Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2009

Ας ακολουθήσουν οι δικοί μας

«Είδα ένα άρθρο σήμερα που έλεγε ότι οι τραπεζίτες της Γουόλ Στριτ έδωσαν στους εαυτούς τους μπόνους ύψους 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων... Είναι το αποκορύφωμα της ανευθυνότητας, είναι ντροπή. Αυτό που επιβάλλεται, μεταξύ άλλων, είναι οι άνθρωποι της Γουόλ Στριτ, που ζητούν βοήθεια, να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση, πειθαρχία και μεγαλύτερη αίσθηση υπευθυνότητας»
Φαίνεται παράξενο, αλλά είναι δήλωση του νέου προέδρου των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμα.
Ο Μπάρακ Ομπάμα. Ξεκίνησε πολύ θετικά την θητεία του. Ανέλπιστα ειναι η αλήθεια. Πρόλαβε να κάνει κίνηση προς τον Αραβικό κόσμο, τους Παλαιστίνιους, την Οικολογία, τις αμβλώσεις και να εκεί που δεν το περιμέναμε κατά των golden boys.
Κίνηση βέβαια αρχική ούτε καν βήμα (προς όλα αυτά που ανέφερα) αλλα μην ξεχνάμε πως σήμερα κλίνη την ενδέκατη μέρα στον Λευκό Οίκο. Είναι πολύ θετικό αυτό για όλον τον κόσμο. Να κάνει τώρα και μια φιλελληνική κίνηση σε όποιο πρόβλημα έχουμε με την γείτονα μας Τουρκία να αποτρελαθούμε.
Η τελευταία κίνηση, η δήλωση που προανάφερα δηλαδή είναι και και καλό παράδειγμα για τους πολιτικούς μας. Αφού ο αρχηγός της Μητρόπολης του Καπιταλισμού τολμά να τα βάλει με όλους αυτούς γιατί να μη μπορέσει να τα βάλει όποιος δικός μας. Και δεν λέω για κάποιον της αντιπολίτευσης που λένε ότι θέλουν να μας χαϊδέψουν, ως συνήθως τα αυτιά, αλλά κάποιος κυβερνητικός.
Μια καλή ιδέα που άκουσα τελευταία είναι τα πρόστιμα (800.000 Ευρω η τράπεζα) να εκλογικευθούν (να διπλασιαστούν τουλάχιστον) και να είναι αυτά η ενίσχυση προς όλους αυτούς που προσφέρουν στην Οικονομία (Αγρότες, εργοστασιάρχες με την υπόσχεση να δώσουν μπόνους στους εργάτες, του επιχειρηματίες Τουρισμού με την ίδια υπόσχεση κ.ά.)
Η πρώτη κίνηση έγινε ανέλπιστα από εκεί που δεν περιμέναμε. Ας μιμηθούν οι δικοί μας λοιπόν και σε κάτι καλό

Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2009

Μια θλιβερη επέτειος

Δεκατρία χρόνια συμπληρώνεται σήμερα από την βραδιά των Ιμίων. Μια βραδιά που είναι ίσως η τελευταία, χρονικά, στρατιωτική ήττα της χώρας μας από την Τουρκία.
Μια βραδιά, που μόλις είχε παρατηθεί ο εκλεγμένος πρωθυπουργός Ανδρεας Παπανδρέου για λόγους υγείας και η νέα κυβέρνηση υπό του Κ. Σημίτη δεν ειχε ακόμη ορκιστεί.
Εκείνο το βράδυ λοιπόν ο υπουργός εξωτερικών κ. Θόδωρος Πάγκαλος βρισκόταν στην εκπομπή του κ Χατζηνικολάου και ενημερώθηκε σχεδόν στον αέρα.
Το αποτέλεσμα (μετά από προκλιτικές ενέργειες των γειτόνων μας) είναι η κατάληψη για λίγες ώρες Ελληνικού εδάφους από Τούρκους στρατιώτες.
Όχι δυστυχώς χωρίς απώλειες. Ήταν, κατά την προσωπική μου γνώμη, τόσο μεγάλη η προς στιγμή ήττα μας, που ελικόπτερο θέλησε να δει τι γίνεται στην βραχονησίδα , φωτίζοντάς την εν πτήση με προβολέα.
Επόμενο ήταν οι Τούρκοι να το πυροβολήσουν (κάτι που δεν επιβεβαιώθηκε ακόμη) μια που πετούσε πολύ χαμηλά, για να δου τι γίνεται πάνω στην βαχονησίδα. Ετσι χάθηκαν οι υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός.
Αυτό που μας έκανε να ντράπουμε, και ντρέπομε και τώρα που το σκέφτομαι, είναι οτι την επόμενη στην πρώτη του ομιλία ως πρωθυπουργού ο Κ. Σημίτης ευχαρίστησε τους Αμερικάνους για την απεμπλοκή από την συγκεκριμένη κρίση.
Ξεκινούσε δηλαδή με μια στρατιωτική ήττα και δήλωση δουλοπρέπειας την οκτάχρονη θητεία του στην πρωθυπουργία

Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2009

«Φάγαν» πρόστιμο οι τράπεζες ΚΑΙ; (Η λύση που βλέπω)

Πρόστιμο 800.000 μπήκε λέει στις τράπεζες για καταχρηστικές χρεώσεις. Και; Εμείς οι πελάτες τους θα τα πληρώσουμε πάλι. Πολύ να καταργηθούν οι χρεώσεις αυτές αλλά τα επιτόκια των δανείων θα αυξηθούν. Τα επιτόκια των καταθέσεων θα μειωθούν.
Τι τα θέλετε; Νομίζει η εκάστοτε κυβέρνηση ότι κάνει πολιτική; Αυτοί κάνουν πολιτική. Εσύ αν μου δανείσεις χίλια ευρώ με τους τραπεζικούς όρους και γίνει μια καταγγελία, θα πας μέσα για τοκογλυφία. Που να με δανείζεις συνέχεια, με τέτοιους όρους και να μου λες σου «δανείζω εκατό ευρώ με 1,3% τόκο το μήνα (16%:12) αλλά σου χρεώνω Χίλια δέκα, και κάθε μήνα θα μου δίνεις τουλάχιστον τους τόκους.»
Έτσι κάνουν με τις πιστωτικές κάρτες. Και φυσικά όταν πληρώνεις μόνο τους τόκους το κεφάλαιο δεν μειώνετε. Άσε που όταν πληρώσεις όποιο παραπάνω ποσό, πληρώνονται πρώτα οι τόκοι (που δεν μπορούν να ανατοκιστούν) και τα υπόλοιπα το κεφάλαιο που τοκίζεται κανονικά.
Ύστερα γινόμαστε ακραίοι όταν λέμε ότι είναι «νταβατζήδες» της αγοράς. Κατά τη γνώμη μου, κάτι που φυσικά δεν μπορεί να γίνει, είναι να τους υποχρεώσουν για «πάγωμα» των τόκων για ένα χρονικό διάστημα. Και η λύση είναι η εξαγορά μιας τράπεζας από το κράτος που να δουλεύει σωστά, και φυσικά μέσω διαφήμισης να το μάθει ο κόσμος. Υπάρχουν ακόμη δυο τρεις τράπεζες που να ελέγχονται από το κράτος όχι αυτές που φαντάζεστε (εκτός ίσως αν μέσα σ’ αυτές ειναι η ΑΤΕbank)
Έτσι δεν έγινε και με την κινητή τηλεφωνία; Μετά τις πρώτες τότε Panafon και Telestet που χρεώναν υπερβολικά ανα τριάντα δευτερόλεπτα, Ιδρύθηκε η κρατική τότε Cosmote που εκλογίκευσε τις τιμές.
Εδώ χρειάζεται η παρέμβαση του κράτους. Και είναι αλήθεια όποια κυβέρνηση κάνει κάτι τέτοιο δεν έχει να φοβάται μελλοντικές εκλογές.

Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2009

Ο παραλογισμός της Ευρώπης και μια ιστοριούλα

Γράφουν σήμερα οι εφημερίδες ότι θα αντιδράσει η Ευρώπη θα αντιδράσει στην ενίσχυση των αγροτών. Δεν επιτρέπονται λέει κρατικές ενισχύσεις.
Ενδιαφέρουσα άποψη. Ειδικά όταν πριμοδοτεί η Ευρώπη την παραγωγή.
Εδώ όμως τι έχουμε; Σταματάνε οι επιδοτήσεις. Ακριβαίνουν τα εφόδια για την καλλιέργεια. Και φτηναίνουν τα προϊόντα
Από την άλλη έχουμε το εξής παράδοξο. Ενώ η Βιομηχανία και οι Τράπεζες και όλοι οι τίμιοι φτωχούληδες παίρνουν σ’ όλη την Ευρώπη ένα σωρό λεφτά οι απατεώνες και ζάμπλουτοι αγρότες δεν έχουν δικαίωμα να πάρουν μια. Να βοηθήσουμε τους Τραπεζίτες με 28 δις ευρώ. Στην Ελλάδα. Βέβαια οι καημενούληδες έχουν τόσα έξοδα. Τους τα παίρνουν οι καταθέτες, τους βάζουν το μαχαίρι στο λαιμό οι δανειολήπτες άσε που οι υπάλληλοί τους δουλεύουν ελάχιστα.
Αλήθεια ήθελα να ξέρω οι δημιουργοί της ΕΟΚ και όλοι αυτοί του δημιούργησαν αυτό το Τέρας αυτό ονειρευόταν;
O Δικός μας θείος του σημερινού πρωθυπουργού που μας έριξε σ αυτή τη δίνη μας είπε «θα κολυμπήσουμε». Τώρα βλέπουμε να ρίχνουν σωσίβιο στους ισχυρούς μη επιτρέποντας να βοηθήσουν τους αδύναμους.
Και μάλιστα τους δυνατούς που με δικά τους λάθη, δεν μπόρεσα να καταλάβω ακριβώς πως, παρασύρουν στην καταστροφή όλον τον κόσμο κι ο μοναδικός κλάδος που παράγει, και μη μου πει κανείς για τους εργάτες γιατί οι εργάτες ναι μεν παράγουν αλλά δεν είναι δικά τους αυτά που παράγουν, δεν έχουν δικαίωμα στην βοήθεια.
Θα παρομοίαζα την κατάσταση, όπως μας τα λέει η ΕΕ μ’ ένα γεμάτο πλοίο το 19ου, (οι επιβάτες είναι οι πολίτες μιας χώρας). Οι επιβάτες έχουν μαζί και του υπηρέτες τους. (κεφαλαιοκράτες και λαός). Όμως έχουν παρεισφρύσει και λαθρεπιβάτες που εκτός ότι βρίσκουν και τρώνε κρυφά, να ζήσουν κλέβαν που και που κανέναν υπηρέτη και που και που αφεντικό (Τραπεζίτες). Υπάρχει φυσικά και το πλήρωμα (οι αγρότες) που χωρίς αυτό δεν ζει κανείς.
Σε περίπτωση ναυαγίου (όπως είναι οι έκτακτα δύσκολες, λένε, εποχές που ζούμε) δεν υπάρχουν σωσίβιες λέμβοι για όλους. Μάλιστα το ναυάγιο προκλήθηκε από σφάλμα των λαθρεπιβατών, ανοίγοντας τρύπες στο σκαρί να πάρουν νερό από τη θάλασσα για να κάνουν ντουζ μια που το ταξίδι διαρκεί.
Αυτοί που μπαίνουν πρώτοι λοιπόν στις βάρκες είναι οι λαθρεπιβάτες και γεμίζουν με αφεντικά, αφήνοντας στην τύχη τους υπηρέτες και πλήρωμα.
Παραμυθάκι του προπερασμένου αιώνα ε; ΟΧΙ, Η ΕΥΡΩΠΗ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ

Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2009

Που είναι τα κομματικα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης

Μπήκαμε ήδη στη δεύτερη βδομάδα των αγροτικών κινητοποιήσεων. Κάτι που τα τελευταία δέκα δώδεκα χρόνια έγινε συνήθεια,
Θυμάμαι, τις πρώτες χρονιές, που κυβερνούσε η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση, βουλευτές της σημερινής κυβέρνησης και κομματικά στελέχη της αριστεράς να πηγαίνουν να μιλήσουν με τους αγρότες. Βουλευτές με μπροστάρη τον σημερινό υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης να λένε πως αγωνίζονται μαζί τους. Και φυσικά δήμαρχοι και νομάρχες που ήταν προκείμενοι στην Νέα Δημοκρατία.
Στα κανάλια «κονταροχτυπιόνταν» τότε υπουργοί Γεωργίας και άλλοι κυβερνητικοί βουλευτές με του αγροτοσυνδικαλιστές, για τις τιμές των προϊόντων και το μέλλον της Αγροτιάς.
Σήμερα παρατηρούνται παράξενα πράγματα. Πέρα απ’ τα στελέχη της αριστεράς και τους βουλευτές της, από τα δυο κόμματα που εναλλάσσονται στην κυβέρνηση μετά τη δικτατορία, πιο πολύ κυβερνητικοί επισκέπτονται τα «μπλόκα». Θα περιμέναμε άνθρωποι του ΠΑΣΟΚ να είναι δίπλα τους. Εκεί όμως είναι το πρόβλημα του συγκεκριμένου κόμματος.
Τα προβλήματα στην αγροτιά δημιουργήθηκαν την περίοδο αυτή. Βλέπεται στην ΕΟΚ (μετέπειτα Ευρωπαϊκή Ένωση) μπήκαμε το 1980 και πλήρες μέλος γίναμε το 1982. Τα χρήματα που ήρθαν στην Ελλάδα τα διαχειρίστηκε όλα το ΠΑΣΟΚ ως το 2004 (με ένα διάλειμμα το 1989 – 1994 που ο Μητσοτάκης, φτου φτου, προσπαθούσε να βάλει φυλακή τον Ανδρέα Παπανδρέου), με υπουργό Γεωργίας την μεγαλύτερη περίοδο τον Κώστα Σημίτη. Μοναδικό πραπάνω κέρδος μας ήταν τα Μεσογειακά προγράμματα που κέρδισε ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Μετά (και πριν στις συνόδους υπουργών Γεωργίας) το κέρδος μα ήταν ότι κάναμε μικρότερες τις ήττες. Με κορυφή το 2003 που πανηγυρίζαν για την ΝΕΑ ΚΑΠ που παρά τον περιορισμό των χρημάτων ΚΑΤΟΡΘΩΣΑΜΕ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΕΠΙΔΟΤΗΣΕΙΣ ΩΣ ΤΟ 2013.
Θα μου πείτε και φαινομενικά σωστά. Γιατί να χρεωνόμαστε να παίρνομαι προϊόντα Ελληνικά ή απ άλλες περιοχές της Ε. Ε. Αφού κοστίζουν πιο πολύ. Μα εδώ μπορούμε να ελέγξουμε όμως τον τρόπο παραγωγής και να προστατέψουμε την δημόσια υγεία. Όμως αυτό προϋποθέτει Ευρώπη των λαών ενώ τώρα έχουμε Ευρώπη της πλουτοκρατίας και των καρτέλ, των μονοπωλίων.
Πως λοιπόν, να ξαναέρθουμε στα σημερινά μπλόκα, να πάνε όλοι αυτοί στους κινητοποιημένους αγρότες; Το λιγότερο θα φάνε Γιουχάισμα, άσε που μπορεί να βρεθεί να έχει μαζί του κάνεις αγρότης κανένα προϊόν (αυγό ή ντοματούλα ή ακόμη ακόμη γιαουρτάκι) και προσγειωθεί σε κανένα κεφάλι ή σακάκι πρώην υπουργού.

Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2009

Οι αγρότες και η ζωή τους

Αυτό που γίνεται με τους αγρότες στην Ελλάδα είναι πρωτοφανές.
Όλο τον χρόνο είναι όλα καλά. Έχουν όλα τα χρειώδη για να ζήσουν αλλά κάποια στιγμή αντιμετωπίζουν προβλήματα. Ζουν μέσα στην φύση, Δεν έχουν στρες δεν έχουν άγχος όλοι θέλουν να κάνουν την ζωή τους
Έτσι σκέφτονται οι άνθρωπο των πόλεων. Ας δούμε όμως είναι έτσι;
Ο αγρότης από τη στιγμή που αρχίζει να δουλεύει, σε ηλικία, δε σταματά να δουλεύει από το πρωί ως το βράδυ
Έχει ένα κεφάλαιο (κτήματα ή ζώα και μηχανήματα) που του αποδίδει ελάχιστα, όταν δεν τον «βάζει μέσα».
Η ζωή του είναι σπίτι, χωράφι, σπίτι. Η διασκέδαση του η τηλεόραση και άντε μερικές φορές το καφενείο του χωριού όταν υπάρχει διάθεση για καμιά σπατάλη (Ο καφές ένα ευρώ το τσιπουράκι δυο)
Γιατί ζούνε εκεί λοιπόν; Γιατί δεν τα παρατάνε, πουλώντας τα υπάρχοντά τους, να πάνε στην πόλη;
Για συναισθηματικούς κυρίως λόγους. Δε θα πουλήσω λένε (και σωστά κατ’ εμέ) ότι με ιδρώτα και αίμα κατόρθωσαν να κάνουν οι παππούδες μας, αν και οι νέοι σπουδάζουν και φεύγουν. Έτσι μένει η περιουσία σιγά σιγά σε διάφορους επιστήμονες μεγαλουπόλεων.
Δε θέλουν να φύγουν ακόμη μην ερημώσει ο τόπος τους, αν και τελευταία χρόνια έχει γίνει κι αυτό. Και κυρίως γιατί ειναι πρόσφατη ακόμη η δεκαετία του ’80.
Μια δεκαετία που είχαν λεφτά κυρίως λόγω των τότε κυβερνώντων και της ΕΕ. Και περιμένουν να ξανάρθει κάτι από εκείνα τα χρόνια. Λένε για φέτος παράδειγμα «Πάει καλά ο καιρός θα έχουμε σοδιά»
Να την κάνετε τι ρε σεις; Αφού θα σας τα πάρουν τζάμπα και τα όποια φάρμακα έχουν πάει στα ύψη. Αφού ως πέρυσι πουλούσατε σε δραχμές (Σε δραχμές τα λέγαν για να φαίνονται πολλά).
Τώρα προσπαθούν να βρουν πολιτικούς να βοηθήσουν τον κλάδο. Δυστυχώς όμως είναι ο κλάδος (ίσως ο μοναδικός που παράγει) που δεν θέλει κανείς τόσο στην Ελλάδα όσο και στον κόσμο.

Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2009

Η «φούσκα» των δημητριακών κι ένα κόλπο της συμμορίας της Ευρώπης

Για ακόμη μια μέρα η Ελλάδα είναι κομμένη στα δύο. Έδωσε λεφτά ο υπουργός αλλά οι αγρότες ζητάνε να ξέρουν τι ακριβώς θα πάρουν. Κι αυτό που τονίζουν είναι οτι πέρυσι τα προϊόντα πουλήθηκαν ακριβά ενώ φέτος η τιμή κατρακύλησε το ένα τρίτο ή και πιο κάτω ακόμη κι αναρωτιούνται το γιατί.
Είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα έχουμε αύξηση των τιμών και ποτέ μα ποτέ μείωση. Βλέπε τη Βενζίνη και σύγκρινε τις τιμές με τις περυσινές που ήταν ακριβότερη η τιμή του αργού. Περάσαμε όμως ένα καλοκαίρι που η τιμή του έγινε πολύ πολύ μεγάλη.
Έτσι και στα αγροτικά προϊόντα. Πέρυσι για την αύξηση στο ψωμί, στα μακαρόνια, στα μπισκότα κα έφταιγε η άνοδος των τιμών των δημητριακών και οι μεσάζοντες (που «ασελγούν» πάνω στους παραγωγούς και στους καταναλωτές όπως είπα στο προηγούμενο σημείωμα) βρήκαν δρόμους σε αγορές του τρίτου κόσμου για σιτάρι από εκεί.
Λένε ότι αμφίβολης ποιότητας, αλλά μέχρι να «σκάσει» διατροφικό σκάνδαλο όπως με το ηλιέλαιο (Λες και δεν έχουμε στην Ελλάδα υπέροχο ελαιόλαδο) δεν μπορούμε να πούμε τίποτε.
Φέτος όμως για να γυρίσουμε στα Δημητριακά που υπερυποδιπλασιάστικε η τιμή τους οι τιμές έμειναν εκεί που ήταν. Μα μη πω για τα έξοδα (φάρμακα,λιπάσματα και σπόρος)
Ο σπόρος άλλη κομπίνα της «συμμορίας» της Ευρώπης.
Τις προηγούμενες δεκαετίες, ο παραγωγός κρατούσε από την παραγωγή τον σπόρο της επόμενης χρονιάς.
Απαγορεύετε πλέον. Θα πρέπει να κατατεθούν τιμολόγια για αγορά σπόρου.

Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2009

Φτηνά στο χωράφι, ακριβά στο ράφι

Κομμένη στη μέση όπως κάθε χρόνο η Ελλάδα πια. Ευτυχώς νέοι αγρότες και παλιοί έμπειροι κατέβηκαν μαζί «στους δρόμους», μήπως βγάλουν και κάτι.
Έδωσε κάποια χρήματα η κυβέρνηση, αλλά οι αγρότες τα λένε ψίχουλα. Όσα και να δώσει λίγα θα είναι.
Το πρόβλημα που πρέπει να λυθεί είναι άλλο. Ότι οι αγρότες πουλάνε φτηνά πολύ φθηνά 26 ΛΕΠΤΑ το κιλό το σιτάρι (και το έβαλα μάλλον πολύ) ενώ το ψωμί το αγοράζει ο καταναλωτή 1.20 (φτηνά το βάζω) το κιλό. Και δεν είναι 1 κιλό.
Αληθεύει ότι ένα κιλό σιτάρι δεν βγάζει ένα κιλό αλεύρι. Δεν ξέρω πόσο είναι αλλά θα υποθέσω (το μάλλον υπερβολικό 50%)
52 λεπτά θα χρειαζόταν αν ένα κιλό αλεύρι έδινε ένα κιλό ψωμί, δεν είναι ένα προς ένα άρα ούτε 800 γραμμάρια που μάλλον είναι το κιλό του ψωμιού. Αλλά Ας πούμε 52 λεπτά. Ως το 1,20 και να φωνάζουν οι αρτοποιοί ότι δεν «βγαίνουν» κάτι συμβαίνει. Έχουν έξοδα κι αυτοί, ενοίκια, υπαλλήλους, πάγια έξοδα αλλά τόσα πολλά; Υπάρχει βέβαια και ο αλευροβιομήχανος που αγοράζει το σιτάρι από τους αγρότες και το πουλά αλεύρι στον αρτοποιό. Το αγοράζουν λέει το αλεύρι ακριβά οι αρτοποιοί. Ας πούμε σωστό. Έχει κι αυτός έξοδα.
Έκανα πρόταση σε φίλο αρτοποιό στην Αθήνα να το πουλώ εγώ αλεύρι το σιτάρι του πατέρα μου αλεύρι (στον αλευρόμυλο του χωριού). Έτσι κι ο πατέρας μου να πουλά πιο ακριβά το σιτάρι κι αυτός να αγοράζει πιο φτηνά το αλεύρι. Κι ο μυλωνάς να βγάλει κάτι παραπάνω. Φυσικά το ψωμί του θα είχε περιθώριο να το κατεβάσει.
Γιατί αν έχει τώρα κέρδος δέκα λεπτά αγοράζοντας το αλεύρι ένα ευρώ το κιλο (του στοιχίζει δηλαδή όλο το κατάστημα 1,10) αν το αλεύρι το πάρει 70 λεπτά (50 από 26 ο πατέρας μου και τα υπόλοιπα 20 ο μυλωνάς, παίρνει 10 στους χωριανούς.
Έτσι κατεβάζοντας από 1 στα 0,70 τα έξοδα κατεβαίνουν από το 1,10 στο 0,80.
Το κέρδος του είναι τώρα 10 λεπτά. Ας κερδοσκοπήσει λοιπόν και ας κερδίσει 20 λεπτά. Φτάνουμε αισίως στο 1 Ευρώ. 20 λεπτά πιο λίγα θα πληρώσει ο καταναλωτής. Κερδισμένος λοιπόν κι αυτός.
Όχι λέει είμαστε υποχρεωμένοι να αγοράζουμε από αλευροβιομήχανους. Να λοιπόν το πρόβλημα και η λύση του.
Μαζί με τα «ψίχουλα» που δίνει ο κ. Χατζηγάκης να απελευθερώσει τελείως την αγορά. Να πάψει επιτέλους να ισχύει το τραγούδι του Θωμά Μπακαλάκου που ακούσω εδώ και 30 χρόνια στις Αγροτικές κινητοποιήσεις:
«Πάει καλά φέτος η σοδειά, θα κερδοσκοπήσουν οι μεσάζοντες»

Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2009

Ήταν οφ σάιτ; Κανείς δεν ασχολήθηκε

Ημέρα κυπέλλου στο ποδόσφαιρο χθες με τις ομάδες μου να παίζουν μια στο βορρά μια στο νότο. Με τους διαιτητές να «κλέβουν την παράσταση».
Έτσι πιστεύω.
Και ναι μεν στο Ηράκλειο το λάθος που έγινε στο 5’, ανατροπή του Ντιόγκο, δεν στοίχησε στο Ολυμπιακό αυτό που στοίχησε είναι το λάθος της τριπλέτας στις Σέρρες.
Μάλιστα βλέπω και ξαναβλέπω τη φάση στο sport.gr και δεν μπορώ να καταλάβω αν ο σκόρερ είναι οφ σαϊτ όταν σουτάρει ο Αουρέλιο πριν απέκρουσε ο Βράνιτς και πάρει το «ριμπάουντ» ο Γκούρτσας να σκοράρει.
Ηταν τόσο οριακό, που το καταλαβαίνω το λάθος. Αυτό που μ’ ενόχλησε ηταν σ’ ανάλογη περίπτωση, γκολ της ΑΕΛ κατά του ΟΦΗ, εγινε χαμός.
Μη πω το σπορτκάστερ που περιέγραφε. Το ίδιο κανάλι (Alpha) και μάλλον ο ίδιος άνθρωπος. Σε εκείνο το ματς ηταν κατηγορηματικός ότι ο ποδοσφαιριστής της ΑΕΛ ήταν οφ σαϊτ τώρα ούτε σαν αμφιβολία. Το ίδιο και οι εφημερίδες και ο κ. Μπαρούφας (συγγνώμη Βρουχάς) στην Αθηναϊκή Κυριακή.
Θα μου πείτε το ποδόσφαιρο έχει τα καλά και τα ασχημα της ζωης. Ετσι έγραφε στο πάλαι ποτέ «Ποντίκι» ο Κώστας Παπαϊωάννου και η Λάρισα μπορεί να ολήρωσε την απειθαρχία να πάρει πρωτάθλημα και κύπελλο τη δεκαετία του ’80 πήρε όμως ξανά κύπελλο πρόσφατα που δεν τιμωρήθηκε ακόμη. Άσε που αν περνούσε χθες (Τετάρτη) ο τελικός κυπέλλου είναι κοντά. (8 ομάδες μείναν) και ίσως τα κατάφερνε πάλι.

Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2009

Το οργανωμένο έγκλημα, δυστυχώς, είναι πιο μπροστά

Απελευθερώθηκε χθες τα ξημερώματα από τους απαγωγείς του ο εφοπλιστής κ. Παναγόπουλος. Έτυχε να ακούσω δηλώσεις του. Κοντά στα άλλα που είπε είναι ότι οι απαγωγείς του τον συμπεριφέρθηκαν σωστά. Εκτός λέει ότι κάποια στιγμή τον είχαν κλεισμένο στο πορτ μπαγκάζ, η άλλη συμπεριφορά τους ήταν πολύ καλή. Και τα χρειώδη για να ζήσει είχε, και μια τηλεόραση μπροστά του ανοιχτή στο Mega, για να ξεχνιέται (λες και μπορεί να ξεχαστεί κάποιος που είναι σε ομηρία) και φάρμακα του αγόρασαν όταν τελειώσαν αυτά που είχε και τέλος είχε πάνω του 75 ευρώ που του τα άφησαν.
Ως εδώ η επικαιρότητα. Να δούμε το αντίστοιχο στους αντεξουσιαστές..
Πόσο πιο καλά θα ήταν αν αντί να σπάζατε όλο το κέντρο της Αθήνας, αφήνοντας χωρίς δουλειά υπαλλήλους και καταστηματάρχες οικογενειάρχες, Σπάγατε μόνο τράπεζες και Δημόσιες υπηρεσίες που θα καταλάβαινα αν και δεν θα δικαιολογούσα.
Ή ακόμη καλύτερα, να γράφανε στους τοίχους μετά από τεράστια κινητοποίηση με ορμή διάφορα αντεξουσιαστικά συνθήματα.
Δεν έχουν καταλάβει ότι για να πετύχει κανείς στους κοινωνικούς αγώνες πρέπει να έχει μαζί του την κοινή γνώμη.
Και ο υπάλληλος ή ο μικροκαταστηματάρχης μπορεί να συμφωνεί ότι η εξουσία τον καταπιέζει , αλλά πως να συμφωνήσει μαζί σου όταν τον βάζεις απέναντι σου.
Σκέφτεται λοιπόν «ας έχω την ησυχία μου, με όποιο κόστος». Το βλέπαμε αυτό άλλες εποχές (εγώ από βιβλία και ταινίες) της κατοχής ή της δικτατορίας και το κατακρίναμε. Αλλά σήμερα που δεν υπάρχει καταπίεση της, όποιας ελευθερίας μας, το νιώθουμε πιο πολύ
Έτσι δικαιολογείται ο τίτλος του σχολίου και μάλλον θα πρέπει να πάρουν πολλοί το μάθημά τους.

Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2009

Πρώτο δείγμα θετικό

Είδα σήμερα το πρωί στην εκπομπή της ΝΕΤ «πρώτη γραμμή», τον υπουργό Γεωργίας κ. Χατζηγάκη. Ήταν ακριβώς όπως τον περίμενα λογικός να δικαιολογεί τους αγρότες και οι μόνοι που κάναν «φασαρία» ήταν οι οικοδεσπότες.
Έθεσαν τα προβλήματα και τα αιτήματά τους οι αγρότες συμφώνησε σε όλα απ΄ ότι θυμάμαι ο υπουργός μπερδεύτηκαν λίγο οι παρουσιαστές και το τέλειωσαν το θέμα. Δεν έγινε βλέπεις η φασαρία που ήθελαν αν και υπήρχαν στον αέρα άλλες 3 συνδέσεις με αγρότες. Ίσως βέβαια να φταίει που και ότι. Ο κ. Σιδηρόπουλος που ήταν από Λάρισα είναι Νεοδημοκράτης.
Πήγα με το μυαλό μου 10 χρόνια πίσω και θυμάμαι παρόμοιες συζητήσεις με τους υπουργούς κ.κ. Δρυ και Τζουμάκα. Χαμός γινόταν στο στούντιο. Λες και οι αγρότες ζητούσαν παράλογα πράγματα ή αν ζητούσαν προτιμούσαν τις κοκορομαχίες. Βέβαια ο δεύτερος χρεώνεται και τα καρπούζια
Φυσικά ο σημερινός υπουργός (όπως έραψα και σ’ άλλο σημείωμα) είναι γνώστης των προβλημάτων και μεταπήδησε στο υπουργείο, ενώ ήταν κι από την άλλη πλευρά. Δεν δικαιολογούνται λάθη του. Ούτε ΜΑΤ κατα των κινητοποιούμενων αγροτών, δεν ξέρω φυσικά την ένταση των κινητοποιήσεων. Αλλά υπάρχει το προηγούμενο του ξεφουσκώματος των ελαστικών στις Μικροθήβες .
Ούτε κοινωνικοί αυτοματισμοί. Σήμερα τα προβλήματα τα έχουν κι άλλες κοινωνικές ομάδες. Κι έτσι δε θα δούμε καταστηματάρχες να διαμαρτύρονται πως δεν αφήνουν οι αποκλεισμοί των δρόμων πελάτες να πάνε στα καταστήματά τους, όπως λεγαν κάποτε. Αφού ούτως ή άλλως τα καταστήματα είναι άδεια

Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2009

Η απαγωγή Παναγόπουλου και το κακό που κάνει η «τηλεοπτική παπαρολογία» πάνω στο θέμα

Μας «έπρηξαν» οι τηλεοράσεις μην απαγωγή του εφοπλιστή κ. Παναγόπουλου.
Και τι μεγάλο πρόβλημα που υπάρχει, τι θα κάνει ο άνθρωπος που είναι άρρωστος Κι εσείς οι φαρμακοποιοί αν σας ζητήσουν αυτά τα φάρμακα χωρίς συνταγή ειδοποιήστε την αστυνομία. Δηλαδή σαν να λένε πρέπει να πεθάνει για να ναι πιο κακοί οι ούτως ή άλλως κακοί απαγωγείς. Και τί μεγάλο όγκο έχουν τα λύτρα και πως θα τα δώσουν και άλλα πολλά.
Αντί να το «βουλώσουν» μην τυχών και πεθάνει ο άνθρωπος, και αν γίνει το αίμα του πάνω τους. Είναι κι ότι τον κάνουν αντιπαθή σε μας τον απλό κόσμο.
«Εδώ δεν έχουμε να πιούμε ένα καφέ μου είπε ένας φίλος η γυναίκα του λέει πως βρήκε τόσα λεφτά σχεδόν αμέσως».
Και δεν είχε και πολύ άδικο. Αντί να ασχοληθούν με τα προβλήματα μας, οι ενημερωτικές εκπομπές κι όχι τα δελτία ειδήσεων, αυτά που θέλουν να ονομάζουν δελτία ειδήσεων, ασχολούνται με κάθε μικρό ή μικρότερο θέμα για ατέλειωτες ώρες. Φοβήθηκαν λέει οι απαγωγείς και δεν επικοινωνούσαν με την οικογένεια. Ε αφού μιλούσαν για την απαγωγή ώρες ολόκληρες να μη φοβηθούν; Ως και η κακομοίρα, ψυχολογικά κακομοίρα όπως θα ήμασταν όλοι μας, άρχισε να βγαίνει σε εκπομπές κι έλεγε «ας επικοινωνήσουν μαζί μου» αντί να πει στα «κοράκια» αφήστε μας τέλος πάντων, έχουμε το πρόβλημα μας έχουμε και τις βλακείες που λέτε.
Αφήστε που κάθε ένας επιχειρηματίας ή εφοπλιστής φοβάμαι θα ζητά προστασία και αστυνομικό να τους προσέχει μια που συνήθως έχουν «καβούρια» στην τσέπη να προσλάβουν κανέναν φουκαρά άνεργο, για ιδιωτικό αστυνομικό. Και οι λίγοι, κι ακόμη πιο λίγοι καλοί, αστυνομικοί που έχουμε για την δημόσια τάξη να γίνουν απειροελάχιστοι.

Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2009

Ντοπαρισμένη και η Αθανασία Τσουμελέκα; - μάλλον δικαιώνετε η Φανή Χαλκιά

Ανακοίνωσε η ΔΟΕ χθες οτι βρέθηκε ντοπαρισμένη (σε αντιτόπινγκ κοντρόλ που έγινε 6/8 ότι βρέθηκε ντοπαρισμένη η Αθανασία Τσουμελέκα.
Γεγονός που μου δημιούργησε πολλούς προβληματισμούς. Καλά 5 μήνες μετά; Και γιατί να ανακοινώθηκε όταν στους αγώνες που επηρεάζει αυτή η εξέταση (τους Ολυμπιακούς του Πεκίνου ήρθε 9η). Αυτό που παραδέχομαι την Αθανασία (φωτο πάνω) είναι οτι τους πέταξε, με την ανακοίνωση της την απόφαση «στα μούτρα» και πολύ το χάρηκα.
Να η ανακοίνωση της:

"Ενημερώθηκα ότι υπάρχει πρόβλημα με θετικό δείγμα σε έλεγχο που υποβλήθηκα στις 6 Αυγούστου 2008 με την ουσία ερυθροποιητίνη. Δεν θα μπω στην διαδικασία να δικαιολογηθώ, αν και δεν έχω κάνει εν γνώσει μου χρήση αυτής της ουσίας, διότι γνωρίζω και έχω αποδεχτεί προκειμένου να συμμετέχω σε αγώνες ότι είμαι απολύτως υπεύθυνη για ό,τι βρίσκεται μέσα στο δείγμα μου.
Το γεγονός ότι τα ίδια δείγματα αναλύονται πέραν της μιας φοράς (δηλαδή ανοίγουν και κλείνουν χωρίς την παρουσία μου), όπως το συγκεκριμένο όπου την πρώτη φορά ήταν καθαρό, μου προκαλεί δυσάρεστα συναισθήματα για όλη την διαδικασία. Η ατυχής λοιπόν εμπλοκή μου μετά από μια επιτυχημένη αθλητική χρονιά με πολλούς αγώνες και κοινές και εμφανείς προετοιμασίες με φέρνει στην δυσάρεστη θέση να δώσω εγώ ένα τέλος στον πρωταθλητισμό που τόσο αγαπώ και να μην συνεχίσω μετά το πέρας της επικείμενης τιμωρίας μου.
Πραγματικά αδιαφορώ για το αν πάλι μετά από 6 μήνες μου πουν ότι τελικά το δείγμα είναι αρνητικό όπως και την πρώτη φορά. Είμαι πολύ δυσαρεστημένη με την κατάσταση που επικρατεί διεθνώς σε θέματα ντόπινγκ. ΕΓΩ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΑΛΛΟ ΤΕΤΟΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΙΣΜΟ.
Η απογοήτευσή μου είναι μεγάλη. Λυπάμαι γιατί γνωρίζω ότι η παρούσα περιπέτεια στενοχωρεί όλους αυτούς που με πιστεύουν και με αγαπούν και αναλαμβάνω το οποιοδήποτε μερίδιο ευθύνης μου αναλογεί".
Δυο πράγματα με στενα χωρούν:
Το πρώτο ότι σταματά τον πρωταθλητισμό και δε θα τη χαρούμε στο Λονδίνο.

Και δεύτερο και κυριότερο ότι φαίνεται να έχει δίκιο η πατριώτισσά μου (φωτό αριστερά) Φανή Χαλκιά (που μάλλον φοβόταν ότι θα ξαναβρεθεί στο βάθρο γι’ αυτό ανακοίνωσαν νωρις νωρίς πως είναι ντοπέ)
Καλά μόνο δικοί μας και πρώην ανατολικοί αθλητές είναι ντοπέ ενώ οι Αμερικάνοι γυμνάζονται μόνο τρώγοντας μπριζόλες και πονώντας νερό ε; Κι επειδή είναι ευλογημένοι από το Θεό βγαίνουν αθλητές σαν τον Κριστιάν Βελπ και πιο παλιά σαν τον Καρλ Λίουις.
Μπράβο λοιπόν (στην εορτάζουσα σήμερα Αθανασία που παραμονή της γιορτής της περιμέναν να την πικράνουν, αν και ήταν τελικά ευκαιρία να ξεφύγει από τους βρομερούς της ΔΟΕ).
Αθανασία πάντως να ξέρεις ότι το μετάλλιο που θα πάρει η Φανή στο Λονδίνο, γιατί θα πάρει και μακάρι χρυσό, θά ‘ναι στην καρδιά μας και δικό σου.

Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2009

Μακάρι να πάει καλά η πλήρης ανανέωση

Με φίλους συζητούσα χθες βράδυ για τις επερχόμενες αγροτικές κινητοποιήσεις. Λένε θα βγούνε στον «αγώνα» από Δευτέρα. Δεν γίνετε τίποτε σχεδόν μου είπε.
Γιατί λέω; Τα προβλήματα που έχει ο κλάδος είναι τεράστια δεν υπάρχει ενδιαφέρον από τον κόσμο;
Έμαθα λοιπόν, ότι πάνε οι αγροτοσυνδικαλιστές της περασμένης (και της προπερασμένης θα έλεγα) δεκαετίας. Νέοι άνθρωπο «τραβάνε» μπροστά.
Το θέμα όμως είναι ότι η διαδοχή δεν έγινε ομαλά. Όπως με πληροφόρησε ο φίλος μου έγινε με λίγο επαναστατικό τρόπο.
Στο στιλ καθίστε εσείς τώρα αναλαμβάνουμε εμείς. Υπάρχουν και ζητήματα υγείας σύμφωνα με πληροφορίες, από αλλού μη διασταυρωμένες, ενός παλιότερου πολύ μαχητικού στελέχους και φθάσαμε στο σήμερα.
Όταν λέει είδε ο κόσμος πως δεν υπάρχει η αναμενόμενη ανταπόκριση υπήρξε παρακίνηση στους επίδοξους ηγέτες της Δευτεριάτικης κινητοποίησης «Δε θα πάτε να ενημερώσετε τον κόσμο» και η απάντηση «Δεν ξέρουν; Δεν έχουν προβλήματα;»
Μακάρι με κάποιον τρόπο να πετύχει η κίνηση αυτή άλλα η διαδοχή δεν γίνεται έτσι. Για ακόμη μια φορά ο παραλληλισμός με το ποδόσφαιρο (σε όλες τις κατηγορίες αλλά στις πιο μικρές πιο χτυπητές) είναι εμφανής.
Ο παλιός ποδοσφαιριστής όταν μεγαλώσει και δει πως δεν αντέχει άλλο, σιγά σιγά στην αρχή δίνει τη θέση του. Ένα τέταρτο στην αρχή, πότε μαζί και οι δυο, παλιός και νέος για να μάθει ο πιτσιρικάς τα κόλπα. Έτσι έρχεται το πλήρωμα του χρόνου, αργά ή γρήγορα ανάλογα με το πόσο γρήγορα μαθαίνει να αναλάβει μόνος του τη θέση. Έπρεπε λοιπόν να μπούνε σιγά σιγά «στο κόλπο» κι όχι έτσι απο το μηδέν. Μαζί με την μαχητικότητα που, ίσως έχουν, χρειάζεται και η εμπειρία.
Αλλά θα τα δούμε όλα από Δευτέρα

Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2009

Τους παρακαλάμε να μας τα πάρουν;

Γράφουν οι εφημερίδες σήμερα (όχι οι των μετόχων του Mega φυσικά) για παραινέσεις του νέου υπουργού οικονομίας στις τράπεζες να ρίξουν «χρήμα» στην Αγορά να τονωθεί. Μα αυτές ακριβώς είναι το πρόβλημα στην Ελληνική οικονομία κ. Παπαθανασίου.
Είναι διαφορά αυτή που έχουν στα επιτόκια κατάθεσης με αυτά δανεισμού; Είναι λογικό να χρεώνουν να κάνουν την δουλεία τους (κατάθεση πχ σε άλλο λογαριασμό ή όταν δεν έχεις το βιβλιάριο). Να χρεώνουν κι όχι λίγα όταν κάνεις αίτηση για στεγαστικό, να σε «βάλουν στο χέρι ουσιαστικά». Και φυσικά όπως και σε άλλες περιπτώσεις (πχ πετρέλαιο) όταν ανεβαίνει το Euribor ή το επιτόκιο Ευρωπαϊκής τράπεζας τα επιτόκια (και τα κυμαινόμενα) ανεβαίνουν σε χρόνο dt όταν πέφτουν αργούν να πέσουν, ίσως και καθόλου.
Το αντίθετο συμβαίνει με τα επιτόκια καταθέσεων. Δηλαδή κ. Παπαθανασίου του παρακαλάμε να γίνουνε συνέταιροί μας στα κέρδη; (Σε περίπτωση ζημιών φυσικά θα θέλουν τα χρήματα και θα υπάρχουν χιλιάδες ενοχλήσεις από αγενής υπαλλήλους εισπρακτικών εταιριών (Στον κόσμο τις νύχτας του λένε αλλιώς αυτούς)
Γιατί λοιπόν να δοθούν τα 28 δις στο καρκίνωμα της ελληνικής κοινωνίας; Ας σκάσει κανένα «κανόνι». Αν τα χρήματα αυτά δινόταν στον κόσμο (συνταξιούχους, αγρότες υπαλλήλους) η αγορά θα γέμιζε κόσμο, όπως την δεκαετία του ’80. Και δεν θα είχαμε τόσες γκρίνιες για να ανοίξουν τα καταστήματα μια μέρα, και θα πέθαινε η ακρίβια

Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2009

Μήπως δεν θέλουν να λύσουν τα μεγάλα παγκόσμια προβλήματα;

Διάβαζα πρόσφατα σε εφημερίδα «όχι στις τηλεοράσεις plasma». Είναι λέει ενεργοβόρες.
Πιο κάτω «πολλά απ τα αέρια» λόγω λέει των μηχανημάτων που δουλεύουν για να λειτουργήσει το δίκτυο. Ενεργοβόρο λοιπόν και το Internet.
Όσο για τις τηλεοράσεις ας πούμε τις καταργούμε, μια που όσο μεγαλύτερη είναι τόσο πιο πολύ ενέργεια θέλει.
Με το Internet; θα πάμε πίσω; Να το καταργήσουμε; Αν είναι να το καταργήσουμε κι αυτό, γιατί λοιπόν μην καταργήσουμε και τα βιβλία και τον Τύπο; Το χαρτί προϋποθέτει κόψιμο δέντρων
Αντί να καταργούμε δραστηριότητες, μήπως πρέπει να βρεθούν πιο οικολογικές μορφές να παραχθεί η ηλεκτρική ενέργεια; Μήπως υπάρχει και δεν την εκμεταλλευόμαστε;
Τα φωτοβολταϊκά ας πούμε γιατί μας δίνουν τόσο λίγο ηλεκτρισμό σε σχέση με το πόσο χρειαζόμαστε; Γιατί αν θέλω να παράξω εγώ ηλεκτρικό γιατί να μη μπορώ να παράγω τόσο όσο χρειάζομαι εγώ και να αναγκάζομαι να το πουλήσω στη ΔΕΗ;
Φαντάζομαι για να βάλω φωτοβολταϊκά μόνο για το σπίτι μου (έσω και τον γείτονα) δεν είναι τόσο ακριβό. Αν όχι όσο ένας ηλιακός θερμοσίφωνας άντε 2 ή 5
Κι αν βάλω θα μου πείτε και πάθει μία βλάβη το σύστημα πως θα έχω ενέργεια; Κι άντε από ένα σπίτι φεύγεις μερικές μέρες ως να γίνει, από μια επιχείρηση; Δεν μπορεί κάποια λύσει θα υπάρχει να μας δίνει η ΔΕΗ τις λίγες ή πιο πολλές ώρες το μήνα που μπορεί να χρειαστεί να μας τροφοδοτήσει. Και σαν συμβόλαιο και σαν εγκατάσταση
ΜΗΠΩΣ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΛΥΣΕΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΑ ΣΟΒΑΡΑ ΑΥΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ;

Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2009

Περί, αθλητικής κυρίως, ενημέρωσης

Σε πρόσφατο τηλεοπτικό σχόλιο σε κάποια εφημερίδα διάβασα κάποια πράγματα για την «Αθλητική Κυριακή».
Για τις κοκορομαχίες και το κάθε αγώνα της Α’ Εθνικής (είμαι παραδοσιακός βλέπεις) τον παρουσιάζει διαφορετικός δημοσιογράφος. Η απάντησή μου είναι ότι είναι αντίγραφο αυτών που θέλουν λέγονται σήμερα δελτία ειδήσεων,
Την λένε οι από την Θεσσαλονίκη «Αθηναϊκή Αθλητική Κυριακή» που για μένα είναι λάθος μια που ασχολούνται μονό με τον ΠΟΚ
Για τις πιο μικρές κατηγορίες και τ’ άλλα αθλήματα που είναι αργά (μάλλον νωρίς το πρωί της Δευτέρας) πρέπει νάναι ευχαριστημένοι που του δείχνουν. Εδω στα δελτία ειδήσεων δεν δείχνουν πάνω από 5-6 θεματα
Για το ξένο ποδόσφαιρο που είναι ακόμη πιο αργά. Τι να κάνουμε ευτυχώς που υπάρχει η εκπομπή της Diana Zaberska με τον Γιώργο Λιγγρή σήμερα και κάθε Τετάρτη στο Τηλεάστυ 23:30-01:00.
Αυτά είναι τα χάλια (της αθλητικής ενημέρωσης) που αντανακλά τα χάλια της τηλεοπτικής ενημέρωσης.
Ξεκίνησε το ντόμινο αυτό με την μεταγραφή του κ. Χατζηνικολάου από το Mega, που για να έχει ακροαματικότητα στο μονοθεματικό (αν είναι δυνατόν) δελτίο ειδήσεων έβαλε να «παίζουν θέατρο» (με την κακή έννοια, και συγγνώμη απ’ όλο το θεατρικό συννάφι) ο κ Τράγκας με τον κ. Κακαουνάκη.

Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2009

Μια αθλητική είδηση και η εφαρμογή στη ζωή μας

Κάθισα το Σάββατο το απόγευμα να δω τον αγώνα του Ολυμπιακού με την Ξάνθη. Ο σπορτκάστερ ανέφερε ότι ο Ντάρκαν Κοβάσεβιτς ο 35χρονος (γεννήθηκε μια μέρα μετά την είσοδο του τανκ στο πολυτεχνείο στην εξέγερση των φοιτητών κατά της τότε Χούντας) σπουδαίος Σέρβος ποδοσφαιριστής αρνήθικε να συμμετέχει στην αποστολή της ομάδας και αποχώρησε.
Κι άλλη μεταγραφή στα 35 του; Σκέφτηκα. Το μάτι μου έπεσε στο εξώφυλλο του τελευταίου MAX που δηλώνει «Η πίστη και η αφοσίωση σε ένα σύλλογο είναι πιο σημαντική από τα χρήματα». Οπότε το μυαλό μου πήγε στις Σέρβικες Προλετέρ και Ερυθρός Αστέρα μια από εκεί ξεκίνησε πριν φτάσει ως τη Γιουβέντους
Η λύση του μυστηρίου ήρθε την άλλη μέρα. «Σοβαρότατο πρόβλημα υγείας φέρεται να αντιμετωπίζει ο 35χρονος φορ του Ολυμπιακού Ντάρκο Κοβάσεβιτς.
Ο Σέρβος φαίνεται πως αντιμετωπίζει εκ γενετής πρόβλημα υπέρτασης, ενώ τις τελευταίες μέρες ανέβασε αναίτια πολύ υψηλή πίεση και ίσως αναγκαστεί να σταματήσει την καριέρα του»
Αμεσως σκεφθηκα το πρόβλημα που αντιμετώπισε ο Ζωρζ Γουεά που έκανε εγχείρηση ανοιχτής καρδίας διακόπτωντας για μεγάλο χρονικό διαστημα την καριέρα του στη Μίλαν και πως άφησε την τελευταία του πνοή ο Γιάννης Παθιακάκης έχουμε κι άλλο θύμα την ώρα που γυμναζόταν είπε ο φίλος μου ο Γιάννης μόλις το συζητήσαμε. Ο Αντώνης Τρίτσης. Ναι πράγματι έτσι πέθανε ο τότε δήμαρχος Αθηναίων στο ΟΑΚΑ.
Τι μπορεί να συμβαίνει σ’ έναν άνθρωπο ε; Δεν είναι πρόχειρα τα πράγματα της καρδιάς. Κάτι τέτοια γεγονότα είναι που μας το θυμίζουν.
Φωνάζαν οι γυμναστές στο γυμνάσιο και στο Λύκειο. «Χαρτί από τον γιατρό οτι δεν χέεται πρόβλημα» Και εμείς τι κάναμε; (κι έτσι γίνετε ακόμη απ’ ότι μαθαίνω;) Πηγαίναμε σε γνωστό μας γιατρό, παίρναμε το τυπικό χαρτί χωρίς να μας δει καθόλου (Εδώ η ευθύνη του γιατρού είναι τεράστια)
Ποτέ τυπικές σπουδαίες ιατρικές βεβαιώσεις λοιπόν. Πάντοτε κατόπιν εξέτασης.
Και θα προλάβουμε τίποτε; Εδώ δεν τα προλαβαίνουν επαγγελματίες αθλητές. Ισως Αν εξεταζόμαστε έχουμε πιο πολλές πιθανότητες να ΜΗΝ πάθουμε κάτι τέτοιο και να το αντιμετωπίσουμε όπως ο Ζωρζ και κάνει ο Ντάρκο.

Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2009

Και τι ενημερωση εχουμε;

Έπεσε χθες στα χέρια μου ο «Ελεύθερος Τύπος». Είδα μια είδηση που δεν την είχα ακούσει πουθενά ούτε και την είδα πουθενά δημοσιευμένη.
Ο Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Θ. Πάγκαλος έστειλε πίσω τα κρασιά δώρο της Ισραηλινής πρεσβείας συνοδευόμενη με μια αιχμηρότατη επιστολή.
Μάλιστα το έκανε γνωστό το γεγονός στην Ιταλία ο Τζουζέπε Μπέπε Γκρίλο κωμικός τον οποίο η εφημερίδα τον αναφέρει ο Ιταλό Λαζόπουλο (για μένα δεν είναι και πολύ κολακευτικό αυτό).
Πλημμύρισε λέει το inbox του mail του ΠΑΣΟΚ με συγχωρητήρια μηνύματα απ‘ όλη την Ευρώπη.
Εδώ στην Ελλάδα ούτε μάθαμε ούτε ακούσαμε τίποτε.
Εψαξα στο site της εφημερίδας και βρήκα μόνο την είδηση,

Την επιστολή δυστυχώς δεν την βρήκα οπότε την σκανάρισα μια που αξίζει να την διαβάσετε

Εφ’ όσον δεν αφορούσε η είδηση σκάνδαλο, αίμα ή sex δεν έδωσαν οι εφημερίδες έκταση. Άσε τα τηλεοπτικά κανάλια, εκτός από ένα – δύο οι ειδήσεις τους είναι λίγα θέματα και πολλή παπαρολογία (απο την παπάρα= πολλές μπουκιές ψωμί μέσα σε γάλα ή νερό).
Να πω ένα μπράβο στον πρώην υπουργό, αλλά δεν έδωσε πόντους στο κόμμα του γιατί δεν το έμαθε ο κόσμος. (Το ακούτε εκει στο Mega;)

Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2009

Αιώνα και χιλιετία πότε αλλάζουμε;

Σε πάρτι φίλων ήμουν χθες το βράδυ (μέχρι νωρίς το πρωί πιο καλά). Περάσαμε απίθανα. Βρεθήκαμε ανθρώποι μετά από καιρό, ακούσαμε μουσική, χορέψαμε ήπιαμε «ξύδια»
Στο τέλος δύο φίλοι πήραν τις κιθάρες τους κι αρχίσαμε όλοι μαζί να λέμε αγαπημένους (σε όλους) στίχους σε γνωστούς μας σκοπούς.
Άρχισαν ο Αποστόλης και ο Άρης να τραγουδούν Σιδηρόπουλο. Μετά ξανά Παύλο. Ακολούθησε Νικόλας Ασιμος (Είναι απίθανο πόσο σύγχρονα ειναι τα τραγούδια τους τόσα χρόνια μετά τον θάνατό τους, Το 1988 έφυγε ο Νικόλας και δύο χρόνια μετά χάσαμε τον Παύλο)
Για να μην πολυλογώ περάσαμε ώρες τραγουδώντας (τρόπος του λέγειν άλλοτε σιγοτραγουδώντας άλλοτε φωνάζοντας και ζητώ συγγνώμη γι’ αυτό τους γείτονες) διάφορα τραγουδάκια ως το ξημέρωμα σχεδόν
Κάποια στιγμή συνειδητοποιώ, ότι το ρεπερτόριο μας ήταν τεράστιο.
Από δημοτικά, ρεμπέτικα, λαϊκά, έντεχνα. Τραγούδια δηλαδή που δημιουργήθηκαν από το 1821 ως το 1992. Ως εκεί. Τρελάθηκα εκεί τι συμβαίνει; Σταμάτησε εκεί η (μουσική μας) ζωή; Υπάρχουν χιλιάδες δισκογραφικέ εταιρίες. Ακόμη πιο πολλά ραδιόφωνα. Μη πω από τραγουδιστές τι γινάται ειδικά με τα reality που μας πλασάρουν διάφορα «ψάρια» σαν «ταλεντάρες».
Δεν μπορεί κάτι θα υπάρχει στα εκατομμύρια των τραγουδιών που βγαίνουν. Πάντα βγαίναν σκουπίδια αλλά το καλό έμενε. Τώρα που να ψάχνεις για κάτι αξιόλογο στον κατακλυσμό της μουσικής.
Αλλά πού χρόνος, πού διάθεση και με ποια μέσα να τα βρεις. Μας έχουν πνίξει δηλαδή τα σκουπίδια.

Σάββατο 10 Ιανουαρίου 2009

Το κακό που έκαναν, και κάνουν πάντα οι κουκουλοφόροι


Έγινε χθες στην Αθήνα το πρώτο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο.
Όλα πήγαν καλά, μόνο που στο τέλος οι «γνωστοί άγνωστοι» τα έσπασαν.
Οι αστυνομικοί αυτή τη φορά δεν έμειναν με σταυρωμένα χέρια και χτύπησαν «στο ψαχνό». Είχαμε όμως και παράπλευρες απώλειες.
Την πληρώσαν δημοσιογράφοι, καμεραμάν και συνελήφθησαν δικηγόροι. Πάλι κακιά λοιπόν η αστυνομία.
Και οι εφημερίδες σήμερα; Δημοσιεύω το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα. Της «Ελευθεροτυπίας» Εφημερίδα που ήταν ανέκαθεν πολύ δημοκρατική, μέχρι παρεξηγήσεως μερικές φορές, εξαιρείτε η γκρίζα περίοδος του «βρόμικου ‘89».
Πρώτο θέμα τα επεισόδια. Στον υπέρτιτλο να γράφει «Ανάιτια επίθεση έξω από τη Βουλή στην ειρηνική πανεκπαιδευτική συγκέντρωση»
Το πόσο αναίτια ήταν δε το συζητώ μια που οι απόψεις είναι διφορούμενες.
Δεν τον βλέπετε όμως ε; Είναι τόσο μικρά τα γράμματα
Αλλά γιατί έγινε η «ειρηνική συγκέντρωση»; Δεν θα το βρείτε τουλάχιστον στην πρώτη σελίδα. (Δεν την έψαξα ακόμη ούτε το site της). Που λέει ότι τέτοιες μέρες σκοτώσαν τον Νίκο Τεμπονέρα στην Πάτρα πριν 20 χρόνια;
Θυμίζω ότι ήταν λόγος παραίτησης, μαζί με τις μεγάλες τότε μαθητικές κινητοποιήσεις τότε του υπουργός Παιδείας κ. Βασίλης Κοντογιαννόπουλος.
Ναι καλά θυμάστε και τοτε κυβερνούσε η Νεα Δημοκρατία με πρωθυπουργό τον κ. Μητσοτάκη (φτου φτου) και ο κ. Βασίλης Κοντογιαννόπουλος ηταν υπουργός Παιδείας. Να τον ανταμείψει λοιπόν (μάλλον) ο Σημίτης μετά τον πήρε στο ΠΑΣΟΚ.
Να πιο κακό κάνουν οι κουκουλοφόροι. Αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη. Αντι της συγκέντρωσης και της πορείας χάρη σ’ αυτούς έγιναν θέμα τα επεισόδια. Άλλο που δε θέλει η εκάστοτε εξουσία. Όπως σε μερικά χρόνια θα θυμόμαστε πως παραμονές Χριστουγέννων του 2008 κάψαν την Αθήνα κι όχι οτι δολοφονήθηκε ο Αλέξανδρος.

Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2009

Ο μήνας έχει εννιά...

...λέει το παλιό τραγουδάκι και είναι η πρώτη φορά μέσα στο 2009 που κανένα θέμα της πολιτικής δεν μου έκανε εντύπωση. Οχι ότι δεν συνέβει πολλά (Τιμες καυσίμων, Επίδμα θέρμανσης, πανεκπαιδευτικό συλλαλιτήριο κλπ).
Συνέβησαν όμως 2 αθλητικά γεγονότα που κατά την αποψή μου πρεπει να τα σχολιάσω
Συνεδρίασαν προχτές (χτες το αναφέραν οι εφημερίδες) οι μέτοχοι του Παναθηναϊκού.
Στην κοινή ανακοίνωση τους οι Βαρδινογιάννης – Βγενόπουλος τα «βαλαν» και μ αυτούς που χρεώνουν την θέση της ομάδας στην διαιτησία.
Εκτός, όπως λένε, είναι θέμα της διοίκησης η διαιτησία, αν οι ομάδες του τέως ΠΟΚ μιλάνε για διαιτησία τι να πουν οι λεγόμενες μικρότερες ομάδες.
Οι «μεγάλοι», όπως παντού, τα θέλουν όλα δικά τους. Όλα τα λάθη να είναι δηλ υπέρ τους.
Πολύ σωστή λοιπόν η τοποθέτηση των μετόχων, και το λέω εγώ που συμπαθώ τις κόκκινες ομάδες της Ελλάδος, Τόσο κόκκινο της φωτιάς Ολυμπιακό όσο και βυσσινί ΑΕΛ
Τώρα πως γίνεται να αγαπάς δυο ομάδες; Ε δεν ξέρω άλλα έτσι είναι
Το δεύτερο γεγονός είναι και μπασκετικό και πολιτικό
Η Ολύμπια Λάρισας έπρεπε την Τετάρτη να είναι στην Ιερουσαλήμ να ατιμετωπίσει την Χάπολε.
Προς τιμήν της δεν πήγε λόγω της εμπόλεμης κατάστασης.
Οι Fiba την τιμώρησε με κατακύρωση του αγώνα υπέρ της Ισραηλινής ομάδας. Αυτό δεν τους απέτρεψε από την αρχική του απόφαση και κάναν ένσταση στη Fiba.
Αυτό που είναι αξιοσημείωτο είναι η αντιμετώπιση των ευρωπαίων.
Δεν ειναι εμπόλεμη περιοχή; Έτσι γινόταν και στη Γιουγκοσλαβία οταν βομβαρδίζαν οι «σύμμαχοι μας»;
Να πω ενα αίσχος στους διοικουντες την ομάδα μου, τον Ολυμπιακο, που πήγε χθες στην Ιερουσαλήμ κι έχασε απο την Μακάμπι καθως και πόσο τυχεροί ηταν οι Ισραηλινοί που παίξαν εδώ τον πρώτο αγώνα και δεν ηρθαν τώρα γιατί θα γινόταν «Της Τουρκιας» *




* Οργισμένοι οι Τούρκοι οπαδοί επιτέθηκαν στην ομάδα της Χασαρόν στα πλαίσια του αγώνα με την Τουρκ Τέλεκομ, αντιδρώντας με αυτόν τον τρόπο στις εχθροπραξίες στη Λωρίδα της Γάζας. Συγκεκριμένα εξαγριωμένοι οπαδοί μπήκαν στο παρκέ την ώρα που οι Ισραηλινοί έκαναν ζέσταμα. Το αποτέλεσμα; Οι παίκτες να φυγαδευτούν στα αποδυτήρια (υπό βροχή αντικειμένων - ακόμη και παπουτσιών), όπου έμειναν κλειδωμένοι στα αποδυτήρια για αρκετή ώρα μέχρι να ηρεμήσουν τα πνεύματα.
www.sport24.gr

Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2009

Προσδοκίες για τους αγρότες μας φέρνει ο ανασχηματισμός

Όλες οι εφημερίδες (Αθηναϊκες) ασχολούνται σήμερα με τον ανασχηματισμό.
Κι εγώ δε θα ξεφύγω απ’ τον κανόνα. Αλλά ενώ όλοι δίνουν προτεραιότητα στον υπουργό εθνικής Οικονομίας κ. Αλογοσκούφη που έδωσε τη θέση του στον κ. Παπαθανασίου, εγώ σαν Λαρισαίος και γόνος – κυρίως - αγροτικής οικογένειας προτάσσω την αλλαγή του υπουργού αγροτικής ανάπτυξης κ Κόντου με τον Τρικαλινό κ. Σωτήρη Χατζηγάκη
Η πραξη αυτή δείχνει ότι κάτι καλό για τους αγρότες μας προμηνύεται.
Και απο που το συμπεραίνω;
Ο κ. Χατζηγακης είναι από τα γειτονικά Τρίκαλα. Αν δεν δουλέψει υπέρ αγροτικού κόσμου τέλειωσε η σταδιοδρομία του, όπως του δικού μας του κ. Χατζημιχάλη, που ενώ του εδωσε παράταση ο κ. Παπανδρέου προτιμώντας τον από την Εύα Καϊλη το 2004, Το 2007 το τελείωσε ο λαός του νομού μας.
Αφήστε που μόλις άκουσα το υπουργείο που πήρε ήρθε στο μυαλό μου μια φωτογραφία του από αγροτικές κινητοποιήσεις (νομίζω ’98) που ζητούσε απ τον κ. Τζουμακα (άλλη πονεμένη ιστορία αυτός και να θυμίσω την ιστορία με τα καρπουζια * ) «όλα τα κιλά όλα τα λεφτά».
Τώρα που μπορεί κάτι να κάνει τουλάχιστον δε θα προσπαθήσει;


* Όταν ήταν φρέσκος υπουργός Γεωργίας ο Στέφανος Τζουμάκας, σε σύσκεψη με αγρότες στη πόλη μας είπε «μη σπέρνετε πια βαμβάκι». Η λογική ερώτηση αγρότη που παρευρισκόταν είναι τι να σπείρουμε; Η απάντηση του ήταν «βάλτε καρπούζια», (ειρωνικά!) Γέμισε η Θεσσαλία με καρπούζια κάνοντας τα συμβολο (κρεμασμένα σε ξεριζωμένες βαμβακιές) στις αγροτικές κινητοποίησης εκείνης της χρονιάς

Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2009

Ακόμη πιο πιθανή η προβοκάτσια

Και λέω για τον σοβαρό τραυματισμό του Διαμαντή Ματζούνη (Το έμαθα επιτέλους το όνομα του τραυματία αστυνομικού, που δεν πολυακούστηκε.)
Και τι με οδηγεί σ’ αυτή την άποψη;
Ότι οι συνάδελφοι του που τον πήγαν αμέσως στον Ερυθρό Σταυρό χωρίς να καλέσουν ασθενοφόρο (φυσικά έτσι θα αντιδρούσε ο καθένας μας).
Εκεί λέει τον παράλαβε ομάδα ιατρών (3 έγινε η επίθεση 3:30 – 4:00 τα ξημερώματα, δουλεύουν πλήρη τα νοσοκομεία 24 ώρες το 24ωρο).
Να μη πω ότι οι πυροβολισμοί είχαν στόχο το σώμα, κι όχι το κεφάλι που θα ήταν επικίνδυνη η διακομιδή από μη ειδικούς.
Άλλο, κάναν συγκέντρωση λέει η συνάδελφοι του έξω από το νοσοκομείο. Και πότε πήγαν να γιουχάρουν τα ΜΜΕ; Όταν περνούσε ο αρχιεπίσκοπος.
Είναι τυχαία όλα αυτά;

Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2009

Αυτό έλειπε τώρα. Mια προβοκάτσια

Τι ήταν αυτό που έγινε στα Εξάρχεια προχθές το βράδυ; (3 το πρωί της Δευτέρας;)
«Επίθεση πραγματοποιήθηκε από τουλάχιστον δύο άτομα, που προσέγγισαν τους τρεις αστυνομικούς πεζή και πυροβόλησαν εν ψυχρώ από μικρή απόσταση» λεει το in.gr το μεσημέρι σχεδόν.
Τώρα μ’ αυτήν τη κίνηση σκέφτηκα αμέσως πήρατε εκδίκηση για τον θάνατο του Αλέξανδρου (συμπληρώνεται σήμερα ένας μήνας από τότε).
Δηλαδή υπάρχουν πολλοί ανεγκέφαλοι . Τι έφταιγε ο 21χρονος νεαρός; Άσε που ήταν αστυνομικός ενώ ο φονιάς (Έτσι κ μοντελοπνίχτη χωρίς εισαγωγικά) ειδικός φρουρός. Δηλαδή κάποιοι ήθελαν να δώσουν άλλοθι; Να δείξουν δηλαδή οτι έγινε αυτό επειδή ήταν τα ματ σε συγκεκριμένη περιοχή;
Και ηρθαν μετά τα αστυνομικά ευρήματα και μου ξεκαθάρισαν λίγο το τοπίο.
«Το όπλο τύπου Καλάσνικοφ που χρησιμοποιήθηκε στην επίθεση κατά της κλούβας των ΜΑΤ στην οδό Κοκκινοπούλου πριν από δύο εβδομάδες χρησιμοποιήθηκε και στην επίθεση κατά των ΜΑΤ τα ξημερώματα, με θύμα έναν 21χρονο αστυνομικό που νοσηλεύεται στον Ερυθρό Σταυρό.»
Ωωωπ εδώ κάτι αρχίζει και βρομάει «Το δεύτερο όπλο είχε χρησιμοποιηθεί και σε επίθεση εναντίον αστυνομικού τμήματος, την ευθύνη της οποίας, είχε αναλάβει η οργάνωση «Επαναστατικός Αγώνας».
Εδώ είναι το ενδιαφέρον. Τόσο βλάκες είναι οι αυτοί οι τρομοκράτες που δε καταλαβαίνουν ότι δημιουργούν συμπάθειες προς το αστυνομικό σώμα έτσι;
Σήμερα το πρωί το απόλυτο της έκπληξης. Ο κ. Παπαδακής είχε στην εκπομπή του τον κ. Στρατούλη του ΣΥΡΙΖΑ. Που καταδίκασε την επίθεση.
Ποιος; Στέλεχος ενός κόμματος που και να τους σκοτώσεις δε βγάζουν από το στόμα τους τη λέξη αυτή για πράξεις των «αγωνιστών» κουκουλοφόρων,
Ολα αυτά με οδήγησαν στο συμπέρασμα οτι πρόκειται για προβοκάτσια.

Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2009

Ειρηνικό 2009;



Δυστυχώς παρ’ όλες τις ευχές που έχουμε δώσει όλοι οι ανθρώποι, σ’ όλο τον κόσμο, το 2009 δεν ξεκίνησε καθόλου κάλα.
Ευτυχισμένο και ειρηνικό 2009 λέγαμε όλοι.
Ποσό γρήγορα διαψευστήκαμε. Εδώ και μια βδομάδα στα μέρη που γεννήθηκε ο Χριστός, οι απόγονοι αυτών που τον σταύρωσαν, δολοφονούν έναν ολόκληρο λαό.
Πόσο θα ‘θελα και σήμερα να ασχοληθώ με τα χάλια μας, αλλά δεν μπορώ. Και απορώ πως ολόκληρος ο κόσμος κοιτάει με σταυρωμένα χέρια.
Όπου και να κοιτάξω σε ειδησεογραφικές ιστοσελίδες βλέπω ματάκια παιδιών σε απόγνωση και βόμβες που μοιιάζουν με πυροτεχνήματα που δυστυχώς μόνο πυροτεχνήματα δεν είναι.

Και τί κάνουν οι ισχυροί;
Ασχολούνται με του παπαράτσι που αντιμετωπίζει η κ. Κάρλα Μπούνι - Σαρκοζί στη Βραζιλία, Με τις διακοπές του κ. Ομπάμα στην Χαβάι και με την εγκυμοσύνη της υπουργού δικαιοσύνης της Γαλλίας και αν ο νεογέννητος γιος της είναι του Σαρκοζί ή του Αθνάρ (πρωθυπουργού αλλης «ευρωπαϊκής», ετσι σε εισαγωγικα οπως ολες της Ευρωπαϊκής Ενωσης), της Ισπανίας.
Να τους χαιρόμαστε όλους.
Και ποιός διαμαρτυρηθικέ;
ΕΜΕΙΣ. Οι πολίτες όλου του κόσμου που καναν σ’ ολο τον κόσμο διαδηλώσεις. Και το απίστευτο;
Μόνο οι απολίτιστοι για πολλούς από μας Τούρκοι και παμπόνηρος κουμπάρος του πρωθυπουργού μας Ερτογαν άσκησε λέει κριτική
Να τους χαιρόμαστε οι πολιτισμένοι
Οι φωτο είναι από τις λιγότερο σκληρές στο πρακτορείο reuters

Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2009

Προσοχή στα τούρκικα !!!


Ας ξεφύγουμε λιγάκι από την γκρίνια με μια είδηση που σίγουρα μας ενδιαφέρει και την βρήκα ψάχνοντας στο διαδίκτυο
Η νέα Τουρκική λίρα έχει κυκλοφορήσει σε κέρμα στο ίδιο ακριβώς μέγεθος με το κέρμα των 2 ευρώ και με τα ίδια ακριβώς χρώματα (Μας την έκαναν δηλαδή οι γείτονες τώρα ας μη τους βάλουν στην ευρωπαϊκή «συμμορία») συναλλαγές που θα γίνονται σε ευρώ. Ενδεικτικά να σας αναφέρουμε ότι 1 νέα Τουρκική λίρα ισούται περίπου με σαράντα λεπτά του ευρώ.
Για σύγκριση των δύο κερμάτων επισυνάπτεται εικόνα του κέρματος αξίας 2 ευρώ και εικόνα του κέρματος αξίας 1 Τουρκικής λίρας.
Ειδικά με το Ισπανικό δίευρω που ο Χουάν Καρλος που εικονίζεται (κάτω δεξιά στη φωτο) είναι σχεδόν ίδιος με τον Κεμάλ Ατατούρκ που έχουν οι Τούρκοι στο δίλιρο.
Τώρα που το σκέφτομαι πρέπει να την είχα «πατήσει» κι εγώ και το κοιτούσα το νόμισμα να δω από που είναι (ποιο κράτος, γιατί μ’ αρέσει να αναγνωρίζω τα νομίσματα διαφόρων χωρών).
Όμως όπως το πήρα έτσι και το έδωσα (μάλλον την άλλη μέρα).
Ζητώ συγγνώμη από τον επαγγελματία που άθελά μου τον κορόιδεψα

Σάββατο 3 Ιανουαρίου 2009

Έπεσα κιόλας στα «βαθιά»


Τελειώνοντας χθες το κειμενάκι όπως κάθε μέρα έριξα μια ματιά τις εφημερίδες στο news247.gr.
Μ’ έκανε εντύπωση το πρωτοσέλιδο του «Ελεύθερου Τύπου».
Και σκέφτηκα:
Τώρα έγινε κατανοητό ότι ήταν η καταστροφή της μικρομεσαίας οικονομίας το Euro;
Ποιος έγραψε κάτι τις εποχές που βλέπαμε το Euro σαν κατοστάρικο (100 δρχ);
Μήπως δεν φταίμε εμείς γι’ αυτό; Θυμάμαι χαρακτηριστικά που στην αρχή η εφημερίδα είχε 300 δρχ ή 0,88 Euro αφήναμε μπουρμπουάρ στον περιπτερά τα 12 λεπτά. Δεν άργησε να πάει 1 Euro η εφημερίδα.
Μη πω για τις τοπικές εδώ στη Λάρισα που είχαν 100 δρχ ή 0,30 Euro, πήγαν 0,50 μάλλον γιατί εδώ το μπουρμπουάρ ήταν 20 λεπτά.
Και το κράτος; Έκανε κάτι όταν το το μισό λίτρο νερού από 50 δρχ πηγε μισό Euro;
Όταν συζητούσαμε για ακρίβεια και μας λέγαν «που τη βλέπετε;»
Μας λέγαν «θα αυτορυθμιστεί η αγορά» Έλεγαν φιλοξενούμενοι πολιτικοί στο τότε κυβερνών κόμμα (και διάφοροι εκσυγχρονιστές να μη ξεχνόμαστε).
Φυσικα αυτορυθμίστηκε: Δημιουργήθηκαν καρτέλ.
Ολα αυτά όμως θα τα δούμε εν καιρώ, όπως και τις αμοιβές μας (που είναι αλλη μια πονεμένη ιστορία)
Και φτάσαμε εκεί που ρίχναμε στο παγκάρι της εκκλησίας 100 δρχ περήφανοι να ρίχνουμε μισό ή ένα Euro και να ντρεπόμαστε.
Να μη πω για τα φιλοδωρήματα ή τις ελεημοσύνες στους ζητιάνους (αυτούς που νιώθουμε είναι πραγματικά αναξιοπαθείς) τα κόψαμε τελείως ή τα περορίσαμε στο ελάχιστο.

Παρασκευή 2 Ιανουαρίου 2009

Ξεκινώ ...χαλαρά

Χαλαρά για αρχή, αναφέρω ότι φέτος αν και κυνηγώ λίγο την τύχη, ΔΕΝ πήρα πρωτοχρονιάτικο λαχείο. Μια μικρή αναδρομή θα καταλάβετε γιατί μου φάνηκε φέτος ακριβό.
Όσο είχαμε την αγαπημένη μας δραχμούλα, είχε 1000 δραχμές όσο θυμάμαι τον εαυτό μου.
Με το που εξευρωπαϊστήκαμε έγινε 5 (1703,75166 δρχ). Μια αύξηση που μας φόρτωσε το Euro σε όλα τα προϊόντα. Κάποια στιγμή έγινε 5αδα (5 Χ 5 - 8516,75831 δρχ - δηλαδή ο πρώτος λαχνός) Εγώ εξακολουθούσα στο 1/5
Φέτος το 1/5 έγινε 8 Euro (2726,00266 δρχ) και ολόκληρη η 5αδα 40.
Επειδή είναι οι μηδαμινές πιθανότητες του πρώτου αριθμού, όσο μεγάλο και να ναι. Επειδή πιστεύω ότι αγοράζοντας λαχείο δεν κάνεις τίποτε άλλο απ’ το να αγοράζεις όνειρα κι ελπίδες. Βρίσκω πολλά τα 8 Euro, πόσο μάλλον τα 40 (13630,0133 δρχ), να τα αγοράσω (όνειρα κι ελπίδες) που θα σβήσουν κατά 99,99999% με το τέλος του 2008.

Πέμπτη 1 Ιανουαρίου 2009

Αρχή της νέας χρονιάς

Με τις πιο καλές ευχές για όλους σας για ευημερία, υγεία και κυρίως ευτυχία προσωπική και οικογενειακή.
Ας μη ξεκινήσω το 2009 γκρινιάζοντας κι ας μείνω στις ευχές, εχουμε καιρο απο αύριο
Αναφέρω σήμερα απλά γιατί επέλεξα το όνομα ενός γάτου για τη blog μου.
Το κυριότερο είναι η ψυχολογία του εν λόγω κατοικίδιου ζώου. Πολύ τρυφερό και αγαπησιάρικο αλλά αυτόνομο. Θα κάνει πάντα το δικό του.
Ένα άλλο που λατρεύω, είναι το βλέμμα τους όταν ζητάνε τροφή. Απαιτητικά σε στιλ «σε μένα δεν έδωσες. Δώσε μου ΤΩΡΑ και μη τολμήσεις να μη το κάνεις». Ύστερα όπως είπα εισαγωγικά τους ανήκει ο χώρος και σ’ ανέχονται.
Και κυρίως μοιάζουν με τους ανθρώπους στο εξής. ‘Όσο κάλο και να τους κάνεις στη ζωή τους αν τους ενοχλήσεις θα σε γρατσουνίσουν ή θα σε δαγκώσουν.
Έτσι δεν είμαστε κι όλοι μας