Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Παρασκευή 31 Ιουλίου 2015

Τα Highlights, πολιτικά, μιντιακά της χρονιάς
που πέρασε και απόπειρα επιστροφής
στα χρόνια αθωότητας (τα γυμνασιακά)

Τελευταία μέρα του Ιούλη σήμερα και όπως συνηθίζω ο Αύγουστος είναι μήνας ξεκούρασης για μένα. Φέτος βέβαια επειδή η πρωταυγουστιά είναι Σάββατο αύριο θα ανεβάσω το άρθρο που ανεβάζω κάθε Σάββατο. Θα εξηγήσω παρακάτω γιατί.
Για μένα λοιπόν η χρονία που συμπίπτει με τους εργάσιμους μήνες είναι 1 του Σεπτέμβρη ως 31 Ιουλίου του επόμενου έτους. Γι’ αυτό επιβάλλεται να κάνω ένα μικρό απολογισμό της τόσο γεμάτης σε γεγονότα, πολιτικά κυρίως, χρονιάς. 
* Ξεκινήσαμε λοιπόν τον Σεπτέμβρη που «απογειωθήκαμε» σύμφωνα με τις προγνώσεις του τότε πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά. Θα μου πείτε έτσι έλεγε, αλλά μετά την πολαπλή συντριβή του στις τρεις εκλογικές δοκιμασίες του Μάη του 2014 και τον τραγικό ανασχηματισμό του περυσινού καλοκαιριού, η κυβέρνηση «κατέβασε κάτω τα μολύβια» και προσπάθησε να διορθώσει (κάπως ανορθόδοξα) τα τραγικά λάθη που έγιναν από τις κυβερνήσεις από το 2010 και μετά.
Υπήρξε βέβαια και το πλεόνασμα που έβγαλε η Ελλάδα τον Μάιο (σύμφωνα με τα Greek statistics που δέχονται αμάσητα πλέον οι ευρωπαίοι, ελέω Γεωργίου που, ευτυχώς μας τελειώνει την Δευτέρα).
Μπορεί τελικά απογείωση να μην είχαμε όμως ο Σαμαράς δήλωνε πως σκίζει σελίδα  σελίδα το μνημόνιο. Και ο κ Καζάκες να αρθρογραφεί (ακόμη μια φορά προφητικά) στο «Χωνί» νομίζω για το σκληρό, λόγω πληρωμών μας στην τρόικα, καλοκαίρι του 2015. Θυμάσαι φίλε Νίκο που το συζητήσαμε τέλος Αυγούστου;
Όλο το φθινόπωρο «αναλώθηκε» διώχνοντας από την Ελλάδα την τρόικα και στέλνοντας, η κυβέρνηση, τις διαπραγματεύσεις στο Παρίσι. Εκεί παρακαλούσαν την τρόικα να τους δώσει κάτι μια που έρχονται εκλογές, αφού δε θα βγει πρόεδρος της Δημοκρατίας τον Μάρτιο. Όμως οι «άκαρδοι» φίλοι τους δεν τους δώσαν τίποτε κι έτσι, και αυτή, η κυβέρνηση της ΝΔ τα βρόντηξε την τελευταία μέρα του ’14, απέδρασε από την εξουσία φέρνοντας την προεδρική εκλογή τρεις μήνες νωρίτερα, βάζοντας ένα σωρό προσκόμματα στην επόμενη κυβέρνηση στηρίζοντας τους δανειστές μας.
Φτάσαμε στη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, με τους ΑΝΕΛ, που αρχικά θεώρησαν λανθασμένα «τίμιους» τους τροϊκανούς. Έδωσε, λοιπόν, παράταση 6 μηνών στο μνημόνιο μη δίνοντας τίποτε (ούτε καν αυτά που μας χρωστούσαν λόγω κερδών της ΕΚΤ).
Και πέρασε το εξάμηνο με τα «παπαγαλάκια» να ρωτάνε: υπάρχει plan Β; Και φυσικά να παίρνουν την απάντηση πως είναι κρυφό «ως κρατικό μυστικό» Το θέμα είναι πως  όταν αποκαλύφτηκε βρήκε τον μπελά του αυτός που το κατέστρωσε, ο Βαρουφάκης, κι όχι αυτός που το «έβγαλε στον αέρα» από το βήμα της Βουλής, Χάρης Θεοχάρης, αποδυναμώνοντας διαπραγματευτικά την κυβέρνηση. Σε κλασική εμπόλεμη κατάσταση θα τουφεκιζόταν με συνοπτικές διαδικάσίες στον οικονομικό πόλεμο πάντως ο εν λόγω «προδότης» είναι ήρωας (;)
* Πολλά έγραψα για πολιτική. Πάμε τώρα στα του «τύπου» που μου έμειναν.
Υπήρξε η πλήρης μετάλαξη του συγκροτήματος Αλαφούζου (Καθημερινή, Σκάι). Μετά την αποχώρηση του κ. Γιατζόγλου, κ Χατζηστεφάνου και των παιδιών της «Ελληνοφρένειας» είχαμε την αποχώρηση του κ. Λυγερού της κ. Ζήκκου και της κ. Ακριβοπούλου.  Και τη προσωρινή λόγω υπουργοποίησης του κ Ξυδάκη. Δε θα μου έλειπαν καθόλου οι κ.κ Μανδραβέλης, Παπαδημητρίου  Αυτιά ή Πορτοσάλτε. Και μετά την μεταγραφή από «Τα Νέα» του σκιτσογράφου κ Χατζόπουλου τείνει να μοιάσει το Μπομπολολαμπρακέικο.
Έτσι έχασα τα «στανταράκια μου» στο Σαββατιάτικο άρθρο, τί να σου κάνει ο κ Μπουκάλας αφου με μερικούς άλλους αν και μ’ αρέσει η γραφή τους σπάνια όμως συμφωνώ.
Άρχισα να ψάχνω λοιπόν για άλλες πηγές. Ανακάλυψα πολλές κυρίως από τη «Δημοκρατία», πολλές φορές μου άρεσε η γραφή των κ.κ Κοττάκη, Χαρβαλιά, Ριζούλη ή Καλεντερίδη
Ψάχνοντας στο διαδύκτιο και για άλλες «πένες» έπεσα πάνω στη Κλεοπάτρα Πατλάκη. Μια κοπέλα που την γνώρισα για άλλο Ρεπορτάζ, το κοινωνικό το gossip. Πιο παλιά από κάποιες εκπομπές της, στον Alpha όταν πρωτοκατέβηκε απο την Θεσσαλονίκη και μετά από τη συμετοχή της στις εκπομπές της κ. Λαμπίρη. (Με συγχωρείς Κλεοπάτρα αν ξέχασα κάτι, που σίγουρα ξέχασα, αλλά δεν είμαι fan της συγκεκριμένης δημοσιογραφίας (κακώς την έχω παρεξηγήσει σύμφωνα με το άρθρο που θα βάλω αύριο).
Με ενθουσίασε κι έβαλα τρία κείμενα της δείτε (εδώ, εδώ εδώ κι εδώ). Μ’ άρεσε τόσο ο τρόπος γραφής της όσο και η άποψη της. Αρκετές φορές βρήκα να συμφωνώ με την Κλεοπάτρα σε πράγματα που φοβόμουν να τα εκφράσω,
Στην συγκεκριμένη ενότητα θα ήθελα να αναφερθώ και στην κ. Άννα Ζηρδέλη που γυρίζοντας ένα βράδυ του Ιουλίου μετά από μπυροποσία με φίλους έπεσε στο tile quiz του Μακεδονία tv. Με ενθουσίασε η κοπέλα και όλα αυτά που έλεγε (και ο τρόπος της) μου έκανε stand up comedy. Και πέρασα αρκετά βράδυα γυρίζοντας από «χαζοξενύχτια», όντας απόφοιτη η  Άννα του «θεατρικού εργαστηρίου» του μεγάλου Βασίλη Διαμαντόπουλου, για λίγη ώρα που έγινε πολύ Μου άρεσε που έιναι πατριώτισσα Λαρισαία, εκ Ελασσόνας ορμόμενη και χάρηκα για την συμμετοχή της στο πρωινό του Αντέννα το Σαββατοκύριακο. Βέβαια η εκπομπή είναι στημένη πάνω στην κ Μπεκατώρου αλλά είμαι σίγουρος πως θα βρει σύντομα την θέση που της πρέπει τουλάχιστον στην εκπομπή.
* Και να πω κάτι πιο προσωπικό.
Στο τέλος του Γενάρη δέχθηκα στο facebook «αίτημα φιλίας» από μία «πραγματική φίλη» από τα παλιά. Καλή φίλη μετά το σχολείο αλλά και συμμαθήτρια. Είχαμε βρεθεί λόγω επαγγελματικής της σχέσης με άλλους φίλους και συμμαθητές. Μετά από λίγο καιρό να κι άλλος συμμαθητής. Κι άλλος. Κι άλλη συμμαθήτρια. Κι άλλη. Βέβαια είχα μερικούς πρώην συμμαθητές φίλους στο facebook αλλά είχα αυτούς που δεν χαθήκαμε ποτέ. Τώρα που αρχίζουμε να ξαναβρισκόμαστε και διοργανώνουν κάποια συνάντηση σε περίπου ένα μήνα πιστεύω πως δεν θα χαθούμε, τουλάχιστον θα είμαστε φίλοι στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης και θα βλέπουμε τις φωτογραφίες που ανεβάζουμε στο group μας, κι έχουμε κάπου θαμμένες στα σπίτια μας. Ας είμαστε σκορπισμένοι στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.
Προχθές που τις έβλεπα μ’ έναν φίλο, κι επίσης συμμαθητή, είπε συγκινημένος. «Ρε συ σα να βλέπεις σκηνές από το Τσάντα ρόδα και κοπάνα είναι».
Βέβαια για μένα το όνομα του group είναι λάθος. Δεν είμαστε «απόφοιτοι του 1986» «αλλά συμμαθητές των σχολικών περιόδων 1980 – 1986», μια που κάποια μέλη του ήταν λίγες χρονιές μαζί μας, μια που είτε σταματήσαν είτε πήγαν τεχνικό λύκειο, είτε αλλάξαν πόλη επειδή έφυγε η οικογένειά τους.

Πέμπτη 30 Ιουλίου 2015

Το ΔΝΤ προβλέπει διάλυση της Ευρωζώνης
και οι Γερμανοί εισηγούνται στη Μέρκελ
συντεταγμένη χρεοκοπία



Μετά τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και οι πέντε «Σοφοί» της γερμανικής οικονομίας κινούνται σχεδόν στην ίδια γραμμή και εισηγούνται μηχανισμό χρεοκοπίας για τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης προκειμένου στο μέλλον να αποφευχθούν κρίσεις, τονίζοντας παράλληλα ότι η έξοδος από το ευρώ θα πρέπει να επιτρέπεται ως ύστατη επιλογή. 
Την ίδια στιγμή, ανάλυση του ΔΝΤ τεκμηριώνει μέσα από γραφήματα (δημοσιεύονται στην Telegraph) πώς η Ευρωζώνη δεν έχει καμία απολύτως τύχη αν συνεχίσει να λειτουργεί με τη Γερμανία να....
καταγράφει μεγάλα πλεονάσματα και της χώρες του Νότου, όπως η Ελλάδα να βυθίζονται στην ύφεση, στην ανεργία και στην φτώχια.
 Είναι να αναρωτιέται κανείς λοιπόν μετά από αυτή (ή μάλλον και με αυτά) πώς η Ελλάδα μπορεί να επιβιώσει μέσα σε αυτή την Ευρωζώνη. Το μόνο ξεκάθαρο είναι ότι η συμφωνία που η κυβέρνηση επιδιώκει είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθεί και αδύνατο να υλοποιηθεί.
 Έχει ήδη ακυρωθεί, αφού οι φοροδοτικές ικανότητες του λαού έχουν τελειώσει και δεν γίνεται καμία απολύτως προσπάθεια να χτυπηθούν τα συμφέροντα. Το αντίθετο μάλιστα, καλούνται και πάλι την κρίση που προέκυψε από τα capital controls και την αποτυχία της διαπραγμάτευσης να πληρώσουν τα μεσαίου και χαμηλού εισοδήματος κοινωνικού στρώματος.
 Σε έκθεσή τους υπό τον τίτλο «συνέπειες της ελληνικής κρίσης για έναν σταθερότερο ευρωχώρο», η οποία υπεβλήθη σήμερα στην κυβέρνηση, οι πέντε «Σοφοί» της γερμανικής οικονομίας υποστηρίζουν ότι η ελληνική κρίση ανέδειξε την κατεπείγουσα ανάγκη για περαιτέρω μεταρρυθμίσεις προκειμένου η Ευρωζώνη να καταστεί σταθερότερη.
 Μεταξύ των μέτρων που εισηγούνται είναι η εμβάθυνση της τραπεζικής ένωσης, αλλά και η συμπλήρωση της εργαλειοθήκης της Ευρωζώνης με μηχανισμό ο οποίος θα επιτρέπει την συντεταγμένη χρεοκοπία κράτους-μέλους. Αυτή η πρόνοια θα καθιστούσε, σύμφωνα με τους διακεκριμένους γερμανούς οικονομολόγους, αξιόπιστο τον όρο «no bail-out».
 «Προκειμένου να ενισχύσουμε την συνοχή της νομισματικής ένωσης, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι οι ψηφοφόροι στις χώρες των πιστωτών δεν είναι διατεθειμένοι να χρηματοδοτούν μονίμως τις χώρες των οφειλετών», δηλώνει ο Πρόεδρος του Συμβουλίου των Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων Κρίστοφ Σμιτ στην εισήγησή του και επισημαίνει ότι ένας τέτοιος μηχανισμός από τη μια πλευρά θα υποχρέωνε τους πιστωτές να αναλάβουν τις απώλειες εάν ένα κράτος χρεοκοπούσε, ενώ θα προκαλούσε λεπτομερέστερη εκτίμηση των κρατικών κινδύνων εκ μέρους των πιστωτών.
 Οι «Σοφοί» πάντως εκτιμούν ότι η έξοδος μιας χώρας από την Ευρωζώνη θα πρέπει να παραμένει πιθανή, αλλά μόνο ως «ύστατη επιλογή», καθώς, όπως αναφέρεται στην Έκθεση, «ένα μονίμως μη-συνεργάσιμο κράτος-μέλος δεν θα πρέπει να απειλεί την ύπαρξη του ευρώ».
 Στην ίδια έκθεση οι Γερμανοί οικονομολόγοι εκφράζουν επιφυλάξεις σχετικά με την εφαρμογή πολιτικών όπως η δημιουργία υπουργείου Οικονομικών για την Ευρωζώνη, ευρωπαϊκού σχεδίου ασφάλισης για την ανεργία ή οικονομικής διακυβέρνησης, απορρίπτοντας εμμέσως την «Έκθεση των πέντε Προέδρων». Είναι κάτι που έχει επικαλεστεί ο Β. Σόιμπλε.
 «Το να είναι η Ευρωζώνη συλλογικά υπεύθυνη για πιθανά κόστη χωρίς όμως τα κράτη-μέλη να παραχωρήσουν μέρος της εθνικής κυριαρχίας τους για τις δημοσιονομικές και οικονομικές πολιτικές, με το πέρασμα του χρόνου θα καθιστούσε την νομισματική ένωση πιο ασταθή», γράφουν οι γερμανοί «Σοφοί», απαντώντας έτσι και σε δημοσίευμα του περιοδικού Der Spiegel που ήθελε την γερμανική κυβέρνηση έτοιμη να συζητήσει για έναν υπουργό Οικονομικών της Ευρωζώνης, με δικό του προϋπολογισμό και με την εξουσία να επιβάλλει αύξηση των φόρων.
 Σε άρθρο τους που δημοσιεύεται στη σημερινή Frankfurter Allgemeine Zeitung, οι τέσσερις από τους πέντε οικονομολόγους του Συμβουλίου προειδοποιούν ακόμη ότι κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε μονομερή και μόνιμη μεταφορά βαρών, χωρίς παράλληλα να ενισχυθεί ο δημοκρατικός έλεγχος σε ευρωπαϊκό επίπεδο. 

 Τονίζουν πάντως ότι «το θέμα αφορά πολλά περισσότερα από την Ελλάδα», καθώς απεδείχθη ότι η μόνιμη έλλειψη διάθεσης συνεργασίας ενός κράτους-μέλους μπορεί να κλονίσει τις βάσεις της νομισματικής ένωσης και να την απειλήσει υπαρξιακά.
 «Ιδιαίτερα τραγικές είναι οι πολιτικές εντάσεις που δημιουργήθηκαν μεταξύ των κρατών-μελών, διότι, ειδικά το κοινό νόμισμα, θα έπρεπε να αποτελεί σύμβολο ολοκλήρωσης. Στο μέλλον λοιπόν πρέπει να δοθεί περισσότερη σημασία στην τήρηση των κοινών κανόνων. Ως ύστατη επιλογή θα έπρεπε όμως να είναι δυνατή και η έξοδος ενός κράτους από την νομισματική ένωση», καταλήγουν οι οικονομολόγοι.

Στο μεταξύ, τέσσερα ενδεικτικά γραφήματα που προκύπτουν από τα δεδομένα της ανάλυσης του ΔΝΤ και αφορούν τις παθογένειες (... και τα προβλήματα) που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή η Ελλάδα, αλλά και η υπόλοιπη νομισματική ένωση, μπορούν να πείσουν και τον πλέον αισιόδοξο ότι το μέλλον της είναι αβέβαιο.
 Το ΔΝΤ σημειώνει ότι «επανεξισορρόπηση έχει αποτύχει να επιτευχθεί μεταξύ των πιστωτριών χωρών, με τα μεγάλα τρέχοντα πλεονάσματα της Γερμανίας και των Κάτω Χωρών να συνεχίζουν να αυξάνεται και να κινούνται μακριά από τα επίπεδα των μεσοπρόθεσμων θεμελιωδών μεγεθών. Η Γερμανία, επί παραδείγματι, «τρέχει» αυτή τη στιγμή ένα πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών σε επίπεδα ρεκόρ στη σύγχρονη εποχή, παραβιάζοντας τους κανόνες της Ευρωζώνης που έχουν να κάνουν με τις «υπερβολικές ανισορροπίες». Χωρίς φυσικά να τιμωρείται γι' αυτό.
Το ΔΝΤ, εκ νέου, εντείνει τις εκκλήσεις του προς τις μεγάλες οικονομίες να μειώσουν τις παγκόσμιες ανισορροπίες. Στην πραγματικότητα, αυτό που ζητάει από το Ταμείο είναι να αναλάβουν η Γερμανία και οι άλλες χώρες που έχουν δημοσιονομικά περιθώρια και χαμηλό δημόσιο χρέος, να υποστηρίξουν τις επενδύσεις και την κατανάλωση εντός της Ευρωζώνης.  Οι συνέπειες από την αποτυχία να μειωθούν οι ανισορροπίες είναι σοβαρές και δεν πρέπει να υποτιμούνται. Ο Ντέβιντ Λίπτον του ΔΝΤ, εξηγεί: «Θα σήμαινε μια χαμένη ευκαιρία και θα έδινε ένα μέτριο αποτέλεσμα ως προς την ανάπτυξη και τη σταθερότητα της ένωσης».
 Από την άλλη πλευρά, τα πιο αδύναμα κράτη του Νότου (με προεξάρχουσα την Ελλάδα) κουβαλούν το μεγαλύτερο βάρος των δυσλειτουργιών της Ευρωζώνης και έχουν προχωρήσει σε εσωτερική υποτίμηση (μείωση του κόστους εργασίας, αγαθών και υπηρεσιών) για να καταστούν ανταγωνιστικές.

Η Ελλάδα (όπως δείχνει το διάγραμμα) έχει υποστεί την πιο σημαντική υποτίμηση τα τελευταία χρόνια. Στην αντίπερα όχθη, η Γερμανία έχει μετατραπεί σε μια «υπέρ-ανταγωνιστική» χώρα σε σχέση με τους εταίρους της.
 Η ανεργία παραμένει ένα σοβαρό πρόβλημα στην Ευρωζώνη και κατά μέσο όρο έχει φτάσει στο 11%. Ιστορικά υψηλά εμφανίζει η ανεργία στους νέους και μάλιστα έχουμε να κάνουμε με μακροχρόνια ανεργία. Ο αριθμός των ατόμων που εργάζονται αυτή τη στιγμή είναι πολύ κάτω από το επίπεδο προ κρίσης.
 Oι οικονομολόγοι κάνουν πλέον λόγο για «υστέρηση»: ένα φαινόμενο που είναι απότοκο της μακροχρόνιας ανεργίας. Φυσικά, όπως είναι αναμενόμενο, τα χρόνια προβλήματα ανεργίας εμφανίζονται με πιο έντονο τρόπο στη Νότια Ευρώπη και συγκεκριμένα στην Ελλάδα και την Ισπανία.
 Μια σύγκριση του ΑΕΠ (ανά άτομο) των ΗΠΑ και της Ευρωζώνης μπορεί να μας πείσει. Το ΔΝΤ αναμένει μια αύξηση της τάξης του 1,5% (για το 2015) εντός της Ευρωζώνης, αλλά μακροπρόθεσμα η δυνητική αύξηση θα κυμανθεί γύρω στο 1%.
Οι αναλυτές σημειώνουν πως η παραγωγή της Ευρωζώνης ενδέχεται να είναι μικρότερη του 2% από το 2020, όσο αυξάνονται τα ασφάλιστρα κινδύνου σε χώρες με υψηλό χρέος και παρατηρούνται δυσμενείς οικονομικές συνθήκες που οδηγούν σε χαμηλούς ρυθμούς επενδύσεων.



Αναδημοσίευση: nyxtobaths.blogspot.gr

Τετάρτη 29 Ιουλίου 2015

Εξευτελισμός της τρόικας με αυτά
που έβγαλε στη φόρα ο Βαρουφάκης



Σε καταγγελία χιλίων Ρίχτερ προέβη Γιάννης Βαρουφάκης στην επίμαχη δήλωσή του στο Φόρουμ Επίσημων Νομισματικών και Οικονομικών Θεσμών (OMFIF), αποκαλύπτοντας πως η Τρόικα ελέγχει το οικονομικό Λογισμικό του Ελληνικού Κράτους!
Αυτή τη συγκλονιστική διαπίστωση έκανε ειδικός, Καθηγητής Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Κολούμπια, στενός και έμπιστος φίλος του Γιάννη, ο οποίος αφού διορίστηκε στο ΥΠΟΙΚ, έψαξε με εντολή Βαρουφάκη το Σύστημα του Υπουργείου Οικονομικών, ανακαλύπτοντας ότι το Λογισμικό το ελέγχει η Τρόικα!

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΓΚΕΣΤΑΠΟ
Γι΄ αυτό ακριβώς ο Γιάννης επιχείρησε να χακάρει το Λογισμικό-Γκεστάπο, να αντιγράψει τα ΑΦΜ μας και με το πάτημα ενός κουμπιού να μπορούμε να λειτουργήσουμε σε Ελεύθερο Τραπεζικό Σύστημα, έτοιμο και για παράλληλο Νόμισμα,  απελευθερωμένοι από την ηλεκτρονική παρακολούθηση και την παρεμπόδιση των ξένων δυναστών, που με το Λογισμικό-Ράιχ μας κρατούν παράλυτους και αλυσοδεμένους στα κρατητήρια του Μνημονίου!

ΛΟΓΙΣΜΙΚΟ - ΑΡΑΧΝΗ

Ο πρώην Υπουργός Οικονομικών, δεν προσπάθησε μόνο γλιτώσει τη χώρα από το δυσβάσταχτο Χρέος απαιτώντας διαγραφή ενός μέρους του, σημείο στο οποίο κολλούσαν οι διαπραγματεύσεις επειδή η Τρόικα μας πάει για "σφάξιμο" θέλοντας να μας παχύνει και λιγουλάκι, αλλά προσπάθησε στην πράξη να ελευθερώσει κυριολεκτικά την Ελλάδα από το Λογισμικό-Αράχνη με το οποίο μας ελέγχει και μας εξουσιάζει η Τρόικα!Ελέγχοντας απευθείας Έσοδα, καταθέσεις, λογαριασμούς, ΑΦΜ, τον καθένα μας και όλο το Κράτος ταυτόχρονα! Κατά παραβίαση του Συντάγματος, της Εθνικής Ανεξαρτησίας και της Ελευθερίας των πολιτών!
Και το ανέχεται ο Πρωθυπουργός "Τσε Γκε Βάρα" και ο έτερος Μνημονιοκτόνος CDSοκυνηγός; Το ανέχεται η Βουλή των Ελλήνων, καταπατώντας το Σύνταγμα και τη Δημοκρατία; Το ανέχονται οι Βουλευτές; Τα κόμματα; Οι θεσμοί; Το κράτος;

Η ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ - ΣΕΙΣΜΟΣ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ
"Η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων ελέγχεται από την Τρόικα! Φανταστείτε η Εφορία του Ηνωμένου Βασιλείου να ελέγχεται από τις Βρυξέλλες" λέει χαρακτηριστικά ο Γιάννης Βαρουφάκης στο OMFIF!
"Όμως - συνεχίζει - η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων ελέγχεται από εμένα... Διόρισα έναν καλό παιδικό μου φίλο, που είχε γίνει Καθηγητής Πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια... ...Μια εβδομάδα αφού πήγαμε στο Υπουργείο, με κάλεσε και μου είπε πως αυτός ελέγχει τα μηχανήματα, αλλά το Λογισμικό ελέγχεται από την Τρόικα! Και θα καταλάβαιναν αμέσως αν δοκιμάζαμε να φτιάξουμε ένα (Τραπεζικό) Σύστημα Παράλληλων Πληρωμών"!
Δηλαδή η Ελλάδα κρατιέται απολύτως αιχμάλωτη, με κομμένες τις δυνατότητες οποιασδήποτε αυτόνομης κίνησης ή πορείας, λόγω του Λογισμικού-Γκεστάπο! Με το οποίο μπορούν να μας παραλύσουν! Όμως ο Βαρουφάκης και ο Καθηγητής είχαν βρει την αχίλλειο πτέρνα του:
"Αποφασίσαμε να χακάρει το Υπουργείο μου ώστε να αντιγράψει το Φορολογικό Σύστημα και να μπορέσει να δουλέψει για τον σχεδιασμό και την εφαρμογή του Παράλληλου (Τραπεζικού) Συστήματος" αποκαλύπτει ο Γιάννης στο OMFIF και διευκρινίζει πιο αναλυτικά:
«Σχεδιάζαμε να δημιουργήσουμε αποθεματικούς λογαριασμούς που θα συνδέονταν με κάθε φορολογικό αρχείο". Μια κίνηση που "θα μας επέτρεπε να δίνουμε αριθμούς PIN» (ώστε να δημιουργηθεί ένα Παράλληλο μη ελεγχόμενο από την Τρόικα Τραπεζικό Σύστημα, για να γίνονται πληρωμές μισθών και όλα τα σχετικά)!

ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΕΝΤΟΣ ΕΥΡΩ

"Αυτοί οι λογαριασμοί θα ήταν σε ευρώ, αλλά με το πάτημα ενός κουμπιού θα μπορούσαν να μετατραπούν σε μια νέα δραχμή" επεξηγεί ο Βαρουφάκης, που δεν είναι υπέρ της εξόδου από το ευρώ, αλλά υπέρ ενός νομίσματος εσωτερικού, παράλληλου με το ευρώ, θέση την οποία διαλαλεί το ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ από το 2011, ως τη μόνη πραγματικά γρήγορη και επωφελή θεαματικά λύση, που θα μας απογείωνε οικονομικά, μένοντας εντός ευρώ, αλλά με τις πληρωμές των Υπαλλήλων και Συντάξεων σε νέα Δραχμή, με σταθερή ισοτιμία προς το ευρώ!
Γιατί; Για να επιτύχουμε "εσωτερική υποτίμηση" - διόρθωση, χωρίς να πρέπει να μειώνονται μισθοί και συντάξεις ή να γίνονται περικοπές, εξακοντίζοντας εξαγωγές και τουρισμό, κάνοντας λίγο ακριβότερα τα εισαγόμενα προϊόντα, ώστε να ξαναδημιουργηθεί εσωτερική παραγωγή!
Παράλληλα η χώρα θα αποδεχόταν κάθε πληρωμή με ευρώ, όπως π.χ. από τους Τουρίστες, ενώ στις Τράπεζες θα μπορούσαν με μικρή διαφορά να αλλάζονται τα νομίσματα, που θα ήταν σε σταθερά οριζόμενη κάθε φορά ισοτιμία.
Αυτό θα μας επέτρεπε να κόψουμε στην ουσία δικό μας νόμισμα, να αποκαταστήσουμε αδικίες, να αυξήσουμε το ΑΕΠ και να κάνουμε εξαιρετικά ανταγωνιστική την Οικονομία μας!

CHIEMGAUER: ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΤΗΣ ΒΑΥΑΡΙΑΣ
Σε ορισμένες περιοχές της Βαυαρίας, ενός από τα βασικότερα ομόσπονδα κρατίδια της ίδιας της Γερμανίας, κυκλοφορεί εδώ και μερικά χρόνια εσωτερικό παράλληλο Νόμισμα με το Ευρώ! Και καμμία καταστροφή δεν έγινε! Κανένας δεν μπόρεσε να τους σταματήσει. Κανείς δεν το μετάνιωσε! Κανείς πια που το χρησιμοποιεί δεν θέλει να το αλλάξει!
Το Chiemgauer κυκλοφορεί σε χαρτονομίσματα ασφαλείας, με σταθερή ισοτιμία 1:1 με το ευρώ, και εάν κανείς θελήσει να το μετατρέψει σε ευρώ, πληρώνει μια μικρή διαφορά, όπως θα συνέβαινε και με την εσωτερική μας Δραχμή! Πού όταν την είχαμε, ευτυχούσαμε... Και ορίζαμε τη ζωή μας σαν καπετάνιοι...
Με τα Μνημόνια και την αδυναμία Εθνικής Νομισματικής Πολιτικής, γίναμε όμως σκλάβοι...
Ο Βαρουφάκης προσπάθησε να μας Ελευθερώσει! Δεν τον άφησαν! Έφτασε ως την δημιουργία του Παράλληλου Ελεύθερου Κρατικού Τραπεζικού - Φορολογικού Συστήματος, χωρίς να καταλάβει τίποτα το Βερολίνο! Κέρδισε ακόμη και το Δημοψήφισμα με 61,31% και σαν ανταμοιβή τον απέλυσαν κατ΄ απαίτηση των Δυναστών μας!
Γι΄ αυτό και μόνο που βγήκαν στο φως - χώρια όλα τα άλλα τρομερά και μεγάλα - ο Πρωθυπουργός, που θα έσκιζε τα ...Μνημόνια, το λιγότερο που έχει να κάνει, είναι να ντρέπεται...


Αναδημοσίευση: ellas-press.blogspot.gr

Τρίτη 28 Ιουλίου 2015

6 + 1 μαθήματα διοίκησης

Πολύ καλό και διδακτικό θα έλεγα ήταν τι κείμενο του σύμβουλου επιχειρήσεων κ. Ανδρέα Δρυμιώτη  Δημοσιεύτηκε υπό τον ίδιο τίτλο στην Καθημερινή της περασμένης Κυριακής 26 Ιουλίου
* * *
Τ​​ον τελευταίο καιρό περάσαμε δύσκολες μέρες και, αφού είμαστε στη μέση του καλοκαιριού, σκέφτηκα να σας δώσω ένα χαλαρό κείμενο. Είναι γεγονός ότι τα πρώτα 6 μαθήματα διοίκησης κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο και ένας καλός παλιός φίλος μού τα έστειλε. Επειδή θεώρησα ότι η αντιγραφή είναι η μεγαλύτερη κολακεία, γι’ αυτό σας τα παραθέτω αυτούσια. Επιπλέον, σας προτρέπω να διαβάσετε το τελευταίο μάθημα γιατί δεν είναι ανέκδοτο αλλά μια αληθινή ιστορία με πολλά μηνύματα.
Μάθημα 1ο: Ενας άνδρας μπαίνει στο μπάνιο μόλις η γυναίκα του έχει κάνει ντους, και το κουδούνι της πόρτας χτυπά. Η γυναίκα του ρίχνει μια πετσέτα επάνω της και τρέχει στην πόρτα. Οταν ανοίγει την πόρτα, βλέπει τον Γιώργο, τον γείτονα. Πριν ανοίξει το στόμα της, ο Γιώργος τής λέει: «Σου δίνω 1.000 ευρώ να βγάλεις την πετσέτα και να με αφήσεις να σου χαϊδέψω τα στήθη σου». Επειτα από λίγη σκέψη η γυναίκα βγάζει την πετσέτα και στέκεται γυμνή μπροστά στον Γιώργο. Αυτός την κοιτάζει για λίγο, τη χαϊδεύει, της δίνει τα 1.000 ευρώ και φεύγει. Η γυναίκα βάζει πάλι την πετσέτα και γυρνάει πίσω στο μπάνιο. Ο άνδρας της τη ρωτάει: «Ποιος ήταν;». «Ηταν ο Γιώργος ο γείτονας», απαντάει αυτή. «Ωραία, λέει ο άνδρας, μήπως είπε τίποτα για τα 1.000 ευρώ που μου χρωστάει;».
Ηθικό δίδαγμα της ιστορίας: Εάν μοιράζεσαι έγκαιρα κρίσιμες πληροφορίες με τους συνεταίρους σου, μπορεί να προλάβεις δυσάρεστες εκπλήξεις.
Μάθημα 2ο: Ενας ιερέας μετέφερε με το αυτοκίνητό του μια νέα καλόγρια. Αυτή σταύρωσε τα πόδια της και φάνηκαν οι καλλίγραμμοι μηροί της. Ο ιερέας έχασε για λίγο τον έλεγχο του αυτοκινήτου και όταν συνήλθε έβαλε το χέρι του πάνω στο γόνατό της. Η καλόγρια είπε: «Πάτερ, θυμήσου τον ψαλμό 129»! Ο ιερέας τράβηξε το χέρι του, αλλά σε λίγο ξαναέπιασε το γόνατο της καλόγριας. Η καλόγρια είπε πάλι: «Πάτερ, θυμήσου τον ψαλμό 129»! Ο ιερέας απήντησε: «Συγγνώμη, αδελφή, αλλά η σάρκα είναι αδύναμη». Οταν έφτασαν στο μοναστήρι των γυναικών, η καλόγρια αναστέναξε βαθιά και έφυγε. Μόλις έφτασε στην εκκλησία, ο ιερέας έτρεξε να βρει τον ψαλμό 129. Ο ψαλμός έλεγε: «Να στοχεύετε πιο ψηλά, εκεί θα βρείτε την αγαλλίαση».
Ηθικό δίδαγμα της ιστορίας: Εάν δεν είσαι καλά πληροφορημένος για την εργασία σου, μπορεί να χάσεις καλές ευκαιρίες.
Μάθημα 3ο: Ενας υπεύθυνος πωλήσεων, ένας υπάλληλος διοίκησης και ο διευθυντής τους πήγαιναν να γευματίσουν όταν βρήκαν μια παλιά γκαζόλαμπα. Την έτριψαν και βγήκε από μέσα ένα Τζίνι. Το Τζίνι είπε: «Θα ικανοποιήσω μια ευχή από τον καθένα σας». «Εγώ πρώτος, εγώ πρώτος!», λέει ο υπάλληλος διοίκησης. «Θέλω να είμαι στις Μπαχάμες, να οδηγώ ένα ταχύπλοο και να μη νοιάζομαι για τίποτα στον κόσμο». Παφ. Και έγινε. «Εγώ μετά, εγώ μετά!», λέει ο υπεύθυνος πωλήσεων. «Θέλω να είμαι στη Χαβάη, χαλαρώνοντας στην παραλία με την προσωπική μου μασέζ και απολαμβάνοντας την αγάπη στη ζωή μου». Παφ. Και έγινε. «ΟΚ, η σειρά σου τώρα», λέει το Τζίνι στον διευθυντή. Ο διευθυντής είπε: «Θέλω αυτούς τους δύο πίσω στο γραφείο μετά το γεύμα».
Ηθικό δίδαγμα της ιστορίας: Πάντα αφήνουμε το αφεντικό να έχει τον πρώτο λόγο.
Μάθημα 4ο: Ενας αετός καθόταν επάνω σε ένα δένδρο χωρίς να κάνει τίποτα. Ενα μικρό κουνέλι βλέπει τον αετό και τον ρωτά: «Μπορώ να κάθομαι σαν και εσένα και να μην κάνω τίποτα;». Ο αετός απάντησε: «Βέβαια, γιατί όχι!». Το κουνέλι λοιπόν κάθισε κάτω στο έδαφος και αναπαυόταν. Ξαφνικά, εμφανίζεται μια αλεπού, ορμάει και τρώει το κουνέλι.
Ηθικό δίδαγμα της ιστορίας: Για να μπορείς να κάθεσαι και να μην κάνεις τίποτα, πρέπει να βρίσκεσαι σε πολύ υψηλή θέση.
Μάθημα 5ο: Μια γαλοπούλα συνομιλούσε με έναν ταύρο. «Θα ήθελα να μπορούσα να ανεβώ στην κορυφή αυτού του δένδρου», είπε η γαλοπούλα, «αλλά δεν έχω δυνάμεις». «Γιατί δεν δοκιμάζεις λίγο από τα περιττώματά μου;», απάντησε ο ταύρος, «είναι πολύ θρεπτικά». Η γαλοπούλα τσίμπησε από έναν σωρό κοπριάς και διαπίστωσε ότι της έδωσε αρκετή δύναμη για να φτάσει το κατώτερο κλαδί του δένδρου. Την άλλη ημέρα, αφού έφαγε περισσότερη κοπριά, έφτασε στο δεύτερο κλαδί. Τελικά ύστερα από τέσσερις νύχτες, η γαλοπούλα με περηφάνια σκαρφάλωσε στην κορυφή του δένδρου. Ομως γρήγορα έγινε αντιληπτή από έναν κτηματία, που την πυροβόλησε και την έριξε κάτω από το δένδρο.
Ηθικό δίδαγμα της ιστορίας: Με σκατά εφόδια, μπορεί να ανεβείς ψηλά, αλλά για πολύ λίγο!
Μάθημα 6ο: Ενα μικρό πουλί πετούσε νότια για να αποφύγει τον χειμώνα. Εκανε πολύ κρύο, το πουλάκι πάγωσε και έπεσε στο έδαφος σε έναν μεγάλο αγρό. Ενώ έτρεμε εκεί, ήρθε μια αγελάδα και κόπρισε επάνω του. Καθώς το παγωμένο πουλάκι ήταν μέσα στον σωρό της κοπριάς, διαπίστωσε ότι ζεστάθηκε. Η κοπριά το ξεπάγωσε. Καθώς λοιπόν ήταν ζεστό και χαρούμενο, άρχισε να κελαηδάει. Μια περαστική γάτα άκουσε το κελάηδημα και έτρεξε να δει από πού προερχόταν. Ακολουθώντας τον ήχο, η γάτα βρήκε το πουλάκι στη στοίβα της κοπριάς και αμέσως το άρπαξε και το έφαγε
Ηθικά διδάγματα της ιστορίας:
(1) Οποιος σε χέζει δεν είναι απαραίτητα εχθρός σου.
(2) Οποιος σε βγάζει από τα σκατά δεν είναι απαραίτητα φίλος σου.
(3) Και όταν είσαι μέσα στα σκατά, είναι καλύτερο να κρατάς το στόμα σου κλειστό.
Μάθημα 7ο: Για πολλά χρόνια ένας από τους σημαντικότερους πελάτες μας στη Δέλτα Πληροφορική ήταν η ΕΛΠΑ. Αυτή μάλιστα μας έδωσε και την ιδέα να ασχοληθούμε ως εταιρεία με την πληροφορική των εκλογών. Οι πρώτες εκλογές που κάναμε ήταν οι αρχαιρεσίες της ΕΛΠΑ, την άνοιξη του 1981. Εκτός από τις εκλογές της ΕΛΠΑ, είχαμε και πολλές άλλες δραστηριότητες με την ΕΛΠΑ. Μεταξύ αυτών είχαμε (για πολλά χρόνια) τη μηχανογραφική εξυπηρέτηση του Ράλλυ Ακρόπολις και της ΟΒΕΛΠΑ. Θυμάστε ποια ήταν η ΟΒΕΛΠΑ; Ηταν η Οδική Βοήθεια της ΕΛΠΑ. Μια μέρα λοιπόν, μου τηλεφωνεί ο Αλέκος Δαρθούφας (τότε πρόεδρος της ΕΛΠΑ) και μου ζητάει να συναντηθούμε. Βρεθήκαμε στο γραφείο του και μου λέει τα έξης: «Για πολλά χρόνια έχουμε μια εξαιρετική συνεργασία και είμαστε πολύ ευχαριστημένοι από τις υπηρεσίες σας. Δυστυχώς όμως είμαι υποχρεωμένος να διακόψω αυτή τη σχέση γιατί μου έγινε μια πρόταση που είναι αδύνατο να μην την αποδεχθώ. Μια εταιρεία μού πρότεινε να μου εγκαταστήσει ένα σύστημα υπολογιστών και να αναλάβει όλα τα έξοδα για τη λειτουργία του συστήματος της ΟΒΕΛΠΑ». Του απάντησα ότι στην επαγγελματική σταδιοδρομία μου έχω μάθει ότι σε παρόμοιες περιπτώσεις «κάποιο λάκκο έχει η φάβα» ή ακόμα «φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας». Μου είπε ότι δεν είχε άλλη επιλογή παρά να δεχθεί την πρόταση, διότι το συμβούλιο είχε ήδη εγκρίνει τη «δωρεά» και έτσι χάσαμε τότε έναν πολύ σημαντικό πελάτη.
Πράγματι, η εταιρεία εγκατέστησε ένα σύστημα ΙΒΜ AS/400 στα γραφεία της ΕΛΠΑ και τους προσέφερε δωρεάν όλες τις υπηρεσίες της ΟΒΕΛΠΑ που της παρείχαμε ως εταιρεία. Δυστυχώς (για την ΕΛΠΑ) αυτό δεν κράτησε για πολύ. Οταν η εταιρεία που έδωσε δωρεάν το σύστημα και τις υπηρεσίες απέκτησε πρόσβαση στα αρχεία της ΕΛΠΑ (δηλαδή στο πελατολόγιό της), έφτιαξε τη δική της εταιρεία οδικής βοήθειας και ουσιαστικά «κανιβάλισε» την ΕΛΠΑ. Οπως γνωρίζετε, η ΟΒΕΛΠΑ από τότε ουσιαστικά πέθανε ενώ η άλλη εταιρεία «ζει και βασιλεύει».

Ηθικό δίδαγμα της πραγματικής ιστορίας: There is no free lunch. Οταν κάποιος σου προσφέρει κάτι, φρόντισε να βρεις τι κρύβεται πίσω από την υποτιθέμενη ανιδιοτελή προσφορά!

Δευτέρα 27 Ιουλίου 2015

Η σχέση του Αδόλφου Χίτλερ με την ιστορία...
αλλά και με τους διεθνείς τραπεζίτες!


Το άρθρο αυτό γράφτηκε για σκεπτόμενους ανθρώπους που θέλουν να κατανοήσουν το σήμερα
υπό το φως του χθες. Δεν γράφτηκε για τους μπαμπουίνους που αρχίζουν να ουρλιάζουν ακούγοντας το όνομα" Χίτλερ".
Ο συγγραφέας του είναι ένας σχετικά νεαρός τραπεζίτης από την Νότια Αφρική που το όνομα του είναι Stephen Goodson. Και έχω την άδεια του να το δημοσιεύσω.
Στο τέλος του Νοεμβρίου του 1918, ο Αδόλφος Χίτλερ επέστρεψε στο Μόναχο και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε σε ένα στρατόπεδο στο Traunstein στη νοτιοανατολική Βαυαρία. Όταν το στρατόπεδο διαλύθηκε τον Απρίλιο του 1919, επέστρεψε στο Μόναχο, το οποίο εξακολουθεί να κυβερνάται από μια σοβιετική δημοκρατία που ιδρύθηκε από μια Πολωνοεβραία την Kurt Eisner (το πραγματικό της όνομα ήταν Salamon Kosmanowsky).
Στις αρχές του Μαΐου, λίγες μέρες μετά την κομουνιστική επανάσταση που είχε λήξει την 1η Μαΐου 1919 από τους βαυαρούς Freikorps, ο Χίτλερ είχε κλητευθεί ως μέλος του 2ου Συντάγματος Πεζικού για να παρακολουθήσει ένα μάθημα που αφορούσε την πολιτική κατεύθυνση. Ο σκοπός του μαθήματος και των διαλέξεων ήταν να παρέχει στους στρατιώτες με φόντο την πολιτική, τη δυνατότητα να παρακολουθούν τα επαναστατικά και πολιτικά κινήματα στο Μόναχο την εποχή εκείνη.

Gottfried Feder
Λίγες εβδομάδες αργότερα, ο Χίτλερ έλαβε εντολή από τους ανωτέρους του για να ερευνήσει μια πολιτική ένωση που ονομάζεται η Deutsche Arbeiterpartei (Γερμανικό Εργατικό Κόμμα). Στη συνάντηση αυτή που πραγματοποιήθηκε στο Sterneckerbrau Inn στο Μόναχο, ήταν παρόντες περίπου 20 έως 25 άτομα. Ο κύριος ομιλητής ήταν ο Δρ Gottfried Feder.
Λίγο αργότερα ο Χίτλερ έλαβε προσωρινή βεβαίωση της ιδιότητας μέλους του κόμματος με τον αριθμό επτά. Η πρώτη πράξη του, αναλαμβάνοντας τον έλεγχο του κόμματος ήταν να μετονομαστεί σε Deutsche Nationalsozialistiche Arbeiterpartei
(Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα).
Ο Feder ήταν ο βασικός θεωρητικός και αρχιτέκτονας της οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής
του Εθνοσοσιαλιστικού κόμματος, μέχρι την αποχώρησή του ως Υφυπουργός Οικονομικών Υποθέσεων, τον Αύγουστο του 1934.
Ο Feder, διορίστηκε Υφυπουργός Οικονομικών Υποθέσεων, όταν οι εθνικοσοσιαλιστές ήρθαν στην εξουσία στις 30 Ιανουαρίου 1933,αλλά οι προσπάθειές του να εφαρμόσει επίσημα την Εθνικοσοσιαλιστική οικονομική πολιτική έπεσαν στο κενό λόγο του Δρ Hjalmar Schacht, ο οποίος είχε διοριστεί ως πρόεδροςτης Reichsbank το Μάρτιο του 1933. Ο Schacht ήταν ένας αινιγματικός χαρακτήρας. Αν και γεννήθηκε στην Tingleff, της Γερμανίας, το 1877, η οικογένεια του καταγόταν από την Ουγγαρία. Το 1903 σε ηλικία 26 ετών έγινε μέλος της Dresdner Bank, και το 1908 έγινε τέκτωνας.
Ένας από τους ομιλητές ήταν ο πρώην μηχανικός που το γύρισε σε οικονομολόγο, ο Δρ Dr Gottfried Feder (1881-1941) πρώτη διάλεξη του είχε τίτλο «Η κατάργηση του ενδιαφέροντος-Υποτέλειας». Ο Χίτλερ είχε ενθουσιαστεί με ό, τιά κουσε και η ομιλία του Feder ήταν μια κρίσιμη καμπή στην πολιτική του σταδιοδρομία.

Hjalmar Schacht
Ο Schacht ήταν επίσης μαθητής της Εβραϊκης γλώσσας δεδομένου ότι η γνώση της γλώσσας αυτής, ήταν απαραίτητη, αν ήθελε κανείς να σταδιοδρομήσει στον τραπεζικό τομέα.
Ο Schacht αμέσως έθεσε ως στόχο να καταστρέψει τα σχέδια Federο στόχος του επιτεύχθηκε με την απομάκρυνση του τελευταίου από του Υπουργείου Οικονομικών τον Αύγουστο του 1934, μετά ο Schach πήρε την θέση του σαν επικεφαλής του Υπουργείου Οικονομικών.
Αυτή η τραγική απόλυση μπορεί να αποδοθεί εν μέρει στην έλλειψη του Χίτλερ όσον αφορά την κατανόηση των οικονομικών θέματων. Άλλωστε ήταν κάτι που είχε παραδεχτεί όταν γνώρισε τον Feder,το 1919.
Έτσι, η απόφαση αυτή με παρακινεί να μελετήσω σε βάθος ένα θέμα που δεν γνώριζα καλα εώς τώρα.
Εκείνη την εποχή εισήχθη μια κάπως εξασθενημένη νομισματική μεταρρύθμιση. Στόχος της ήταν να να χρηματοδοτήσει το έργα του κράτους και τα προγράμματα επανεξοπλισμού. Ιδρύθηκαν
δύο εικονικές εταιρείες η Gesellschaft fuer ΦffentlicheArbeiten (Offa) και η Metallforschung Gesellschaft (Mefo).Αυτές οι εταιρείες έκαναν δεκτές συναλλαγματικές από προμηθευτές που εκπληρωναν τις παραγγελίες.
Αυτές οι συναλλαγματικές στη συνέχεια προεξοφλούνταν στην Reichsbank με ποσοστό 4 τοις εκατό. Είχαν εκδοθεί για τρεις μήνες μόνο, χρόνος που ήταν σαφώς ικανοποιητικός από άποψητου μακροπρόθεσμου χαρακτήρα των διαφόρων έργων που είχαν χρηματοδοτηθεί.
Θα μπορούσαν, ωστόσο, να επεκταθούν από τρεις μήνες... έως πέντε χρόνια . ..
Τον Ιανουάριο όμως του 1939 ο Schacht αρνήθηκε την επέκτασητων συναλλαγματικών, λόγω των φόβων του για "πληθωρισμό".
Με αυτά τα μέσα ο Schacht είχε σκοπό να καταρρεύσει και την γερμανική οικονομία, η οποία κατά την περίοδο 1933-39 είχε αυξήσει το ακαθάριστο εθνικό προϊόν της κατά 100 τοις εκατό. Από ένα έθνος που το 1933 ήταν εντελώς κατεστραμμένο, με έξι εκατομμύρια άνεργους στα πρόθυρα της πτώχευσης. Ο Χίτλερ είχε μετατρέψει την Γερμανία σε σοσιαλιστικό παράδεισο και το ισχυρότερο κράτος στην ιστορία της Ευρώπης. Μετά απ' όλα αυτά απέρριψε θυμωμένα τις συστάσεις της Reichsbank,χαρακτηρίζονταστες ως "ανταρσία".
Στις 19 Ιανουαρίου,1939 απέλυσε τον θρασύ υπηρέτη του διεθνούς χρηματοοικονομικού τομέα. Και χωρίς άλλη καθυστέρηση ανέθεσε στηνReichsbank να εκδώσει όλες τις πιστώσεις που είχε ζητήσει από το κράτος.
Ένας νέος νόμος που αφορούσε την Reichsbank, ο οποίοςψηφίστηκε στις 15 Ιουνίου, 1939, κατέστησε την τράπεζα "άνευ όρων εξαρτώμενη ,από την κυριαρχία του κράτους."
Στο άρθρο 3 του νόμου αποφασίστηκε ότι η τράπεζα θα πρέπει να είναι υπό την επίβλεψη του Φύρερ και Καγκελάριου του Ράιχ .Ο Χίτλερ ήταν ο κυρίαρχος της τράπεζας αφού έφυγε απο τα δύχτια των απατεώνων και των τοκογλύφων , αλλά όπως ο Ναπολέων Βοναπάρτης, έχει την ίδια τύχη: έναπεριττό πόλεμο που ακολουθείται από αφανισμό του λαού και της χώρας του.
Στη συνέχεια ...Στις 31 Μαρτίου 1939, η Πολωνία έλαβε λευκή επιταγή από την Αγγλία, η οποία προσφέρεται μονομερώς να εγγυηθεί την κυριαρχία της...?! Όχι μόνο όταν η Γερμανίαεισέβαλε στην Πολωνία, αλλά επίσης εάν η Πολωνία εισέβαλε στην Γερμανία! Αυτό χρησίμευσε απλώς να σκληρύνουν την πολωνική αντίσταση ενάντια στην γνήσια επιθυμία του Χίτλερ να επιτευχθεί μια μόνιμη λύση όλων των εκκρεμών ζητημάτων που απορρέουν από τη Συνθήκη των Βερσαλλιών.
Κατά τη διάρκεια των επόμενων πέντε μηνών, η πολωνική κυβέρνηση ενέτεινε σταδιακά την καταπίεση, την παρενόχληση και τις επιθέσεις κατά 1,5 εκατ. Γερμανών που ζουν στην Πολωνία. Αυτές οι επιθέσεις, στις οποίες πάνω από 58.000 γερμανικοί άμαχοι σκοτώθηκαν από τους Πολωνούς σε ένα όργιο της βαρβαρότητας, που κορυφώθηκε με τη Σφαγή του Bromberg στις 3 Σεπτεμβρίου 1939, στην οποία 5.500 άνθρωποι δολοφονήθηκαν. Αυτές οι προκλήσεις και οι θηριωδίες είχαν στωικά αγνοηθεί. Τελικά ο Χίτλερ αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει στρατιωτική επέμβαση, προκειμένου να προστατεύσει τους Γερμανούς στην Πολωνία.
Στις 30 Αυγούστου 1939, ο Χίτλερ και πάλι προσφέρει στους Πολωνούς τις προτάσεις Marienwerder, δηλαδή τη διατήρηση των υπαρχόντων συνόρων 1919, την κατασκευή ενός 60 – μίλιων αυτοκινητόδρομου και σιδηροδρομικές γραμμές να συνδέουν την Δυτική και Ανατολική Πρωσία (από το Schoenlanke εώς Marienwerder) και τέλος την ανταλλαγή των γερμανικών και πολωνικών πληθυσμών.
Σύμφωνα με τις εντολές των διεθνών τραπεζιτών, ο Υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας, Λόρδος Χάλιφαξ, συνιστά έντονα στους Πολωνούς να μην διαπραγματευτούν. Αυτό είναι το πώς και το γιατί άρχισε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Η αναγκαστική εμπλοκή της Γερμανίας σε πόλεμο κατέληξε σε νίκη για τους διεθνείς χρηματοδότες και ήττα και δουλεία για όλους τους λαούς της Ευρώπης.


Αναδημοσίευση: ksipnistere.com

Σάββατο 25 Ιουλίου 2015

Είμαι Έλληνας δημοσιογράφος -
#JeSuisJournalisteGrec



Μερικές εμπειρίς ενός πραγματικού δημοσιογράφου τα τελευταία χρόνια απαριθμεί ο Αρης Χατζηστεφάνου σε άρθρο του υπό τον ίδιο τίτλο στην ιστοσελίδα του info-war.gr την Τρίτη 8/7  και τον διαχωρίζει με τους κατ’ όνομα δημοσιογράφους.
* * *
Ήμουν Έλληνας δημοσιογράφος όταν η αστυνομία έστειλε στην εντατική τον φωτορεπόρτερ Μάριο Λώλο και τον δημοσιογράφο Μανώλη Κυπραίο. Αλλά δεν σε θυμάμαι εκεί.
Ήμουν Έλληνας δημοσιογράφος όταν συνέλαβαν τον Κώστας Βαξεβάνη γιατί αποκάλυψε τη λίστα Λαγκάρντ. Εσύ συνομιλούσες με τα μέλη της λίστας – αν δεν ήσουν και εσύ ένα από αυτά.
Ήμουν Έλληνας δημοσιογράφος όταν κάποιος που παρουσιάστηκε ως ο Μελισσανίδης (και δεν έχουμε καμία απόδειξη ότι δεν ήταν) τηλεφώνησε στον Λευτέρη Χαραλαμπόπουλο στο Unfollow και απείλησε να σκοτώσει αυτόν και όποιον βρισκόταν γύρω του. Ο Μελισσανίδης όμως ήταν φίλος του Σαμαρά και εσύ μιλούσες με τον δικηγόρο του, τον Φαήλο Κρανιδιώτη.
Ήμουν Έλληνας δημοσιογράφος όταν εκατοντάδες συνάδελφοί μου και εγώ απολυθήκαμε, γιατί τολμήσαμε να παρουσιάσουμε εναλλακτικές προτάσεις στα μνημόνια τα οποία προωθούσαν οι τράπεζες που πληρώνουν το μισθό σου.
Ήμουν Έλληνας δημοσιογράφος όταν το ισραηλινό κράτος έστειλε στη φυλακή τρεις Έλληνες δημοσιογράφους που κάλυπταν τον στόλο της Ελευθερίας. Εσύ όμως έδινες το λόγο σε σκοτεινούς κύκλους των μυστικών υπηρεσιών που επιχειρούσαν να παρουσιάσουν την ανθρωπιστική αποστολή σαν τρομοκρατική ενέργεια.
Ήμουν Έλληνας δημοσιογράφος όταν το Reuters υποστήριζε ότι υπάρχει ένα γιγαντιαίο σκάνδαλο της Τράπεζας Πειραιώς αλλά εσύ δεν το έκανες ούτε μονόστηλο. Μόνο την επόμενη ημέρα διαλαλούσες την απάντηση του Σάλα.
Ήμουν Έλληνας δημοσιογράφος στα χρόνια του μνημονίου, όταν η ελευθερία του Τύπου κατρακύλησε κατά 50 θέσεις, σύμφωνα με εκθέσεις των ρεπόρτερ χωρίς σύνορα, και η Ελλάδα βρέθηκε σε χειρότερη θέση από μοναρχίες και δικτατορίες του Περσικού Κόλπου. Εσύ τότε απέκρυπτες πληροφορίες για τη μη βιωσιμότητα τους χρέους, εκπαιδευόσουν από το ΔΝΤ σε τεχνικές προπαγάνδας για να παραπληροφορείς του πολίτες και χειροκροτούσες την τοποθέτηση ενός μη εκλεγμένου πρωθυπουργού για πρώτη φορά από το τέλος της δικτατορίας.
Ήμουν Έλληνας δημοσιογράφος όταν έκλειναν την ΕΡΤ. Αλά εσύ με τις πλάτες της Digea ετοιμαζόσουν να μοιραστείς την ψηφιακή πίτα και να συνεχίσει ανενόχλητος την προπαγάνδα σου γνωρίζοντας ότι δεν θα έχεις πλέον κανένα τηλεοπτικό σταθμό να αμφισβητεί την απόλυτη αλήθεια σου.
Ήμουν Έλληνας Δημοσιογράφος όταν η Θεσσαλονίκη βυθιζόταν από το συλλαλητήριο για τις σκουριές αλλά εσύ παρουσίαζες σαν τρομοκράτες του κατοίκους της Χαλκιδικής που αμφισβητούσαν τα σχέδια του Μπόμπολα και της El Dorado.
Εσύ λοιπόν «συνάδελφε» δεν είσαι δημοσιογράφος. Είσαι μεγαλοστέλεχος μιας μεγάλης ιδιωτικής επιχείρησης που ελέγχει με πειρατικό τρόπο δημόσιες συχνότητες. Την προηγούμενη εβδομάδα με τη συνεργασία του ΣΕΒ και της ΕΚΤ επιχείρησες να ανατρέψεις μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση προκαλώντας τραπεζικό πανικό, διαδίδοντας ψευδείς ειδήσεις, παραποιώντας φωτογραφίες και δημοσκοπήσεις και κόβοντας στον αέρα όποιον τολμούσε να σου αντιμιλήσει.
Αν σε ενοχλούν οι πειθαρχικές διώξεις και κυρίως αν θεωρείς ότι πραγματοποιείται συλλογική επίθεση στην ελευθερία του Τύπου, σου έχω μια πρόταση: Έλα να περπατήσεις μαζί με αληθινούς δημοσιογράφους και φωτορεπόρτερ στο κέντρο της Αθήνας και εκεί θα καταλάβεις ποιο είναι το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Θα καταλάβεις πως όταν 100.000 άτομα φωνάζουν «Αλήτες Ρουφιάνοι Δημοσιογράφοι», ξέρουν πολύ καλά σε ποιους αναφέρονται.
Διαφορετικά κάτσε με τους σωματοφύλακές σου στο μαγαζάκι σου και υπό την προστασία των ΜΑΤ συνέχισε να παπαγαλίζεις τις εντολές που λαμβάνεις. Μην απορείς όμως αν κάποιοι ζητούν να αφαιρεθούν οι άδειες λειτουργίας του σταθμού σου και να επιστραφούν σε αυτούς που τις πληρώνουν εδώ και δεκαετίες – δηλαδή στους πολίτες.

Παρασκευή 24 Ιουλίου 2015

D.W.:«Αν δεν υπήρχαν τα ΜΜΕ,
θα υπήρχε η ελληνική κρίση;»

Τα Ελληνικά ΜΜΕ έχουν κατηγορηθεί και σωστά πιστεύω, για παραπληροφόρηση του Ελληνικού λαού. Μια παραπληροφόρηση που είχε στόχο να περνάνε ως «καλά και λογικά» τα μέτρα που επέβαλαν στις  εθελόδουλες κυβερνήσεις οι δανειστές μας κυρίως μέσω της τρόικας. O γερμανός κοινωνιολόγος Dr. Hans Mathias Kepplinger (φωτο) «δείχνει» στην Deutsche Welle τον ρόλο που έπαιξαν και παίζουν τα διεθνή Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
* * *
Κάθε χώρα εξυπηρετεί τα δικά της συμφέροντα, εξηγεί ο κοινωνιολόγος Dr. Hans Mathias Kepplinger. O γερμανός κοινωνιολόγος Dr. Hans Mathias Kepplinger, μιλάει στην DW για την ελληνική κρίση και την επίδραση των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης σε αυτή.
«Χωρίς τα ΜΜΕ δεν θα είχαμε τόσες έκτακτες Συνόδους Κορυφής για την Ελλάδα, κατά τις οποίες αποφασίζονται πολύ λιγότερα σε σχέση με τη σημασία που τους αποδίδουν τα μέσα ενημέρωσης» σημείωσε χαρακτηριστικά ο Kepplinger.
Σύμφωνα με τον γερμανό καθηγητή «το γερμανικό κοινό δεν θα ενδιαφερόταν καν για τον έλληνα Αλέξη Τσίπρα ή τον Γιάνη Βαρουφάκη εάν δεν υπήρχαν τα media και δεν θα υπήρχε όλη αυτή η αρνητική εικόνα για την Ελλάδα που κυριάρχησε ανά την Ευρώπη.
Και για να είμαι σαφής.
Τα ΜΜΕ δεν είναι η μοναδική αιτία αυτών των φαινομένων, ωστόσο συμβάλουν στη διατήρησή τους».
Αναφερόμενος στο τελευταίο στάδιο των διαπραγματεύσεων Ελλάδας – Θεσμών κατά το οποίο παρατηρήθηκε έντονα το φαινόμενο της λεπτό προς λεπτό κάλυψης των όσων συνέβαιναν στις αίθουσες των Βρυξελλών από όλα τα μεγάλα διεθνή μέσα, ο Kepplinger σημείωσε:
«Η δημοσιογραφική καταγραφή της πραγματικότητας δεν είναι ανεξάρτητη. Είναι άμεση απόρροια των καταγραφών για την Ελλάδα που έχουν ήδη γίνει στο παρελθόν από τον τύπο και με τη σειρά της επηρεάζει και τις μελλοντικές καταγραφές».
Ο ίδιος εκτίμησε ότι η δημοσιογραφία εκτείνεται πέρα από την απλή καταγραφή, ενώ συχνά συμβάλει στη διαμόρφωση πολιτικής ατζέντας.
Χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι συμβάλει και στην επίλυση των προβλημάτων. Αυτό έγινε φανερό στην περίπτωση της ελληνικής κρίσης.
«Η ουσία της ελληνικής κρίσης, καθώς και μια ευρεία γκάμα ζητημάτων χρηματοοικονομικής φύσης αναφορικά με την αναδόμηση του ελληνικού κράτους και το μέλλον της ευρωζώνης, δεν αναμένεται να αλλάξει στα επόμενα χρόνια, και φυσικά όχι μέσω του τύπου», σημείωσε χαρακτηριστικά ο Kepplinger.
Και εξηγεί: «Όσο περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν ότι κάτι είναι σημαντικό, τόσο αυτό θεωρείται σημαντικό.
Αυτό συμβαίνει και στην περίπτωση της Ελλάδας.
Όταν κάτι παρουσιάζεται ως ‘έκτακτη’ επικαιρότητα λίγοι είναι εκείνοι που κατανοούν ότι ο χαρακτηρισμός ‘έκτακτος’ είναι αποτέλεσμα υποκειμενικής αποτίμησης.
Συχνά μάλιστα οι δημοσιογράφοι, έχουν την τάση να μιμούνται ο ένας τον άλλον καταλήγοντας στην αναπαραγωγή κλισέ και στερεοτύπων.
Προκειμένου να μειώσουμε την πολυπλοκότητα σύνθετων ζητημάτων συχνά χρειαζόμαστε στερεότυπα και άλλων σχημάτων που γίνονται εύκολα αντιληπτά.
Από τη στιγμή που τα στερότυπα διαδίδονται και γίνονται ευρέως αποδεκτά, ο ανθρώπινος νους αρχίζει να αντιγράφει όλα αυτά τα δεδομένα, τα οποία θεωρεί και αληθή, χωρίς να χρειάζεται αντικειμενική επαλήθευση» εξηγεί ο Kepplinger
Βέβαια ο Γερμανός επισημαίνει ότι κάθε χώρα εξυπηρετεί τα δικά της συμφέροντα καλύπτοντας την ελληνική κρίση και γι αυτό τον λόγο το χρώμα και οι απόψεις στα δημοσιεύματα διαφέρουν.
Ο γερμανικός τύπος, για παράδειγμα, εστίασε στον εντοπισμό των εσωτερικών παθογενειών και κρατικών δυσλειτουργιών του οδήγησαν στην εκτόξευση του δημόσιου χρέους, ενώ ο βρετανικός απέδωσε την βασική αιτία της κρίσης στις δομικές δυσλειτουργίες που απορρέουν από τις θεμελιώδεις ευρωπαϊκές συνθήκες αναφορικά με την εισαγωγή του ευρώ, καταλήγει ο Dr. Hans Mathias Kepplinger.




Αναδημοσίευση: greeknation.blogspot.gr

Πέμπτη 23 Ιουλίου 2015

Το τρίτο Ράιχ, το ξέρουμε το τέταρτο το ζούμε,
ποια ειναι και πότε δημιουργήθηκαν τα δύο πρώτα

Η γερμανική λέξη Ράιχ (Reich) σημαίνει «βασίλειο» ή «αυτοκρατορία». Έγινε διεθνώς γνωστή με τον χειρότερο τρόπο από το 1924, μέσα από το «πολιτικό πρόγραμμα» του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος του Χίτλερ, ο οποίος και θεωρείται ο δημιουργός του τρίτου κατά σειρά Ράιχ.
Ποια ήταν όμως τα προηγούμενα δύο γερμανικά Ράιχς.
Να σημειώσω εδώ πως ευκαιρία για να ψάξω αυτά τα στοιχεία είναι πως πολλοί χαρακτηρίζουν την σημερινή Γερμανική επικυριαρχία επί ολόκληρης της Ευρώπης ως τέταρτο Ράιχ, και αναφέρονται συγκεκριμένα πως έχουμε το  Ράιχ της Μέρκελ.
* * *
Ως πρώτο Ράιχ αναφέρεται η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Γερμανικού Έθνους ή Αυτοκρατορία της Δύσης. Στα λατινικά αναφέρεται ως Sacrum Romanum Imperium Nationis Germanicae και στα γερμανικά ως Heiliges Römisches Reich Deutscher Nation. Δηλαδή η Γερμανία από τον 10ο αιώνα έως τα μέσα του 17ου αιώνα. Οι αυτοκράτορες ήθελαν να εμφανίζονται συνεχιστές της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και θεωρούσαν ότι η ουράνια βασιλεία σύμφωνα με την χριστιανική πίστη πρέπει να εφαρμόζεται και στη Γη, υπό την εποπτεία τους.
 Πρώτος αυτοκράτορας (Kaiser) του Α΄Ράιχ, ήταν ο Όθων ο Μέγας που στέφθηκε το 962 μ.Χ. Στο απόγειό της η αυτοκρατορία ενσωμάτωνε περιοχές από Γερμανία, Αυστρία, Ελβετία, Λιχτενστάιν, Λουξεμβούργο, Τσεχία, Σλοβενία, Βέλγιο, Ολλανδία, Πολωνία, Γαλλία και Ιταλία. Παρά το όνομά της, κατά το μεγαλύτερο διάστημα της ύπαρξής της η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία δεν περιλάμβανε τη Ρώμη εντός των ορίων της. Το καίριο πλήγμα πάντως το δέχτηκε το 1648, όταν με τη συνθήκη της Βεστφαλίας, η αυτοκρατορία ακρωτηριάσθηκε. Με την ανάδειξη μάλιστα της Πρωσίας σε βασίλειο, το Α΄ Ράιχ υπέστη θανάσιμο πλήγμα, καθώς έχασε μια τεράστια και σημαντική περιοχή.
Το Β΄ Ράιχ δημιουργήθηκε από τον Όττο φον Μπίσμαρκ, μετά από τον γαλλογερμανικό πόλεμο του 1870. Ο γερμανός δούκας που διετέλεσε υπουργός και πρόεδρος της Πρωσίας από το 1862, ήταν αυτός που ουσιαστικά ενοποίησε τη Γερμανία. Ήταν και ο πρώτος καγκελάριος της Γερμανικής Αυτοκρατορίας (Reichskanzler), όταν ιδρύθηκε το 1871. Μέχρι τότε η Γερμανία αποτελούνταν από μία πληθώρα πριγκιπάτων με χαλαρούς δεσμούς. Ο Μπίσμαρκ είχε καθοριστικό ρόλο στην ένωσή τους σε ένα κράτος, καθώς ήταν αυτός που διαπραγματεύτηκε με αντιπροσώπους των κρατών της Νότιας Γερμανίας, προσφέροντας τους ειδικές παραχωρήσεις για να συμφωνήσουν. Οι διαπραγματεύσεις πέτυχαν και ο Γουλιέλμος Α’ ανακηρύχθηκε «Γερμανός Αυτοκράτορας» στις 18 Ιανουαρίου 1871 στην Αίθουσα των Καθρεπτών των Βερσαλλιών στο Παρίσι, όταν ο γερμανικός στρατός νίκησε τη Γαλλία και μπήκε στη γαλλική πρωτεύουσα. Το Β΄Ράιχ πάντως είχε μικρή διάρκεια ζωής, μόλις 47 χρόνια, καθώς διαλύθηκε στο τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου το 1918, μετά από την ήττα της Γερμανίας και την πτώση του αυτοκράτορα Γουλιέλμου Β’.





Αναδημοσίευση:mixanitouxronou.gr

Τετάρτη 22 Ιουλίου 2015

Nόαμ Τσόμσκι: «Υπάρχει οργανωμένο σχέδιο
από ΕΕ και ΔΝΤ για διάλυση της Ελλάδας»


Αν τα έλεγε αυτά ένας, όποιος, Έλληνας, θα τον λέγαμε συμο,οσιολόγο. Τα λέει όμως ένας Αμερικάνος. Και δη ο διάσημος καθηγητής στο Τμήμα Γλωσσολογίας και Φιλοσοφίας του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης Νόαμ Τσόμσκι (φωτο).
* * *
Υπάρχει οργανωμένο σχέδιο από ΔΝΤ και ΕΕ με σκοπό την καταστροφή της Ελλάδας όπως αποκαλύπτει σε μια άκρως φιλελληνική και σγκλονιστική συνέντευξη ο κορυφαίος Αμερικανός διανοητής Νόαμ Τσόμσκι.
Μιλά για την Ελλάδα και… υποστηρίζει ότι καταστρέφεται βάσει σχεδίου, με σκοπό την τελική υποδούλωση η οποία θα χρησιμεύσει σαν "μάθημα" σε οποιονδήποτε πιστεύει ότι μπορεί να αντισταθεί.
Ο Νόαμ Τσόμσκι ενσαρκώνει την εικόνα του διανοούμενου όπως θα έπρεπε να είναι: Με το τεράστιο διανοητικό του ανάστημα, τη θεμελίωση της γενετικής γλωσσολογίας, την ακτιβιστική του δράση για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το θάρρος του λόγου του σε κρίσιμες στιγμές, όταν οι "διανοούμενοι" των σύγχρονων καιρών επιλέγουν την στήριξη της Νέα Τάξης Πραγμάτων η οποία και τους ανέδειξε άλλωστε.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε σε ελληνικό περιοδικό, ο Νόαμ Τσόμσκι μιλά για την Ελλάδα της οικονομικής κρίσης, την παγκόσμια οικονομία, τις τράπεζες και τη «μαφία» του ΔΝΤ.
Υποστηρίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ σκοπεύουν να καταστρέψουν την Ελλάδα βάσει σχεδίου. Αναγνωρίζει ότι η χώρα έχει πολλά εσωτερικά προβλήματα, όμως αυτά που προτείνει η τρόικα εντείνουν αυτά τα προβλήματα, παρά τα λύνουν.
«Το τελικό αποτέλεσμα ίσως είναι η καταστροφή της Ελλάδας», λέει ο Τσόμσκι αναφερόμενος στην αποπληρωμή της παγκόσμιας τραπεζικής κοινότητας, το σύστημα της οποίας χαρακτηρίζει «στυγνή ληστεία».
Είναι από τους ελάχιστους σε δημοφιλία διανοητές που τολμούν να αναφερθούν ευθέως στο νεοταξικό σύστημα της Παγκόσμιας Μαφίας.
Φυσικά αυτά που καταγγέλει ο διάσημος ακτιβιστής της διανόησης έχουν άμεση σχέση και με τα πρόσφατα γεγονότα των καταστροφών που έλαβαν χώρα.
Υπενθυμίζουμε εδώ ότι τέσσερις Γερμανοί συνελήφθησαν κατά την διάρκεια των επεισοδίων στην Αθήνα δημιουργώντας υποψίες ότι η BND (οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες) είχε συμμετοχή σε αυτά, διαλύοντας έτσι τις αντιμνημονιακές πορέιες των Ελλήνων πολιτών την στιγμή που η Βουλή ψήφιζε τα νέα αιματηρά μέτρα που περιλαμβάνει η εθνοκτόνα "συμφωνία" με τους δανειστές.
Χθες οι Έλληνες πολίτες έγιναν μάρτυρες μιας εκτεταμένης "επίθεσης" με μπαράζ
Συγκρίνοντας την Ελλάδα με το παράδειγμα της Αργεντινής ή της Ισλανδίας, που δεν υπάκουσαν στο ΔΝΤ, λέει ότι η ελληνική περίπτωση είναι διαφορετική καθώς η Ελλάδα δεν έχει δικό της νόμισμα και συνεπώς δεν μπορεί να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο.
Μάλιστα, θεωρεί ότι μια ενδεχόμενη επιστροφή στη δραχμή θα ήταν καταστρεπτική.
Δεν δίνει έτοιμες συνταγές για να βγει η ελληνική κοινωνία από το αδιέξοδο, συνιστά ψυχραιμία και προτρέπει τους Έλληνες να «βρουν τον τρόπο που τους ταιριάζει».
Κλείνοντας με αισιόδοξο τρόπο τη συνέντευξη, εύχεται στην Ελλάδα «πολλή και καλή τύχη σε αυτούς τους ιδιαίτερα δύσκολους και επίπονους καιρούς, με όλες αυτές τις ισχυρές δυνάμεις που προσπαθούν να συντρίψουν την ελληνική κοινωνία και τη χώρα σας».

Με τον Νόαμ Τσόμσκι όμως φαίνεται ότι o καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Μισούρι, κρίνει ότι η παραμονή στο ευρώ θα οδηγήσει το Βερολίνο στην επίτευξη του στόχου του που δεν είναι άλλος από το να συντρίψει την Ελλάδα
Ο Χάντσον θεωρεί ότι καλύτερη επιλογή για το χρέος είναι να προσφύγει η Ελλάδα νομικά στο Διεθνές Δικαστήριο καταγγέλλοντάς το ως απεχθές και στο διάστημα μέχρι να βγει η απόφαση, να προετοιμαστεί για την έξοδο από το ευρώ, καθώς κρίνει ότι η παραμονή σ’ αυτό θα οδηγήσει στην επίτευξη του στόχου του Βερολίνου: να συντρίψει την Ελλάδα.
Η κυβέρνηση Παπανδρέου πήρε το δάνειο χωρίς να ρωτήσει τους πολίτες. Η Ελλάδα θα έπρεπε να το κυνηγήσει αυτό νομικά. Δηλαδή ότι δεν πρέπει να πληρώσει την τρόικα. Η υπόθεση θα χρειαστεί από πέντε έως δέκα χρόνια στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Σ’ αυτό το διάστημα θα έχει τον χρόνο να προετοιμαστεί για να εγκαταλείψει το ευρώ και να ανακτήσει τις δυνάμεις και την ανάπτυξή της
• Ποια είναι η αποτίμησή σας για τη συμφωνία ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και τους δανειστές;
Μοιάζει σαν η Ελλάδα να παραδόθηκε έπειτα από μια στρατιωτική επέμβαση, η οποία έχει στόχο τα εδάφη σας, τα «ασημικά» σας, αλλά και τον δημόσιο τομέα. Το δίλημμα ήταν «παραδοθείτε τώρα, διότι αργότερα θα είναι χειρότερα». Ετσι, ο Τσίπρας παραδόθηκε ολοκληρωτικά.
Ομως δεν έπρεπε να το κάνει αυτό. Πίστευε ότι θα ήταν πολύ δύσκολο να εγκαταλείψει το ευρώ. Ωστόσο, όπως του έλεγαν ο Βαρουφάκης και ο Αμερικανός σύμβουλός του, Τζέιμς Γκαλμπρέιθ, δεν ήταν τόσο δύσκολο να βγείτε από το ευρώ. Θα υπήρχε μια μεταβατική περίοδος, στη διάρκεια της οποίας η ελληνική κυβέρνηση θα έπρεπε να αναλάβει τον έλεγχο των τραπεζών που θα κατέρρεαν. Η ανάληψη αυτού του ελέγχου δεν είναι καθόλου κακή ιδέα.
Εάν η κυβέρνηση το είχε κάνει και τις είχε εθνικοποιήσει, τότε θα είχε εξασφαλίσει τα μέσα πληρωμής κατά τη διάρκεια μετάβασης και έτσι θα έσωζε τον δημόσιο τομέα, τις συντάξεις και την περιουσία της χώρας. Επρεπε να πει [στους δανειστές], «εάν δεν καταλήξουμε σε συμφωνία, θα αποκηρύξουμε το χρέος προς το ΔΝΤ, την ΕΚΤ και την τρόικα».
Αυτό το χρέος ήταν απεχθές, όπως είπε και η Επιτροπή Αλήθειας για το Χρέος που συστάθηκε από τη Βουλή. Το ΔΝΤ παραδέχτηκε ότι η συμφωνία για το δάνειο του 2010 δεν θα έπρεπε να έχει υπογραφεί. Η διεφθαρμένη ηγεσία του ΔΝΤ και ο Στρος-Καν παρέκαμψαν τους δικούς του κανόνες και η ελληνική κυβέρνηση έπρεπε να υποστηρίξει ότι αυτό ήταν λάθος και εξαιτίας αυτού ο λαός υπέφερε πολλά δεινά.
• Δεδομένου ότι η πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ αποδεικνύει ότι η συνέχιση της λιτότητας κάνει τα πράγματα χειρότερα, πιστεύετε ότι η Ελλάδα θα βρεθεί και πάλι αντιμέτωπη με μια κρίση χρέους;
Θα είναι μια πολύ χειρότερη κρίση από την προηγούμενη. Το κόστος ζωής θα αυξηθεί για τους Ελληνες περί το 30%, οι φόροι θα αυξηθούν επιπλέον γύρω στο 20% και το στύψιμο αυτό θα αναγκάσει σχεδόν το ένα πέμπτο του πληθυσμού να μεταναστεύσει πολύ γρήγορα.
Πρόθεση της Ευρώπης είναι να συντρίψει παντελώς την Ελλάδα. Ισως και ένα εκατομμύριο Ελληνες εργάτες θα αναγκαστούν να πάνε στη Γερμανία και σε άλλες χώρες και θα συμβάλουν στην πτώση των μισθών πανευρωπαϊκά. Είναι ένας ταξικός πόλεμος ενάντια στους εργαζόμενους της Ευρώπης.
• Τι σημαίνει αυτό για τη δημοκρατία στην Ευρώπη;
Προφανώς, με τους όρους αυτής της διάσωσης, η δημοκρατία είναι απλά σκουπίδια, όπως γράφτηκε σ’ ένα πρόσφατο άρθρο. Θυμάστε πως όταν ο Παπανδρέου ήταν να θέσει τους όρους για το πρώτο δάνειο σε δημοψήφισμα, αμέσως η Μέρκελ και ο Σαρκοζί του είπαν ότι δεν μπορεί να το κάνει, διότι όλοι [οι δανειστές] ήταν ενάντια.
Αυτός είναι ένας επιπλέον λόγος που κάνει το χρέος απεχθές, διότι η κυβέρνηση πήρε το δάνειο χωρίς να ρωτήσει τους πολίτες, οι οποίοι εκείνη την περίοδο ήταν στους δρόμους και διαμαρτύρονταν. Η Ελλάδα θα έπρεπε να το κυνηγήσει αυτό και νομικά. Δηλαδή ότι δεν πρέπει να πληρώσει την τρόικα. Η υπόθεση θα χρειαστεί από πέντε έως δέκα χρόνια στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Σ’ αυτό το διάστημα η Ελλάδα θα έχει τον χρόνο να προετοιμαστεί για να εγκαταλείψει το ευρώ και να ανακτήσει τις δυνάμεις της και την ανάπτυξή της. Τώρα όμως δεν υπάρχει καμία ελπίδα ανάκαμψης, καθώς έχεις μια ξένη χώρα η οποία έρχεται και σου αφαιρεί περιουσία και δημόσια αγαθά και μετατρέπει τις υποδομές σου και τις υπηρεσίες σου σε είδη προς πώληση. Είναι προφανές ότι οι ξένοι επενδυτές θέλουν να αγοράσουν προϊόντα όπως η εταιρεία ηλεκτρισμού, προκειμένου να κάνουν αυξήσεις και να έχουν κέρδη.
Το κόστος ζωής στην Ελλάδα θα αυξηθεί δραματικά. Αυτή είναι η κατεύθυνση πανευρωπαϊκά. Δεν είναι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ. Και άλλα αριστερόστροφα κόμματα οδηγούνται σε προγράμματα που μας γυρίζουν στον περασμένο αιώνα. Αυτή είναι η επιλογή των Γερμανών και της τρόικας μέσω των μαζικών ιδιωτικοποιήσεων. Πρόκειται για λεηλασία του δημόσιου πλούτου.
• Πιστεύετε ότι η γερμανική ηγεσία, με την παρούσα τακτική της ταπείνωσης της Ελλάδας, αναβιώνει, κατά κάποιον τρόπο, τη Συνθήκη των Βερσαλιών, η οποία επέβαλε βαρύτατους όρους στη Γερμανία;
Αυτό συνέβη τη δεκαετία του 1920. Η διαφορά είναι ότι από το 1929 όλος ο κόσμος αναγνώριζε ότι η Γερμανία δεν μπορούσε να πληρώσει τις πολεμικές επανορθώσεις. Ετσι, η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών και οι Σύμμαχοι αποφάσισαν ότι δεν μπορούσαν να αναγκάσουν μια χώρα να πληρώσει πάνω από τις δυνάμεις της. Σήμερα αυτή η βασική αρχή απορρίπτεται και αγνοείται το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν έχει τα αναγκαία έσοδα ώστε να αποπληρώσει τα δάνεια. Ετσι της λένε: «Εάν δεν έχετε να πληρώσετε, δεν πειράζει. Να δώσετε την περιουσία σας».
Ομως, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, κανένα κυρίαρχο κράτος δεν μπορεί να στερηθεί την περιουσία του. Εδώ δεν είναι μόνο το ότι γίνεται υπέρβαση της δημοκρατίας, αλλά απορρίπτεται ο ίδιος ο ορισμός του κυρίαρχου κράτους σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο. Αρα είναι κάτι πολύ πιο σοβαρό από μια επίθεση στη δημοκρατία. Είναι ένας διευρωπαϊκός πόλεμος. Και ο Τσίπρας δεν το αντιλαμβάνεται αυτό, όπως και η Αριστερά σε άλλες χώρες, π.χ. στην Ισπανία, στην Πορτογαλία, ακόμα και στην ίδια τη Γερμανία. Δεν αντιλαμβάνονται ότι πρόκειται για έναν οικονομικό πόλεμο.
• Ποιος είναι ο ρόλος της ΕΚΤ και του Μάριο Ντράγκι στη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης και κυρίως στο «ελληνικό πρόβλημα»;
Ο ρόλος της ΕΚΤ είναι να εκπροσωπεί το συμβούλιο των προέδρων των εμπορικών τραπεζών, οι οποίες δίνουν δάνεια σε ανθρώπους που ενδιαφέρονται να αγοράσουν τις ελληνικές υποδομές που θα ξεπουληθούν. Ετσι, η ΕΚΤ προσπαθεί να δημιουργήσει μια αγορά για τους πελάτες της. Είναι ο μόνος κοινός ευρωπαϊκός οικονομικός οργανισμός. Δεν υπάρχει άλλος κοινός νομοθετικός ή φορολογικός οργανισμός. Αυτό σημαίνει ότι η Ε.Ε. διοικείται από τους τραπεζίτες. Περνάει η δική τους αντίληψη για το πώς λειτουργεί η οικονομία.
Πιστεύουν ότι το όποιο δάνειο μπορεί να αποπληρωθεί μόνο κόβοντας τους μισθούς. Αυτό κάνουν και στην Ελλάδα και έτσι ενισχύουν τη μετανάστευση. Είναι η ίδια πολιτική που ακολουθήθηκε και τη δεκαετία του 1920 και οι θεωρίες που απορρίφθηκαν από τον Τζον Μέιναρντ Κέινς. Ολα σήμερα υποτάσσονται στη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία των γερμανικών και γαλλικών τραπεζών.
Ο νεοφιλελευθερισμός είναι μέρος της πλύσης εγκεφάλου που μας επιβάλλουν. Η ΕΚΤ έχει τη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία της μείωσης των μισθών για την αποπληρωμή των χρεών και της αύξησης των επιτοκίων, ώστε αυτά να γίνεται αδύνατο να αποπληρωθούν. Και όλο αυτό μέχρι να αναγκαστούν οι Ελληνες να δουλεύουν σχεδόν τσάμπα, άρα να μην μπορούν να αποπληρώσουν το χρέος.
• Πιστεύετε ότι υπάρχει ελπίδα να επανακτήσει η πολιτική τον έλεγχο από το χρηματοπιστωτικό σύστημα;
Οχι, διότι, για παράδειγμα, οι πολιτικοί των Βαλτικών Χωρών έχουν μεταφέρει τις προεκλογικές συζητήσεις από τα οικονομικά θέματα στις εθνικιστικές ταυτότητες. Εχουν στρέψει τους Λιθουανούς ή τους Λετονούς και τους Εσθονούς εναντίον των Ρώσων, μετατρέποντας τη συζήτηση σε μια μάχη κατά του σταλινισμού. Ετσι, οι λαοί δεν ασχολούνται με τον νεοφιλελευθερισμό και δεν αντιλαμβάνονται τι φταίει για τη μετανάστευση. Περίπου το 20% των Λετονών έχουν μεταναστεύσει.


Αναδημοσίευση: newsnea.gr

Τρίτη 21 Ιουλίου 2015

ΒΟΜΒΑ ΑΠΟ ΟΗΕ: Άκυρα τα μνημόνια αν…


Συνεχίστηκαν και την Κυριακή 19/7 στην αίθουσα Γερουσίας της Βουλής, οι τοποθετήσεις για το δημόσιο χρέος, στο πλαίσιο της συγκρότησης της «Επιτροπής Αλήθειας» για τον λογιστικό και νομικό του έλεγχο. Ο συνταγματολόγος, Γιώργος Κασιμάτης ανέφερε μεταξύ άλλων στην ομιλία του, πως η συγκρότηση της Επιτροπής, θα βοηθήσει ιδιαίτερα την Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για το Μνημόνιο.
Η συγκρότηση της Επιτροπής Αλήθειας για το δημόσιο χρέος, ενισχύει το διαπραγματευτικό οπλοστάσιο της χώρας και «δίνει το μήνυμα της κόκκινης γραμμής. Η κόκκινη γραμμή είναι να φύγουνε απ’ τον πολιτισμό της Ευρώπης οι παραβιάσεις των αρχών νομιμότητας της αστικής δημοκρατίας» σημείωσε ο κ. Κασιμάτης.
«Όταν το 1994 το χρέος ήταν 90 δισ. ευρώ, ο λαός είχε πληρώσει γι’ αυτό 575 δισ., δηλαδή 6,3 φορές πάνω από το αρχικό. Όταν μπήκαμε στο Μνημόνιο, το χρέος ήταν 300 δισ. κατά την Eurostat και απ’ αυτό, τα 211 δισ. αφορούσαν τόκους. Αυτό και αν είναι επαχθές χρέος, επονείδιστο, ή με όποιο άλλο επίθετο θέλετε να το ονομάσετε!» παρατήρησε ο νομικός Πέτρος Μηλιαράκης.
Έχοντας εμπειρία από προσφυγές στα ευρωπαϊκά δικαστήρια, ο κ. Μηλιαράκης, αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο, πρότεινε «να δημιουργηθεί μια διαδικασία προσφυγής στο διοικητικό δικαστήριο του Λουξεμβούργου, προκειμένου να αποφανθεί αν θίγεται από το PSI ο πυρήνας του δικαιώματος των ασφαλιστικών ταμείων ως ΝΠΔΔ, και να κουρεύονται καταθέσεις που αποτελούν εγγύηση και ασφάλεια των ασφαλισμένων».
Από την πλευρά του, ο εμπειρογνώμονας του ΟΗΕ, Ολιβιέ ντε Σούτερ πρότεινε για το έργο της Επιτροπής, τρεις βασικές κατευθύνσεις διερεύνησης:
Το αν οι διαπραγματεύσεις των δύο Μνημονίων έγιναν υπό πίεση και άρα έλλειψη συγκατάθεσης από πλευρά της Ελλάδος, (καθώς η σύναψη σύμβασης υπό οικονομική απειλή και χωρίς συναίνεση και των δύο μερών, απαγορεύεται από τη Σύμβαση της Βιέννης), το κατά πόσον έχει αλλάξει η συγκυρία από το 2010 ή το 2012, ώστε να δικαιολογείται σήμερα η επανεξέταση των τότε συμφωνιών (έλλειψη συναίνεσης σήμερα), καθώς και το αν η εφαρμογή των Μνημονίων έχει οδηγήσει σε παραβίαση του Κοινωνικού Χάρτη της ΕΕ, και τα ευρωπαϊκά όργανα έχουν ξεπεράσει τις αρμοδιότητες που τους χορηγούσε η Συνθήκη της Λισσαβώνας.
Σε κάθε περίπτωση, ο κ. Ντε Σούτερ, προειδοποίησε πως «η ισχύς του εθνικού δικαίου μπορεί να αποτελέσει επιχείρημα για τη μη τήρηση μιας διεθνούς συμφωνίας, μόνον όταν είναι πρόδηλη η παραβίασή της και για θεμελιώδεις κανόνες».
Ο καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ, Αριστείδης Καζάκος επισήμανε πως μία από τις πλέον ενδιαφέρουσες παραμέτρους για την πιστοποίηση της νομιμότητας ή της παρανομίας του δημοσίου χρέους, είναι και τα στοιχεία που αφορούν τις ξένες κυβερνήσεις.


Αναδημοσίευση: greeknation.blogspot.gr

Δευτέρα 20 Ιουλίου 2015

ΠΟΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ;
Χρεοκοπεί ΟΛΟΣ ο πλανήτης!


Τις τελευταίες εβδομάδες δόθηκε τόσο πολύ προσοχή στην Ελλάδα, ωστόσο η αλήθεια είναι πως η χώρα μας αντιπροσωπεύει μόνο ένα πολύ μικρό κλάσμα σε μια πρωτοφανή παγκόσμια βόμβα χρέους που απειλεί να εκραγεί ανά πάσα στιγμή.
Δεδομένου ότι είστε έτοιμοι να αντιμετωπίσετε την πραγματικότητα, μάθετε πως υπάρχουν 24 χώρες που αντιμετωπίζουν επί του παρόντος πλήρη άνθηση κρίσης χρέους, ενώ υπάρχουν 14 ακόμη, που γρήγορα κατευθύνονται προς τα εκεί.
Γιατί με το υπάρχον οικονομικό σύστημα που επικρατεί παγκόσμια δεν υπάρχει καμιά σωτηρία…
Δείτε τις 24 χώρες…
■ Armenia
■ Belize
■ Costa Rica
■ Croatia
■ Cyprus
■ Dominican Republic
■ El Salvador
■ The Gambia
■ Greece
■ Grenada
■ Ireland
■ Jamaica
■ Lebanon
■ FYROM
■ Marshall Islands
■ Montenegro
■ Portugal
■ Spain
■ Sri Lanka
■ St Vincent and the Grenadines
■ Tunisia
■ Ukraine
■ Sudan
■ Zimbabwe
Και οι 14 που οδεύουν προς τα εκεί
■ Bhutan
■ Cape Verde
■ Dominica
■ Ethiopia
■ Ghana
■ Laos
■ Mauritania
■ Mongolia
■ Mozambique
■ Samoa
■ Sao Tome e Principe
■ Senegal
■ Tanzania
■ Uganda
Φαίνεται ότι η απειλή μιας επικής χρηματοπιστωτικής και οικονομικής καταστροφής δεν είναι μόνο πραγματική, αλλά κινείται ταχύτατα και ολοταχώς μπροστά στα μάτια μας.
Κατά τα τελευταία έξι χρόνια ο Michael Snyder έχει δημοσιεύσει πάνω από χίλιες ερευνητικές εργασίες, άρθρα και εκθέσεις, αναφέροντας με λεπτομέρεια την οικονομική και νομισματική κρίση που σαρώνει τον κόσμο. Ενώ ο ίδιος καλούσε συχνά τους αναγνώστες του να προετοιμαστούν για την καταστροφή, δεν ανέφερε ποτέ μια συγκεκριμένη ημερομηνία, ή χρονικό πλαίσιο για το γεγονός που θα στείλει το όλο σύστημα σε μια δίνη.
Μέχρι τώρα.
Στην τελευταία του συνέντευξη ο Σνάιντερ ξεκαθαρίζει τα πράγματα και εξηγεί γιατί πρόσφατα εξέδωσε το πρώτο και μόνο «Red Alert» στους αναγνώστες, προειδοποιώντας για ένα επικείμενο και εκτεταμένο γεγονός που θα αγγίξει κάθε γωνιά του πλανήτη.
Φαίνεται ότι η απειλή μιας επικής χρηματοπιστωτικής και οικονομικής καταστροφής δεν είναι μόνο πραγματική, αλλά κινείται ταχύτατα και ολοταχώς μπροστά στα μάτια μας.
Κατά τα τελευταία έξι χρόνια ο Michael Snyder έχει δημοσιεύσει πάνω από χίλιες ερευνητικές εργασίες, άρθρα και εκθέσεις, αναφέροντας με λεπτομέρεια την οικονομική και νομισματική κρίση που σαρώνει τον κόσμο. Ενώ ο ίδιος καλούσε συχνά τους αναγνώστες του να προετοιμαστούν για την καταστροφή, δεν ανέφερε ποτέ μια συγκεκριμένη ημερομηνία, ή χρονικό πλαίσιο για το γεγονός που θα στείλει το όλο σύστημα σε μια δίνη.

«Ποτέ δεν το έχω κάνει ξανά αυτό, αλλά ως δικηγόρος είμαι εκπαιδευμένος να είμαι ψύχραιμος και εκπαιδευμένος να καταλήγω σε συμπεράσματα μόνο όταν βασίζονται σε αποδεικτικά στοιχεία.
Καθώς μπήκαμε στο τελευταίο εξάμηνο του 2015, εξετάζοντας όλα όσα έχω ήδη πει, όσα έχω μάθει, όλα όσα έχω ερευνήσει … όλα τα δεδομένα απλά ουρλιάζουν ότι μια οικονομική κατάρρευση επίκειται εντός αυτού του χρονικού διαστήματος έξι μηνών, η οποία ξεκινά στην πραγματικότητα σήμερα…
Πιστεύω ότι μια οικονομική κρίση είναι επικείμενη … παρόμοια με αυτή που είδαμε το 2008, αλλά τελικά πρόκειται να είναι πολύ χειρότερη.
Όταν λέω επικείμενη δεν λέω ότι πρόκειται να συμβεί εντός των επόμενων 48 ωρών ή εντός της επόμενης εβδομάδας .. είναι για ολόκληρη την περίοδο των έξι μηνών, αυτό το Red Alert…
Και μετά, όταν θα φτάσουμε στο τέλος του 2015, δεν πιστεύω ότι όλα θα έχουν τελειώσει και τα προβλήματά μας θα μας έχουν αφήσει.
Όχι … Πιστεύω ότι αυτό που μπαίνουμε, είναι ένα σημαντικό σημείο καμπής …
Με τόσους πολλούς τρόπους τα προβλήματά πρόκειται να αρχίσουν, καθώς προχωράμε προς το 2016».
Είμαστε τώρα στη μέση της επόμενης μεγάλης παγκόσμιας κρίσης;
Όπως επισημαίνει ο Snyder, ακριβώς στις δύο εβδομάδες από τότε που μοιράστηκε τις ανησυχίες του έχουμε δει την Ελλάδα να καταρρέει, κατ ‘ουσίαν, το Πουέρτο Ρίκο να έχει κηρύξει πτώχευση και τις χρηματιστηριακές αγορές της Κίνας να έχουν δει εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια να αφανίζονται. Είναι τόσο σοβαρά τα πράγματα, στην πραγματικότητα, που η κομμουνιστική κυβέρνηση της Κίνας ουσιαστκά απαγόρευσε την πώληση μετοχών!
Η Ευρώπη αγωνίζεται να σώσει το νόμισμα και την ένωσή της. Στην Αμερική η εικασία ότι έχει οικονομική ανάπτυξη σιγά-σιγά αποκαλύπτεται ότι είναι απάτη, με χιλιάδες κλεισίματα κατάστημα λιανικής πώλησης σε όλη τη χώρα, με πάνω από 45 εκατομμύρια σε κουπόνια τροφίμων και έναν πρόεδρο που φαίνεται να πιστεύει ότι η κατάσταση έχει περιοριστεί.
Φαίνεται ότι η απειλή μιας επικής χρηματοπιστωτικής και οικονομικής καταστροφής δεν είναι μόνο πραγματική, αλλά κινείται ολοταχώς μπροστά στα μάτια μας.




Αναδημοσίευση: masternews.gr

Σάββατο 18 Ιουλίου 2015

Και Τώρα Τι;
Νικήσαμε χάνοντας ή χάσαμε νικώντας;

Τους, πρώτους, προβληματισμούς που της προκάλεσε όλα αυτά που συμφώνησε ο κ. Τσίπρας στις Βρυξέλλες καταγράφει σε άρθρο της την περασμένη Δευτέρα (13/7) στο yupiii.gr η Κλεοπάτρα Πατλάκη, λίγο μετά την συμφωνία
* * *
Μετά την υπογραφή της συμφωνίας αναπνέεις ή προβληματίζεσαι; Πανηγυρίζεις ή πέφτεις σε βαθιά περισυλλογή; Μετά την υπογραφή της συμφωνίας ξαναμιλάς με τον φίλο που μάλωσες; Κοιτάς ξανά στα μάτια τον συνάδελφο που έθιξες, απλά γιατί δεν συμφωνούσε με αυτό που εσύ πρέσβευες;
Είναι περίεργο αυτό το καλοκαίρι. Δεν είναι μόνο το καλοκαίρι με τις ουρές στα ATM, δεν είναι μόνο το καλοκαίρι που οι προθέσεις «ξεγυμνώθηκαν», η δημοσιογραφία διασύρθηκε, η Ευρώπη έχασε την αλληλεγγύη και την ενότητά της. Όχι. Κατά βάση είναι το καλοκαίρι που κατέδειξε με τον πιο σκληρό τρόπο την παθογένεια του πολιτικού μας συστήματος, τον τρόμο που λειτουργεί ως παραλυτικό σκέψης και, κυρίως, τη ροπή ενός λαού στο να διχάζεται εύκολα και να αντικαθιστά τα μπαλκόνια και τις αυλές με φωνασκίες, απειλές και προσβολές στα social media.
Άλλοι απειλούσαν με διαγραφές, άλλοι με «block», κάποιοι έμπαιναν σε σελίδες φίλων και μάλωναν με τους φίλους των φίλων τους. Άνθρωποι έχασαν το χιούμορ αλλά και την καλοσυνάτη βιτρίνα τους, δείχνοντας τον πραγματικό τους εαυτό. Το «ΝΑΙ» και το «ΟΧΙ» δίχασαν γειτονιές, κόντεψαν να διαλύσουν σχέσεις.
Απ’ αυτήν την περίοδο της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας, που κάποια στιγμή κάποια παιδιά θα διαβάζουν για τις πανελλαδικές, εκείνο που θα θυμάμαι είναι ο τρόμος. Ο φόβος, ο πανικός που μπέρδευε, αλλοίωνε, ξεγελούσε. Κι ο θυμός, που τύφλωνε, αδικούσε, ισοπέδωνε.
 Δεν ξέρω πότε θα σημάνει λήξη συναγερμού για τα capital controls, όπως δεν ξέρω πότε θα φύγει αυτή η θλίψη από μέσα μου. Όχι για τα 60 ευρώ που καλούμαι να βγάλω, αλλά για τον φόβο που διέκρινα γύρω μου. Δεν αξίζει σε κανέναν να φοβάται, όπως δεν αξίζει σε κανέναν να ταπεινώνεται.
Και θα κλείσω μ’ ένα ποίημα που μου έστειλε αγαπημένη φίλη στο facebook και το κουβαλώ στο μυαλό μου όλες αυτές τις ημέρες. Είναι του Ρώσου ποιητή Μπόρις Σλούτσκι : «Η Ανθρωπότητα Χωρίζεται Σε δύο Ομάδες» ο τίτλος του.
Η ανθρωπότητα χωρίζεται σε δύο ομάδες.
Στην ομάδα «προσοχή»
Και στην ομάδα «ανάπαυση».
Κανένας δικαστής και στρατιωτικός διοικητής
Κανένας τετραετής πόλεμος
Δεν θα με καταβάλλουν, δεν θα με μεταθέσουν
Από την ομάδα των ελεύθερων
Στην ομάδα των υπάκουων.
Ήδη ξεκίνησαν ν’ ασπρίζουν τα μαλλιά μου
Και η νιότη υπονομεύτηκε στις νάρκες,
Κι εγώ, όπως και πριν, άφησα το πόδι
Κι ελεύθερα, θαρρείς κι ήμουν νέος,
Απαιτώ από τη ζωή το εντελώς ελάχιστο –
Μόνο ελευθερία.

Παρασκευή 17 Ιουλίου 2015

Θα κάνει πολλούς πολιτικούς να χάσουν
τον ύπνο τους η Δήμητρα Λίανη - Παπανδρέου



Βιβλίο φέρεται να ετοιμάζει.η κ. Δήμητρα Λιάνη – Παπανδρέου (φωτο) σχετικά με τη ζωή της με τον Ανδρέα Παπανδρέου. Υπόσχεται να κάνει προκαλέσει και πάλι «πολιτικό σεισμό». Μακάρι. Μήπως ξεκαθαρίσει το κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας και το εκφύλισαν οι μετέπειτα αρχηγοί. Ξεκινώντας από τον Σημίτη που το έκανε «νεοφιλελεύθεροι κόμμα» και προστάτεψε τα «λαμόγια».όπως πολύ περισσότερο ο γιος του Ανδρεα ΓΑΠ και ο Βενιζέλος.
* * *
Κάννες, 1995, σε σύσκεψη κορυφής των Ευρωπαίων ηγετών. «Στο μέλλον οι εκλεγμένες κυβερνήσεις δεν θα παίζουν ρόλο. Θα κάνει κουμάντο η Γερμανία». Ηταν μία από τις πολιτικές προβλέψεις και επισημάνσεις του Ανδρέα Παπανδρέου.
Του ακαδημαϊκού, του οικονομολόγου, του διδάκτορα Οικονομίας, του διδάκτορα Φιλοσοφίας, του πρωθυπουργού, του ηγέτη που λατρεύτηκε, μισήθηκε, ενέπνευσε άλλους όσο λίγοι Ελληνες στην Ιστορία, στην οποία οπωσδήποτε θα έχει καταγραφή και κρίση, έχοντας κατακτήσει την αιωνιότητα! Η σύζυγός του, η Δήμητρα Λιάνη - Παπανδρέου, δικαιούται να ομιλεί αλλά και να γράφει για όλες τις αλήθειες που της εκμυστηρεύτηκε ή έζησε η ίδια στο πλευρό του. Και αυτήν τη φορά είναι έτοιμη να τα πει όλα! Οπως η ίδια ανακοίνωσε χθες, με το τέλος του τρισάγιου στη μνήμη του Ανδρέα Παπανδρέου, ετοιμάζει το νέο βιβλίο της, που, όπως λέει η ίδια, «θα κάνει πολιτικούς να χάσουν τον ύπνο τους».
Ολη την κοινή ζωή της κοντά στον Ανδρέα Παπανδρέου η Δήμητρα πρόσεχε κάθε λέξη του, φρόντιζε τις στιγμές του, κάλυπτε τις ανάγκες του, συγκέντρωνε τα μικρά ή μεγάλα ντοκουμέντα της πολιτικής καθημερινότητάς του, μοιράζονταν τις ανησυχίες του και την αφοσίωση στη χώρα, που η Ιστορία τη δοκίμαζε πάντα με τραγικότητα και της ζητούσε θυσίες. Χωρίς εκδικητικότητα, όπως λέει, αλλά με πικρία για τις εποχές που οδήγησαν το ΠΑΣΟΚ σε μαρασμό, η Δήμητρα Παπανδρέου φρόντισε και μάζεψε όλους τους λόγους, τα ντοκουμέντα, τις ιδιόχειρες σελίδες με σκέψεις του Ανδρέα από το 1974 μέχρι το τέλος του. Από το 1993 που η ίδια ανέλαβε διευθύντρια του γραφείου του, έχει πλέον το δικό της αρχείο και τις μνήμες ως αυτόπτης μάρτυρας της Ιστορίας. Και όλα αυτά τα καταθέτει σε 500 σελίδες γεμάτες ντοκουμέντα όπως τα έζησε στο νέο βιβλίο της, το οποίο έγραφε πέντε χρόνια. Προειδοποιήσεις που δεν εισακούστηκαν, πολιτικές προβλέψεις που δεν μετρήθηκαν, οδηγίες για το μέλλον όχι του ΠΑΣΟΚ αλλά της ίδιας της χώρας, που κανείς δεν ακολούθησε.
Ο χαρακτηριστικός τίτλος του βιβλίου «Οργή Ανδρέα» δηλώνει την πρόθεση της συγγραφέως να αποκαλύψει (όπως η ίδια εκμυστηρεύεται σε ανθρώπους του περιβάλλοντός της) κάθε πλάνη, ιστορική ανακρίβεια και ευθύνη προσώπου για επιλογές που βάρυναν στη χώρα σαν καταδίκη. Το βιβλίο βρίσκεται στο στάδιο της λογοτεχνικής επιμέλειας και της κεφαλαιοποίησής του, μια και οι ημερομηνίες, τα πρόσωπα και τα ντοκουμέντα είναι τόσο πολλά που χρειάζεται ιδιαίτερη δουλειά για να γίνει το μεγάλο βιβλίο ευανάγνωστο για το ευρύ κοινό. Το κοινό των λαϊκών, καθημερινών ανθρώπων που πάντα ενδιέφερε τον ίδιο τον Ανδρέα η Ο Ανδρέας Παπανδρέου και η Δήμητρα στον γάμο τουςευημερία του και η γνώμη του! Το κοινό που ήταν ο λαός ο δικός μας, που είχε συχνά απογοητευτεί, κοροϊδευτεί, απαξιωθεί. Η κυρία Παπανδρέου θεωρεί ότι το βιβλίο θα πάρει τον δρόμο για τις προθήκες των βιβλιοπωλείων και τις βιβλιοθήκες των Ελλήνων στις αρχές Σεπτεμβρίου, έχοντας τυπωθεί με λεπτομερειακή φροντίδα.

Αποκαλύψεις
Κάποια στιγμή πριν από τις εκλογές η Δήμητρα Παπανδρέου, βλέποντας το ΠΑΣΟΚ να κατακρημνίζεται στη συνείδηση του λαού αλλά και ζώντας η ίδια στη χώρα που οι κάτοικοί της βασανισμένα κατορθώνουν να βγάλουν πέρα την καθημερινότητα, με αγωνία, θλίψη και συνεχόμενη ανασφάλεια, καθώς και τους σημερινούς ηγέτες και πολιτικούς του κόμματος που ίδρυσε ο άνθρωπος που λάτρεψε να αδυνατούν να δείξουν ανθρωπιά, φέρεται ότι είπε σε στενούς φίλους της: «Κάτσε να βγει το βιβλίο μου και θα κλάψουν μανούλες». Χωρίς να θέλει να κρατήσει πλέον τα προσχήματα, έχοντας ευθύνη μόνο απέναντι στη μνήμη του συζύγου της, η Δήμητρα θέλει να ξεδιπλώσει μέσα στις σελίδες του βιβλίου της όλες τις σκέψεις του Ανδρέα για τον γιο του Γιώργο και γιατί τον θεωρούσε ακατάλληλο για πρωθυπουργό.
Στην πρόγευση αυτών που θα διαβάσουμε περιλαμβάνεται και η τελευταία συνάντηση του Ανδρέα Παπανδρέου με τον Κώστα Λαλιώτη, στην οποία η Δήμητρα ήταν παρούσα. Ο Ανδρέας ήταν διασωληνωμένος και με μάσκα οξυγόνου στο Ωνάσειο, όταν ζήτησε από το «αγαπημένο του παιδί» να μην αναλάβει επ' ουδενί ο Κώστας Σημίτης το ΠΑΣΟΚ. Ο Κώστας Λαλιώτης είχε συμφωνήσει...
Οι μέρες εκείνες, με τον Ανδρέα στο Ωνάσειο, παραμένουν ένα πολιτικό θρίλερ, που κάνει τα χολιγουντιανά σενάρια να ωχριούν μπροστά στην ευρηματικότητα όσον αφορά ραδιουργίες, προσωπικά οφέλη, βυζαντινισμούς στο προσκεφάλι ενός, αν μη τι άλλο, ανθρώπου που πάλευε για τη ζωή του.
Η Δήμητρα Παπανδρέου δεν έχει ξεχάσει τις προδοσίες, τις αθετήσεις λόγων, τα «πουλήματα», την ιδιοτέλεια ανθρώπων που εκείνες τις ημέρες έβγαζαν τον πραγματικό τους εαυτούλη, που αποκαλύφθηκε σε πλήρη
μικρότητα στο όλο σκοτεινιά, υποτέλεια και φτώχεια μέλλον! «Εχω γράψει στο νέο μου βιβλίο όσα συνέβησαν τότε, τις μέρες που έζησα στον προθάλαμο του πολιτικού του γραφείου και όλα τα γεγονότα λίγο πριν από το τέλος του και αμέσως μετά! Κρατώ κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα για πολλούς από αυτούς τους κυρίους που συνεχίζουν να ευαγγελίζονται τη σωτηρία της χώρας πρώτα απ' όλα και του προοδευτικού χώρου σε δεύτερη πια μοίρα» φέρεται ότι είπε σε φίλους της.

Απειλές
Η αποφασιστικότητα της Δήμητρας Παπανδρέου να αποκαλύψει κάθε αλήθεια για τα πρόσωπα και την πολιτική βούληση του Ανδρέα σοκάρει. Οι λίγοι στενοί φίλοι της ανησυχούν μήπως κινδυνεύει. «Θάρσει. Λέγων τ' αληθές ου σφαλεί ποτέ», δηλαδή, «έχε θάρρος. Οταν λες την αλήθεια, δεν θα κάνεις ποτέ λάθος» είχε απαντήσει η ίδια με τη ρήση του Σοφοκλή. Και άλλωστε δεν θα είναι η πρώτη φορά που ακόμη και η ζωή της κινδυνεύει, μια και απειλές εναντίον της είχαν εξαπολυθεί κατά συρροήν την εποχή της νοσηλείας του αγαπημένου της Ανδρέα Παπανδρέου στο Χέρφιλντ.
Και αυτή η περίοδος άλλωστε ορίζεται με κάθε απόχρωση και λεπτομέρεια ως μία από τις σκοτεινές, βρόμικες περιόδους της Δεύτερης και Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας. «Υπάρχουν δεκαετίες στις οποίες τίποτα δεν συμβαίνει και υπάρχουν εβδομάδες στις οποίες συμβαίνουν δεκαετίες» έλεγε για την Ιστορία ο Βλαδίμηρος Ιλιτς Λένιν. Και η Δήμητρα Παπανδρέου ήταν μπροστά στις δεκαετίες και στις εβδομάδες και στα λεπτά που ο Ανδρέας Παπανδρέου έγραφε τη δική μας ως Ελλήνων...

Το μοναχικό τρισάγιο
Η Δήμητρα Παπανδρέου τέλεσε, όπως κάθε χρόνια τέτοια εποχή, τρισάγιο στη μνήμη του συζύγου της Ανδρέα Παπανδρέου, που «έφυγε» πριν από 19 χρόνια από τη ζωή. Δημοσιοποίησε το κάλεσμα για την τελετή ιδιαίτερα φορτισμένη λόγω της κρισιμότατης ιστορικής συγκυρίας που για εκείνη υπογραμμίζει το κενό του Ανδρέα Παπανδρέου πρώτα ως ηγέτη και Η Δήμητρα Λιάνη αφήνει λίγα λουλούδια στο μνήμα του Ανδρέαπολιτικού νου και φυσικά τη βαρύτητα της έλλειψής του στη δική της αποφασισμένη πια μοναχικότητα. Ωστόσο ουδείς πολιτικός και μέλος της οικογένειάς του παρευρέθηκε στο τρισάγιο, που εψάλη στο Α' Νεκροταφείο από τον πατέρα Τιμόθεο, έναν ιερέα που ήταν πάντα φίλος του Ανδρέα και της Δήμητρας Παπανδρέου. Αμέσως μετά την τελετή η Δήμητρα, ο πατέρας Τιμόθεος και άλλοι τρεις παλιοί, στενοί συνεργάτες του Ανδρέα Παπανδρέου κατευθύνθηκαν στη Βιβλιοθήκη, στο Κολωνάκι, όπου γευμάτισαν.
Στις 19 Ιουνίου, πολύ πρωί και χωρίς καμιά δημοσιοποίηση, το Ιδρυμα Ανδρέα Παπανδρέου τέλεσε μνημόσυνο, με ελάχιστους παρευρισκομένους, στο οποίο από την οικογένεια του αξέχαστου ηγέτη παραβρέθηκαν μόνο οι δύο γιοι του Γιώργος και Αντρίκος.

Η ανήθικη πρόταση από παραγωγούς του Λος Αντζελες
«Οργή Ανδρέα», έχοντας παραμελήσει κάθε άλλη δραστηριότητα. Πρόσφατα άρχισε να ψιθυρίζεται ότι δέχτηκε δελεαστική πρόταση -όχι μόνο οικονομικά αλλά και σε επίπεδο δημιουργικότητας και υψηλού επιπέδου παραγωγής- για ένα βιβλίο εντελώς προσωπικό από μεγάλο εκδοτικό οίκο στο Λος Αντζελες, που έχει δραστηριότητα και σε υπερπαραγωγές ταινιών στο Χόλιγουντ. Ρωτήσαμε την κυρία Παπανδρέου αν αληθεύει και τι πρόκειται να απαντήσει και μας είπε ότι κάθε πράγμα έχει τον καιρό του. Προς το παρόν όλος ο χρόνος της αφιερώνεται στο να ξεσπάσει η «Οργή Ανδρέα».



Αναδημοσίευση: madata.gr