεν είναι ακαδημαϊκός ελιτιστής. Το ύφος του – με αυτοπεποίθηση, αν όχι μαχητικός – έχει τη στάση ενός ανώτατου τραπεζικού στελέχους, ρόλος που εκτελούσε για μια δεκαετία πριν από την ανάληψη των ηνίων της Τράπεζας της Ελλάδας το 2008. Όπως το βλέπει ο ίδιος, η εμπειρία του ως αυστηρού διαπραγματευτή, είχε κρίσιμη σημασία για τις ελληνικές τράπεζες, στο να τις αποτρέψει από το να υποκύψουν στη σχεδόν μοιραία τραπεζική κρίση του περασμένου έτους και στην επανεμφάνισή τους τώρα με ένα νέο φορτίο κεφαλαίου, προσφορά του Ευρωπαίου φορολογούμενου.
Η απάντησή του στον τραπεζικό πανικό είχε την αίσθηση μιας στρατιωτικής εκστρατείας. Υπό την κάλυψη της νύχτας, αεροπλάνα από τη Φρανκφούρτη και άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες πέταξαν με παλέτες μετρητών, οι οποίες στη συνέχεια μεταφέρθηκαν με πλοία, φορτηγά και τρένα σε τράπεζες σε όλη τη χώρα. Και με τη μια ελληνική τράπεζα μετά την άλλη να βρίσκεται αντιμέτωπη με μια αποτυχία, η έξαρση των συγχωνεύσεων τραπεζών που ενορχήστρωσε σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, ήταν άνευ προηγουμένου.
"Η πείρα μου ως εμπορικού τραπεζίτη ήταν πολύ χρήσιμη", είπε. "Πιστεύω ότι κάναμε καλή δουλειά - Αν το τραπεζικό σύστημα δεν είχε προστατευεί, μάλλον θα έπρεπε να βγούμε από τη ζώνη του ευρώ".
Κατά τη διάρκεια του αγώνα να σωθεί η ελληνική οικονομία, είπε, νεύοντας σοβαρά προς την κατεύθυνση του γραφείου του, "το κέντρο βάρους ήταν ακριβώς εδώ".
Η εξαετής θητεία του κ. Προβόπουλου λήγει τον επόμενο Ιούνιο, και ενώ είναι σύνηθες για τους νέους πρωθυπουργούς να διορίζουν τους δικούς τους επικεφαλής των κεντρικών τραπεζών, ένας αυξανόμενος αριθμός τραπεζιτών και επενδυτών υποστηρίζουν, ότι ο κ. Προβόπουλος θα πρέπει να ανανεωθεί υπό το πρίσμα της εύθραυστης χρηματοπιστωτικής κατάστασης της χώρας. Αλλά η έρευνα της Proton θα μπορούσε να το αλλάξει αυτό.
Σε κάποιο βαθμό, στη συναλλαγή της Proton βρίσκεται η ουσία του τι έχει κάνει τον κ. Προβόπουλο μια πολωτική φιγούρα. Σχεδιασμένη γρήγορα στο τέλος του 2009 και στις αρχές του 2010, η συμφωνία βασίστηκε στις δεξιότητες διαχείρισης κρίσεων του κεντρικού τραπεζίτη και έδειξε την προθυμία του να βάλει ένα αβέβαιο στοίχημα, με την ελπίδα ότι το αποτέλεσμα ενός πιο σταθερού τραπεζικού συστήματος θα μπορούσε να δικαιολογήσει τους κινδύνους. Αλλά, επίσης, ρίχνει ένα όχι και τόσο κολακευτικό φως στο σκοτεινό δούναι και λαβείν ανάμεσα στους τραπεζίτες, τους ηγέτες των επιχειρήσεων και των κυβερνητικών αξιωματούχων, που από καιρό είναι συνώνυμο με την πορεία της Ελλάδας και που πολλοί πιστεύουν ότι βρίσκεται στη ρίζα της οικονομικής κατάρρευσης της χώρας.
Εκείνη την εποχή, ο κ. Λαυρεντιάδης καθόταν πάνω σε χρέος άνω των 2 δισεκατομμυρίων ευρώ. Η Πειραιώς, υπό τον κ. Σάλλα, έψαχνε να ξεφορτωθεί 31% των μετοχών της στην Proton, το οποίο είχε αποκτήσει το 2008.
Η συμφωνία, όπως την είδε ο κ. Προβόπουλος, θα έλυνε δύο προβλήματα: θα έδινε στην Πειραιώς μια αναγκαία έγχυση μετρητών και στην ασταθή Proton έναν νέο ιδιοκτήτη, ο οποίος υποσχέθηκε να επενδύσει και να σταθεροποιήσει το ίδρυμα.
Η συμφωνία με την Proton ανακοινώθηκε στις 29 του Δεκεμβρίου του 2009. Την επόμενη μέρα, ο κ. Λαυρεντιάδης μεταβίβασε €71.000.000 προς την Πειραιώς, σύμφωνα με το πόρισμα του εισαγγελέα – παρότι η πώληση δεν είχε επισήμως εγκριθεί από την διεύθυνση εποπτείας της κεντρικής τράπεζας.
Καθώς εβδομάδες πέρασαν χωρίς ένα νεύμα από την εποπτική αρχή, ο κ. Λαυρεντιάδης άρχισε να ανησυχεί ότι δεν θα αποκτήσει ποτέ τον έλεγχο της τράπεζας. Ο κ. Λαυρεντιάδης δήλωσε στους εισαγγελείς, ότι συναντήθηκε με τον κ. Σάλλα, τον πρόεδρο της Πειραιώς, στα τέλη Μαρτίου και είπε ότι είχε αποφασίσει να αποχωρήσει από τη συμφωνία.
"Μην το κάνεις αυτό", απάντησε ο κ. Σάλλας, σύμφωνα με τον κ. Λαυρεντιάδη. "Επιτρέψτε μου να καλέσω τον καλό μου φίλο Γιώργο Προβόπουλο, και θα κάνει ό,τι χρειάζεται για να εγκριθεί αυτή η συμφωνία".
Λίγες μέρες αργότερα, η κεντρική τράπεζα ενέκρινε την πώληση.
Η Τράπεζα Πειραιώς, σε δήλωσή της, ανέφερε: "Ο ισχυρισμός ότι η Τράπεζα Πειραιώς ή ο πρόεδρος της παρενέβησαν ανάρμοστα για να διευκολυνθεί η πώληση μετοχών της Τράπεζας Proton στον κ. Λαυρεντιάδη, δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την πραγματικότητα και αντανακλά την αποπροσανατολιστική υπερασπιστική γραμμή που πρόσφατα υιοθετήθηκε από τον κ. Λαυρεντιάδη, 28 ολόκληρους μήνες μετά την αρχική του δίωξη".
Στη βάση της υπεράσπισης του κ. Γ. Προβόπουλου είναι η άποψή του ότι κατά τη στιγμή της συναλλαγής, το Μάρτιο του 2010, ο κ. Λαυρεντιάδης είχε μια αρκετά ισχυρή φήμη ως επιχειρηματίας ώστε να εγκριθεί ως νέος ιδιοκτήτης τράπεζας στην Ελλάδα. Αυτό δεν ήταν, όμως, μια άποψη που συμμερίστηκε ο επικεφαλής της κεντρικής τράπεζας της Κύπρου, που απέρριψε μια προσπάθεια από τον κ. Λαυρεντιάδη να αγοράσει μια τράπεζα στην Κύπρο, κατά τη διάρκεια της ίδιας περιόδου, υποστηρίζοντας ότι τα οικονομικά του ήταν αμφίβολα.
Εκ των υστέρων, ο κ. Προβόπουλος είπε, πως δέχεται ότι ο κ. Λαυρεντιάδης ήταν ένας κακός ηθοποιός. Αλλά ο ίδιος απορρίπτει την αιτίαση ότι η πώληση της Proton και οι συμφωνίες της Πειραιώς στην Κύπρο αποκαλύπτουν εύνοια προς τον πρώην εργοδότη του ή σε ελληνικές τράπεζες γενικά.
"Πρώτη και μοναδική προτεραιότητα μου είναι να διασφαλιστεί η σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού τομέα", είπε ο κ. Προβόπουλος. Ο κ. Σάλλας της Πειραιώς ήταν διατεθειμένος να αναλάβει κινδύνους που οι άλλοι δεν ήταν, πρόσθεσε.
Όσο για τον κ. Λαυρεντιάδη, συνεχίζει να διακηρύττει την αθωότητά του.
"Αν είμαι ένοχος", είπε πρόσφατα στους εισαγγελείς, "το ίδιο ένοχοι είναι και ο κ. Σάλλας και ο κ. Προβόπουλος".».



Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2013

Η εξαπάτηση του λαού είναι τιμωρητέα



Στις αρχές του Οκτωβρίου που διανύουμε, ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου μεταξύ άλλων αιτήσεων για άρση βουλευτικής ασυλίας έστειλε κι αυτήν του Γιώργου Παπανδρέου μετά από μήνυση του απόστρατου αξιωματικού κ. Παναγιώτη Σταμάτη για  για το ενδεχόμενο «διασποράς ψευδών ειδήσεων» ή «οποιασδήποτε άλλης αξιόποινης πράξης» σε βάρος του εκλογικού σώματος, κατά την προεκλογική περίοδο του 2009. Κατόπιν αυτού αποκτά ενδιαφέρων το άρθρο του πρώην προέδρου του Αρείου Πάγου κ. Βασιλείου Κόκκινου (ναι αυτού που δίκασε και αθώωσε τον Ανδρέα Παπανδρέου πατέρα του ΓΑΠ) με τον ίδιο τίτλο στην εφημερίδα «Αξία» το Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011. Το άρθρο αυτό είναι το παρακάτω:
* * *
 Έχει καταλυθεί η Δημοκρατία και το Σύνταγμα από την παρούσα Κυβέρνηση Υπογραφές 30 βουλευτών της αντιπολίτευσης είναι αρκετές, για την ποινική δίωξη του Πρωθυπουργού βάσει του Συντάγματος.

Οι ευθύνες του Προέδρου της Δημοκρατίας… Κατά τον Ποινικό Κώδικα (άρθρο 162), όποιος εξαπατά εκλογέα, με οποιονδήποτε τρόπο, για να μεταβάλει το εκλογικό του φρόνημα, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών και με χρηματική ποινή. Ο πρωθυπουργός μας υποσχέθηκε στον ελληνικό λαό προεκλογικώς, κατά την ομιλία του στη Θεσσαλονίκη, στις αρχές Σεπτεμβρίου του 2009, ότι υπάρχουν χρήματα και θα δώσει αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, ανώτερες του πληθωρισμού. Όμως αμέσως μετά τις εκλογές μείωσε μισθούς και συντάξεις, έπραξε δηλαδή το αντίθετο εκείνου που είχε υποσχεθεί.

Ο αντιπρόεδρος του, για να δικαιολογήσει την εξαπάτηση του ελληνικού λαού, είπε ότι όλα τα κόμματα δεν τηρούν τις προεκλογικές τους υποσχέσεις. Άλλο είναι να προσπαθήσει ένα κόμμα να εκτελέσει το προεκλογικό του πρόγραμμα και να μην επιτύχει, και άλλο να μην επιχειρήσει καν την εφαρμογή του και από την πρώτη στιγμή να εφαρμόσει πολιτική αντίθετη του προγράμματος του.

Μετά τις εκλογές, προς δικαιολόγηση της καταφανούς εξαπατήσεως των Ελλήνων, ο πρωθυπουργός μας ισχυρίστηκε ότι δήθεν αγνοούσε την πραγματική οικονομική κατάσταση της χώρας. Ψεύδεται.
Ένας πολιτικός που ήταν υπουργός όλων των κυβερνήσεων του πατρός του, εμπνευστού της υπερχρεώσεως της χώρας, όπως και των κυβερνήσεων του κ. Σημίτη, είναι αδύνατον να αγνοεί την οικονομική κατάσταση της χώρας. Περαιτέρω, αποκαλύφθηκε πρόσφατα σε βιβλίο του πρώην υπουργού των Οικονομικών της Γερμανίας, κ. Steinmayer, ότι τον είχε ενημερώσει απολύτως για τα οικονομικά της Ελλάδος και ο κ. Παπανδρέου τού απήντησε ότι θα σκεφθεί αν θα διεκδικήσει την πρωθυπουργία.

Εξάλλου, ο κ. Αλμούνια εδήλωσε ότι πολύ προ των εκλογών, είχε ενημερώσει τους αρχηγούς των δύο μεγάλων κομμάτων της Ελλάδος για την οικονομική της θέση. Το αυτό δήλωσε και ο κ. Προβόπουλος. των μηνιαίων εκθέσεων του οποίου αδύνατο να λαμβάνει, και ελάμβανε, γνώση ο κ. Παπανδρέου. Πέραν τούτων, ο τελευταίος, σε συνέντευξή του προς τον κ. Κούλογλου, προ των εκλογών, είχε πει ότι όποια χώρα κατέφυγε στο ΔΝΤ καταστράφηκε και ο λαός της εξαθλιώθηκε.

Όμως. από πρόσφατη συνέντευξη του πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ, κ. Στρος-Καν, έγινε παγκοσμίος γνωστό ότι ο κ. Παπανδρέου, προ των εκλογών, συζητούσε μαζί του υπογείως, για το πώς θα υπαχθεί η Ελλάδα στο ΔΝΤ.

Υπογραμμίζεται ότι ο κ. Παπανδρέου δεν έδωσε καμία πειστική εξήγηση έως σήμερα αναφορικά με τον λόγο για τον οποίο παρέλειψε να δανεισθεί, αμέσως μετά την εκλογή του, όσα ποσά χρειαζόταν η χώρα. με χαμηλά επιτόκια, όπως όφειλε να πράξει. Αντί τούτου, εδήλωνε σε διεθνή ακροατήρια, ότι ο ελληνικός λαός είναι διεφθαρμένος και η οικονομία του πνέει τα λοίσθια, έχουσα την πορεία του «Τιτανικού».

Μετά τις δηλώσεις του αυτές, για τις οποίες επίσης δεν έχει δώσει καμία εξήγηση, άρχισε η αύξηση των επιτοκίων δανεισμού της Ελλάδος και έφτασαν τα spreads από 250 μονάδες σε 3.200! Επίσης, δεν εξήγησε έως τώρα, γιατί δεν δέχθηκε το δάνειο 20 δισ. ευρώ, που του προσφέρθηκαν επιπλέον των 7 δισ. που έλαβε η χώρα, με χαμηλό επιτόκιο. Από όλα αυτά προκύπτει κραυγαλέα η προσωπική ποινική ευθύνη του κ. πρωθυπουργού.

Θα έπρεπε, επομένως, σύμφωνα με το Σύνταγμα τριάντα (30) βουλευτές της αντιπολιτεύσεως, αντί να φλυαρούν ασκόπως προς παραμυθίαν του πενομένου ελληνικού λαού, να ζητήσουν με έγγραφό τους την άσκηση της νομίμου ποινικής διώξεως κατά του υπαίτιου, σύμφωνα με το Σύνταγμα. Συγχρόνως όμως, έχει καταστεί πασιφανές ότι η κυβέρνηση, μη εφαρμόσασα το προεκλογικό της πρόγραμμα και αθετήσασα τις υποσχέσεις της προς τον λαό, αποστέρησε εαυτήν του θεμελίου του δημοκρατικού πολιτεύματος, κατ” άρθρον 1 παρ. 2 του Συντάγματος, ήτοι της λαϊκής κυριαρχίας.

Ως εκ τούτου, οι αποφάσεις της και οι νόμοι της, ιδιαιτέρως δε αυτοί περί υπερφορολογήσεως των Ελλήνων και περί εκτάκτου εισφοράς και τέλους ακινήτων, είναι αντίθετοι προς το Σύνταγμα. Τόσο για τον ως άνω λόγο. όσο και διότι παραβιάζουν τα άρθρα του Συντάγματος 78 παρ. 2, περί απαγορεύσεως της αναδρομικής φορολογίας. 5 παρ. 10 που καθιερώνει την αρχή της συμμετοχής των πολιτών στα δημόσια βάρη αναλόγως το)ν οικονομικών δυνάμεών των, δηλαδή των εισοδημάτων των, 4 παρ. 2, που επιβάλλει την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως των πολιτών και 36 παρ. 1 περί παροχής εννόμου προστασίας.

Ένας πολίτης με ένα διαμέρισμα 150 τετραγωνικών και ετήσιο εισόδημα 5.000 ευρώ θα πληρώσει το ίδιο τέλος ακινήτου με εκείνον που είναι ιδιοκτήτης ομοίου ακριβώς διαμερίσματος, στην αυτή θέση, και έχει ετήσιο εισόδημα 200.000 ευρώ. Ανατίθεται η είσπραξη του τέλους τούτου στη ΔΕΗ, ενώ η Ολομέλεια του Συμβουλίου Επικρατείας έχει αποφανθεί, στην περίπτωση των παρκόμετρων του Δήμου, ότι δεν δύναται να ανατεθεί σε ανώνυμη εταιρεία εισπρακτική εξουσία του Δημοσίου.

Ο κ. Βενιζέλος χαρακτήρισε την έκτακτη φορολόγηση των ακινήτων ως τέλος, ενώ γνωρίζει ότι τούτο δεν είναι ανταποδοτικό και τα περί διασώσεως της περιουσίας των παιδιών και εγγονών μας διά της φορολογίας αυτής είναι απλώς μυθεύματα υπερβολικής φαντασίας. Καταργείται η δυνατότητα προσφυγής στη Διοικητική Δικαιοσύνη με την υποχρεωτική καταβολή του 50% της οφειλής και του δικαιώματος του εφόρου να ζητήσει τη μη αναστολή της πράξεως επιβολής φόρου. Στον αδυνατούντα να καταβάλει το τέλος ακινήτου δεν επιβάλλεται η συνήθης συνέπεια των φορολογικών παραβάσεων, αλλά η διακοπή της παροχής του ρεύματος, με συνέπεια να κοπεί τούτο σε μια πτωχή οικογένεια της Χίου με έξι (6) παιδιά, την ώρα που κοινωνικοί φορείς ζητούν από τους Έλληνες τον περιορισμό της υπογεννητικότητας.

Αλλά η σημερινή κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για το μέλλον της Ελλάδος. Για αυτό και διευκολύνει και συνιστά τη μετάβαση των νέων σε άλλες χώρες για να εργασθούν. Θα μείνουν έτσι στην Ελλάδα οι γέροντες συνταξιούχοι με τη γνωστή μοίρα τους. Αυτό δεν είναι έγκλημα κατά της χώρας; Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αντί να συνιστά επιείκεια προς τους μη έχοντες, θα έπρεπε, κατά τα άρθρα 35 παρ. 2 εδ. δ” και 42 του Συντάγματος, να αναπέμψει στη Βουλή τους άνω αντισυνταγματικούς νόμους της κυβερνήσεως, η οποία έχει απολέσει το θεμέλιο της Δημοκρατίας, μη εφαρμόσασα το προεκλογικό πρόγραμμά της.

Ναι μεν έχει κακώς καταργηθεί το προνόμιο του ανωτάτου άρχοντος να προκηρύσσει εκλογές σε περίπτωση δυσαρμονίας μεταξύ κυβερνήσεως και λαϊκού φρονήματος, παραμένει όμως το άνω προνόμιο της αναπομπής στη Βουλή αντισυνταγματικών νομοσχεδίων. Αν αυτό δεν ασκηθεί τώρα, πότε θα εφαρμοστούν οι άνω διατάξεις; Το κράτος στην ουσία έχει καταλυθεί. Καταλαμβάνονται τα υπουργεία από πολίτες και οι υπουργοί αναζητούν καταλλήλους χώρους για να συναντήσουν τους εκπροσώπους της τρόικας. Εμποδίζεται η λειτουργία των χειρουργείων του Αντικαρκινικού Νοσοκομείου «ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ» και η Διοίκηση δεν αποτολμά να ζητήσει την επέμβαση της Εισαγγελίας. Και ο υπουργός των Οικονομικών καλεί τους Έλληνες να πληρώσουν φόρους για να καταβληθούν μισθοί και συντάξεις του Νοεμβρίου.

Ώστε το δάνειο των 110 δισ. ευρώ του Μνημονίου έγινε μόνο για να πληρωθούν οι τοκογλύφοι δανειστές μας; Και χάριν αυτών το δημόσιο χρέος μας μέσα σε δύο χρόνια έφθασε το 150% του ΑΕΠ;

Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2013

Στον ΑΝΤ1 και η Τουρκική σειρά «Άλωση»;



Ακόμη ένα σκαλί στην κλίμακα υποτέλειας στους Τούρκους. Από την κερκόπορτα που άνοιξε ο ΑΝΤ1 προβάλλοντας στη ζώνη prime time Τουρκικες σειρές, όχι αν τις πρόβαλε σε άλλη ζώνη θα είχε διαφορά, θα περάσουν σύντομα μαθήματα Ελληνικής Ιστορίας από την Τουρκική σκοπιά. Βέβαια να συγκρίνουμε τις πολιτικές των δυο χωρών, σχετικά με την ιστορία. Ενώ οι γείτονές μας κάνουν ιστορικές σειρές, από τη δική τους σκοπιά, εμείς στα σχολεία μιλάμε για «συνωστισμό στην προβλήτα της Σμύρνης. Κι όταν αποσύραμε το συγκεκριμένο σχολικό εγχειρίδιο κάναμε την συγγραφέα του βουλευτή του Ελληνικού κοινοβουλίου.
 * * *
 «Αλωση» στην εθνική μας συνείδηση, στην ιστορία μας, στην ελληνική γλώσσα και στον πολιτισμό.
Οι φόβοι που εξέφρασε σε δημοσίευμά της περασμένης Τετάρτης (16/10) η «δημοκρατία», ότι δηλαδή είναι πολύ πιθανό να βρεθεί κανάλι- αγοραστής στην ελληνική αγορά που θα παραχωρήσει στέγη στον «Μωάμεθ Β' τον Πολιορκητή», επιβεβαιώθηκαν. Η εφημερίδα αναρωτιόταν αν η νέα τουρκική σειρά «Αλωση», που αναφέρεται στην πτώση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, θα προβληθεί από κάποιο ελληνικό κανάλι. Σήμερα σας έχουμε την απάντηση.
Δεν μας φτάνει ο «Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής» και όλες οι θηριωδίες του -ο οποίος, σημειωτέον, επιστρέφει δριμύτερος τη Δευτέρα 21 Οκτωβρίου στον ΑΝΤ1, στις 21.15 το βράδυ, αφού το κανάλι εξασφάλισε δύο ακόμη κύκλους επεισοδίων- λίαν συντόμως θα υποστούμε και την τηλεοπτική παρουσία του «Μωάμεθ Β, του Πολιορκητή»!
Πρόκειται για την τουρκική σειρά «Fatih» (Αλωση), που έκανε πρεμιέρα στα τέλη Σεπτεμβρίου στο Kanal D, η οποία αναφέρεται (με... βάρβαρο για την ιστορική αλήθεια τρόπο) στην Αλωση της Κωνσταντινούπολης στις 29 Μαΐου του 1453 από τον σουλτάνο Μωάμεθ Β' (που υποδύεται ο Μεχμέλ Ακίγ Αλακούρτ). Την είδηση μας επιβεβαίωσε...
στην παρουσίαση προγράμματος του ΑΝΤ1 ο ίδιος ο διευθυντής προγράμματος του καναλιού Γιάννης Λάτσιος. Οταν τον ρωτήσαμε για την εν λόγω παραγωγή, κούνησε το κεφάλι του καταφατικά, χαμογέλασε με νόημα και απάντησε σιβυλλικά: «Θα δείτε».
Σε περίπτωση λοιπόν που ο ΑΝΤ1 έχει αγοράσει και αυτή την τηλεοπτική σειρά προς χάριν της θεαματικότητας, τότε το ίδιο το γεγονός αποτελεί πρόκληση για τα ελληνικά ιστορικά δεδομένα.
Γιατί ναι μεν η «Αλωση» εστιάζει -όπως και η σειρά «Σουλεϊμάν»- στις τρεις γυναίκες, στο χαρέμι του σουλτάνου και στις ίντριγκες μεταξύ των παιδιών του για την κατάκτηση της εξουσίας, αλλά κανείς δεν μπορεί να μη σταθεί στις ιστορικές ανακρίβειες που ακούγονται μέσα από τις σειρές του είδους, με στόχο να περάσει η τουρκική προπαγάνδα διά της πλαγίας οδού. Μάλιστα, από τα πρώτα επεισόδια (που σάρωσαν σε τηλεθέαση στη γείτονα χώρα) οι Ελληνες εμφανίζονται λιπόψυχοι μπροστά στους κυρίαρχους Οθωμανούς.




Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013

Τα μυστικά της Ακρόπολης



Οι περισσότεροι Έλληνες, αλλά και πάρα πολλοί ξένοι έχουν βρεθεί τουλάχιστον μία φορά στον ιερό βράχο της Ακρόπολης.
Πολλοί όμως από όσους πήγαν εκεί δεν ήξεραν το παραμικρό για τα μυστικά που κρύβονταν κάτω από τα πόδια τους…
Η Ακρόπολη δεν είναι μόνο ένα από τα πιο γνωστά αρχαιολογικά μνημεία του κόσμου που στολίζεται από μερικά από τα ομορφότερα κτίσματα της ελληνικής αρχαιότητας, αλλά είναι παράλληλα και ένας τόπος που κρύβει πολλά και σημαντικά μυστικά.
Σύμφωνα με την συμβατική ιστορία, δεν είναι γνωστό το πότε η Ακρόπολη κατοικήθηκε για πρώτη φορά. Οι απόψεις σχετικά με τους πρώτους οικισμούς στην Ακρόπολη ποικίλουν σε ένα φάσμα που αρχίζει από την 3η και τελειώνει στην 6η χιλιετία προ Χριστού.
Οι αρχαιολόγοι παραδέχονται ότι στην Ακρόπολη υπάρχουν πολλά οικοδομικά επίπεδα, κάποια από τα οποία παραμένουν άγνωστα ακόμα και σήμερα. Αυτό συμβαίνει επειδή, κάθε φορά που κτιζόταν η Ακρόπολη, τα νέα οικοδομήματα χτίζονταν πάνω στα προηγούμενα.
Και δεν θα ήταν επιτρεπτό για κανέναν λόγο, για να βρούμε τι κρύβεται στις αρχαιότερες στρώσεις, να δημιουργήσουμε οποιοδήποτε πρόβλημα στις νεότερες. Η Ακρόπολη λοιπόν έχει πολλά μυστικά ακόμα που περιμένουν να ανακαλυφθούν.
Στην νότια πλευρά της Ακρόπολης μάλιστα έχουν βρεθεί μεγάλα κομμάτια πέτρας.
Αυτό γέννησε την υποψία ότι έχουν αφαιρεθεί με κάποιον τρόπο από το εσωτερικό του βράχου. Ως εκ τούτου θα ήταν πολύ πιθανό κάτω από την Ακρόπολη να υπάρχουν υπόγειοι θάλαμοι και στοές.
Ερευνώντας το θέμα, μπορούμε με ασφάλεια να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι κάτω από την Ακρόπολη υπάρχουν υπόγειες δίοδοι οι οποίες καταλήγουν σε πολλά σημεία της Αττικής.
Αν και η πρόσβαση σήμερα σε τέτοιες στοές είναι πολύ δύσκολη, σε άλλες εποχές κάτι τέτοιο δεν ίσχυε και έτσι έχουμε διάφορες μαρτυρίες οι οποίες μας μιλούν για ένα εκτεταμένο δίκτυο στοών στην Αττική με κέντρο την Ακρόπολη.
Μία αρχαία αναφορά που αποκαλύπτει όχι απλά ότι υπήρχαν στοές κάτω από την Ακρόπολη, αλλά και πως – τότε τουλάχιστον – υπήρχε υπόγεια επικοινωνία με κάποιο παραθαλάσσιο μέρος, είναι αυτή του Παυσανία του περιηγητή που έζησε τον 2ο μετά Χριστόν αιώνα.
Έγραψε λοιπόν ο Παυσανίας: «στι δ κα οκημα ρέχθειον καλούμενον· πρ δ τς σόδου Διός στι βωμς πάτου, νθα μψυχον θύουσιν οδέν, πέμματα δ θέντες οδν τι ον χρήσασθαι νομίζουσιν.
σελθοσι δέ εσι βωμοί, Ποσειδνος, φ ο κα ρεχθε θύουσιν κ του μαντεύματος, κα ρωος Βούτου, τρίτος δ φαίστου· γραφα δ π τν τοίχων το γένους εσ το Βαυταδν κα —διπλον γάρ στι τ οκημα—[κα] δωρ στν νδον θαλάσσιον ν φρέατι. τοτο μν θαμα ο μέγα· κα γρ σοι μεσόγαιαν οκοσιν, λλοις τε στι κα Καρσν φροδισιεσιν· λλ τόδε φρέαρ ς συγγραφν παρέχεται κυμάτων χον π νότ πνεύσαντι. κα τριαίνης στν ν τ πέτρ σχμα· τατα δ λέγεται Ποσειδνι μαρτύρια ς τν μφισβήτησιν τς χώρας φανναι.» (Ελλάδος περιήγησις, Αττικά, 26, [5]).
Σύμφωνα με τον Παυσανία λοιπόν, στο Ερεχθείο υπάρχει ένα «φρέαρ» που έχει σχήμα τρίαινας, μέσα από το οποίο, κάθε φορά που έπνεε νότιος άνεμος, ακούγονταν ήχοι κυμάτων.
Το χάσμα αυτό όντως υπάρχει στο Ερεχθείο και, κατά τους αρχαίους χρόνους είχε λατρευτική σημασία καθώς οι αρχαίοι απέδιδαν την δημιουργία του στον Ποσειδώνα, τον θεό της θάλασσας.
Ο ήχος των κυμάτων που ακουγόταν μέσα από αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να συνεπάγεται πως υπήρχε – αν δεν υπάρχει ακόμα – υπόγεια επικοινωνία της Ακρόπολης με την θάλασσα.
Μια άλλη σημαντική πηγή που μας αποκαλύπτει ότι υπάρχουν διάφορες υπόγειες σήραγγες κάτω από την Αττική είναι και το γεγονός ότι η Ιστορία παραδέχεται ότι οι στοές αυτές χρησιμοποιήθηκαν από τους Έλληνες κατά τον καιρό της επανάστασης του 1821.
Και μετά όμως την απελευθέρωση της Ελλάδος, τα σπήλαια δεν ξεχάστηκαν, αλλά έγιναν λημέρια ληστών, όπως του περιβόητου λήσταρχου Νταβέλη, ο οποίος με ορμητήριο το σπήλαιο της Πεντέλης που πήρε το όνομά του, μέσα από τις υπόγειες στοές, μπορούσε να εμφανίζεται σχεδόν σε όποιο σημείο της Αττικής ήθελε και μετά να εξαφανίζεται πάλι μέσα από τα σπήλαια αυτά.
Αργότερα, τον καιρό της γερμανικής κατοχής και συγκεκριμένα την νύχτα μεταξύ 30 και 31 Μαΐου 1941, ο Λάκης Σάντας και ο Μανώλης Γλέζος (φωτο δεξιά) ανέβηκαν στον φυλαγμένο από τους Γερμανούς βράχο της Ακρόπολης κρυφά μέσα από σπήλαιο, κατέβασαν την γερμανική σημαία και έφυγαν απαρατήρητοι πάλι με τον ίδιο τρόπο.
Δεδομένου του ότι οι Γερμανοί φύλαγαν τα Προπύλαια ώστε κανείς να μην μπορεί να μπει από εκεί και του ότι ο βράχος της Ακρόπολης είναι απροσπέλαστος από κάθε άλλη πλευρά, ο μόνος τρόπος για να ανέβουν στην Ακρόπολη ήταν μέσα από τα σπήλαια.
Το ότι η σημαία των Γερμανών κατέβηκε μέσα στην νύχτα κρυφά λοιπόν, αποτελεί απόδειξη της ύπαρξης των στοών αυτών.
Εκτός όμως από τα ιστορικά στοιχεία για την ύπαρξη στοών κάτω από την Ακρόπολη και κάτω από την Αττική γενικότερα, αξίζει να αναφέρουμε πως είναι γεωλογικά αποδεδειγμένο πως κάτω από την Ακρόπολη υπάρχει νερό.
Το νερό αυτό αποδεδειγμένα δεν είναι στάσιμο αλλά κινείται· έρχεται από κάπου και καταλήγει κάπου αλλού. Το νερό όμως δεν θα μπορούσε να κινηθεί με την μορφή υπόγειων ποταμών, σε περίπτωση που η γη ήταν απολύτως συμπαγής. Αυτό λοιπόν ενισχύει ακόμα περισσότερο την άποψη ότι κάτω από την Αττική υπάρχουν στοές, σήραγγες και σπήλαια.
Σημαντικές μαρτυρίες για την ύπαρξη διάφορων υπογείων στοών κάτω από την Αττική, είναι και αυτές των εργατών που εργάστηκαν για την κατασκευή του μετρό στην Αθήνα.
Λέγεται ότι, κατά την διάρκεια των εργασιών, οι εργάτες εντόπισαν πληθώρα υπογείων σηράγγων, άλλες από τις οποίες ήταν υπόγειοι χείμαρροι και άλλες από τις οποίες είχαν αρχαιολογικό ενδιαφέρον, καθώς μέσα τους βρέθηκαν χιλιάδες αρχαιολογικά ευρήματα, πολλών από τα οποία αγνοείται η τύχη.
Εικάζεται δε πως αν κάποιος που δεν ξέρει τις υπόγειες στοές της Αττικής καταφέρει και διεισδύσει σε αυτές, κινδυνεύει προχωρώντας να βρεθεί να περπατάει στις ράγες του μετρό!
Δεν αποκλείεται λοιπόν η πρόσβαση σε ορισμένες από τις στοές αυτές να είναι δυνατή και από κάποια σημεία του υπόγειου σιδηροδρομικού δικτύου του μετρό Αθηνών.
Όπως και να ‘χει όμως, κανείς, μέχρι στιγμής, δεν έχει διαψεύσει τα όσα λέγεται πως βρέθηκαν κάτω από την επιφάνεια της γης, τον καιρό των εργασιών για την διάνοιξη των σηράγγων του μετρό.
Αν υπάρχει όμως ένα τέτοιο υπόγειο δίκτυο στοών κάτω από την Αθήνα και αν οι αρχαίοι ήξεραν για την ύπαρξή του, γεννιέται η απορία ως τι τα χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι.
Το γεγονός ότι κοντά σε κάθε μεγάλη έξοδο του υπογείου δικτύου στοών βρίσκεται και κάποιο μεγάλο αρχαίο ελληνικό ιερό, ενώ σε μικρότερες εισόδους υπάρχουν κι εκεί αρχαίοι βωμοί, μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι στοές χρησιμοποιούνταν από τους ιερείς των μεγάλων ιερατείων της αρχαιότητας, όπως για παράδειγμα το ιερατείο της Αθηνάς στην Ακρόπολη και το ιερατείο της Δήμητρας στην Ελευσίνα…