Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Σάββατο 30 Μαΐου 2009

Περί «οικολόγων» ...συνέχεια

Σε συνέχεια από το προηγούμενο σχόλιό μου και γιατί κοιτάζω τις ιδέες του κ. Μιχάλη Τρεμόπουλου.
Είναι γιατί πιστεύω πως η πολιτική είναι ένα σύνολο θέσεων για διάφορα θέματα της καθημερινής ζωής μας.Σ’ όλα τα πολιτικά κόμματα θα βρούμε ιδέες που μπορεί να συμφωνήσουμε όλοι. Πολύ ή λίγο δεν έχει σημασία.
Και ειδικά τέτοιες εποχές, προεκλογικά που όλοι οι πολιτικοί στρογγυλεύουν τα πράγματα. Από το πιο αριστερό ως το πιο δεξιό.
Και η προστασία της φύσης είναι το πιο σημαντικό πράγμα. Για την ζωή μας και τα παιδιά μας.
Όμως είναι και η άλλη μας ζωή σημαντική. Η οικονομική, και η πολιτική (εσωτερική και εξωτερική). Και όλα τ’ άλλα κόμματα αυτά που λέω υπάρχουν σημεία που συμφωνούμε όλοι έχουν θέσεις σε όλα τα ζητήματα. Αυτά που διαφωνούμε, ώστε να κάνουμε στο τέλος το ισοζύγιο. Μ’ αυτά συμφωνώ μ’ αυτά διαφωνω. Αποτέλεσμα αυτό. Προσθέτω και προσωπικές απόψεις για κάποια στελέχη και, κακά τα ψέματα, τυχών προσωπικά συμφέροντα. Βγάζουμε το αποτέλεσμα για το κόμμα που θα ψηφίσουμε ή θα στηρίξουμε.
Με τους οικολόγους συμφωνούμε σε πολλά, περισσότερο βέβαια με τις ιδέες που πρεσβεύει Greenpeace.
Όμως τι πιστεύουν για την οικονομία; Τις εργασιακές σχέσεις; Τον Ρατσισμό; Τις σχέσεις μας με τους γείτονές μας; (Τούρκους και Σκολιανούς κυρίως);
Όταν άκουσα πως ο κ. Τρεμόπουλος έκανε αίτημα για προτομή του Κεμάλ Ατατούρκ τρελάθηκα. Και καλά να έκανε το αίτημα το Τουρκικό κράτος. Να το συζητήσουμε αν και είναι άτοπο γι’ αυτό δεν το αιτούνται οι γειτονές μας. Αλλά να τσακωνόμαστε μόνοι μας για τέτοια πράγματα;
Νομίζω πως η πορεία του κόμματος των οικολόγων είναι παρόμοια του Στρατηγού Γεώργιου Γρίβα, γνωστό και με το ψευδώνυμο Διγενής, τη δεκαετία του ‘60 κατά τον τότε πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου (Παππού του σημερινού αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης) «Εδοξάσθη κρυπτόμενος και κατεποντίσθη εμφανιζόμενος»

Παρασκευή 29 Μαΐου 2009

Μπηκαν στο χορό

Ως πριν λίγο καιρό όλοι ήταν χαρούμενοι που ανέβαιναν στα γκάλοπ οι Ομόλογοι. Και ως ένα σημείο είναι λογικό να ανεβαίνουν. Όταν δεν ήθελες να πεις ότι υποτρίζεις κάποιο «συμβατικό» κόμμα έλεγες «οικολόγους» θα ψηφίσω.
Σε πρόσφατη συνέντευξη «γκαλοπατζή» ειπώθηκε «όταν είδαμε πως έχουμε πολλούς που ψηφίζουν οικολόγους ψάξαμε και τους χωρίσαμε. Οικολόγοι Βεργή, Οικολόγοι Παπανικόλα και Οικολόγοι Πράσινοι».
Οι κ.κ. Βεργής και Παπανικόλας έχουν περάσει σαν γραφικοί. Κυρίως ο πρώτος. Έτσι όταν έλεγες Οικολόγοι σε βάζαν να επιλέξεις. Ξέροντας τα έργα και τις ημέρες των άλλων δύο έλεγες «Πράσινους»
Έτσι οι «Οικολόγοι πράσινοι» έφτασαν ως το 10%. Μάθαμε λοιπόν πως δεν είναι κι αυτό ένα αόριστο κόμμα. Έχει αρχηγό τον κ. Μιχάλη Τρεμόπουλο εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενο και δημοτικό σύμβουλο εκεί.
Μάλιστα είναι επί κεφαλής στο αντίστοιχο ευρωψηφοδέλτιο. Που θα ενταχθεί, αν εκλεγεί, στην αντίστοιχη ευρωομάδα, που ανήκουν και οι Γερμανοί «Πράσινοι» που ο εκεί επικεφαλής τους κ. Γιόσκαρ Φίσερ ήταν υπουργός Εξωτερικών όταν η Γερμανία βομβάρδιζε την Γιουγκοσλαβία.
Έμαθε όλη η Ελλάδα πλεον πως ο κ. Τρεμόπουλος είναι ο τρελός του δημοτικού συμβουλίου Θεσσαλονίκης.
Πρότεινε να κάνουμε άγαλμα του Κεμάλ Ατατούρκ και συνεχίζει να αποκαλεί Τα Σκόπια «Μακεδονια» εκνευρίζοντας του συνυποψήφιους του. Πέσαν στα βαθιά η κύριοι τώρα. Άντε να μπούνε στον χορό να δούμε πως χορεύουν. Και Τελικά μήπως πρέπει να βγουν πρώτοι οικολόγοι οι του Βεργή; Πιο ακίνδυνοι είναι ο Δημοσθένης Βεργής κι ο «Κάτμαν» απο τον κ. Τρεμόπουλο

Πέμπτη 28 Μαΐου 2009

Γιώργος Παπανδρέου: «Αλλάζουμε ή βουλιάζουμε» ΠΟΙΟΙ;

Βλέποντας σήμερα τις εφημερίδες είδα πως δύο θέματα πολιτικά «παίζουν». Η χθεσινή (Τετάρτης) συνέντευξη κ. Καραμανλή στον κ. Πρετεντέρη, και μια δήλωση του κ. Παπανδρέου «’Η αλλάζουμε ή βουλιάζουμε».
Αρχικά νόμισα πως μιλά για τα εσωκομματικά του ΠΑΣΟΚ. Όμως έκανα λάθος. Ουσιαστικά ζητούσε εκλογές και μιλούσε για την χώρα.
Στο ΠΑΣΟΚ ταιριάζει πιο πολύ αυτή η φράση κ. Παπανδρέου. Έχετε ήδη 5 χρόνια στην ηγεσία του και δεν καθαρίσατε το κόμμα.
Σας έδωσε ο Σημίτης ένα καράβι να πηγαίνει ολοταχώς στο παγόβουνο κι εσεις κρατάτε το τιμόνι σταθερό.
Διατηρείται στο κόμμα αθρώπους που είναι υπεύθυνοι για την κατάντια του κόμματος και κατά τη γνώμη μου και την χώρα.
Γιατί ο Σημίτης έφυγε όταν όχι μόνο μετέτρεψε το ΠΑΣΟΚ σε «ΝΔ β’» αλλά λίγο πριν αρχίσουν να σκάνε διάφορες βόμβες στη χώρα μας. Αλήθεια δεν έφταιγε αυτός, μια που πόνο απ’ όσα γίνονται αποφασίζονται στις Βρυξέλες και ας μας λένε πως μόνο τα στραβά αποφασίζονται εκεί. Βέβαια τα περισσότερα είναι στραβά αλλά και υα ψίχουλα απ τις θετικές αποφάσεις εκεί παίρνονται. Αποσύρθηκε λοιπόν αφήνοντας τα ορφανά του έκθετα, που τα υιοθέτησε ο κ Παπανδρέου. Εκτός ότι έβαλε ή άφησε στο κόμμα πολλούς από τους διώκτες του πατέρα του Ανδρέα Παπανδρέου.
Έτσι αφήνει στην αφάνεια νέους ανθρώπους που θα ενέπνεαν τον λαό. Δεν είναι τυχαίο οτι μου ‘ρχονται στο μυαλό μόνο η Φώφη Γενηματά και η Ευα Καϊλη.
Προβάλλονται οι παλιοί μόνο που στην πλειοψηφία των ανθρώπων δεν του θυμίζουν καλά πράγματα ή κάποιους διώκτες του Ανδρέα. Προσωπικά όταν βλέπω και ακούω την Δαμανάκη, αμέσως στο μυαλό μου έρχεται σκηνή να προεδρεύει στη Βουλή και να κάνει παρατήρηση σε μαχητικό βουλευτή του ΠΑΣΟΚ. Νομίζω στον Ευάγγελο Γιαννόπουλο. Αντηχεί ακόμη στ’ αυτιά μου η χαρακτηριστική φωνή της «σας παρακαλώ κ. Γιαννόπουλε.
Δεν αλλάξατε κ. Παπανδρέου. Και το ΠΑΣΟΚ είναι λίγο πριν βουλιάξει. Με τυχών, δύσκολη αλλά πιθανή, ήττα βγάζει μπουρμπουλήθρες.
Κάντε κάτι που δεν το κάνατε 5 χρόνια τώρα. Κάντε νέο κόμμα αφήνοντας τα σύμβολα και τις σφραγίδες σ’ αυτούς που θα μείνουν, να έχει (και να έχουν) την τύχη της ΕΔΗΚ Μήπως αλλάξει κάτι γιατί δεν βλέπω φως στον ορίζοντα με τους υπάρχοντες πολιτικούς σχηματισμούς.

Τετάρτη 27 Μαΐου 2009

Ιδέες θέλουμε κι όχι επικοινωνιακές καμπάνιες

Με αφορμή τους παπαγάλους της ΝΔ διαφημιστής, επικοινωνιολόγος έλεγε σήμερα το πρωί: «Πετυχημένη η διατίμηση της ΝΔ γιατί συζητιέται. Λες και πρόκειται για προϊόν.
Ναι επεσα κι εγώ κατά καιρούς σ’ αυτή την «λούμπα». Αλλά τόνιζα πάντα είναι πετυχημένο σαν εύρημα. Και δεν ξέρω πόσο σωστά είναι αυτά που λέει πως έκανε.
Ένα ακόμη ελάττωμα της σύγχρονης πολιτικής μας ζωής.
Αντιμετωπιζόμαστε παντού σαν αγοραστές. Πάντα είμαστε οι πελάτες για όλους.
Και στην σούπερ μάρκετ και στο θέατρο και στον επαγγελματικό αθλητισμό και στην πολιτική.
Δίνουμε τα «ευρουλάκια» μας να αγοράσουμε είδη, θέαμα, μόρφωση, ποιότητα ζωής, ικανοποίηση κα κα.
Παντού μετράνε αυτά; ΟΧΙ
Στον επαγγελματικό αθλητισμό δε βλέπω να μας ενδιαφέρει το θέαμα όταν παίζει η ομάδα μας. Όσο φανατικοί και αν είμαστε.
Πάρτε σαν παράδειγμα τον θρίαμβο μας το 2004 στην Πορτογαλία. Αν πει κανείς πως δεν παίξαμε καλά κι άδικα πήραμε το κύπελλο (ειδικά την εποχή του 2004) ήταν εθνικός μειοδότης,
Έτσι πρέπει να είναι κύριοι η πολιτική. Δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει υο πως τα παρουσιάζουμε τα πράγματα αλλά οι ιδέες. Το τί κάνουμε.
Και ειδικά τα δυο μεγάλα κόμματα είναι άστοχα αυτά που λένε.
Κάναν κάποια πράγματα διαφημίζει η ΝΔ. Δεν ξέρω πόσα έκανε αλλά αμφιβάλω να τέλειωσε τα μισά απ’ όσα λέει πως έκανε.
Πρώτα ο πολίτης λέει το ΠΑΣΟΚ. Αυτό λέει η εμπειρία μας πως κάνει αυτό που λέγεται σήμερα ΠΑΣΟΚ. Για μένα το ΠΑΣΟΚ τέλειωσε με τον θάνατο του ιδρυτή του Ανδρέα Παπανδρέου και το 4ο συνέδριο.
Τα πιο μικρά κόμματα δεν τα αναφέρω μια που όταν δεν έχεις την εξουσία εύκολα μπορείς να διαμαρτύρεσαι για οτιδήποτε. Δείτε πόσο προοδευτικό φαίνεται στα λόγια το σημερινό ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ όταν ήταν αντιπολίτευση.
Ιδέες θέλουμε κύριοι και guts όπως λένε οι σύμμαχοί μας οι Αμερικάνοι να τις πραγματοποιήσετε.
Η ΝΔ δεν θέλει να αντισταθεί.
Το ΠΑΣΟΚ δε μπορεί και ίσως να μη θέλει κιόλας, το Σημιτικό, εκσυγχρονιστικό τουλάχιστον. Αλλά ο επικεφαλής του Ευρωψηφοδελτίου κ Παπακωνσταντίνου δεν ανήκει σ’ αυτό

Δευτέρα 25 Μαΐου 2009

Τα παπαγαλάκια και ποια είναι.(;)

Τελικά πιο πετυχημένη απ ότι περίμενα, αν και περίμενα να «πιάσει», η διαφήμιση της ΝΔ με τα πράσινα παπαγαλάκια. Τόσο που προσπαθεί να εκμεταλλευθούν και οι άνθρωποι του ΠΑΣΟΚ την επέτυχα της,
Πως προσπαθούν να το κάνουν; Αναγνώρισαν λέει τον εαυτό τους στα «πράσινα παπαγαλάκια». Λες και η δουλειά τους δεν είναι να κατηγορούν την κυβέρνηση και να καταστροφολόγου Λες και ενδιαφέρει την, κάθε, κυβέρνηση τι λέει η αξιωματική αντιπολίτευση. Ούτε εμάς, τον λαό, μας ενδιαφέρει.
Μας ενδιαφέρει να έχουμε λεφτά, που δεν έχουμε όπως και δεν είχαμε. Μας ενδιαφέρει να έχουμε δημοκρατία, που έχουμε και είχαμε.
Τα παπαγαλάκια είναι οι τιλεπαπαρολόγοι που γράφω συχνά. Οι άνθρωποι που βγαίνουν στα τηλεπαράθυρα και «σχολιάζουν» την επικαιρότητα μην έχοντας, φαινομενικά, κανένα συμφέρον και σκέφτονται το καλό μας.
Τώρα πώς δεν έχουν κανένα συμφέρον όταν ο ένας έχει την πιο φιλοκυβερνητική εφημερίδα και ο άλλος δεν βγάζει μόνο την πιο «πράσινη», καμιά σχέση με τους οικολόγους, εφημερίδα. Αλλά εκτός ότι γράφει τα πιο άσχημα για τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, δεν μπορώ να ξεχωρίσω την αλήθεια αλλά επειδή ξέρω την προκατάληψη του ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΤΙΠΟΤΕ , αλλά βάζει και τις πιο άσχημες φωτογραφίες του πρωτοσέλιδες αν δεν τις παραποιεί.
Είναι κι άλλοι αλλά δεν έχουν τόσο φανερά τα συμφέροντά τους. Αυτοί είναι οι παπαγάλοι όταν επί Σημίτη ό μόνος από του δημοσιογράφους που μιλούσε ανοιχτά για «ακρίβεια» ήταν ο κ. Τέρανς Κουίκ που έτρεχε στις λαϊκές και παρουσίαζε στις εκπομπές του ότι μαγνητοσκοπούσε. Μάλιστα ο τίτλος της ενότητας ήταν ακριβώς αυτός. «Ακοπα κι αμοντάριστα».
Ας βγει λοιπόν κάποιος και να τους πει, «όχι κύριοι δεν είστε εσείς οι πρασινοι παπαγάλοι».

Σάββατο 23 Μαΐου 2009

Κάποιος ζήτησε συγγνώμη...

Μια βδομάδα συμπληρώνεται σήμερα από τον τελικό της Eurovision που έφερε τον δικό μας Σάκη Ρουβά στην 7η θέση.
Είχε καλλιεργιεθεί η προσδοκία της πρωτιάς από τους τηλεκουτσομπόλιδες. Την Κυριακή ζήτησε συγγνώμη από τους Έλληνες, γιατί διέψευσε τις ελπίδες τους.
Σκέφτηκα πολλά πράγματα όταν τον πρωτοάκουσα. Την Τρίτη ο Παντελής Μπουκάλας τα έγραψε σε άρθρο του στην «Καθημερινή»

* * *

«Ζητώ συγγνώμη που διέψευσα τις προσδοκίες όσων Ελλήνων πίστεψαν σ’ εμένα»... Οχι, όχι. Ετούτη τη δήλωση-εξομολόγηση δεν την έκανε ο κ. Κ. Καραμανλής, στην έναρξη της προεκλογικής του εκστρατείας• τη μόνη φορά άλλωστε που είχε υποκύψει στον πειρασμό και αναγνώρισε, με απογοητευτική πάντως αργοπορία, πως είχε πέσει έξω, στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου, είχε εισπράξει τόσο θερμό χειροκρότημα από τους οπαδούς του που είχε μείνει εμβρόντητος, πιθανόν με τη σκέψη ότι ουδείς ποδοσφαιριστής χειροκροτείται ενθουσιωδώς όταν βάζει αυτογκόλ. Αλλά ούτε και ο κ. Γ. Παπανδρέου ήταν αυτός που ζήτησε ευθαρσώς συγγνώμη, κι αν όχι συνολικά για την εποχή της δεσποτείας του κόμματός του, έστω για την εμπλοκή στελεχών του στο σκάνδαλο της Ζήμενς. Οι δύο αρχηγοί, απολύτως βέβαιοι για τον εαυτό τους, και επίσης βέβαιοι ότι το κόμμα τους είναι το μοναδικό που μπορεί να ανασύρει την Ελλάδα από ένα ναυάγιο που ωστόσο προκλήθηκε από τους δικούς τους χειρισμούς, εμφανίζονται πεπεισμένοι πως είναι αλάθητοι – αυτοί κι ο πάπας, αν και οι δύο τελευταίοι ποντίφικες, ικανοί διπλωμάτες, όλο και κάπoια συγγνώμη μπήκαν στον κόπο να ζητήσουν.
Εκείνος λοιπόν που ζήτησε συγγνώμη (και μάλιστα μπροστά σε κάμερες και μικρόφωνα πανέτοιμα να τον κατασπαράξουν, μολονότι ώς λίγο πριν τον δοξολογούσαν) ήταν ο κ. Σάκης Ρουβάς. Το πίστευε-δεν το πίστευε, το είπε από καρδιάς ή επειδή διαισθάνθηκε ότι είναι προς το συμφέρον του, δεν είναι αυτό το κύριο, αλλά το ότι εμφανίστηκε αντίθετος σε μια μακρά παράδοση αλαθητοφροσύνης και αλλεργίας προς τη συγγνώμη. Και μάλιστα δημοσίως. Γιατί και οι πολιτικοί μας, στις «ανθρώπινες στιγμές τους», όπως συνηθίζουμε να αποκαλούμε τις στιγμές που απελευθερώνονται από τον πιεστικό ρόλο τους, εμφανίζονται σχεδόν μέχρις αυτομαστιγώσεως πρόθυμοι να αυτοκριθούν, αλλά και να κρίνουν τους κομματικά ανωτέρους τους. Αμέσως έπειτα όμως, όταν επιστρέφουν στον κανονικό εαυτό τους, τον πολιτικό, τον οποίο τον εννοούν σχεδόν αποκλειστικά μέσα στο κοστούμι του δημαγωγού, ξαναθυμούνται ότι μόνο αυτοί είναι άξιοι και υπεύθυνοι, μόνοι αυτοί είναι σεμνοί και ταπεινοί, κι οι άλλοι όλοι, ανεύθυνοι, λαϊκιστές κ.τλ.
Δυστυχώς τίποτε μέχρι στιγμής δεν πείθει ότι η προεκλογική αντιπαράθεση θα γίνει «με πολιτικούς όρους», για την επικράτηση των οποίων υποτίθεται ότι ο πρωθυπουργός έκλεισε κατεσπευσμένως τη Βουλή. Ηδη καταπονημένη η ελληνική γλώσσα από την εξουθενωτική χρήση που επιφυλάσσουν στα νοήματά της οι χρήστες του εξώστη, θα δει μερικούς επιπλέον χυμούς της να χάνονται. Θα ακούσουμε λοιπόν και πάλι για «όνειρα» και «οράματα», για «αύριο» και για «μέλλον». Τη λέξη «συγγνώμη» δεν πρόκειται να την ακούσουμε. Κι όχι βέβαια επειδή την καπάρωσε ο κ. Ρουβάς.

Παρασκευή 22 Μαΐου 2009

Το πάθημα μου της Δευτέρας
και η προεκλογική διαφήμιση της ΝΔ

Είδα την προεκλογική διαφήμιση της ΝΔ στην τηλεόραση.
Μου άρεσε πάρα πολύ, ως ένα συγκεκριμένο σημείο. Εκεί που λέει τί έκανε αυτά τα χρόνια η ΝΔ. Αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση.
Ίσως γιατί αισθάνθηκα παθών.
Γιατί παθών; Από τα δελτία ειδήσεων και τους τηλεπαπαρολόγους.
Με τη μόνη διαφορά όταν ανοίγω την τηλεόραση γεμίζει το σπίτι μου πράσινα, μπλε, και ροζ (του σύριζα) παπαγαλάκια.
Και δεν λέω του ΚΚΕ ή του ΛΑΟΣ γιατί δεν αναφέρομαι στους πολιτικούς ή βουλευτές. Και δεν έχουν τα κόμματα αυτά τηλεπαπαρολόγους εκπρόσωπους. Ισως γιατί στους αντίπαλους μοιάζουν ή είναι ακραίες απόψεις.
Γι’ αυτό κι εγώ «έκοψα» την παρακολούθηση των ειδήσεων από το το Mega και το Alter. Και τον Alpha, αλλά δεν τον λογαριάζω μια που εκεί πηγαίνω για να δω μόνο τα Σαββατοκύριακα την Ναταλία Γερμανού μια που όλο το τημ της κάνει πράξη τον τίτλο της εκπομπής. Είναι «μες την καλή χαρά»
Και το δελτίο ειδήσεων του Αντένα δεν πολυπάει πίσω αλλά το βλέπω πιο χαλαρά, μια που τηλεοπτικά προτιμώ να ενημερώνομαι απο τον Σκαϊ.
Το μεσημέρι της Δευτέρας, τελείως έπεσα στο Super Star. Ασχολούταν με την Eurovision και τον Σάκη Ρουβά. Μια μέρα καθώς ήταν μετά τον τελικό προσπάθησα να το παρακολουθήσω.
Φωνάζαν και λέγαν διάφορα οι του πάνελ. Τους απασχολούσε το θέμα σε όλη την εκπομπή. «Δεν θα έχουν άλλο κουτσομπολιό» σκέφτηκα.
Αλλά εκεί που το έβλεπα θυμήθηκα τα μονοθεματικά δελτία του Mega, Τότε είναι η τελευταία φορά που το παρακολούθησα σοβαρά. Πλέον όταν βλέπω τέτοια δελτία και δεν μπορώ να το αποφύγω προσπαθώ να μη το παρακολουθώ.
Η κ. Λαμπίρη λοιπόν στα μάτια μου γινόταν σιγά σιγά Ολγα Τρέμη.
Κούνησα το κεφάλι μου να συνέρθω. Ωπ εκεί δεν ήταν ο κ. Ρακιτζης; Τι ζητάει ο κ. Πρετεντέρης. Να κι ο κ. Καμπούρακης κι άλλος κι άλλος.
Ε τότε το έκλεισα κι έβαλα κανένα mp3 να ηρεμίσω.
Μετά από καμιά ώρα συνήλθα Αυτή είναι λοιπόν η ποιότητα των δελτίων ειδήσεων που έχουμε. Για βάλτε τον εκφωνητή (συντονιστή πια ενός απ αυτά τα δελτία ειδήσεων) και τους τηλεπαπαρολόγους στη θέση συντελεστές ενός μεσημεριανού και τηλεπαρουσιάστριας και το αντίθετο. Τι αλλάζει; Σας ενημερώνει κανείς τους; Ασχετα με το τι λένε

Τρίτη 19 Μαΐου 2009

Είναι πετυχημένος. Κόψτε τον

Τον έμαθα όπως τον έμαθε όλη η Ελλάδα σαν σπορτκάστερ. Ο τρόπος που περιέγραφε τους αγώνες καθώς και η χαρακτηριστική του φωνή που μιμήθηκε ο Μητσικώστας τον έκανε αγαπητό σε όλους μας.
Ο Μανώλης Μαυρομάτης ή Μανόλο όπως το λέγαμε τότε συνδιάζοντας τον με τον γνωστό Ισπανό φίλο ΟΛΩΝ των εθνικών ομάδων και της Βαλένθια..
Στις Ευρωεκλογές του 2004 ο νεοεκλεγείς τότε Κωνσταντίνος Καραμανλής, εν μέσω του Euro της Πορτογαλίας, τον τοποθέτησε ενδέκατο στη σχετική λίστα.
Έτσι τον χάσαμε από τα τηλεοπτικά πράγματα, σε σχέση με τα αθλητικά πάντα.
Τον ξαναθυμήθηκα όταν περιμέναμε όλοι τα ευρωψηφοδέλτια των δυο μεγάλων. Ψάχνοντας να θυμηθώ τους Έλληνες ευρωβουλευτές, τον βρήκα μπροστά μου.
Τον βρήκα όμως και στο blog gianniotis.blogspot.com κάτω από τον τίτλο Μανώλης Μαυρομμάτης: Ο πλέον συνεπής και επιμελής ευρωβουλευτής.
Εκεί αναφέρει όπως θα δείτε ότι «..κατέλαβε την πρώτη θέση μεταξύ των 785 ευρωβουλευτών σε παρουσίες και ψηφοφορίες στις συνεδριάσεις της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, πετυχαίνοντας μάλιστα "σκορ" 100% στην πενταετή θητεία του.
Ωραία επιλογή έκανε τότε ο πρωθυπουργός μας σκέφτηκα. Γι αυτό δεν τον χάσαμε και δεν τον βλέπαμε να παπαρολογεί στα τηλεπαράθυρα. ΔΟΥΛΕΥΕ.
Τον είχα σίγουρο κατόπιν αυτού υποψήφιο στις προσεχείς Ευρωεκλογές.
Όσο και να τον έψαξα όμως από την περασμένη Κυριακή δεν τον βρήκα.
Μάλιστα στον σημερινό «Αδέσμευτο Τύπο» λέει ότι την τελευταία στιγμή έμαθε πως δεν θα είναι πάλι υποψήφιος.
Ε βέβαια ο άνθρωπος έδινε τις μάχες του στην Ευρωβουλή. Ποιες μάχες θα μου πείτε δε μάθαμε τίποτε. Και πως να μάθουμε θα αντιτείνω. Δεν είχε χρόνο να προβάλει τις όποιες νίκες του.
Και ήρθε η επιβράβευση. ΤΟ ΚΟΨΙΜΟ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΤΟΥ 2009.
Βλέπεις ο κ. Καραμανλής, όπως οι πιο πολλοί πολιτικοί αρχηγοί θέλουν να δίνουν τις μάχες στις τηλεοράσεις κι όχι στα έδρανα. Μα κι εμείς έτσι δε θέλουμε; Γιατί απορούμε μετά πως ανάμεσα στην Βουλή (που στην Ευρωβουλή) και το τηλεοπτικό παράθυρο προτιμούν το πρόθυρο;
Και πως να έχουμε σωστούς πολιτικούς όταν ο Μανώλης Μαυρομμάτης, δείχνει τουλάχιστον ΣΩΣΤΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ κι όχι τηλεπαραρολόγος.
Ε οι τελευταίοι μάλλον μας αξίζουν γιατί αυτούς επιβραβεύουμε

Δευτέρα 18 Μαΐου 2009

Η νίκη της 7ης θέσης στην Eurovision

Την 7η θέση πήρε ο Σάκης Ρουβάς στη Μόσχα στην Eurovision.
Το θεωρώ νίκη και μάλιστα προσωπική νίκη του Έλληνα τραγουδιστή.
Κι αυτό γιατί:
Κάποτε η Eurovision ήταν διαγωνισμός τραγουδιού. Αναδείχτηκαν μέσω αυτού τραγούδια και καλλιτέχνες σπουδαίοι. Αναφέρω τους Abba με τη Σουηδία, και την Celine Dion με την Ελβετία. Όσο για τα τραγούδια αναφέρω το Σουηδικό Waterloo των Abba και το Ιταλικό του Domenico Modugno που αν και είναι του 1962 ακόμη ακούγεται.
Με την είσοδο της τηλεόρασης στη ζωή μας άρχισε να γίνεται τηλεοπτικό προϊόν.
Άρχισαν να κάνουν είσοδο οι ομοφυλόφιλοι, «Τα Νούμερα» και να μετρά η σκηνική παρουσία. Οταν άρχισε να ψηφίζει ο κόσμος μέσω televoting ενισχύθηκαν οι τάσεις. Οπότε πολλές χώρες, έξυπνα, έβαζαν όμορφες κοπελίτσες που με την παρουσία του ερωτευόσουν την εικόνα τους,
Κάτι που εμείς σχεδόν ποτέ δεν κάναμε αν εξαιρέσουμε την Καίτη Γαρμπή, την Ελενα Παπαρίζου (δυο φορές το 2005 μέλιστα μας έφερε τη νίκη) και κανα δυο ακόμη φορές που περάσαν απαρατήρητες. Όσο για τους Ρόμποκοπ που στείλαμε το 2002 ίσως θα πρεπε να τους κατατάξουμε στα «νούμερα» αλλά τους σώζει ο «πρότερος έντιμος βίος» του Μιχάλη Ρακιτζή.
Ως την διάλυση της ΕΣΣΔ και της Γιουγκοσλαβίας
«Τσακάλια» όπως είναι το κατάλαβαν αμέσως. Και «νούμερα» στείλαν και όμορφες κοπελίτσες πιο ελαφρά ενδεδυμένες μερικές φορες.
Φέτος η EBU (που διοργανώνει τον διαγωνισμό) αποφάσισε να βάλει πάλι επιτροπές.
Έτσι είχαμε πολλά καλά τραγούδια. Εμείς που βιαστήκαμε να επιλέξουμε και τον εκρόσωπό μας και το τραγούδι τα κάναμε όλα με τους όρους του 2008.
Έτσι στείλαμε ένα εξαιρετικό τραγουδιστή showman. Που τραγουδά και χορεύει υπέροχα τα pop τραγουδάκια του.
Τραγούδι; Αίσχος αλλα όπως αναγνωρίζουν όλοι που να μπορεί να το ανδείξει και να έχει μια No 1 (για να θυμηθούμε και την Ελενα του 2005) σκηνική παρουσία.
Είχαμε όμως να αντιμετωπίσουμε τραγούδια και μιας αλλης κατηγορίας.
Νορβηγία, Ισλανδία ή η Μεγάλη Βρετανία που μάλιστα το έγραψε ο μεγάλος Αντριου Λόηντ Βέμπερ.
Από τους πιο μπροστά μας στην τελική βαθμολογιά στην ίδια κατηγορία με μας, ήταν οι συμμετοχές του Αζερμπαϊτζάν (3ο) και της Τουρκίας (4η).
Τόσο η Νορβηγία (1η) η Ισλανδία (2η) η Μεγάλη Βρετανία (5η) και η Εσθονία (6η) είχαν πολύ καλά τραγούδια ένα επίπεδο πιο πάνω καλλιτεχνικά.
Άρα σ αυτόν τον χαμό ο Σάκης ήρθε 3ος. Και μάλιστα με το σπαθί του.
Το τραγούδι του Αζερμπαϊτζάν θα είναι το hit του καλοκαιριού στην Ελλάδα (όχι ότι η Τουρκάλα Χαντισέ θα πάει πίσω)
ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΚΗ ΛΟΙΠΟΝ. ΕΙΣΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΙΚΗΤΕΣ

Τετάρτη 13 Μαΐου 2009

Play off (ii)

Η σημερινη μου προβλεψη (της Κυριακης ηταν αποτυχημενη, αλλα συνεχιζω)
Παναθηναϊκος - ΑΕΚ Χ
Λάρισα - ΠΑΟΚ 1

Δευτέρα 11 Μαΐου 2009

Το μεγαλείο των φίλων του Ολυμπιακού

Με 45λεπτο οικογενειακό διπλό γιόρτασε ο Ολυμπιακός τους φετινούς τίτλους στο ποδόσφαιρο.
Μια φιέστα που ήταν γιορτή αποχαιρετισμών.
Σταμάτησε ο μεγάλος αρχηγός Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς, Σταμάτησε ο Ντάρκο Κοβάσεβιτς με προβλήματα στην καρδιά (έκανε στεντ). Σταμάτησε ο Παρασκευές Αντζας, έφυγε ο Χρήστος Πατσαντζόγλου (το πήρε ο κ. Λεμονής στην Κύπρο) Δε ανανέωσε κι ο Ερνέστο Βαλβέδε.
Ο οποίος εδειξε τώρα στο τέλος το Μεγαλείο του ανθρώπου.

Ο άνθρωπος άργησε να καταλάβει που ήρθε έτσι ειπε τον περασμένο Αύγουστο μετά τον αποκλεισμό από την Ανώρθωση. Δεν το κατάλαβε όμως ούτε τότε. Το καταλάβαινε σιγά σιγά την χρονιά που μας πέρασε.
Αλλά έκανε το σημαντικό λάθος, που του στοίχησε την εμπιστοσύνη του προέδρου, Δεν φέρθηκε όπως πρέπει και δεν απάντησε στην ώρα του (Τον Δεκέμβρη έστω τον Απρίλη) νομίζοντας ότι θα έχει πρόταση από Ισπανία. Το κατάλαβε το Σάββατο όταν τον αποθέωσε ο κόσμος.
Ναι κ. Βαλβέδε αυτός είναι ο Ολυμπιακός και ο κόσμος του. Αναγνωρίζει την αξία του ανθρώπου. Ρωτήστε τους ποδοσφαιριστές που έφυγαν απ’ το λιμάνι, και ειδικά τον Τάσο Μητρόπουλο που τον χειροκρότησε ο κόσμος όταν πήγε στο Καραϊσκάκη να παίξει αντίπαλος και με την ΑΕΚ και με την Βέροια. Ενω με τον Παναθηναϊκό δεν μπόρεσε να παίξει πάνω από 2 λεπτά λόγω αποδοκιμασιών, ήταν και εκτός έδρας στη Ριζούπολη με τον Απόλλωνα.
Και γάτος ο κ. Κόκαλης δεν κατέβηκε. Αν κατέβαινε όλοι θα έρχονταν σε δύσκολη θέση. Και ο κ αυτός και ο κ Βαλβέδε (πως θα αντιδρούσαν άραγε;) και ο κόσμος.
Όσοι παρακολούθησαν αυτή την φιέστα, έστω και τηλεοπτικά, κατάλαβαν γιατί ο Ολυμπιακός έχει τόσο κόσμο με το μέρος του.
Όσοι την παρακολούθησαν με καλή διάθεση και δυστυχώς δεν είναι φίλοι άλλων ομάδων, κι εγώ δεν είδα το Παναθηναϊκός – Άρης στο μπάσκετ γιατί παράλληλα γιορτάζαν και το πέμπτο ευρωπαϊκό

Κυριακή 10 Μαΐου 2009

Play off (i)

Σήμερα 1η μερα από (τα αχαρακτηριστα) Play off
Προτείνω:
ΠΑΟΚ - Παναθηναϊκός 1
και ΑΕΚ - Λάρισα Χ2
Μη πάρω κανεναν στοι λαιμό μου αλλά αυτά τα σημεία βλέπω (και θα γράφω κάθε αγωνιστική)

Σάββατο 9 Μαΐου 2009

Επιτέλους και μια κίνηση λογική και...
μέσα στον χαμό τερματίζεται η κοινοβουλευτική περίοδος

Την Τετάρτη έσκασε το, διαφαινόμενο ακόμη, σκάνδαλο με τα τρόλεϋ της ΜΑΝ και χυες το μεσημέρι ο υπουργός μεταφορών την περίοδο που ελέγχεται παρετήθικε.
ΜΠΡΑΒΟ ΤΟΥ. Να βγουν το τι υπάρχουν εις βάρος του και υπέρ του να καταδικασθεί αν αποδεχθεί πως έκανε κάτι ή να επανέρθει θριαμβευτής αν είναι αθώος.
Ετσι τους θέλουμε τους πολιτικούς να έχουν την δύναμη να δικαστούν, αν φτάσει η ιστορία σε δικαστήρια, όχι σαν τον κ. Παυλίδη να κουνά απειλιτικά το δάχτυλό του στους Βουλευτές. Και να «κάθετε» πάνω στον ανεκδιήγιτο νόμο περί ευθύνης υπουργών.
Βέβαια τώρα οι τηλεπαπαρολόγοι θα μας πρήξουν για το πόσο ένοχος είναι. Θα μας πρήξουν για το πόσο κακό θα κάνει στο ΠΑΣΟΚ καθώς σε έναν περίπου μήνα έχουμε ευρωεκλογές.
Γι’ αυτό, κατά πάσα πιθανότητα, δεν ενημέρωσε κανέναν στο κόμμα και παρέδωσε πρώτα την παραίτησή του στο πρόοδο της Βουλής. Γιατί θα του λέγαν «μη παράτησε» «θα μας κάνεις ζημιά» κι άλλα τέτοια.
Βέβαια το ΠΑΣΟΚ έχασε με αυτή την κίνηση του Χρήστου Βερελή, τα κόμματα εξουσίας στην Ελλάδα μόνο χάνουν, παροδικά όμως.
Όταν διευλευκανθεί το σκάνδαλο θα κερδίσει (και το κόμμα) μια που αν αποδειχθεί αθώος θα έχει να λέει πως άδικα κατηγορίθηκε (και τα πήραν άλλοι ή κανένας).
Ακόμη κι αν βρεθεί ένοχος θα έχει να λέει ο ίδιος πως αντιμετώπισε την δικαιοσύνη και μαζί του θα λέει και όλο το κόμμα δικαίως και αδίκως
Αν και δεν συμφωνώ με την τάση στην οποία ανήκει στο ΠΑΣΟΚ, και την συγκεκριμένη τάση την χρεώνω πολλά δεινά για την χώρα μας (και στην οικονομία και στην εθνική περηφάνια), οφείλω να του δώσω συγχαρητήρια για την πράξη του.
Συγχαρητήρια για τον ηρωισμό του (αν είναι ένοχος) και δεν θέλησε να χρεώσει στο κόμμα τυχούσα ήττα του (κάτι που έκανε ο Σημίτης που μόλις είδε αναπόφεκτη την ήττα «ξεφορτώθηκε» το κόμμα στον «μικρό»).
Αν είναι αθώος θα περάσει μόνος του κι όχι μαζί με το ΠΑΣΟΚ την περιπέτεια του.
ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΟΝ κ. ΧΡΗΣΤΟ.
• Και πριν ακόμη αρχίζουν να μα πρίζουν με τον Βερελή τσουπ βρήκε η κυβέρνηση την ευκαιρία και τερμάτισε την κοινοβουλευτική περίοδο. Και τι σημαίνει αυτό;
Παραγράφονται λέει τα σκάνδαλα ως το 2007 (της πρώτης 4ετιάς Καραμανλή).
Το σκέφτηκε κανείς ότι έχουμε 9 Μαϊου και ως τις 5 Ιουνίου έπρεπε να γίνει αυτή η κίνηση και θα διαγραφόταν ούτως ή άλλως;
Έχουμε καμιά υπόθεση σε εκκρεμότητα, που θα πήγαινε στη Βουλή αυτή την περίοδο; Ο κ. Παυλίδης διαπομπεύθηκε, με μεγάλη δική του ευθύνη όπως απέδειξε ο κ. Χρήστος Βερελής. Το σκάνδαλο του αιώνα παραγράφτηκε γιατι ήταν επί Σημίτη (το χρηματιστήριο, κι όποιος διαφωνεί ας σκεφτεί για πόσα λεφτά μιλάμε και για πόσα πήγαν να τυλίξουν τον Ανδρέα Παπανδρέου)
Αρα: Δεν έγινε και τίποτε. Βρήκε απλά την ευκαιρία η κυβέρνηση να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη. Και θα πάμε στις ευρωεκλογές συζητώντας για το τίποτα. (Τα σκάνδαλα)

Παρασκευή 8 Μαΐου 2009

Μάιος ευρωπαϊκοί τελικοί στο ποδόσφαιρο
Καλοκαίρι προ των πυλών

Κάθε χρόνο νιώθω ότι πλησιάζει το καλοκαίρι, φτάνει μάλλον όταν φτάνουν στο τέλος τα κύπελλα Ευρώπης.
Φέτος τελειώνει μια υπέροχη ποδοσφαιρική, στην Ευρώπη, χρονιά.
Είδαμε σπουδαία μπάλα από τις μεγάλες της γηραιάς ηπείρου. Κι έφτασαν ως το τέλος οι ομάδες που αξίζαν να φτάσουν ως εδώ.
Τόσο η Μάντσεστερ Γιουνάιντετ όσο και Μπαρτσελόνα, η δεύτερη κατά την γνώμη μου πιο πολύ, ειναι οι ομάδες που έπαιξαν το καλύτερο ποδόσφαιρο που είδαμε.
Ειδικά η Μπαρτσελόνα έκανε φάσεις που έμοια;ζαν βγαλμένες από το play station. Εκείνο το 4-0 τις πρώτες μέρες του Απρίλη κατά της Μπάγερν θα μου μείνει αξέχαστο. Οχι μόνο σαν σκορ, αλλά ήταν υπέροχος και σαν αγώνας.
Απο play station έμοιαζε να είναι βγαλμένο και το 3ο γκολ της Μάντσεστερ (2ο προσωπικό του Ρονάλντο) στον αγώνα της περασμένης Τρίτης.
Αποδείχθεικε την Τετάρτη πως το πρόβλημα με την διαιτησία δεν είναι μόνο Ελληνικό αλλά και Ευρωπαϊκό.
Ενας φίλος, που είχε παίξει Τσέλσι στο στοίχιμα μέτρησε οκτώ πέναλτι!!! Που δεν έδωσε ο Οβρεμπο.
Μπορεί να μην ήταν οκτώ αλλά τουλάχιστον δύο ήταν απ’ αυτά που λέμε «μαρς» στο Ελληνικό πρωτάθλημα.
Να μη πω για την αποβολή του Αμπιντάλ λόγω της βουτιάς του Ανελκα. Που ίσως λόγω αυτής θα έπρεπε να εισπράξει, αν και μεγάλος ποδοσφαιριστής μια κίτρινη καρτούλα.
Όπως θα έπρεπε να εισπράξει και ο Μπάλακ στις καθυστερίσεις που κυνηγούσε στις καθυστερίσεις (μετά το τελευταίο πέναλτυ) που δεν έδωσε υπέρ της Τσέλσυ. Οπως και τον Ντρογκμπά που στόλισε με πολλά κοσμικά επίθετα τον «άρχοντα» του αγώνα.
Χθες στο Ουέφα είχαμε έναν υπέροχο Γερμανικό εμφύλιο ειδικά ως προς το σκορ.
Η Βέρντερ ανέτρεψε το 1 – 0 που έχασε στην ΒΡΕΜΗ απο το Αμβούργο. Νίκησε εκτός με 3 – 2. Μάλιστα έχανε από το 13’ ως το 29’ με 1 – 0. Βρήκε την δύναμη όμως όχι μόνο να ισοφαρίσει αλλά να προηγηθεί στο 66’ και να εδρεώσει την πρόκριση στο 83’.
Ετσι το 2ο γκολ του Αμβούργου στο 87 δεν σήμαινε τίποτε.
Ομως ως (Γερμανική ομάδα και το Αμβούργο προσπάθησε να κάνει την ανατροπή στο τέλος του αγώνα να ισοφαρίσει.
Στον Ουκρανικό εμφύλιο, που δεν τον είδα να έχω άποψη μια που δεν τον είδα αλλά νίκησε η Σαχτάρ την ιστορική Ντύναμε Κιέβου.

Τετάρτη 6 Μαΐου 2009

Ενα ωραίο αρθρου για το κάπνισμα
Tου Aντωνη Kαρκαγιαννη
απο τη χθεσινή Καθημερινή

Το κάπνισμα είναι πολύ κακή και βλαβερή συνήθεια. Σας το λέει ένας μανιώδης καπνιστής. Καπνίζω επί 64 χρόνια, δεν το έκοψα παρά μόνο όταν έτυχε να βρεθώ στην απομόνωση, νοσοκομειακή ή άλλη. Για την ώρα δεν μου προκάλεσε καρκίνο αλλά έχει βλάψει πολύ σοβαρά την υγεία μου και πλέον με δυσκολεύει στην καθημερινή ζωή. Αν θα έπρεπε να συμβουλεύσω κάποιον θα του έλεγα να μην καπνίσει ποτέ.
Ταυτόχρονα όμως πρέπει να σας εξομολογηθώ ότι αγαπώ το τσιγάρο και το κάπνισμα και δεν θέλω να το κόψω παρ’ όλο που μου είναι πλέον βασανιστικό. Δεν είναι απλή συνήθεια, είναι εξάρτηση που περικλείνει τη στέρηση και το πέρασμα από τη στέρηση στην ανακούφιση και στην απόλαυση. Είναι περίπου το ίδιο με την απόλαυση που αισθάνεται ο πεινασμένος ή ο διψασμένος όταν βρίσκει τροφή ή νερό. Κάθε τσιγάρο που ανάβω κρύβει αυτή την ειδική απόλαυση μετά τη στέρηση. Πιστεύω ότι είναι η δύναμη που μας κρατάει δεμένους από τις εξαρτήσεις. Οταν απαλλαγείς από την εξάρτηση θα στερηθείς και την απόλαυση που δεν αντικαθίσταται από καμιά άλλη ακριβώς όμοια. Επειδή μάλιστα έτυχε να βγάζω το ψωμί μου ως γραφιάς, η εναλλαγή της στέρησης και της απόλαυσης συνοδεύει το βάδισμα της γραφής, που συνήθως είναι και βάδισμα της σκέψης, και ταυτίζεται μαζί του.
Εκατομμύρια άνθρωποι, που με κάποιο τρόπο συνέδεσαν το τσιγάρο με την καθημερινή τους ζωή, κατάφεραν να κόψουν το κάπνισμα και σχεδόν όλοι δηλώνουν ευτυχισμένοι που το έκοψαν. Συνεπώς, μην παίρνετε τοις μετρητοίς αυτά που σας λέω για μένα. Είναι μόνο για μένα και τίποτα περισσότερο.
Θεωρώ όλα τα μέτρα που αποβλέπουν στον περιορισμό του καπνίσματος θεμιτά και ορθά. Εκτός από τις απαγορεύσεις, που συνήθως φέρουν το αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Τα κατασταλτικά μέτρα για τη χρήση μιας ουσίας (ναρκωτικά, οινόπνευμα και τώρα καπνός) έχουν αποτύχει πλήρως και παντού. Δεν περιόρισαν τη χρήση ναρκωτικών ουσιών, οινοπνεύματος ή καπνού. Αντιθέτως, στην πρώτη περίπτωση μέχρι σήμερα και στη δεύτερη, σε μεγάλη περίοδο σε συγκεκριμένη χώρα, διαμορφώνουν πραγματικά μυθική «μαύρη αγορά» με μεγάλα κέρδη, πολλές υποσχέσεις και πολλές φαντασιώσεις, που τελικά επιταχύνουν τη διάδοση της χρήσης. Θα απαγορεύσετε την πώληση τσιγάρων σε νέους κάτω των 18 ετών. Δεν μπορώ να φαντασθώ με ποιο τρόπο θα ελέγχεται αυτή η απαγόρευση. Εκείνο που φαντάζομαι και τρομάζω, είναι ότι έξω από κάθε σχολείο θα περιμένει και ένας «μαυραγορίτης», που θα πουλάει τσιγάρα σε υψηλή τιμή και ενδεχομένως, μαζί με τα «παράνομα» τσιγάρα και μερικές άλλες παράνομες ουσίες. Εύχομαι να μην οδηγηθούμε στην εξάρτηση από το παράνομο τσιγάρο, όπως οδηγηθήκαμε στην ποικιλόμορφη και δαιδαλώδη εξάρτηση από το παράνομο ναρκωτικό.
Δεν μπορώ να καταλάβω επίσης, γιατί θα πρέπει να προστατεύσουμε ενήλικες και νοήμονες ανθρώπους και δεν τους αφήνουμε ελεύθερους να συμφάγουν στο ίδιο εστιατόριο με καπνιστές ή να τους στερήσουμε τη χαρά να το διακινδυνεύσουν. Ή αν θέλουν μπορούν να επιλέξουν ένα άλλο εστιατόριο... καθαρό και αποστειρωμένο. Γενικώς παρατηρείται προτίμηση και σε μερικούς λατρεία στα κατασταλτικά μέτρα που μας απαλλάσσουν από τον κόπο να σκεφθούμε οτιδήποτε άλλο διαφορετικό. Νομίζουμε ότι θα μας απαλλάξουν από τα ναρκωτικά, από τα τσιγάρα, από τους μετανάστες, από τη βία και την εγκληματικότητα, από τις διαδηλώσεις. Δεν μας απάλλαξαν ποτέ και πουθενά. Εκείνο που τελικά μένει είναι οι κατασταλτικοί μηχανισμοί...
Ορθή και λογική είναι η βαριά φορολόγηση των τσιγάρων. Οχι για να τιμωρήσουμε τους καπνιστές αλλά για να γνωρίζουν ότι καπνίζοντας επιβαρύνουν σημαντικά το σύστημα υγείας με επιπρόσθετες δαπάνες.

Τρίτη 5 Μαΐου 2009

Η ψηφοφορία για την παραπομπή Παυλίδη
και θεωρίες συνωμοσίας με «Γκεπελική λογική»

Έπρεπε λέει να αγωνιούμε χθες το βράδυ για την ψηφοφορία στη Βουλή για την παραπομπή του κ Παυλίδη.
Ναι φυσικά θα έπρεπε. Αλλά ψήφιζαν οι βουλευτές; Ή τα κόμματα που είχαν δηλωμένη την απόφασή τους;
Το αποτέλεσμα; Για την ιστορία 146 «ναι στην παραπομπή» 144 «όχι» 5 «λευκά» και 3 «παρών»
Και μάλιστα τον τελευταίο καιρό έπεσε «στο τραπέζι» και η πιθανότητα των εκλογών. Πετυχημένα απ’ ότι φαίνεται. Είχαμε βλέπει και δύο βουλευτές της «αντιπολίτευσης» σύμφωνα με το σημερινό «το Βήμα» που δεν ψήφισαν σύμφωνα με τη «γραμμή του κόμματος» πολύ πιθανό από ιδιοτελή προσωπικά συμφέροντα.
Άσε το αστείο που λέγαν και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ για «ψήφο κατά συνήχηση». Δηλαδή στις άλλες ψηφοφορίες δεν ψηφίζουν κατά συνήχηση οι βουλευτές;
Κάνουν μόνο ότι τους πει το κόμμα; Και καλά το ΚΚΕ δεν το κρύβει και, κατά την άποψή μου, μπράβο για την ειλικρίνεια του.
Το αστείο είναι ο τρόπος με τον οποίο το ΛΑΟΣ λέει πως εξασφάλισε την θετική, ως προς την παραπομπή ψήφο.
Δώσαν λέει όλα τα ψηφοδέλτια στον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο κι αυτός του έδινε τον κλειστό φάκελο να ψηφίσουν.
Και τώρα θα γίνω καχύποπτος.
Το ΛΑΟΣ έχει 10 βουλευτές στην Βουλή. Σύμφωνα με «το Βήμα» πάντα οκτώ βουλευτές ψήφισαν εκτός γραμμής. Είδε κανείς τα ψηφοδέλτια; Γιατί αυτά τα ψηφοδέλτια που θεωρούν ότι είναι εκτός γραμμής εκατέρωθεν;
Αποκλείεται να είναι του ΛΑΟΣ όλα αυτά; Με σκοπό να σπείρει μια διχόνοια; Και λέω για το ΛΑΟΣ μια που την δεκάδα των ψηφοδελτίων ένα πρόσωπο.
Γιατί λοιπόν οι 10 βουλευτές αυτοί να μην ψήφισαν 4 λευκά και 3 παρών εκτος τα 4 «εντός γραμμής» ναι;
Το πέμπτο λευκό προς τιμή του κι αυτού το δήλωσε ο βουλευτής της ΝΔ κ. Γιάννης Μανώλης.

Δευτέρα 4 Μαΐου 2009

Ο Ολυμπιακός το Νταμπλ, γιατί να μείνει ο κ. Βαλβέδε;
(έκανε λάθη και το Σάββατο)

Νταμπλούχος τελικά, όπως περίμενα, ο Ολυμπιακός.
Σε έναν τελικό που όλοι έμειναν ενθουσιασμένοι.
Αυτό που με εντυπωσίασε εμένα είναι η διακύμανση του σκορ.
Γρήγορα γρήγορα προηγήθηκε 2 – 0 η ΑΕΚ με δυο γκολ του Μπλάνκο. Έτσι τέλειωσε και το ημίχρονο.
Τότε ο κ. Βαλβέδε έβαλε τον Ντάρμπισιρ που σκόραρε το 47’. Εδω έχω να συγκρίνω το ματς του Σαββάτου μ’ αυτό της Κωνσταντινούπολης με την Γαλατά Σαράι. Που ο Ολυμπιακός έχανε με 1 – 0 και ο Ισπανός έβαλε τον παραπάνω επιθετικό, ο Ντάρκο Κοβάσεβιτς!!! στο 85’. Η πλάκα είναι οτι ο άνθρωπος πρόλαβε κι έχασε δυο ευκαιρίες. Αν λοιπόν ο Ολυμπιακός έχανε με 1 - 0 μάλλον δεν θα έβαζε τον Αγγλο.
Ισοφάρισε ο Ολυμπιακός στο 70’ με τον Μπελούτσι.
Η ΑΕΚ ξαναπέρασε μπροστά με τον Σκοκο στο 90’ και στο 95’ ο Ντάρμπισιρ.
Η πλάκα είναι πως το έβγαλε στο 96’, θεώρησε λοιπόν ο κ. Βαλβέδε οτι είχε κάνει την δουλειά; του.
Στο 102’ σκόραρε ο Γκαλέυι, αλλά έκανε το λάθος κι έβγαλε την φανέλα του ενω είχε δεχθεί πιο νωρίς κι άλλη κίτρινη κάρτα. Έτσι ο Ολυμπιακός πέρασε μπροστά στο σκορ.
Όμως δεν έμελε να «γυρίσει» για δεύτερη φορά αγώνα ούτε μετά από παράταση. (Γύρισε φέτος μόνο την ρεβάνς του ημιτελικού με τον Αστέρα Τρίπολης). Στο 109’ ισοφάρισε ο Σκόκο.
Μετά ήρθαν τα πέναλτι. Που ήταν μια μαραθώνια διαδικασία. Έληξε 15 – 14 (19 – 18 αν προσθέσεις και τα γκολ του αγώνα) υπέρ του Ολυμπιακού. Τον έκρινε τελικά η εμπειρία του Νικοπολίδη.
Σαν αγώνας όμως, δεν το ανέφερε ή δεν το πρόσεξε μια που τους συνεπήρε η διακύμανση του σκορ, ήταν μαρτύριο.
Απορώ φυσικά γιατί επιμένει ο κ. Κόκαλης να κρατήσει τον κ. Βαλβέδε. Αφού που έναν αγώνα που σχεδόν είχε γυρίσει, έβγαλε τον άνθρωπο που σκόραρε 2 φορές.

Σάββατο 2 Μαΐου 2009

Ολυμπιακός – ΑΕΚ σημερα.
πρόβλεψη; 2 - 0

Τελειώνει σήμερα το κύπελλο Ελλάδος.
Ένας μεγάλος τελικός που θα γίνει στο ΟΑΚΑ, έδρα φέτος της ΑΕΚ, που δεν βρίσκεται και στην καλύτερη κατάσταση λόγω του χαρακτήρα των παιχτών της.
Έχει όμως έναν προπονητή γνώστη της Ελληνικής πραγματικότητας. Έναν άνθρωπο που είναι στην ΑΕΚ κυρίως επειδή την αγαπά κι όχι για τα χρήματα που παίρνει.
Το γράφω αυτό και θυμάμαι τι τράβηξε στην πρώτη επίσκεψή του στη Νέα Φιλαδέλφεια ως προπονητή του Ολυμπιακού.
Τι πεντοχίλιαρα είχαν φωτοτυπήσει με την φωτογραφία του στη θέση του Κολοκοτρώνη, τι είχαν ξεθάψει παλιά κουτσομπολιά για σχέση του με την λαϊκή τραγουδίστρια Κατερίνα Στανική.
Στην Κόλαση πήγαινε, κι όχι στο «Νίκος Γκούμας» για να αντιμετωπίσει την ΑΕΚ όλα τα χρόνια που ήταν στον Ολυμπιακό.
Και τώρα ακόμη μια φορά αντιμετωπίζει με την ομάδα που αγαπάει, την ομάδα στην οποία πήγε και του χρέωσαν προδοσία.
Ο Ολυμπιακός μάλιστα πήρε όλα τα κυπελλα από το 2005 και μετά, εκτός του 2007 που το πήρε η Λάρισα.
Το 2005 νίκησε τον Αρη στην Πάτρα με 3 – 0 (θα θυμόμαστε πάντα το υπέροχο γκολ του Ριβάλτο με το οποίο σημείωσε το 3 - 0 στο 70’)
Το 2006 την ΑΕΚ στο παγκρήτιο πάλι με 3 -0 (εδώ ο Καστίγιο ξεδίπλωσε το ταλέντο του στο 3ο γκολ στο 90’)
Το 2007 η σειρά της ΑΕΛ στο Πανθεσσαλικό κατά του Παναθηναϊκού με 2 – 1 (εδώ αξέχαστη θα μου μείνει η αγωνιώδης προσπάθεια του Κύρου Βασσάρα να «σπρώξει» με το γάντι όμως τον Παναθηναϊκό. Ευτυχώς σκόραρε ο Ανσουέ στο 82’
Πέρυσι ο Ολυμπιακός πάλι τον Άρη με 2 – 0 στην Θεσσαλονίκη.
Φέτος έχει σειρά η ΑΕΚ (2 -0 λέει η σειρά και του χρόνου το παίρνει η ΑΕΛ χα χα χα).
Ο Ολυμπιακός δίνει τον τελευταίο αγώνα της χρονιάς και παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες δεν ανανέωσε ακόμη ο κ. Βαλβέδε.. Αν και κατά τη γνώμη μου είναι πιο καλό ΝΑ ΦΥΓΕΙ, μια που δείχνει να προσέχει του Έλληνες ποδοσφαιριστές και δουλεύει μόνο με αλλοδαπούς. Θα ανανεώσει λέει λίγο μετά από τον τελικό.
Ελπίζουμε να δούμε καλό ματς σήμερα και τίποτε άλλο (Αν είναι και κόκκινος ο νικητής ακόμη καλύτερα για μένα)

Παρασκευή 1 Μαΐου 2009

Η Λαρισινή Πρωτομαγια


Πρωτομαγιά σήμερα. Εργατική πρωτομαγιά, γιορτή των λουλουδιών και της Άνοιξης. Ναι. Κυρίως Εργατική γιατί τις δύσκολες εποχές που ζούμε κλπ κλπ βρίσκουν ευκαιρία τα αφεντικά να κάνουν περικοπές των δικαιωμάτων των εργατών και των υπαλλήλων.
Όμως εμένα μου έρχεται στο μυαλό μου εκείνη η πρωτομαγιά πριν εικοσιένα χρόνια (πω πωωωω μια ζωή πέρασε) που η αγαπημένη μας ΑΕΛ κατέκτησε το πρωτάθλημα Ελλάδος.
Η ομάδα που κατέλαβε ένα μέρος της καρδιάς μας, άσχετα με την επίσημη αγαπημένη μας. Η δική μου, όπως ξανάπα ο Ολυμπιακός Πειραιώς
Σαν σήμερα, προτελευταία αγωνιστική. Λάρισα – Ηρακλής. Ήμουνα στην Θύρα 1 (την γνήσια 1 εκεί που τώρα, είναι ιεροσυλία κατά τη γνώμη μου, πηγαίνουν οι φιλοξενούμενοι).
Πιτσιρικάς ακόμη, πρώτη χρονιά που ήρθα από το χωριό μου, είχα εξασφαλίσει τα εισιτήριο από τον σύνδεσμο. Στον ημιώροφο στην στοά δίπλα στον ΟΤΕ.
Ήταν πραγματικά φτηνά τότε 50 δρχ. Ενώ στην 10 είχε 1000 και στην 4 κοντά στους επισήμους 5000. Τις γράφω τις τιμές για να φανεί η διαφορά και πόσο έκλεισε η ψαλίδα μεταξύ φτηνότερου και ακριβότερου εισιτηρίου.
Είχα πάει με τον φίλο μου τον Μπάμπη και τον συνονόματό του θείο μου μια που δεν είχαμε ακόμη δίπλωμα αυτοκινήτου.
Μπροστά μας μπήκε το υπέροχο γκολ του, συγχωρεμένου πια, Γιώργου Μητσιμπόνα. Με ανάποδο ψαλίδι μας φάνηκε, «Βολ πλανέ του τίτλου» έγραψαν την άλλη μερα οι εφημερίδες.
Με το που σφύριξε την λήξη ο διαιτητής οι θεατές ξεχύθηκαν στον αγωνιστικό χώρο και μετά στους δρόμους. Γιορτάζαμε ως το πρωί.
Θυμάμαι την ορχήστρα που είχε ο ιδιοκτήτης (κ. Ζήσης) ,μπροστά στο café Ζητα. Στη Ρουσβελτ και Παπακυριαζή κλείνονταν και τους δυο δρόμους.
Ναι ήταν ακόμη δρόμοι γύρω από την πλατεία Ταχυδρομείου.
Αυτές οι θύμισες έρχονται στο νου μου κάθε πρωτομαγιά. Για μένα και για πολλους άλλους δεν ειναι μόνο κόκκινη (των εργατικών αγώνων), αλλά και βυσσινί.