Μεγάλη μείωση του πληθυσμού της Ελλάδας

Ο πληθυσμός της Ελλάδας μειώνεται συνεχώς μετά το 2010 και η απογραφή που θα διεξαχθεί σε λίγους μήνες θα το επιβεβαιώσει καθώς πιθανότατα οι μόνιμοι κάτοικοι της χώρας μας στα τέλη του 2021 θα είναι κατά 450.000 - 500.00 λιγότεροι από αυτούς που απεγράφησαν τον Μάιο του 2011 (υπό την προϋπόθεση ότι η κάλυψη του πληθυσμού στις δυο αυτές απογραφές δεν θα διαφοροποιείται σημαντικά).

• • •

Σε αναμονή των αποτελεσμάτων της απογραφής, πρόκειται να διενεργηθεί από την Ελληνική Στατιστική Αρχή κατά το χρονικό διάστημα από Οκτώβριο 2021 έως Δεκέμβριο 2021 (Σημ. Garfield: Ο Οκτώβριος βέβαια σύντομα τελειώνει αλλά έτσι λέει ακόμη το site της ΕΛΣΤΑΤ), θα περιορισθούμε στην περίοδο 2011-2020, στη διάρκεια της οποίας η μείωση ανέρχεται σε 400 περίπου χιλιάδες και θα απαντήσουμε στα εξής ερωτήματα:

1. η μείωση αυτή αφορά όλες τις περιοχές;
2. η ένταση των μεταβολών είναι περίπου ή ίδια σε περιφερειακό επίπεδο ή αντιθέτως διαφοροποιείται σημαντικά;
3.  Πως εξελίχθηκαν τα Φυσικά Ισοζύγια (γεννήσεις)- θάνατοι) και πως τα Μεταναστευτικά (είσοδοι - έξοδοι) και ειδικότερα πως αυτά συνέβαλαν στις μεταβολές του πληθυσμού της περίοδού 1/1/2011-1/1/2020; Στα προαναφερθέντα ερωτήματα θα απαντήσουμε αξιοποιώντας τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) για την εννεαετή αυτή περίοδο (εκτιμήσεις για τον πληθυσμό, δεδομένα ληξιαρχείων για τις γεννήσεις και τους θανάτους)

 

Οι μεταβολές του πληθυσμού σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο

Την περίοδο 1/1/2011 -1/1/2020 με βάση τις εκτιμήσεις της ΕΛΣΤΑΤ ο μόνιμος πληθυσμός της χώρας μας μειώθηκε κατά 3,7% (-405.000 άτομα). Οι τάσεις όμως σε περιφερειακό επίπεδο είναι μεικτές (Χάρτης 1). Η πλειοψηφία των Νομών (39/51) είχε απώλειες και μια μειοψηφία μόνον (12/51) είχε κάποια κέρδη. Αν δε εξετάσουμε την ίδια περίοδο τα ποσοστά μεταβολής και όχι τα απόλυτα μεγέθη (Χάρτης 2) θα διαπιστώσουμε ότι τέσσερεις μόνον νομοί είχαν μια σημαντική αύξηση του πληθυσμού τους (>+6%, Δωδεκάνησα, Χίος, Λέσβος, Σάμος) ενώ οκτώ μια πολύ ήπια (<+3%). Στον αντίποδα, ανάμεσα στους 39 νομούς που έχουν απώλειες το 1/5 (8) είχαν σημαντικά αρνητικά ποσοστά μεταβολής (υψηλοτέρα του - 7%). Ο Χάρτης 2 μας επιτρέπει να διαπιστώσουμε ταυτόχρονα ότι οι νομοί με σημαντικά κέρδη είναι όλοι νησιά που «φιλοξενούν» κέντρα υποδοχής προσφύγων, ενώ αυτοί με σημαντικές απώλειες βρίσκονται όλοι στην ηπειρωτική ορεινή Ελλάδα.

 

Τα φυσικά και τα μεταναστευτικά ισοζύγια σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο και η συμβολή τους στις μεταβολές του πληθυσμού.

Όπως προαναφέραμε το ισοζύγιο γεννήσεων - θανάτων σε εθνικό επίπεδο είναι αρνητικό την τελευταία εννεαετή περίοδο εγγίζοντας τις 223 χιλ. Ελάχιστοι Νομοί διαφοροποιούνται, έχοντας περισσότερες γεννήσεις από θανάτους (Χάρτης 3): τα Δωδεκάνησα, οι Κυκλάδες, η Ξάνθη, τα Χανιά, το Ηράκλειο και το Ρέθυμνο, το θετικό φυσικό ισοζύγιο των οποίων συσσωρευτικά δεν υπερβαίνει τα 12.000 άτομα. Από τους έξι αυτούς Νομούς με θετικά Φυσικά Ισοζύγια (Φ.Ι +), μόνον τέσσερεις (Δωδεκάνησα, Ρέθυμνο, Χανιά και Ηράκλειο) είχαν αύξηση του πληθυσμού τους, ενώ στις Κυκλάδες και την Ξανθή ο πληθυσμός μειώθηκε ελαφρώς εξ αιτίας των αρνητικών μεταναστευτικών τους ισοζυγίων (περισσότεροι έξοδοι από εισόδους). Τα υψηλοτέρα αρνητικά Φ.Ι σε απόλυτες τιμές καταγράφονται στην Αττική (σχεδόν -40 χιλ.), στο Νομό Σερρών (σχεδόν -15 χιλ.) και στους Νομούς, Φθιώτιδας, Μεσσηνίας, Αιτωλοακαρνανίας, Καρδίτσας, Ηλείας, Τρικάλων, Ευβοίας, Καβάλας, Έβρου, Πέλλας και Μαγνησίας (-8 έως - 6 χιλ.) συμβάλλοντας, αν και σε διαφοροποιημένο βαθμό, στην μείωση του πληθυσμού τους.

Η μη ταύτιση, των εχόντων θετική μεταβολή πληθυσμού Νομών με αυτούς που έχουν θετικά φυσικά ισοζύγια (χαρακτηριστικό παράδειγμα η Χίος που με 1.100 περισσοτέρους θανάτους από γεννήσεις είχε αύξηση του πληθυσμού κατά 6.000 χιλιάδες), όπως και το γεγονός ότι ενώ 6 στους 51 νομούς είχαν θετικά Φ.Ι, οι διπλάσιοι (12) είχαν αύξηση του πληθυσμού τους αποδεικνύει ότι ένα τμήμα μόνον των καταγραφόντων μεταβολών -θετικών ή αρνητικών- του πληθυσμού στην εξεταζόμενη περίοδο οφείλεται στην φυσική κίνηση.

Τα μεταναστευτικά ισοζύγια (είσοδοι-έξοδοι) υπεισέρχονται και παίζουν συχνά καθοριστικό ρόλο. Τα ισοζύγια αυτά σε εθνικό επίπεδο δίδουν μεν σχεδόν 185.000 περισσότερες εξόδους από εισόδους (είναι δηλαδή αρνητικά), αλλά στην πλειοψηφία των Νομών (32/51) είναι θετικά. Είναι προφανές ότι όπου τόσο το Φ.Ι όσο και το Μ.Ι είναι αρνητικά, προστιθέμενα, οδηγούν σε ακόμη μεγαλύτερες μειώσεις του πληθυσμού. Αντιθέτως, όταν τα Μ.Ι είναι θετικά α) είτε υπερτερούν των αρνητικών Φ.Ι και οδηγούν σε αύξηση του πληθυσμού, είτε ιι) υπολείπονται των ΦΙ και στην περίπτωση αυτή οι μειώσεις είναι μικρότερες.

Ο τελευταίος χάρτης (Χάρτης 4) δίδει μια συνθετική εικόνα ταξινομώντας τους νομούς με βάση τρία κριτήρια: την μεταβολή του πληθυσμού, τα Φυσικά τους (Φ.Ι) και τα Μεταναστευτικά τους Ισοζύγια (Μ.Ι). Διαπιστώνουμε ότι το 1/3 των Νομών (17, όλοι στην ηπειρωτική χώρα με εξαίρεση το Λασίθι) έχουν ταυτόχρονα αρνητικά Μ.Ι και Φ.Ι (και προφανώς και απώλειες στον πληθυσμό τους). Στον αντίποδα, 4 μόνον Νομοί (τρείς στην Κρήτη + Δωδεκάνησα) έχουν θετικά Μ.Ι και Φ.Ι (και προφανώς αύξηση του πληθυσμού τους). Οι υπόλοιποι 30 νομοί εντάσσονται σε κάποια από τις άλλες τρεις ενδιάμεσες ομάδες. Η πρώτη συμπεριλαμβάνει δυο μόνον νομούς, την Ξάνθη και τις Κυκλάδες, που αν και έχουν περισσότερες γεννήσεις από θανάτους (Φ.Ι +) χάνουν πληθυσμό καθώς οι έξοδοι είναι περισσότερες από τις εισόδους (Μ.Ι -). Στην δεύτερη ομάδα εντάσσονται 20 νομοί - όλοι στην ηπειρωτική Ελλάδα-, όπου αν και τα μεταναστευτικά τους ισοζυγία είναι θετικά, δεν επαρκούν να καλύψουν τις απώλειες των αρνητικών Φυσικών τους Ισοζυγίων, με αποτέλεσμα και έχουν μείωση του πληθυσμού τους. Τέλος, η τελευταία ομάδα, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς στους 8 Νομούς που την αποτελούν (Βοιωτίας, Θεσπρωτίας, Λέσβου, Πιερίας, Σάμου, Φωκίδος, Χαλκιδικής και Χίου) τα ισοζύγιο είσοδοι -έξοδοι είναι θετικό σε τέτοιο βαθμό (Μ.Ι ++) που υπερκαλύπτουν τις απώλειες που προκαλεί τα αρνητικά Φ.Ι (περισσότεροι θάνατοι από γεννήσεις), με αποτέλεσμα να έχουν και αυτοί, όπως οι τρεις νομοί της Κρήτης και τα Δωδεκάνησα, αύξηση του πληθυσμού τους.

Από την πρότερη ανάλυση προκύπτει ότι κάτω από τους μέσους εθνικούς όρους κρύβονται σημαντικές διαφοροποιήσεις καθώς οι όποιες μεταβολές του πληθυσμού ανάμεσα στο 2011 και το 2021 σε χαμηλότερα διοικητικά επίπεδα (Νομοί) αφενός μεν διαφοροποιούνται αυτών της χώρας, αφετέρου δε απορρέουν συχνά από το διαφοροποιημένο «παίγνιο» των δυο ισοζυγίων (Φ.Ι & Μ.Ι) που τις προσδιορίζουν. Η «ελκυστικότητα» των Νομών όπως αποτυπώνεται στα Μεταναστευτικά τους Ισοζύγια διαφοροποιείται σημαντικά, όπως διαφοροποιείται εξ ίσου σημαντικά και το αποτέλεσμα της ζυγαριάς γεννήσεις- θάνατοι. Η ζυγαριά αυτή (Φ.Ι.) επηρεάζεται κυρίως από την κατανομή του πληθυσμού κάθε νομού ανά ηλικία (δηλ. το ποσοστό των 65 ετών και άνω - βλ. γήρανση - και το ποσοστό των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας), καθώς οι διαφορές ανάμεσα στους νομούς τόσο της θνησιμότητας (μέσος όρος ζωής) όσο και της γονιμότητάς (μέσος αριθμός παιδιών/ γυναίκα) είναι πολύ μικρές συγκρινόμενες με αυτές των πρώτων μεταπολεμικών δεκαετιών.

 

 

Αναδημοσίευση:  Από το PDF στο naftemporiki.gr

Πηγή: statistics.gr

Συνήθειες που μας κάνουν να νιώθουμε συνέχεια κουρασμένοι

Μερικές φορές όλοι αναρωτιόμαστε: «Τι φταίει και νιώθω συνέχεια κουρασμένος;». Τι έχει πάει δηλαδή τόσο στραβά και αισθανόμαστε πως σερνόμαστε, ότι το μυαλό δεν λειτουργεί και ότι το σώμα σου έχει εγκαταλείψει;

Συχνά, ο λόγος που στραγγίζουμε από ενέργεια και διάθεση είμαστε οι ίδιοι. Συγκεκριμένα, κάποιες λάθος στην καθημερινότητά, επιβαρύνουν σωματικά και ψυχολογικά, χωρίς να το συνειδητοποιήσουμε. Αποτέλεσμα να είσαι διαρκώς κουρασμένος.

• • •

Η έλλειψη ύπνου, η κακή διατροφή και το άγχος σίγουρα συμβάλλουν με τον τρόπο τους στη δημιουργία όλης αυτής της δυσάρεστης κατάστασης, ωστόσο δεν είναι οι μοναδικοί παράγοντες που προκαλούν το αβάσταχτο αίσθημα της κούρασης.

Υπάρχουν μερικές ακόμα αιτίες, όχι τόσο προφανείς αν και συνηθισμένες, που εντείνουν το πρόβλημα και σε κάνουν να σκέφτεσαι διαρκώς πότε θα επιστρέψεις στο κρεβάτι.

 

Δουλεύεις μες στην ακαταστασία

Είτε εργάζεται κανείς από το γραφείο, είτε από το σπίτι, ο χώρος εργασίας σου πρέπει να είναι τακτοποιημένος. Να υπάρχει τάξη έξω για να υπάρχει και τάξη μέσα του – ευημερία στο μυαλό του.

Έρευνα του Πανεπιστημίου του Πρίνστον διαπίστωσε ότι ένα χαοτικό γραφείο προκαλεί συχνή απόσπαση της προσοχής και περιορίζει την ικανότητα του εγκεφάλου να επεξεργάζεται πληροφορίες. Αυτό έχεις ως αποτέλεσμα να χρειάζεται περισσότερος χρόνος για την εκτέλεση ακόμη και των πιο απλών εργασιών.

Η λύση είναι να αφιερώνουμε πριν ξεκινήσουμε να δουλεύεουμε 5 λεπτά για να μπουν τα πάντα στη θέση τους, ακόμα καλύτερα το βράδυ, για να τα βρεις όλα όπως πρέπει το επόμενο πρωί.

 

Δεν αναπνέουμε σωστά

Όταν δουλεύεις, αναπνέεις επιφανειακά, παίρνεις δηλαδή σύντομες, μικρές ανάσες, γεμίζοντας  τους πνεύμονες με ελάχιστο αέρα και κατ’ επέκταση, οξυγόνο.

Στα διαλείμματα φρόντισε να εισπνέεις βαθιά και να εκπνέεις δυνατά, γεμίζοντας και αδειάζοντας την κοιλιά σου, έτσι ώστε να βοηθήσεις να οξυγονωθεί ο εγκέφαλος σημαντικά, κάτι που αυξάνει την ενέργεια, βελτιώνει τη διάθεση και ανακουφίζει ακόμα και από μυικούς πόνους σε ώμους και πλάτη.

 

Πίνουμε λίγο νερό

Συχνά συνδέουμε την κατανάλωση νερού με τη φυσική κατάσταση, αλλά αυτός δεν είναι ο μόνος λόγος για τον οποίο πρέπει να πίνεις τουλάχιστον δύο λίτρα νερό την ημέρα.

Διατηρώντας τον οργανισμό καλά ενυδατωμένο αισθανόμαστε λιγότερο κουρασμένοι. Αυτό αποδείχθηκε από μελέτη που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας σε δύο ομάδες εθελοντών: η μία ήταν καλά ενυδατωμένη (2 λίτρα) και η άλλη, μερικώς ενυδατωμένη (1,2 λίτρα). Οι συμμετέχοντες της πρώτης ομάδας έδειξαν ότι είχαν σαφώς καλύτερη διάθεση, χωρίς να υποφέρουν από υπνηλία, ενώ ήταν και πιο παραγωγικοί συγκριτικά με εκείνους της δεύτερης.

 

Διακόπτεις συνεχώς τη ροή εργασίας σου

Υπάρχουν τηλεφωνήματα που πρέπει να απαντηθούν πάση θυσία, αλλά ας είμαστε ειλικρινείς. Τα περισσότερα μπορούν ν' απαντηθούν και όταν ολοκληρωθεί η δουλειά μας.

Παρομοίως και με όλους εκείνους τους περισπασμούς σε Facebook, Instagram και λοιπά μέσα κοινωνικής δικτύωσης που «σκάνε» στο smartphone ή στην οθόνη του υπολογιστή.

Δεν μας βλέπει ο ήλιος

Κι όμως, ο ήλιος είναι βασικός παράγοντας για την καλή υγεία του οργανισμού. Αρκούν έστω και 5 λεπτά ηλιακής έκθεσης για να αυξήσει κανείς τα επίπεδα της τόσο πολύτιμης βιταμίνης D.

Γνωστή και ως η βιταμίνη του ήλιου, η D συμβάλλει στη διατήρηση των υγιών οστών, όπως επίσης και στην καλή λειτουργία του νευρικού συστήματος και συνεπώς της ψυχικής σου υγείας.

 

 

Αναδημοσίευση: oneman.gr

Η μοντέρνα τέχνη ως «όπλο» της CIA

Για δεκαετίες στους καλλιτεχνικούς κύκλους υπήρχε είτε ως φήμη είτε ως αστείο, αλλά πλέον επιβεβαιώθηκε ως γεγονός. Το Central Intelligence Agency (CIA) χρησιμοποίησε την Αμερικάνικη σύγχρονη τέχνη – συμπεριλαμβανομένων των έργων αρκετών καλλιτεχνών, όπως οι Jackson Pollock, Robert Motherwell, Willemde Kooning και Mark Rothko- ως ένα όπλο κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Κατά τον τρόπο που μόνον ένας  αναγεννησιακός πρίγκιπας θα μπορούσε να δράσει- εξαιρουμένου του γεγονότος ότι έδρασε κρυφά- η CIA υιοθέτησε και προώθησε την Αμερικάνικη Αφηρημένη Εξπρεσιονιστική ζωγραφική μέθοδο ανά τον κόσμο για περισσότερα από 20 χρόνια.

• • •

Η σύνδεση φαντάζει μη αληθοφανής. Υπήρξε μια περίοδος, κατά τις δεκαετίες του ‘50 και του ‘60 αντιστοίχως, όπου η μεγάλη πλειοψηφία των Αμερικάνων δυσαναχετούσε ή ακόμη απεχθάνονταν τη μοντέρνα τέχνη- ο Πρόεδρος Truman συμπεριέλαβε την διάσημη άποψη όταν είπε: «Εάν αυτό είναι τέχνη, τότε είμαι ένας Hottentot». Όσον αφορά τους ίδιους τους καλλιτέχνες, πολλοί εξ αυτών υπήρξαν πρώην κομμουνιστές ελάχιστα αποδεκτοί στην Αμερική μιας εποχής όπου βασίλευε ο Μακαρθισμός, και σίγουρα όχι από το είδος των ανθρώπων που θα μπορούσαν πιθανώς σε φυσιολογικές καταστάσεις να λαμβάνουν την υποστήριξη της κυβέρνησης των ΗΠΑ.

Για ποιο λόγο η CIA τους υποστήριξε; Επειδή στον προπαγανδιστικό πόλεμο με τη Σοβιετική Ένωση, αυτό το νέο καλλιτεχνικό κίνημα θα μπορούσε να ιδωθεί ως απόδειξη της δημιουργικότητας, της διανοητικής ελευθερίας, και της πολιτιστικής δύναμης των Ηνωμένων Πολιτειών. Η Ρώσικη τέχνη, διαπλεκόμενη μέσα στον κομμουνιστικό ιδεολογικό ζουρλομανδύα, δεν μπορούσε να αποτελέσει πιθανό ανταγωνιστή.

Η ύπαρξη αυτής της τακτικής, μολονότι φημολογούνταν και αμφισβητούνταν για πολλά χρόνια, τώρα πια έχει επιβεβαιωθεί για πρώτη φορά από πρώην επίσημα στελέχη της CIA. Άγνωστη για τους καλλιτέχνες, η νέα Αμερικάνικη τέχνη προωθήθηκε κρυφά υπό τη σκιά μιας πολιτικής, γνωστής ως «longleash»- συμφωνίες παρόμοιες κατά κάποιον τρόπο με την έμμεση χρηματοδοτική υποστήριξη της CIA από την εφημερίδα Encounter, εκδοθείσα από τον Stephen Spender.

Η απόφαση να συμπεριληφθεί τέχνη και κουλτούρα στο οπλοστάσιο της Αμερικανικής εκδοχής του Ψυχρού Πολέμου ελήφθη μόλις η CIA ιδρύθηκε το 1947. Δυσαρεστημένοι από την ελκυστικότητα που είχε ακόμη κομμουνισμός για πολλούς διανοητές και καλλιτέχνες της Δύσης, η νέα αυτή υπηρεσία συνέστησε μια νέα συνομοταξία, το Propaganda Assets Inventory, το οποίο στο απόγειο του μπορούσε να επηρεάσει περισσότερες από 800 εφημερίδες, περιοδικά και δημόσιους οργανισμούς πληροφόρησης. Χάριν αστεϊσμού ανέφεραν ότι επρόκειτο για ένα Wurlitzer jukebox: Όταν η CIA πατούσε ένα κουμπί, μπορούσε να ακούσει οποιονδήποτε τόνο επιθυμούσε να παίζει ανά τον κόσμο.

Το επόμενο βήμα-κλειδί έφτασε τη δεκαετία του ΄50, όταν το International Organisations Division (IOD) οργανώθηκε υπό τον Tom Braden. Ήταν το γραφείο που επιχορήγησε την εκδοχή κινουμένων σχεδίων του βιβλίου του George Orwell, «Η φάρμα των ζώων», το οποίο αποτέλεσε και χορηγό Αμερικάνων καλλιτεχνών της Τζαζ, ρεσιτάλ όπερας, του προγράμματος της διεθνούς περιοδείας της Boston Symphony Orchestra. Οι πράκτορες της τοποθετήθηκαν στη βιομηχανία ταινιών, στις διαφημίσεις σπιτιών, ακόμη και ως ταξιδιώτες συγγραφείς για τους εορταστικούς οδηγούς Fodor. Και, τώρα γνωρίζουμε, ότι προώθησε το αναρχικό avant-garde κίνημα της Αμερικής, τον Αφηρημένο Εξπρεσιονισμό.

Αρχικά, περισσότερο ανοιχτές προσπάθειες έλαβαν χώρα για να στηρίξουν τη νέα Αμερικάνικη τέχνη. Το 1947 το State Department οργάνωσε και πλήρωσε για μια τύπου περιοδείας διεθνή έκθεση με τίτλο “Advancing American Art”, με σκοπό να αντικρούσουν τις σοβιετικές συστάσεις που ανέφεραν την Αμερική ως μια πολιτιστική έρημο. Ωστόσο, το show προκάλεσε έκτροπα στην πατρίδα, τα οποία προτρέποντας τον Truman να προβεί στην τοποθέτηση- ρήση περί Hottentot και έναν στριφνό πολιτικό του Κογκρέσου να διακηρύξει το εξής: «Είμαι απλώς ένας αδαής Αμερικάνος που πληρώνει φόρους γι’ αυτό το είδος σκουπιδιών». Η περιοδεία έπρεπε να ακυρωθεί.

Η Αμερικάνικη κυβέρνηση πλέον αντιμετώπιζε ένα δίλημμα. Αυτός ο Φιλισταιισμός, συνδυασμένος με τις υστερικές καταγγελίες του Joseph Mac Carthy περί των όσων θεωρούνταν avant-garde ή ανορθόδοξα, υπήρξε βαθύτατα ενοχλητικός. Το γεγονός αυτό υποβάθμισε την ιδέα ότι η Αμερική ήταν μια ραφιναρισμένη, πολιτιστικά πλούσια δημοκρατία. Επίσης απέτρεψε την Αμερικάνικη κυβέρνηση από το να εδραιώσει την «βάρδια»  μιας πολιτιστικής υπεροχής από το Παρίσι στη Νέα Υόρκη από τη δεκαετία του 1930. Για να διαλευκάνει αυτό το δίλημμα, η CIA μπήκε στο παιχνίδι.

Η σύνδεση δεν είναι τόσο παράταιρη όσο πιθανώς μοιάζει. Τον καιρό εκείνο η καινούργια αυτή υπηρεσία, η οποία επανδρώνονταν κυρίως από αποφοίτους εκ των Yaleκαι  Harvand, πολλοί εκ των οποίων τύγχαναν συλλέκτες τέχνης και έγραφαν νουβέλες στον ελεύθερο χρόνο τους, αποτελούσε έναν παράδεισο φιλελευθερισμού όταν τον συνέκρινε κανείς με έναν κόσμο πολιτικό, κυριαρχούμενο από τον Mac Carthy ή με το FBI του J. Edgar Hoover. Εάν κάποιος επίσημος θεσμός βρισκόταν σε θέση να γιορτάσει τη συλλογή των Λενινιστών, των Τροτσκιστών και των «γερών ποτηριών» που επινόησαν το New York School, αυτός ήταν η CIA.

Μέχρι και σήμερα δεν υπάρχουν αυθεντικές αποδείξεις που να υποδηλώνουν ότι έχει δημιουργηθεί μια κάποια σύνδεση, ωστόσο, για πρώτη φορά ένας πρώην αξιωματικός με κύρια ασχολία την επίλυση υποθέσεων, ο Donald Jameson, έλυσε τη σιωπή του. Όντως, ομολογεί, ο οργανισμός αντιμετώπισε τον Αφηρημένο Εξπρεσιονισμό ως μια ευκαιρία, και πράγματι, έδρασε αξιοποιώντας την.

«Αναφορικά με τον Αφηρημένο Εξπρεσιονισμό, θα ήθελα να βρίσκομαι σε θέση να βεβαιώσω ότι η CIA τον επινόησε απλώς για να αντιληφθεί τι συμβαίνει στη Νέα Υόρκη στο κέντρο του SoHo αύριο!» αστεϊστηκε. «Παρά ταύτα, πιστεύω πως αυτό που πραγματικά κάναμε ήταν να αναγνωρίσουμε τη διαφορά. Ήταν παραδεδεγμένο το γεγονός ότι ο Αφηρημένος Εξπρεσιον- ισμός συνιστούσε εκείνο το είδος τέχνης, το οποίο έκανε τον Σοσιαλιστικό Ρεαλισμό να φαντάζει ακόμη πιο στυλιζαρισμένο και περισσότερο άκαμπτο και καταπιεσμένο από όσο ήταν. Και εκείνη η σχέση έγινε αντικείμενο εκμετάλλευσης σε μερικές από τις εκθέσεις.

«Κατά μια έννοια η ικανότητα κατανόησης υποβοηθήθηκε, καθώς η Μόσχα εκείνη την εποχή υπήρξε ιδιαίτερα βλοσυρή στις καταγγελίες σε οποιοδήποτε είδος αντί- κομφορμισμού, το οποίο δεν πληρούσε τα δικά της άκαμπτα πρότυπα. Κι έτσι θα μπορούσε κανείς επαρκώς και με ορθότητα να κρίνει ότι το κάθε τι που καθιστούσαν αντικείμενο κριτικής με τόσο σθένος και αυθαίρετη σκληρότητα άξιζε κάποια υποστήριξη με τον ένα ή τον άλλο τρόπο».

Ακολουθώντας το υπόκωφο ενδιαφέρον στο Αμερικάνικο αριστερόστροφο avant-garde, η CIA έπρεπε να βεβαιωθεί ότι το πατρονάρισμα της θα ήταν αδύνατον να ανακαλυφθεί. «Υποθέσεις τέτοιου τύπου θα μπορούσαν μονάχα να περατωθούν με δύο ή τρεις μετατοπίσεις», εξήγησε ο κ. Jameson, «οπότε δεν θα μπορούσε να υπάρξει καμία διευκρινιστική ερώτηση αναφορικά προς τον Jackson Pollock, για παράδειγμα, ή κάποια που θα μπορούσε να συσχετίζει αυτούς τους ανθρώπους με τη CIA. Και δεν θα μπορούσε κάποιος ούτε να πλησιάσει πιο κοντά, διότι οι περισσότεροι από αυτούς ήταν άνθρωποι, οι οποίοι αντιλαμβάνονταν τους εαυτούς τους ως ιδεολογικά προσανατολισμένους επαρκώς και τόσο το καλύτερο προς τη Μόσχα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, από ότι πιθανότατα προς την Ουάσινγκτον».

Και αυτό ήταν το επονομαζόμενο “longleash”. Πυρήνας της καμπάνιας της CIA έγινε το “Congress for Cultural Freedom”, ένα συνονθύλευμα  διανοούμενων, συγγραφέων, ιστορικών, ποιητών και καλλιτεχνών που εδραιώθηκε με τη χρηματοδοτική ευχέρεια της CIA κατά τη δεκαετία του ’50 και λειτουργούσε χάρη σε έναν πράκτορα της CIA. Επρόκειτο για το κεντρικό κομβικό σημείο απ’ όπου η κουλτούρα θα μπορούσε να προστατευθεί ενάντια στις επιθέσεις της Μόσχας και των «συνταξιδιωτών» της στη Δύση. Σχετικά με τη δομή της, αποτελούνταν από γραφεία που εδράζονταν σε 35 διαφορετικές χώρες και δημοσίευε περισσότερα από δύο ντουζίνες περιοδικά, συμπεριλαμβανομένου και του Encounter.

Το Congress for Cultural Freedom επίσης αποτέλεσε για τη CIA το ιδανικό μέτωπο για να προωθήσει το κεκαλυμμένο της ενδιαφέρον επί του Αφηρημένου Εξπρεσιονισμού. Θα ήταν ο επίσημος χορηγός των περιοδευουσών εκθέσεων. Τα περιοδικά της θα παρείχαν χρήσιμες πλατφόρμες για όσους κριτικούς διέκειντο ευνοϊκά απέναντι στη νέα Αμερικάνικη ζωγραφική. Και κανείς, συμπεριλαμβανομένων των καλλιτεχνών, δεν θα μπορούσε να είναι συνετότερος.

Αυτός ο οργανισμός έφερε κοντά αρκετές εκθέσεις Αφηρημένου Εξπρεσιονισμού κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ΄50. Μια από τις πιο σημαντικές, με την τιτλοποίηση “Τhe New American Painting”, επισκέφθηκε κάθε μεγάλη Ευρωπαϊκή πρωτεύουσα το 1958-59. Λοιπά σημαίνοντα shows και τα «Modern Art in the United States” (1955) και “Masterpieces of the Twentieth Century” (1952).

Επειδή ο Αφηρημένος Εξπρεσιονισμός ήταν ακριβός αναφορικά με την μετακίνηση του και την εκθεσιακή διαδικασία, εκατομμυριούχοι και μουσεία εκλήθησαν στο παιχνίδι. Ανάμεσα τους διέπρεψε ο Nelson Rockfeller, η μητέρα του οποίου υπήρξε συν-ιδρύτρια του Museum of ModernArt της Νέας Υόρκης. Ως πρόεδρος του «Μουσείου της μαμάς», όπως το αποκαλούσε, ο Rockfeller υπήρξε ένας από τους βασικότερους χρηματοδότες του Αφηρημένου Εξπρεσιονισμού (τον οποίο αποκαλούσε «ελεύθερη ζωγραφική των επιχειρήσεων»). Το μουσείο του συνθηκολόγησε με το Congress of Cultural Freedom, ούτως ώστε να οργανώσει και, γενικότερα, να επιμεληθεί τα περισσότερα από τα πιο σημαντικά shows τέχνης.

 Το μουσείο, επιπροσθέτως, συνδέθηκε με τη CIA χάρη σε αρκετούς ακόμη συνδετικούς κρίκους. Ο William Paley, ο πρόεδρος του CBS broadcasting και ένας από τους ιδρυτό - πατέρες της CIA, πήραν τη θέση τους ανάμεσα στα μέλη της επιτροπής περί του Διεθνούς Προγράμματος του μουσείου. Ο John Hay Whitney, ο οποίος υπηρέτησε τον προκάτοχο του οργανισμού εν καιρώ πολέμου, το OSS, υπήρξε ο πρόεδρος του. Και ο Tom Braden, ο πρώτος αρχηγός της IOD της CIA, διετέλεσε ανώτατος γραμματέας του μουσείου το 1949.

Τώρα, στη δεκαετία του ’80, ο κ. Braden διέμενε στο Woodbridge της Virginia, σε ένα σπίτι φορτωμένο από αφηρημένα εξπρεσιονιστικά έργα και υπό την προστασία θεόρατων τύπων, καταγόμενων από την Αλσατία. Ο ίδιος εξήγησε τη σκοπιμότητα της IOD.

«Επεδίωξε να ενοποιήσει όλους όσους διατελούσαν συγγραφείς, μουσικοί , καλλιτέχνες εν γένει, έτσι ώστε να υποδείξει ότι η Δύση και οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν αφιερωθεί στην ελευθερία της έκφρασης και των διανοητικών επιτευγμάτων, χωρίς κανένα αυστηρό εμπόδιο ως προς το τι θα έπρεπε κανείς να γράφει, και τι θα ήταν συνετό να λέει, και ως προς το τι θα έπρεπε να κάνει και να ζωγραφίζει, γεγονός το οποίο υπήρξε ως απτή πραγματικότητα στη Σοβιετική Ένωση. Νομίζω ότι επρόκειτο για την πιο σημαντική συνομοταξία, στην οποία κατέληξε ο οργανισμός και πιστεύω ότι έπαιξε έναν τεράστιο ρόλο κατά τον Ψυχρό Πόλεμο».

Ο ίδιος επιβεβαίωσε ότι η συνομοταξία του είχε δράσει μυστικά εξαιτίας της δημόσιας εχθρότητας έναντι του avant-garde: «Ήταν πολύ δύσκολο για το Κογκρέσο να προχωρήσει αναφορικά με κάποια πράγματα που ήθελε να κάνει- όπως το να στείλει τέχνη εκτός συνόρων, το να στείλει συμφωνίες στο εξωτερικό, το να εκδώσει περιοδικά εκτός συνόρων. Αυτός αποτελεί έναν εκ των λόγων, για τους οποίους έπρεπε να κινηθούμε κεκαλυμμένα. Έπρεπε να είναι μυστικό. Έχοντας ως στόχο την ενθάρρυνση του ανοίγματος, έπρεπε να κινούμαστε με μυστικότητα».

Εάν αυτό σήμαινε το να παριστάνει κανείς τον πάπα απέναντι στον Michelangelo αυτής της εποχής, μάλιστα, τόσο το καλύτερο: «Χρειάζεται έναν πάπα, είτε κάποιον με μια αξιόλογη ποσότητα χρήματος για να αναγνωρίσει και να υποστηρίξει την τέχνη», είπε ο κ. Braden. «Και μετά από πολλούς αιώνες ο άνθρωπος λέει, «Ω, κοίτα, η Καπέλα Σιστίνα, η καλλίτερη δημιουργία πάνω στη γη!» Πρόκειται για ένα πρόβλημα, το οποίο αντιμετωπίζει ο πολιτισμός από τότε που ο πρώτος καλλιτέχνης έτυχε υποστήριξης από  τον πρώτο εκατομμυριούχο ή πάπα που πράγματι του την παρείχε. Εν τούτοις, εάν δεν υπήρχαν πολλαπλές μορφές εκατομμυριούχων ή παπών, δεν θα είχαμε την το αγαθό της τέχνης».

Θα μπορούσε ο Αφηρημένος Εξπρεσιονισμός να αποτελέσει το πρωτεύον καλλιτεχνικό κίνημα των μεταπολεμικών χρόνων χωρίς αυτό το πατρονάρισμα; Η απάντηση είναι πιθανότατα πως ναι. Αντιστοίχως, θα ήταν λανθασμένο να υποθέσουμε ότι, παρατηρώντας κανείς έναν αφηρημένα εξπρεσιονιστικό πίνακα, αυτομάτως γίνεται θύμα εξαπάτησης από τη CIA.

Ωστόσο, ας παρατηρήσουμε σε ποιο σημείο κατέληξε αυτή η μορφή τέχνης: Στα μαρμάρινα halls τραπεζών, στα αεροδρόμια, στις ευμεγέθεις αίθουσες της πόλης, σε αίθουσες συνεδριάσεων, σε εξαίρετου κύρους αίθουσες τέχνης. Για τους πρωταγωνιστές του Ψυχρού Πολέμου που τους προώθησαν, αυτοί οι πίνακες υπήρξαν ως logo, ως μια επιγραφή της κουλτούρας τους, καθώς και του συστήματος, το οποίο ήθελαν να επιδείξουν οπουδήποτε μπορούσε να εκτιμηθεί σωστά. Επέτυχαν.

Η πλήρης ιστορία της CIA και της σύγχρονης τέχνης αναφέρεται στο “Hidden Hands”στο Channel 4 την επόμενη Κυριακή στις 8μ.μ. Το πρώτο πρόγραμμα σχετικά με τις σειρές, προβάλλεται σήμερα το βράδυ. Ο Frances Stonor Saunders γράφει ένα βιβλίο αναφορικά με τον πολιτιστικό Ψυχρό Πόλεμο.

 

Η μυστική επιχείρηση

Το 1958, η περιοδεύουσα έκθεση “The New American Painting”, η οποία συμπεριελάμβανε έργα των Pollock, de Kooning, Motherwell και άλλων, διετίθετο προς θέαση στο Παρίσι. H Τate Gallery με προθυμία θα τη δεχόταν στο επόμενο στάδιο, όμως δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να την προσεγγίσει . Προς το τέλος της ημέρας, ένας Αμερικάνος εκατομμυριούχος και λάτρης της τέχνης, ο Julius Fleischmann, «εισέβαλε» με τα μετρητά κι έτσι το show μεταφέρθηκε στο Λονδίνο.

Τα λεφτά που παρείχε ο Fleischmann, μολαταύτα, δεν ανήκαν σε εκείνον, αλλά στη CIA. Προήλθαν από μια δομή με την ονομασία Farfield Foundation, της οποίας ο Fleischmann κατείχε την προεδρεία, όμως, απέχοντας αρκετά από το να αποτελεί το φιλάνθρωπο χέρι ενός εκατομμυριούχου, το ίδρυμα αυτό συνιστούσε έναν μυστικό αγωγό για τα χρηματικά αποθέματα της CIA.

Λοιπόν, κατ’ άγνωστο τρόπο για το Tate, το κοινό ή τους καλλιτέχνες, η έκθεση μεταφέρθηκε το Λονδίνο στις δαπάνες των Αμερικάνων φορολογούμενων, ούτως ώστε να υπηρετήσει τους υπόκωφα πανούργους σκοπούς της ψυχροπολεμικής προπαγάνδας. Ένας πρώην άνθρωπος της CIA, o Tom Braden, περιέγραψε πως οι τέτοιου είδους αγωγοί, όπως το Farfield Foundation, εγκαθιδρύονται. «Θα μπορούσαμε να πάμε σε κάποιον πασίγνωστο και εύπορο άνθρωπο και να του πούμε, «θέλουμε να εγκαταστήσουμε ένα ίδρυμα». Θα του αναφέραμε τι ακριβώς προσπαθούμε να κάνουμε  και θα δεσμευόμασταν μαζί του σε μια κατάσταση άκρας μυστικοπάθειας, κι εκείνος θα απαντούσε, «Φυσικά, θα το κάνω», και μετά εσύ θα δημοσίευες μια επιστολή με τη επιβεβαιωτική επιγραφή και το όνομα του θα βρισκόταν σε αυτή και, κάπως έτσι, θα δημιουργούνταν ένα ίδρυμα. Πράγματι, επρόκειτο για μια καλαίσθητη και απλή επινόηση.

Ο Julius Fleischmann τοποθετήθηκε εύστοχα σε έναν τέτοιο ρόλο. Εισήλθε στην επιτροπή για το International Programme του μουσείου Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκη- όπως συνέβη κα με πολλές ακόμη ισχυρές φιγούρες, στενά συνδεδεμένες με τη CIA.

Επιμέλεια μετάφρασης: Πασχαλίνα Γαρίδου για το exostispress.gr

 

 

Αναδημοσίευση: exostispress.gr 

Πηγές: independent.co.uk

Η διαμάχη των Μαυριμιχαλαίων με τον Καποδίστρια που οδήγησε στη δολοφονία του

Το ημερολόγιο γράφει Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου του 1831 και ο πρώτος κυβερνήτης της Ελληνικής Πολιτείας, Ιωάννης Καποδίστριας ετοιμάζεται να πάει στην εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα για την πρωινή λειτουργία, συνοδευόμενος από την ασφάλειά του.

• • •

Ο 31χρονος Γεώργιος Κοζώνης, που έχει χάσει το χέρι του στον Εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα, ανήκει σε αυτήν όπως και ο ο οπλίτης Δημήτριος Λεωνίδης, που είχε προστεθεί πρόσφατα.

Ξεκινούν με τα πόδια για τον ναό του Αγίου Σπυρίδωνα και όσο πλησιάζουν, τόσο πιο κοντά βρίσκεται στο θάνατο ο Ιωάννης Καποδίστριας, που σε λίγη ώρα θα κείτεται νεκρός.

 

Συναντούν τους δολοφόνους

Στην διαδρομή προς τον ναό συναντιούνται τυχαία με τον Κωνσταντίνο Μαυρομιχάλη όπως και με τον ανιψιό του Γιώργη, που έχουν αποφασίσει να κόψουν το νήμα της ζωής του κυβερνήτη, καθώς αφενός ήταν εκείνος που κατέπνιξε η στάση που οργάνωναν στη Μάνη κατά της επίσημης ελληνικής κυβέρνησης και αφετέρου είχε στείλει στην φυλακή τον γενάρχη της οικογένειας, Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη.

Η διαμάχη Μαυρομιχαλαίων, που αποτελούσαν φεουδάρχες της Μάνης με ισχυρή δύναμη, με τον Ιωάννη Καποδίστρια ήταν γνωστή σε ολόκληρο το Ναύπλιο.

Κοινό μυστικό αποτελούσε μάλιστα, το γεγονός ότι πίσω από τους Μαυρομιχαλαίους κρύβονταν δύο εκ των τριών «προστάτιδων δυνάμεων», η Αγγλία και η Γαλλία εν αντιθέσει με την Ρωσία, που στήριζε τον κυβερνήτη.

 

Πως ξεκινά η κόντρα

Η διαμάχη ξεκινά από το έτος του 1830 όταν ο Ιωάννης Καποδίστριας (φωτο) επιχειρεί να αφαιρέσει τα προνόμια από τους δασμούς και τη φορολογία που απολάμβαναν πολλοί Μανιάτες, από την περίοδο της Τουρκοκρατίας.

Τον Απρίλιο του ίδιου έτους οι Μαυρομιχαλαίοι συγκροτούν παράτυπη Προσωρινή (Διοικητική) Επιτροπή και τρέπουν σε φυγή του κυβερνητικούς υπαλλήλους που έχουν μεταβεί στην Μάνη για την συλλογή φόρων ενώ στο μεταξύ αρπάζουν τις προσόδους του τοπικού τελωνείου.

Τον Δεκέμβριο ξεσπούν ταραχές στο Λιμένι, οπότε και διώχνεται βιαίως ο έκτακτος Επίτροπος (νομάρχης) Κάτω Μεσσηνίας, Ιάκωβος Κορνήλιος και οι στασιαστές σχεδιάζουν πια να ανατρέψουν τον Ιωάννη Καποδίστρια.

Ο κυβερνήτης μην έχοντας άλλη επιλογή, συγκρούεται ανοιχτά με τους Μανιάτες. Στις 23 Ιανουαρίου 1831 συλλαμβάνει τον γενάρχη τους, τον 66χρονο Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη και ρίχνεται σε ένα κελί στο Ιτς – Καλέ (Ακροναυπλία) και ακόμα και οι παρακλήσεις της 90χρονης μητέρας του φυλακισμένου για απελευθέρωση πέφτουν στο κενό.

 

Ο Πετρόμπεης περιφέρεται σιδηροδέσμιος

Τελικά οι προσπάθειες των Μαυρομιχαλαίων δεν πέφτουν όλες στο κενό και το ραντεβού για να συζητήσουν τα δύο μέτωπα για την αποκλιμάκωση της έντασης κλείστηκε για τις 26 Σεπτεμβρίου στην οικία του κυβερνήτη.

Η συνάντηση όμως αυτή έμελλε να μην πραγματοποιηθεί ποτέ.

Αυτό καθώς ο πολύπειρος πολιτικός είδε ένα βρετανικό δημοσίευμα το ίδιο πρωί, που κατέκρινε την πολιτική του και οργισμένος δεν δέχθηκε να τον συναντήσει.

Ο γενάρχης ένιωσε βαθιά ταπεινωμένος, καθώς θεώρησε ότι τον διαπομπεύουν, κυκλοφορώντας τον στα σοκάκια του Ναυπλίου σιδηροδέσμιος και αυτό δεν μπορούσε να το αφήσει να περάσει έτσι. Ζήτησε λοιπόν από τους φύλακες να περάσουν μπροστά την οικία του και εκείνοι δεν του χάλασαν χατίρι.

Φτάνοντας έξω από το σπίτι του φωνάζει τρέμοντας από οργή: «Γεια σας μωρέ ‘σεις παιδιά». Ο γιος και ο αδελφός του αναγνωρίζοντας την φωνή πετιούνται έξω και τον ρωτούν «Τι κάνεις» για να τους απαντήσει «Να, τα βλέπετε».

Με την φράση αυτή το μήνυμα είχε σταλεί και το σχέδιο της δολοφονίας ήταν στα σπάργανα.

 

Μπορούσαν να τον σκοτώσουν νωρίτερα

Οι δολοφόνοι του θα μπορούσαν να σκοτώσουν νωρίτερα τον Ιωάννη Καποδίστρια και συγκεκριμένα την στιγμή που τον πρωτοσυνάντησαν τυχαία στο δρόμο.

Άξιο απορίας παραμένει ακόμα και σήμερα η αιτία γιατί οι δολοφόνοι επέλεξαν να σκοτώσουν τον κυβερνήτη στο κατώφλι του ναού του Αγίου Σπυρίδωνα, μιας και το σημείο ήταν γεμάτο κόσμο και άρα αυτόπτες μάρτυρες.

Όπως και να έχει, στήνουν καρτέρι στην είσοδο, ο Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης στέκεται δεξιά της πόρτας και ο νεαρός Γιωργής λίγο πιο μέσα.

 

Ο ζητιάνος – κλειδί στην υπόθεση

Σύμφωνα με την πληθώρα των καταθέσεων, που ακολούθησαν της δολοφονίας του Ιωάννης Καποδίστρια, προκύπτει ότι εκείνη την στιγμή βρισκόντουσαν στο σημείο τα δύο άτομα που είχαν επιφορτιστεί με την επιτήρηση των Μαυρομιχαλαίων για λογαριασμό της πολιτείας (ώστε να μην προχωρήσουν σε κάποια έκνομη πράξη αλλά και να προστατευθούν από κάποια επίθεση), ένας λοχαγός με το επώνυμο Κουτσιαφόπουλος που εκείνη την ώρα πήγαινε σπίτι του, ένας άγνωστος νέος και ένα ζητιάνος, πράγμα ασυνήθιστο για την ώρα εκείνη.

Ερωτηματικό που ακόμα και σήμερα δεν έχει απαντηθεί είναι γιατί δεν κλήθηκε ποτέ στο δικαστήριο ο ζητιάνος, αν και ήταν αυτόπτης μάρτυρας της δολοφονίας.

 

Το τέλος του Καποδίστρια

Φτάνοντας στην εκκλησία ο κυβερνήτης είδε τους Μαυρομιχαλαίους και ταράχτηκε, δεν πίστεψε όμως ότι δεν προέβαιναν σε μια τέτοια ενέργεια.

Σε όσους τον συμβούλευαν να προσέχει, απαντούσε ότι «εάν οι Μαυρομιχαλαίοι θέλουν να με δολοφονήσουν ας με δολοφονήσουν. Τόσο το χειρότερον δι’ αυτούς. Θα έλθη κάποτε η μέρα κατά την οποίαν οι Έλληνες θα εννοήσουν την σημασίαν της θυσίας μου».

Ο κυβερνήτης βγάζει το καπέλο του και τότε ο Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης τον αρπάζει από το αριστερό χέρι και τον πυροβολεί στην βάση του κρανίου. Ταυτόχρονα ο νεαρός Γιώργης τον μαχαιρώνει στα δεξιά της βουβωνικής χώρας.

Ο Καραγιάννης, που είχε «αλλάξει στρατόπεδο» αντί να πέσει κάτω πάνω τους, πυροβολεί τον κυβερνήτη αλλά αστοχεί. Η σφαίρα του βρίσκεται ακόμη και σήμερα σφηνωμένη στην δεξιά πλευρά της εισόδου του ναού, οπού μπορεί να την δει κάθε επισκέπτης.

 

Λιντσάρισμα μέχρι θανάτου

Ο Ιωάννης Καποδίστριας σωριάζεται νεκρός, δίχως να προλάβει να πει λέξη ενώ ο μονόχειρας σωματοφύλακάς του τον αφήνει να πέσει μαλακά στο έδαφος και κυνηγά τους φονιάδες του.

Πυροβολεί τον Κωνσταντίνο Μαυρομιχάλη και τον βόλι τον βρίσκει στην πλάτη ξυστά. Την «χαριστική» βολή ρίχνει ο στρατηγός Φωτομάρας ενώ ακολουθεί το οργισμένο πλήθος που τον χτυπά με μανία σε όλο του το σώμα.

Λίγα λεπτά αργότερα αφήνει την τελευταία του πνοή, το πλήθος όμως εξακολουθεί οργισμένο να τον χτυπά και τον σέρνει μέχρι την πλατεία του Πλάτανουκαι κατόπιν τον ρίχνει από τα ψηλά τείχη του φρουρίου στη θάλασσα.

 

 

Αναδημοσίευση: in.gr

Ο κλέψας του κλέψαντος

Γιατί δεν έχει το δικαίωμα το ΠΑΣΟΚ (ΚΙΝΑΛ όπως λέγεται σήμερα) να κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ και τον κ, Τσίπρα για κλοπή σημάτων και συνθημάτων αναλύει σε άρθρο του με τον ίδιο τίτλο στην «Εφημερίδα των Συντακτών» ο Τάσσος Παππάς τη Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου

• • •

Εξαλλοι είναι στο ΚΙΝ.ΑΛΛ. επειδή, όπως λένε, ο Τσίπρας κλέβει τα συνθήματα του ΠΑΣΟΚ, τα σύμβολά του, αντιγράφει τον ιδρυτή του Κινήματος και γενικώς προσπαθεί να ψαρέψει σε νερά που δεν του ανήκουν. Θα μπορούσε κάποιος να πει «κοίτα ποιος μιλάει». Πάντως το ΠΑΣΟΚ «δεν δικαιούται διά να ομιλεί», για να θυμηθούμε μια φράση του Μένιου Κουτσόγιωργα που αφορούσε τη Δεξιά, γιατί έχει πλούσια παράδοση στις κλοπές αυτού του είδους. Συστηματικά από τη στιγμή της εμφάνισής του στο πολιτικό σκηνικό δανειζόταν συνθήματα, στόχους και σύμβολα από την ιστορική Αριστερά. Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι το σύνθημα «Η Ελλάδα ανήκει στους Ελληνες» το λανσάρισε ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Δεν ισχύει αυτό. Αντιγράφω από τον «Ριζοσπάστη» (14-1-1996): «Υπάρχει στους πολλούς η εντύπωση ότι το σύνθημα “η Ελλάδα ανήκει στους Ελληνες” -που έγινε σλόγκαν για το ΠΑΣΟΚ, τον πρώτο καιρό- είναι δημιούργημα του Ανδρέα Παπανδρέου. Το μνημόνευσε και ο Μίκης Θεοδωράκης τελευταία στην τηλεοπτική του συνέντευξη στον ΣΚΑΪ. Η μεγάλη επιτυχία του Ανδρέα -είπε- ήταν το σύνθημα “η Ελλάδα ανήκει στους Ελληνες”!.. Λάθος. Απατηλή η εντύπωση! Ετσι όπως μας κατάντησαν οι κυβερνώντες με το δικομματισμό τους, εντολοδόχοι όχι του λαού αλλά της Ουάσιγκτον και των Βρυξελλών, μόνο στους Ελληνες δεν ανήκει η Ελλάδα.

»Οσο για το σύνθημα, ούτε αυτό ανήκει στον Ανδρέα. “Η Ελλάδα ανήκει στους Ελληνες” ήταν σύνθημα του ΚΚΕ. Για πρώτη φορά ρίχτηκε όταν διεξαγόταν η Μάχη της Αθήνας ενάντια στην ένοπλη επέμβαση των Εγγλέζων το Δεκέμβρη του ‘44. Αναφέρεται στην Απόφαση του Π.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ με ημερομηνία 17 Δεκέμβρη 1944. Δημοσιεύτηκε στο “Ριζοσπάστη” στις 19-12-1944. Αναδημοσιεύτηκε στην ΚΟΜΕΠ το Φλεβάρη 1945… Βέβαια, θα πει κανείς ότι “κομίζουμε γλαύκα εις Αθήνας”! Αφού είναι πασίγνωστη η “κλοπή” όλων των συνθημάτων και των αιτημάτων της Αριστεράς από το ΠΑΣΟΚ».

Ας δούμε και την περίφημη λέξη «Αλλαγή» που κι αυτή συνδέθηκε με το ΠΑΣΟΚ - τώρα τη χρησιμοποιεί και ο Αλέξης Τσίπρας. Και στην περίπτωση αυτή έχουμε αντιγραφή - η επιεικής εκδοχή της κλοπής. Η Κατερίνα Λαμπρινού στο βιβλίο της «ΕΔΑ 1956-1967 πολιτική και ιδεολογία», Εκδόσεις Πόλις, αναφέρει: «Το ακρώνυμο ΕΔΑ σήμαινε “Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά” και μια εναλλακτική εκδοχή του υπήρξε η “Εθνική Δημοκρατική Αλλαγή”, όπως τιτλοφορείται η προγραμματική διακήρυξη του κόμματος… Στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του 1956 η “Αλλαγή” επιβεβαιώνεται ως κεντρικός άξονας της κομματικής πολιτικής για τα επόμενα χρόνια… Εμφανίζεται ως η συμπύκνωση ενός “κοινού” ή “πανεθνικού” πόθου από την Αριστερά ώς την “πατριωτική” Δεξιά» (σελ. 105-106).

Το ΚΚΕ έχει πέσει πολλές φορές θύμα διάρρηξης των κειμηλίων του και των πολιτικών του. Μία φορά δράστης ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο οποίος μάλλον αγνοούσε ότι ο τίτλος που έδωσε στο κόμμα του το 1974 (Νέα Δημοκρατία) ήταν όρος-στόχος του ΚΚΕ που είχε αναλυθεί έναν χρόνο νωρίτερα, το 1973, στο 9ο συνέδριο του κόμματος το οποίο διεξήχθη στην Ανατολική Γερμανία. Εγραψε ο «Ριζοσπάστης» σ’ ένα αφιέρωμά του στις 3-11-2018: «Η “Νέα Δημοκρατία”, με τον προσδιορισμό “δημοκρατικό πολιτικό καθεστώς”, εντάχτηκε στο Πρόγραμμα του ΚΚΕ ως ένα αρχικό σημείο του πρώτου σταδίου της “ενιαίας επαναστατικής διαδικασίας”, ενώ θεωρούνταν ότι πίσω από αυτό θα σήμαινε επιστροφή στο καθεστώς της αστικής δημοκρατίας προχουντικού τύπου. Το 9ο Συνέδριο υποστήριζε ότι, προκειμένου να συγκεντρωθούν περισσότερες δυνάμεις, δεν έπρεπε να προβληθεί ως άμεση επιδίωξη το πρόγραμμα της δημοκρατικής αντιιμπεριαλιστικής επανάστασης, καθώς στόχος ήταν να προσελκυστούν άλλες δυνάμεις της μη μονοπωλιακής αστικής τάξης, που μπορούσαν να δεχτούν τη “Νέα Δημοκρατία”, όχι, όμως, και βαθιούς μετασχηματισμούς». Οπότε στην πολιτική ισχύει ο κανόνας ο «κλέψας του κλέψαντος» - στην αρχαιοελληνική εκδοχή του, «αλωπεκίζειν προς ετέρα αλώπεκα».

Η Ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ μέσω Αύξησης Μετοχικού Κεφαλαίου

Η είδηση που κυριαρχεί σήμερα (24/9)  είναι πως προχωράει σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου (ΑΜΚ) ύψους 750 εκατ. ευρώ η ΔΕΗ, με απόφαση που έλαβε πριν λίγο το διοικητικό συμβούλιο της Επιχείρησης.  Σε σχετική ανακοίνωση αναφέρεται πως προτείνεται η ΑΜΚ να γίνει με αποκλεισμό του δικαιώματος προτίμησης, εντούτοις προτείνεται να δύναται να ισχύει ένας μηχανισμός κατά προτεραιότητα κατανομής για τη διάθεση των νέων μετοχών στους υφιστάμενους μετόχους της εταιρείας που θα συμμετάσχουν στη Συνδυασμένη Προσφορά.

Αν γνωρίσουμε το ποιοι είναι οι μέτοχοι (πίνακας) που έχουν δικαιώματα προτίμησης, οι οποίοι αποκλείονται, θα δούμε πως πρόκειται για ένα ξεπούλημα της ΔΕΗ σε ιδιώτες.

Κατόπιν αυτών αποκτούν μεγάλη σημασία τα όσα είπε κατά τη διάρκεια παρουσίασης των επιδόσεων της Mytilineos το α’ 6μηνο του έτους, στην οποία παρέστη αυτοπροσώπως, ο κ. Μυτιληναίος (φωτο πάνω) που είναι κύριο μέτοχος της Protergia

Ας δούμε τι ανέφερε χαρακτηριστικά, μιλώντας σε αναλυτές

• • •

Ο κ. Μυτιληναίος περιέγραψε ως εξής την κατάσταση που διαμορφώνεται εν μέσω των ανατιμήσεων στην αγορά ενέργειας: «The perfect storm. Είμαστε στο έλεος του χειμώνα. Αν είναι βαρύς, θα υπάρξουν τεράστια προβλήματα. Δεν θέλω να σκέφτομαι το ενδεχόμενο μιας κακοκαιρίας τύπου Μήδειας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο».

 

Η ΔΕΗ και οι απλήρωτοι λογαριασμοί

Ο επιχειρηματίας χαρακτήρισε μεγάλο κίνδυνο σε αυτήν τη φάση τους απλήρωτους λογαριασμούς, «ένα θέμα για το οποίο δεν μιλά κανείς». Όπως «είπε, είναι άλλο να πεις σε μια οικογένεια να πληρώνει -για παράδειγμα- 1.000 ευρώ τον χρόνο και άλλο 1.800 ευρώ», σε μια εποχή κατά την οποία δεν πρέπει να χάσεις χρήματα για να μην κινδυνεύσεις. Αναφερόμενος στην πρακτική των τιμολογίων με καθορισμένη τιμή – fixed price – σημείωσε πως δεν είναι ακόμη στην κουλτούρα του καταναλωτή: «Όταν ο καταναλωτής θα πληρώνει λιγότερα από αυτό που πρέπει, θα είναι όλα καλά. Όταν οι τιμές δεν θα είναι συμφέρουσες βάσει του τιμολογίου του, θα σπάει το συμβόλαιο και οι εταιρείες θα πρέπει να αντισταθμίζουν τις απώλειες, αν δεν έχουν ήδη προνοήσει γι’ αυτό. Εμείς εργαζόμαστε προς αυτήν την κατεύθυνση και είναι στον σχεδιασμό μας να προσφέρουμε τέτοιου είδους τιμολόγια».

Ως προς το ενδεχόμενο αύξησης στο κόστος του ηλεκτρικού ρεύματος, συνομιλώντας με τους αναλυτές, παρατήρησε ότι δεν πήραν επί της ουσίας θέση από το βήμα της ΔΕΘ ούτε ο πρωθυπουργός, ούτε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, καθώς είναι ένα θέμα που «καίει». Ερωτηθείς αν θα πρέπει να υπάρξει μείωση στον φόρο κατανάλωσης στην περίπτωση που αυξηθούν οι τιμές του ρεύματος, ο επιχειρηματίας απάντησε πως αυτό είναι πολιτικό και δημοσιονομικό ζήτημα, σημειώνοντας πάντως πως αν αυξηθεί το ρεύμα θα προστεθούν ακόμη περισσότερα νοικοκυριά στα κοινωνικά τιμολόγια και με αυτόν τον τρόπο θα λείψουν χρήματα.

«Πλέον, η ΔΕΗ δεν έχει τον κοινωνικό ρόλο που είχε πριν, καθώς η τωρινή διοίκηση τη λειτουργεί περισσότερο με τη λογική της επιχείρησης, με την προσοχή της στραμμένη στους μετόχους της και στα αποτελέσματά της, και λιγότερο ως μια εταιρεία κοινής ωφέλειας», σχολίασε ο κ. Μυτιληναίος, ο οποίος επιπλέον χαρακτήρισε αγώνα επιβίωσης τη λιανική πώληση στην ηλεκτρική ενέργεια: Το περιθώριο κέρδους είναι μικρό και απλώς προστίθεται στα κέρδη από άλλες δραστηριότητες.

«Θέλω να πω το εξής. Είναι πρόωρη η κατάργηση των λιγνιτικών μονάδων. Οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες της ηλεκτροδότησης πόσο μάλλον για να συμβάλουν στη δημιουργία αποθεμάτων ασφαλείας. Αυτό φάνηκε και με τις πρόσφατες πυρκαγιές, με τις ΑΠΕ να συνεισφέρουν μόλις το 5% του ηλεκτρικού ρεύματος», τόνισε μεταξύ άλλων ο κ. Μυτιληναίος, εκφράζοντας την εκτίμηση ότι οι φιλόδοξοι στόχοι για την κατάργηση των λιγνιτικών μονάδων καθιστούν ακόμη πιο σημαντικό τον ρόλο του φυσικού αερίου στο ενεργειακό μείγμα.

 

Η κρίση στο φυσικό αέριο

Αναφερόμενος ευρύτερα στους παράγοντες που έχουν ωθήσει στα ύψη την τιμή του φυσικού αερίου, υπογράμμισε ότι το καλοκαίρι δεν φύσηξε καθόλου, με αποτέλεσμα να μην υπάρξει η δυνατότητα αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας. Όπως είπε, προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες, χρησιμοποιήθηκε περισσότερο φυσικό αέριο, αφού υπήρξε zero storage, με την τεχνολογία αποθήκευσης ενέργειας να έχει ακόμη δρόμο να διανύσει. «Ως εκ τούτου, πράσινη μετάβαση χωρίς αέριο δεν μπορεί να υπάρξει».

 «Επί του παρόντος η τιμή τα μεγαβατώρας έχει φτάσει στα 72 ευρώ και πριν τον Μάρτιο δεν αναμένεται να υποχωρήσει. Τον Απρίλιο αναμένεται να υποχωρήσει στα 38 ευρώ και στα 32 ευρώ τον Μάρτιο (κάποτε με την τιμή στα 15 ευρώ θεωρούσαμε ότι ήταν πολύ υψηλή)». Για το 2023 και το 2024 αναμένει περαιτέρω υποχώρηση στα 26 ευρώ η μεγαβατώρα και στα 20 ευρώ αντίστοιχα.

Ο κ. Μυτιληναίος χαρακτήρισε χρόνιο πρόβλημα τις αδειοδοτήσεις των ΑΠΕ, μια διαδικασία κατά την οποία παρατηρούνται μεγάλες καθυστερήσεις σε όλο τον κόσμο, ακόμη και σε αγορές όπως της Αυστραλίας, που είναι μια ώριμη αγορά. Όπως είπε, η εξάρτηση της Κεντρικής Ευρώπης και ειδικότερα της Γερμανίας από τη Ρωσία είναι άλλος ένας λόγος για τον οποίο ασκούνται πιέσεις στην αγορά φυσικού αερίου, την ώρα που ο αγωγός Nordstream 2 έχει μπει στο στόχαστρο των ΗΠΑ, από τη στιγμή που ο Ντόναλντ Τραμπ αποφάσισε να πάρει θέση στην αγορά ενέργειας. Σύμφωνα με τον κ. Μυτιληναίο, για την Ευρώπη, ο Nordstream 2 είναι ιδιαίτερα κρίσιμος, διότι έτσι εξασφαλίζεται ότι σε περιόδους υψηλής ζήτησης όπως η παρούσα δεν χρειάζεται να καταφύγει στις εισαγωγές LNG μέσω πλοίων, μια διαδικασία που είναι χρονοβόρα.

Το θέμα του αγωγού Nordstream 2 είναι γεωπολιτικό και δεν προβλέπεται να βρεθεί άμεσα μια λύση, καθώς στη Γερμανία έχουν την Κυριακή τις εκλογές, από τις οποίες δύσκολα θα προκύψει ξεκάθαρος νικητής, παρατήρησε ο κ. Μυτιληναίος, προσθέτοντας: «Το ερώτημα είναι με ποιον πρωθυπουργό θα μπει σε διαπραγματεύσεις η Γερμανία με τη Ρωσία, γιατί όπως και να το κάνουμε το Βερολίνο ηγείται σε αυτές τις συνομιλίες».

 

 

Αναδημοσίευση: energypress.gr

Πηγές: capital.gr

Έρχεται πείνα; • Επισιτιστική κρίση βλέπει το Bloomberg

Την στιγμή που στην Ελλάδα τα νοικοκυριά τρέμουν τις επερχόμενες αυξήσεις στο ρεύμα αλλά και στα ράφια των σούπερ μάρκετ, αλλά και την ίδια στιγμή που τα “καμπανάκια” για ενεργειακή κρίση και επιπλοκές στο ζήτημα της θέρμανσης πολλαπλασιάζονται έρχεται το γνωστό οικονομικό πρακτορείο Bloomberg να «προφητέψει» τα ακόμη χειρότερα για τον πλανήτη!

• • •

To Bloomberg υπολογίζει πως με τα τωρινά δεδομένα έρχεται σοβαρή επιστιστική κρίση

Σημειώνει δε πως βασικός λόγος για αυτήν είναι το κόστος των λιπασμάτων αλλά και μια σειρά άλλων παραγόντων που θα κάνουν τα τρόφιμα ακόμη πιο ακριβά το επόμενο έτος.

Ακραίες καταιγίδες, κλείσιμο εργοστασίων, κυβερνητικοί κανόνες χτύπησαν αμέσως την παγκόσμια αγορά λέει το πρακτορείο. Το καλαμπόκι θα μπορούσε να είναι ένα από τα προϊόντα με τις περισσότερες επιπτώσεις στις ΗΠΑ, εκτιμάει.

Σύμφωνα με το Bloomberg, «το κόστος των τροφίμων είναι το υψηλότερο τα τελευταία 50 χρόνια. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την αδυναμία εύρεσης εργατών στον κλάδο παραγωγής – διανομής τροφίμων, δεν αφήνει κανένα περιθώριο αισιοδοξίας».

 

Τι σημαίνει η αύξηση στο κόστος των λιπασμάτων

Ειδικοί αναφέρουν πως δύσκολα ο απλώς καταναλωτής θα σκεφτεί το λίπασμα και το κόστος του, εκτός ίσως όταν κατοικούν σε αγροτική περιοχή. Αλλά με τις τιμές για ορισμένα συνθετικά θρεπτικά συστατικά να έχουν φτάσει στα υψηλότερα επίπεδα από την οικονομική κρίση, αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ασθενέστερες συγκομιδές και μεγαλύτερους λογαριασμούς τροφίμων το επόμενο έτος, ακριβώς όταν οι παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού αρχίζουν να ανακάμπτουν από την πανδημία.

Οι ειδικοί λένε πως πρόκειται για μια τέλεια “καταιγίδα γεγονότων” - από τις ακραίες καιρικές συνθήκες και το κλείσιμο των εργοστασίων έως τις νέες κυβερνητικές κυρώσεις – που χτύπησαν την αγορά χημικών λιπασμάτων φέτος, χτυπώντας τους αγρότες που ήδη υποχωρούν υπό την πίεση του αυξανόμενου κόστους για την παραγωγή τροφίμων. Για παράδειγμα οι τιμές για την ουρία, ένα δημοφιλές λίπασμα με βάση το άζωτο, εκτοξεύθηκαν νωρίτερα φέτος

Η Ουρία είναι οργανική ένωση με χημικό τύπο CO(NH₂)₂. Το μόριο της έχει δύο αμινομάδες οι οποίες συνδέονται με μια καρβονυλική λειτουργική ομάδα. Η ουρία διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στο μεταβολισμό των αζωτούχων ενώσεων των οργανισμών και είναι η κύρια αζωτούχος ουσία στα ούρα των θηλαστικών.

 

Κι εμείς πετάμε τρόφιμα

Την ίδια στιγμή σύμφωνα με στοιχεία από την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Τραπεζών Τροφίμων

το 20 % των τροφίμων που παράγονται στην Ένωση χάνεται ή σπαταλάται, ενώ κάθε δεύτερη ημέρα περίπου 33 εκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα για ένα ποιοτικό γεύμα.

 

Παγκόσμια ανησυχία για τα σιτηρά

Την ίδια στιγμή δυναμική ανόδου επιδεικνύει το σκληρό σιτάρι, παγκοσμίως φέρνοντας στην επιφάνεια ένα ξεχασμένο ζήτημα αυτό του επισιτισμού του πλανήτη, το οποίο σε συνδυασμό με την ελάττωση του ύδατος στον ποταμό Ευφράτη κά, δημιουργεί συνθήκες πιθανών πολέμων για το ψωμί και το νερό .

Η ξηρασία και η κλιματική αλλαγή έχει συρρικνώσει δραματικά τις αποδόσεις σιταριού όχι μόνο στον Καναδά, (με αποτέλεσμα αυτή πλέον να εκτιμάται ως η φτωχότερη των τελευταίων 14 ετών), αλλά και σε Ρωσία, Ουκρανία κά., οι οποίες θεωρούνται χώρες ηγέτιδες στον τομέα αυτό.

Ρωσικές πηγές εκτιμούν ότι το 2021 μπορεί ήδη να χαρακτηριστεί καταστροφικό έτος για τη Ρωσία.

Το 2019, έγινε συγκομιδή με ρεκόρ 121 εκατομμυρίων τόνων σιτηρών, εκ των οποίων 74,2 εκατομμύρια τόνοι προήλθαν από σιτάρι.

Σύμφωνα με τη Rosstat, το 2020, συγκεντρώθηκαν 133,465 εκατομμύρια τόνοι σιτηρών στη Ρωσία.

Το 2021, ενώ αναμένονταν συγκομιδή  84,6 εκατομμυρίων τόνων, οι αριθμοί είναι διαφορετικοί, και εκτιμάται ότι θα συγκεντρωθεί μικρότερη ποσότητα.

Η Ρωσική Ένωση Σιτηρών αλλά και εμπειρογνώμονες από πολλές βιομηχανικές εταιρείες υπολογίζουν τον πραγματικό όγκο σε 75 έως 75,5 εκατομμύρια τόνους σίτου για την χώρα.

Η αιτία της αποτυχίας των καλλιεργειών ήταν οι καιρικές ανωμαλίες του 2021, κρύος χειμώνας και στη συνέχεια ξηρασία, ακολουθούμενη από καταρρακτώδεις βροχές και πλημμύρες στο νότο της Ρωσίας.

«Αλίμονο, τίποτα πολύ δεν μπορεί να γίνει για τις κακές καιρικές συνθήκες. Ωστόσο, η κλιματική αλλαγή δεν αφορά μόνο εμάς, οπότε γιατί οι τιμές των σιτηρών αυξήθηκαν τόσο σημαντικά ;» διερωτάται ο Ρώσος ειδικός Sergey Marzhetsky.

Ο ειδικός θεωρεί ότι το οικονομικό κόστος της καλλιέργειας σιταριού όχι μόνο των Ρώσων αγροτών, αλλά παγκοσμίως, έχει αυξηθεί αισθητά. Τα λιπάσματα έχουν εκτιναχθεί, καθώς και τα εισαγόμενα γεωργικά μηχανήματα, εξαρτήματα, αλλά και τα προϊόντα χημικής επεξεργασίας κ.λπ.

Η ανάγκη αγοράς όλων αυτών των “εργαλείων” από το εξωτερικό με ξένο νόμισμα εγείρει το ερώτημα της ανάγκης για έγκαιρη υποκατάσταση των εισαγωγών.

Οι Ρώσοι ειδικοί της κοινότητας εμπειρογνωμόνων μιλούν για τον λεγόμενο εξαγωγικό δασμό. Στις αρχές του 2021, οι ρωσικές αρχές εισήγαγαν αυτό το μέτρο, προκειμένου να περιορίσουν την εξαγωγή σιτηρών στο εξωτερικό.

Σύμφωνα με το σχέδιο Πούτιν, ο δασμός αυτός είχε στόχο να σταματήσει η ροή του ρωσικού σιταριού στην παγκόσμια αγορά, έτσι ώστε ο πληθυσμός της χώρας να μην μείνει χωρίς ψωμί.

Ο δασμός αυξάνεται σταδιακά και αναμένεται να αυξηθεί στα 70 δολάρια ανά τόνο μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου.

Εμπορικές εκτιμήσεις όμως αναγκάζουν τους Ρώσους αγρότες να  πουλήσουν τα σιτηρά τους στο εξωτερικό για να βρουν χρήματα να καλύψουν την χασούρα του κόστους καλλιέργειας.

Οι μόνες που κερδίζουν πραγματικά από όλο αυτό αλισβερίσι είναι οι πολυεθνικές που ελέγχουν ολόκληρη την αλυσίδα καλλιέργειας.

«Για τις άλλες χώρες, τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Τα προβλήματα με τις κακές καιρικές συνθήκες τους επηρέασαν επίσης, αλλά αυτό δεν εμπόδισε, για παράδειγμα, την Ουκρανία να κάνει  ρεκόρ συγκομιδής για τον εαυτό της, το μέγεθος του οποίου ανήλθε σε 31,6 εκατομμύρια τόνους.

Το Κίεβο ή το Βουκουρέστι, για παράδειγμα, δεν έχει προβλήματα με τις δυτικές κυρώσεις, γεγονός που θα αυξήσει το μέγεθος του οικονομικού τους κόστους.

Το Κίεβο δεν ενδιαφέρεται καθόλου για το καθημερινό ψωμί για τον πληθυσμό του, ενώ δεν υπάρχουν προστατευτικοί δασμοί εκεί που θα περιόριζαν την εξαγωγή σιτηρών από τη χώρα.

Όλα αυτά επιτρέπουν στην Ουκρανία ή τη Ρουμανία να προσφέρουν στους αγοραστές τροφίμων πιο άνετες τιμές από αυτές που μπορούν να αντέξουν οι εγχώριοι αγρότες.

Για παράδειγμα, η Αίγυπτος, ο μακροχρόνιος τακτικός πελάτης μας, αγόρασε 60 χιλιάδες τόνους ρωσικού σιταριού έναντι 240 χιλιάδων τόνων ουκρανικού σίτου στον τελευταίο διαγωνισμό.

Δεν είναι καλή αυτή η τάση, αλλά η κατάσταση είναι τέτοια που πρέπει να κάνουμε κάποιου είδους επιλογή. Είτε τα συμφέροντα του δικού μας πληθυσμού πρώτα και μετά να πωλούμε  το πλεόνασμα, είτε η Ρωσία μετατρέπεται σε έναν τυπικό παραγωγό σιτηρών για ξένους αγοραστές.

Δηλαδή, να ταΐζουμε τους ξένους, και εμείς οι ίδιοι να τρώμε ό, τι απομένει. Σε αυτό το πλαίσιο, είναι ευχάριστο το γεγονός ότι οι αρχές της χώρας μας δίνουν προτεραιότητα στα συμφέροντα των Ρώσων.

Όσον αφορά τα προβλήματα με τα εισαγόμενα υλικά και τα γεωργικά μηχανήματα, είναι επιλύσιμα. Με τον καιρό, ναι, τίποτα δεν μπορεί να γίνει γι 'αυτό, αλλά αυτό δεν είναι μόνο το πρόβλημά μας», δηλώνει ο Sergey Marzhetsky.

Η παρατεταμένη ξηρασία και οι υπερβολικά υψηλές θερμοκρασίες, φαίνονται  ήδη στη διεθνή αγορά. Η παραγωγή των ΗΠΑ είναι φέτος μικρότερη, εντείνοντας την πίεση.

Στην Ε.Ε. η παραγωγή σιτηρών ήταν φέτος λίγο καλύτερη, στα 138,6 εκατ. μετρικούς τόνους αντί 125,9 εκατ. πέρυσι, όμως θα μπορούσε να είναι καλύτερη αν οι παρατεταμένες βροχοπτώσεις σε Γαλλία και Γερμανία δεν επηρέαζαν την εγχώρια σοδιά.

Η άνοδος των τιμών στις διεθνείς αγορές θα φτάσει μέχρι τον καταναλωτή και το λιανεμπόριο και θα διατηρηθεί επίσης για αρκετό καιρό, έως ότου έχουμε τις πρώτες σοδιές από τις χώρες του νοτίου ημισφαιρίου στις αρχές του 2022, μήπως και εκτονωθεί η κρίση.

Νομίζουμε εδώ ότι κάθε χώρα οφείλει να θυμηθεί την βιβλική  ιστορία με το όνειρο του Φαραώ και την εξήγηση του, για 7 χρόνια ευημερίας και 7 χρόνια λιμού. Η αποθήκευση σιτηρών είναι κάτι που οφείλει να εξετάσει κάθε κυβέρνηση, ειδικά τώρα που οι κλιματικές συνθήκες έχουν αλλάξει δραματικά, και ενδέχεται να μεταβληθούν ακόμα πιο πολύ το επόμενο διάστημα.  

 

 

Αναδημοσίευση: pentapostagma.gr

Evergrande η νέα Lehman Brothers; Τρομάζει τις αγορές η χρεoκοπία κινεζικού κολοσσού

Με μια νέα Lehman Brothers είναι αντιμέτωπη η παγκόσμια οικονομία, καθώς εκφράζονται ισχυροί φόβοι ότι κινεζικός κατασκευαστικός κολοσσός Evergrande είναι έτοιμος να βαρέσει κανόνι.

• • •

Ανησυχία σχετικά με πιθανές δυσάρεστες επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία έχουν προκαλέσει οι εξελίξεις στον γιγαντιαίο κινεζικό όμιλο ακινήτων Evergrande – με πολλούς να κάνουν λόγο για ένα σενάριο τύπου Lehman Brothers, η κατάρρευση της οποίας είχε προκαλέσει την κρίση του 2008 στις ΗΠΑ.

Ο όμιλος ανακοίνωσε ότι κατέληξε σε συμφωνία με κάποιους από τους ομολογιούχους του για να αποφευχθεί το ενδεχόμενο να κηρύξει στάση πληρωμών. Σε ανακοίνωσή της προς το χρηματιστήριο της Σεντζέν (νότια Κίνα), η διεύθυνση του ομίλου, ο οποίος κινδυνεύει με κατάρρευση καθώς τα χρέη του φθάνουν τα 260 δισ. ευρώ, διευκρίνισε πως μια από τις θυγατρικές του, η Hengda Real Estate, διαπραγματεύθηκε σχέδιο για την αποπληρωμή των τόκων μια ομολογίας που έχει διάρκεια μέχρι το 2025.

Σύμφωνα με το Bloomberg, η Evergrande θα αποπληρώσει έτσι 232 εκατ. γιούαν (30,5 εκατ. ευρώ) που όφειλε να καταβάλει μέχρι αύριο Πέμπτη για το ομόλογο αυτό, με επιτόκιο 5,8%, που είχε διατεθεί στην εσωτερική αγορά. Ωστόσο ο γιγαντιαίος όμιλος των ακινήτων απέχει παρασάγγας από το να επιλύσει το πρόβλημα, λαμβανομένου υπόψη του συνολικού ύψους του χρέους του.

Την Πέμπτη είναι η προθεσμία και για άλλες αποπληρωμές και η Evergrande δεν έχει ακόμα ξεκαθαρίσει το πώς λογαριάζει να τιμήσει τις υποχρεώσεις της.

Η ανησυχία περί σεναρίου όπως εκείνο της Lehman Brothers, η κατάρρευση της οποίας είχε προκαλέσει τη χρηματοοικονομική κρίση του 2008 στις ΗΠΑ, προκάλεσε βουτιά στα διεθνή χρηματιστήρια τις τελευταίες ημέρες. Τα βλέμματα είναι πλέον στραμμένα προς την κινεζική κυβέρνηση, που δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμη εάν θα προχωρήσει στη διάσωση του ομίλου.

 

Τι είναι η Evergrande

Ιδρύθηκε το 1996 από τον Χούι Κα Γιαν στην Γκουανγκτσού, είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος όμιλος ακινήτων στην Κίνα, με 110 δισ. δολάρια σε πωλήσεις πέρυσι. Εισήχθη στο χρηματιστήριο του Χονγκ Κονγκ, κάτι που τη βοήθησε να αυξήσει τα περιουσιακά της στοιχεία στα 355 δισ. δολάρια. Η ανάπτυξη των πωλήσεων έχει επιβραδυνθεί τα τελευταία χρόνια, οπότε έχει μπει και σε άλλους χώρους, όπως τα ηλεκτρικά οχήματα, το ποδόσφαιρο, οι ασφάλειες και το εμφιαλωμένο νερό.

 

Πότε άρχισαν οι ανησυχίες

Οι επενδυτές άρχισαν να προβληματίζονται τον περσινό Σεπτέμβριο, μετά τη διαρροή επιστολής που φέρεται να έδειχνε την εταιρεία να ζητά κυβερνητική υποστήριξη. Η Evergrande είπε ότι ήταν πλαστή.

 

Η ανησυχία ωστόσο αυξήθηκε όταν η Evergrande παραδέχτηκε τον Ιούνιο ότι δεν είχε προβεί έγκαιρα σε κάποιες πληρωμές, και τον Ιούλιο ένα κινεζικό δικαστήριο «πάγωσε» κατάθεση της εταιρείας ύψους 20 εκατ. δολαρίων κατόπιν αιτήματος της Guangfa Bank.

Η ταχεία επέκταση της βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό σε δάνεια για να μπορέσει να προβεί σε πολλές αγορές ακινήτων και τις γρήγορες πωλήσεις διαμερισμάτων. Η συνολική της έκθεση (χρέη) ξεπερνά τα 300 δισ. δολάρια. Επίσης, έχει δεχτεί επικρίσεις για την ενασχόλησή της με το αποκαλούμενο σκιώδες τραπεζικό σύστημα (ή σκιώδης τραπεζική), περιλαμβανομένων trusts, προϊόντων wealth management κλπ.

Η κινεζική κεντρική τράπεζα είχε υπογραμμίσει το 2018 ότι κάποιες εταιρείες, μεταξύ των οποίων η Evergrande, μπορεί να αποτελούσαν συστημικό κίνδυνο για το χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας. Η επιστολή που είχε διαρρεύσει πέρυσι έλεγε πως οι εκθέσεις της Evegrande περιελάμβαναν πάνω από 128 τράπεζες και πάνω από 121 μη τραπεζικά ιδρύματα. Η JP Morgan είχε εκτιμήσει ότι η China Minsheng Bank είχε τη μεγαλύτερη έκθεση στην Evergrande.

Καθυστερήσεις πληρωμών θα μπορούσαν να προκαλέσουν «ντόμινο», καθώς πολλά ιδρύματα έχουν έκθεση στην εταιρεία μέσω απευθείας δανείων και έμμεσων συμμετοχών μέσω διαφορετικών οικονομικών εργαλείων.

Παρόλα αυτά, όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του CNBC, αναλυτές και ειδικοί θεωρούν πως η όλη κρίση πιθανότατα θα συγκρατηθεί/ περιοριστεί από την κινεζική κυβέρνηση πριν προκαλέσει ζημιά στο τραπεζικό σύστημα, και δεν θεωρείται πως θα φτάσει στο σημείο να προκαλέσει ευρύτερα, διεθνή προβλήματα. Ωστόσο, ακόμα και αν δεν προκαλέσει την επόμενη οικονομική κρίση, θα μπορούσε να προκαλέσει αστάθεια.

 

 

Αναδημοσίευση: huffingtonpost.gr

Πώς η ακαταστασία επηρεάζει τον εγκέφαλό

Το έχουμε ζήσει όλοι: Μια καρέκλα γεμάτη με ρούχα, ένας νεροχύτης γεμάτος με πιάτα κι ένα σπίτι σαν να έχει πέσει “βόμβα”. Πώς, όμως, η ακαταστασία επηρεάζει τον εγκέφαλο; Οι επιστήμονες απαντούν!

• • •

Η ακαταστασία μερικές φορές είναι αναπόφευκτη. Διαρκώς έχεις κάτι να κάνεις και το σπίτι σου περνά σε δεύτερη μοίρα. Όμως, η ακαταστασία επηρεάζει τον εγκέφαλο ακόμη κι αν εσύ δεν το αντιλαμβάνεσαι.

Φυσικά, μεταξύ άλλων μπορεί να είναι πολύ αγχωτικό να ζεις μέσα στην ακαταστασία.

Εκτός, λοιπόν, από το γεγονός ότι δεν θέλεις να ζεις σε ένα βρώμικο μέρος και να μην βρίσκεις που έχεις αφήσει τα πράγματά σου, υπάρχουν κι άλλοι λόγοι που πρέπει να βάλεις τέλος στο χάος σύμφωνα με τους επιστήμονες!

 

• Υπερφορτώνεσαι με… κίνητρα Όσα είναι στο οπτικό σου πεδίο σου δίνουν πολλά ερεθίσματα για να ξεκινήσεις να ταξινομείς. Και αυτό μπορεί να είναι αρκετά δύσκολο. Η ακαταστασία βομβαρδίζει το μυαλό με υπερβολικά ερεθίσματα,  προκαλώντας τις αισθήσεις μας να εργάζονται υπερωρίες σε ερεθίσματα που δεν είναι απαραίτητα ή σημαντικά.

• Άγχος, άγχος, άγχος Υπάρχει μια σημαντική σύνδεση μεταξύ της ακαταστασίας και των υψηλών επιπέδων κορτιζόλης, δηλαδή της ορμόνης του άγχους και το σώμα σου αντιδρά σε αυτό. Μια έρευνα η οποία πραγματοποιήθηκε το 2010, έδειξε ότι τα ζευγάρια που ζούσαν μέσα στην ακαταστασία είχαν περισσότερο άγχος κατά τη διάρκεια της ημέρας αλλά και της νύχτας.
 Και αυτό επηρεάζει τη διάθεση ανάμεσα στο ζευγάρι.

•  Όταν έχεις πολλά να κάνεις τι να πρωτοκάνεις; Η ακαταστασία μπορεί να οδηγεί τον εγκέφαλό σου σε πολλές, διαφορετικές κατευθύνσεις, ταυτόχρονα. Πρέπει να καθαρίσεις αυτό, να πετάξεις το άλλο ή να διαβάσεις;
 Είσαι πιο αφηρημένος, ο εγκέφαλός σου γεμίζει με πληροφορίες που δεν μπορείς να διαχειριστείς. Και τελικά καταλήγεις να μην κάνεις τίποτα.

•  Η κρίση σου γίνεται λιγότερο αξιόπιστη Μια έρευνα η οποία πραγματοποιήθηκε το 2006 έδειξε πως όταν προσπαθούμε να κρίνουμε και το περιβάλλον γύρω μας είναι χαοτικό, τότε ο εγκέφαλός μας δρα διαφορετικά.
Δεν κάνουμε σωστές σκέψεις, ενώ πολλές φορές έχουμε περισσότερη αυτοπεποίθηση απ’ όση πρέπει. Δεν έχεις σωστή αντίληψη και δεν μπορείς να πάρεις τις σωστές αποφάσεις, καθώς δεν σκέφτεσαι καθαρά.

• Γίνεσαι πιο παρορμητικός Ψωνίζεις ό,τι βρίσκεις στο Internet; Μάλλον οφείλεται στην ακαταστασία που υπάρχει γύρω σου. Μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 2012, έδειξε ότι οι άνθρωποι που ζουν στην ακαταστασία είναι πιο παρορμητικοί, λένε περισσότερα “ναι”στο να αγοράζουν καινούργια πράγματα.
Μήπως έχει έρθει η ώρα να κάνεις μια γενική στο σπίτι σου;;

 

 

Αναδημοσίευση: ipop.gr

Πολυεθνική του λόμπινγκ στην υπηρεσία της κυβέρνησης Μητσοτάκη

Σύμφωνα με αποκαλυπτικό δημοσίευμα του reportersunited.gr πολυεθνική εταιρεία λόμπινγκ, Edelman, θα λάβει σχεδόν ένα εκατομμύριο ευρώ για οκτώ μήνες από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, με έργο την επικοινωνιακή υποστήριξη της κυβέρνησης.

• • •

Όπως διαβάζουμε στο ρεπορτάζ του reportersunited.gr, «η ελληνική κυβέρνηση έχει συνάψει σύμβαση συνεργασίας –με ρήτρα εμπιστευτικότητας– με μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες λόμπινγκ του κόσμου, την πολυεθνική Edelman, με σκοπό την επικοινωνιακή στήριξη της κυβέρνησης Μητσοτάκη, χρηματοδοτούμενη όμως με δημόσια κεφάλαια. Το mail έχει ημερομηνία 23 Ιουνίου, 2021 και απευθύνεται σε ανταποκριτή μεγάλου μέσου με βάση τις Βρυξέλλες. Τον ενημερώνει για την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να στηρίξει την ευρωπαϊκή διακήρυξη για την υποστήριξη των LGBTQ+ δικαιωμάτων στην Ευρώπη. Αποστολέας του δεν ήταν κάποιο στέλεχος του ελληνικού δημοσίου, αλλά υπάλληλος της εταιρείας Edelman, η οποία προσφέρει υπηρεσίες δημοσίων σχέσεων και στρατηγικής επικοινωνίας για λογαριασμό πολυεθνικών εταιρειών αλλά και κυβερνήσεων. Το μέιλ του εκπροσώπου της Edelman, το οποίο βρίσκεται στη διάθεση του Reporters United, καταλήγει: "Παρακαλώ ενημερώστε μας εάν έχετε άλλα ερωτήματα". Η προσέγγιση στον δημοσιογράφο έγινε ύστερα από την κριτική που είχε ασκηθεί στην ελληνική κυβέρνηση για την απουσία της από τη λίστα των χωρών που υπέγραψαν τη διακήρυξη, ως αντίδραση στη νομοθετική πρωτοβουλία της Ουγγαρίας να απαγορεύσει την "προώθηση" της ομοφυλοφιλίας σε ανήλικους».

Σύμφωνα με τα σχετικά έγγραφα που είναι αναρτημένα στη Διαύγεια, ο διαγωνισμός στον οποίο ήταν μοναδική υποψήφια και κέρδισε, "έτρεξε" από τον Δεκέμβριο του 2020 έως τον Ιανουάριο του 2021, από την «Ελληνική Εταιρεία Επενδύσεων & Εξωτερικού Εμπορίου Α.Ε.», γνωστή στο ευρύτερο κοινό ως... Enterprise Greece.

Είναι χαρακτηριστικό πως στην αρχική προκήρυξη του διαγωνισμού διαβάζουμε πως, «ο ανάδοχος καλείται να αναλάβει τη διαμόρφωση στρατηγικής και την παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών προς την Ελληνική Κυβέρνηση για την ανάπτυξη και διαχείριση σχέσεων με Διεθνή Μέσα, με απώτερο στόχο τη θετική προβολή της Ελλάδας καθώς και τη διασφάλιση της εικόνας της χώρας σε σημαντικά κέντρα αποφάσεων στην Ευρώπη, με έμφαση στις ακόλουθες χώρες: Βέλγιο (Βρυξέλλες), Γαλλία, Γερμανία και Ηνωμένο Βασίλειο».

Στην προκήρυξη αναφερόταν ότι η «συνολική αξία της σύμβασης ανέρχεται στο ποσό των 980.000 ευρώ και η διάρκεια της ορίζεται σε οκτώ μήνες, ενώ οι πόροι θα προέλθουν από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων».

Όμως στην τελική διακήρυξη και αφού η σύμβαση κατοχυρώθηκε στην Edelman, αποκαλύφθηκε πως τελικά σκοπός δεν ήταν η «θετική προβολή της Ελλάδας», αλλά η επικοινωνιακή εικόνα της ελληνικής κυβέρνησης. Συγκεκριμένα, «η προστασία και προβολή της φήμης της κυβέρνησης … με χαρτογράφηση opinion leaders και επαφών στα ΜΜΕ, που θα αποτελέσουν τους βασικούς συνομιλητές της Ελληνικής Κυβέρνησης».

Στη διακήρυξη αναφέρεται επίσης ότι ένα από τα αντικείμενα με τα οποία θα ασχοληθεί η εταιρεία, είναι «η διαρκής ανάλυση sentiment της δημοσιότητας και του αφηγήματος για την χώρα και την Ελληνική Κυβέρνηση, προκειμένου να λαμβάνονται εγκαίρως πρωτοβουλίες επικοινωνιακής βελτίωσης, σε βραχυπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο ορίζοντα».

Σύμφωνα με το reportersunited.gr, η συνεργασία πιθανόν να είχε συμφωνηθεί στα κρυφά από το καλοκαίρι του 2020 (όταν δεν είχε προκηρυχθεί ακόμα ο διαγωνισμός), καθώς η Edelman φέρεται να είχε προσεγγίσει εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης μεγάλο διεθνές αγγλόφωνο ΜΜΕ, για την διαχείριση της εικόνας του Πρωθυπουργού ως προς το μεταναστευτικό και την πανδημία.

Η παραπάνω αποκάλυψη όπως γίνεται εύκολα κατανοητό αποτελεί μείζον πολιτικό θέμα.

Δείτε το αποκαλυπτικό δημοσίευμα του reportersunited.gr

Αναδημοσίευση: 2020mag.gr

Πηγές: reportersunited.gr

Κυριάκο μου, μήπως τελικά η γαλοπούλα είσαι εσύ;

Τις «πολιτικές κινήσεις» του πρωθυπουργού, μετά και την παρουσία του στη ΔΕΘ, σχολίασε την Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου ως απλός Νεοδημοκράτης o πρώην  Σύμβουλος Στρατηγικής των πρώην Πρωθυπουργών και Πρόεδρων της Νέας Δημοκρατίας Νίκος Καραχάλιος στο «Ανοιχτό παράθυρο» σε άρθρο του με τον ίδιο τίτλο.

• • •

Παρακολούθησα με μεγάλη προσοχή τον πρωθυπουργό στην 85η ΔΕΘ, όπως κάνω αδιαλείπτως από το 1996 και μετά. Δεν έχω ξαναδεί λοιπόν τα τελευταία 26 χρόνια τόσο ατομοκεντρική, αλαζονική και αμετροεπή εμφάνιση. Γι’ αυτό και πιστεύω πως θα είναι η 3η και τελευταία του.

Για τα 24 μέτρα των 7 δις ή 400 εκ., σας τα ανέλυσαν ήδη οι οικονομολόγοι. Εγώ θα πω για τα πολιτικά, πόση εντύπωση μου έκανε η ταχύτητα με την οποία πέρασε από την συνεννόηση στην πόλωση. Υιοθέτησε το παλιό δόγμα του «σκληρού ροκ», που κατά πληροφορίες μου του εισηγείται το Αμερικανολαλιώτικο δίδυμο (Stan Greenberg και κυρίου Τάκη). Στομφωδώς τράβηξε μια κατακόκκινη γραμμή με το σύνολο του πολιτικού συστήματος. Αν δεν μας θέλει μια δεν τον θέλουμε δέκα. Δηλώνουμε λοιπόν πως με τον σημερινό Πρόεδρο της ΝΔ μας χωρίζει και εμάς «πολιτικό πολιτισμικό και αξιακό χάσμα». Και όταν λέω «μας», δεν χρησιμοποιώ πληθυντικό μεγαλοπρέπειας (δεν ψωνιστήκαμε ακόμη, όπως την έπαθαν πολλοί νεοKyriakistas), αλλά εννοώ τους απλούς ψηφοφόρους της Παράταξης και σχεδόν όλα τα ανώτερα και μεσαία στελέχη της ΝΔ, που συναντώ περιοδεύοντας σε όλη την Ελλάδα, εδώ και μήνες.

Παρότι κινούμαστε πολιτικά εντός της Παρατάξεως και κομματικά -προς το παρόν- εντός της ΝΔ, εμείς της «ορθόδοξης» και εκείνος (περιέργως εκλεγείς) της «υβριδικής ΝΔ», (γι’ αυτό και τα εισαγωγικά), γίνεται καθημερινά ολοένα και πιο φανερό πως μας χωρίζει χάσμα, που τείνει μετά τον τελευταίο Σημιτοανασχηματισμό να γίνει άβυσσος.

Δεν καταλαβαίνουμε μία σειρά από επιλογές/αποφάσεις/σταθερές τις οποίες μέχρι πρότινος θεωρούσαμε αυτονόητες και αδιαπραγμάτευτες. Γιατί να πάμε  σε εκλογές όταν πήραμε 39,8%  πριν από 27 μήνες και διαθέτουμε 158 βουλευτές;

Ισχύουν ή δεν ισχύουν οι δημοσκοπήσεις που μας φέρνουν να προηγούμαστε από 10 έως 20 μονάδες; Εκτός αν ξέρουν στο Μαξίμου κάτι άλλο και δεν το λένε… εδώ λοιπόν είναι η πολιτική μας διαφορά.

2) Εδώ λοιπόν έγκειται η 2η και ακόμη πιο σημαντική, η αξιακή μας διαφορά.

Γιατί παρακάμψατε και προσβάλατε κύριε Πρωθυπουργέ το θεσμό που λέγεται ΔΕΘ; Επί 85 χρόνια υπάρχει ένα πρωτόκολλο και εσείς το καταργήσατε, απλοποιώντας για πρόσκαιρους επικοινωνιακούς λόγους τη χωροταξία, που δεν είναι «αγκύλωση», είναι ουσία.

Σωστά δώσατε προτεραιότητα στη νέα γενιά! Θα μπορούσατε όμως σε μια -έστω άκρη της πρώτης σειράς- να τοποθετήσετε τους δύο πρώην Πρωθυπουργούς, τον Περιφερειάρχη, το Δήμαρχο και τον Πρόεδρο των τοπικών Εμπορικών και Βιομηχανικών Επιμελητηρίων, τους θεσμικούς εκπροσώπους της Θεσσαλονίκης. Η Έκθεση γίνεται για την Πόλη και τη Μακεδονία. Όχι για τον εκάστοτε κομματικό Πρόεδρο. Γι’ αυτό ακολουθούν οι επικεφαλής όλων των άλλων κοινοβουλευτικών κομμάτων, όχι ως συγκεντρωσιάρχες όπως ο κ. Μητσοτάκης, αλλά ως καλεσμένοι της ΔΕΘ.

 

Άρα, η διαδικασία αντικατοπτρίζει την ουσία. Και εδώ έγκειται η συγκεκριμένη διαφορά μας. Πολιτισμικά σεβόμαστε τους θεσμούς, και πάνω απ΄ όλα τη Δημοκρατία και τη λειτουργία του Πολιτεύματος. Δεν τους παρακάμπτουμε γιατί τους θεωρούμε ξεπερασμένους. Αν είναι δυσλειτουργικοί (που είναι) τους αλλάζουμε, δεν τους σνομπάρουμε. Και σίγουρα δεν τους βάζουμε απέναντι με απειλές (όπως έκανε ο νεόκοπος με τον Γραμματέα του ΚΚΕ, τον πάντα σοβαρό, τον κύριο Δημήτρη Κουτσούμπα, στα σκαλιά της Μητρόπολης Αθηνών. Και βέβαια δεν ασεβούμε με τη στάση του σώματός μας μπροστά  στη σορό του Εθνικού μας Συνθέτη, του Μίκη Θεοδωράκη.

3) Γιατί κόβεις τις γέφυρες με τους άλλους πολιτικούς χώρους (ενώ ο ίδιος λες ότι δεν έχεις «ούτε δεξιόμετρο, ούτε αριστερόμετρο»), επικαλούμενος προσωπικούς λόγους -«τις επιθέσεις στην οικογένειά σου».

Εμένα οι αρχηγοί που υπηρέτησα, ο Μιλτιάδης Έβερτ, ο Κώστας Καραμανλής, ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, ο Αντώνης Σαμαράς, αλλά ακόμη και η ίδια η αδελφή σου, η Ντόρα Μπακογιάννη, με έμαθαν πως η σειρά των προτεραιοτήτων μας είναι αδιαπραγμάτευτη:

Πρώτα βάζουμε το Έθνος.

Μετά ακολουθεί η Πατρίδα.

Ακολουθεί το πολίτευμά μας η Δημοκρατία.

Έπεται η Παράταξη.

Υπηρετούμε την Κυβέρνηση (όταν βρισκόμαστε στην εξουσία).

Αγωνιζόμαστε για το Κόμμα (όχι ως μηχανισμό, αλλά ως ένωση δυνάμεων οργανωμένων πολιτών).

Οι παραπάνω δεν έβαζαν ως προτεραιότητα το «εγώ» και «την οικογένειά τους», γιατί οικογένειά τους ήταν η ΝΔ και «παιδιά τους» όλοι οι Έλληνες.

Εδώ λοιπόν έγκειται και η 3η πολιτική μας διαφορά.

Πέτυχες λοιπόν κύριε Πρωθυπουργέ ένα ανεπανάληπτο 0/3 που λένε και στο τόσο αγαπημένο σου μπάσκετ…

Να αστοχήσεις και αξιακά και πολιτισμικά και πολιτικά. Γι’ αυτό πολύ «φοβάμαι» πως στη θέση της «γαλοπούλας» αντί για τον Τσίπρα που ονειρεύεσαι, θα ζήσεις τον εφιάλτη και θα βρεθείς εσύ!

Εταιρεία ανεμογεννητριών ανάδοχος για τα αντιπλημμυρικά έργα στα καμένα της Εύβοιας

Ιδιώτες χορηγοί αναλαμβάνουν την εκτέλεση των αντιδιαβρωτικών έργων σε καμένες, από τις μεγάλες πυρκαγιές του καλοκαιριού, περιοχές της Βόρειας Εύβοιας.

Μάλιστα ορίστηκε ανάδοχος αποκατάστασης εταιρεία που ασχολείται με αιολικά πάρκα και την εγκατάσταση ανεμογεννητριών! 

• • •

Συγκεκριμένα με απόφαση, το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας όρισε την εταιρεία  «Εren Ελλάς» (Eren Groupe S.A. 4, Rue Willy Goergen L-1636, Luxembourg. No TVA (ΑΦΜ): LU26 011 456) «ανάδοχο Αποκατάστασης με σκοπό την εκτέλεση του έργου Αντιπλημμυρικής προστασίας για τη συγκράτηση του εδάφους, τον περιορισμό της διάβρωσης και της επιφανειακής απορροής στην υδρολογική λεκάνη 23.27.08 "Συγκρότημα υπολεκανών ΝΔ Κλιτύων Κανδηλίου Όρους", περιοχής Λίμνης Εύβοιας, προϋπολογισμού ύψους 992.222,00 ευρώ». Από το site της εταιρίας πήρα την φωτογραφία από το αιολικό πάρκο στον Αχλαδόκαμπο Αργολίδας

Φαίνεται πως το σχέδιο αποκατάστασης είναι η παράδοση των καμένων σε επιχειρηματικούς ομίλους που εμφανίζονται σαν ανάδοχοι και χορηγοί.

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της εταιρείας, η EREN ΕΛΛΑΣ «ιδρύθηκε το 2013 και δραστηριοποιείται στην ανάπτυξη, εγκατάσταση και λειτουργία αιολικών και φωτοβολταϊκών πάρκων στην Ελλάδα. Διαχειρίζεται έναν σημαντικό αριθμό εν λειτουργία έργων, συνολικής εγκατεστημένης ισχύος 156,90 MW».

Η εταιρεία είναι θυγατρική της «Eren Renewable Energy SA», η οποία ανήκει στον όμιλο «Eren Groupe SA». Αναφέρει ακόμα πως «επιδίωξη του Ομίλου είναι η EREN ΕΛΛΑΣ να αναπτυχθεί περαιτέρω σε ολόκληρο το φάσμα των δραστηριοτήτων της, με αύξηση της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος της σε έργα ΑΠΕ».

Όπως αναφέρει η εφημερίδα «Αυγή», από την πράξη ορισμού αναδόχου εγκατάστασης (ΑΔΑ: 6ΡΤΣ4653Π8-6ΦΒ) που αναρτήθηκε χθες στη Διαύγεια του ΥΠΕΝ, χωρίς να αναγράφεται η έκταση της περιοχής, δημιουργείται το ερωτηματικό μήπως η αναδοχή ήταν... μιλημένη προ καιρού.  Η έγκριση της μελέτης «Αντιπλημμυρική προστασία για τη συγκράτηση του εδάφους, τον περιορισμό της διάβρωσης και της επιφανειακής απορροής» έγινε στις 3 Σεπτεμβρίου, την ίδια μέρα που εκδόθηκε η απόφαση του υφυπουργού ΠΕΝ Γ. Αμυρά σε εφαρμογή νόμου που κύρωσε Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου. Απόφαση για τον «Καθορισμό λεπτομερειών και τεχνικών ζητημάτων επί της παραγράφου 3, άρθρου 42 του Ν. 998/1979 - Προϋποθέσεις εφαρμογής, επίβλεψη και έλεγχος διαδικασιών εκτέλεσης έργων από τους αναδόχους αποκατάστασης και αναδάσωσης δημοσίων εκτάσεων δασικού χαρακτήρα» (Β' 4080). Το δε αίτημα αναδοχής κατατέθηκε επτά μέρες αργότερα διά της -αριθμός πρωτοκόλλου εισερχομένου ΥΠΕΝ/ΔΔΕΥ/83972/3110/10.09.2021- εκδήλωσης πρόθεσης ανάληψης χρηματοδότησης και υλοποίησης του ανωτέρω έργου από την εταιρεία Eren Hellas.

Οι εργασίες αποκατάστασης, με ημερομηνία ολοκλήρωσης τη 14η Δεκεμβρίου, περιλαμβάνουν, όπως περιγράφονται στην πράξη ορισμού της Γενικής Διεύθυνσης Δασών και Δασικού Περιβάλλοντος, κορμοδέματα με ειδική κατασκευή και τρόπο για τον περιορισμό της επιφανειακής διάβρωσης και απορροής, σανιδότοιχους στις θέσεις που δεν υπάρχει υλικό ξυλώδους κεφαλαίου, κλαδοπλέγματα και ξυλοφράγματα σε μικρές χαραδρώσεις και ρέματα για την αποτροπή της αξονικής διάβρωσης και τη συγκράτηση φερτών υλικών.

 

Σύννεφο οι απευθείας αναθέσεις

Με πρόσχημα την κατεπείγουσα ανάγκη, «οφειλόμενη σε απρόβλεπτα γεγονότα», γενικεύονται οι απευθείας αναθέσεις και εκτός δασικών συνεταιρισμών, καθώς προκρίνεται η διαδικασία της διαπραγμάτευσης χωρίς προηγούμενη δημοσίευση για την ανάθεση μελετών και εκτέλεσης αντιδιαβρωτικών - αντιπλημμυρικών έργων. Σύμφωνα με απόφαση του υφυπουργού ΠΕΝ Γ. Αμυρά, που αναρτήθηκε στη Διαύγεια με υπογραφή 6 Σεπτεμβρίου, εγκρίνεται η απευθείας ανάθεση για λόγους κατεπείγουσας ανάγκης από τις αρμόδιες Δασικές Υπηρεσίες περιοχών Αττικής, Πελοποννήσου και Στερεάς Ελλάδας των επιμέρους εργασιών (κοπή καμένων δένδρων, διαμόρφωση, μετατόπιση, πρίση, κατασκευή κορμοδεμάτων, κλαδοπλεγμάτων κ.λπ. και εγκατάστασή τους) των παραπάνω έργων.

Όπως αναφέρεται, οι «εν λόγω εργασίες είναι αναγκαίο και απαραίτητο να εκτελεστούν πριν από την έναρξη των έντονων χειμερινών βροχοπτώσεων, ανατιθέμενες σε πολυμελείς δασικούς συνεταιρισμούς επαγγελματιών υλοτόμων (ΔΑΣΕ) οι οποίοι παρέχουν τα εχέγγυα για την έγκαιρη και έντεχνη εκτέλεση των εργασιών. Στην περίπτωση αυτή τα έργα και οι εργασίες θεωρούνται ως γενόμενα με αυτεπιστασία και εκτελούνται υπό την επίβλεψη υπαλλήλων των ανωτέρω υπηρεσιών. Οι εκτελούμενες εργασίες πραγματοποιούνται κατόπιν διαπραγμάτευσης σε υλοποίηση των αρμοδίως εγκεκριμένων μελετών και οι τιμές ανάθεσης των εργασιών προκύπτουν από τα προβλεπόμενα στις εν λόγω μελέτες τιμολόγια».

Επίσης, στις περιοχές εκείνες που κηρύσσονται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης από τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας και για τις απαιτήσεις εκπόνησης μελετών και εκτέλεσης αντιδιαβρωτικών - αντιπλημμυρικών έργων σε εκτάσεις δασικού χαρακτήρα, «οι αντίστοιχες διαδικασίες υλοποιούνται κατ’ απόλυτη προτεραιότητα με τη διαδικασία του εξαιρετικά επείγοντος, σύμφωνα με τα οριζόμενα στα άρθρα 32 (παρ. 2γ) και 32α του Ν. 4412/2016» περί δημοσίων συμβάσεων.

 

 

Αναδημοσίευση: 902.gr και avgi.gr