Καταγγέλλει ως διαπλοκή αυτούς που προσκυνούσε!

Τι κρύβεται πίσω από τη ρήξη του Μητσοτάκη με το συγκρότημα Μαρινάκη, αποκαλύπτει ο Μανώλης Κοττάκης σε άρθρο του στη «δημοκρατία» της Τρίτης 26 Μαρτίου.

• • •

Οσα δεν φέρνει ο χρόνος τα φέρνει η ώρα. Η διάλυση της συμμαχίας που έφερε τον Κυριάκο Μητσοτάκη στην αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας και την πρωθυπουργία προκαλεί, μέσα σε ελάχιστα εικοσιτετράωρα, πολιτικές εξελίξεις και ανακατατάξεις που κυοφορούνταν πίσω από τις κουρτίνες τα δύο τελευταία χρόνια. Και με το ζόρι δεν εκδηλώνονταν, καθώς οι συνθήκες δεν ήταν πολιτικά ώριμες. Τώρα είναι. Οι δυσαρέσκειες των ολιγαρχών συναντώνται με την πραγματικότητα -που εμείς αποκαλύπτουμε μόνοι μας καιρό τώρα, με συνέπεια και σταθερότητα- και ξεσκεπάζουν την αλήθεια.

Η οποία είναι η εξής: αυτή η Ν.Δ. είναι μιας μεγαλύτερης διάρκειας νοητή συνέχεια της Ν.Δ. του 1990-1993, βασικά συστατικά στοιχεία της οποίας ήταν οι υποκλοπές, τα σκάνδαλα, η διαφθορά, η αποστροφή σε καθετί δεξιό, η διακυβέρνηση μόνο με φιλελευθέρους και κεντρώους, και, το κυριότερο, η συμπόρευση και η συναλλαγή με τη διαπλοκή της εποχής, η οποία είχε συνασπιστεί προσκαίρως μαζί της για να τιμωρήσει τον Ανδρέα Παπανδρέου, που θέλησε να ανατρέψει με τον Κοσκωτά τις ισορροπίες στον Τύπο. (Η ίδια διαπλοκή συνασπίστηκε και το 2009, καιροσκοπικά, υπέρ του Γιώργου Παπανδρέου, προκειμένου να τιμωρήσει τον Καραμανλή για τον «βασικό μέτοχο». Οπως συνασπίστηκε και το 2019 υπέρ του Κυριάκου Μητσοτάκη για να τιμωρήσει τον Τσίπρα, που απείλησε τα συμφέροντά της.)

Σε εκείνη τη διαπλοκή, της δεκαετίας του 1990, έδωσε τις πρώτες τηλεοπτικές άδειες η Ν.Δ. Η Ν.Δ. του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη ήταν αυτή που τη γιγάντωσε, με αντάλλαγμα την επικοινωνιακή υποστήριξή της. Οταν όμως ο τρόπος διακυβέρνησης εκείνης της περιόδου, ιδιαίτερα εις ό,τι αφορά τη λεγόμενη «διανομή της πίτας των κρατικών προμηθειών», προκάλεσε ισχυρές δυσαρέσκειες στις οικονομικές δυνάμεις του τόπου που είχαν πλέον ηλεκτρονικά ΜΜΕ στην κατοχή τους, τότε εκείνες ενώθηκαν και έριξαν από την εξουσία τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Κι ας ευεργετήθηκαν από αυτόν με τις τηλεοπτικές άδειες, με τις ψηφιακές παροχές και με τα δημόσια έργα! Η πολιτική είναι άφιλη, δυστυχώς, χωρίς συναισθήματα. Οι συμμαχίες που δεν εδράζονται σε στέρεες ηθικές αξίες έχουν πάντοτε ημερομηνία λήξης.

Η περίοδος που διανύουμε έχει τις ίδιες ακριβώς αναλογίες. Πρόκειται για ίδιο ακριβώς μοντέλο διακυβέρνησης της χώρας, με την ίδια πολιτική σχολή στην εξουσία, με τις ίδιες περίπου διαπλεκόμενες συμμαχίες, με ολίγον μεγαλύτερη ημερομηνία λήξης των συμμαχιών σε σύγκριση με το 1990-1993. Τότε ήταν βραχύβια – κράτησε μόλις τρία χρόνια. Τώρα διαρκεί πάνω από πέντε χρόνια, γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης μετεξέλιξε το μοντέλο και απέφυγε τα λάθη του πατρός του.

Αλλά, δεδομένου ότι η φιλοσοφία της διακυβέρνησης παρέμεινε ακριβώς η ίδια («“ακούω” τους πολιτικούς μου αντιπάλους, μοιράζω κρατικές επιδοτήσεις στα ΜΜΕ, δημιουργώ καρτέλ ευνοουμένων στην αγορά, συρρικνώνω τον ανταγωνισμό υπέρ ημέτερων επιχειρηματικών δυνάμεων»), η Ιστορία μετατρέπεται σε ειρωνεία! Αυτοί που πήραν τις επιπλέον τηλεοπτικές άδειες από τη Ν.Δ. (την έκτη πανελλαδική) πρωταγωνιστούν στην επίθεση εναντίον του μέχρι χθες συμμάχου και ευεργέτη τους για λόγους που αφορούν τους ίδιους και ανατρέχουν κυρίως στην περίοδο των υποκλοπών. Τα σχοινιά μοιάζει να έχουν κοπεί.

Από την Κυριακή το μεσημέρι, που κυκλοφόρησε η εφημερίδα «Το Βήμα» με ένα θέμα πράγματι γνωστό σε εμάς (το οποίο «θάφτηκε» όμως πέρυσι από τα κανάλια), την κοπτοραπτική που έγινε στους διαλόγους του σταθμάρχη από τη μονταζιέρα, το συγκρότημα Μαρινάκη, βασικός πυλώνας και σύμμαχος της διακυβέρνησης του κυρίου Μητσοτάκη, στέκεται πλέον ευθέως απέναντί του. Και ο τηλεοπτικός σταθμός Mega, ο οποίος αδειοδοτήθηκε από τη Νέα Δημοκρατία, και η εφημερίδα «Το Bήμα» και εν μέρει τα «Νέα». Και το δυστύχημα για τον κύριο Μητσοτάκη είναι πως αδυνατεί να είναι πειστικός όταν ισχυρίζεται με διαρροές πως «τα οικονομικά συμφέροντα θέλουν να αποσταθεροποιήσουν την κυβέρνησή του», διότι μέχρι χθες ήταν «ένα» («νύχι κρέας», όπως θα ‘λεγε και η Αλέκα Παπαρήγα) με αυτά τα οικονομικά συμφέροντα.

Εκείνος τα εξέθρεψε και τα γιγάντωσε το 2019, όπως ακριβώς ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης το 1989. Ημουν παρών στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης του 2020, όταν ο πρωθυπουργός ζήτησε συγγνώμη σε αυτά τα οικονομικά συμφέροντα, λέγοντας ότι «αυτό δεν πρόκειται να επαναληφθεί και ήταν αστοχία», όταν εκείνα διαμαρτυρήθηκαν για την απουσία των μισών βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας από την ψηφοφορία για την άρση της ασυλίας του Παύλου Πολάκη, ο οποίος ήταν τότε σε διαμάχη με το συγκρότημα του λιμένος. Το να καταγγέλλει σήμερα λοιπόν αυτούς που κατ’ επανάληψιν προσκύνησε, υποβάλλοντας δημοσίως τα σέβη του, είναι τουλάχιστον πολιτικό ανέκδοτο. Οπως του γράψαμε στις 9/11/2022 και γίναμε δυσάρεστοι, «όπως έστρωσε θα κοιμηθεί».

Ομως, το ξήλωμα του πουλόβερ, από ό,τι φαίνεται, δεν θα περιοριστεί στις σχέσεις του Μεγάρου Μαξίμου με το λιμάνι. Απλώνεται. Η ανακατάταξη είναι ευρύτερη και περιλαμβάνει και άλλες μιντιακές δυνάμεις, με διαφορετικά χαρακτηριστικά, για εντελώς διαφορετικούς λόγους. Λίγο πριν ντυθεί στο χακί ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Στέφανος Κασσελάκης παρακάθισε σε γεύμα που παρέθεσε προς τιμήν του στο Φάληρο η ηγεσία της εφημερίδας «Καθημερινή», παρούσας της ιδιοκτησίας της. Γνωρίζουμε τους πλήρεις διαλόγους, αλλά δεν μας αφορούν. Ας κρατήσουμε ότι, μετά την επίσκεψη αυτή, η έγκυρη εφημερίδα δημοσίευσε μεγάλη συνέντευξη του κυρίου Κασσελάκη στο κυριακάτικο φύλλο της.

Ο τηλεοπτικός σταθμός Σκάι είναι επίσης αυτή τη στιγμή αμφιταλαντευόμενος. Βλέπει τη ζημιά που του έκανε η ταύτισή του με το Μέγαρο Μαξίμου και εξετάζει το ενδεχόμενο να εγκαταλείψει την ψυχαγωγία και να γίνει αποκλειστικά ενημερωτικός, όπως τις παλιές καλές εποχές της ακμής του. Πλησιάζει η ώρα που τα «πρώτα βιολιά» του θα πρέπει να επιλέξουν μεταξύ της νέας γραμμής της ιδιοκτησίας και της κυβερνητικής επιχειρηματολογίας. Δεν θα είναι εύκολο. Περίπτωση να παρέμβει ξανά πρωθυπουργός στα εσωτερικά διοικητικά σταθμού δεν πρόκειται να υπάρξει στο μέλλον.

Ο ανοδικός τηλεοπτικός σταθμός Star της οικογένειας Βαρδινογιάννη, με την εξαιρετική δημοσιογραφική δουλειά και τα ρεπορτάζ του για τα Τέμπη, είναι στην πρώτη γραμμή των αποκαλύψεων τον τελευταίο μήνα. Και με τη συνέντευξη της Ευρωπαίας εισαγγελέως Κοβέτσι και με τις αποκαλύψεις για την επιθεωρήτρια Δημόσιας Διοίκησης, που έφυγε στο εξωτερικό μετά την υποβάθμιση της έρευνάς της για την ασφάλεια του ΟΣΕ. Ο τηλεοπτικός σταθμός Open, ο οποίος στη διάρκεια της πενταετίας κατά περιόδους άσκησε ισχυρή κριτική στην κυβέρνηση, είναι επίσης στην πρώτη γραμμή των αποκαλύψεων. Και, βεβαίως, ο διαχρονικά θεσμικός ΑΝΤ1 εσχάτως κρατά διακριτικές αποστάσεις, χωρίς για την ώρα μεγάλες ανατροπές στην πολιτική του.

Αίφνης, λοιπόν, ζούμε μια ξαφνική μετατόπιση του μιντιακού κέντρου βάρους. Οσο αφύσικη ήταν η πλήρης ταύτιση των μέσων ενημέρωσης με την κυβέρνηση Μητσοτάκη, άλλο τόσο αφύσικη είναι και η αιφνίδια απομάκρυνσή τους από αυτήν. Αυτό όμως δεν αλλάζει την πολιτική ουσία: δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται. Τα μέσα ενημέρωσης, ανεξάρτητα από τα ίδια τα συμφέροντά τους, τα οποία ενδεχομένως έχει θίξει η κυβέρνηση με αποφάσεις της, παρακολουθούν τις τάσεις της κοινής γνώμης και διαπιστώνουν πλέον ότι καταλληλότερος πρωθυπουργός είναι ο κανένας.

Η εμμονή του πρωθυπουργού να παίζει μόνος, χωρίς κανέναν αντίπαλο (που μοιάζει απολύτως με την εμμονή του μέχρι πρότινος βασικού μιντιάρχη συμμάχου του, ο οποίος ήθελε να καταργήσει τον ανταγωνισμό και να εξαφανίζει τους αντιπάλους του), δημιούργησε την ανωμαλία: την ανωμαλία της γενικής απόρριψης του πολιτικού συστήματος και της πλειοψηφίας τού «κανενός». Αυτή τη στιγμή ζούμε τα πρώτα επεισόδια μιας νέας συγκλονιστικής περιόδου, στην οποία μπορεί να δοθεί ο τίτλος «Απώλεια στήριξης». Η εφημερίδα μας θα τα καταγράψει στο σύνολό τους με υπευθυνότητα και έγνοια για τη μοίρα αυτής της πατρίδας. Πάνω από πρόσωπα και πάνω από κόμματα. Και, κυρίως, πάνω από σκοπιμότητες. Οι καιροί ου μενετοί.

Η παγίδα του να καλείς αριθμό 801 ΧΧΧ ΧΧΧΧ

 

Πρόσφατα χρειάστηκε να τηλεφωνήσω σ΄ ένα υπερκατάστημα, για κάποιο θέμα που αφορούσε ένα προϊόν που αγόρασα. Έψαξα να βρω το τηλέφωνό τους και βρήκα κάποιον αριθμό του τύπου 801 XXX XXXX.

Προβληματίστηκα λίγο, επειδή είχα κάποια χρόνια μα καλέσω παρόμοιο αριθμό, και θυμήθηκα πως παλιά ο δημόσιος, τότε, ΟΤΕ είχε προώθησε στις επιχειρίσεις τους αριθμούς που ξεκινούσαν από 800 και 801. Ο σκοπός του ήταν για να μη χρεωνόμαστε πολλά, όταν βρισκόμαστε στην αναμονή. Βλέπεις τότε χωρίς πάγιο ή έστω ήταν μικρό, υπήρχε χρονοχρέωση στις υπεραστικές κλήσεις έτσι η αναμονή πληρωνόταν. Και αδρά μερικές φορές. Οπότε με αυτούς τους τηλεφωνικούς αριθμούς ή δεν χρεωνόμασταν καθόλου ή ήταν μία αστική μονάδα όσο και να μιλήσουμε.

Έκανα την κλήση και μέσα σ’ αυτά που πληροφορήθηκα μόλις κάλεσα, αφού με ευχαρίστησαν γι’ αυτό ήταν, πως «το κόστος της κλήσης είναι μία αστική μονάδα, που ίσως να μη περιλαμβάνεται στο δωρεάν χρόνο του συμβολαίου σας». Μίλησα και «δεν έγινε η δουλεία μου» . Οπότε χρειάστηκε να ξανατηλεφωνήσω

Προσπάθησα να ξανατηλεφωνήσω μ‘ ένα καρτοκινητό, που ούτως ή άλλως θα έβαζα χρόνο ομιλίας. «Δεν μ’ άφησε να κάνω την κλήση» και ξανακάλεσα από το σταθερό του σπιτιού μου. Το  πρόβλημά μου τελικά λύθηκε.

Από περιέργεια έψαξα να δω τη χρέωση που είχα γι΄ αυτές τις δυο κλήσεις και είδα πως είναι κάτω από 0,10 € η κλήση.  Είδα όμως πως στους τρόπους επικοινωνίας το κατάστημα στο οποίο τηλεφώνησα πρέπει να έχει και κάποιον «σταθερό» αριθμό τηλεφώνου για κινητά. Και πράγματι υπήρχε.

Οι αριθμοί δηλαδή αυτοί, είναι πια ξεπερασμένοι. Μια που δεν έχουν νόημα ύπαρξης, αφού τα συμβόλαια των σταθερών τηλεφώνων μας, που συνδυάζονται με παροχή Internet ίσως και συνδρομητικής τηλεόρασης, μας δίνουν «απεριόριστες κλήσεις δωρεάν σε σταθερά». Τα σημερινή εποχή το τηλέφωνο που ξεκινά από 801, μια αυτό που ξεκινά από 800 είναι πράγματι δωρεάν, φέρνει ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα. Επιβαρύνουν πια τον χρήστη αντί να τον «ελαφρύνουν» όπως ήταν ο σκοπός για τον οποίο δημιουργήθηκε.  Θα μου πείτε με λιγότερο από 0,10 € τη κλήση; Ναι τόσο λίγο.

Και να μην πούμε πως ο αριθμός αυτός εξελίσσεται ως μια καλοστημένη κομπίνα του ΟΤΕ. COSMOTE πια. Που προφανώς χρεώνει πιο πολύ τις επιχειρήσεις - πελάτες της που έχουν τέτοιους αριθμούς. Και οι πάροχοι σταθερής τηλεφωνίας του καλούντα χρεώνουν παραπάνω τον πελάτη τους. Έτσι είναι όλοι ευχαριστημένοι γιατί η COSMOTE «μαδάει» τους πελάτες του, που αγοράζουν τέτοιον αριθμό και οι υπόλοιποι πάροχοι σταθερής του δικούς τους που δεν καλύπτονται οι κλήσεις αυτές μέσα στο Δωρεάν χρόνο ομιλίας που παρέχουν.

Αυτό που κατάλαβα, είναι πως:  Να ΜΗΝ καλούμε τους αριθμούς 801 παρά τα αντίστοιχα σταθερά που δίνουν όλες οι εταιρείες για κλήσεις από κινητό. Επειδή τα 801 δεν μπορούμε να τα καλέσουμε από κινητό, όλες οι εταιρείες που έχουν αριθμό 801 δίνουν παράλληλα και ένα σταθερό (τύπου 210 ή 211) για να μπορούν να το καλέσουν οι χρήστες από κινητό.

Όσοι λοιπόν έχουμε στο πρόγραμμά σας ΔΩΡΕΑΝ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΑ ΣΤΑΘΕΡΑ καλούμε καλύτερα δωρεάν το σταθερό 210 ή 211 (αφού ούτως ή άλλως δεν χρεώνονται τα σταθερά) αντί για το 801 που θα σας χρεώσει.

Βέβαια το κόστος είναι ελάχιστο στα 801 (κάτω του 0,10 € ) αλλά γιατί να το πληρώνουμε, όταν μπορούμε να το έχουμε εντελώς δωρεάν;

Ένας αποτελεσματικός τρόπος για να τρώνε τα παιδιά μας υγιεινό φαγητό

Οι περισσότεροι γονείς, εκπαιδευτικοί και υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής συμφωνούν ότι τα παιδιά πρέπει να τρώνε υγιεινές τροφές. Ωστόσο, έγγραφo που έχει αξιολογηθεί από καθηγητές αναφέρει ότι η στρατηγική που χρησιμοποιούν συχνά οι ενήλικες για να επιτύχουν κάτι μερικές φορές μπορεί να αποτύχει. Ευτυχώς, υπάρχει μια εύκολη λύση.

• • •

Οι σπουδαστές μάρκετινγκ Lingrui Zhou και Gavan Fitzsimons, πραγματοποιήσαμε πέντε πειράματα σε περισσότερους από 3.800 γονείς καθώς και 10 συνεντεύξεις εις βάθος. Διαπιστώσαμε ότι οι γονείς τείνουν να επιλέγουν ανθυγιεινές τροφές για τον εαυτό τους αφού επιλέξουν ένα υγιεινό γεύμα για τα μικρά παιδιά τους. Αυτό συμβαίνει επειδή οι γονείς ανέφεραν ότι είναι αβέβαιοι εάν το παιδί τους θα φάει το υγιεινό του πιάτο, κι έτσι χρησιμοποιούν το δικό τους γεύμα ως «εφεδρικό» για να το μοιραστούν (μαζί του) και να εξασφαλίσουν ότι το παιδί τους, τουλάχιστον, δεν θα μείνει νηστικό.

Αυτή η συνθήκη δεν είναι ιδανική. Πρώτον, θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα οι γονείς να τρώνε πιο ανθυγιεινά τρόφιμα και τα παιδιά μπορεί επίσης να καταλήξουν να τρώνε ανθυγιεινά εάν τρώνε κυρίως από το πιάτο των γονιών τους. Επιπλέον, δεν αποτελεί καλό παράδειγμα υγιεινής διατροφής

 

Πώς, λοιπόν, θα μπορούσαμε να την αλλάξουμε;

Μετά από πολλές παρεμβάσεις, μία ξεχώρισε ως ιδιαίτερα απλή και αποτελεσματική: η ώθηση των γονέων να θεωρήσουν τα γεύματά τους ως δικά τους, αντί ως «εφεδρικές» επιλογές για τα παιδιά τους.

Συνεργαστήκαμε με ένα νηπιαγωγείο που ενδιαφέρθηκε να προωθήσει πιο υγιεινή διατροφή στα παιδιά. Στους γονείς που συνδέονται με το σχολείο προσφέρθηκε ένα δωρεάν οικογενειακό δείπνο. Οι γονείς αρχικά επέλεξαν ένα γεύμα για το παιδί τους από το «υγιεινό» μενού. Στη συνέχεια επέλεξαν ένα γεύμα για τον εαυτό τους από ένα μενού που είχε έναν συνδυασμό υγιεινών και ανθυγιεινών επιλογών. Οι μισοί από τους γονείς – τυχαία επιλογή – είδαν ένα μενού που τους ώθησε να σκεφτούν το δικό τους γεύμα ως «για εσάς και μόνο εσάς!» Οι άλλοι μισοί δεν είδαν αυτή την πρόσθετη προτροπή να σκεφτούν το δικό τους γεύμα ως μόνο για αυτούς.

Αυτή η παρέμβαση ήταν επιτυχής: Ενθαρρύνοντας τους γονείς να θεωρούν το γεύμα ως δικό τους, συνεισέφερε περίπου σε ένα τρίτο περισσότερες πιθανότητες να επιλέξουν την υγιεινή επιλογή για τον εαυτό τους.

Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής και τα σχολεία επιθυμούν να εξετάσουν τον ρόλο που παίζουν οι γονείς – και οι διατροφικές τους επιλογές – στις προσπάθειες ενθάρρυνσης της υγιεινής διατροφής των παιδιών τους. Όσον αφορά τους γονείς, προτείνουμε να καταργήσουν το «εφεδρικό» σχέδιο και να βεβαιωθούν ότι τόσο αυτοί όσο και τα παιδιά τους τρώνε θρεπτικά.

 

                                                          

Αναδημοσίευση: huffingtonpost.gr

Πηγή: theconversation.com

Οικονομικό «κραχ» της Νότιας Ευρώπης όπως και της Ελλάδας το 2026 προβλέπει το Politico

Με τίτλο «Κίνδυνος “χαμένης δεκαετίας” καθώς οι χώρες της ΕΕ αντιμετωπίζουν οικονομικό γκρεμό» η ευρωπαϊκή ιστοσελίδα Politico κρούει τον κώδωνα του κινδύνου προς τις χώρες του λεγόμενου ευρωπαϊκού νότου – της Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης - σημειώνοντας πως αντιμετωπίζουν πιθανότητα οικονομικού κραχ το 2026.

Όπως αναφέρει, οι αυστηρότεροι κανόνες και η διακοπή της χρηματοδότησης από την ΕΕ θα αφήσουν τις πρωτεύουσες να αναζητήσουν μετρητά.

Ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο του Politico

• • •

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ – Το έτος 2026 θα μπορούσε να είναι μια καθοριστική στιγμή για την ευρωπαϊκή οικονομία.

Το διπλό χτύπημα της εισαγωγής μεταρρυθμίσεων όσον αφορά τους κανόνες της ΕΕ για τις δαπάνες αλλά και του γεγονότος ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα κλείσει τις στρόφιγγες του χρήματος μπορεί να αφήσει μια μαύρη τρύπα στους προϋπολογισμούς των υπερχρεωμένων χωρών, ιδίως της Γαλλίας και της Ιταλίας – ενδεχομένως λίγους μήνες πριν από τις κρίσιμες εκλογές και στις δύο χώρες.

“Υπάρχει ο κίνδυνος ότι αν δεν επενδύσουμε αρκετά, τότε θα επιστρέψουμε στη χαμένη δεκαετία του 2010”, δήλωσε ο Nils Redeker από τη δεξαμενή σκέψης του Ινστιτούτου Jacques Delors.

Οι οικονομίες της Νότιας Ευρώπης βυθίστηκαν σε μακροχρόνιες υφέσεις μετά την κρίση της ευρωζώνης το 2009, με το δημόσιο χρέος και την ανεργία να εκτοξεύονται εν μέσω συχνών κυβερνητικών αλλαγών. Οι οικονομίες που επλήγησαν περισσότερο, όπως η Ελλάδα, βρίσκονταν κάτω από τα προ της κρίσης επίπεδα, μετά από μια δεκαετία επίπονων μεταρρυθμίσεων.

Οι οικονομολόγοι έχουν επισημάνει κινδύνους που συνδέονται με την απόφαση της Κομισιόν να θέσει  τέλος το 2026 στη χρηματοδότηση μετά την πανδημία. Ταυτόχρονα, οι κυβερνήσεις θα πρέπει να συνεχίσουν να επενδύουν σε πράσινα και ψηφιακά έργα χωρίς αυτή τη συγκεκριμένη ροή χρηματοδότησης από τις Βρυξέλλες.

Οι χώρες με μεγάλα χρέη (σ.σ. η Ελλάδα έχει το υψηλότερο ΕΕ και το τρίτο μεγαλύτερο στον κόσμο) είναι πιθανό να υποστούν το μεγαλύτερο βάρος του σοκ και οι αναλυτές προειδοποιούν ότι θα μπορούσε να πλήξει σκληρά τις οικονομίες, γεγονός που θα μπορούσε να έχει αντίκτυπο στην πολιτική.

Τα κυβερνητικά κόμματα στη Γαλλία και την Ιταλία – τις δύο μεγαλύτερες οικονομίες της ευρωζώνης μετά τη Γερμανία – έχουν λόγους να ανησυχούν. Οι επόμενες γαλλικές προεδρικές εκλογές είναι τον Απρίλιο του 2027, με τον Εμανουέλ Μακρόν να μην μπορεί να θέσει εκ νέου υποψηφιότητα και την ακροδεξιά ηγέτιδα Μαρίν Λεπέν να κερδίζει υποστήριξη. Οι ιταλικές βουλευτικές εκλογές είναι προγραμματισμένες για το αργότερο μέχρι το τέλος του ίδιου έτους.

 

Οι κυβερνήσεις εξακολουθούν να λαμβάνουν τα ευρωπαϊκό ρευστό της μετά- covid περιόδου

Προς το παρόν, οι χώρες εξαρτώνται από μια σειρά καθεστώτων στήριξης και απαλλαγών της ΕΕ που είχαν ως στόχο να αμβλύνουν το οικονομικό πλήγμα της πανδημίας Covid-19, συμπεριλαμβανομένου του μηχανισμού ανάκαμψης και ανθεκτικότητας (RRF), ο οποίος είδε τις χώρες της ΕΕ να εκδίδουν για πρώτη φορά κοινό χρέος. Εξακολουθούν να παρέχουν μια σανίδα σωτηρίας στις χώρες με το μεγαλύτερο χρέος.

Η ΕΕ διοχετεύει δισεκατομμύρια ευρώ σε πράσινα και ψηφιακά έργα μέσω αυτού του ειδικού ταμείου – αξίας άνω των 700 δισεκατομμυρίων ευρώ – το οποίο πρόκειται να τερματιστεί στο τέλος του 2026.

Ομοίως, το πάγωμα των αυστηρών κανόνων της Επιτροπής για τις δημόσιες επιδοτήσεις, γνωστές ως κρατικές ενισχύσεις, που δίνουν στις πλουσιότερες χώρες το ελεύθερο να στηρίξουν τις στρατηγικές τους βιομηχανίες, θα έχει λήξει το προηγούμενο έτος. Αν και αυτό δεν θα πλήξει τους εθνικούς προϋπολογισμούς, θα περιορίσει τα περιθώρια των κυβερνήσεων.

“Υπάρχει ένας δημοσιονομικός γκρεμός”, δήλωσε η Lydia Korinek από τη δεξαμενή σκέψης Zoe Institute for Future-fit economies. “Το νέο σύνολο δημοσιονομικών κανόνων δεν προετοιμάζει τα μέλη για να αντιμετωπίσουν αυτόν τον δημοσιονομικό γκρεμό”.

 

Αμβλύνοντας το χτύπημα

Η πρόσφατα υπογραφείσα μεταρρύθμιση των κανόνων της ΕΕ για τις δαπάνες, η οποία αποσκοπεί στο να προσφέρει στις χώρες περισσότερο χρόνο για να μειώσουν το χρέος και τις δαπάνες, θα μπορούσε να προσφέρει μόνο μια προσωρινή ανακούφιση για τις οικονομίες που αγωνίζονται, οι οποίες μπορεί να χρειαστεί να πληρώσουν περισσότερα στο μέλλον.

Σύμφωνα με τους νέους κανόνες, οι πρωτεύουσες της ΕΕ συμφώνησαν να αφαιρέσουν την ετήσια αύξηση των επιτοκίων από το 2025 έως το 2027 από τη δημοσιονομική προσαρμογή που απαιτείται από τις χώρες που ξεπερνούν το όριο του ελλείμματος της ΕΕ.

Αυτοί οι χαλαρότεροι κανόνες έχουν σχεδιαστεί για να αμβλύνουν το πλήγμα για αρκετές χώρες που αναμένεται να αντιμετωπίσουν διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος (ΔΥΕ) τα επόμενα χρόνια, συμπεριλαμβανομένων της Ιταλίας και της Γαλλίας.

Στην πράξη, η εξαίρεση αυτή θα επιτρέψει στη Γαλλία – της οποίας οι πληρωμές τόκων προβλέπεται να αυξηθούν κατά περίπου 0,2-0,3% του ΑΕΠ ετησίως, σύμφωνα με το Bruegel – να εξοικονομήσει πάνω από 5 δισ. ευρώ ετησίως ενόψει του 2027.

Αυτό όμως συνοδεύεται από ανησυχίες ότι οι εθνικές πρωτεύουσες ενδέχεται να χρειαστεί να υιοθετήσουν ακόμη πιο επώδυνες περικοπές δαπανών όταν επιστρέψουν στις τυπικές απαιτήσεις μετά από μια ΔΥΕ.

Οι χώρες θα μπορούσαν να αποφύγουν τον οικονομικό γκρεμό το 2027 εάν αρχίσουν να περιορίζουν δραστικότερα τις δαπάνες από τώρα έως τότε, δήλωσε ο Jeromin Zettelmeyer, διευθυντής της δεξαμενής σκέψης Bruegel.

 

Θα ψάχνουν μετρητά

“Οι νέοι κανόνες θα λειτουργήσουν έως το 2026”, δήλωσε αξιωματούχος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που συμμετείχε στενά στις διαπραγματεύσεις για τους νέους κανόνες δαπανών.

Η άποψή του είναι ότι η λήξη του ταμειακού διαθεσίμου μετά την πανδημία θα αφήσει τις υπερχρεωμένες χώρες να ψάχνουν για μετρητά.

Επιτείνοντας την πίεση, η πιθανή επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στη θέση του προέδρου των ΗΠΑ ενδέχεται να ενθαρρύνει τις χώρες της ΕΕ να αυξήσουν τις αμυντικές τους δαπάνες, αυξάνοντας περαιτέρω τις χρηματοδοτικές τους ανάγκες.

Το εκτελεστικό όργανο της ΕΕ απέκλεισε την παράταση του μηχανισμού ανάκαμψης και ανθεκτικότητας (RRF) πέραν του 2026, καθώς αυτό πουλήθηκε το 2020 στις ολιγαρκείς κυβερνήσεις, όπως αυτές της Γερμανίας και των Κάτω Χωρών, ως εφάπαξ για την αντιμετώπιση των οικονομικών επιπτώσεων της πανδημίας.

 

Περιορισμός των δαπανών;

Σε κάποιο βαθμό μπορεί να υπάρχει ένα δίχτυ ασφαλείας. Το μεγαλύτερο μέρος της χρηματοδότησης της ΕΕ για τη συνοχή – γενικά δαπάνες για υποδομές για φτωχότερες περιοχές – θα διατεθεί μετά το 2026 και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να καλύψει το κενό που αφήνει το RRF, δήλωσε διπλωμάτης της ΕΕ.

Πρόσθεσαν ότι το Κοινωνικό Ταμείο για το Κλίμα -ένα νέο εργαλείο για τη στήριξη πράσινων έργων- θα παρουσιαστεί επίσης τότε.

Ωστόσο, πολλοί πιστεύουν ότι αυτό δεν θα είναι αρκετό.

Οι ανάγκες δαπανών των εθνικών πρωτευουσών θα είναι “πάρα πολλές για να συμβιβαστούν χωρίς να υπάρχουν περισσότερα χρήματα σε επίπεδο ΕΕ”, δήλωσε ο Zettelmeyer από το Bruegel.

“Θα υπάρχει η αίσθηση της πλειοψηφίας ότι κάποια μορφή διάδοχου μέσου του RRF θα καταστεί αναγκαία”, πρόσθεσε.

 

                                                           

Αναδημοσίευση: documentonews.gr

Πηγή: politico.eu

Τί προτείνουν οι Ολλανδοί για τον Θεσσαλικό κάμπο

Αλλαγή της καλλιέργειας στα κηπευτικά και στα φρούτα αντί για βαμβάκι και καλαμπόκι μέσα σε ορίζοντα εξαετίας προτείνουν οι Ολλανδοί εμπειρογνώμονες για τον θεσσαλικό κάμπο, καθώς όπως επισημαίνουν η ξηρασία αλλά και τα συμβάντα σαν τον Daniel που θα πρέπει πλέον να αντιμετωπίζονται ως «πιθανά εποχιακά φαινόμενα» εγκυμονούν το κίνδυνο σοβαρής και μη αναστρέψιμης ζημιάς.

• • •

Αναλυτικότερα ο κύριος σχεδιασμός των Ολλανδών της HVA περιλαμβάνει μια σειρά από γενναία μέτρα για τον πρωτογενή τομέα που κινούνται στην κατεύθυνση όχι μονάχα της επιβίωσης του κάμπου αλλά της πραγματικής «άνθισής» του, με βασικό άξονα των προτεινόμενων προτάσεων είναι η εξοικονόμηση υδάτινων πόρων.

Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει η συνοπτική περίληψη στου σχεδίου, πολλές επείγουσες παρεμβάσεις είναι απαραίτητες καθώς έγινε αντιληπτό ότι οι τομείς γεωργίας και κτηνοτροφίας στη Θεσσαλία βρίσκονται αντιμέτωπες και με έναν άμεσο και πολύ σοβαρό κίνδυνο: αυτόν της έλλειψης νερού και κατά συνέπεια της ερημοποίησης της περιοχής.

Ο κίνδυνος αυτός προκλήθηκε από την άντληση -για δεκαετίες- μεγάλων ποσοτήτων νερού μέσω γεωτρήσεων οι οποίες υπερέβαιναν τις ποσότητες αναπλήρωσης του υδροφόρου ορίζοντα. Ως εκ τούτου η Θεσσαλία αντιμετωπίζει επί του παρόντος ένα ετήσιο έλλειμμα ύδατος περίπου στα 500 εκατομμύρια m3 και αυτή η ποσότητα αναμένεται να αυξηθεί λόγω της κλιματικής αλλαγής, η οποία προβλέπεται να προκαλέσει αύξηση της θερμοκρασίας και μείωση των βροχοπτώσεων.

 

Τεράστιος κίνδυνος μη αναστρέψιμης ζημιάς

Η ευρεία χρήση υπόγειων υδάτων από τους αγρότες της Θεσσαλίας μέσω δεκάδων χιλιάδων γεωτρήσεων, με ή χωρίς άδεια, έχει οδηγήσει στην εξάντληση των επιπέδων του υπόγειου ύδατος με αποτέλεσμα σε πάρα πολλές περιπτώσεις την εισροή θαλασσινού νερού στον υπόγειο υδροφορέα. Καθώς τα υπόγεια ύδατα θα υφαλατώνονται, οι αγρότες δεν θα μπορούν πλέον να τα χρησιμοποιούν για άρδευση, και ο γεωργικός τομέας θα αντιμετωπίσει έναν πραγματικά τεράστιο κίνδυνο σοβαρής και μη αναστρέψιμης ζημιάς.

Παράλληλα η ομάδα της HVA επεσήμανε ότι η τιμολογιακή πολιτική του ρεύματος για τους αγρότες στη Θεσσαλία τους προτρέπει να συνεχίσουν να εξαντλούν τα υπόγεια ύδατα της περιοχής, θέτοντας έτσι σε κίνδυνο την ίδια την επιβίωσή τους.

«Αυτό το μοντέλο δεν είναι βιώσιμο και έχει ημερομηνία λήξης» υπογραμμίζει η μελέτη τονίζοντας ότι πρέπει να υλοποιηθούν άμεσα οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις που σχετίζονται με τη διαχείριση των υδάτων που προορίζονται για άρδευση.

 

Οι προτάσεις των Ολλανδών για χρήση νερού και καλλιέργειες

Ειδικότερα, οι προτάσεις των Ολλανδών για τον αγροτικό τομέα εστιάζουν: στον περιορισμό της χρήσης νερού και στην εύρεση τρόπων για αύξηση των διαθέσιμων ποσοτήτων νερού. Αρχικά προτείνεται να κατασκευαστούν επιπλέον μικροί ταμιευτήρες νερού στις ορεινές περιοχές ως μέρος της διαχείρισης πλημμυρών. Ωστόσο, οι κατασκευές από μόνες τους δεν είναι αρκετές. Η μοναδική βιώσιμη, μακροπρόθεσμη λύση είναι η μεταφορά υδάτων από τον άνω ρου του ποταμού Αχελώου, προκειμένου να ενισχυθεί η προσφορά νερού κατά τουλάχιστον άλλα 300 εκατομμύρια m3 ετησίως.

Σε επίπεδο καλλιεργειών προτείνεται η αναδιοργάνωση του γεωργικού τομέα για την παραγωγή προϊόντων υψηλότερης αξίας. Η λύση των Ολλανδών ώστε να διασφαλιστεί το εισόδημα των αγροτών και παράλληλα να προστατευτεί ο υδροφόρος ορίζοντας της περιοχής, είναι να υλοποιηθεί μια σταδιακή, πολυετής και συντονισμένη μετάβαση στις καλλιέργειες, από χαμηλής αξίας και υψηλών απαιτήσεων σε νερό (π.χ. βαμβάκι και καλαμπόκι) σε καλλιέργειες κηπευτικών και φρούτων που απαιτούν (τις περισσότερες φορές) λιγότερο νερό και χώρο, ενώ παράλληλα έχουν υψηλότερη αξία παράγοντας μεγαλύτερο εισόδημα για τους παραγωγούς.

 

Τι θα γίνει με τις ζωοτροφές

Προτείνεται ακόμα, η παρούσα παραγωγή ζωοτροφών να αναδιαμορφωθεί είτε στρέφοντας την παραγωγή σε καλλιέργειες που απαιτούν λιγότερο νερό, είτε αγοράζοντας ζωοτροφές που παράγονται σε άλλα μέρη της Ελλάδας, ενώ τα χωράφια θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή προϊόντων υψηλότερης αξίας.

Η μετάβαση αυτή προτείνεται να πραγματοποιηθεί σε ένα χρονικό διάστημα όχι περισσότερο από έξι χρόνια, λόγω της αμεσότητας του κινδύνου παντελούς εξάντλησης των αποθεμάτων νερού στην περιοχή και να γίνει μέσω μιας προσεκτικά σχεδιασμένης στρατηγικής για την υλοποίηση της μετάβασης.

 

                                                           

Αναδημοσίευση: naftemporiki.gr

«Τα μπαϊράκια» της Ελληνικής Επανάστασης

 Τα σύμβολα, τα χρώματα και η ξεχωριστή τους σημασία

Στο ξέσπασμα της Επανάστασης, δεν υπήρχε μια ενιαία διοίκηση και έτσι, κάθε στρατιωτικό σώμα δημιούργησε τη δική του σημαία. Ορισμένοι επαναστάτες υιοθέτησαν το λάβαρο της εκκλησίας της ενορίας τους. Η σημαία, αποτελεί σήμα αναγνώρισης, είναι μια ταυτότητα. Οι αγωνιστές της Επανάστασης έφτιαχναν ο καθένας το δικό του “μπαϊράκι”, δηλαδή τη δική του πολεμική σημαία. Τα σύμβολα και τα χρώματα που επέλεγαν σήμαιναν κάτι ξεχωριστό για εκείνους και για τους συντρόφους τους στον πόλεμο.

 Οι αγωνιστές ένιωθαν ότι ο δεσμός με τα σύμβολά τους ήταν πολύ σημαντικός, όπως ακριβώς και με τα όπλα τους, γι’αυτό δεν ήθελε κανείς να χάσει τη σημαία του.

• • •

Η παλαιότερη από τις επαναστατικές σημαίες εκείνης της εποχής ήταν αυτή της Φιλικής Εταιρείας, φτιαγμένη με οδηγίες που έδωσε ο μητροπολίτης Παλαιών Πατρών, Γερμανός Γ’. Δημιουργήθηκε από λευκό ύφασμα και έφερε τα σύμβολα του εφοδιαστικού των ιερέων της μυστικής οργάνωσης (τον ιερό δεσμό με τις 16 στήλες) και πάνω από αυτό, έναν κόκκινο σταυρό περιβαλλόμενο από στεφάνι κλαδιών ελιάς. Κάτω από τον σταυρό υπήρχαν δύο λογχοφόρες σημαίες µε τα αρχικά ΗΕΑ και ΗΘΣ (Ή Ελευθερία ή Θάνατος).

Όταν οργανώθηκε η πρώτη υποτυπώδης διοίκηση στις 19 Ιανουαρίου του 1821, ο Άρειος Πάγος της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος, και συστάθηκε το πρώτο πολίτευμα, χρησιμοποιήθηκε μια σημαία που παραπέμπει στην αρχαία Αθηναϊκή ∆ηµοκρατία. Έφερε τρεις κάθετες γραµµές (πράσινη-λευκή-µαύρη) και τρεις αλληγορικές φιλικές παραστάσεις: το σταυρό, τη φλεγόµενη καρδία (που συμβόλιζε την αγνότητα του σκοπού της Επανάστασης) και την άγκυρα (που παρέπεμπε στη σταθερότητα του τελικού σκοπού). Η πρώτη, όμως, σαφώς επαναστατική σηµαία ήταν αυτή που υψώθηκε στο Ιάσιο της Μολδαβίας στις 22 Φεβρουαρίου του 1821 από τον μονόχειρα Αλέξανδρο Υψηλάντη και ευλογήθηκε από το μητροπολίτη Βενιαµίν στη Μονή των Τριών Ιεραρχών. Αποτελούνταν από τρεις οριζόντιες ισοπαχείς λωρίδες χρώματος ερυθρού, αργυρού και μαύρου. Στο κέντρο υπήρχε ερυθρός σταυρός σε δάφνινο στεφάνι με την επιγραφή «Τȣ ΤΩ ΝΙ ΚΑ».

Στην Τρίπολη, σύμφωνα µε την παράδοση, ο Γρηγόριος Δίκαιος - Παπαφλέσσας έσχισε το βαθύ γαλάζιο εσώρασό του (το επονομαζόμενο αντερί), σχημάτισε ένα τετράγωνο και διέταξε το πρωτοπαλίκαρό του και γνωστό αγωνιστή Παναγιώτη Κεφαλά, να σχίσει δύο λουρίδες από την άσπρη φουστανέλα που φορούσε, έτσι ώστε να σχηματίζουν σταυρό. 

Η σημαία αυτή, κατά πολλούς θεωρείται ότι αποτέλεσε τη βάση της πρώτης επίσημης σημαίας του ελληνικού κράτους και υψώθηκε στην Τριπολιτσά αμέσως μετά την άλωσή της.

Η σημαία του Δημητρίου Πλαπούτα

Η Σημαία του Μάρκου Μπότσαρη ix (1790-1823 απεικονίζει τον Άη Γιώργη και τις ιερές λέξεις: Ελευθερία, Θρησκεία ,Πατρίς. Υψώθηκε τον Οκτώβριο του 1820 στο Σούλι από τον Μάρκο Μπότσαρη (1790-1823).

Η σημαία του Μάρκου Μπότσαρη

Η σημαία του χωριού Λάβαρα του Έβρου

Σημαία του Υδραίου Καπετάνιου Γεώργιου Σαχτούρη όπως και οι σημαίες των μεγάλων νησιών του Αιγαίου έμοιαζαν αρκετά μεταξύ τους και έφεραν έντονα αλληγορικά Φιλικά στοιχεία

Η σημαία του Γιώργου Σαχτούρη

Η σημαία των επαναστατών
της Κεντρικής Μακεδονίας το 1822

Η σημαία του καπετάν Ζαχαριά

Η σημαία του αγωνιστή Πέτρου Βαρβιτσιώτη

Η σημαία της οικογένειας των Κολοκοτρωναίων

Η Σημαία Επαναστατών στη Μάνηxvii απεικονίζει κυανό ισοσκελή σταυρό σε αργυρό πεδίο με την επιγραφή ΝΙΚΗ Η ΘΑΝΑΤΟΣ και ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ σε χρυσό. Η σημαία χρησιμοποιήθηκε στη κήρυξη της επανάστασης στη Μάνη, στις 17 Μαρτίου του 1821.

Η σημαία των επαναστατών της Μάνης

Η Σημαία των Θρακών Επαναστατώνxvi απεικονίζει μαύρο σταυρό σε κυανό πεδίο. Η συγκεκριμένη σημαία πρωτοστατούσε στις τοπικές εξεγέρσεις των κατοίκων της Θράκης το ’21 μερικοί από τους οποίους ήταν μέλη της Φιλικής Εταιρείας, ενώ άλλοι υπήρξαν Ιερολοχίτες.

Η σημαία των Θρακών επαναστατών

Η Σημαία των Χαλκιδικιωτών Επαναστατών που ύψωσε στο Βαθύ (Σάμου) ο οπλαρχηγός καπετάν Κωνσταντής Λαχανάς, τον Απρίλιο του 1821 «είναι κυανή με ταινία ερυθρά, η οποία συμβολίζει τον ποταμό αίματος, στο μέσον φέρει σταυρό, που εκφράζει την πίστη στον δίκαιο τού αγώνα, ενώ η ανεστραμμένη ημισέληνος συμβολίζει τη μελλοντική πτώση της οθωμανικής εξουσίας. Εκατέρωθεν του σταυρού υπάρχουν λόγχη και άγκυρα που δηλώνουν τη σταθερότητα του αγώνα, ενώ ο περιελισσόμενος όφις αντιπροσωπεύει την ιερότητα του σκοπού και η γλαύξ τη φρόνηση με την οποία πρέπει να διεξαχθεί ο αγώνας».

Η σημαία των Χαλκιδιωτών επαναστατών

Η σημαία του Στρατοπολιτικού Συστήματος της Σάμου

Ομοίωμα από την μπροστινή όψη της σημαίας του Δ.Υψηλάντη, η οποία υψώθηκε πρώτη φορά το 1821 στο Ιάσιο της Μολδοβλαχίας. Το κόκκινο χρώμα συμβολίζει τον πατριωτισμό , το λευκό την αδελφότητα, το μαύρο την θυσία.

Όμοίωμα της σημαίας που έφερε ο Ανδρέας Λόντος
κατά την είσοδό του στην Πάτρα, το 1821

Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός αφού ευλόγησε αυτή τη σημαία, έστησε έναν μεγάλο ξύλινο σταυρό στην πλατεία του Αγίου Γεωργίου, τον οποίο προσκύνησαν οι αγωνιστές ενώ ορκίζονταν “Ελευθερία ή Θάνατος”. 

Στις 26 Μαρτίου 1821, το Αχαϊκόν Διευθυντήριον κηρύττει επίσημα την έναρξη της Επανάστασης.

Ομοίωμα σημαίας που ύψωσε
ο Άνθιμος Γαζής, το 1821, στην Θεσσαλομαγνησία

Η Σημαία του Αθανασίου Διάκου χρησιμοποιήθηκε στην επανάσταση της Λιβαδειάς κατά των Οθωμανών και εικονίζει τον Άγιο Γεώργιο. Δημιουργήθηκε στη Μονή του Οσίου Λουκά, παρόντων των Επισκόπων Σαλώνων Ησαΐα και Ταλαντίου Νεόφυτου. Σε πανηγυρική δοξολογία στις 29 Μαρτίου του 1821, στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, οι επίσκοποι Σαλώνων, Ταλαντίου και Αθηνών ευλόγησαν την επαναστατική σημαία του Διάκου, η οποία υψώθηκε εν παρουσία όλων. 

Η σημαία που χρησιμοποιήθηκε από τον Αθανάσιο Διάκο

Η Σημαία του Ιερού Λόχου αποτέλεσε την πρώτη επίσημη σημαία της Επανάστασης την οποία ύψωσε ο Αλέξανδρος Υψηλάντης στο Ιάσιο της Μολδαβίας, στις 22 Φεβρουαρίου 1821. Στη μία όψη εμφάνιζε τον αναγεννώμενο φοίνικα με την επιγραφή ´ΕΚ ΤΗΣ ΚΟΝΕΩΣ ΜΟΥ ΑΝΑΓΕΝΝΩΜΑΙª και στην άλλη πλευρά την εικόνα των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης με την επιγραφή ´ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑª. Τη σημαία αυτή χρησιμοποίησε ο Ιερός Λόχος στο Δραγατσάνι.

Η σημαία του Ιερού Λόχου

Η Ελληνική σημαία όπως καθιερώθικε
από το 1822 ως το 1969

Η Σημαία των Σπετσών, χρησιμοποιούνταν από πλοία στην Επανάσταση του 1821. Οι Σπέτσες ήταν οι πρώτες από τα νησιά που ύψωσαν τη σημαία της Επανάστασης στις 26 Μαρτίου 1821. Η σημαία τους ήταν λευκή με κόκκινο πλαίσιο. Στις μέρες μας, αποτελεί τη δημοτική Ναυτική σημαία των Σπετσών.

Η σημαία των Σπετσών

Η Σημαία των Ψαρών, χρησιμοποιούταν από πλοία στην Επανάσταση του 1821. Στις μέρες μας αποτελεί τη δημοτική σημαία του νησιού. Είναι αργυρή, με περίγραμμα ερυθρό. Στο κέντρο της βρίσκεται ένας μεγάλος ερυθρός σταυρός με το σύνθημα “ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ”. Ο σταυρός βρίσκεται πάνω από μία ανάποδη ημισέληνο που συμβολίζει την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Πλευρικά της παρουσιάζεται μια λόγχη και μία άγκυρα στην οποία συσπειρώνεται ένα φίδι που τρώει ένα πουλί. Ο Σταυρός αναπαριστούσε την ιερότητα του Αγώνα, το Φίδι την δικαιοσύνη και η Κουκουβάγια την φρόνηση. Τα Ψαρά συγκαταλέγονται στα πρώτα νησιά που ξεσηκώθηκαν ενάντια στους Τούρκους, στις 10 Απριλίου του 1821 και το Πάσχα ανύψωσαν την επαναστατική τους σημαία (λευκή με κόκκινο).

Η σημαία των Ψαρών

Ομοίωμα της σημαίας που υψώθηκε στο νησί της Ύδρας τον Απρίλιο του 1821. Ο σταυρός, σύμβολο της χριστιανικής πίστης, πατά πάνω στην Ημισέληνο που συμβολίζει την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η όρθια άγκυρα συμβολίζει την ευχή για νίκη στις ναυμαχίες που θα έκαναν. Το φίδι που τυλίγεται στην άγκυρα είναι η δύναμη του ελληνικού έθνους ή οι Τούρκοι που τους τρώει η κουκουβάγια που συμβολίζει τους Έλληνες. Αριστερά, υπάρχει μια λόγχη με ένα λάβαρο που απεικονίζει μια περικεφαλαία, για να υπενθυμίσει τους ένδοξους αγώνες των αρχαίων Ελλήνων και κάτω γράφει Η’ ΤΑΝ Η΄ΕΠΙ ΤΑΣ, την φράση που έλεγαν οι γυναίκες της Σπάρτης στους άνδρες πριν φύγουν για τη μάχη.

Η σημαία του Καστελόριζου

Η σημαία που είχε προτείνει ο Ρήγας Φεραίος φέρει το ρόπαλο του Ηρακλή και τρείς σταυρούς. Κατά τον ίδιο τον Ρήγα Φεραίο, το κόκκινο χρώμα σημαίνει την αυτοκρατορική πορφύρα και αυτεξουσιότητα του Ελληνικού λαού. Το άσπρο σημαίνει την αθωότητα της δίκαιης αφορμής κατά της τυραννίας και το μαύρο τον θάνατο υπέρ της πατρίδας.

Η Σημαία του Ναυάρχου Ανδρέα Μιαούληx απεικονίζεται με κίτρινο σταυρό στη μέση, πάνω στον οποίο αναγραφόταν η φράση «Ελευθερία ή Θάνατος» και η χρονολογία 1821. Το δεξί άνω άκρο της σημαίας ήταν κυανό με έναν κόκκινο σταυρό στη μέση και δύο λευκές λωρίδες σε σχήμα Χ.

Η «Γραικοθωμανική παντιέρα» ήταν σημαία που μετά την συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή χρησιμοποιούνταν από Έλληνες πλοιοκτήτες.

Η Επαναστατική Σημαία Θεσσαλίας χρησιμοποιήθηκε από τους επαναστάτες της Θεσσαλίας στο πρώτο επαναστατικό κίνημα στην Ελλάδα που σημειώθηκε στο Φανάρι της Καρδίτσας το 1404. Ακολούθησε η επανάσταση του μητροπολίτη της Λάρισας Διονυσίου Φιλοσόφου (1600, 1611) και του παπα-Θύμιου Βλαχάβα το 1808. Σημειωτέον ότι στα προεπαναστατικά χρόνια από τα 17 αρματολίκια του ελλαδικού χώρου τα 10 ήταν στη Θεσσαλία.

Το λάβαρα των Κυπρίων, ένα άσπρο πανί με γαλάζιο σταυρό στη μέση, έγραφε «Σημαία Ελληνική Πατρίς Κύπρου». ιστορική σημαία βρίσκεται σήμερα στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο των Αθηνών.

 

 

                                                       

Αναδημοσίευση: parallaximag.gr