Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη 31 Ιουλίου 2012

14 τρόποι να κρατήσετε δροσερό
το σπίτι σας χωρίς κλιματιστικά


Το καλοκαίρι δεν τέλειωσε ακόμη (προμηνύεται νεα αύξηση θερμοκρασίας του Σαββατοκύριακο). Κι επειδή η χρήση του κλιματιστικού όμως, είναι πλέον ασύμφορη για τα οικονομικά μας και σχεδόν απαγορευμένη, ενώ η προστασία του περιβάλλοντος μας (και για την υγεία μας λένε γιατροί) βάζει μερικά επιπλέον εμπόδια πριν πατήσουμε το «on» στο τηλεχειριστήριό του.
Πρέπει να δοκιμάσουμε μερικούς εναλλακτικούς τρόπους για να δροσίσουμε το σπίτι μας χωρίς να χρειαστεί να δαπανήσουμε ούτε μια κιλοβατώρα ενέργειας.
* * *
1. Κατεβάστε τις γρίλιες και εκμεταλλευτείτε τη φυσική δροσιά. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, το φως του ήλιου που μπαίνει από τα παράθυρα δημιουργεί στο σπίτι μας μια μικρογραφία του φαινομένου του θερμοκηπίου, εγκλωβίζοντας τη ζέστη στο εσωτερικό. Τραβήξτε λοιπόν, τις κουρτίνες σας και δημιουργήστε φυσική δροσιά.

2. Aντανάκλαση της θερμότητας. Αν δεν θέλετε να ανοίξετε τα παράθυρα του σπιτιού σας ώστε να δροσίσετε την ατμόσφαιρα, σκεφτείτε να επενδύσετε τα παραθυρόφυλλά σας με ειδικές ταινίες-φίλτρα που αντανακλούν το φως και κρατούν τη θερμότητα μακριά από το σπίτι σας.

3. Αφήστε το απογευματινό δροσερό αεράκι να πει στο σπίτι. Αν η θερμοκρασία είναι σχετικά χαμηλή όταν πέσει ο ήλιος, ανοίξτε τα παράθυρα του σπιτιού ώστε να μπει λίγο αεράκι στο σπίτι και να το δροσίσει. Απλά, βεβαιωθείτε ότι θα τα κλείσετε και πάλι, προτού η θερμοκρασία αρχίσει να παίρνει και πάλι την «ανηφόρα».

4. Καλή μόνωση! Αν θέλετε να κρατήσετε τον δροσερό αέρα στο εσωτερικό του σπιτιού σας, τότε φροντίστε να του κλείσετε οποιαδήποτε πιθανή διέξοδο. Μονώστε το σπίτι σας ώστε να κρατάτε μακριά τη ζέστη από την ταράτσα για παράδειγμα, αλλά και να μην αφήσετε τη δροσιά να διαφύγει από ένα χάσμα της πόρτας ή ένα ατελές κούφωμα.
5. Μην χρησιμοποιείτε λάμπες πυρακτώσεως. Οι συγκεκριμένες λάμπες όχι μόνο καταναλώνουν πολύ περισσότερη ενέργεια από τις LED για παράδειγμα, αλλά εκλύουν παράλληλα και πολύ περισσότερη θερμότητα.

6. Βεβαιωθείτε ότι οι ανεμιστήρες οροφής δουλεύουν αριστερόστροφα. Οι περισσότεροι μοντέρνοι ανεμιστήρες διαθέτουν ειδικό διακόπτη από τον οποίο μπορείτε να επιλέξετε τη φορά περιστροφής τους. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα πρέπει να βάλετε τον ανεμιστήρα να κινείτε δεξιόστροφα ώστε να συμπιέζει τον ζεστό αέρα προς τα κάτω και το αντίθετο το καλοκαίρι που θέλετε να κυκλοφορήσετε τον βαρύτερο δροσερό αέρα.

7. Πιείτε παγωμένα αναψυκτικά. Η συγκεκριμένη συμβουλή μπορεί να ακούγεται κάπως χαζή, αλλά στην πραγματικότητα είναι πολύ χρήσιμη. Υπάρχει καλύτερος τρόπος για να καταπολεμήσετε τη ζέστη, από το να δροσίσετε το σώμα σας από μέσα προς τα έξω;

8. Ντυθείτε ανάλογα. Ελαφριά και αεράτα ρούχα μπορούν να σας βοηθήσουν να κρατήσετε το σώμα σας δροσερό. Μάλλον, έφτασε η ώρα να ξεφύγετε από τα βαμβακερά σορτς και τα φανελάκια.

9. Χρησιμοποιήστε μια πετσέτα. Μια πετσέτα βουτηγμένη σε κρύο νερό είναι ένας καλός τρόπος για να δροσιστείτε. Απλώστε τη γύρω από τον λαιμό και το μέτωπό σας κατά τις πιο ζεστές ώρες της ημέρας.

10. Αποφύγετε όσο μπορείτε τη χρήση της ηλεκτρικής κουζίνας και του φούρνου. Και τα δύο αυτά προσθέτουν άχρηστη θερμότητα στο σπίτι. Αντί αυτού, χρησιμοποιήστε το υπαίθριο μπάρμπεκιου ή μια ψησταριά εξωτερικής χρήσης ή επιλέξτε να φάτε μια δροσερή σαλάτα κι ένα σάντουιτς. Οι κατσαρόλες, οι βραστήρες και οι χύτρες ταχύτητας είναι μερικές ακόμα συσκευές που ανεβάζουν τη θερμοκρασία στο σπίτι σας.

11. Δοκιμάστε τα «μαξιλάρια φαγόπυρου», μια φυσική εναλλακτική λύση από οποιοδήποτε άλλο μαξιλάρι. Μπορεί να κάνει μεγάλη διαφορά στη θερμοκρασία, δεδομένου ότι το φαγόπυρο (ή μαυροσίταρο) δεν κρατά τη θερμότητα του σώματος, όπως τα συμβατικά μαξιλάρια.

12. Μάθετε από τα κατοικίδιά σας: Πώς αντιδρά η γάτα σας τις πιο ζεστές μέρες; Λαγοκοιμάται! Εάν μπορείτε, πέστε κι εσείς για έναν υπνάκο το απόγευμα και ξεχάστε τη ζέστη.

13. Χαλαρώστε. Ενεργοποιήστε τον επιτραπέζιο ανεμιστήρα σας και τοποθετήστε ένα παγωμένο μπουκάλι με νερό μπροστά του ώστε να κρυώσει ο αέρας και να κυκλοφορήσει πιο δροσερός.

14. Φυτέψτε ένα δέντρο. Αν έχετε τη δυνατότητα και τον απαραίτητο χώρο στον κήπο ή την αυλή σας, φυτέψτε δέντρα από την πλευρά που «χτυπάει» περισσότερο ο ήλιος. Η επιπλέον σκιά που θα προσθέσουν τα δέντρα θα προστατέψει το σπίτι σας από τις ακτίνες του ήλιου.



Αναδημοσίευση: http://sportgod-sportgod.blogspot.gr/2012/07/14.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed:+blogspot/xPcbX+%28sportGOD%29

Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012

Μας κυβερνούν οι απόγονοι των δοσιλόγων


Ο Σπύρος Καρατζαφέρης, ναι ο καταξιωμένος δημοσιογράφος και αδερφός του προέδρου το ΛΑΟΣ, ανακάλυψα πως έχει κι αυτός sitte. Το http://www.spirospero.gr
Έκανε λοιπόν την παρακάτω ανάρτηση με τον ίδιο τίτλο. Μπορεί να μη το ήξερα αυτό αλλά φαίνεται πως κάποια πράγματα είναι κληρονομικά κι έτσι εξηγούνται. Ας μην ξεχνάμε ποιος ήταν Πρωθυπουργός όταν ξεκίνησε ο Εμφύλιος. Ο Γεώργιος Παπανδρέου παππούς του Giorgos ή ΓΑΠ που ξεκίνησε την νέα  αυτή περιπέτεια του Έθνους μας. Που ελπίζω να κάνει μικρότερο κακό απ’ ότι ο Εμφυλιος.
* * *
"Χρυσές δουλειές" έκαναν στην κατοχή με τους κατακτητές οι πρόγονοι όσων σήμερα μας κυβερνούν, φανερά ή από το παρασκήνιο.
Σύμφωνα με το βιβλίο του Δ. Κούκουνα "Η Ελληνική Οικονομία κατά την Κατοχή και η αλήθεια για τα κατοχικά δάνεια" (αποσπάσματα αναδημοσιεύονται στο περιοδικό Crash), δεν είναι περίεργο γιατί η χώρα δεν διεκδικεί τις γερμανικές αποζημιώσεις αλλά και την επιστροφή των δανείων της κατοχής.
Φαίνεται πως οι σημερινοί ηγέτες τις χώρας ανατράφηκαν με χρήματα που προήλθαν από τις δουλειές που οι γονεις και οι θείοι τους έκαναν με τις κατοχικές δυνάμεις.

Η τιμή της λίρας κι ο πατέρας του Σημίτη
Ο πατέρας του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, Γιώργος, ήταν ένας από τους πέντε πανίσχυρους ανθρώπους της κατοχικής Ελλάδας, οι οποίοι καθόριζαν εν κρυπτώ την παραχρηματιστηριακή τιμή της χρυσής λίρας! Ο δικηγόρος Γιώργος Σημίτης ήταν τότε γενικός γραμματέας της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών,θέση στην οποία τον είχε διορίσει ο τότε πρόεδρος, Γιώργος Μερκούρης, θείος της αείμνησης Μελίνας. Οι αποκαλύψεις αυτές του συγγραφέα Δ. Κούκουνα για τον πατέρα του πρώην πρωθυπουργού έδωσαν σε κάποιους το "έναυσμα" να σχολιάσουν:...κατά μάνα, κατά κύρη!
Όσο για την συμμετοχή του στην "κυβέρνηση του βουνού", την ΠΕΕΑ του ΕΑΜ, ο συγγραφέας διευκρινίζει: "Με το ΕΑΜ αναμείχθηκε και πήγε στα βουνά αφού είχε πεθάνει ο "προστάτης" του, ο Γεώργιος Μερκούρης. Αυτό έγινε τους πρώτους μήνες του 1944, όταν πια είχε φανεί ότι ήταν βέβαιη η ήττα των Γερμανών και ορατό το τέλος της κατοχής"!

Οι Παπακωνσταντίνου κι ο λιγνίτης της Πτολεμαΐδας
Σύμφωνα με την έρευνα του συγγραφέα, ο παππούς του πρώην υπουργού Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου (και πατέρας του Μιχάλη Παπακωνσταντίνου ο οποίος υπήρξε υπουργός της ΝΔ) ήταν ο άνθρωπος που κατόρθωσε να πάρει απο την κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου το προνόμιο για την ίδρυση εργαστασίου ηλεκτρικής ενέργειας στην λιγνιτοφόρο περιοχή της Πτολεμαΐδας. Μετά από χρόνια ο Μιχάλης Παπακωνσταντίνου και ο αδελφός του Στέργιος (πατέρας του υπουργού οικονομικών της κυβέρνησης Γιωργάκη, Γιώργου Παπακωνσταντίνου) το "χρυσοπούλησαν" στη ΔΕΗ.

Το προπαγανδιστικό υλικό του Γκαίμπελς μονοπώλιο του Πικραμμένου
Ο πατέρας του πρώην υπηρεσιακού πρωθυπουργού, Όθωνας Πικραμμένος ήταν, σύμφωνα πάντα με τον συγγραφέα, ο άνθρπος που είχε αναλάβει την αποκλειστική διακίνηση των εντύπων του Γκαίμπελς στην κατεχόμενη Ελλάδα. Συνεταιριζόμενος μάλιστα με τους εκπροσώπους του υπουργού Προπαγάνδας του Γ΄Ράϊχ, συνέστησε την Ενωση Ελληνικού και Ξένου Τύπου, της οποίας κατείχε το 51%. Ο γιος του, Παναγιώτης, πρώην υπηρεσιακός πρωθυπουργός γράφτηκε, σε ηλικία 12 ετών, στο Γυμνάσιο της Γερμανικής Σχολής Αθηνών που είχε κλείσει μετά την κατοχή αλλά ξανάνοιξε στις αρχές της δεκαετίας του 50.

Πηγή:  http://www.spirospero.gr/index.php/politiki/12563-mas-kyvernoyn-oi-apogonoi-ton-dosilogon

Σάββατο 28 Ιουλίου 2012

O κατακερματισμός της Eλληνικής Γλώσσας


Μία από τις πρώτες αποφάσεις (νόμοι) της πρώτης κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, που εκλέχθηκε την 18η του Οκτώβρη του 1981, είναι η καθιέρωση του μονοτονικού (Ιανουάριος ’83 με υπουργό παιδείας τον Λευτέρη Βερυβάκη). Την ίδια εποχή καταργήθηκε και η διδασκαλία των Αρχαίων.
Είναι η εποχή που όλα αυτά ήταν προοδευτικότητα, τρομάρα μας, και χαρίσαμε στην άκρα δεξιά την Ελληνική Γλώσσα.
Αυτό το έγκλημα είχε σα συνέπεια να είμαστε ουσιαστικά αγράμματοι οι κάτω των 50 ετών πολίτες (όχι ότι οι μεγαλύτεροι ξέρουν πολύ πιο καλά την μητρική μας γλώσσα, επειδή σταματούσαν ή δεν πήγαιναν σχολείο για κάποιους λόγους). Το καυτηριάζει σε επιστολή του στην «Καθημερινή» που δημοσιεύτηκε υπό τον ίδιο τίτλο, την περασμένη Τρίτη (24/7) ο Σχολικός Σύμβουλος και Nομικός κ. Δημήτρης Γ. Πρανής.
Τριάντα μισό χρόνια μετά ποιος μπορεί να διαφωνήσει με ΟΛΑ τα γραφόμενά του, όπου και να ανήκει ο καθένας μας πολιτικά
* * *
Kύριε διευθυντά
Mετά τη μεταπολίτευση –μετά το 1974– η Eλληνική Γλώσσα έχασε την αίγλη της και το μεγαλείο της, τον ήχο της και τη θέα της. Kακόηχα ακούγεται και ανορθόδοξα γράφεται. Eμφανίστηκαν οι δήθεν εκσυγχρονιστές και οι δήθεν προοδευτικοί και την έκαναν χίλια κομμάτια. Aυτοί έκαναν τα επιρρήματα συντρίμμια. Kαι ιδού παραδείγματα: α) Tο επίρρημα: «σαφώς» το έκαναν –άκουσον άκουσον– «σαφά». Tο επίρρημα «κυρίως», το έκαναν «κύρια». Tο επίρρημα: «προηγουμένως» το έκαναν «προηγούμενα». Mπέρδεψαν τα επιρρήματα: «εκτάκτως» και «έκτακτα» π.χ. ήρθα έκτακτα, αντί ήρθα εκτάκτως. Tα επιρρήματα αμέσως και άμεσα π.χ. άμεσα, έρχεται, αντί αμέσως.
β) Kαταβρόχθισαν το «ν» π.χ. το πόλεμο αντί τον πόλεμο του ’40 το έκανα αντί τον έκαναν Eλληνες και Iταλοί. Tο Aύγουστο θα πάω –αντί τον Aύγουστο– διακοπές.
γ) Eίναι τα πολύπαθα επιρρήματα και το πολύπαθο ν. Nα ’ταν μόνον αυτός ο κερματισμός της Eλληνικής Γλώσσας, καλά θα ήταν. Πάμε στα MME –TV, P/Φ– ακούς ώρα 06.15 μ.μ. να λένε «καλό απόγευμα» αντί: καλό βράδυ. Aκούς ώρα 01.15 μ.μ να λένε «καλό μεσημέρι» αντί: καλό απόγευμα. Aκούς ώρα 03.30 να λένε «καλό μεσημέρι», 3 1/2 ώρες μετά τη μεσημβρία. Ωρα 07.15 μ.μ. και ακούς να λένε «καλό απόγευμα». Aλλά και πιο πέρα απ’ την ώρα αυτή. Παρατήρηση: Oι ευχές προλέγονται. Δεν λέγονται «κατόπιν εορτής». H γλώσσα ως ζωντανός οργανισμός, όταν κακοποιείται, εξεγείρεται. Διαμαρτύρεται «ενίσταται» χτυπάει «γροθιά».
δ) Συντρίμμια κάνει την Eλληνική Γλώσσα και το Eθνικό Kοινοβούλιο. Tο Eθνικό Kοινοβούλιο θα πρέπει να γίνεται σχολείο. Nα γίνεται διδάσκαλος της νεότητος! Θα πρέπει να τη διδάσκει και να την παιδαγωγεί. Nα χειρίζεται την Eλληνική Γλώσσα υποδειγματικά. Aυτό, όμως, δεν συμβαίνει. Tι συμβαίνει; Iδού. T’ ακούς να λέει λέξεις και φράσεις άκομψες, άτεχνες, ασύντακτες. Nα λέει λόγο αδόμητο, κατακερματισμένο. O πλέον κατακερματισμένος λόγος που ειπώθηκε στο Nαό της Παλλάδος, ήταν το αρχαίο ρητό. «Nους υγιής εν σώματι υγιές». Tο ορθό είναι «Nους υγιής εν σώματι υγιεί». Eδώ έγινε παραβίαση του γραμματικού κανόνα. «Tα επίθετα συμφωνούν με τα ουσιαστικά κατά γένος, κατά κλίση και αριθμό και [κατά γένος] και πτώση».
ε) Aλλες κατακερματίσεις της Eλληνικής Γλώσσας: Oι διεθνοί οργανισμοί. Eδώ το επίθετο είναι σιγμόληκτο, τριγενές και δικατάληκτο. Eίναι: ο διεθνής, η διεθνής, το διεθνές. π.χ. οι διεθνείς οργανισμοί, οι διεθνείς συμβάσεις, το διεθνές συμβούλιο ή το διεθνές δίκαιο.
στ) Tο επίρρημα: «εκτάκτως» έλαβε τη θέση του επιρρήματος: «έκτακτα» π.χ. χθες τα πέρασα εκτάκτως, ενώ το ορθό είναι: χθες τα πέρασα έκτακτα. Δηλ. υπέροχα θαυμάσια».
ζ) Aκούγονται κατά κόρον στην Eλληνική Bουλή κατακερματισμένα τα επιρρήματα: κυρίως –ακούγεται: κύρια– προηγουμένως – ακούγεται: προηγούμενα –αμέσως– ακούγεται: άμεσα π.χ. άμεσα θα σας απαντήσω. Aκούγονται βαρβαρισμοί και σολοικισμοί εν αφθονία.
η) Aλλοι κατακερματισμοί της Eλληνικής Γλώσσας: «Mεριμνάς και τυρβάζεις περί πολλών». Tο ορθό είναι: «Mάρθα, Mάρθα μεριμνάς και τυρβάζεις περί πολλά. Pήση του Θείου Eυαγγελίου! Σημ. H πρόθεση «περί» έχει πολλαπλή σύνταξη π.χ. περί αυτού πρόκειται: Yπουργός παρά, τω πρωθυπουργώ θα κάνει ανακοινώσεις περί πολλών θεμάτων και πραγμάτων. H γη είναι πλανήτης και κινείται περί τον ήλιο. Στρέφεται περί τον ήλιο.
H κατάσταση του ασθενή επιδεινώθηκε. Tο οθρό είναι: H κατάσταση του ασθενούς επιδεινώθηκε. Tο επίθετο ασθενής –άνθρωπος– είναι σιγμόληκτο, τριγενές, δικατάληκτο και τριτόκλιτο. Eίναι ο ασθενής άντρας, η ασθενής γυναίκα, το ασθενές παιδί.
Sine qua non. Σημαίνει: εκ των ων ουκ άνευ και όχι: άνευ αυτών. Eίναι από εκείνα, άνευ των οποίων δεν μπορεί να γίνει τίποτα.
Πείρα κι εμπειρία δεν ταυτίζονται. Kι εδώ η ελληνική γλώσσα κατακερματίζεται. Kατακερματίζεται, όταν ακούγεται η φράση «Aπόκτησα πείρα απ’ την επίσκεψή μου στους Aγίους Tόπους. Πείρα σημαίνει το σύνολο των γνώσεων απ’ το σύνολο των εμπειριών. H ορθή φράση εδώ είναι. H εμπειρία μου απ’ την επίσκεψή μου στα Iεροσόλυμα ήταν μοναδική. Eνιωσα δέος ιερό! Aνυψώθηκα στα ουράνια! H γνώση αυτή προστέθηκε στη φαρέτρα της πείρας. Kαι η φαρέτρα της πείρας αυξήθηκε, μεγάλωσε.
Σχόλιο 1ο. H κυριολεξία και η ακριβολογία είναι άγνωστες στα MME και όχι μόνο. Aυτά, όταν λένε στις 7, 8 και 9 μ.μ. «καλό απόγευμα» «πόρρω» απέχουν απ’ την κυριολεξία και την ακριβολογία, προτερήματα και αρετές του λόγου. Kατακερματίζουν τη γλώσσα.
Σχόλιο 2ο. O λόγος πρέπει να είναι σαφής και καταληπτός «Σοφόν το σαφές!».
Σχόλιο 3ο. H γλώσσα είναι μέσο επικοινωνίας των ατόμων και των λαών, αλλά και μέσο διανόησης! Kαι θα πρέπει να λέγεται και να γράφεται ως μέσο ορθά! Θα πρέπει να μην κατακερματίζεται. Nα μην υποβαθμίζεται και να μην κακοποιείται.
Σχόλιο 4ο. Tο πτυχίο δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη και τεκμήριο γλωσσομάθειας.
Σχόλιο 5ο. H γλωσσομάθεια δεν είναι μόνο θέμα διδασκάλου, αλλά και θέμα και μαθητή του ατόμου. Eάν σφυρίζει αδιάφορα, δεν μαθαίνει τη γλώσσα. Για να τη μάθει, θα πρέπει να είναι φιλομαθής. Nα εκδηλώνει ενδιαφέρον. Nα γίνει γνώστης και κάτοχος των γραμματικών και συντακτικών κανόνων, αλλά γνώστης και κάτοχος της ακριβούς έννοιας και σημασίας κάθε λέξεως. Eάν δεν τα ξέρει αυτά, δεν αποκτά γλωσσομάθεια.
Σχόλιο 6ο πέραν του σχολίου: «5», θα πρέπει να μάθει και την τέχνη της έκφρασης της γραφής. Nα μάθει να χειρίζεται ορθά τόσο τον προφορικό όσο και το γραπτό λόγο! Nα μάθει να μιλάει και να γράφει ορθά. Σήμερα πολλοί πτυχιούχοι προδίδουν το πτυχίο τους ή τα πτυχία τους. Γίνονται κατακερματιστές της Eλληνικής Γλώσσας, βαρβαριστές και σολοικιστές. Xειρίζονται λάθος την Eλληνική Γλώσσα και εκφραστικά και συντακτικά.
Σχόλιο 7. H Eλληνική γλώσσα είναι η γλώσσα της επιστήμης, του πολιτισμού, του Aθλητισμού και η γλώσσα του Θείου Λόγου! H γλώσσα της Aγίας Γραφής!»
Σχόλιο 8ο. H γλώσσα ως ζωντανός οργανισμός εγείρει ενστάσεις όταν κακοποιείται και κατακερματίζεται.
Σχόλιο 9ο. H γλώσσα χαίρεται, όταν γράφεται, και ομιλείται με χάρη και κομψότητα!
Σχόλιο 10ο. «Oλβιος, όστις της Γλώσσας έσχε μάθησιν».

Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012

Ο Γεώργιος Σημίτης ήταν σύμβουλος επί Κατοχής
του αρχηγού του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος


Του Δημοσθένη Κούκουνα
Αν κάποιος ευφάνταστος μπορούσε να αναρωτηθεί τι το κοινό είχαν ο Ιωάννης Μεταξάς, ο Γεώργιος Μερκούρης και ο Άρης Βελουχιώτης, δύσκολα θα κατέληγε στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο για ένα πρόσωπο: τον Γεώργιο Σημίτη. Πρόκειται για τον πατέρα του πρώην πρωθυπουργού και αρχηγού του ΠΑΣΟΚ Κώστα Σημίτη, μεγαλοδικηγόρου τρίτης γενεάς.
Και για τα τρία προαναφερθέντα ιστορικά πρόσωπα, εντελώς αντιφατικά μεταξύ τους, ο πατέρας Σημίτης έτρεφε θαυμασμό και σεβασμό. Ήταν τα πρότυπά του προφανώς και μέσα σ' αυτό το περιβάλλον ανατράφηκε ο μετέπειτα επί οκταετία πρωθυπουργός.
Ο Γεώργιος Σημίτης ήταν μεγαλοδικηγόρος του Πειραιά. Ο Σπυρίδων Σημίτης (παππούς του σημερινού πολιτικού) είχε γεννηθεί το 1872 στην Αθήνα και πέθανε το 1914. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Γερμανία, στη Γαλλία και στο Βέλγιο. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, εγκαταστάθηκε στον Πειραιά, το 1896 (σε ηλικία 24 ετών) εξελέγη υφηγητής του εμπορικού δικαίου και αργότερα, όταν ο Ελευθ. Βενιζέλος είχε έρθει στην Αθήνα και είχε γίνει πρωθυπουργός, ο Σπυρ. Σημίτης τοποθετήθηκε πρόεδρος της επιτροπής για τη σύνταξη του εμπορικού κώδικα. Είχε συντάξει επίσης το καταστατικό του πρώτου εμπορικού επιμελητηρίου που ιδρύθηκε στην Ελλάδα (Πειραιώς), του οποίου μάλιστα υπήρξε νομικός σύμβουλος μέχρι τον θάνατό του.
Και οι δύο γιοι του, ο Γεώργιος και ο Αντώνιος, έγιναν επίσης δικηγόροι και διαδέχθηκαν τον πατέρα τους επαγγελματικά. Ο Γεώργιος Σημίτης είχε γεννηθεί στον Πειραιά το 1899, σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έγινε διδάκτορας το 1928, ενώ το 1936, σε ηλικία 37 ετών, εξελέγη υφηγητής του εμπορικού δικαίου, όπως και ο πατέρας του. Κατά τη διάρκεια του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου, εμφανίσθηκε σφόδρα βασιλικός και θαυμαστής του δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά, επιτυγχάνοντας μάλιστα το 1940 να διορισθεί από τον τελευταίο με συνοπτικές διαδικασίες ως καθηγητής της Ανωτάτης Εμπορικής Σχολής. Έκτοτε διατηρούσε τον τίτλο του «καθηγητή», αν και μόνο για τρία χρόνια (1940-43) άσκησε τα καθήκοντά του, κυρίως κατά την Κατοχή. Προηγουμένως είχε διορισθεί σε διάφορες θέσεις, όπως το 1926 νομικός σύμβουλος του Επιμελητηρίου Πειραιώς, θέση που διατηρούσε πολλά χρόνια νωρίτερα ο πατέρας του, και από το 1932 νομικός σύμβουλος της Εμπορικής Τράπεζας. Από το 1932 επίσης μέχρι το 1941 ήταν πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιώς.
Το 1944, όταν πλέον ήταν αδιαμφισβήτητα ορατή η νίκη των Συμμάχων και φαινόταν άμεση η αποχώρηση των Γερμανών, ο Γεώργιος Σημίτης προσχώρησε στην κυβέρνηση των βουνών (ΠΕΕΑ) και διορίστηκε κατά την Απελευθέρωση γενικός διοικητής Ρούμελης, μια θέση που βέβαια ήταν εξωθεσμική σε σχέση με τη νόμιμη υπό τον Γεώργ. Παπανδρέου Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητος, στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι του ΕΑΜ.
Προηγουμένως, ο Γεώργιος Σημίτης ήταν στενός συνεργάτης του Γεωργίου Μερκούρη, του αγαπημένου θείου της ηθοποιού Μελίνας Μερκούρη. Αλλά ο Γεώργιος Μερκούρης δεν ήταν ένα τυχαίο πρόσωπο στην κατοχική Αθήνα. Ήταν ο αρχηγός του μόνου πολιτικού κόμματος, του οποίου επιτρεπόταν η λειτουργία επί Κατοχής: του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδος. Είχε επιδιώξει πολλές φορές να γίνει κατοχικός πρωθυπουργός, πότε με τις πλάτες των Γερμανών (1941, 1942) και πότε με των Ιταλών (1943), αλλά ανεπιτυχώς. Κάθε τόσο συνέτασσε κατάλογο υπουργών για να γίνει η κυβέρνησή του, αλλά τελικά οι Γερμανοί που είχαν τον αποφασιστικό λόγο σ' αυτό το θέμα ποτέ δεν ενέδωσαν. Ανάμεσα στους επίδοξους υπουργούς ήταν διάφοροι κατά καιρούς, ανάμεσα στους οποίους ο καθηγητής Δημήτριος Δελιβάνης, ο πρώην βουλευτής του ΚΚΕ Μιχ. Τυρίμος κ.ά., πιθανόν δε και ο Γ. Σημίτης.
Χαρακτηριστική πάντως είναι μια δήλωση που είχε κάνει ο Γεώργ. Μερκούρης, όταν οι Γλέζος και Σάντας είχαν κλέψει τη γερμανική σημαία από την Ακρόπολη. Είχε δημοσιευθεί τότε στις αθηναϊκές εφημερίδες (1 Ιουν. 1941):
«Το υπό την ηγεσίαν του κ. Γ. Μερκούρη Εθνικοσοσιαλιστικόν Κόμμα της Ελλάδος εξέδωκεν ανακοίνωσιν, εν τη οποία, αφού καυτηριάζει την κλοπήν της γερμανικής σημαίας, λέγει τα εξής:
"Η αυθαίρετος και ακατονόμαστος πράξις της κλοπής της σημαίας του Ράιχ εκ της Ακροπόλεως είναι αδύνατον να είναι έργον Έλληνος ανεξαρτήτου την ψυχήν και το φρόνημα ελευθερωτικού πνεύματος. Αντιθέτως, πιστεύομεν ακραδάντως, ότι είναι ασχημία κατωτέρου ανθρώπου, ξένα συμφέροντα υπηρετούντος και παν συμφέρον έχοντος να ενσπείρη μεταξύ του γερμανικού Ράιχ και του ατυχούς ελληνικού λαού την παράτασιν των αγαγόντων μέχρι του σημερινού εθνικού δράματος ανοσίων εγκλημάτων. Ανεξαρτήτως αισθημάτων, φρονημάτων, πολιτικών αντιλήψεων, η Γερμανία και η Ελλάς ευρέθημεν αντιμέτωποι. Οι λαοί μας επετέλεσαν γενναίως το προς τας πατρίδας των και την τιμήν των καθήκον των. Εκ της συγκρούσεως ως ήτο επόμενον εξήλθον νικηταί και ηττημένοι. Εκατέρωθεν ανεγνωρίσθη και εθαυμάσθη το πνεύμα της αυτοθυσίας και του ηρωισμού. Επήλθεν ανακωχή. Τα ένδοξα ελληνικά όπλα έτυχον των αρμοζουσών εις αυτά τιμών. Οι αιχμάλωτοί μας αφέθησαν ελεύθεροι. Οι αξιωματικοί μας διετήρησαν τα ξίφη των. Η ελληνική κυριαρχία εφ' όλων των κατεχομένων εδαφών ανεγνωρίσθη διά του σχηματισμού ελληνικής κυβερνήσεως. Υπεγράφη μεταξύ νικητών και ηττημένων μία ηθική σύμβασις κυρωθείσα διά πασών των ανωτέρω πράξεων, δεσμεύουσα εκατέρους και επ' αμοιβαιότητι εις αλληλοσεβασμόν και αλληλοβοήθειαν να εξέλθωμεν εκ του κυκεώνος των τραγικών παρεξηγήσεων και να βαδίσωμεν προς μίαν αμοιβαίαν κατανόησιν. Τούτων ούτως εχόντων διά πάντα εκ καταγωγής Έλληνα και παραμείναντα τοιούτον και αιρόμενον άνωθεν των οδυνηρών περιστάσεων, η ξενόδουλος πράξις η μολύνασα τον φιλόξενον και ιερόν χώρον της Ακροπόλεως, μόνον ως κατά της ελληνικής πατρίδος στρεφομένη χαρακτηρίζεται και ως τοιαύτη μαζί με όλας τας άλλας τας προκαλεσάσας την εθνικήν συμφοράν παραδίδεται εις την γενικήν περιφρόνησιν και αποδοκιμασίαν"».
Αυτού του πολιτικού (άλλοτε υπουργού, γιου του δημάρχου Αθηναίων Σπύρου Μερκούρη) ήταν συνεργάτης ο πατέρας Σημίτης. Αλλά, όπως τον Ιανουάριο 1941, είχε χάσει τον προστάτη του, τον Ιωάννη Μεταξά, που είχε πεθάνει, έτσι και τον Δεκέμβριο 1943 έχασε τον προστάτη του Γεώργιο Μερκούρη, με αποτέλεσμα να χάσει τη θέση του στην Ανωτάτη Εμπορική ως παρανόμως διορισθείς και να μεταστραφεί στο ΕΑΜ που ήταν γεμάτο προσδοκίες ότι θα κυβερνούσε την Ελλάδα όταν οι Γερμανοί θα έφευγαν. Με το που δημιουργήθηκε η «κυβέρνηση των βουνών» κατέφυγε στα ελεύθερα βουνά λοιπόν, πήρε μέρος στο Εθνικό Συμβούλιο Κορυσχάδων και συνδέθηκε φιλικά, μεταξύ άλλων, με τον Άρη Βελουχιώτη, τον διάττοντα αστέρα της εαμικής αντίστασης. Έγινε πολιτικός διοικητής Ρούμελης, στο πλευρό του, αξίωμα που δεν κράτησε παρά ελάχιστο διάστημα, διότι εν τω μεταξύ είχε απελευθερωθεί η χώρα και η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου πήρε στα χέρια της όλη την εξουσία, ενώ η ΠΕΕΑ αυτοδιαλύθηκε.
Ο Γ. Σημίτης είχε όμως το ατύχημα να χάσει και τον άλλο προστάτη του, τον Άρη Βελουχιώτη, που σκοτώθηκε κατά τις γνωστές συνθήκες τον Ιούνιο του 1945. Απορφανισμένος για μια ακόμη φορά πλέον, αφοσιώθηκε στο προσοδοφόρο επάγγελμά του ως μεγαλοδικηγόρος και ασχολήθηκε με την οικογένεια και τα παιδιά του. Για τα αγοράκια του μπορεί να αγόραζε άλλοτε στολές φαλαγγιτών, άλλοτε κονκάρδες με σβάστικες και άλλοτε σκούφους με σφυροδρέπανα, μερίμνησε όμως για να αποκτήσουν γερμανική παιδεία, τηρώντας άλλωστε την οικογενειακή παράδοση. Σήμερα το ένα αγοράκι είναι συνταξιούχος πρωθυπουργός και το άλλο ασχολείται με τη βιοηθική...



Αναδημοσίευση: http://troktiko-blog.blogspot.gr/2012/07/blog-post_9568.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed:+blogspot/VYlZl+%28troktiko%29

Πέμπτη 26 Ιουλίου 2012

Επιτέλους o διοικητής της ΑΤΕ
κατά της Τράπεζα της Ελλάδος

 Όλα όσα γίνονται τα τρία τελευταία χρόνια είναι υπέρ των τραπεζών και μόνο. Όλων των τραπεζών. Οχι φυσικά είναι και η ΑΤΕ.
Σε όλα τα μέτρα που έχουν παρθεί, εξαιρείται η τράπεζα στην οποία, που κύριος μέτοχος είναι το Ελληνικό κράτος, είναι υποθηκευμένη όλη η αγροτική γη της χώρας μας. Οι «ανόητοι» πρόγονοί μας βλέπεις ήθελαν να κάνουν μια τράπεζα ώστε  να χρηματοδοτούν τους αγρότες μας να ξεφύγουν από τους τοκογλύφους.
Θέλουν τώρα  οι «φωστήρες» που μας κυβερνούν να την ξεπουλήσουν να ξαναπέσουν στα νύχια των σαρκοβόρων αυτών παρασίτων να υπάρξει κάποιος τοκογλύφος  με κάποια ταμπέλα αυτή τη φορα..
Αν κι άργησε ο κ. Πανταλάκης ελπίζω να καταφέρει να τη γλιτώσει από τα νύχια των αρπακτικών με τη βοήθεια σύσσωμης της αντιπολίτευσης.
* * *
Με πρωτοφανείς χαρακτηρισμούς επιτέθηκε κατά της Τράπεζα της Ελλάδος ο διοικητής της ΑΤΕ Bank Θεόδωρος Πανταλάκης δηλώνοντας μεταξύ άλλων ότι το ελληνικό Δημόσιο και η....
Τράπεζα της Ελλάδος γονατίζουν την ΑΤΕ. «Είναι σκανδαλώδης η μεταχείριση της Αγροτικής Τράπεζας από το Δημόσιο και την Τράπεζα της Ελλάδας που τη φορτώνουν με κάθε λογής προμήθειες και υψηλά επιτόκια, ανέφερε ο ίδιος ο διοικητής της ΑΤΕ Θεόδωρος Πανταλάκης.
«Οι τράπεζες είναι υποχρεωμένες λόγω του κουρέματος και της κεφαλαιακής ανεπάρκειας να προσκομίζουν εγγυήσεις στον ELA με προμήθεια 1,45%» είπε, για να αποκαλύψει ότι η δανειοδότηση της τράπεζας υπό τις νέες συνθήκες κοστίζει 8,17%, χωρίς να συνυπολογιστεί το λειτουργικό κόστος!

Ανέφερε ακόμα ότι τα χρήματα που εξοικονομήθηκαν με την αναδιάρθρωση της ΑΤΕ με θυσίες των εργαζομένων (περίπου 160 εκατ. ευρώ) έγιναν καπνός με το κούρεμα. Παράλληλα υπογράμμισε ότι «η καταστροφή που επέρχεται είναι οριστική» και «ό,τι κλείνει δεν ξανανοίγει» στις παρούσες συνθήκες.

Εντύπωση προκάλεσε, επίσης, η αποστροφή της παρέμβασής του για τη διεθνή λαίλαπα που σαρώνει κοινωνίες και οικονομίες. «Διαλύουν τα πάντα», είπε, για να προσθέσει ότι αποτελεί «αυταπάτη ότι θα την κάνουμε με ελαφρά πηδηματάκια» σε μια γενικευμένη κρίση που θα κρατήσει τουλάχιστον μια δεκαετία. Οι πραγματικά σκληρές δηλώσεις του Θ Πανταλάκη κατά της Τράπεζα της Ελλάδος και του ελληνικού δημοσίου πραγματοποιήθηκαν σε ημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ που αφορούσε την ΑΤΕ και το ΤΤ.
 Προκαλεί αλγεινή εντύπωση η στάση του Θ Πανταλάκη.

Η κριτική του προς την κυβέρνηση στην οποία συμμετέχει και το ΠΑΣΟΚ από το οποίο προέρχεται ο κ Πανταλάκης εκ των πραγμάτων τον θέτει εκτός διοίκησης. Είναι ξεκάθαρο ότι άμεσα θα του ζητηθεί να υποβάλλει την παραίτηση του. Η κριτική ως προς την Τράπεζα της Ελλάδος προκαλεί έκπληξη συν τοις άλλοις και γιατί Πανταλάκης της ΑΤΕ και Προβόπουλος της Τράπεζα της Ελλάδος ήταν συνεργάτες στο παρελθόν συνδιοικώντας σε ιδιωτική τράπεζα, την Πειραιώς. Είναι προφανές ότι ο διοικητής της ΑΤΕ ασκεί άδικη κριτική κατά της Τράπεζα της Ελλάδος η οποία παρ΄ ότι δεν χαρακτηρίστηκε συστημική τράπεζα επιχείρησε να βρεθεί λύση και εναντιώθηκε στην θέση του ΔΝΤ να κλείσει η ΑΤΕ.

Πρέπει να ειπωθεί με ξεκάθαρο τρόπο ότι η διάσπαση της ΑΤΕ σε good και bad bank με τον διαχωρισμό όλων των μη χρηματοοικονομικών θυγατρικών έχει λογική και θα πρέπει και ο Θ Πανταλάκης να επιδοκιμάζει. Όμως είναι παράδοξο ότι η κριτική που ασκείται δεν περιορίζεται στο πιθανό σπάσιμο της τράπεζας σε καλή και κακή; Ασκείται κριτική και στα σχέδια για πώληση. Η σκληρή κριτική Πανταλάκη σε μια ημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ που πιθανότατα τον ταυτοποιεί ιδεολογικά….κατά της Τράπεζα της Ελλάδος φαίνεται ότι κρύβει παρασκήνιο, το οποίο δεν είναι ακόμη της παρούσης να αναφερθεί. Όμως είναι άδικη και λανθασμένη η κριτική προς την Τράπεζα της Ελλάδος η οποία έκανε τα αδύνατα δυνατά να αποτρέψει το κλείσιμο της τράπεζας. Δεν μπορεί να μην γνωρίζει η διοίκηση της ΑΤΕ την θέση του ΔΝΤ για την τράπεζα, ήθελαν να κλείσουν την Αγροτική τράπεζα.

Πηγή:  http://ksipnistere.blogspot.gr/2012/07/bank.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed:+Ksipnistere_+%28.+.+.+.+.+.+.+++ksipnistere+_++%CE%9F+%CF%83%CE%B9%CF%89%CF%80%CF%8E%CE%BD+%CE%B4%CE%BF%CE%BA%CE%B5%CE%AF+%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CE%BD%29

Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012

Al Jazeera: Tα ελληνικά ΜΜΕ
ελέγχονται από την τρόικα

Το λένε από την αρχή (τον Μάιο του '10) διάφοροι που δεν συμφωνούν με το μνημόνιο, πως οι Έλληνες έχουμε υποστεί πλύση εγκεφάλου.
 Είναι κάτι που συμφωνώ κι εγώ και πάντα απορώ κι εκνευρίζομαι που διάφοροι (που δεν ελέγχονται με τα συμφέροντα του Τηλέτυπου) βγάζουν το MEGA πρώτο σε τηλεθέαση στο δελτίο ειδήσεων.
Τώρα μας πήραν χαμπάρι και στο εξωτερικό
* * *
Το ρεπορτάζ φωτογραφίζει ευθέως το MEGA, το ΣΚΑΙ και συγκεκριμένους μεγαλοδημοσιογράφους που οφθαλμοφανέστατα έχουν ταχθεί υπέρ του Μνημονίου, των χρηματοπιστωτικών οίκων και των Κυβερνήσεων που υπηρετούν όλα αυτά, θεωρώντας οποιαδήποτε ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ πρόταση 'ένα βήμα στο γκρεμό'. Διαβάστε (και δείτε) τι λέει για το Alter, την Ελευθεροτυπία και την σύγχυση στην ενημέρωση που προκαλούν συγκεκριμένοι μεγαλοδημοσιογράφοι...
 

 Το ρεπορτάζ κλείνει με τα εξής λόγια της δημοσιογράφου του Al Jazeera: "Γιατί σε μια χώρα που έδωσε στον κόσμο την δημοκρατία, θα έπρεπε να υπάρχει χώρος για ενναλακτικές απόψεις".
Φωτογραφίζει - σαφώς - ως φερέφωνα της Τρόικας τους μεγαλοδημοσιογράφους Γιάννη Πρετεντέρη, Μανώλη Καψή, Μπάμπη Παπαδημητρίου!

Το βίντεο αναφέρει:

"Οι έλληνες δημοσιογράφοι βρέθηκαν όχι μόνο να καλύπτουν την ιστορία της κρίσης αλλά ...έγιναν και μέρος της!"

"Τα media της χώρας επηρεάστηκαν πάρα πολύ. Τηλεοπτικοί σταθμοί έκλεισαν, πολλοί απολύθηκαν και όσοι κατάφεραν να έχουν δουλειά είχαν σημαντικη μείωση μισθού".
"Πολλά παράπονα από τους πολίτες ότι ξεπέρασαν τα συμφέροντα τον κερδοσκόπων το δημοσιογραφικό λειτούργημα".

"Πολλές "εναλακτικές" δημοσιογραφικές απόψεις για την κρίση κόπηκαν".
"Γιαούρτια πετάγονταν μέσα σε τηλεοπτικούς σταθμούς εναντίον πολιτικών".

"Tο τηλεοπτικό κανάλι ΑLTER κατελήφθηκε από τους ίδιους τους εργαζόμενους για καθυστερησεις μισθων πολλών μηνών".
"H εφημεριδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ χρεοκόπησε και έχασε την δουλεια του ο δημοσιογράφος Δημήτρης Τρίμης που είναι ο πρόεδρος του κλάδου δημοσιογραφίας".

"Διαφορετικοί σταθμοί με διαφορετικές ιστορίες για τη κρίση που φέρνουν το χάος στο πληθυσμό".
"Όσοι από τα media έχασαν την δουλειά τους πρέπει να ενωθούν".

"Πρέπει να βρεθούν εναλλακτικοί τρόποι ενημερωσης και όχι μόνο από την τηλεόραση
. "




Πηγή:  http://www.triklopodia.com/2012/07/al-jazeera-t.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+triklopodia%2Foxhy+%28%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%B4%CE%B9%CE%AC%29

Τρίτη 24 Ιουλίου 2012

Το Ρωσικό δάνειο στην Κύπρο, πήγε


Ως τώρα την είδηση δεν την είδα πουθενά. Βέβαια λόγω εποχής δεν πολυενημερώνομε,  αλλά τόσο από τα πρωτοσέλιδα που είδα όσο κι από τις λίγες ενημερωτικές  (δεν υπαρχουν και πολλές άλλωστε) δεν το είδα ούτε σαν φήμη. Άλλωστε μας λέγαν πως είναι μύθος πως μας έδιναν λεφτά οι Ρώσοι. Να δούμε την είδηση όπως την βρήκα κρατώντας βέβαια επιφυλλάξεις ως προς την εγκυρότητά της. Μακάρι να επιβεβαιωθεί δείχνοντας πόσο μεγάλη ήταν η ανικανότητα του Γιωργάκη Παπανδρέου (ή η προδοσία του δοτικότιτά του)
* * *
Σύμφωνα με πληροφορίες, το ρωσικό δάνειο των 5,5 δισεκατομμυρίων ευρώ για την Κύπρο, όχι μόνο εγκρίθηκε, αλλά ήδη βρίσκεται στα ταμεία της Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου.
Η κυβέρνηση κρατά την εξέλιξη επτασφράγιστο μυστικό, για να μην προκληθούν αντιδράσεις στους κύκλους της τρόϊκα και έτσι, όταν αρχίσουν από βδομάδας οι ουσιαστικές διαβουλεύσεις με την τρόϊκα, αυτές να αφορούν πλέον τα θέμα της ανακεφαλοποίησης των τραπεζών και όχι τα δημόσια οικονομικά.
Εάν αληθεύουν οι πληροφορίες, εξηγείται και η στάση του γερμανού Υπουργού Οικονομικών, Σόϊμπλε, ο οποίος πριν από λίγες ημέρες είχε πει ενώπιον του γερμανικού κοινοβουλίου ότι η Κύπρος απέσυρε την αίτηση της για βοήθεια από το μηχανισμό στήριξης.

Αυτό μάλλον αναμένεται να γίνει τις επόμενες ημέρες, δηλαδή η αναθεώρηση της αίτησης από γενική, για τις τράπεζες και για τα δημοσιονομικά, σε μόνο για τις τράπεζες.
Οικονομικοί παράγοντες και αναλυτές είπαν στο Ποντίκι, ότι το ποσόν του ρωσικού δανείου μπορεί να καλύψει τις δημοσιονομικές ανάγκες και τις ανάγκες αναχρηματοδότησης υφιστάμενων δανείων μέχρι τον Μάρτιο του 2013.

Προφανώς η ημερομηνία δεν είναι τυχαία!

Η στόχευση της κυβέρνησης είναι να μην επιβαρύνει περαιτέρω τη ήδη βεβαρημένη θέση της με την ένταξη της Κύπρου στο μηχανισμό στήριξης και τα συνεπαγόμενα επαχθεί μέτρα, να διευκολύνει την προεκλογική εκστρατεία του ΑΚΕΛ και φυσικά να φορτώσει το βάρος της εξυγίανσης της οικονομίας – και προφανώς την προσφυγή στην τρόϊκα – στον επόμενο Πρόεδρο.
Τα μικροκομματικά και επηρεαζόμενα από τις ιδεοληψίες παιγνίδια του Χριστόφια, θα θέσουν σε πραγματικό κίνδυνο τη θέση της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση και θα καταστήσουν την Κύπρο το απομονωμένο «κόκκινο πρόβατο» της Ευρώπης.

ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΠΟΝΤΙΚΙ
21 ΙΟΥΛΙΟΥ 2012
.

Αναδημοσίευση: http://blepe-akou-praxe.blogspot.gr/2012/07/blog-post_3497.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed:+blogspot/GLbD+%28%CE%A4%CE%99+%CE%98%CE%91+%CE%94%CE%9F%CE%A5%CE%9C%CE%95+%CE%91%CE%9A%CE%9F%CE%9C%CE%91!%29

Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012

Εμπρός λοιπόν, ας χρεοκοπήσουμε!


Κείμενο του Βασίλη Τριανταφυλλίδη, του γνωστού μας Χαρρυ Κλυνν, με τον ίδιο τίτλο. Δεν ξέρω αν συμφωνώ με τον τίτλο, σίγουρα προσυπογράφω (όπως και πολλοί από σας) το κείμενο. Περιγράφει τις αιτίες που φτάσαμε ως εδώ. Τις αθρόες εισαγωγές που μας οδήγησε η πολιτική που ασκήθηκε μη υποστρίζηντας την εγχώρια παραγωγή. Και την αγροτική και την βιομηχανική (που είναι η Πίτσος, η Ιζόλα);
Τελικά μήπως να χρεοκοπήσουμε;
* * *
Ας βγούμε από το ευρώ και ας σταματήσουν να γίνονται εισαγωγές. Και ας πεινάσουμε όπως προσπαθούν να μας πείσουν οι ξένοι και οι έλληνες δοσίλογοι των καναλιών.
Όλοι λένε ότι θα σταματήσουν να γίνονται εισαγωγές, αλλά έκατσε κανείς από εσάς να σκεφτεί τι ακριβώς εισάγουμε και τι ακριβώς να πάψει να έρχεται στην Ελλάδα; Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:
-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε αυτοκίνητα. Τότε να δείτε κλάμα που θα ρίξουν Γερμανοί και Γάλλοι που δεν θα ξαναπουλήσουν ούτε ένα αυτοκίνητο τα επόμενα χρόνια.
-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε γάλα, τυριά και βούτυρο. Τότε να δείτε κλάμα που θα ρίξουν τα φασιστόμουτρα οι Βέλγοι και οι Ολλανδοί.
-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε ξηρούς καρπούς από την Τουρκία.
-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε καρπούζια και σταφύλια από την Αφρική.
-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε σταφίδες από την Χιλή (αν είναι δυνατόν!)
-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε σπορέλαια και άλλα γράσα.
-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε ρετσίνα από την Καλιφόρνια (θου Κύριε).
-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε τις εκατοντάδες είδη από οινοπνευματώδη ποτά.
-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε τυριά, κονσέρβες, κέικ, ζαμπονάκια κλπ.
-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε κινητά, τηλεοράσεις, υπολογιστές και τα χίλια δυο ηλίθια γκάτζετ που στραβώνουν τον κόσμο.
-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε τα εκατοντάδες είδη καπνού, πούρων και άλλων δηλητηρίων.
-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε τα μπατζάρια τουρσί από την Γερμανία (θεέ μου, θεέ μου).
-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε τα δεκάδες είδη ξένων γλυκών και σοκολατοειδών που στέλνουν τα λεφτά μας στο εξωτερικό και την χοληστερίνη στα ύψη.
-Θα σταματήσουμε να εισάγουμε ρούχα, παπούτσια, παιχνίδια, και πληθώρα από άχρηστα είδη για το σπίτι (μέχρι κόφτης για να κόβεις σε ίσια κομμάτια την μπανάνα υπάρχει!!!).
Ας επιστρέψουμε στην εποχή του 60.
Ας περπατήσουμε και πάλι ήσυχοι στον άδειο δρόμο.
Ας κοιμηθούμε το βράδυ χωρίς να ξυπνάμε από τον κάθε αργόσχολο ηλίθιο που τριγυρνάει με το αμάξι ακούγοντας τουρκογύφτικα καψουρολαϊκά ή χαζά ραπ στην διαπασών.
Ας φάμε λιγότερο και ας χάσουμε το υπέρβαρο λίπος μας.
Ας κάνουμε πάλι γιορτές-ρεφενέ.
Ας ξανακάνουμε αληθινούς φίλους, αντί για τους ηλεκτρονικούς που έχουμε σήμερα.
Ξυπνάτε μαλάκες Έλληνες. Έχουμε περάσει δια πυρός και σιδήρου. Έχουμε δώσει τα φώτα του πολιτισμού στον κόσμο. Έχουμε τσακίσει στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο την ιταλική και γερμανική υπερδύναμη.
Και έχουμε καταντήσει σήμερα να ζητιανεύουμε από τους κωλο-ευρωπαίους και να τους παρακαλάμε να μας πηδάνε ώστε να έχουμε βίντεο και κινητά. Και από πάνω καθόμαστε και μας βρίζουν, αφού δεν έχουμε πλέον ΚΑΘΟΛΟΥ αξιοπρέπεια.


Αναδημοσίευση: http://harryklynn.blogspot.gr/2012/07/blog-post_8952.html

Σάββατο 21 Ιουλίου 2012

Ο ευρωπαϊκός επαρχιωτισμός των ελίτ


Πολύ ευγενικά ο κ. Σταύρος Λυγερός σε άρθρο του στη χθεσινή (20/7) «Καθημερινή», σε άρθρο του με τον ίδιο τίτλο περιγράφει την έμφυτη δουλοπρέπεια των πολιτικών μας προς του Ευρωπαίους. Μια συμπεριφορά που έχει σαν συνέπεια αυτοί να το εκμεταλλεύονται και να μην μας αφήνουν να βγούμε από το τέλμα που μας έχωσε προ προηγούμενος πρωθυπουργός μας, Λέγε με ΓΑΠ ή Giwrgos
* * *
Είναι κοινός τόπος πια ότι η Ελλάδα έχει μετατραπεί σ’ ένα μεταμοντέρνο ευρωπαϊκό προτεκτοράτο. Η ουσιαστική χρεοκοπία δεν ανέδειξε μόνο τις εγκληματικές ευθύνες του πολιτικού συστήματος. Ανέδειξε και το σύνδρομο εξάρτησης συνολικά της άρχουσας τάξης. Εντυπωσιάζει η ευκολία με την οποία οι κυρίως υπεύθυνοι για την κατάντια της χώρας κατέφυγαν στην αγκαλιά των ξένων κηδεμόνων κι από εκεί παραδίδουν μαθήματα μονοδιάστατης λιτότητας στην κοινωνία.
Πίσω από τη σημαία του ευρωπαϊσμού και του εκσυγχρονισμού κρύβεται συνήθως το δίδυμο του ιδεολογικού μεταπρατισμού και του μετέωρου κοσμοπολιτισμού. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για τη μία από τις δύο εκδοχές του ευρωπαϊκού επαρχιωτισμού. Η άλλη είναι η δαιμονοποίηση της Ευρώπης και ευρύτερα της Δύσης. Σε αντίθεση με την πρώτη εκδοχή, που ανθεί στους κόλπους των ιθυνουσών ελίτ, η δεύτερη εκδοχή ανθεί σε ακραία ιδεολογικοπολιτικά ρεύματα και σε μάλλον κατώτερα εισοδηματικά στρώματα.
Τα δύο αυτά ιδεολογικά ρεύματα είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, αφού ο πολιτικοψυχολογικός μηχανισμός είναι ο ίδιος. Με τη μία ή την άλλη του εκδοχή, ο ευρωπαϊκός επαρχιωτισμός αντανακλά εθνικά πλέγματα και τάσεις στρουθοκαμηλισμού που εμποδίζουν την ισότιμη συμμετοχή της Ελλάδας στη διαμόρφωση του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι. Κάθε χώρα-μέλος της Ε.Ε. που σέβεται τον εαυτό της συμμετέχει στο ενοποιητικό εγχείρημα, προσκομίζοντας και όχι απαλλοτριώνοντας την εθνική της ιδιαιτερότητα και τις πολιτισμικές της αποσκευές.
Το σύνδρομο του ευρωπαϊκού επαρχιωτισμού έχει πρόσθετες αρνητικές επιπτώσεις, επειδή η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που αντιμετωπίζει οξύ πρόβλημα εθνικής ασφάλειας. Το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι μέλος της Ε.Ε. συνιστά ένα πλεονέκτημα, αλλά -προς το παρόν τουλάχιστον- δεν εγγυάται την εθνική ασφάλεια. Με την ένταξή της, η Ελλάδα δεν μετακόμισε ως διά μαγείας στον Ατλαντικό! Συνεχίζει με το ένα πόδι να χορεύει στους ρυθμούς της -προβληματικής πια- ευρωπαϊκής ενοποίησης και με το άλλο στον ρυθμό των παραδοσιακών εθνικών προκαταλήψεων της Βαλκανικής και της Ανατολικής Μεσογείου.
Η αντίφαση αυτή δεν εξορκίζεται με κοινοτικά πιστοποιητικά. Και οι δύο όψεις του ευρωπαϊκού επαρχιωτισμού έχουν την τάση να παρακάμπτουν -από διαφορετικούς δρόμους- αυτή την αντίφαση, ενώ το κρίσιμο ζητούμενο είναι ο πολιτικός χειρισμός της.
Σαν να μην έφθαναν αυτά, η τωρινή κρίση κατέδειξε ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να εγγυηθεί ούτε την οικονομική επιβίωση των μελών της. Δεν είναι τυχαίο ότι οι χώρες της Ευρωζώνης ετοιμάζουν σχέδια για την περίπτωση που χρειασθεί να επιστρέψουν στο εθνικό τους νόμισμα. Η μόνη που δεν προετοιμάζεται είναι η Ελλάδα, η οποία και απειλείται ευθέως με έξωση!
Ο επαρχιωτισμός των ελληνικών ελίτ τις ωθεί να υιοθετούν τις πολιτικές που έχουν ευρωπαϊκό περιτύλιγμα, ακόμα κι αν αυτές θίγουν την εθνική οικονομία ή ακόμα και την εθνική ασφάλεια. Στην πραγματικότητα, προσφέρουν πολύ κακές υπηρεσίες στο ενοποιητικό εγχείρημα. Κι αυτό, επειδή διευκολύνουν την τάση της Γερμανίας να χρησιμοποιεί την Ε.Ε. σαν όχημα για να προωθήσει τα συμφέροντά της, αδιαφορώντας εάν κατ’ αυτό τον τρόπο πνίγει τους αδύναμους κρίκους.

Παρασκευή 20 Ιουλίου 2012

ΚΚΕ: Υποτιμήσαμε το Διαδίκτυο και το ρεύμα του ΣΥΡΙΖΑ


Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ δημοσιοποίησε τις εκτιμήσεις της για τα εκλογικά αποτελέσματα. Στο κείμενο γίνεται εκτεταμένη, σκληρή αυτοκριτική, χωρίς όμως να αμφισβητούνται οι βασικές κατευθυντήριες γραμμές του κόμματος, όπως πχ η άρνηση της «αριστερής συνεργασίας».
Όπως είναι γνωστό, το εκλογικό αποτέλεσμα του ΚΚΕ στην αναμέτρηση της 17ης Ιουνίου (4,5%) ήταν το χειρότερο στην μεταπολιτευτική πολιτική ιστορία. Μοιραία, τα στοιχεία της αυτοκριτικής στο κείμενο της Κεντρικής Επιτροπής είναι αρκετά. Είναι όμως και «αιχμηρά», για τα δεδομένα του ΚΚΕ.
Η αυτοκριτική αυτή εστιάζεται σε θέματα τακτικής και προβολής των θέσεων του κόμματος. Μεταξύ άλλων, η ΚΕ του ΚΚΕ επισημαίνει ότι υποτιμήθηκε η δύναμη του Διαδικτύου, πως δεν εξασφαλίστηκε ο προσανατολισμός του Κόμματος προς τις νεότερες ηλικίες, καθώς και ότι δεν έγινε εγκαίρως αντιληπτή η ραγδαία άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ.
Στο κείμενό της, η ΚΕ του ΚΚΕ μεταξύ άλλων τονίζει:
- «Η εκλογική αναμέτρηση ανέδειξε τις μακροχρόνιες αδυναμίες και καθυστερήσεις στην δουλειά μας για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, την ενίσχυση της κοινωνικής συμμαχίας»
- «Η ΚΕ δεν μπόρεσε, επίσης, με βάση το ύψος των αναγκών και των δικών της κατά καιρούς διαπιστώσεων, να προσανατολίσει πρακτικά όλο το Κόμμα να απευθύνεται κυρίως στις νεώτερες ηλικίες με κοινωνικοταξικά, βέβαια, κριτήρια. Αυτές οι ηλικίες διαμορφώθηκαν σε συνθήκες παγκόσμιας ήττας του εργατικού κινήματος, βαθιάς κρίσης του κομμουνιστικού κινήματος, προσπάθειας να υποκατασταθεί το κομμουνιστικό κίνημα με ένα σοσιαλδημοκρατικό-οπορτουνιστικό αριστερό κίνημα που διεκδικεί συμμετοχή στην αστική διαχείριση».
- «Αποδείχθηκε ότι απαιτείται να οικοδομούνται πιο στενοί ιδεολογικοπολιτικοί δεσμοί με τους φίλους και οπαδούς, ως μόνιμο στοιχείο στη δουλειά μας και όχι μόνο σε περιόδους έξαρσης των αγώνων και των εξελίξεων».
Η προπαγάνδα του Κόμματος δεν είναι ζωντανή και εμπλουτισμένη με παραδείγματα και στοιχεία που βγαίνουν μέσα από τις εξελίξεις στο κίνημα, αλλά και τον κάθε κλάδο, δεν έχει αποκτήσει η προπαγάνδα μας ζωντανό εκλαϊκευτικό χαρακτήρα».
Υποτιμήθηκε επίσης ο ρόλος του Διαδικτύου στην πληροφόρηση της νεολαίας αλλά και ως όργανο επίθεσης στο Κόμμα».
- «Το πρόβλημα είναι ότι η ΚΕ δεν εντόπισε έγκαιρα το βάθος της συνολικής μείωσης των δύο κομμάτων και ιδιαίτερα την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ, καθώς και την ισχυροποίηση-στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, το σχέδιο επίθεσης στο Κόμμα. Αρχικά είχε εντοπισθεί η μείωση της επιρροής του ΠΑΣΟΚ υπέρ της ΔΗΜΑΡ, που όμως δεν ασκούσε επίδραση στο χώρο των ψηφοφόρων του ΚΚΕ, πράγμα που επιβεβαιωνόταν από τις δημοσκοπήσεις».
Δεκαπέντε μέρες πριν την εκλογική αναμέτρηση εντοπίσθηκε η απότομη στροφή προς το ΣΥΡΙΖΑ σε συνδυασμό με την αποδυνάμωση του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ αλλά και του Κόμματος. Παρά τις προσπάθειες που τότε έγιναν για να εντοπισθούν οι απώλειες, δεν επιβεβαιώνονταν η έκτασή τους από τις εκτιμήσεις τοπικά των κομματικών οργανώσεων».
Στη συνέχεια, η ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρει τι θα άλλαζε, εάν γινόταν εγκαίρως αντιληπτό το ρεύμα υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ. Τονίζει συγκεκριμένα:
«Η ΚΕ έπρεπε να καθορίσει το πλαίσιο της πρώτης εκλογικής μάχης στο ίδιο πνεύμα που το επεξεργάσθηκε αμέσως μετά τις εκλογές της 6 Μαΐου. Δηλαδή να προτάξει το μέτωπο στην αυταπάτη της "αριστερής κυβέρνησης" με επεξεργασία και κωδικοποίηση κατάλληλων συνθημάτων.
Δεν ανέδειξε έγκαιρα το ΣΥΡΙΖΑ ως νέο πολιτικό φορέα της σοσιαλδημοκρατίας με συστηματική προσπάθεια διείσδυσης στον εκλογικό μας περίγυρο.
Η ΚΕ δεν έδωσε έγκαιρα απάντηση πώς βλέπει το ΚΚΕ το ζήτημα της κυβέρνησης της λαϊκής εξουσίας, πώς θα φθάσει ο πολιτικός αγώνας σε μια τέτοια έκβαση και με ποιες προϋποθέσεις, ώστε να κατανοηθεί γιατί το ΚΚΕ δεν μετέχει σε κυβέρνηση αστικής διαχείρισης της κρίσης, σε κυβέρνηση που πολιτεύεται στα πλαίσια του συστήματος, στο έδαφος δηλαδή του καπιταλισμού».



Αναδημοσίευση: http://www.iefimerida.gr/news/59350/%CE%BA%CE%BA%CE%B5-%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%B9%CE%BC%CE%AE%CF%83%CE%B1%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CE%AF%CE%BA%CF%84%CF%85%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CF%81%CE%B5%CF%8D%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%B6%CE%B1-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CF%80%CE%B5%CE%AF%CF%83%CE%B1%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%BD%CE%AD%CE%BF%CF%85%CF%82

Πέμπτη 19 Ιουλίου 2012

Γερμανία : Ο μεγάλος "μπαταχτσής"
"Φέσωσε" τρεις φορές όλο τον κόσμο!


Μέσα στον 20ο αιώνα - Όμως σήμερα η κ. Μέρκελ δεν δείχνει την ίδια μεγαλοψυχία έναντι των μικρών χωρών της Ευρώπης, όπως η Ελλάδα, που αντιμετωπίζουν οικονομική κρίση

Η Γερμανία, τα τελευταία δυόμισι χρόνια, χρησιμοποιεί το πρόβλημα χρέους της Ελλάδας και άλλων χωρών της περιφέρειας της Ευρωζώνης για να επιβάλει σε αυτές μια ανάλγητη και εξοντωτική πολιτική λιτότητας.


Πολιτική, που προκαλεί στη χώρα μας, η οποία την υπέστη σε μεγαλύτερη δόση, πρωτοφανών διαστάσεων οικονομική και ανθρωπιστική κρίση.

Υπό το πρόσχημα της εξυγίανσης των δημόσιων οικονομικών των «σπάταλων και αμαρτωλών» χωρών, η Γερμανία επιβάλλει ακόμη και κυβερνήσεις στην Ευρώπη.

Η ζημιά που έχει προκαλέσει είναι ήδη πολύ μεγάλη και ο κίνδυνος να γίνει ακόμη μεγαλύτερη περιγράφηκε από τον πρώην υπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας Γιόσκα Φίσερ, ο οποίος είπε ότι η Γερμανία κατέστρεψε τον προηγούμενο αιώνα δύο φορές με πολέμους την Ευρώπη και ότι θα ήταν τραγικό να την καταστρέψει για τρίτη φορά με την οικονομική της αδιαλλαξία.

Ο μεγάλος επενδυτής Τζορτζ Σόρος σημείωσε ότι η Γερμανία βρίσκεται, τηρουμένων των αναλογιών, στη θέση που βρέθηκε η Αμερική μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ενώ, όμως, πρόσθεσε, οι ΗΠΑ φέρθηκαν τότε με εμφανή μεγαλοψυχία απέναντι στη Γερμανία που είχε χάσει τον πόλεμο -διαγράφοντας το μεγαλύτερο μέρος του χρέους της και επιπλέον την υποχρέωση των πολεμικών επανορθώσεων απέναντι στην Ελλάδα και άλλες χώρες-, η ίδια συμπεριφέρεται σήμερα μ' έναν τιμωρητικό τρόπο, που την

κάνει μισητή στους λαούς της Ευρώπης.

Η άποψη του Βερολίνου ότι οι χώρες που σωρεύουν χρέη πρέπει να τιμωρούνται είναι υποκριτική, όπως προκύπτει από τη γερμανική ιστορία του περασμένου αιώνα.

Ο Γερμανός ιστορικός της Οικονομίας και καθηγητής στο London School of Economics Άλμπρεχτ Ριτσλ τόνισε σε συνέντευξη που έδωσε πρόσφατα στην ιστοσελίδα του Spiegel ότι η Γερμανία ήταν ο μεγαλύτερος μπαταχτσής του 20ού αιώνα.

«Η Γερμανία ήταν ο βασιλιάς, όταν μιλάμε για χρεοκοπίες χωρών», ανέφερε, προσθέτοντας ότι τα προβλήματα πληρωμών που αντιμετωπίζει σήμερα η Ελλάδα είναι ασήμαντα αναλογικά με αυτά που προκάλεσε η Γερμανία.

Η Αμερική έσωσε τη Γερμανία

Σύμφωνα με τον ιστορικό, η Γερμανία χρεοκόπησε -ανοιχτά ή συγκαλυμμένα- τρεις φορές τα τελευταία εκατό χρόνια.

Η πρώτη φορά ήταν το 1931, στον απόηχο της διεθνούς οικονομικής κρίσης, όταν το Βερολίνο κήρυξε στάση πληρωμών στα δάνεια που είχε λάβει από αμερικανικές τράπεζες μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Σύμφωνα με τον Αμερικανό ιστορικό της Οικονομίας Scott Reynolds Nelsch, οι αμερικανικές τράπεζες έδιναν από το 1924 μέχρι το 1928, με την έγκριση του τότε υπουργού Εμπορίου των ΗΠΑ, Χέρμπερτ Χούβερ, πάνω από 1 δις δολάρια ετησίως σε γερμανικούς οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης για έργα υποδομών.

Το Μάρτιο του 1928, ο τότε υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Χάινριχ Κέλερ, είχε προαναγγείλει ότι τα δάνεια αυτά μπορεί να μην εξυπηρετούνταν.

Η αξία των δανείων εκείνων σε σχέση με το εθνικό εισόδημα της Αμερικής ήταν αντίστοιχη με το κόστος της κρίσης του 2008, σύμφωνα με τον Ριτσλ.

Η δεύτερη χρεοκοπία έγινε το 1953, όταν η Αμερική προχώρησε στο «κούρεμα» του γερμανικού χρέους, το οποίο περιορίστηκε έτσι σε ένα ελάχιστο ποσό.

Από τότε, σημειώνει ο Ριτσλ, η Γερμανία βρέθηκε σε πολύ ισχυρή θέση, ενώ οι άλλοι Ευρωπαίοι ήταν αναγκασμένοι να φέρουν τα βάρη από τον πόλεμο και τις επιπτώσεις της γερμανικής κατοχής.

Η Γερμανία ωφελήθηκε, όμως, ιδιαίτερα και από την απόφαση των ΗΠΑ να μην της επιβληθούν σημαντικές πολεμικές επανορθώσεις, λαμβάνοντας υπόψη την αρνητική εμπειρία μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Με ελάχιστες εξαιρέσεις, όλες οι απαιτήσεις για αποζημιώσεις αναβλήθηκαν έως ότου θα γινόταν η επανένωση της Γερμανίας, η οποία μετά τον πόλεμο είχε χωριστεί σε δύο κράτη.

Ωστόσο, η Γερμανία αρνήθηκε το 1990, έπειτα από την ενοποίηση της, να αποπληρώσει τα δάνεια που είχε λάβει από την Ελλάδα και τις άλλες χώρες που είχε καταλάβει, όπως απέφυγε να πληρώσει και το κόστος της κατοχής τους.


Αυτή θεωρεί ο Ριτσλ ως την τρίτη αθέτηση πληρωμών του Βερολίνου.

Ο ίδιος τονίζει ότι, αν το κλίμα στην Ελλάδα αλλάξει, η χώρα θα μπορούσε να εγείρει τις απαιτήσεις της έναντι της Γερμανίας από την κατοχή, κι αυτό θα μπορούσε να γίνει και από άλλες χώρες.




Αναδημοσίευση: http://www.defencenet.gr/defence/index.php?option=com_content&task=view&id=47789&Itemid=161

Τετάρτη 18 Ιουλίου 2012

1,5 χρόνο στον Κορυδαλλό ο Βενιζέλος
Απίστευτη καταγγελία Καλαμούκη


Τον Βαγγέλη τον Βενιζέλο, τον ξέρω από τα φοιτητικά μας χρόνια, στη Θεσσαλονίκη. Ανήκαμε στην ίδια φοιτητική παράταξη. Στην «Προοδευτική Παράταξη Νέων, Σαρλ Ντε Γκόλ». Μετά το πανεπιστήμιο χαθήκαμε. Τον ξαναβρήκα μια μέρα, τυχαία, όταν είχε βγει από την φυλακή.

Είχε συλληφθεί, στο τέταρτο έτος, γιατί είχε στήσει έναν παράνομο μηχανισμό, με....
μικρόφωνα και μικροκάμερες, προκειμένου να κλέβει, τα θέματα και να γράφει άριστα σε κάποιες εξετάσεις, του πανεπιστημίου. Επίσης με ένα δεύτερο κύκλωμα πουλούσε τα θέματα. Ήταν αρκετά δραστήριος.

Θεωρήθηκε ο εγκέφαλος του φοιτητικού κυκλώματος και οδηγήθηκε για 1,5 χρόνο στον Κορυδαλλό. Του έκανε καλό η φυλακή. Τον ωρίμασε, του λείανε τις γωνίες της σκέψης του, και του πρόσθεσε και μερικά κιλά, ώστε να φτάσει στο φυσιολογικό βάρος της ηλικίας του. «Στύλος», ήταν το παρατσούκλι του, στα χρόνια του πανεπιστημίου, λόγω του ελλιπούς βάρους του.

Αργότερα μέσα στην φυλακή απέκτησε και άλλα προσωνύμια. «Πρόκας» γιατί πάντα κουβαλούσε μια πρόκα πάνω του. «Τανάλιας», γιατί μια μέρα σε έναν καυγά έσφιξε κάποιον τόσο σφιχτά που τον έπνιξε. Και «ρέγκας», γιατί φοβότανε τις ρέγκες.

«Βαγγέλη, χαθήκαμε. Τι κάνεις; Πως είσαι;», του είπα με χαρά, μόλις τον είδα, ένα πρωί του Μάρτη, στα Εξάρχεια. «Αποφυλακίστηκα, πριν 20 μέρες και ετοιμάζομαι, να κάνω το μεταπτυχιακό μου», μου είπε, σφίγγοντάς μου το χέρι. «Έβαλες μυαλό δηλαδή», συμπλήρωσα, κοιτώντας τον στα μάτια. «Δεν χρειάζεται», μου απάντησε, με τρομερή σιγουριά, «αν δεν με είχαν καρφώσει στο πανεπιστήμιο, τώρα θα ήμουν καθηγητής», είπε με κάποιο παράπονο στη φωνή. «Ας είναι, δεν πειράζει ποτέ δεν είναι αργά». Ανταλλάξαμε αριθμούς τηλεφώνων, είπαμε να ξαναβρεθούμε και μετά χαθήκαμε στη βουή του πλήθους.

Μετά από έξι μήνες, άκουσα το όνομά του, να σχετίζεται με το ΠΑΣΟΚ, και τον τότε πρόεδρό του, Ανδρέα Παπανδρέου. «Μεγαλύτερη φυλακή και από τον Κορυδαλλό, είναι ο Ανδρέας Παπανδρέου», μου είπε σε μια συνάντηση, και πάλι τυχαία, αυτή τη φορά, στον Κολωνό. Η φράση αυτή με εντυπωσίασε, γιατί δυο χρόνια μετά την ξανάκουσα, από τα χείλη, του Γιώργου. Ελαφρώς παραλλαγμένη: «μεγαλύτερη φυλακή και από το Γιεντι κουλε, είναι οι ψευδαισθήσεις μας».

Κάποια μέρα είδα τον Βαγγέλη και στην τηλεόραση, ως εκπρόσωπο του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου. «Τα κατάφερα. Δεν ήταν δύσκολο για μένα», μου είπε σε μια τυχαία συνάντησή που είχαμε, μια Παρασκευή, στο Κερατσίνι. «Είμαι στον κλειστό πυρήνα της εξουσίας.», πρόσθεσε φουσκώνοντας από περηφάνια. «Μα καλά», του λέω, «πως τα κατάφερες, πως έκρυψες τα χρόνια της φυλακής;»

Ταραγμένος μου έκλεισε το στόμα, με τράβηξε κάτω από την καμινάδα της ΔΕΗ, και μου είπε, χαμηλόφωνα: «δεν το ξέρει κανείς. Έχω σβήσει όλες τις αποδείξεις. Όποιος τολμήσει να μιλήσει θα πεθάνει», και ένιωθα τα χέρια του σαν τανάλιες να σφίγγουν τον λαιμό μου. Αν δεν πέρναγε τυχαία, από το σημείο, η περιφορά του επιταφίου, δεν ξέρω αν θα επικοινωνούσαμε τώρα.

Είναι η πρώτη φορά που σπάω τη σιωπή μου για το συγκεκριμένο θέμα, γιατί τώρα είμαι σίγουρος πως δεν κινδυνεύω, για το απλό λόγο, ότι ο Βαγγέλης δεν θα υλοποιήσει την απειλή του. Και δεν θα το κάνει γιατί πια είναι σε άλλη διάσταση. Αφήστε που περισσότερο κινδυνεύω, εγώ να χαρακτηριστώ ως μυθομανής, παρά να πιστέψει ο κόσμος, ότι ένας συνταγματολόγος, ήταν κάποτε στην ψειρού.

Άλλωστε με έχει διαβεβαιώσει και ο ίδιος: «έχω κλείσει τους λογαριασμούς μου με το παρελθόν», μου είπε σε μια τυχαία συνάντησή μας, στο Πικέρμι, «τώρα πια κοιτάω μπροστά».

Η εκτίμησή μου προς το πρόσωπο του υπουργού τώρα και συμφοιτητή μου κάποτε, Βαγγέλη Βενιζέλου είναι γνωστή. Νομίζω μαζί μου ταυτίζεται σχεδόν το σύνολο του ελληνικού λαού. Και μαζί με εμάς ο πρόεδρος Γιώργος, που στην τόσο κρίσιμη στιγμή για την χώρα, τον επέλεξε για τιμονιέρη της οικονομική πολιτικής.

Πάντα θαύμαζα την αυτοπειθαρχία του, τον αυτοέλεγχό του και κυρίως την ικανότητα του, να προσαρμόζεται στις καταστάσεις, αν όχι να τις καθορίζει. «Πρέπει στη ζωή πάντα να είσαι έτοιμος να κάνεις το ντου», μου έλεγε σε μια τυχαία συνάντηση που είχαμε ένα απόγευμα, στο Γαλάτσι. Εγώ δεν άκουσα καλά, και νόμισα ότι, αντί για «ντου», είπε «ντους», και τον αποχαιρέτησα, με απορημένο ύφος.

Πάντα μου δημιουργούσε μια απορία ο Βαγγέλης. Θυμάμαι όταν φοιτητές στην Θεσσαλονίκη, δουλεύαμε όπως όλα τα φτωχόπαιδα, σε ένα φαστ φούντ, για να καλύπτουμε τις βασικές ανάγκες μας. Εγώ ήμουν μέσα από τον πάγκο και ετοίμαζα τα μπέργκερ. Ο Βαγγέλης ήταν στο ταμείο, έπαιρνε τις παραγγελίες και ήταν αυτός που φώναζε, «ένα κλαμπ, μια σίζαρ και μια πατάτες, για τον κύριο που είναι μπροστά». Και τόνιζε αυτό το «μπροστά», τόσο που αναγκαζόσουνα να κοιτάξεις ποιος είναι ο κύριος μπροστά. Είχε μια αγάπη στην λέξη «μπροστά», το συνειδητοποίησα και τις προάλλες, όταν τον άκουσα να λέει ότι, η χώρα θα πάει και αυτή μπροστά μπροστά, μάλλον χωρίς μπέργκερ.

Το ταλέντο ενός ανθρώπου, δεν μπορεί να κρυφτεί. Έτσι και το ταλέντο του Βαγγέλη, δεν μπόρεσε να κρυφτεί, ούτε στο μπεργκεράδικο. Σάντουιτς με ληγμένο μπέικον, σαλάτα με κομμένες μισές τις ντομάτες, μπιφτέκι από κιμά, ανακατεμένο με αλεύρι και ελάχιστο γύψο «για να βγάζουμε περισσότερα μπιφτέκια», αυτοσχέδια κέτσαπ με μελάνι, ήταν μερικές από τις ιδέες του, τις οποίες, μας έπεισε να υλοποιήσουμε, χωρίς να γνωρίζει το αφεντικό. Δεν χρειάζεται να σας περιγράψω την σύσταση του λαδιού τηγανίσματος, που χρησιμοποιούσαμε. Ούτε σε τρακτέρ δεν θα το έβαζες.

«Μα δεν είναι σωστό. Τρώνε και μικρά παιδιά», τόλμησα να ψελλίσω μια φορά. «Γιατί είδες κανέναν να πεθαίνει;» με ρώτησε χωρίς να μπορώ να απαντήσω, και συμπλήρωσε, τρώγοντας μια φούχτα πατάτες: «αν είναι γραφτό να πεθάνει κάποιος, δεν θα φταίει το δικό μας λάδι, αλλά το λάδι στο καντήλι του, που έχει τελειώσει. Τα παράπονα σας στον Άγιο Πέτρο».

Στο ταμείο πάντως, ήταν άψογος. Έβαζε τα μπέργκερ μπροστά, στους πελάτες, και τους πελάτες μπροστά από τα μπέργκερ, με αξιοθαύμαστη δεξιοτεχνία. Όλοι τον θαυμάζαμε, ακόμη και όταν μάθαμε ότι είναι στην φυλακή, για μια νεανική επιπόλαιη κομπίνα. Θυμάμαι, έλεγε γι αυτή του την απερισκεψία: «κιρσοί της λησμονιάς, περικοκλάδες της φυγής, στον ατέρμονα ουρανό», μια φορά που είχαμε συναντηθεί τυχαία, στην παλαιά Φώκαια.

Μετά το φάστ φούντ τον ξαναείδα σαν κυβερνητικό εκπρόσωπο, του Ανδρέα Παπανδρέου. Τον έβλεπα μπροστά στο μικρόφωνο και νόμιζα ότι θα τον ακούσω να λέει: «δυο πατάτες και δυο μπέργκερ χωρίς μαρούλι, το ένα με διπλό μπέικον». Και να συμπλήρωνε επιτακτικά, «περάστε κύριε μπροστά». Εκείνος έλεγε, διαφορετικά πράγματα, για την πορεία της χώρας, την ανάπτυξη, την προοπτική και την ανάγκη να πάμε μπροστά. Εγώ παρόλα αυτά, που δεν μπορούσα να τον συνηθίσω, άκουγα για μαρούλια και μπέικον. «Τα σημάδια της νιότης, είναι ανεξίτηλα», μου είχε πει σε μια τυχαία συνάντησή μας, στο Πολύγωνο, «ούτε με τον διαβολάκο του λεκέ δεν καθαρίζουν», συμπλήρωσε, με νόημα.

Προχτές που τον έβλεπα, επί μισή ώρα να μιλάει χωρίς κείμενο, και να τονίζει την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να πάμε μπροστά, συγκινήθηκα. Προχώρησε αρκετά στην ζωή του, έκανε σημαντικά βήματα. Από την φυλακή, στο μπεργκεράδικο, και από εκεί δίπλα στον Ανδρέα Παπανδρέου, και τώρα δίπλα στον Γιώργο Παπανδρέου, στην πιο κρίσιμη στιγμή της χώρας, να θέλει η μοίρα να παίξει με αυτόν το παιχνίδι της. Δεν είναι και λίγο.

«Η ζωή είναι ένα φαστ φούντ, και ο κόσμος θέλει να φάει γρήγορα και φτηνά», μου είπε, μια φορά, που τον είδα τυχαία στο Ξυλόκαστρο, αποκαλύπτοντας το επιστέγασμα της σκέψης του. «Εγώ του το πακετάρω γρήγορα», είπε με νόημα και συμπλήρωσε: «όλα τα άλλα εξαρτώνται από τον Άγιο Πέτρο».

Θύμιος Καλαμούκης



Αναδημοσίευση: http://nea-arxh-news.blogspot.com.au/2012/06/15.html

Τρίτη 17 Ιουλίου 2012

Η αμαρτολή ιστορία
της γέφυρας Ρίου - Αντιρίου


Ένα, ακόμη, ΜΕΓΑΛΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ της πρωθυπουργίας Σημίτη είναι η κατασκευή της Γέφυρας Ρίου- Αντιρρίου. Μετά την λεϊλασία στο Χρηματιστήριο, μετά τους σπάταλους Ολυμπιακούς αγώνες με κατασκευή κανενός ουσιαστικά έργου υποδομής, μετά την είσοδο μας στην Ευρωζώνη έχουμε κι αυτό το Δωράκι στην κοινοπραξία που κατασκεύασε τη γέφυρα (συμμετέχει με 22,02% η ΑΚΤΩΡ του κ. Μπόμπολα βλέπε εφημερίδα Εθνος και «Τηλέτυπο»= Mega Channel).
Αμφιβάλει κανείς πως η μαύρη επταετία Σημίτη είναι η αιτία για το τι ζόυμε; Δεν πρέπει βέβαια να ξεχνάμε πως ο Giorgos έβαλε τις τελευταίες πινελιές στη καταστροφή.
* * *
Η γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου κόστισε συνολικά 740 εκ ευρώ ή 252 δισ. δραχμές
Από αυτά:
• Το 10% (74 εκ. ευρώ, ή 25 δισ. δρχ.) το έβαλε η κοινοπραξία που την κατασκεύασε και την εκμεταλλεύεται.
• Το 40% (296 εκ. ευρώ – 101 δισ. δρχ.) είναι η συμμετοχή του δημοσίου, δηλαδή το πληρώσαμε εμείς.
• Το υπόλοιπο 50% (370 εκ. ευρώ – 126 δισ. δρχ.) είναι δάνειο από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα, με κρατικές εγγυήσεις. 
Που σημαίνει ότι αν στραβώσει η δουλειά, η τράπεζα θα πάρει τα λεφτά της από το κράτος, δηλαδή από εμάς
Αν δεν στραβώσει, θα τα πάρει από τα διόδια, δηλαδή πάλι από εμάς.(σ.σ. Είδες που θα πάει η σύνταξη κι ο μισθός που σου έκοψαν;)
Βάσει των συμφωνημένων, η κατασκευάστρια κοινοπραξία θα εκμεταλλεύεται τη γέφυρα μέχρι το 2039, δηλαδή επί 35 χρόνια
Από την εκμετάλλευση αυτή, υπολογίζεται ότι θα εισπράξει 1,7 δισ. ευρώ, ή 579 δισ. δραχμές. Αν αφαιρέσει κανείς τα 370 δισ. της τράπεζας, υπολείπονται 209 δισ. για την κοινοπραξία, δηλαδή 8,36 φορές παραπάνω από όσα έβαλε, ή περιθώριο κέρδους 736%.
Δεν είναι κι άσχημα!
Αν το υπολογίσουμε αυτό σε διάστημα 35 χρόνων, προκύπτει εύκολα ότι κάθε χρόνο η κατασκευάστρια κοινοπραξία θα καθαρίζει περίπου 6 δισ. δηλαδή το ¼ της αρχικής της συμμετοχής στο έργο.
Δηλαδή σε 4 χρόνια θα έχει πάρει τα λεφτά της πίσω
και θα της μένουν άλλα 31 χρόνια να εισπράττει.
(σ.σ. ΝΑ ΤΟ ΕΠΑΝΑΛΑΒΟΥΜΕ ΑΥΤΟ:
Δηλαδή σε 4 χρόνια θα έχει πάρει τα λεφτά της πίσω και θα της μένουν άλλα 31 χρόνια να εισπράττει.)
Αυτού του είδους οι δουλειές, πριν τις βαφτίσουν «υποδειγματικά αναπτυξιακά έργα», τις λέγανε απλώς «αποικιακές». 
Και ο βασιλεύς Λεοπόλδος, στο Κονγκό, το 1900, με τέτοιους όρους δούλευε.
Γεννάται λοιπόν το ερώτημα πώς μπορεί κάποιος με αρχικό κεφάλαιο 25 δισ. δηλαδή όσο κοστίζει η κατασκευή ενός ολυμπιακού σταδίου μαζί με τις υπερβάσεις 
(και λίγο παραπάνω από όσα κατηγορείται ο Νεονάκης ότι κέρδισε στο χρηματιστήριο) 
να βγάλει σε τέσσερα χρόνια τα λεφτά του και εφτά φορές άλλα τόσα στα επόμενα 31 χρόνια. 
Η απάντηση είναι απλή: 
πρέπει να βρεις κάποιον να σου βάλει το υπόλοιπο 90% της επένδυσης, χωρίς καμία αξίωση στα κέρδη. 
Υπάρχει τέτοιος μαλάκας; 
Ναι, υπάρχει. Ο Έλλην φορολογούμενος, δηλαδή εμείς.
Από πλευράς του Έλληνος φορολογουμένου, η κατάσταση έχει ως εξής:
• 101 δισ. (δηλαδή όσο η κρατική συμμετοχή) πληρώσαμε στη φάση της κατασκευής και
• 579 δισ. (δηλαδή όσα περιμένουν να εισπράξουν στην 35ετία) πληρώνουμε σε διόδια στην φάση της εκμετάλλευσης.
Αυτό σημαίνει ότι πληρώνουμε 680 δισ. για μια γέφυρα που αποδεδειγμένα στοίχισε 252, δηλαδή πληρώνουμε τη γέφυρα 2,7 φορές παραπάνω από το πραγματικό της κόστος.
(Σχεδόν τρεις. Από εκεί πρέπει να βγήκε αυτό που λένε «Τρεις Γέφυρες»).
Αυτό το μοντέλο κατασκευής δημοσίων έργων ονομάζεται ΣΔΙΤ- «Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα»
και διαφημίζεται ως ο πλέον σύγχρονος και αποτελεσματικός δρόμος 
για τις προκλήσεις του 21ου αιώνα.
Αν η γέφυρα είχε κατασκευαστεί με τις οπισθοδρομικές μεθόδους του προηγούμενου αιώνα
θα μας είχε κοστίσει 252 δισ. και θα την είχαμε αποσβέσει με τους ίδιους
ρυθμούς σε 15 χρόνια και τρεις μήνες.
Αλλά ακόμα κι αν ο κράτος επέμενε να εισπράττει διόδια επί 35 χρόνια, ώστε να μαζέψει 2,7 φορές την αξία της γέφυρας, έχει κάποια διαφορά να πληρώνεις διόδια στο κράτος 
και όχι σε κοινοπραξίες εταιρειών
Διότι τα λεφτά που πάνε σε κοινοπραξίες δεν θα τα ξαναδούμε ποτέ, ενώ τα λεφτά που πάνε στο κράτος, όλο και κάποια τρύπα θα μπαλώσουν.
Θα μπορούσε λοιπόν κάποιος αφελής να αναρωτηθεί γιατί το κράτος, αφού πλήρωσε που πλήρωσε το 40% (296 δισ.) της γέφυρας και δανείστηκε το άλλο 50% (370 δισ.), 
δεν έδινε και 25 δισ. στην κατασκευάστρια εταιρεία, να φτιάξει τη γέφυρα και να πάει στο καλό, 
αντί να μας κάθεται 35 χρόνια στο σβέρκο σαν τον Προκρούστη και να εισπράττει διόδια. 

Αλλά όχι. 
Διότι τότε η γέφυρα θα ήταν δημόσια επένδυση, 
πράγμα που γενικώς δεν αρέσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. 
Και διότι ως δημόσια επένδυση, θα ξέφευγε διαρκώς από τον προϋπολογισμό και από τα χρονοδιαγράμματα, για να μην πούμε ότι πιθανώς να ήταν και ελαττωματική στην κατασκευή της.
Αυτό πανηγύριζε ο Λαλιώτης όταν έτρεχε λαμπαδηδρόμος πάνω στη γέφυρα με το σορτσάκι και την ολυμπιακή δάδα: ότι μετά από είκοσι χρόνια εξουσίας, βρήκαν έναν τρόπο να φτιάξουνε το έργο χωρίς να φάνε τα λεφτά σε μίζες (πράγμα που δεν καταφέρανε π.χ. με το Κτηματολόγιο) και ο τρόπος αυτός είναι να μας κοστίζει τρεις φορές πάνω από την αξία του, 
μόνο και μόνο επειδή κάποιος ιδιώτης έβαλε το 10%. 
Αληθινά υποδειγματικό αναπτυξιακό έργο.

Αλλά το πιο άσχετο απ’ όλα είναι αυτές οι επικλήσεις στον Χαρίλαο Τρικούπη, που οραματίστηκε τη ζεύξη Ρίου Αντιρρίου για να φέρει την ανάπτυξη στη Δυτική Ελλάδα. 
Διότι ο Χαρίλαος Τρικούπης δεν οραματίστηκε τη ζεύξη για να περνάνε ΙΧ, 
που άλλωστε τότε δεν υπήρχαν καν. 
Την οραματίστηκε για να περάσει το τρένο
Και από τη γέφυρα Ρίου Αντιρρίου τρένο δεν περνάει, με συνειδητή πολιτική απόφαση
για να μη μειώνει τα περιθώρια κέρδους της κοινοπραξίας που την εκμεταλλεύεται. 
(Για τον ίδιο ακριβώς λόγο δεν περνάνε λεωφορεία από την Αττική Οδό).

Υπ’ αυτήν την έννοια, το όραμα του Τρικούπη όχι μόνο δεν υλοποιείται, 
αλλά καθίσταται ακόμα πιο ανεδαφικό, αφού πλέον για να περάσει τρένο 
πρέπει να γίνει υποθαλάσσια σήραγγα – νέοι εργολάβοι, νέος δανεισμός, νέες επωφελείς Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα
ή να το περνάνε απέναντι με το φεριμπότ.
Oλ’ αυτά είναι αμφίβολα για τα επόμενα 35 χρόνια, που το πέρασμα βρίσκεται σε ιδιωτικά χέρια, σκληρούς και αποφασισμένους φραγκοφονιάδες, αλλά οι κάτοικοι της υποανάπτυκτης Ηπείρου που περιμένουν το τρένο από την εποχή του Τρικούπη, μπορούν να νιώθουν περήφανοι για τις προκλήσεις του 21ου αιώνα




Πηγή:  http://farmakoglwssa-kirki.blogspot.gr/2012/07/blog-post_6710.html

Δευτέρα 16 Ιουλίου 2012

Αφήστε τους άμπαλους Έλληνες και πάρτε ξένους!


Για ακόμη μια φορά η Εθνική ομάδα μας των νέων έφτασε στον τελικό της Ευρώπης απέναντι στην Ισπανία. Και έχασαν με 1 – 0. Οι Ισπανοί είναι οι μελλοντικοί σταρ των γηπέδων. Οι Έλληνες Οχι. Γιατί στις ομάδες τους θα χάνουν τις θέσεις τους από τους «διάφορους Πίου» όπως πολύ πετυχημένα λέει η διαφήμιση της Wind που «παίζει» αυτό τον καιρό στις μικρές μας οθόνες.
* * *
Τι; Κερδίσαμε τους Άγγλους στα ημιτελικά του ευρωπαϊκού; Σιγά μωρέ και τι έγινε... Ως συνήθως, αυτά τα παιδιά θα καθαρίζουν τις εξέδρες του σταδίου των ομάδων τους, γιατί κάποιος αμφιβόλου αξίας ξένος θα τους έχει καπαρώσει τη θέση...

Φαντάσου πως είσαι ο Λυκογιάννης... Ξέρεις εκ των προτέρων πως στον Ολυμπιακό θα παίξεις μόνο με αίτηση, θα τριγυρίσεις σε κάνα δυο ομάδες της Σούπερ Λιγκ σαν δανεικός χωρίς να παίζεις και η καριέρα σου θα πάρει την κατηφόρα... Γιατί οι Πειραιώτες έχουν σε αυτή τη θέση τον Μιραλάς και δε χωράς ούτε αναπληρωματικός αφού όλο και κάποιος Ρουίς θα έρθει να σου πάρει τη θέση...

Φαντάσου τώρα πως είσαι ο Γιαννιώτας... Παίρνεις ένα συμβόλαιο στον Άρη που σου επιτρέπει να παίρνεις ένα καφέ και τα έξοδα σου(παρόλα αυτά δεν τα παίρνεις ούτε αυτά) και κάνεις εξίσου σπουδαίο τουρνουά... Σκάουτερ σε παρακολουθούν και εύχεσαι να πάρεις μεταγραφή σε μια ομάδα που θα σε αναδείξει.... Αν μείνεις όμως στον Άρη, ξέρεις πως θα πάρεις την κατρακύλα και εκεί θα φταίει το ελληνικό ποδόσφαιρο και όχι η ομάδα της Θεσσαλονίκης... Γιατί ξέρουμε πολλοί καλά όλοι πως για να παίξεις στην Ανδρών από τον Άρη, πρέπει να είσαι τουλάχιστον ο Πελέ...

Μπες στη θέση του Μπουγαΐδη που παρότι είναι ο μόνος που έχει απομείνει σαν στόπερ στην ΑΕΚ, δεν τον αναφέρει κανείς σαν λύση και όλοι λένε πως η Ένωση δεν έχει ούτε ένα στόπερ!

Ταλέντο έχουμε και είχαμε σαν χώρα... Ποδοσφαιρικά μυαλά δεν είχαμε ποτέ και ούτε θα βάλουμε δυστυχώς...

Υ.Γ Σε ένα ματς Ελπίδων πριν κάποια χρόνια, ο Δημήτρης Παπαδόπουλος είχε κάνει γιο-γιο τον Τζον Τέρι... Η συνέχεια είναι δική σας...




Πηγή:  http://milamegiampala.blogspot.gr/2012/07/blog-post_12.html

Σάββατο 14 Ιουλίου 2012

Τρέφοντας το τέρας

Ο κ. Νίκος Κωνσταντάρας σε άρθρο του στην «Καθημερινή» της Πέμπτης 12 Ιουλίου δείχνει το πρόβλημα που προκύπτει από την δράση των συμμοριών. Συμμορίες που στρέφονται κατά των παράνομων μεταναστών, λαθρομεταναστών κατ’ άλλους. Καθώς και τον κίνδυνο που προκύπτει από την εξοικείωσή μας με την βία.
* * *
Οι συμμορίες που κυνηγούν, κακοποιούν και τρομοκρατούν «ξένους» δεν είναι επικίνδυνες μόνο για τα πιο ευάλωτα μέλη -τους μετανάστες- αλλά για την ίδια την κοινωνία και την ελευθερία μας. Δεν είναι μόνο ότι η κοινωνία μας κινδυνεύει να εξοικειωθεί με τη βία, θεωρώντας την «δικαιολογημένη» σε όλο και περισσότερες περιπτώσεις, και να την επιβραβεύει με ψήφους· ούτε ότι η βία προδίδει την ανικανότητα, την αδιαφορία και συνεπώς τη συνενοχή των αστυνομικών, δικαστικών και πολιτικών αρχών· ούτε ότι το όνομα των Ελλήνων σπιλώνεται διεθνώς τη στιγμή που έχουμε ανάγκη από συμπάθεια και αλληλεγγύη. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι ότι η ανοχή στη βία δημιουργεί τις συνθήκες για την εξάπλωσή της σε όλη την κοινωνία.
Βρισκόμαστε στο σημείο όπου η εφαρμογή του νόμου είναι εφικτή αν υπάρξει η αναγκαία πολιτική βούληση και αν οι αστυνομικές και δικαστικές αρχές κάνουν το καθήκον τους. Αν το κράτος συνεχίσει να απουσιάζει, αν οι θρασύδειλοι παλικαράδες αισθανθούν ότι η ατιμωρησία τους είναι εξασφαλισμένη, τότε θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι ζούμε πλέον σε έναν κόσμο όπου ο ισχυρότερος θεσμός είναι η αυθαιρεσία. Τότε θα βρεθούμε σε χειρότερη μοίρα απ’ ό,τι είμαστε σήμερα που αντιμετωπίζουμε τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης.
Εχουμε δει ήδη το καταστροφικό αποτέλεσμα της μακρόχρονης ανοχής στη βία αριστεριστών και αναρχικών σε πανεπιστήμια και διαδηλώσεις· αν αναγορεύσουμε ακραίες δεξιές συμμορίες σε τιμητές και πορτιέρηδες της νύχτας μας, δεν θα αργήσει η ώρα που είτε τα δύο άκρα θα εμπλακούν σε έναν πόλεμο για τον έλεγχο των δρόμων είτε θα μοιράσουν την κοινωνία μεταξύ τους. Σε κάθε περίπτωση, η έννοια της ευνομούμενης πολιτείας θα έχει χαθεί και για τους Ελληνες και για τους μετανάστες.
Η Ελλάδα αντιμετωπίζει εντονότατο πρόβλημα λαθρομετανάστευσης λόγω της γεωγραφικής θέσης της χώρας και της κακόβουλης αδιαφορίας της Τουρκίας, αλλά κυρίως λόγω της ανικανότητας του κράτους να διαχειριστεί οποιαδήποτε πρόκληση. Η εγκληματικότητα δεν οφείλεται μόνο στους μετανάστες, αλλά σε εγκληματικές οργανώσεις - είτε μεταναστών είτε Ελλήνων. Είναι ευθύνη του κράτους, όχι αυτόκλητων σωτήρων, να τη χειριστεί. Η σωστή διαχείριση περιοχών όπου συσσωρεύονται μετανάστες, επίσης, είναι αρμοδιότητα των αρχών και κανενός άλλου. Οσο το κράτος απουσιάζει, θα εδραιώνεται η αυθαιρεσία, η βία και η αδικία - απ’ αυτούς που επιτίθενται και απ’ αυτούς που αμύνονται.
Η μόνη απάντηση στη βία είναι η επιβολή του νόμου -άμεσα, αυστηρά και δίκαια- σε όσους παρανομούν, είτε είναι λαθρομετανάστες είτε «πολιτοφύλακες». Επίσης, η κυβέρνηση και όλα τα πολιτικά κόμματα πρέπει να συστρατευθούν στον αγώνα για την προστασία των ανθρώπινων αξιών, της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης. Η αδιαφορία των πολιτικών και η κρατική ολιγωρία φταίνε για τα προβλήματα που δημιούργησε η λαθρομετανάστευση· σήμερα τρέφουν το τέρας της παράνοιας, του μίσους και της αυτοδικίας. Και όσο κάποιοι ζουν με τον φόβο, το τέρας μάς απειλεί όλους.

Παρασκευή 13 Ιουλίου 2012

Κόβονται επιδόματα ανεργίας από την 1η Ιανουαρίου!


Διάταξη που θα ισχύσει από την 1η Ιανουαρίου, κόβει το επίδομα ανεργίας, ειδικά σε όσους ασχολούνται με εποχιακά και τουριστικά επαγγέλματα.
Η είδηση πέρασε στα ψιλά, ωστόσο σύντομα πολύς κόσμος θα τη βρει μπροστά του.
Μέσα στον καταιγισμό των μέτρων που επιβλήθηκαν με το μνημόνιο μέσα στα τελευταία δύο χρόνια, ψηφίστηκαν και διατάξεις οι οποίες δεν ακούστηκαν πολύ, ωστόσο θα έχουν δυσάρεστες συνέπειες για τους ανέργους.
Μια από αυτές, θα προκαλέσει σοκ. Διότι η εφαρμογή της από την 1η Ιανουαρίου 2013, θα έχει ως αποτέλεσμα να κοπεί το επίδομα ανεργίας σε χιλιάδες ανυποψίαστους ανέργους, ειδικά αυτούς που ασχολούνται με τα εποχικά και τα τουριστικά επαγγέλματα.
Ουσιαστικά, από την 1η Ιανουαρίου 2013, ο ΟΑΕΔ θα διενεργήσει έναν ακόμη έλεγχο προκειμένου να διαπιστώσει ποιοι δικαιούνται επίδομα ανεργίας και ποιοι όχι. Μάλιστα δεν θα αρκείται μόνο στον αριθμό των ενσήμων αλλά με ένα …φλασμπακ, θα γυρίζει πίσω στον χρόνο για μια 4ετία.
Εφόσον ο άνεργος έχει εισπράξει περισσότερα από 450 ημερήσια επιδόματα ανεργίας (αντιστοιχούν σε 18 μηνιαία επιδόματα) μέσα σε αυτά τα τέσσερα χρόνια, τότε θα σταματάει να λαμβάνει την επιδότηση.
Με την πρώτη εφαρμογή του μέτρου, τον προσεχή Ιανουάριο, ο ΟΑΕΔ θα αναζητήσει σε ποιους έχει χορηγήσει επίδομα ανεργίας την περίοδο από τον Ιανουάριο του 2009 μέχρι τον Δεκέμβριο του 2012. Αν εντοπίσει περιπτώσεις ανέργων που έχουν συμπληρώσει τις 450 ημέρες ανεργίας θα σταματάει την επιδότηση. Οι εποχικοί υπάλληλοι, κυρίως, οι εργαζόμενοι στα ξενοδοχεία, είναι πολύ πιθανό να πέσουν σε αυτή την τσιμπίδα καθώς συνηθίζουν να απασχολούνται για έξι μήνες τον χρόνο, και να επιδοτούνται για τους υπόλοιπους.



Αναδημοσίευση: http://www.triklopodia.com/2012/07/1_12.html