Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2009

24.000.000 δεν είναι πολλά;

Το άρθρο Tης Xρυσας Λαγγού και η είδηση από την χθεσινή «Καθημερινή» που δυστυχώς δικαιόνει πολλά σχόλια μου

Στα 24 εκατ. ευρώ τα καθαρά κέρδη του ομίλου ΕΛΠΕ

Πτωτικά κινήθηκαν τα καθαρά κέρδη του ομίλου των ΕΛΠΕ το 2008, παρά τη βελτίωση της λειτουργικής κερδοφορίας και την άνοδο του κύκλου εργασιών, λόγω της αποτίμησης των αποθεμάτων που επηρεάστηκε από την κατακόρυφη μείωση της τιμής του αργού στο δεύτερο εξάμηνο του έτους. Tα ετήσια δημοσιευμένα καθαρά κέρδη του Oμίλου μειώθηκαν στα 24 εκατ. ευρώ έναντι 351 εκατ. ευρώ το 2007, καταγράφοντας πτώση της τάξης του 93%. Mείωση κατά 60% καταγράφουν και τα δημοσιευμένα EBITDA τα οποία υποχώρησαν στα 249 εκατ. ευρώ έναντι 617 εκατ. ευρώ το 2007. Oπως αναφέρει η διοίκηση του Oμίλου, τα αποτελέσματα επηρεάστηκαν αρνητικά από την αποτίμηση των αποθεμάτων κατά 482 εκατ. ευρώ, λόγω της πρωτοφανούς πτώσης των τιμών του πετρελαίου κατά το δεύτερο εξάμηνο του έτους. Aντιθέτως, το 2007 τα αποθέματα είχαν θετική επίπτωση στα αποτελέσματα κατά 159 εκατ. ευρώ. Aν εξαιρεθεί ο παράγοντας αποθέματα, τα ετήσια συγκρίσιμα κέρδη EBITDA διαμορφώθηκαν στα 513 εκατ. ευρώ έναντι 458 εκατ. ευρώ το 2007 καταγράφοντας αύξηση 12%, ενώ σε ποσοστό 7% περιορίζεται η μείωση των συγκρίσιμων καθαρών κερδών. Tο 2008 περιορίστηκαν στα 216 εκατ. ευρώ έναντι 232 εκατ. ευρώ το 2007. Tα συγκρίσιμα κέρδη EBITDA το τέταρτο τρίμηνο του έτους ανήλθαν σε 143 εκατ. ευρώ σημειώνοντας αύξηση 117%, ενώ τα συγκρίσιμα καθαρά κέρδη του τέταρτου τριμήνου αυξήθηκαν κατά 478 εκατ. ευρώ και διαμορφώθηκαν στα 35 εκατ. ευρώ.
Το διοικητικό συμβούλιο του Oμίλου θα προτείνει στη γενική συνέλευση των μετόχων συνολικό μέρισμα για τη χρήση του 2008 ύψους 0,45 ευρώ ανά μετοχή, μειωμένο κατά 10% σε σχέση με πέρυσι. Στο ποσό συμπεριλαμβάνεται και το προμέρισμα ύψους 0,15 ευρώ που καταβλήθηκε μέσα στο 2008.
Ο κύκλος εργασιών του Oμίλου ενισχύθηκε κατά 19% και ανήλθε στα 10,1 δισ. ευρώ έναντι 8,5 δισ. ευρώ του 2007. Oι καθαρές ταμειακές ροές έφθασαν τα 500 εκατ. ευρώ έναντι 240 εκατ. το 2007, η δανειακή μόχλευση μειώθηκε στο 22% έναντι 28% το 2007 και ο Ομιλος διατήρησε την ισχυρή χρηματοοικονομική του θέση.
Για σημαντική ενίσχυση της λειτουργικής κερδοφορίας του Oμίλου σε μια χρονιά που χαρακτηρίστηκε από την παγκόσμια οικονομική κρίση έκανε λόγο με δηλώσεις του ο διευθύνων σύμβουλος κ. I. Kωστόπουλος. Eπεσήμανε την επιβάρυνση από την αποτίμηση των αποθεμάτων, ενώ σε ό,τι αφορά το 2009 εμφανίσθηκε επιφυλακτικός σε σχέση με τις προβλέψεις λόγω της συνεχιζόμενης παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης, παρότι, όπως δήλωσε, το πρώτο τρίμηνο του έτους παρατηρούνται σταθερά περιθώρια διύλισης και όγκοι πωλήσεων.

Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009

Κόκκινο ευρωπαϊκο όνειρο ΤΕΛΟΣ


Ευρώπη τέλος για τον Ολυμπιακό μετά το χθεσινό ματς στη Γαλλία. Ενας αγώνας που χάθηκε με «κάτω τα χέρια».
Ο κ. Βαλβέδε έστησε την ομάδα πολύ συντηριτικά. Βέβαια έλειπε ο Γκαλέτι. Αλλά ο Γκαλετί είναι όλος ο Ολυμπιακός;
Ειναι δυνατόν να βάζει για 2η η 3η φορά από την αρχή τον πατριώτη μου τον Γιώργο Γκαλίτσιο σε τέτοιο ματς; Οπως γράφουν οι αθλητικές εφημερίδες σήμερα δεν φτάνει το «υλικό» και δεν γίνετε να παίζουν οι ίδιοι παίχτες τόσους αγώνες.
Πολύ σωστό. Δεν έχει ποδοσφαιριστές ο Ολυμπιακός; Ο Γιώργος ας πούμε δεν υπήρχαν άλλα ματς να μπορέσει ο άνθρωπος να ενσωματωθεί σωστά στην ομάδα; Μήπως έπρεπε να το βάλει σε αγώνες δύσκολους με πίεση ώστε να κάνει λάθη; Τον έβαλε και στον αγώνα κυπέλλου στην Τούμπα και ήταν μέσα στη φάση του γκολ που δέχθηκε ο Ολυμπιακός. Χθες δεν του έκανε τη χάρη (μάλλον δεν «του έκατσε» του κ Βαλβεδε) να ευθύνεται για κανένα γκολ.
Μάλιστα οι αλλαγές που έκανε τι ήταν αυτές;
Επρεπε να βάλει ο Ολυμπιακός 3 γκολ σε ένα ημίχρονο κι έβαζε κεντρώους ποδοσφαιριστές; Κι αν έτρωγε και πέντε γκολ ο Ολυμπιακός τι έγινες. Συνηθισμένοι είμαστε άλλωστε από τις «πριγκιπικές» εποχές.
Πέρυσι τέτοιο καιρό και παρά ότι ο Ολυμπιακός είχε πέσει ηρωικά στην Αγγλία, αρχισε να γίνετε συζήτηση για αντικατάσταση του κ. Τάκη Λεμονή. Από «κεκτημένη ταχύητα» κάναμε το νταμπλ. Ήρθε το καλοκαίρι κάποιος έμπειρος. Ποια η διαφορά; Χειρότερα πηγαμε στην ευρώπη φέτος. Οι Κύπριοι ακόμη μας ευχαριστούν.
Μόνο «το Φως» τα γράφει καθαρά σήμερα. Εγώ θα προχωρήσω λίγο παραπάνω. Ο κ. Λεμονής είναι καιρό μακριά από την ομάδα. Θα πρέπει να επιστρέψει να την ξαναφτιάξει

Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2009

Πόσο γρήγορα ταξιδεύουν τα νέα

Είναι απίστευτο πόσο γρήγορα μεταδίδονται τα νέα από στόμα σε στόμα. Δύο γεγονότα μ’ έκανα να το ξανασκεφτώ, το δεύτερο το έμαθα αργά χθες το βράδυ.
Αλλά ας τα δούμε χρονικά.
Τον Δεκέμβριο (13-12) στο στάδιο του Αλκαζάρ (όπως σωστά πρέπει να λέγεται γιατί Αλκαζάρ είναι η περιοχή) έγινε ο ποδοσφαιρικός αγώνας ΑΕΛ – Ολυμπιακού. Ενω εξελισσόταν το ματς ακούστηκε κάπου πίσω μου η φωνή «Νικοπολιδηηηηηηη πόσα θες να περιποιηθείς τον κήπο στο εξοχικό μου στον Πλαταμώνα»
Όλοι απορήσομε, όπως και ο φίλος του που ήταν παρέα. «Γιατί τον φωνάζεις έτσι τον άνθρωπο; Τροχονόμο τον λέμε όχι Κηπουρό» Και η απάντηση: «Σε λιγες μέρες θα δεις». Πράγματι δεν πέρασε μια βδομάδα κι «έσκασε η είδηση» πως έκανε αίτηση να προσληφθεί ως δεντροκηπουρός στην Δήμο Κηφισιάς, εκμεταλευόμενος ενα παλιό νόμο.
Την Κυριακή που μας πέρασε δεν πήγα στο γήπεδο. Υπήρχε ο αγώνας ΑΕΛ – Αρης. Στις 16:45 (έχει σημασία η ώρα).
Εκείνη τη μέρα έγινε η θεαματική απόδραση από τις φυλακές Κορυδαλλού του Βασίλη Παλαιοκώστα. Απ’ ότι μαθαίνουμε στις 16:00.
Έμαθα από φίλο χθες το βράδυ πως όταν οι Λαρισαίοι οπαδοί είδαν τους αστυνομικούς στο γήπεδο του έκαναν καζούρα φωνάζοντας «Τιμή και δόξα στο Βασίλη Παλαιοκώστα»
Ακούγοντας τους οι «Αρειανοί» συμμετείχαν κι αυτοί στην καζούρα. Και οι αστυνομικοί λέει τους κοιτούσανε αποσβολωμένοι
Τώρα το πως έφτασαν τα νέα τόσο νωρίς στο στάδιο όταν η τηλεόραση μετέδωσε την είδηση στο ημίχρονο του αγώνα Εργοτέλη – Ολυμπιακού, είναι κάτι που χρήζει «ψαξίματος». Εκτός αν το μετέδωσε σχεδόν αμέσως κάποιος τηλεοπτικός σταθμός και όμως δεν φαίνεται τόσο λογικό, μια που δεν το ξεραν ούτε οι ίδιοι οι αστυνομικοί του γηπέδου.

Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009

Το πάθημα της Κωνσταντίνας Κούνεβα και τα κόμματα

Πρόσφατα είχαμε ένα τραγικό γεγονός στην Αθήνα. Η Βουλγάρα Κωνσταντίνα Κούνεβα,καθαρίστρια και συνδικαλίστρια (αυτό προσπαθούσε τουλάχιστον) δέχθηκε επίθεση στην Αθήνα με θειικό οξυ.
Την υποχρεώσαν μάλιστα να το πιει κιόλας προκάνοντας της τεράστια προβλήματα και εξωτερικά και εσωτερικά. Βρίσκεται κατόπιν αυτού στην εντατική σε νοσοκομείο της Αθήνας κι όπως μαθαίνουμε, αργά αλλά σταθερά επανέρχεται. Δυστυχώς από προσωπική πείρα ξέρω ότι να επανέρθεις από τόσο σοβαρό βλάβες όσο και να προσπαθήσεις χρειάζεται πολύς χρόνος. Όταν λέμε πολύς πάρα πολύς. Αφάνταστα πολύς. Περαστικά σου λοιπόν Κωνσταντίνα και να σε δυνατή γιατί θέλει μεγάλη δύναμη.
Έγινε γνωστό το πάθημά της και με την βοήθεια του Τύπου σ’ όλη την Ελλάδα και σ’ όλο τον κόσμο. Μ’ αυτό αναδείχθηκαν οι συνθήκες που εργάζονται οι καθαρίστριες στις εταιρίες που αναλαμβάνουν την καθαριότητα στις υπηρεσίες. Άλλο εκσυγχρονιστικό έκτρωμα αυτό, να αναλαμβάνουν εταιρίες των καθαρισμό χώρων καταστημάτων ή υπηρεσιών,
Έτσι άρχισαν να γίνονται συζητήσεις που σιγά σιγά βγάζουν διάφορες βρωμιές.
Το φοβερό στην όλη ιστορία είναι ότι υπήρξαν κόμματα (Σύριζα και ΠΑΣΟΚ) που διαρρεύσαν ότι θέλουν να την βάλουν επικεφαλής στο ευρωψηφοδέλτιο. Και καλά ο Συριζα που τρέχει γενικά όπου μυριστεί αναταραχή. Και το ΠΑΣΟΚ; Που έβαλε το χεράκι του να δημιουργηθεί αυτή η κατάσταση;
Ασε το άλλο, αυτά τα πράγματα δεν ανακοινώνονται και μάλιστα τόσο πριν. Σα να λέει η ΑΕΛ ότι θέλουμε να πάρουμε μεταγραφή τον Μέσσι. Γίνεται; Εδώ ούτε τον «Μέσσι των φτωχών» Κουτσιανικούλη που μάλιστα είναι από την περιοχή πήρατε.
Το φοβερότερο είναι οτι με την δημοσιοποίηση της απάντησης Κουνεβα: «Σας αγαπάω αλλά δεν πολιτεύομαι» (Σαν άλλος Βασίλης Παπακωνσταντίνου «Σας αγαπάω αλλά δεν παντρεύομαι», που παντρεύτηκε τελικά την Ελένη) υπηρξαν δημοσιγράφοι που απόρησαν γιατί «κλότσισε» είπαν τόσα λεφτά μισθό.

Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2009

Ο παλαικώστας και οι τηλεπαραθυράκιδες

Απίστευτο! Την Κυριακή έγινε απόδραση του Παλαιοκώστα με τον (αλβανό φίλο του Ρίτζαϊ) από την ίδια φυλακή, τον Κορυδαλλό και τον ίδιο τρόπο. Όπως το 2006. Οι περίοικοι λέει έκαναν πλάκα μόλις είδαν το ελικόπτερο Κυριακή νωρίς το απόγευμα πάνω από τις φυλακές. Πάνε λέγαν ο ένας στον άλλο να πάρουν τον Παλαιοκώστα. Η πραγματικότητα, λένε, ξεπερνάει την φαντασία. Στην συγκεκριμένη περίπτωση ταυτίστηκαν.
Δεν ξέρω αν ειδοποιήθηκαν οι γείτονες, μια που ο γνωστός φαρσέρ και τσολιάς στην τηλεοπτική «Ελληνοφρένεια» του Σκάι, Αποστόλης Μπαρμπαγιάνης ειχε πάρει (το 2006), για την ραδιοφωνική εκδοχή της εκπομπής, τηλέφωνο στις φυλακές Κορυδαλλού να διαμαρτηθεί μια που γέμισαν σκόνη η μπουγάδες κα τρόμαξε ο παππούς. Φέτος πήρε τηλέφωνο στο υπουργείο δικαιοσύνης να κάνει παράπονα που δεν έχει το κτήριο της (φυλακής!!!) ελικοδρόμιο μια που με την ανεμόσκαλα που λένε ανεβήκαν τους «πιάστηκε» η μέση τους και είναι με έμπλαστρα.
Η γραμματέας που απάντησε φέτος κι απαντούσε ξαφνιασμένη, ενω το 2006 ο υπάλληλος του Κορυδαλλού την ηλιάστηκε, δεν ξέρω αν κατάλαβε ότι ήταν ο Σκάι κι έλεγε «αν ξαναγίνει θα σας ειδοποιήσουμε». Που να ήξερε ο άνθρωπος οιτι θα ξαναγίνει.
Τώρα οι «παπαρολόγοι» της τηλεόρασης έλεγαν γιατί δεν πυροβόλησαν και δεν κατέρριψαν το ελικόπτερο, πυροβόλησαν μάλλον αλλά δεν το κατέρριψαν. Αν ήταν σχολεία γύρω και παίζαν παιδιά ή οτιδήποτε άλλο δεν έχει σημασία γι’ αυτούς. Αν έπεφτε το ελικόπτερο από πυροβολισμό και είχαμε θύματα θα λέγαν γιατί το κάναν και με το δίκιο τους τότε. Τώρα αν δεν το έριξαν επειδή δεν ήταν επειδή δεν ήταν εκπαιδευμένοι πρέπει να το φωνάξουμε να το μάθει όλος ο κόσμος;
Να μια ιδέα για τους ψευτοεπαναστάτες της Σεχτα.
Να πάνε με ελικόπτερο και να αφήσουν στο προαύλιο των φυλακών μια προκήρυξη που να λέει ουσιαστικά «μάθαμε από τους τηλεπαραθυράκιδες ότι ήστε άσχετοι και ήρθαμε».

Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2009

Η επίθεση στο Alter και η «επαναστάτες»

Πριν μια βδομάδα η πρωτοεμφανιζόμενη «επαναστική οργάνωση» «Σέχτα επαναστατών» έκανε τυφλό χτύπημα κατά του Τηλεπτικού σταθμού Alter.
Είχε κάνει πάλι τέτοιο χτύπημα και κατά αστυνομικών στα Εξαρχία που τραυματίστηκε ο 20χρονος Μουντζούρης.
Το Σάββατο έστειλαν στην εφημερίδα «Τα Νέα» προκήρυξη στην οποία κάνουν επίθεση στους δημοσιογράφους. Και μάλιστα στα δελτία ειδήσεων.
Έχουν δίκιο. Πλέον τα δελτία ειδήσεων με εξαίρεση αυτά του Σκάι, της ΝΕΤ και (λιγότερο) του ΑΝΤΕΝΑ δεν είναι παράθεση ειδήσεων αλλά μονόλογοι κάποιον παντογνωστών. Όχι φωτεινών όμως. Μάλιστα έχουν γίνει εκπρόσωποι των συμφερόντων. Ξέρουμε ότι την γραμμή του ΠΑΣΟΚ θα την κρατήσει ο μεν της ΝΔ ο δε.
Αν θέλω να διαβάσω την άποψή τους γιατί να τους δω στην τηλεόραση; Εκεί θέλω να μάθω τα γεγονότα. Αν θελήσω να μάθω την άποψή σου θα αγοράσω την εφημερίδα σας. Το άσχημο είναι ότι ο «ιός» μεταδόθηκε και στην «Αθλητική Κυριακή»
Όμως δεν γίνεται έτσι. Να χτυπούν «τυφλά» τους δημοσιογράφους, να τους φοβίζουν. Δεν φταίνε όλοι κύριοι «αγωνιστές». Δεν είναι αυτή αντιμετώπιση.
Μάλιστα μ’ αυτά και μ’ αυτά παίζεται το παιχνίδι τους. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτό που σχολιάστηκε πιο πολύ, είναι ότι η είδηση της επίθεσης στον συγκεκριμένο τηλεοπτικό σταθμό δεν μεταδόθηκε από άλλο μέσον. Κι αν την στέλνατε την προκήρυξή σας σε μικρότερης κυκλοφορίας εφημερίδα ίσως να μη τη μάθανε και κανείς.
Με ένα happening διαμαρτυρίας θα το μετέδιδαν όλα τα κανάλια θεωρώντας ότι δεν αναφέρονται σ’ αυτούς
Γιατί στα τόσα που έχει πει ο παπαρολόγος κι εκδότης της εφημερίδας «το Καρφί» Νίκος Κακαουνάκης είπε και μια σοφή κουβέντα, θέλοντας να δείξει την ηθική των συναδέλφων του: «Ο καλύτερος από μας έχει σκοτώσει την μάνα του».

Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2009

Eurovision 2009: Επειδή δεν μάθαμε απο τη νίκη του 2005, ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑ (ΜΕΤΑΞΑ)

Την Τετάρτη έγινε η επιλογή του τραγουδιού για την φετινή Eurovision.. Είχε δοθεί ανάθεση στον Σάκη Ρουβά και στον συνθέτη Δημήτρη Κοντόπουλο. Κι είχε να επιλέξει ο κόσμος με televoting (δεν θυμάμαι το κόστος της ψήφου, αλλά νομίζω πως επρεπε να πληρώσεις πάνω από 1 ευρω για να ψηφίσεις) μεταξύ τριων τραγουδιών. Ενος που είχε γράψει η Αλεξάνδρα Ζάκκα και δυο άλλων αυστραλών (νομίζω).

Τώρα την παρουσίαση δεν την είδα μια που εκείνη την ώρα έβλεπα ποδόσφαιρο, την συντριβή (κλαψ!) του Ολυμπιακού από την Σεν τε τιεν, αλλά απ’ ότι άκουσα δίκαια νίκησε το τραγούδι αυτό. Οχι της Ελληνίδας. (Βίντεο πάνω)
Άκουσα κι έψαξα μετά στο ίντερνετ για τις υπέροχες συμμετοχές της Κύπρου και της Τουρκίας τις οποίες φιλοξενήσαμε. Της Κύπρου με την 16χρονη Χριστίνα Μεταξά με το τραγούδι Firefly-πυγολαμπίδα (Βίντεο μέση)και της Τουρκίας με τη Hadise με το λικνιστικό Τουμ Τεκ Τεκ (Βίντεο κάτω).
Αυτό που κατάλαβα είναι ότι απο τη νίκη μας το 2005 με το my number one που είπε η Ελενα Παπαρίζου σε μουσική του Χρήστου Δάντη και σε στίχους της Νατάλιας Γερμανού είναι πως δεν μάθαμε τίποτε,


Το 2004 είχαμε μια υπέροχη (για τα δεδομένα της Eurovision ερμηνεύτρια) που με την τσαχπινιά της, και την ενδυμασία της ξεσήκωσε τη σκηνή στο Κίεβο. Το ίδιο έκανε στο Βελιγράδι και πέρυσι η Καλομοίρα. Όσο καλός και να ναι ο Sakis δεν θα μπορέσει να εντυπωσιάσει όσο μια γυναίκα τραγουδίστρια. Αν έγραφα για τσαχπινιά ενός τραγουδιστή, πιο πολύ θα αηδίαζε πάρα θα δημιουργούσε καλά συναισθήματα. Μα θα μα πείτε ο Sakis κάνει υπέροχες εμφανίσεις. Ναι συμφωνώ αλλά η Ruslana το 2005 τον έκανε «μια χαψιά» αφήνοντας τον 3ο.
Πηγε ο Sakis και πήγε πολύ καλά. Δεν έχουμε υπέροχες λαϊκες και pop τραγουδίστριες να στείλουμε;
Η Χριστίνα Κολέτσα, η Χρύσπα, η Νάνσυ Αλεξιάδη, η πατριώτισσά μου Αποστολία Ζωή και τόσες ακόμη αν είχαν ενα καλό κομμάτι θα έκαναν υπέροχη παρουσία και θα πρόσφεραν ένα σωρό πράγματα στην προβολή της Ελλάδας
Προσωπικά αν και πιστεύω θα πάει πολύ ψηλα η Hadise στηρίζω το Κυπριακό τραγούδι της ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ

Eurovision 2009: Επειδή δεν μάθαμε απο τη νίκη του 2005, ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑ (ΜΕΤΑΞΑ)

Την Τετάρτη έγινε η επιλογή του τραγουδιού για την φετινή Eurovision.. Είχε δοθεί ανάθεση στον Σάκη Ρουβά και στον συνθέτη Δημήτρη Κοντόπουλο. Κι είχε να επιλέξει ο κόσμος με televoting (δεν θυμάμαι το κόστος της ψήφου, αλλά νομίζω πως επρεπε να πληρώσεις πάνω από 1 ευρω για να ψηφίσεις) μεταξύ τριων τραγουδιών. Ενος που είχε γράψει η Αλεξάνδρα Ζάκκα και δυο άλλων αυστραλών (νομίζω).
Τώρα την παρουσίαση δεν την είδα μια που εκείνη την ώρα έβλεπα ποδόσφαιρο, την συντριβή (κλαψ!) του Ολυμπιακού από την Σεν τε τιεν, αλλά απ’ ότι άκουσα δίκαια νίκησε το τραγούδι αυτό(βίντεο πάνω). Οχι της Ελληνίδας.

Άκουσα κι έψαξα μετά στο ίντερνετ για τις υπέροχες συμμετοχές της Κύπρου και της Τουρκίας τις οποίες φιλοξενήσαμε. Της Κύπρου με την 16χρονη Χριστίνα Μεταξά με το τραγούδι Firefly-πυγολαμπίδα(βίντεο μέση) και της Τουρκίας με τη Hadise με το λικνιστικό Τουμ Τεκ Τεκ (βίντεο κάτω).
Αυτό που κατάλαβα είναι ότι απο τη νίκη μας το 2005 με το my number one που είπε η Ελενα Παπαρίζου σε μουσική του Χρήστου Δάντη και σε στίχους της Νατάλιας Γερμανού είναι πως δεν μάθαμε τίποτε,
Το 2004 είχαμε μια υπέροχη (για τα δεδομένα της Eurovision ερμηνεύτρια) που με την τσαχπινιά της, και την ενδυμασία της ξεσήκωσε τη σκηνή στο Κίεβο. Το ίδιο έκανε στο Βελιγράδι και πέρυσι η Καλομοίρα. Όσο καλός και να ναι ο Sakis δεν θα μπορέσει να εντυπωσιάσει όσο μια γυναίκα τραγουδίστρια. Αν έγραφα για τσαχπινιά ενός τραγουδιστή, πιο πολύ θα αηδίαζε πάρα θα δημιουργούσε καλά συναισθήματα. Μα θα μα πείτε ο Sakis κάνει υπέροχες εμφανίσεις. Ναι συμφωνώ αλλά η Ruslana το 2005 τον έκανε «μια χαψιά» αφήνοντας τον 3ο.
Πηγε ο Sakis και πήγε πολύ καλά. Δεν έχουμε υπέροχες λαϊκες και pop τραγουδίστριες να στείλουμε;
Η Χριστίνα Κολέτσα, η Χρύσπα, η Νάνσυ Αλεξιάδη, η πατριώτισσά μου Αποστολία Ζωή και τόσες ακόμη αν είχαν ενα καλό κομμάτι θα έκαναν υπέροχη παρουσία και θα πρόσφεραν ένα σωρό πράγματα στην προβολή της Ελλάδας
Προσωπικά αν και πιστεύω θα πάει πολύ ψηλα η Hadise στηρίζω το Κυπριακό τραγούδι της Χριστίνας

Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2009

Και που είστε ακόμη...

Αυξάνονται λέει συνέχεια στην Ελλάδα η τιμές της Βενζίνης ενώ η τιμή του πετρελαίου πέφτει. Και μειώθηκε λέει η κατανάλωση (άκουσα την περασμένη βδομάδα ένα τεράστιο νούμερο).Διαμαρτύρεται ο κόσμος στους πρατηριούχους. Δεν φταίμε εμείς λένε αυτοί. Τα διαλυστήρια λένε. Τώρα μιλούν για κερδοσκοπία.
Τι σημαίνει κερδοσκοπία; Σημαίνει ότι κερδίζεις παραπάνω απ’ όσα δικαιούσαι. Και; Τι έγινε; Αφού 2 είναι τα διυλιστήρια που τροφοδοτούν με καύσιμα ολόκληρη την Ελλάδα. Εύκολα μπορούν να συνεννοηθούν και ανεβάζουν την τιμή στα ύψη.
Μα αφού αυτή δεν είναι η ιδεολογία του ιμπεριαλισμού; Της ελεύθερης αγοράς και του τεράστιου κέρδους;
Γι’ αυτό δεν δημιουργήθηκε λένε η κρίση που μα ταλαιπωρεί; Και πια είναι η αντίφαση του κόσμου στην Ελλάδα; Στο να μη καταναλώνουν κι όταν μπορούν (να ξοδεύουν ασύστολα)
Κατά 30% λένε μειωτικέ η κατανάλωση των καυσίμων. Και είναι ακόμη η αρχή νομίζω.
Ήδη στα χωριά μας μαζεύονται παρεούλες δύο και τριών ατόμων για την κοντινή πόλη για την αγορά. «Θα πας στην πόλη ε; Έρχομαι κι εγώ αύριο θα πάω για την τάδε δουλειά. Έλα μαζί μου αν θες». Κι αυτό είναι μόνο η αρχή. Σύντομα το βλέπω μα εξαπλώνεται και στην πόλη. Θα ανακαλύψουμε ότι το περπάτημα κάνει καλό. Θα ανακαλύψουμε και τα μέσα μαζική μεταφοράς. Θα γίνουμε ευρωπαίοι δηλαδή. Και με τη καλή και την κακή έννοια

Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2009

Αλλά η κρίση ΕΡΧΕΤΑΙ

Άκουσα πάλι χθες τη γνωστή ιστοριούλα – παραμύθι του «ψεύτη βοσκού».
Του βοσκού δηλαδή που φώναζε λύκοι στα πρόβατα αλλά ήταν ψέματα. Μετά από 3-4 ψεύτικες αναγγελίες όταν πράγματι μπήκαν λύκοι δεν τον πίστεψε κανεις.
Σκέφτηκα μια παραλλαγή του μύθου.
Δεν φωνάζει ο βοσκός «μπήκαν λύκο» αλλά «έρχεται αγέλη λύκων, θέλω λεφτά να ξαναφτιάξω το κοπάδι μου».
Οι φτωχοί συγχωριανοί του (παρόλο που τους κατάκλεβε πουλώντας τους πανάκριβα τυροκομικά) και η ακόμη πιο φτωχή κοινότητά του από το υστέρημα τους τον ενίσχυσαν. Για τον ίδιο λόγο τις κανά δυο γυναίκες που βοηθούσαν στην τυροκομική δεν τις ξαναπήρε.
Η αγέλη συνεχώς ερχόταν (την έβλεπε λέει από μακριά εκεί που έβοσκε τα πρόβατα).
Πέρασε μια βδομάδα και δεν ήρθαν οι λύκοι (για κάποιον ανεξήγητο λόγο δεν μπορούσε να το γλιτώσει το κοπάδι του). Ένας μήνας τίποτε δυο τρεις ακόμη να έρθουν αυτοί οι λύκοι.
Χάσαν την υπομονή τους οι άνθρωποι και η κοινότητα που βοηθήσαν και (δικαστικά και με πλιάτσικο) του πήραν το κοπάδι.
Αυτό μου θυμίζει η συγκυρία. Έρχεται κρίση μας λένε, να 28 δις στις τράπεζες. Όλο κάνουμε περικοπές. Οι φουκαράδες οι έμποροι, οι άνθρωποι που έχουν να κάνουν με οικοδομές, της διασκέδασης, της ψυχαγωγίας και του τουρισμού. Πληρώνουν το «μάζεμα» το δικό μας. Φυσικά μειώθηκαν και οι παραγγελίες στους βιομηχάνους αφού πλέον ο κόσμος δεν αγοράζει τόσο,
Αλλά η κρίση έρχεται. ΕΡΧΕΤΑΙ.
Η πρώτη κίνηση κατά των τραπεζιτών έγινε από μέσα. Ο κ. Βγενόπουλος πρότεινε σε συνέντευξή του στο «Πρώτο θέμα» της περασμένης Κυριακής του τραπεζίτες να τους στείλει το κράτος στον εισαγγελέα.

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2009

Σε θάλαμο αερίων παίζουν τα παιδιά σήμερα;

Έλλειψη χώρων για τα μικρά παιδιά έχουν οι μεγαλουπόλεις. Κι όχι μόνο αυτό αλλά με την σημερινή αποξένωση των ανθρώπων, και το κλείσιμο στην οικογένειά μας αντιμετωπίζουν τα πιο μικρά παιδιά, πολύ μικρά, μεγάλο πρόβλημα.
Ευτυχώς που κάποιοι επιχειρηματίες έκαναν παιδότοπους και τα πάνε εκεί οι γονείς τους. Παίζουν, σκέφτηκα, χειμώνα καλοκαίρι ενώ εμείς στα χωριά μας έπρεπε να είναι καλός ο καιρός για να βγούμε έξω στις αλάνες ή στις παιδικές χαρές. Και μου άρεσε που ο ανιψιός μου χαίρετε πάρα πολύ όταν οι γονείς του τον Πηγαίνουν εκεί. Είναι ετσι; Διαβασα την Παρασκευή αρθρο του κ. Σταύρου Tζίμα στην «Καθημερινή» και τρόμαξα.

Παιδότοποι ή «καπνότοποι»;
M' έφερε ο δρόμος τις προάλλες σ’ έναν παιδότοπο. Απ’ αυτούς που αναγκάζονται τα «φυλακισμένα» παιδιά των πόλεών μας να καταφεύγουν για να παίξουν, αφού οι αλάνες δεν υπάρχουν και οι παιδικές χαρές σπανίζουν.
Παιδότοπος τρόπος του λέγειν, γιατί στην πραγματικότητα επρόκειτο περί τεκέ. Μαμάδες και μπαμπάδες δολοφονούσαν τα παιδιά τους. Εκείνοι κάπνιζαν αρειμανίως και στην ίδια αίθουσα τα βλαστάρια τους ανέπνεαν τον θάνατο. Μία από αυτές κρατούσε στο ένα της χέρι το μωρό και στο άλλο το τσιγάρο. Το μεγαλύτερο παιδί της, θα ’ταν εφτά - οχτώ χρόνων, χοροπηδούσε καταϊδρωμένο στο τραμπολίνο και ρουφούσε τον καπνό που φυσούσε η μάνα. Το ίδιο και το μωρό! Φούμαραν όλοι και όλες ωσάν να μη συνέβαινε τίποτα. Και τα πνευμονάκια των παιδιών τους, με ανοιχτές τις κυψελίδες από το τρέξιμο γέμιζαν νικοτίνη και άλλες επιβλαβείς ουσίες. Δεν άντεχαν ούτε για λίγες ώρες χωρίς τσιγάρο ούτε έβγαιναν από την αίθουσα για να ικανοποιήσουν το αρρωστημένο τους πάθος. Ρώτησα τον ιδιοκτήτη του παιδότοπου γιατί τους επιτρέπει να καπνίζουν σ’ έναν κλειστό χώρο όπου παίζουν και αναπνέουν παιδάκια. Η απάντηση ήταν αφοπλιστική. «Αν τους το απαγορεύσω δεν πρόκειται να πατήσει καμία απ’ όλες αυτές εδώ και πρέπει να κλείσω το μαγαζί. Τον Ιούνιο, όμως, απ’ όσο ξέρω θα απαγορευτεί το τσιγάρο», μου είπε. Μέχρι τότε ο καλός επιχειρηματίας θα προσφέρει στους ασυνείδητους γονείς τον «θάλαμο αερίων» και ίσως να συνεχίσει, αφού αλλιώς θα χάσει την πελατεία του.
Πώς δίνονται αλήθεια οι άδειες λειτουργίας για τέτοιους χώρους και ποιος ελέγχει αν τηρούν τις προδιαγραφές; Υπάρχει κι ένα άλλο ερώτημα, πιο σοβαρό: με τόσες καμπάνιες για τις βλαβερές συνέπειες του καπνίσματος, τις καθημερινές προειδοποιήσεις επ’ αυτού, από τα ΜΜΕ, των επιστημόνων, που στο άκουσμά τους και μόνον προκαλούν ανατριχίλα, πώς μπορεί να υπάρχουν γονείς οι οποίοι δεν αντιλαμβάνονται το μέγεθος του κακού που κάνουν στα παιδιά τους;
Τηλεφώνησα σ’ έναν γνωστό μου που ζει στη Σουηδία και του ανέφερα το γεγονός. Δήλωσε σοκαρισμένος. «Αν γινόταν αυτό εδώ, πρώτον οι αρχές θα έκλειναν την ίδια στιγμή τον παιδότοπο. Θα αφαιρούσαν αμέσως και για ένα μεγάλο διάστημα την επιμέλεια του παιδιού από τη μητέρα και θα την εξέταζε ψυχολόγος. Μετά δύο - τρία χρόνια θα επανεξεταζόταν από τους γιατρούς και αν κρινόταν ικανή να προστατεύσει το παιδί της, τότε θα της ανέθεταν και πάλι την επιμέλεια. Δεν αστειεύονται εδώ με τέτοια πράγματα. Αυτά, δυστυχώς, γίνονται στην Eλλαδίτσα μας».
Παιδότοποι καπνιστήρια, λοιπόν. Αν δεν είναι όλοι, είναι οι περισσότεροι, αφού έτσι το επιθυμούν οι πελάτες, οι γονείς δηλαδή! Αυτή είναι η «Ελλαδίτσα μας», πράγματι. Αν θέλει κάποιος Eυρωπαίος να την παρουσιάσει απαξιωτικά, δεν έχει παρά να επισκεφθεί έναν παιδότοπο. Γιατί γι’ αυτούς πολιτισμός δεν είναι μόνο οι Tέχνες και τα Γράμματα, είναι πρωτίστως η ποιότητα ζωής των πολιτών μιας κοινωνίας και πρώτα απ’ όλα των παιδιών.
Βέβαια η αδερφή μου με διαβεβαίωσε ότι εκεί που πηγαίνουν δεν επίτρεπε το κάπνισμα αλλά εξακολουθώ να σκέφτομαι αν η ζωή μας σήμερα είναι καλύτερη όσον άφορα τα παιδιά

Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2009

Να βγουν μπροστά οι νέοι

Όπως έγραψα και πάλι, πήγα τις προάλλες και άκουσα την κ. Φώφη Γεννήματα σε εκδήλωση της Νομαρχιακής ομάδας της κ. Λιακούλη που πρόσκειται στο ΠΑΣΟΚ.
Παραδόξως μου άρεσε η ομιλία της και ήταν πολύ σωστή, εκτός το ηθελημένο θέλω να πιστεύω «λάθος» που έκανε.
Την είδα και σήμερα το πρωί στην «πρώτη γραμμή» της ΝΕΤ. Μου άρεσε και πάλι. Συγκροτημένος ο λόγος της και έδειχνε να είναι άνθρωπος που έχει να προτείνει κάτι. Είναι και η πετυχημένη πορεία της στην υπερνομαρχία μέχρι τη γκάφα του κ. Παπανδρέου να την παραιτήσει από υπερνομάρχη να την βάλει επικεφαλής στο επικρατείας κάτι που δεν είχε δικαίωμα.
Όταν μιλούσε δεν σκεφτόμουν ούτε το χρηματιστήριο και τα λεφτά που χαθήκαν, ούτε την κατάργηση του εθνικού μας νομίσματος και την επώδυνη (δεν τελείωσαν οι οδύνες ακόμη) μετάβασή μας στο Ευρώ, ούτε φυσικά το «στρατοδικείο» που στήθηκε το ’89. Αντίθετα έβλεπα στο πρόσωπό της το καθάριο βλέμμα του πατέρα της Γιώργου Γεννήματα που έκανε το ΕΣΥ που κρατάει τόσα χρόνια, παρά το ροκάνισμα όλων των πολιτικών μπλε και πράσινων.
Είναι η νέα γενιά των πολιτικών του ΠΑΣΟΚ όπως και η Εύα Καϊλή που έκοψε από βουλευτή το 2004 ο κ. Παπανδρέου, για χάρη του κ. Χατζημιχάλη.
Αυτοί πρέπει να βγουν μπροστά κι όχι πρόσωπα που θυμίζουν το παλιό ΠΑΣΟΚ και τα λάθη του. Ούτε «σώγαμπρους» του παλέ ποτέ ΣΥΝ (τώρα είναι Σύριζα), που ανεπιτυχώς ευτυχώς, προσπάθησαν να στείλουν φυλακή τον Ανδρέα Παπανδρέου. Εγώ ειδικά σ’ αυτή την περίπτωση αλλάζω κανάλι όσο ενδιαφέρουσα και να’ναι η συζήτηση. Άλλοι μπορεί να το κάνουν όταν βλέπουν τους νεοφιλελεύθερους του Σημίτη.
Να βγουν μπροστά νέα πρόσωπα. Όπως η Φώφη όπως η Εύα όπως τόσοι, που σίγουρα υπάρχουν αλλά κανείς δεν τους προβάλει

Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2009

Αφηστε τους να κάνουν την δουλειά τους

«Μας έπρηξαν» πάλι χθες οι κυριακάτικες (πλασιέ DVD και CD θα έλεγα) εφημερίδες με τα γκάλοπ που κάθε βδομάδα δημοσιεύουν. Τόσο μπροστά το ΠΑΣΟΚ τόσο μπροστά ο Καραμανλής που χάνει από τον κανένα. Τόσο έπεσε ο Σύριζα.
Σταματήστε επιτέλους. Δεν είναι δυνατόν να δουλέψει έτσι και η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση.
Δηλαδή είναι καλό να σκέφτονται τι θα πουν ο λαός στα γκάλοπ; Και επηρεάζεται ο λαός απ’ αυτά;
Το 2000 δεν είναι πολύ πίσω. Τότε που πριν τις εκλογές και για έξι περίπου μήνες η Νεα Δημοκρατία ήταν μπροστά (με καταλληλότερο τότε τον Σημίτη). Αλλά όταν πήγαμε στις κάλπες βγάλαμε ΠΑΣΟΚ, έστω και με ελάχιστη διαφορά.
Κάποτε όταν μια εφημερίδα δημοσίευε γκάλοπ, ήταν πραγματικά είδηση γιατί ήταν μια φορά το χρόνο περίπου. Ίσως και αυτό να είναι η αιτία της μη λειτουργίας της πολιτικής σκηνής. Οι πολιτικοί μας έχουν το άγχος όχι μόνο τι θα πούνε οι παπαρολόγοι τον οκτώ, αλλά και τι θα βγάλει το τάδε γκάλοπ στην δείνα εφημερίδα.
Αυτό που πρέπει να μάθουν οι εκδότες (και μάλλον το ξέρουν όπως φαίνεται απο την πορεία της Real news) και οι διευθυντές των κυριακάτικων εφημερίδων είναι ότι πολύ λίγοι είμαστε εμείς που διαβάζουμε πραγματικά την εφημερίδα της Κυριακής. Και ακόμη πιο λίγοι που δεν επηρεάζονται καθόλου από την «προσφορά». Εμένα θα με κατατάξετε όπου θέλετε αφού (ανάλογα και με τη προσφορά και με την ύλη) διαλέγω μία δυο μεταξύ των πέντε εφημερίδων που παρακολουθώ. Επειδή κ. εκδότες είστε κατά κύριο λόγο έμποροι και σας ενδιαφέρει κυρίως να πουλήσετε, εκτός από εσάς που σας ενδιαφέρει να βγει μια συγκεκριμένη κυβέρνηση για να κάνετε τις μπίζνες σας, βάλτε καμιά καλή ταινιούλα να δούμε κι αφήστε τους να κυβερνήσουν και να αντιπολιτευθούν μπας και δούμε καμιά άσπρη μέρα

Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2009

Ο λόγος τυχών αποτυχίας των μποϊκοτάζ

Παρακολουθώντας το πρωί τηλεόραση, σε κάποιο ζάπινγκ, είδα διαφήμιση ενός επιδόρπιου γιαουρτιού. Η εκπομπή που παρακολουθούσα κυρίως εκείνη τη στιγμή ήταν το πρωινό ενημερωτικό της ΝΕΤ «πρώτη γραμμή», με καλεσμένο τον υφυπουργό Ανάπτυξης κ. Βλάχο που μιλούσε για την Ακρίβεια. Κάποια στιγμή σε μια σύνδεση μίλησε η γγ του Κέπκα κ. Ευαγγελία Κεκελέκη.
Επηρεασμένος από την συζήτηση, αναφέραν και την περίπτωση της ΦΑΓΕ, θέλησα να δω ποιας εταιρείας είναι το συγκεκριμένο γιαούρτι. Την είδα με ενδιαφέρον προσέχοντας τα πάντα για να δω ποια εταιρεία το βγάζει. Προς απογοήτευσή μου δεν το είδα. Γυρίζοντας μετά στη ΝΕΤ έπεσα στην κ. Κεκελέκη να ευχαριστεί τον σταθμό που προβάλει τα μποϋκοτάζ σε αντίθεση με άλλος τηλεοπτικούς σταθμούς που δεν το κάνουν γιατί έχουν οικονομικά συμφέροντα.
Μπήκαν λοιπόν ψύλλοι στ’ αυτιά μου εχει πλάκα το Silouet 1% που μόλις ΄λίγο πριν είδα στη διαφήμιση να ναι της ΦΑΓΕ; Δεν θυμόμουν καλά το όνομα του γιαουρτιού, αλλά θυμώνουν την ατάκα μεγάλα λαχταριστά ζουμερά κομμάτια φρούτων πάνω στην οποία ήταν βασισμένη η διατίμηση. Τελικά είχα δίκιο. Της ΦΑΓΕ ηταν. Και κατάλαβα πόσο δίκιο είχε η κ. Κεκελέκη.
Όχι μόνο δεν προβάλουν τα μποϊκοτάζ των καταναλωτικών οργανώσεων, όχι μόνο εν μέσω κάποιου μποϊκοτάζ προβάλουν διαφημίσεις των εταιρειών αυτών, αλλά προβάλουν και τα προϊόντα αποκρίπτοντας τις εταιρείες που τα παράγουν.
Είμαστε λοιπόν περικυκλωμένοι. Γιατί και να πουν για όποιο μποϊκοτάζ μπορεί να μη μάθουμε γι’ αυτό. Γιατί ανάλογα μπορούν να συμπεριφέρονται και τα έντυπα και το κάνουν σίγουρα.
Ψάξιμο χρειάζεται και στην ενημέρωση μια που δεν έχουν όλοι τη δυνατότητα να ψάχνουν το internet, τον χρόνο και την παιδεία να παρακολουθούν και να διαβάζουν περισσότερα από ένα τηλεοπτικά κανάλια και εφημερίδες

Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2009

Όποιος έχει λύσει ας προτείνει να αναλάβει ή ...;

Εδώ και πολλές μέρες οι εφημερίδες γράφουν για εθνικές εκλογές. Μάλιστα ο βουλευτής κ. ‘Αδωνις Γεωργιάδης είπε κάπου «καλά αυτό ήταν ερώτηση σ’ ενα πάνελ που συμμετείχα το βράδυ των εκλογών. Βλέπεται είχε αρχίσει ήδη η «αποενημέρωση» που κάνουν τα λεγόμενα δελτία ειδήσεων.
Εκλογές όμως γιατί; Είχαμε πριν ενάμιση χρόνο. Και μάλιστα σε μια πολύ δύσκολη εποχή για την Ελλάδα και την ΝΔ που κυβερνούσε λόγω της «βιβλικής καταστροφής» στην Ηλεία και στην Εύβοια.
Και μάλιστα αν μεταπολιτευτικά στην Ελλάδα πάντα η κυβέρνηση που εκλέχθηκε για δεύτερη συνεχόμενη φορά πάντα εξαντλεί την τετραετία και συνέχεια χάνει τις εκλογές.
Αλλά είναι και το άλλο. Εδώ η Ελλάδα βρίσκεται, όπως λένε οι Κασσάνδρες λίγο πριν την χρεοκοπία, οι εκλογές μα λείπουν; Δεν έχει μυαλό κανείς τους; (γιατί εκλογές σημαίνει τεράστια έξοδα. Κι όταν ακούς τον Πρωθυπουργό να μιλά για «συναίνεση» εσύ δεν πρέπει να τη δώσεις (τουλάχιστον στα λόγια); Δεν είναι όλοι στην ίδια πλευρά; Με τα πολλά σκάνδαλα που μαθαίνουμε τελευταία, και που αγγίζουν και τις προηγούμενες κυβερνήσεις όπως το σκάνδαλο Siemens, μου έρχεται στο μυαλό μια χαρακτηριστική σκηνή από την ταινία «ο εξυπνάκιας», με τον υπέροχο Νικήτα Πλατή να βιάζεται και να αναφανεί «ΘΑ ΦΑΜΕ;» «ΝΑΙ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ, ΝΑ ΦΑΜΕ»
Αν έχουν λύσεις στην επερχόμενη, όπως λένε κρίση κι επειδή αγαπάνε, όπως λένε την Ελλάδα, να πούνε τις λύσεις και να θέσουν τον εαυτό τους στην υπηρεσία του πρωθυπουργού να λύσουν το πρόβλημα. Αν πχ την Λύση την έχει ο Σύριζα, το ΠΑΣΟΚ η ο ΛΑΟΣ που ευαγγελίζονται την Ευρωπαϊσμό και την Φιλελευθεροποίηση να αναλάβει το υπόγειο οικονομικών στέλεχος τους, για να κερδίσουν ή να χάσουν απ τη λύση.
Δεν το κάνουν αυτό.
Κάτι που σημαίνει ότι η κρίση είναι μόνο «στο μιλητό» ή οι πολιτικοί μας είναι σαν τους επιχειρηματίες μας που πλουτίζουν ενώ οι επιχειρήσεις τους χρεωκοπούν.

Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2009

Μόνο η "Αυριανή" και ο Μακης

Έγραψα την Τρίτη για την περίπτωση της «Αυριανής» και το πρωτοσέλιδό της εκείνης της μέρας. Στη συνέχεια έμαθα ότι ήταν ανακοίνωση του υπουργείου Ανάπτυξης, που δεν αφορούσε μόνο την Φάγε., αλλά και άλλες εταιρίες. Η μόνοι που το δημοσιεύσαν πρωτοσέλιδα είναι η Αυριανή αλλά και η «ηλεκτρονική εφημερίδα» zougla.gr του Μακή Τριανταφυλλόπουλου, όπως ο ίδιος το site του.
Το ωραίο είναι ότι στο συγκεκριμένο site, κάνει πολύ καλη δουλειά για την ακρίβεια κάνοντας πρατήριο τιμών.
Για όλους τους άλλους δεν συνέβη τίποτε. Όσο για την τηλεόραση, το άκουσα στην «Πρώτη γραμμή» της ΝΕΤ και σήμερα το πρωί στην ίδια εκπομπή αναφέρθηκε ότι δεν ειπώθηκε τίποτε από άλλο τηλεοπτικό σταθμό.
Δεν πα να κάνει λοιπόν ότι θέλει η κυβέρνηση, η κάθε κυβέρνηση. Αν δεν γραφτούν στον τύπο και ειπωθούν από την τηλεόραση είναι σαν να μην έγινε.
Να ένα ακόμη, που πρέπει να γίνει. Με κάποιον τρόπο, κοβώντας τους παροχή χρημάτων μια που Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ, να υποχρεωθούν να μεταδίδουν τις κυβερνητικές ανακοινώσεις.
Θα μου πείτε έχουμε ελευθερία ο καθένας γράφει και λέει ότι θέλει. Εδώ όμως φτάσαμε στο άλλο άκρο. Μας διοικούν, όχι η κυβέρνηση που καλώς ή κακώς ψηφίζουμε αλλά οι άνθρωποι που έχουν τα χρήματα. Σου λέει ο άλλος γιατί να καταφερθώ κατά της Φαγε ή της κόκα κόλα και να μου κόψει τη διαφήμιση; Και αυτά είναι μόνο τα νόμιμα που δίνουν. Υπάρχουν «χορηγίες», δωράκια κι ένα σωρό τρόπο να δωροδοκήσεις τον δημοσιογράφο και τον κάθε πολίτη με χαλαρές ηθικές αντιστάσεις.
Που φτάσαμε σήμερα το 2009. Ο «Ταρζάν» και η «Αυριανή» να είναι οι μόνοι που κάνουν τη δουλεία τους.

Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2009

Η μοίρα των «μικρών»

Ο Γιάννης Κουκούλας στην χθεσινή «Καθημερινή» θίγει ένα απ’ τα πιο σοβαρά θέματα του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Το πόσο δημοφιλής δηλαδή είναι μια ομάδα και πως την αντιμετωπίζει ο καθένας. Διαιτητές, δημοσιογράφοι, φίλαθλοι κλπ. Αν σκεφτείτε λιγάκι θα βρείτε, παραδείγματα, και στη ζωή για να αποδειχθεί ακόμη μια φορά αυτό που έγραφε συχνά στο «Ποντίκι» ο εκδότης του Κώστας Παπαϊωαννου (Πριν πουληθεί και μεταλλαχθεί) Ότι το ποδόσφαιρο είναι μια μικρογραφία της «πραγματικής ζωής»
Δεν ξέρουν ούτε πού είναι η Φυλή
Ο ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΣ είναι η ομάδα που επιβεβαιώνει τον στίχο του ποιητή: «Αν δεν υπήρχαν οι μικροί, πώς θα υπήρχαν οι μεγάλοι». Ήρθε στη μεγάλη κατηγορία, έγραψε την ιστορία του και περιμένει τη λήξη της περιόδου για να την αποχαιρετήσει. Έκανε τον κύκλο του σ’ αυτήν, όπως τόσες και τόσες άλλες ομάδες. Ένιωσε κι αυτός στο πετσί του τι σημαίνει να μην έχεις οπαδούς που θα κατεβούν σε διαδήλωση, να μην ενδιαφέρεις τους πολιτικούς, αν θα χάσουν κανένα σταυρό.
ΤΗΝ Κυριακή το βράδυ, η ομάδα της Φυλής καταδικάστηκε σε υποβιβασμό. Δεν έχει σημασία αν είχε ή όχι τις αγωνιστικές ικανότητες να τον αποφύγει. Είχε όμως το δικαίωμα να παλέψει για την παραμονή της, όσο άντεχε. Δεν της το επέτρεψε ο διαιτητής Νικήτας Ντάτης. Ο 37χρονος λιμενικός από τη Χίο καταλόγισε εις βάρος της ένα ανύπαρκτο πέναλτι, με το οποίο ο ΟΦΗ έκανε το 0-2 και της αρνήθηκε ένα οφθαλμοφανές, στις καθυστερήσεις, που θα μπορούσε να της δώσει τον βαθμό της ισοπαλίας.
ΔΕΝ το έκανε, και ο ΟΦΗ πήρε βαθιά ανάσα στην προσπάθειά του να σωθεί, ενώ ουδείς ενδιαφέρθηκε που ο Θρασύβουλος έχασε και το ελάχιστο οξυγόνο που του απέμενε. Σαν… τυχαίο περιστατικό πέρασαν οι δύο φάσεις από τις αθλητικές εκπομπές. Όσο για τις διαμαρτυρίες των εμφανώς αδικημένων, πού να φτάσουν από τη Φυλή στα πολυτελέστατα γραφεία των υπευθύνων του ποδοσφαίρου, αλλά και της πολιτικής ηγεσίας του αθλητισμού; Η απόσταση, μεγάλη κι εκεί πάνω λυσσομανάει ο άνεμος…

Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2009

Ένα μεγάλο χτύπημα στην ακρίβεια από την «Αυριανή»


Τελευταία μιλάνε όλοι για την ακρίβεια. Εγώ μιλάω εδώ και πολλά χρόνια, από το 2002 κατ’εμέ υπάρχει.
Ξανάγραψα στις 4-2 για τις προσπάθειες τις ανεπιτυχείς προσπάθειες της Κυβέρνησης Σιμίτη (όχι ότι ήθελε) να κρατήσει τις τιμές σε λογικά επίπεδα κουνώντας υπουργό τον κ Κουλούρη.
Ο Σιμώνας λοιπόν «πήρε σβάρνα» τις λαϊκές κυνηγώντας τις τιμές που άρχισαν να παίρνουν τα ύψη.
Κι αυτό το ξανάγραψα, η ακρίβεια δεν ήταν εκεί αλλά μέσα στα Super Market που απαγορεύονταν οι κάμερες που είχε μαζί του πάντα ο υπουργός. Φυσικά δεν έκανε τίποτε. Η ακρίβεια γιγαντώθηκε. Όλα πήραν την ανηφόρα, σε αντίθεση με τους μισθούς. Τώρα την ανακάλυψε και το ΠΑΣΟΚ (στα Super Market).
Υπάρχει λύση, και την έχει ακούσει πριν αρκετό καιρό από τον νομάρχη Πειραιά κ. Σγουρό. Διαπόμπευση. Έχει πει: «Διευθυντής μεγάλου Super Market, μου είπε. Για πρόστιμο βάλτε μου όσο θέλετε. Μη το ανακοινώνεται όμως. Όπως και το γιατί». Να λοιπόν η λύση.
Με χαρά είδα σήμερα το πρωί εφημερίδα, δυστυχώς όχι μεγάλης κυκλοφορίας, να γράφει για την ΦΑΓΕ. Και μάλιστα πρώτο θέμα.
Φυσικά, όπως και πολύς κόσμος, να ακουμπίσω τα προϊόντα αυτής της Φίρμας. Και θα τα παρακολουθώ με κάθε ευκαιρία.
Υπάρχει κι άλλη ιδέα που τη βρήκα εγώ πολύ καλή. Αυτές οι ειδήσεις (μόνο σαν τίτλοι να γίνονται Ρεκλάμες, όπως κάνει ο ΟΠΑΠ στα τυχερά του παιχνίδια. Και ίσως, για να αποφευχθεί η όποια άρνηση (μαλλον είναι παράνομη η άρνηση αυτή) δημοσίευσης της διαφήμισης μπορεί να ενσωματωθεί στις διαφημίσεις τζόγου.

Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2009

Αξιολογότατη η παρουσία της Φώφης Γεννήματα καθώς και το κομματικό ακροατήριο

Την περασμένη Παρασκευή (6-2) βρέθηκε στην πόλη μας η Φώφη Γεννήματα (Η φωτογραφία από την εφημερίδα «Ελευθερία» της Λάρισας). Γιόρταζε λέει Ευαγγελία Λιακούλη τους 21 μήνες από τη δημιουργία του συνδυασμού της για την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, (τον Μάη του 2006 λέει άκου όμως 21 μήνες) «Συμφωνία Ευθύνης»
Πήγα κι εγώ για να την ακούσω για να μπορέσω να διαμορφώσω άποψη για την νέα πολιτικό της αξιωματικής αντιπολίτευσης που αν στις επόμενες εκλογές γίνει πρωθυπουργός ο κ. Παπανδρέου σίγουρα θα αναλάβει υπουργικό χαρτοφυλάκιο.
Η εκδήλωση άρχισε με καθυστέρηση μισής σχεδόν ώρας, λόγω βροχής είπαν αν και δεν κατάλαβα που επηρέασε στο να ‘ναι μισή ώρα πριν την προγραμματισμένη έναρξή της σχεδόν άδεια η αίθουσα και κατάμεστη λίγο πριν αρχίσει να μιλά.
Πολύ ωραία η ομιλία της. Ανέφερε όλα τα σκάνδαλα της πενταετίας της ΝΔ. Δεν είπε όμως τίποτε για τα λάθη των προηγούμενων χρόνων, του ΠΑΣΟΚ.
Είπε για την ακρίβεια στην αγορά για τα φτηνά αγροτικά προϊόντα. Εκεί που καταχειροκροτήθηκε είναι όταν ανέφερε δύο φορές (τη δεύτερη ομολογώ ότι ξεκίνησα εγώ να χειροκροτώ) τον πατέρα της Γιώργο Γεννήματα και τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Παγωμένα παρακολουθούσε ο κόσμος, κι αυτό μ’ άρεσε, ήταν όταν είπε για το όραμα του κόμματος για πιο πολλές εξουσίες στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και για εκλεγμένους Περιφερειάρχες.

Μπορούμε λέει να ξαναφτιάξουμε την οικονομία της χώρας μας και «Μπορούμε γιατί το έχουμε ξανακάνει στο παρελθόν, όταν το 1993 ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Γιώργος Γεννηματάς στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, παραλαμβάνοντας σχεδόν άδεια τα ταμεία, δούλεψαν, συνεννοήθηκαν με τους κοινωνικούς εταίρους και έθεσαν τις βάσεις για το πρόγραμμα σύγκλισης που οδήγησε αργότερα τη χώρα στην ΟΝΕ».
Ωπ σκέφτηκα το 1993 δεν κυβερνούσε το ΠΑΣΟΚ (Τον Μητσοτάκη έριξε ο κ. Σαμαράς το Φθινόπωρο το 1994). Αλλά την ιστορία αυτή την είχα κάπου ξανακούσει. Μετά θυμήθηκα. Ο Γεννηματάς με το κ. Σουφλιά (ο νυν συντοπίτης μας ΥΠΕΧΩΔΕ ήταν υφυπουργός Οικονομίας με υπουργό τον Γεννήματα επί οικουμενικής) λίγο πριν το Πάσχα του ’90, δεν θυμάμαι πια γενναία απόφαση πήραν, όταν είχε η χώρα μόνο 11.000.000 δραχμές για το δώρο του Πάσχα. Φυσικά η διαστρέβλωση ηθελημένη, και καλά έκανε, μια που είχε άκρωςκομματικό ακροατήριο και ακόμη πιο καλά μιλα που ο κ. Σουφλιάς είναι Λαρισαίος από άλλο κόμμα
Αυτό που μ’ άρεσε είναι ότι στο τέλος είπε. «Τώρα το ΠΑΣΟΚ με τα οράματα του Ανδρέα Παπανδρέου χειροκρότημα ο κόσμος του Γιώργου Γεννήματα πιο πολύ χειροκρότημα της Μελίνας Μερκούρη στο μέγιστο το χειροκρότημα του Κώστα Σημίτη ψιλοπάγωσε προς στιγμή και χαμήλωσε η ένταση τουτου Γιώργου Παπανδρέου, προσπάθησε να συνέλθει απ’ το σοκ ο κόσμος και ξαναδινόμαστε θα ξαναγίνουμε γρήγορα κυβέρνηση οπότε ομαλοποιήθηκε η κατάσταση.
Και μια απορία τον Σημίτη γιατί τον ανέφερε είναι ή όχι διαγραμμένος;

Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2009

Καρατζαφέρης - Λαζόπουλος και όνειρο του Βγενόπουλου

Δημοσιεύω σήμερα το άρθρο της Μαριάννας Τζιαντζη απο τη χθεσινή (Παρασκευή 6-2-09) «Καθημερινή» για την ιστορία του κ. Καρατζαφέρη με τον Λαζόπουλο. Τιτλος του; Τρίχες για όλα τα γούστα
Εξι εκατομμύρια ευρώ και 12μηνη προσωποκράτηση του Λάκη Λαζόπουλου ζητά με αγωγή του ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ εξαιτίας της σατιρικής εκπομπής «Οταν ο Λάκης δεν είναι εδώ» (Alpha). Eδώ εμφανίστηκε ένα ψηφιακά πειραγμένο πορτρέτο του Γιώργου Καρατζαφέρη με «χιτλερικό μουστάκι» και υπόκρουση ένα γερμανικό εμβατήριο. Παλαιότερα, ένα βίντεο του «Αλ Τσαντίρι Νιουζ» απεικόνισε τον κ. Καρατζαφέρη σαν Τσε Γκεβάρα, με γένια και μπερέ, όπως μας υπενθύμισε το προηγούμενο επεισόδιο του «Οταν ο Λάκης...», γεγονός που δεν ενόχλησε τον ενάγοντα, ο οποίος, εξάλλου, είχε δηλώσει ότι ένα κάδρο με τον Τσε κοσμούσε το ευρωβουλευτικό γραφείο του.
Μα το μουστάκι του Αδόλφου ανήκει σε όλη την ανθρωπότητα, αφού εκατομμύρια τέτοια μουστάκια έχουν φυτρώσει πάνω από ανδρικά χείλη χωρίς να προκληθούν δυσάρεστοι ιστορικοί συνειρμοί. Από την άλλη, η φωτογραφία του μυστακιοφόρου προέδρου περισσότερο θύμιζε τον Ολιβερ Χάρντι του διάσημου κωμικού διδύμου παρά τον δικτάτορα.
Ωστόσο, η αγωγή αυτή δεν έχει τίποτα το κωμικό. Τα πολυσυζητημένα «όρια της σάτιρας» δεν τα ορίζουν τα δικαστήρια, αλλά το καλό γούστο, η φαντασία, η πρωτοτυπία του σατιρικού καλλιτέχνη, εφόσον αυτός διαθέτει αυτές τις ιδιότητες.

Αν το συγκεκριμένο βίντεο θεωρηθεί προσβλητικό, τότε η ίδια η πολιτική σάτιρα θα έπρεπε να εξαφανιστεί από την τηλεόραση. Προσωπικά, το θεώρησα απλώς εύκολο, σχεδόν μαθητικό, γι’ αυτό δεν με ενόχλησε αλλά με άφησε αδιάφορη. Σήμερα η τεχνολογία μάς επιτρέπει να μετατρέψουμε το οποιοδήποτε δημόσιο πρόσωπο σε χορεύτρια, λαγουδάκι, καουμπόι ή Δράκουλα (π.χ., πρόσφατα, με αφορμή την κοπή των δέντρων, μια αφίσα των κατοίκων της Κυψέλης εμφάνισε τον δήμαρχο της Αθήνας σαν «Ομέρ Πριόνι», πάνω) - και αλίμονο αν κάθε τέτοια απεικόνιση οδηγούσε σε αγωγές.

Υπάρχει κι ένα σχόλιο για τον Μικρούτσικο και τα καμώματά του, αλλά αν και πετυχημένο δεν αξίζει να ασχοληθούμε.
Αν’ αυτού βαζω πως είδε στο ίδιο φύλλο της Καθημερινής ο καλός σκιτσογράφος Ηλίας Μακρής.
Το όραμα του μεγαλομέτοχου του Παναθηναϊκού Ανδρέα Βγενόπουλου

Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2009

Επιτέλους ένας κεφαλαιοκράτης, που επενδύει...

Πρόταση για αγορά της «Ολυμπιακής» αεροπορίας, έκανε χθες ο κ. Βγενόπουλος. Μια πρόταση που άφησε την κοινή γνώμη (εφημερίδες). Είχαν μάθει βλέπεις οι τράπεζες να ζητάνε. Τώρα λέει η Marfin θα δώσει 200.000.000 ευρώ.
Γιατί; Από πατριωτισμό; Πρέπει να πάρει η MIG την «Ολυμπιακή»;
Όχι δεν το κάνει ο πατριωτισμό (μόνο τουλάχιστον). Μια έτοιμη αεροπορική εταιρία παίρνει. Κι όχι οποιοδήποτε την ασφαλέστερη λένε στον κόσμο.
Μα έχει ζημιές πώς θα καταφέρει να επιβιώσει με 1.000.000 ζημιές (λένε) την μέρα.
Πλέον δε θα είναι κρατική. Θα είναι πλέον πιο ευέλικτη. Θα μείνουν πλέον οι υπάλληλοι που χρειάζονται. Δεν θα είναι δημόσιοι υπάλληλοι. Τουλάχιστον τέτοια ήταν η συμπεριφορά τους, αφού δύσκολα υπήρχε απόλυση απ’ αυτούς.
Ετσι συμπεριφερόταν και οι διοικούντες. Όση ζημιά και να γινόταν δεν την πληρώναν αυτοί (μια που οι διοικητές είναι διορισμένοι από το κράτος), αλλα φορτωνόταν στον κρατικό προϋπολογισμό. Άσε που θα εισπραχθούν οι τεράστιες οφειλές που υπάρχουν. Κι αυτές βαρύνουν τα πολιτικά κόμματα κυρίως. (Εκτος αν τους τα χαρίσει με οφέλη «κάτω απ’ το τραπέζι»)
Εδώ τελειώνουν τα καλά.
Θα αυξηθούν τα εισιτήρια, κυρίως εκεί που δεν έχει πολύ κόσμο. Θα μειωθούν τα δρομολόγια που δεν υπάρχουν πολλοί επιβάτες, αν απειληθεί κατάργηση να τα χρηματοδοτήσει το κράτος στο πρότυπο των άγονων γραμμών. Θα υπάρξουν περικοπές προσωπικού, μια που όπως σε κάθε ιδιωτική εταιρία δεν γίνεται να βρίσκεσαι σε μια θέση εργασίας και να μη προσφέρεις.
Ας βγάλουμε το αποτέλεσμα.
Να κι ένας επιχειρηματίας, φαίνεται προς το παρόν με την κίνηση αυτή, που δεν θέλει λεφτά από το κράτος αλλά να βγάλει λεφτά. Αφού διοικούσαν ανίκανοι (να διοικήσουν) μια τέτοια εταιρεία πρέπει να πούμε το μη «χείρων βέλτιστον». Άσε που είναι κι Έλληνας και τα συμφέροντά του (πρέπει τουλάχιστον) να ταυτίζονται με της Ελλάδας.
Να την πάρει λοιπόν είναι η άποψη μου, μήπως αφυπνίσει και κανέναν άλλο. Να καταλάβει κανείς από τους «μεγαλοκαρχαρίες» ότι τα λεφτά δεν βγαίνουν μόνο π.χ. καθισμένοι και ν’ ανεβάζουν την τιμή της βενζίνης ενώ η τιμή του αργού πέφτει.. Πρέπει να δουλέψουν, διοικώντας (και τους διευθυντές) μεγάλων εταιριών.

Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου 2009

Ούτε η εξουσία, αλλά ούτε αυτοί που την πολεμούν;

Έγραφα πριν ένα ακριβώς μήνα, με την ευκαιρία της επίθεσης και τον τραυματισμό στον αστυνομικό Ματζούνη, για προβοκάτσια. Δυστυχώς ή είναι τόσο μεγάλο το μέγεθος της «προβοκάτσιας» ή είναι τόσο βλάκες οι ανεξουσίαστες που δεν καταλαβαίνουν πόσο συμπαθής κάνουν τους Αστυνομικούς στην κοινή γνώμη.
Δείτε την «προκήρυξη» της «Σέχτα Επαναστατών» για την επίθεση με πυροβολισμούς εναντίον του Αστυνομικού Τμήματος Κορυδαλλου. Και μάλιστα την άφησαν στον τάφο του Αλέξη Γρηγορόπουλου στο νεκροταφείο του Παλαιού Φαλήρου.
Να βγουν και να πουν καμμιά καλή κουβέντα για τους αστυνομικούς και ο Συνασπισμός, που τους πήραν όλους αυτούς υπό την προστασία τους και η «Ελευθεροτυπία» που έχει αυτοαναγορευτεί σαν ιδεολογικό έντυπο αυτών των ανθρώπων. Οι ανεξουσίαστες μπορεί να έχουν δίκιο σε πολλά απ’ αυτά που σκέφτονται και λένε αλλά το χάνουν με τις πράξεις τους.
Και γι’ αυτό τους λέω βλάκες πιο πάνω. Γιατί φένεται κάτι τόσο απλό που ο καθένας θα μπορούσε να καταλάβει δεν το βλέπουν. Για την κατάντια μας δηλαδή φταίνε οι επιχειρηματίες κι όχι το κράτος που δεν τους ελέγχει; Για την καταστολή (σ’ ολες τις κοινωνικές δραστηριότητες) φταίνε οι Αστυνομικοί; Κι όχι οι κρατούντες, οι νόμοι που παραβιάζονται και (σπανίως) ως ένα σημείο αυτοί που δέχονται την Αστυνομική βία;
Ας κάνουν άλλες κινήσεις, Χάπενιγκ στα νεοελληνικά, να καταδείξουν τη γνώμη τους. Οπως καλή ιδέα ήταν οι «ρομπέν των Σουπερ Μάρκετ» που βέβαια με την συχνότητα που γινόταν, έχασαν κι αυτοί, την επαναστατικότητα της πράξης και ο κόσμος πλέον τους ενέταξε στου απλούς κλέφτες.
Λίγη εξυπνάδα λοιπόν χρειάζεται σε κάθε κίνηση. Και καλά να μην υπάρχει στους κυβερνώντες και σ’ αυτούς που εκπροσωπούν την όποια εξουσία λόγω βολέματος. Αλλά να μην υπάρχει και σ’ αυτούς που την πολεμούν;

Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2009

Η ύφεση στην Ελλάδα ήρθε. Από το 2002

Στις χθεσινές εκπομπές λόγου ειρωνευόταν την κ. Πετραλιά που έλεγε ότι η κρίση στην Ελλάδα για την ώρα είναι ψυχολογική και οι απολύσεις που γίνονται ήταν προγραμματισμένες. Η κ. Πετραλιά είπε την μισή αλήθεια.
Πράγματι η κρίση στη χώρα μας είναι ακόμη ψυχολογική. Μας λένε για δικαιολογία την υποτιθέμενη κρίση, στην Ελλάδα πάντα για έξω δεν μπορώ να ξέρω, για να επιβάλουν δυσμενή μέτρα. ΟΛΟΙ.
Οι έμποροι ανεβάζουν τις τιμές, οι επιχειρηματίες κάνουν μειώσεις προσωπικού ή προτείνουν ελαστικό ωράριο με την απειλή της απόλυσης κλπ.
Η ύφεση όμως κατά την γνώμη μου στη χώρα μας έχει έρθει πολύ νωρίτερα. Το 2002 με την έλευση του Ευρώ. Δε μας έμαθε η τότε εκσυγχρονιστική κυβέρνηση Σημίτη για την αξία του νομίσματος.
Εν μία νυκτί οι τιμές στα βασικά αγαθά τριπλασιάστηκαν. Το μπουκαλάκι νερού στο περίπτερο είναι κλασική περίπτωση που από 50 δραχμές πήγαν αμέσως 50 λεπτά του Ευρώ. Όσο για το τι πέρνουμε; Εγινε απλά μετατροπή των μισθων και των αμοιβών σε Ευρω.
Λένε όλοι ανερυθρίαστα για γενιά των 700 ευρώ. Είναι λίγα 700 ευρώ ε? Είναι σε δραχμές 238.525 λίγα είναι. Ο φυσικοθεραπευτής μου που χρειάσθηκε να πάω, παίρνει από το ταμείο 3 ευρώ τη συνεδρία και συμπληρώνω τα υπόλοιπα 25 να φτάσει τα 30 που χώνει. (Μου κάνει κι έκπτωση 2 ευρώ)
Και τι έκανε ο πρωθυπουργός μας; Έβαλε τον εσωκομματικό του αντίπαλο κ Κουλούρη υπουργό και το έβαλε να τρέχει στις λαϊκές λες κι εκεί ήταν η ακρίβεια. Ενώ τα Σούπερ Μάρκετ αλωνίζαν και δεν πήγαινε εκεί, όπως το καταλαβαίνω γιατί υπάρχει ο φοβερός νόμος να απαγορεύεται η τηλεοπτική κάμερα μέσα σ’ αυτά. Την πληρώναν λοιπόν οι φουκαριάρηδες οι παραγωγοί που πουλούσαν πιο ακριβά σ΄αυτες, απ’ ότι θα τα πουλούσαν στους μεσάζοντες.
Αν λοιπόν η ύφεση είναι μπροστά τι μας περιμένει; Και ποιος θα μας σώσει αυτοί που τη δημιούργησαν, (κατά τη γνώμη μου πάντα) με νέο αρχηγό.
«Γιώργο άλλαξε τα όλα» φώναζε πολύ σωστά ο κ . Καφετζόπουλος. Τουλάχιστον, μέχρι στιγμής, έχει έξω τους Σημίτη και Παπαντωνίου. Αλλά μόνο αυτούς; Δυστυχώς είναι πολλά λαμόγια ακόμη μέσα.

Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2009

Μας δείχνουν συνέχεια ότι είναι ίδιοι

Την Περασμένη Τρίτη στο σχόλιο που έγραψα, έλεγα για τους πολιτικούς του ΠΑΣΟΚ. Δεν έχουν όμως αυτοί μόνο το «πλεονέκτημα» αυτό, να τους γιουχάρουν δηλαδή οι αγρότες. Δείτε τι έγραψε την ίδια μερα στην «Καθημερινή» ο Παντελής Μπουκαλας

Ο πελάτης έχει πάντα άδικο
Σχεδόν θεατρική η σκηνή, είναι από εκείνες που οι πολιτικοί θα προτιμούσαν να μην καταγραφούν από την κάμερα και να μη δοθούν στη δημοσιότητα, γιατί δεν προσφέρουν τίποτε στην υστεροφημία τους. Σε κάποιο από τα μπλοκ των αγροτών της Θεσσαλίας, λοιπόν, φτάνει ο κ. Γ. Σούρλας, αντιπρόεδρος της Βουλής, ένας από τους προεστούς της περιοχής. Προσεκτικός, απέφυγε να επαναλάβει την επί ΠΑΣΟΚ «σημειολογική κίνηση», ίδια τότε με του κ. Χατζηγάκη, να ανέβει δηλαδή σε τρακτέρ• την ώρα πάντως που επιχειρούσε να πει στους αγρότες τα συνήθη, ότι συμπαραστέκεται στον αγώνα τους κ.τλ., τον διέκοψαν διαμαρτυρόμενοι οι ακροατές του. Τα ’χασε ο βουλευτής, που άλλα ήξερε από το παρελθόν κι άλλα προσδοκούσε: χειροκροτήματα, ευχαριστήρια, τηλεοπτικές δάφνες, ψήφους. Συνήλθε γρήγορα πάντως και σαν σωστός πολιτικός πέρασε στην αντεπίθεση: «Αντί να μου πείτε ευχαριστώ που είμαι τώρα εδώ, γκρινιάζετε κι από πάνω;»
Τι δηλοί ο μύθος, που δεν είναι μύθος αλλά βιντεοσκοπημένη ιστοριούλα; Οτι κάθε πολιτικός από αυτούς που νέμονται την εξουσία, αισθάνεται Πολιτικός με κεφαλαίο το αρχικό πι. Αισθάνεται δηλαδή αριστοκράτης, ευγενής, ανώτερος από τους ταπεινούς που έχουν το ύψιστο δικαίωμα να τον ψηφίζουν, να τον παρακαλούν να πει μια καλή κουβέντα «ψηλότερα», να μεσολαβήσει για την υπόθεσή τους και να του στείλουν ύστερα πεσκέσι μια νταμιτζάνα τσίπουρο. Κατά συνέπεια, όταν ο Πολιτικός αφήνει τα δώματα της Εξουσίας και «κατεβαίνει στον λαό», τον «λαό του», του κάνει μεγάλη χάρη, τη μεγαλύτερη δυνατή. Γι’ αυτό και ο λαός οφείλει να φερθεί με σέβας και ταπεινοσύνη, να πει ευχαριστώ κι ας νιώθει ότι τον ενέπαιξαν, κι ας έχει την πεποίθηση ότι τον αντιμετωπίζουν σαν έναν αφελή και «ευκολοπίστευτο» πελάτη που έχει πάντα άδικο.
Το μισό αγροτικό πρόβλημα, όπως το ζούμε από τη μια δεκαετία στην άλλη, από τη μια κυβέρνηση στην άλλη, είναι ακριβώς αυτό: για τους κομματάρχες και τους τοπάρχες ο αγροτικός πληθυσμός είναι ένα σώμα ασάλευτο και ανεξέλικτο, καθηλωμένο στον πολιτικό πρωτογονισμό τού δούναι και λαβείν, κομματικώς χειραγωγήσιμο και εύκολα παραπλανήσιμο, άρα παραπλανητέο. Το επεισόδιο με τον κ. Σούρλα άλλα δείχνει: οι αγρότες, όχι όλοι, πάντως πολλοί, ελευθερωμένοι πια από την κομματική χειραγώγηση, δεν θεωρούν υποχρέωσή τους να μη διακόπτουν τον πληκτικό μονόλογο της Εξουσίας. Να τον διακόπτουν και να τον χλευάζουν.
Μήπως πρέπει να έχουν κι αλλού την ίδια αντιμετώπιση; Μια που και αυτοί μας αντιμετωπίζουν το ιδιο;
Οι μεν ξεφουσκώνουν τα λάστιχα των Θεσσαλών στις Μικροθήβες, οι δε υποδέχονται με δακρυγόνα και δεν τους επιτρέπουν να διαμαρτυρηθούν με τ α τρακτέρ οι Κρητικοί στον Πειραιά

Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2009

Ναρκομανής ο Κριστιάν Βελπ;


Σε μια μοναδική εφημερίδα το είδα πριν λίγο. Στον «Ελεύθερο Τύπο», κάτω αριστερά. (κάντε κλικ πάνω στην εικόνα να το δείτε πιο καλά). Ο Σούπερ κολυμβητής, ο υπεράνθρωπος, το δημιούργημα του καθαρότατου Αμερικάνικου αθλητισμού. Των αθλητών δηλαδή που αθλούνται τρώγοντας υγιεινά και πίνοντας μόνο νερό. Πιάστηκε επ’ αυτοφόρω με χασίς.
Δεν μας λέει το θέμα ποιοι φταίνε οι κακοί Έλληνες (αν το χασίς) είναι απ’ τα Ζωνιανά; Ή μήπως Αλβανικό ήταν;
Δεν χρειάζεται να τον παρασύρουν «κακοί από τόσο μακρυά. Κοντά τους δεν είναι η Κολόβια.
Και δεν μας είπαν είναι το μόνο ναρκωτικό που εβαζε μέσα του; Ή είναι η πρώτη φορά που δοκίμαζε;
Να δούμε θα του πάρουν πίσω τα χρυσά που με «το κιλό κέρδιζε» το καλοκαίρι; Και πώς δεν πιάστηκε πριν τους αγώνες να μη συμμετέχει στους αγώνες;
Θα μου πείτε γιατί να μην συμμετέχει; Ευτυχώς γλιτώσαμε από την Φανή Χαλκιά. (Που το πολύ μπορεί να έπαιρνε ένα χρυσό)
Δυστυχώς αυτό είναι το ανεξάρτητο Ολυμπιακό κίνημα. Γι αυτό, μάλλον, έχει δίκιο ο Φίλιππος Συρίγος λέγοντας:
«Δεν θέλω να τιμωρούνται οι ντοπαρισμένοι. Αλλά να μην λένε ότι κάνουν αθλητισμό. Αλλά τσίρκο».
Δε συμφέρει όμως Φίλιππε. Γιατί τώρα νικητές είναι οι Αμερικάνοι, που είναι οικονομικά κυρίαρχοι. Αν το κάνουν αυτό οι υπεράνθρωποι θα είναι κάτι τριτοκοσμικοί που θα είναι «κατάπτυστοι». Ενώ τώρα, οι των κρατούντων κρατών, είναι ήρωες