Μπύρα: Ό,τι καλύτερο μετά την προπόνηση

Τα συστατικά της μπύρας την κάνουν «ιδανικό καταφύγιο» όσων ασκούνται, για την αναπλήρωση των ηλεκτρολυτών που 'χάνουν' κατά τη διάρκεια της προπόνησης.

• • •

Όσοι γυμνάζονται ξέρουν πως όσο σημαντική είναι η αφοσίωση τους στο πρόγραμμα που ακολουθούν, άλλο τόσο σημαντικό είναι το τι καταναλώνουν έπειτα από κάθε προπόνηση. Δεν είμαστε το ίδιο σίγουροι πως όσοι γυμνάζονται γνωρίζουν ότι η μπύρα μετά την εκγύμναση όχι μόνο δεν απαγορεύεται, αλλά ενδείκνυται. Έχει γίνει και σχετική έρευνα που το αποδεικνύει.

Όταν βάζουμε το σώμα μας στη διαδικασία άσκησης, κατά τη διάρκεια αυτής μειώνονται βιταμίνες, ενυδατικοί ηλεκτρολύτες και υδατάνθρακες που υπάρχουν στα εντός μας. Εξ ου και τα ενεργειακά ποτά που κυκλοφορούν. Το βασικό τους προσόν είναι ότι μας βοηθούν να ανακτήσουμε τους χαμένους ηλεκτρολύτες (νάτριο, ασβέστιο, κάλιο, μαγνήσιο, φωσφορικό άλας και χλώριο).

Ποιες δουλειές όμως, κάνουν οι ηλεκτρολύτες: εξισορροπούν την ποσότητα του νερού στο σώμα μας -ώστε τα κύτταρα μας να συνεχίσουν να λειτουργούν σωστά-, βοηθούν στη δημιουργία μυικών συσπάσεων -έτσι να κινείται το σώμα και να χτυπά η καρδιά- και την αναδόμηση των ιστών. Όταν ιδρώνουμε δεν 'χάνουμε' μόνο νερό, αλλά και ηλεκτρολύτες. Αν δεν τους αναπληρώσουμε, παθαίνουμε κράμπες, αισθανόμαστε κόπωση, πονοκέφαλο και ακανόνιστους καρδιακούς παλμούς.

Πέραν όμως, των ισοτονικών ποτών υπάρχει και ένα άλλο ρόφημα που μπορεί να κάνει σωστά τη δουλειά της αναπλήρωσης: η μπύρα. Το στοιχείο που έχει η μπύρα και βοηθά στην αναπλήρωση ηλεκτρολυτών, είναι οι υδατάνθρακες -το άμυλο είναι εκ των βασικών συστατικών της. Διαθέτει και χρήσιμα φυτικά θρεπτικά συστατικά που προκύπτουν από το λυκίσκο, τη μαγιά και το κριθάρι. Η μπύρα βέβαια, έχει και αλκοόλ που εμποδίζει την αποκατάσταση των μυών μετά την άσκηση.

Αν το βγάλετε στην άκρη (αν πιείτε μια μπύρα με χαμηλό ποσοστό αλκοόλ) έχετε το ιδανικό ρόφημα -για να διατηρήσετε υψηλό επίπεδο γλυκόζης στο αίμα σας και να μειώσετε την ορμονική απόκριση στο σωματικό στρες. Αμφότερα είναι απαραίτητα για την μυική αποκατάσταση.

Η πρόκληση είναι να το καταναλώσετε χωρίς αλμυρά σνακ και να σταματήσετε στο ένα ποτήρι/μπουκάλι. Αν το συνδυάσετε και με νερό, θα κάνετε την καλύτερη δυνατή δουλειά.

 

 

Αναδημοσίευση: news247.gr

30 Αυγούστου 1922: Η κατάρρευση του Μικρασιατικού Μετώπου

Ο Μουσταφά Κεμάλ παρακολουθεί την τουρκική προέλαση
κατά τη μάχη του Αφιόν Καραχισάρ
(πηγή: Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος»)

Στις 30 Αυγούστου 1922 κατέρρευσε το μέτωπο της Μικρασίας ανοίγοντας το δρόμο σε μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες της ελληνικής ιστορίας. Ο ελληνισμός ξεριζώθηκε από τη γη των Ιώνων, τον Πόντο και όλη την Ανατολή, και η Ελλάδα συρρικνώθηκε. Ο Σάββας Καλεντερίδης αντιπαραβάλλει τους ευφυείς –για την εξυπηρέτησή των στόχων του– χειρισμούς του Κεμάλ με τους ανύπαρκτους των Αθηνών την ώρα που το ελληνικό στράτευμα έδινε σκληρές μάχες στο Μέτωπο.

• • •

Ο ελληνικός στρατός βρέθηκε στη Μικρά Ασία τον Μάιο του 1919, περισσότερο ως ακολούθημα γεωπολιτικών σχεδιασμών της Μεγάλης Βρετανίας και της Γαλλίας παρά ως αποτέλεσμα σώφρονος ελληνικού στρατηγικού σχεδιασμού. Λίγους μήνες πριν, στις αρχές Ιανουαρίου, είχε προηγηθεί η αποστολή στην Κριμαία δύο μεραρχιών του Α΄ Σώματος Στρατού (ΙΙα και ΧΙΙΙη Μεραρχίες), υπό γαλλική διοίκηση και πάλι στο ίδιο πλαίσιο.

Δηλαδή χωρίς εθνικό στρατηγικό σχεδιασμό και ως ακολούθημα γεωπολιτικών σχεδιασμών άλλων δυνάμεων.

Τα αποτελέσματα της εκστρατείας στην Κριμαία ήταν τραγικά για τους 23.551 Έλληνες που εκστράτευσαν τυπικά εναντίον των Μπολσεβίκων και κατ’ ουσίαν εναντίον των Ρώσων, καταστροφικά για τη Μικρασιατική Εκστρατεία και τη Στρατιά της Μικράς Ασίας, καταστροφικά για τον ελληνισμό του Πόντου και της Μικράς Ασίας, κατ’ επέκταση δε καταστροφικά για το σύνολο του ελληνισμού και τη δύσμοιρη Ελλάδα.

Αμέσως μετά την αποβίβαση των Γάλλων και του ελληνικού στρατού στην Κριμαία, όπως ήταν φυσικό, οι Μπολσεβίκοι εστράφησαν προς τον Κεμάλ, καθιστώντας τον έτσι επίκεντρο του ενδιαφέροντος όλων των γεωπολιτικών παραγόντων που είχαν συμφέροντα και σχεδιασμούς στη Μικρά Ασία και την Ανατολή.

Συγκεκριμένα, η Εκτελεστική Επιτροπή της Κομιντέρν, σε ανακοίνωση που έδωσε στη δημοσιότητα την 1η Μαΐου 1919 η οποία απευθυνόταν προς τους «Εργάτες του Κόσμου», καλούσε το κίνημα του Κεμάλ «να ιδρύσει τον κόκκινο στρατό του και να ιδρύσει τα σοβιέτ των χωρικών».

Ακολούθησαν κι άλλες επαφές των δύο πλευρών, οι οποίες επισημοποιήθηκαν με την επιστολή που έστειλε ο Μουσταφά Κεμάλ, ως πρόεδρος της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης στον ίδιο τον Λένιν, στις 26 Απριλίου 1920, η οποία ήταν «η πρώτη πρόταση της Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης προς τη Σοβιετική Κυβέρνηση να ενώσουν τις στρατιωτικές τους δυνάμεις εναντίον των ιμπεριαλιστών».

Ακολούθησε η ανταλλαγή πρέσβεων, τα τέλη του 1920, η υπογραφή συμφωνίας φιλίας και συνεργασίας Σοβιετικής Ένωσης – Τουρκίας στις 16 Μαρτίου 1921, η οικονομική και στρατιωτική ενίσχυση του Κεμάλ, που τον βοήθησαν να κλείσει το Ανατολικό Μέτωπο για να μείνει, ενισχυμένος πλέον, απερίσπαστος στην αντιμετώπιση του ελληνικού στρατού στο Δυτικό Μέτωπο.

Το σχεδιάγραμμα των επιχειρήσεων
της 30ής Αυγούστου 1922. Με μπλε οι του-
ρκικοί σχηματισμοί και με κόκκινο
οι ελληνικοί. Το απόγευμα επήλθε
η κατάρρευση του μετώπου

Οι εξελίξεις αυτές κατέστησαν τον Κεμάλ καθοριστικό παράγοντα εξελίξεων στην Μικρά Ασία, γεγονός που υποχρέωσε τη Γαλλία και την Ιταλία να αναθεωρήσουν την πολιτική τους και να στραφούν πλέον προς τον Κεμάλ και να εξομαλύνουν τις σχέσεις μαζί του, εγγράφοντας υποθήκες για την επόμενη μέρα στη Μικρά Ασία.

Η σύσφιξη των σχέσεων Κεμάλ-Μπολσεβίκων οδήγησε στη γεωπολιτική αναβάθμιση του κινήματός του, γεγονός που κατέστησε νεκρή πριν ακόμα γεννηθεί τη Συνθήκη των Σεβρών, την οποία δεν φαινόταν διατεθειμένο να επικυρώσει κανένα από τα μέρη που την συνομολόγησαν.

Από το καλοκαίρι του 1920, τότε που ήδη ο Μουσταφά Κεμάλ είχε στήσει γέφυρες συνεννόησης και συνεργασίας με τους Μπολσεβίκους, η Μεγάλη Βρετανία, που ήταν ο κύριος υποστηρικτής της Ελλάδας στο ριψοκίνδυνο μικρασιατικό εγχείρημα, άρχισε να αναζητεί κι αυτή τρόπους προσέγγισης και συνεννόησης με τον Μουσταφά Κεμάλ, αφού ήταν αδιανόητο να τον αφήσουν μόνο στην «αγκαλιά» των Μπολσεβίκων.

Έλληνες στρατιώτες
στην προκυμαία της Σμύρνης

Από τότε άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για τον ελληνισμό του Πόντου, της Ανατολικής Θράκης και της Ανατολής.

Για όσους αναζητούν τους λόγους που ώθησαν τον Ελευθέριο Βενιζέλο να οδηγήσει τη χώρα σε εθνικές εκλογές τον Νοέμβριο του 1920, εκτός από την απροθυμία όλων των μερών να επικυρώσουν τη Συνθήκη των Σεβρών, που σχετίζεται με τα τουρκοσοβιετικά πράγματα, ίσως θα έπρεπε να τους αναζητήσουν και στη διαφαινόμενη αλλαγή στάσης της Μεγάλης Βρετανίας απέναντι στον Μουσταφά Κεμάλ και άρα απέναντι και στην Ελλάδα.

Τι ακολούθησε το 1922 και πώς επηρεάζει η κατάρρευση του Μικρασιατικού Μετώπου την Ελλάδα μέχρι σήμερα, λίγο-πολύ είναι σε όλους μας γνωστό.

 

 

Αναδημοσίευση: pontosnews.gr

«Άγριο κράξιμο» από τους New York Times για τη διαχείριση των πυρκαγιών...

 Οι New York Times με νέο άρθρο τους εκθέτουν την κυβέρνηση για τη διαχείριση των πυρκαγιών που για άλλο ένα καλοκαίρι μαστίζουν τη χώρα

 Σε άρθρο τους με τίτλο «Η Ελλάδα μάχεται με τις πιο εκτεταμένες πυρκαγιές που έχουν καταγραφεί ποτέ», οι New York Times κάνουν λόγο, μεταξύ άλλων, για «εξαντλημένους πυροσβέστες» και υπογραμμίζουν ότι «απελπισμένοι κάτοικοι με τα πόδια ή με μηχανάκια έσπευσαν να αποκρούσουν τις φωτιές για να δουν μεγαλύτερες να ξεσπούν γύρω τους.

• • •

«Μέχρι το βράδυ της Τετάρτης, ήταν σαφές ότι και στα δύο μεγάλα μέτωπα των πυρκαγιών, στα βόρεια και κοντά στην Αθήνα, παρέμεναν σε μεγάλο βαθμό ανεξέλεγκτες. Ο κ. Κικίλιας δήλωσε ότι οι δυνάμεις διάσωσης δίνουν το “110%” στις προσπάθειές τους να σβήσουν τις πυρκαγιές σε όλη τη χώρα, σημειώνοντας ότι 355 νέες είχαν ξεσπάσει τις τελευταίες πέντε ημέρες – 209 από αυτές τις τελευταίες 24 ώρες.

»Οι δυνάμεις ανταποκρίνονται όσο το δυνατόν γρηγορότερα, αλλά οι θυελλώδεις άνεμοι δυσχεραίνουν τις προσπάθειές τους, είπε, περιγράφοντας μια “πρωτοφανή κατάσταση” μετά από μια σειρά από καύσωνες. Τα κύρια μέτωπα στα βόρεια και κοντά στην Αθήνα, όπου οι πυρκαγιές έφτασαν μέχρι τον Εθνικό Δρυμό Πάρνηθας, θεωρήθηκαν τα πιο επικίνδυνα» γράφουν οι New York Times.

Στη συνέχεια στέκονται στη βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς την Ελλάδα, με 7 αεροπλάνα, 1 ελικόπτερο, 114 πυροσβέστες και 19 οχήματα σε όλη τη χώρα και συνεχίζουν με το θάνατο 18 ανθρώπων στον Έβρο και τις φωτιές σε Αλεξανδρούπολη και Πάρνηθα.

«Την Τρίτη, τα πτώματα 18 ανθρώπων, μεταξύ των οποίων δύο παιδιά, ανακαλύφθηκαν σε δάσος (σ.σ της Δαδιάς) στην περιοχή του Έβρου, κοντά στα σύνορα με την Τουρκία. Οι αρχές δήλωσαν ότι πιστεύουν ότι οι νεκροί ήταν μετανάστες που χάθηκαν καθώς η φωτιά τους ξεπέρασε, αλλά προειδοποίησαν ότι η ταυτοποίησή τους θα είναι δύσκολη.

Στη βόρεια λιμενική πόλη της Αλεξανδρούπολης, στάχτη έπεφτε βροχή στις άδειες ταβέρνες της προκυμαίας και ένα πυκνό πέπλο καπνού δυσκόλευε την αναπνοή. Πιο μακριά στην ενδοχώρα, πέρα από σιγοκαμένες δασικές εκτάσεις, οι κάτοικοι σε χωριά και αγροικίες πάλευαν με τις φλόγες με ξύλα και κουβάδες με νερό, καθώς οι πυροσβέστες χρησιμοποιούσαν ελικόπτερα και τα αεροσκάφη έκαναν βόμβες πάνω από τα κεφάλια τους».

Λίγο βόρεια της Αθήνας, οι αρχές διέταξαν την εκκένωση του οικισμού της Αγίας Παρασκευής, κοντά στον Εθνικό Δρυμό Πάρνηθας, συμπεριλαμβανομένου ενός μοναστηριού και 50 κατοίκων γηροκομείων. Ο καταυλισμός μεταναστών της Αμυγδαλέζας εκκενώθηκε επίσης προληπτικά, δήλωσε ο Γιάννης Αρτόπιος, εκπρόσωπος της ελληνικής πυροσβεστικής υπηρεσίας.

Σπίτια κάηκαν στην Αγία Παρασκευή καθώς και στο Μενίδι, στα περίχωρα της Αθήνας, σύμφωνα με τις αρχές και τους κατοίκους».

Οι New York Times προσθέτουν, επίσης, ότι «η Ελλάδα μάχεται τακτικά με μεγάλες πυρκαγιές που γίνονται φονικές. Τα ζεστά, ξηρά και θυελλώδη καλοκαίρια της σε συνδυασμό με τα αυτοφυή πευκοδάση και την εύφλεκτη χαμηλή βλάστηση δημιουργούν το ιδανικό περιβάλλον για να ξεφύγουν οι πυρκαγιές από τον έλεγχο. Όμως τα μέτρα προετοιμασίας για την εποχή των πυρκαγιών, όπως το σκάψιμο αντιπυρικών λωρίδων και η απομάκρυνση των ξηρών χόρτων, δεν επαρκούν. Οι περιβαλλοντικές ομάδες λένε ότι η κυβέρνηση έχει χειριστεί λάθος τον κίνδυνο και έχει επενδύσει ανεπαρκώς στον εξοπλισμό πυρόσβεσης και στην εκπαίδευση».

»(…)Οι τελευταίες πυρκαγιές είναι η δεύτερη φορά φέτος το καλοκαίρι που οι δυνάμεις πυρόσβεσης της χώρας διχάζονται ανάμεσα σε πολλαπλά μέτωπα. Τον Ιούλιο, χιλιάδες τουρίστες απομακρύνθηκαν από τα νησιά της Ρόδου και της Κέρκυρας, δημοφιλή θέρετρα που εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από εποχικούς επισκέπτες».

 

Αναδημοσίευση: press-gr.com

Πηγή: nytimes.com