Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010

Οι αντοχές των ψηφοφόρων

Στο άρθρο του στην «Καθημερινή» ο Κωνσταντίνος Ζούλας/ zoulas@kathimerini.gr, την περασμένη Πέμπτη 28/10, δείχνει ανάγλυφα γιατί δεν πρέπει απέχουμε και αυτές τις εκλογές. Ψηφίστε ό,τι θέλετε θα έλεγα εγώ. Και για να τιμωρηθεί ο δικομματισμός ο,τι πιο μικρό και χαζό. Να μετρηθεί η ψήφος σας, Δείτε και μόνοι σας γιατί:

* * *


Ωστε λοιπόν θέλει καθαρή νίκη ο πρωθυπουργός και μάλιστα από τον πρώτο γύρο. Μονοκούκι στον Σγουρό, τον Μπόλαρη και τον Παπαϊορδανίδη (τον ποιον;), αλλιώς… βουρ για εθνικές κάλπες.
Δεν ξέρω ποιος επικοινωνιακός φωστήρας έπεισε τον πρωθυπουργό να καταργήσει την έννοια των αυτοδιοικητικών εκλογών και να μας θέσει προ ενός εκβιασμού που –ας είμαστε ειλικρινείς– συμπυκνώνεται στη φράση «αν δεν ψηφίσετε Σγουρό, θα σας σύρω σε εκλογές». Eίναι προφανές, ωστόσο, ότι όποιοι είχαν την ιδέα της περιβόητης διακαναλικής συνέντευξης, μάλλον έχουν λησμονήσει κάποια δεδομένα που χρήζουν σήμερα υπενθύμισης.
Το ΠΑΣΟΚ συνέτριψε προ έτους τη Ν.Δ. με 10,5 μονάδες διαφορά (43,9% έναντι 33,5%), αλλά μέσα στους πράσινους πανηγυρισμούς μια «λεπτομέρεια» πέρασε εντελώς απαρατήρητη: το 2009 τη σημερινή κυβέρνηση ψήφισαν 3.012.373 πολίτες. Ξέρετε πόσοι είχαν ψηφίσει το ΠΑΣΟΚ το 2004, όταν υπέστη τη μεγαλύτερη ήττα του; 3.003.988 πολίτες. Δηλαδή μόλις 8.400 λιγότεροι! Με απλά λόγια, δηλαδή, το ΠΑΣΟΚ συνετρίβη το 2004 και θριάμβευσε το 2009 έχοντας ψηφιστεί από ακριβώς ίδιο αριθμό ψηφοφόρων σε όλη την επικράτεια! Επομένως, αυτό που παραδόξως υποτιμούν οι σύμβουλοι του κ. Παπανδρέου είναι ότι ο προ έτους «θρίαμβος» που κατήγαγαν, δεν οφειλόταν στο ρεύμα που δήθεν δημιούργησαν υπέρ του σημερινού πρωθυπουργού, αλλά αποκλειστικά και μόνον στην αυτο-κατάρρευση του αντιπάλου του.
Για του λόγου το αληθές αρκεί ένας επιπλέον αριθμός: από το 2007 έως το 2009 η Ν.Δ. κατόρθωσε (περί κατορθώματος πρόκειται...) να χάσει 700.000 ψηφοφόρους της! Πρόκειται εμφανώς όχι μόνον για τους πολίτες που είχαν ήδη «απηυδήσει» από τους κουμπάρους, τα δομημένα, τα Βατοπέδια κ.λπ., αλλά και εκείνους που αισθάνθηκαν βαρύτατα προσβεβλημένοι από τον εκβιασμό του Κ. Καραμανλή να ξαναζητήσει εσπευσμένα την ψήφο τους, ενώ του την είχαν «ξαναχαρίσει» μόλις προ διετίας. Είναι, δε, αξιοσημείωτο ότι οι 400.000 εξ αυτών δεν εστράφησαν καν στο ΠΑΣΟΚ, αλλά προτίμησαν να απόσχουν από τις κάλπες, προφανώς διότι αισθάνθηκαν αποστροφή για όλο το πολιτικό σύστημα.
Τη «λεπτομέρεια» αυτή αμφιβάλλω αν την έχουν συνυπολογίσει στους σχεδιασμούς τους οι επικοινωνιακοί φωστήρες του ΠΑΣΟΚ που έπεισαν τον κ. Παπανδρέου να «ξαναεκβιάσει» αναιτίως τους ψηφοφόρους (και όχι μόνο τους πράσινους). Εν ολίγοις, όταν οι πολίτες αντιλαμβάνονται ότι δεν θα χαθεί δα και ο κόσμος αν η Αττική στερηθεί τις... αρετές του κ. Σγουρού και εκλέξει περιφερειάρχη τον κ. Δημαρά ή τον κ. Κικίλια, μού είναι εξαιρετικά δύσκολο να καταλάβω πώς ο κ. Παπανδρέου θα αιτιολογήσει την απόφασή του να ξανασύρει τη χώρα σε εθνικές εκλογές έναν χρόνο μετά τον «θρίαμβό» του. Πόσω μάλλον να αποφύγει το πιθανότατο εκλογικό μπούμερανγκ μιας τέτοιας επιλογής...

Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010

Ο κ Παπανδρέου δε θα ξεφύγει γιατί δεν μπορεί

Έχω την εντύπωση ότι ο κ. Παπανδρέου βρέθηκε στην ίδια θέση που ήταν πέρισι ο Κ. Καραμανλής.
Βέβαια είναι και σε πιο εύκολη σε σχέση με τις δικαιολογίες και τις αφορμές.
Πέρυσι τα πράγματα ήταν όπως ήταν. Κανείς εκτός της κυβέρνησης όμως δεν τα ήξερε. Μόνο ο κ. Προβόπουλος που τα είπε και στον κ. Παπανδρέου.
Η θέση του κ. Καραμανλή; ‘Η θα πάρει σκληρά μέτρα με την απειλή να γίνει χαμός όπως τον περασμένο (2008) Δεκέμβρη ή θα κάνει εκλογές αν και είχε και νωπή εντολή. Εδώ είναι και το μόνο εύκολο της υπόθεσης.
Ο κ. Παπανδρέου σ’ όλους τους τόνους έλεγε θα προκαλέσω εκλογές τον Μάρτιο.
Και προκάλεσε εκλογές με τα γνωστά αποτελέσματα.
Ο κ. Παπανδρέου σήμερα εχει πάρει του κοσμου τα αντιλαϊκά μέτρα. Εχει γονατίσει η κοινωνία. Παρέδωσε την εξουσία στην τρόικα.
Ο λαός μπορεί να μην αντιδρά. Όσο θά ‘πρεπε τουλάχιστον ή όσο θα αντιδρούσε αν στα «πράγματα» ήταν η Νέα Δημοκρατία αλλά αισθάνεσαι έναν θυμό.
Βλέπει λοιπόν την ήττα στις Περιφερειακές και στις Δημοτικές εκλογές να έρχετα. Συν τοις άλλοις οι τρϊκανοί κι οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι δηλώνουν ανερυθρίαστα ότι θα πάρουν κι άλλα μέτρα όταν οι κυβερνώντες λένε πως τελείωσαν τα δύσκολα.
Είναι πολύ πιθανό ότι ο Εκλογικός χάρτης το βράδυ της 7ης του Νοέμβρη να δείχνει σα να τον έκανε Λεβαδιώτης οπαδός του Πανιωνίου. Με πολύ κυανέρυθρο , κυρίως κυανό με λίγο πρασινάκι, αλλά όχι το γνήσιο του Παναθηναϊκού (ΠΑΣΟΚ) αλλά αυτό του Λεβαδιακού (ανεξάρτητος προερχόμενος από το ΠΑΣΟΚ).
Βλέποντας αυτά και θέλοντας «να την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια», έθεσε το δίλημμα το βράδυ της Δευτέρας.
Ή ψηφίζεται όπως θέλω εγω ή φεύγω) και υπό την πίεση των δημοσιογράφων, όσο μπορούσαν να πιέσουν με τις 2 + 2 ερωτήσεις που είχαν το έκανε ή ψηφίζετε Σγουρό (κι όχι Δημαρά δηλαδή ή φεύγω).
Έχω την αίσθηση ότι ο λαός της Αθήνας θα του κάνει την χάρη. Και τον Δημαρά δε θα ψηφίσει (τη 2η Κυριακή στις 14 του Νοέμβρη και τον Σγουρό δεν θα εκλέξει). Τώρα ποιος θα ‘ναι αυτός; Ο Κικίλιας; (το πιο πιθανό) ο Παφίλης; (δεν είναι απίθανο) θα δούμε.
Το σίγουρο είναι ότι ο κ. Παπανδρέου χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια να γλιτώσει τον διασυρμό.

Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

Τότε ΟΧΙ τώρα ΝΑΙ

Η μία ιστορία γνωστή (την μάθαμε στο σχολείο και από αφιερώματα του Τύπου): Το 1940 ο Ιταλός πρεσβευτής Γκράτσι ζήτησε την άνευ όρων παράδοση της Ελλάδας στην φασιστική Ιταλία, που μαζί με τη Ναζιστική Γερμανία είχαν καταλάβει το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης. Ο ομοϊδεάτης φασίστας δικτάτορας της Ελλάδας είπε ΟΧΙ κι έμεινε στην ιστορία (την Ελληνική ο Μεταξάς, στην παγκόσμια η Ελλάδα)
Κόντρα στις ιδέες του και εκφράζοντας την θέληση του Ελληνικού λαού.
Την άλλη ιστορία την ζούμε σήμερα εβδομήντα χρόνια μετά
Άνοιξη του 2010. Στο τιμόνι της Ελλάδας βρίσκεται ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς Γιώργος Παπανδρέου.
Οι Ιμπεριαλιστές Αμερικάνοι κι Ευρωπαίοι ζητούν την άνοιξη του 2010 την άνευ όρων παράδοση της οικονομίας μας στα σαγόνια των Τραπεζιτών. Των ιδεολογικά αντιπάλων του.

Βέβαια υπήρχε μια κρίση. Την εποχή αυτή η κρίση στην Ευρώπη είχε απλά χτυπήσει
την πόρτα της Ιρλανδίας. Και ο κ. Στρος Καν χτύπησε την πόρτα της Ελλάδας, ως άλλος Γκράτσι.
Ο κ. Παπανδρέου είπε ΝΑΙ

Απ’ το μυαλό μου περνά (κι όταν το σκέφτομαι θέλω να διώχνω τις σκέψεις) τι θα γινόταν αν ήταν τότε ο κ. Παπανδρέου πρωθυπουργός. Στο μυαλό μου γυροφέρνει η φράση του Δήμου Σταρένιου (ή κάνω λάθος ο Αρτέμης Μάτσας) από τις ηρωικές ταινίες που «έπαιζε» τον καταδότη, τον προδότη σε ασπρόμαυρες ελληνικές ταινίες. «Οι Γερμανοί είναι φίλοι μας», στο στόμα του σημερινού Έλληνα πρωθυπουργού.΄Όπως και το «σώζουμε την Ελλάδα» στο στόμα των καλών αυτών ηθοποιών.
Και βέβαια, αυτή τη σκηνή δεν την φαντάστηκα τώρα:
«Την ώρα που η Ελλάδα είναι στην γωνία και την βιάζουν, αυτός που την κρατά και της κλείνει το στόμα να λέει αυτή την φάση: «Σώζουμε την Ελλάδα»

Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010

Ο κ. Καραμανλής την έκανε μολις είδε τα δύσκολα.
ακολουθεί ο κ. Παπανδρέου(;)

Τελικά όπως ακριβώς περιμέναμε τον κ, Παπανδρέου. Απείλησε με εκλογές. Αν δεν ψηφίσετε αυτούς που προτείνω και θέλω πάμε σε εκλογές.
Ακόμη ένα δείγμα, από την κυβέρνηση και μάλιστα τον ίδιο τον πρωθυπουργό αυτή την φορά, πως μας εμπαίζουν. Είναι δυνατόν η χώρα να βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής και να λέει ο πρωθυπουργός πως ή ψηφίζετε τον κ. Παπατόλια, να θυμηθούμε τι προτείνει εδώ στη Θεσσαλία ή φεύγω; Έχει δηλαδή λεφτά η Ελλάδα για ένα μήνα ακυβερνησία και τεράστια έξοδα ; (Με τον τρόπο που γίνονται οι εκλογές στην Ελλάδα). Και αν πράγματι τα τάγματα είναι έτσι γιατί να θέλει ο κ. Σαμαράς ή όποιος κ. Σαμαράς να κυβερνήσει;
Και τελικά αν η πλειοψηφία των Θεσσαλών δε θέλει τον κ. Παπατόλια και θέλει πχ τον κ. Αγοραστό τι σημαίνει; Ότι δεν θέλει τον Καλλικράτη ή ότι δεν θέλει το μνημόνιο; Το λογικό θα ήταν να προσπαθήσει να πείσει να στηρίξουμε τις επιλογές του για να αλλάξει η Ελλάδα όπως λένε, να δουλέψουν σε αυτοδιοικητικό επίπεδο. Γιατί κ. Παπανδρέου μ’ αυτές τις εκλογές οφείλετε να στηρίξετε το συγκεκριμένο «πείραμα».
Και όπως καλά λέει ο υποψήφιος δήμαρχος που στηρίζετε από το ΠΑΣΟΚ στον δήμο Θεσσαλονίκης «Τι μπορούμε να κάνουμε για το μνημόνιο; ¨Η βγω εγώ ή ο αντιπαλός μου το μνημόνιο θα είναι εκεί» και πολύ σωστά.
Κι αν κατηγορούμε όλοι τον κ. Καραμανλή ότι «την έκανε» μόλις είδε τα τάγματα δύσκολα τι θα πούμε για τον κ. Παπανδρέου που άφησε στη μέση την προσπάθεια για την σωτηρία μας; Και γιατί; Άκουσον άκουσον γιατί αποφάσισα πως η Λάρισα πρέπει να συνεχίσει με δήμαρχο τον κ. Τζανακούλη και η Θεσσαλία πρέπει να έχει περιφερειάρχη τον κ. Μπούτα.
Αν πάμε σε εθνικές εκλογές ο κ. Παπανδρέου θα βάλει άλλη μια κηλίδα στο πολιτικό όνομα Παπανδρέου. Προσπάθησε κι εν πολλοί τα κατάφερε ο πατέρας του, να μη θυμάται τοσο έντονα ο λαός μας πως ο Γεώργιος Παπανδρέου είναι από τους κυρίως υπεύθυνους για τον εμφύλιο στην Ελλάδα. Να μη θυμόμαστε λοιπόν και τον Γιώργο Παπανδρέου ως αυτόν που χρεοκόπησε την Ελλάδα. Γιατί και δίκιο να έχει (που δεν έχει για πολλούς λόγους) πως ο κ. υπεύθυνος είναι ο Καραμανλής η βόμβα στα χέρια του θα σκάσει. Κι όπως θυμόμαστε τον Χαρίλαο Τρικούπη για το «δυστυχώς επτωχεύσαμε» για κάτι ανάλογο θα θυμόμαστε και τον σημερινό πρωθυπουργό
Και να μη ξεχνά ο κ. Παπανδρέου πως ο Ελληνικός λαός είναι παράξενος (σοφά παράξενος). Λέτε να μην είναι πιθανό το παρακάτω σενάριο;
Να συντριβεί το ΠΑΣΟΚ την επόμενη Κυριακή και να του δώσει οριακή πλειοψηφία στις εθνικές εκλογές. Τι θα κάνει μετά; Θα σκύψει και θα συγκυβερνήσει; Ή θα πάει πάλι σε εκλογές;
Και το πιο σημαντικό. Ακούω τους αρχηγούς του διπολισμού να μιλάνε Για τη χώρα.
Και για τον τόπο. Σαν να είναι κάτι άσχετο με τους ανθρώπους που ζούμε σ’ αυτή. «Να μη χρεωκοπήσει η χώρα» ο ένας, «να σώσουμε τον τόπο ο άλλος». Να τους πληροφορήσω πως δεν μας ενδιαφέρει. Ως λαός «εις τα παλαιότερα των υποδημάτων μας» αν χρεωκοπήσει η χώρα κι αυτό γιατί εμείς (πολλαπλώς) χρεοκοπήσαμε

Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

Προεκλογικό τέχνασμα ή ακόμη ένας εκβιασμός;

Σήμερα στις 9 το βράδυ ο πρωθυπουργός μας κ. Παπανδρέου θα δώσει «διακαναλική» συνέντευξη τύπου. Απορώ γιατί μιλά τώρα. Ίσως βλέπει την συντριβή των υποψήφιων του ΠΑΣΟΚ να έρχεται.
Θα είναι και θα ρωτάνε δημοσιογράφοι απ’ όλα τα τηλεοπτικά δίκτυα. Απορώ γιατί μόνο από την τηλεόραση. Αυτοί των εφημερίδων δεν πρέπει να ρωτήσουν; Μάλλον είναι πιο πολλοί οι μη ελεγχόμενοι, γιατί κακά τα ψέματα όλοι θέλουν, είναι λογικό γιατί ποιος δεν θα ήθελε, ο ερετών δημοσιογράφος να είναι σαν τον πασαδόρο στο βόλεϊ. Να σηκώνει την μπάλα και να καρφώνει ο ίδιος.
Βέβαια τα υψώματα αυτά τώρα θα πρέπει μα είναι συγκολλημένα να μην τα καταλάβουν πολλοί, και τους «κράξουν». Το θέμα είναι πως ότι και να ρωτήσουν, επειδή συντονιστής θα είναι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος θα πει ότι θέλει.
Οι τηλεοπτικοί σταθμοί το πρωί που άκουσα να σχολιάζουν το θέμα το συνέκριναν με το de bate της κακιάς ώρας που έχουμε προεκλογικά. Όχι κατά την γνώμη μου δεν είναι συγκρίσιμα τα μεγέθη. Με τη συνέντευξη τύπου της ΔΕΘ πρέπει να συγκριθεί. Γι’ αυτό μάλιστα μίλησα και για παρουσία δημοσιογράφων των εφημερίδων.
Σίγουρα θα προσπαθήσει να κατευνάσει τα πνεύματα στην δυσφορία και αγανάκτηση που έχει ο κόσμος. Και έπρεπε να το κάνει νωρίτερα αυτό γιατί η κοινωνία μας είναι «καζάνι που βράζει» και κάποια στιγμή θα σκάσει και. την πετά ο ένας στα χέρια του άλλου.
Φοβάμαι πως η σπίθα στην πυραποθήκη αυτή της αγανάκτησης που γεμίζει 10 χρόνια τώρα από την είσοδο μας στη ζώνη του ευρώ και η κατάσταση είναι μια βόμβα ενεργοποιημένη, θα πάρει φωτία μ’ ένα μικρό πράγμα (όπως η καπνοαπαγόρευση) ή ενα τραγικό γεγονός ανάλογο με τον θάνατο του Γρηγορόπουλου.
Και σίγουρα θα εκβιάσει με προσφυγή στις κάλπες. Και πολύ φοβάμε πως θα έχουμε εκλογές, γιατί αυτό που ήταν να κάνει ο κ. Παπανδρέου το έκανε. Παρέδωσε, με το μνημόνιο τη χώρα στους ξένους (του ΔΝΤ και της ΕΕ) και τώρα όποιος εκλεγεί θα πρέπει να το τηρίσει.
Πάντως όπως όλος ο ελληνικός λαός θα ‘θελε να υποβάλει μια ερώτηση στον κ. Παπανδρέου που μερικοί τον συγκρίνουν με τον κατοχικό πρωθυπουργό Τσολακογλου (η διαφορά του είναι πω ο κ. Τσολάκογλου τους βρήκε εδώ τους Γερμανους ο κ. Παπανδρέου τους έφερε λένε), εγώ θα του έκανα την ερώτηση.
«Αφού ξέρατε την κατάντια της Ελληνικής οικονομίας από την ενημέρωση που σας είχε κάνει αρχές Σεπτέμβρη ο κ. Προβόπουλος γιατί δεν γείρατε αμέσως μέτρα ή σχεδόν αμέσως κι αφήσατε να περάσουν σχεδόν 8 μήνες να υποχρεωθούμε να προσφύγουμε στον μηχανισμό στήριξης»

Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

Οχλαγωγία αντί δημοκρατίας

Το άρθρο του Σωκράτη Tσιχλιά από την «Καθημερινή» του περασμένου Σαββάτου (16/10) δείχνει εντυπωσιακά το πως αγόμαστε και φερόμαστε από μερικά μέσα ενημέρωσης. Νομίζω ότι πιο καθαρά δεν μπορεί δειχτεί. Όπως δεν μπορεί να φανεί πόσο δίκιο έχει ο Ερνεστ Χεμονγουέη όταν γράφει στο έργο του Για ποιον χτυπά η καμπάνα: «Μη ρωτάς για ποιον χτυπά η καμπάνα. Έρχεται και η δική σου σειρά»

* * *


Το απόλυτα ένοχο για την οικονομική καταστροφή της πατρίδας πολιτικό σύστημα μπορεί να απέτυχε οπουδήποτε αλλού, αλλά στον τομέα της χειραγώγησης των μαζών κάνει θαύματα. Εχει κατορθώσει με σχετική ευκολία να μετατρέψει τη βασική αντίθεση ανάμεσα στα σφοδρώς πληττόμενα μικρομεσαία στρώματα της κοινωνίας και την κυβέρνηση σε έναν εμφύλιο σπαραγμό ανάμεσα σε κοινωνικές ομάδες.
Περίπου κάθε μήνα, εντεταλμένα ΜΜΕ και ξαναμμένα κυβερνητικά στελέχη πιάνουν δουλειά, ανακαλύπτοντας έναν καινούργιο «εχθρό». Του φορτώνουν με αβάσταχτη ελαφρότητα απεριόριστες ευθύνες για τα οικονομικά χάλια της Ελλάδας, χειρίζονται νούμερα, κραυγάζουν μισές αλήθειες, μεγιστοποιούν τις υπάρχουσες στρεβλώσεις και παραδίδουν τους «ενόχους» στο πλήθος των υπολοίπων εν απογνώσει. Οπως καταλαβαίνετε, το «σταύρωσον», είτε ψιθυριστά είτε με κραυγές, ανεβαίνει στα χείλη αυτομάτως. Ξεκινήσαμε με τους δημοσίους υπαλλήλους, μετά ήρθαν οι φορτηγατζήδες, οι συμβολαιογράφοι, κάναμε ένα μικρό πέρασμα από δικηγόρους, επανήλθαμε στους συμβολαιογράφους, φτάσαμε στους φαρμακοποιούς και καταλήξαμε στους σιδηροδρομικούς, άλλα τέρατα με κέρατα και ουρά αυτοί.
Προχθές ήρθε η ώρα των δύστυχων συμβασιούχων του υπουργείου Πολιτισμού, οι οποίοι, με ατελέσφορο αλλά και λάθος πολιτικά και κοινωνικά τρόπο, διεκδίκησαν δεδουλευμένα και δουλειά αποκλείοντας τον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης. Ο υφυπουργός Οικονομικών κ. Φ. Σαχινίδης, την ίδια ώρα που τα ΜΑΤ μετέτρεπαν σε πεδίο μάχης την περιοχή, πρόλαβε να τους φορτώσει όλη την ντροπή για το ρεζιλίκι. Λησμόνησε βεβαίως να πει πόσοι από αυτούς, για πόσους μήνες είναι απλήρωτοι, πόσα χρόνια είναι συμβασιούχοι – όμηροι του πελατειακού πολιτικού συστήματος, ξέχασε να αναφέρει στο Κοινοβούλιο πως 4.500 οργανικές θέσεις του υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού παραμένουν για δεκαετίες κενές. Ξέχασε τις δικές του ευθύνες, και του κόμματός του. Παραδίδοντας στο σαστισμένο, από τον πύρινο λόγο του, πλήθος, μερικούς ακόμη αναξιοπαθείς συμπολίτες. Τι κρίμα για τη δημοκρατία, τι κίνδυνος για την πατρίδα...

Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2010

Ο Μικροπρεπής κ. Μπέος μιλά εκ μέρους του μεγάλου Ολυμπιακού Βόλου

ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ ο μεγαλομέτοχος του Ολυμπιακού Βόλο κ. Μπέος που με τις δηλώσεις του στην αρχή της εβδομάδας προσπάθησε να βάλει φωτιά στο ντέρμπι του Σαββάτου μεταξύ του Ολυμπιακού Βόλου και της ΑΕΛ.
Δήλωσε λοιπόν αναβοώντας την παλιά κόντρα μεταξύ των γειτωνικών πόλεων πως απαγορεύεται να μπει Λαρισαίος φίλαθλος στον αγώνα του Σαββάτου. Κι όχι μόνο αυτό αλλά και να προσεγγίσει το Πανθεσσαλικό στάδιο, (ως εδώ ας πούμε καλά μια που πάντα όλοι φοβόμαστε αυτά τα ματς) αλλά συμπλήρωσε και περιοχή του Βόλου.
Βέβαια αυτό ξεσήκωσε πλήθος αντιδράσεων από Λαρισαίους. Αν και Λαρισαίοι δημοσιογράφοι τον αποκαλούσαν σε θεσσαλικά κανάλια κ. πρόεδρε. Ο κ. Μπέο ΔΕΝ είναι πρόεδρος του Ολυμπιακού Βόλου μια που καταδικαστική απόφαση της εποχής που ήταν πρόεδρος του Πανιωνίου δεν του επιτρέπει να ΄ναι πρόεδρος ομάδας Α’ εθνικής.
Βέβαια στο πρώτο σκέλος όπως προείπα ίσως και να ‘χει λίγο δίκιο. Μια που σε νίκη του Ολυμπιακού Βόλου στο Αλκαζάρ Λαρισαίοι «φίλαθλοι» κυνήγησαν μετά το τέλος του αγώνα τους Βολιώτες ως τα σύνορα του νομού. Ένας από τους πρωτεργάτες όμως αυτού του απαράδεκτου γεγονότος είχα άδοξο τέλος (βρέθηκε νεκρός έξω από «σκυλάδικο» της Λάρισας). Αλλά και πολλοί Λαρισαίοι φίλαθλοι αναρωτιούνται «Ποια η ιστορία του Ολυμπιακού Βόλου;» Άλλο λάθος μια που μπορεί ο Ολυμπιακός Βόλου να μην έχει τον όγκο της ιστορίας της ΑΕΛ αλλά έχει πολύ πιο μεγάλο μάκρος μια που όταν ο Ολυμπιακός Βόλου ήταν στην Α΄εθνική ΑΕΛ δεν υπήρχε καν. Και στον Βόλο η φίλαθλοι του Ολυμπιακού Βόλου (και της Νίκης) είναι πιο πολλοί απ’ το σύνολο ίσως των φίλων των ομάδων του ΠΟΚ και δε θα ‘ταν υπερβολή να προσθέσω και τους ΠΑΟΚτζήδες.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά το πρόβλημα τελικά θα το έχει ο κ. Παπατόλιας και οι υποψήφιοι του στις 7 του Νοέμβρη που θα πρέπει να πείσει του Λαρισαίους να τον ψηφίσουν. Και θα έχει το πρόβλημα αυτό γιατί είναι οι εκλογές πολύ κοντά (σε 15 μέρες) και όχι οτι δίνει κανείς σημασία το τι λέει ένας από την εκεί πλευρά έδτω κι αν είναι ΠΡΩΗΝ πρόεδρος της ομάδας και μεγαλομέτοχός της
Άλλωστε οι Λαρισαίοι αμφιποψήφιοι του κ Παπατόλια δεν το εκμεταλεύτηκαν ούτε αστειευόμενοι. Να πουν δηλαδή «κανένα ψήφο στον Αυστριακό περιφερειάρχη» (Τους λέμε Αυστριακούς όπως αυτοί μας λένε «Πλατύποδες» ή τόση εκτίμηση μας έχουν οι εξ Ανατολών γείτονες μας.
Βέβαια είμαι σίγουρος πως θα υπάρξουν την ερχόμενη βδομάδα περιεκτικά σχόλια όταν με τη νίκη της μέσα στο Πανθεσσαλικό στάδιο η ΑΕΛ ξεκολήσει από τον πάτο της βαθμολογίας της Α’ εθνικής και δείξει στους Βολιώτες ποιος είναι το αφεντικό (ποδοσφαιρικά) στη Θεσσαλία.

Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

Ο αντίλογος στο χθεσινό μου σχόλιο για τον Καλλικράτη

Άκουσα χθες κι έναν αντίλογο για την συμπεριφορά του «Καλλικράτη» σε σχέση με τους υποψήφιους και τους «Καποδιστριακούς» Δήμους.
Ο αντίλογός μου ήταν και είναι, πως δεν αντιμετωπίζεται σαν ενιαίος χώρος ο Δήμος. Και υπάρχουν διαφορετικά ψηφοδέλτια σε κάθε Δήμο.
Άνθρωπος που λέει πω γνωρίζει το πνεύμα του νόμου, και μάλλον έτσι είναι, μου είπε ότι εδώ είναι μια μικρή Βουλή. Κι έτσι έχουμε τους εκπροσώπους της Αγιάς των Ευρυμένων της Λακέρειας και της Μελιβοίας.
Σωστό από μια άποψη. Για να έχουν φωνές όλοι οι «Καποδιστριακοί» δήμοι που αποτελούν τον «Καλλικρατικό». Μια που αν δεν υπήρχε αυτό το αίσχος θα ήταν οι πιο πολλοί υποψήφιοι από το πιο σημαντικό χωριό ή πόλη και τ’ άλλα θα έσβηναν.
Τώρα γιατί δεν ακολουθήθηκε αυτό και στον «Καποδίστρια»; Ποιος ξέρει. Ίσως γιατί δεν το περίμεναν, να σβήσουν τα πιο πολλά χωριά, και το πείραμα απέτυχε. Τώρα επιχειρούν άλλο πείραμα.
Θα είχε νόημα αυτό που κάνουν, κατά την προσωπική μου γνώμη, αν το έκαναν στις περιφερειακές εκλογές και τους «Καλλικρατικούς Δήμους». Μαλλον όχι σε επίπεδο Θεσσαλίας αλλά σε επίπεδο Νομού. Δηλαδή στη Λάρισα ο αντιπεριφερειάρχης, ο τίτλος για μένα πάντα θα είναι νομάρχης, να έχει αντιπροσώπους της Λάρισας, της Αγιάς, του Κιλελέρ κλπ όλων τον δήμων που αποτελείται. Αφού οι αποφάσεις του Νομαρχιακού συμβουλίου έχου σχέση μ’ έναν ενιαίο χώρο. Το νομό της Λάρισας. Πρέπει να επανέρθουμε στην τωρινή Νομαρχιακή διοίκηση και οι νομάρχες της Περιφέρειας να εκλέγουν τον Περιφερειάρχη. Να τον εκλέγουν ψηφίζοντας μεταξύ τους κάποιο άλλο πρόσωπο μια που η θέση αυτή είναι ασυμβίβαστη μ’ αυτή τπυ νομάρχη.
Τώρα το βλέπω πως μάρκες Περιφέρειες έχουν ζυγό αριθμό νομών. Αυτό διορθώνεται αναδιοργανώνοντας τις περιφέρειες προσθέτοντας ή αφαιρώντας όμορους νομούς ανάλογα με το πως χρειάζεται. Μάλιστα η κοινωνία έχει ουσιαστικά δείξει την αναδιοργάνωση αυτή. Ο νομός Φθιώτιδας άνετα μπορεί να έρθει στη Θεσσαλία και στη συνείδηση του κόσμου είναι Θεσσαλικός νομός. Βέβαια οι κυβερνήσεις στις δημοτικές αναδιαρθρώσεις του χώρου (μάλιστα του ΠΑΣΟΚ) κάναν τα σχέδια στον χάρτη και μετά τα φέραν στον κόσμο.
Ας δούμε όμως πιο καλά κι αυτό το πείραμα. Μια που είμαστε πειραματόζωα.
Θα μου πείτε αυτό που προτείνω χρειάζεται πολλούς συμβούλους. Δημάρχου Προέδρους. Γραμματείς.
Μα και ποια η διαφορά πάντα η χώρα μας δεν είναι γεμάτη φαρισαίους που μας διοικούν από την απελευθέρωση ως σήμερα;

Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

Καλλικράτης: Η διάλυση της Ελληνικής υπαίθρου συνεχίζεται

Είχα κι έχω ένσταση για τον θεσμό του «Καλλικράτη» όπως είχα ΚΑΙ για τον «Καποδίστρια». Πίστευα πως θα διαλυθεί η Ελληνική ύπαιθρος, όπως κι έγινε με τον «Καποδίστρια». Αν και μας είπαν για καλύτερη οργάνωση της υπαίθρου δεν τα κατάφεραν. Μας είπαν για λεφτά από την Ευρωπαϊκή Ένωση θα πάρουν για τον Καποδίστρια, χρεοκόπησαν την Ελλάδα και με τα λεφτά της Ευρωπαϊκής Ένωσης (έτσι λένε τουλάχιστον) φτιάξαν δημαρχία να στεγάσουν τους «Καποδιστριακούς» δήμους για να πάρουν τα λεφτά κάποιοι (αυτούς που θα εννοούσε ο κ Πάγκαλος, μαζί τα φάγαμε). Τώρα από 1/1/11 δηλαδή θα «φωλιάζουν πουλιά».
Χθες (Τρίτη 19/10/10) στην «Ελευθερία» της Λάρισας είδα δημοσιευμένα τα ονόματα όλων των συνδιασμών του νομού. Και εντυπωσιάστηκα.
Υποτίθεται όταν γίνεται κάποιος δήμος, οι περιοχές αυτές συνενώνονται και ο χώρος είναι ενιαίος, Αν είχε τόση μεγάλη επιτυχία η προηγούμενη συνένωση τότε εκεί πρέπει να είναι τα τοπικά συμβούλια. Φυσικά αυτό δεν ισχύει.
Καταστράφηκαν τα χωριά όταν είχαν τοπικά συμβούλια, που να μην έχουν καθόλου. Όχι ότι κάναν τίποτε εν πάσει περιπτώσει.
Παρατήρησα το εξής, και ας πάρουμε τον πρώτο (αλφαβητικά) δήμο του νομού Λάρισας.
Γράφει το ψηφοδέλτιο:
Δήμος Αγιάς υπ. δήμαρχος τάδε
Εκλογική περιφέρεια Αγίας - Ονόματα υποψήφιων
Εκλογική περιφέρεια Ευρυμένων - Ονόματα υποψήφιων
Εκλογική περιφέρεια Λακέρειας - Ονόματα υποψήφιων
Εκλογική περιφέρεια Μελιβοίας - Ονόματα υποψήφιων
Μετά
Δημοτική Κοινότητα Αγιάς - Ονόματα υποψήφιων
Τοπική Κοινότητα Αετολόφου - Ονόματα υποψήφιων κλπ. Συνεχίζονται όλα τα χωριά των τεσσάρων Καποδιστριακών δήμων που συνενώθηκαν.
Δηλαδή αν κατάλαβα καλά και γιατί να μη κατάλαβα, αν εγώ ψηφίζω π.χ. στον Αετόλοφο του «Καποδιστριακού δήμου» Αγιάς το ψηφοδέλτιο που θα ψηφίσω θα έχει τους υποψήφιους της Εκλογικής περιφέρειας Αγιάς και της Τοπικής Κοινότητας Αετολόφου.
Για το τοπικό συμβούλιο το καταλαβαίνω να εκλέξω άτομα μόνο της περιοχής μου. Για τον δήμο; Γιατί να μη μπορώ να ψηφίσω κάποιον που να είναι στην Εκλογική περιφέρεια Ευρυμένων; Δεν είμαστε, υποτίθεται, ενιαίος δήμος;
Αν ήθέλαν να κρατήσουν κατά κάποιο τρόπο τους Καποδιστριακούς δήμους θα έπρεπε να βάλουν Καποδιστριακά συμβούλια σ’ αυτούς,
Δηλαδή. Να συνεδριάζει το τοπικό συμβούλιο, το Καποδιστριακό και μετά το δημοτικό.
Είμαι υπερβολικός ε; Και δεν είναι ανόητοι (να μη πω καμμιά βαριά κουβέντα) αυτοί που διαλύσαν και συνεχίζουν να διαλύουν, την ελληνική ύπαιθρο.

Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

Κατατέθηκε το πόρισμα για το Βατοπέδι. ΚΑΙ:

Όσο φτάνουν οι δημοτικές εκλογές το ΜΜΕ, κι όχι μόνο, «σηκώνουν» πάλι το θέμα του «σκανδάλου του Βατοπεδίου». Πρέπει βλέπεις να ξεχαστούμε από τ μέτρα που μας παίρνει η κυβέρνηση.
Μας καθησυχάζουν οτί δε θα πάρουμε νέα μέτρα. Ενώ ο κ. Όνλι ρεν μιλά ότι αν αναδιαρθρωθεί το χρέος θα πρέπει να επικυρωθεί και πάλι το μνημόνιο. Αλλά όλα αυτά μετά τις εκλογές.
Φυσικά ο λαός δεν τους πιστεύει πια. Ουτε τους Πράσινους ούτε τους μπλε. Κι όλα αυτά που μας κάνουν οι σχολιαστές που είναι σε εντεταλμένη υπηρεσία, και οι εκπομπές, δε μας αγγίζουν καν.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι εφημερίδες που έχουν το μεγαλύτερο οικονομικό πρόβλημα είναι οι MEGAλες. Κι άλλες έχουν οικονομικά προβλήματα και κάνουν απολύσεις αλλά οι συγκεκριμένες δε θά ’πρεπε μια που έχουν την φήμη των έγκυρων. Γι αυτές λέει πως η κυβέρνηση θέλει να τις στηρίξει οικονομικά. Για εδώ υπάρχουν λεφτά ε;
Και να γυρίσω στο ότι μας δείχνουν, πάλι προεκλογικά, το Βατοπέδι. Εδώ που μας έφερε η κυβέρνηση, γιατί ότι και να λέει ο καθένας η κυβέρνηση μας έφερε, μου φέρνει στο μυαλό αυτό που λέει καμιά φορά ο φίλος μου ο Γιώργος. «Εδώ καίγεται το σπίτι μας με το ματς θα ασχολειθούμε;» Και να το πω καλύτερα θα φέρω το εξής παράδειγμα.
Το 2007 κάηκε ο νομός Ηλείας. Τον Αύγουστο του 2007. Μετά τον 15αύγουστο. Αυτή την εποχή είναι η εποχή που στη Θεσσαλία υπάρχουν πολλά «πράσινα σκουλίκια» στην καλλιέργια του βαμβακιού. Και οι αγρότες τα συνήθως τα αντιμετωπίζουν με πολλούς ψεκασμους.
Είναι λοιπόν ακριβώς κάτοικο της Ζαχάρως πχ και να λέγαν την εποχή που καιγόταν το χωριό. «Μεγάλο πρόβλημα και τεράστια οικονομική των αγροτών της Θεσσαλίας. Δε προλαβαίνουν να αγοράζουν φάρμακα και να ψεκάζουν για την καταπολέμιση του «πράσινου σκουλικιού» για να υπάρξει και φέτος παραγωγή».
Και την ίδια ώρα να παίρνει φωτιά το σπίτι του γείτονα ή ακόμη πιο έντονα να λμπαδιάζει το δικό του. Θα στεναχωρηθεί πολύ για το δράμα του αγρότη.
Στα παλιότερα των υποδημάτων μας λοιπόν για το Βατοπέδι.
Φάγαν ακίνητα οι καλόγεροι;
Ε και;
Και τι έγινε;

Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

Θέλουν να αλλάξουν το ποδόσφαιρο; Η αποψή μου

Συνεδριάζουν αυτές τις μέρες στην Ελβετία άνθρωποι της FIFA για να κάνουν τροποποιήσεις στη ποδόσφαιρο.
Θέλουν λέει να βάλουν ηλεκτρονικό σύστημα, ανάλογο μ’ αυτό του τένις για να δείχνει αν η μπάλα περνάει την γραμμή. Βέβαια αυτό που δεν σκέφτηκαν είναι πως δεν μοιάζει με το τένις το ποδόσφαιρο. Στο ποδόσφαιρο και στον αέρα να περάσει ΟΛΗ η μπάλα τη γραμμή είναι γκολ. Στο τένις πρέπει να ¨σκάσει¨ μέσα όπως και στο βόλεϊ που οι άνθρωποί του δεν κάναν καμιά κίνηση.
Μ’ αυτό τον τρόπο εκτός ότι καταργούν τον διαιτητή και τον επόπτη θα μιλάμε για άλλο άθλημα στις πιο μικρές κατηγορίες και για άλλο άθλημα στην Α’ εθνική και στους διεθνείς αγώνες και γι’ άλλο στις πιο μικρές κατηγορίες και στις αλάνες.
Θα μου πείτε στο τένις δεν συμβαίνει το ίδιο; Συμβαίνει αλλά το τένις δεν είναι τόσο διαδεδομένο. Και τα τουρνουά που διακυβεύονται ποσά, και μάλιστα μεγάλα έχουν τον τεχνικό εξοπλισμό που χρειάζεται. Βλέπεις το τένις δεν είναι άθλημα που παίζετε επαγγελματικά σε κάθε πόλη του κόσμου σε διαφορετικές συνθήκες.
Αυτό που χρειάζεται είναι, εκτός ότι οι διαιτητές πρέπει να είναι πιο σοβαροί και σχετικοί με το ποδόσφαιρο, να βρεθεί ένας τρόπος να μην επηρεάζονται από το όνομα των αντιπάλων. Γιατί τα λάθη είναι δεκτά, γιατί το λάθος είναι ανθρώπινο. Αρκεί να είναι ανθρώπινο το λάθος. Βέβαια αν υπήρχε τρόπος να μην επηρεάζονται σε κάτι που είναι τόσο φανερό, εδώ δεν μπορούμε να κρατήσουμε κρυφές τις ταυτότητες των αντιπάλων όπως στους διαγωνισμούς τα στοιχεία των διαγωνισθέντων, θα γινόταν και σε σοβαρές υποθέσεις με τους δικαστές να μην επηρεάζονται από τα ονόματα των διάδικων.
Θέλουν λέει να καταργήσουν και την παράταση μια που στο πρόσφατο Μουντιάλ δεν παιζόταν στις παρατάσεις «μπάλα» με σκοπό να πάνε στην διαδικασία των πέναλτι.
Καλή η πρόταση. Σίγουρα πάντως πιο καλή και από το χρυσό και από το ασημένιο γκολ. Διαδικασίες που έδωσαν από ένα καπέλο Ευρώπης στην Γερμανία το 1996 και την Ελλάδα το 2004.
Βέβαια αν θέλουν να κάνουν διαφορετικό άθλημα σους διεθνής αγώνες και ίσως στην Α’ Εθνική κι αφού θέλουν να πάρουν στοιχεία απ’ το τένις γιατί να μη πάρουν στοιχεία κι από τ’ αθλήματα πολεμικών τεχνών (Πάλη, πυγμαχία κλπ) Στο τέλος του αγώνα να παίρνουν τα στατιστικά οι διαιτητές και ν’ αποφασίζουν ποιος νίκησε «στα σημεία» ανάλογα με την κατοχή της μπάλας στην παράταση. Κι αν είναι μοιρασμένη να συμμετέχει και η κατοχή σ’ όλο το παιχνίδι. Και πάλι ισοπαλία; Τα κορνερ. Και πάλι; Τα οφ σαιντ Ξανά τα κερδισμένα φάουλ. Δεν μπορεί κάπου θα υπάρχει κυριαρχία μιας ομάδας.

Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2010

Oλοι διεφθαρμένοι; Δεν νομίζω

Πρόσφατα ο κ. Παπανδρέου δήλωσε πως κυβερνά ένα διεφθαρμένο κράτος. Την απάντηση του την έδωσε «πληρωμένη» χθες (Παρασκευή) στη Βουλή ο κ. Τσίπας «Καλως ήρθατε στο διεφθαρμένο κράτος».
Τη περασμένη Τρίτη (12/10) ο κ. Μπάμπης Παπαδημητρίου μέσα από άρθρο του στην «Καθημερινή» του απάντησε πολύ σοβαρά για την διαφθορά και ποις φταίει για άυτή που ταλανίζει την χώρα μας. Την τελευταία εικοσιπενταετία.

* * *


Επειδή οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς «φίλους», να το έχουμε ξεκαθαρίσει πριν από οτιδήποτε άλλο: δεν αισθάνομαι διεφθαρμένος! Και γνωρίζω εκατοντάδες ακόμη που δεν αισθάνονται καθόλου διεφθαρμένοι. Επομένως, υπάρχουν πολλές εκατοντάδες χιλιάδες πολιτών τους οποίους οι πολιτικοί δεν έχουν κατορθώσει να διαφθείρουν. Aρα, όταν ο Γιώργος Παπανδρέου αναφέρεται στη διαφθορά, είτε δημοσίως είτε σε εξομολογήσεις με συναδέλφους του άλλων χωρών, ας μιλάει καλύτερα για τα δικά του πράγματα και για όσα γνωρίζει από πρώτο χέρι. Κι ας μη μιλάει για τη χώρα και τους κατοίκους της. Κύριοι, δεν είμαστε όλοι ίδιοι!
Αν και δύσκολα θα ισχυριζόταν κανείς πως δεν έχουμε μοιραστεί, κάποια στιγμή, το γενικότερο κλίμα διαφθοράς μέσα στο οποίο ζουν οι Eλληνες. Oταν έχει τόσο εξαπλωθεί η αποσάθρωση του κράτους. Oταν η μαύρη οικονομία γίνεται όρος επιβίωσης για πολλούς μικρότερους. Oταν η αποδοχή των προσωπικών συναλλαγών αποτελεί προϋπόθεση για να συνεχίσεις να λειτουργείς. Oταν υποχρεώνεσαι σε μικρούς συμβιβασμούς του «έλα τώρα» και «δεν βαριέσαι». Oταν είσαι πολίτης ενός διεφθαρμένου κράτους, δύσκολο να μη λερώσεις τα χέρια σου και να μη λερωθεί η συνείδησή σου.
Γιατί αυτό που απέκρυψε ο πρωθυπουργός μας από τον πρωθυπουργό του λιλιπούτειου και αγνώστων λοιπών (ιστορικών, εννοείται) στοιχείων πρόεδρο του Γιούρογκρουπ, Ζαν - Κλοντ Γιουνκέρ, είναι ότι αυτό που είναι διεφθαρμένο είναι το μεγάλο κομμάτι του κράτους, το μεγαλύτερο κομμάτι των στελεχών δημοσίων υπαλλήλων που το διαχειρίζονται και το ακόμη μεγαλύτερο κομμάτι των πολιτικών που το κυβερνούν.
Ο κ. Παπανδρέου δεν συμφωνεί. Βλέπει διεφθαρμένους τους κατοίκους της χώρας, που τον ανέδειξαν στην ύπατη διάκριση, επειδή τα βρίσκουν με τον τεχνίτη προκειμένου να μοιραστούν τη ζημία που προκαλεί ο υπερβολικός ΦΠΑ στο οικογενειακό πορτοφόλι και των δύο τους. Βλέπει διαφθορά στις χιλιάδες μικρομεσαίους που βάζουν στο ίδιο πορτοφόλι κέρδη και φόρους, αντί να κοιτάξει τα βάρη των φόρων.
Κακώς, κάκιστα πράττουν οι συμπολίτες μας. Το κάνουν, όμως, με την «καθοδήγηση» των πολιτικών και ιδιαιτέρως των πολιτικών του κόμματος που έφερε τον κ. Παπανδρέου στην εξουσία, όπως ακριβώς πρόσταζε το λαοπλάνο σύνθημα «Λαός-ΠΑΣΟΚ-στην-Εξουσία». Ποιος, αλήθεια, έβαλε τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες δίπλα στο τρίπτυχο «εργάτες - αγρότες - φοιτητές»; Πώς είναι δυνατόν να ζητάς από τον σύντροφο εφοριακό να τα αρπάξει μέσα από τα χέρια του συντρόφου μικρού επιχειρηματία; Καλύτερα να τους αφήσεις να τα μοιραστούν!
Παλαιότερος ημών εξηγούσε με τρόπο κατανοητό πως ο πολιτικός έχει ακυρωθεί την επόμενη στιγμή που θα σηκώσει το τηλέφωνο για να ζητήσει την προσοχή του τοπικού εφόρου σε έναν καλό άνθρωπο που έτυχε να κάνει μια στραβοτιμονιά με τις φορολογικές του υποχρεώσεις. Πώς, δηλαδή, θέλετε έπειτα απ’ αυτό, τον βουλευτή να πάρει το ντουφέκι του και να κυνηγήσει τους διεφθαρμένους; Αφού και ο τελευταίος δημόσιος υπάλληλος τους κρατάει από εκεί που κρέμεται ο ανδρισμός των πολιτικών.
Ο σημερινός πρωθυπουργός δείχνει να μπερδεύει το διεφθαρμένο κράτος, το οποίο διοικεί, με εκείνη την κοινωνία που θέλει να πάρει μπροστά. Oπως ο χθεσινός πρωθυπουργός, που ατύχησε και με τους «νταβατζήδες» και με τους καλογήρους και με τη μικροκομματική παρανομία. Αλλά και ο προχθεσινός πρωθυπουργός, που επιδεικτικά αγνόησε τους κινδύνους που επισώρευσαν οι όμιλοι της μεταπολεμικής συνεννόησης, όπως χαρακτηριστικά επιβεβαιώθηκε με την επιβολή κανόνων διαπλοκής στα μεγάλα συμβόλαια του κράτους.
Επομένως, η πληροφόρηση που έδωσε (και ο σημερινός) πρωθυπουργός στους συναδέλφους του δεν είναι καθόλου ακριβής. Διεφθαρμένοι στην Ελλάδα είναι όσοι υποτάσσονται στο κράτος. Ως αρχηγός του κράτους, αλλά και ως πολιτικός, ίσως είναι αυτός ο μεγάλος διαφθορέας! Ο κ. Παπανδρέου κάνει λάθος. Δεν φταίει η χώρα, αλλά ο διεφθαρμένος κομματικός και κρατικός μηχανισμός. Ας βρει το θάρρος που χρειάζεται για να το αλλάξει. Χρειάζεται σίγουρα περισσότερο από εκείνο που σε κάνει να «δίνεις» τη χώρα σου, στην πρώτη ευκαιρία!

Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

Το πάθημα του νυν δημάρχου Πειραια
που στηριχθηκε απο τον Ολυμπιακό

Στηρίζει λένε οι εφημερίδες τον κ. Γιάννη Δημαρά για περιφερειάρχη Αττικής ο Παναγώτης Φασούλας από τους πρωταγωνιστές του έπους του 1987 (η Εθνική ελλάδας στο μπάσκετ πήρε το πανευρωπαϊκό κύπελλο στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας και ήταν ο πρώτος μας τίτλος σε ομαδικό άθλημα) και νυν δήμαρχος Πειραιά με το ΠΑΣΟΚ.
Το κυβερνών κόμμα δεν τον στήριξε αν κι εκλεγμένος δήμαρχος Πειραιά. Είναι κάτι που σπάνια γίνετε, το να μη στηριχτεί ο εκλεγμένος δήμαρχος μιας περιοχής. Ο κ. Φασχούλας έχει παράπονα από την κυβέρνηση, που είναι αυτή που τον στήριξε γιατί του μείωσαν την χρηματοδοτική. Ετσι για να τα «βγάλει πέρα» οικονομικά δανείστηκε
Έτσι ο Πειραιάς είναι (νομίζω αλλά και πρώτος να μην είναι είναι στην δεκάδα) ο πιο χρεωμένος δήμος της Ελλάδας..
Το ΠΑΣΟΚ επέλεξε να στηρίξει στον Πειραιά τον κ Μιχά ως τώρα νομάρχη Πειραιά και υποσχεθήκαν στον κ Φασούλα την αντινομαρχία Πειραιά, που τελικά δεν του τη δώσαν.
Φυσικό είναι ο κ. Φασούλας να στηρίξει τον προερχόμενο απο το ΠΑΣΟΚ, αντάρτη κατά του ΔΝΤ, κ Δημαρά.
Δεν ξέρω γιατί φερθήκαν έτσι στον άνθρωπο που πουθενά δεν άκουσα πως είναι αποτυχημένος. Προδομένος από τους συντρόφους του είναι. Όπως είμαστε όλος ο ελληνικός λαός με το κόμμα που διαχειρίζεται τη ζωή μας τον τελευταίο χρόνο.
Έχουν βλέπεις την εντύπωση ότι το ΠΑΣΟΚ το 2006 εξέλεγε δήμαρχο Πειραιά, κι έχουν την δύναμη να επιβάλουν όποιον θέλουν.
Όχι δεν τον εξέλεξε το ΠΑΣΟΚ, αν κι εκλέχτηκε υπό την σημαία του. Τον εξέλεξε ο Ολυμπιακός. Βλέπετε ο Παναγιώτης είναι αγαπητός στον «ερυθρόλευκο λαό».
Το ότι ακόμη ένας μεγάλος άφησε τον ΠΑΟΚ και κατέκτησε με τον Ολυμπιακό τίτλους σε Ελλάδα κι Ευρώπη έκανε τους ανθρώπους εκεί, να τον αγαπήσουν. Έτσι ο Παναγιώτης Φασούλας ρίζωσε στον Πειραιά που τον ανέδειξε «πρώτο πολίτη»
Επιτυχιμένος ο κ Μίχας ως αντινομάρχης Πειραιά αλλά ο λαός του Πειραιά έχει τον δημαρχό του. Που με δόλο, του τους στερούν οι κομματικοί εγκάθετοι.
Μια πρόταση στον κ. Μαρινάκη και την διοίκηση του ερασιτέχνη Ολυμπιακού.
Μήπως, σε συνεννόηση ίσως και με το άλλο ιστορικό σωματείο του Δήμου τον Εθνικό να «κατεβάζει» υποψήφιο Δήμαρχο; Να στείλετε πρώτοι εσείς τα κόμματα στη θέση τους να κάνουν την δουλειά τους;

Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010

Ξανά απλήρωτοι οι Stageρς και συμβασιούχοι μια
που χρεοκοπούμε οι υπουργοί & οι βουλευτές ;

Έγραφα τι προάλλες για την αντιμετώπιση των stageρς από την πολιτεία που τους καθυστερούσαν χρήματα 3-4 μηνών. Τους πληρώσαν ένα μήνα και τώρα τους καθυστερούν πάλι. Πιο πολύ ακόμη, μερικές μέρες ίσως.
Βλέπω τώρα στην τηλεόραση, στην εκπομπή της κ. Τσαπανίδου, πως συμβασιούχοι του υπουργείου πολιτισμού, που η συμβασή τους λήγει στις 30 Οκτωβρίου έχουν καταλάβει την Ακρόπολη.
Το αίτημά τους; Να να ανανεωθεί η σύμβαση; Οχι.
Είναι απλήρωτοι είκοσι δύο μήνες. Και να μη ξεχνάμε πως η παρούσα κυβέρνηση έχει πλέον δώδεκα μήνες. Και το κυριότερο εξελέγη δηλώνοντας πως λεφτά υπάρχουν. Κι έδωσε λεφτά ως τον Φλεβάρη να μας πετάξει στον καιάδα του ΔΝΤ την ημέρα της ονομαστικής γιορτής ο πρωθυπουργός μας.
Η πλάκα είναι πως πριν από λίγο μάλλον την εκκενώνουν βίαια. Και μάλιστα απωθούσαν και τους δημοσιογράφους να μη τραβήξουν πλάνα. Απ’ ότι λένε μπήκαν τελικά από την δίπλα είσοδο.
Ακούγονται φωνές. «Ντροπή που τέτοιες εικόνες να κάνουν τον γύρο του κόσμου. Η Ακρόπολη είναι μνημείο πολιτισμού». Τα ίδια λέγαν και όταν το ΠΑΜΕ είχε βάλει το πανό στα Αγγλικά και Ελληνικά «λαοί της Ευρώπης ξεσηκωθείτε ή αντισταθείτε» δεν θύαμε καλά.
Φοβάμαι ότι η Ακρόπολη εκτός από μνημείο πολιτισμού θα γίνει και σύμβολο αντίστασης κατά της «χούντας του ΔΝΤ» όπως έγινε το Πολυτεχνείο σύμβολο αντίστασης κατά της «χούντας των συνταγματαρχών». Κι αν την επταετία καταπιέστηκαν βάναυσα η Έλληνες και το Πολυτεχνείο συμβολίζει την απελευθέρωση τους, με το ΔΝΤ καταπιέζεται όλος ο μη ιμπεριαλιστικός κόσμος.
Και μια απορία που πρέπει να την ξαναδιατύπωσα.
Αλήθεια με τα χρήματα αυτά που κόβουν από τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους και απ’ αυτά που κερδίζουν μη πληρώνοντας τους συμβασιούχους και τους stageρς θα βγάλουν τίποτε να πληρώσουν το χρέος μας;
Γιατί δεν κόβουν την βουλευτική αποζημίωση; Και μιλώ να είναι αμισθί και οι 300 και οι υπουργοί επί ένα χρόνο επειδή υπάρχει έκτακτη ανάγκη. Έτσι δε μας λένε;
Θα μου πείτε έκανα περικοπές στους μισθούς τους και στις αμοιβές τους από συμμετοχές σε κοινοβουλευτικές επιτροπές.
Ναι αλλά αυξήσαν, έμαθα, τις συνεδριάσεις των κοινοβουλευτικών επιτροπών και πλέον τα χρήματα που παίρνουν υπερκαλύπτουν τα ποσά των μειώσεων τόσο των αποζημιώσεων από τη συμμετοχή στις κοινοβουλευτικές επιτροπές
Μια που οι συνεδριάσεις τους αυξήθηκαν. .
Δεν ξέρω αν μέσα σ’ αυτές είναι και οι εξεταστικές και οι προανακριτικές, ελπίζω αν και δεν το πιστεύω να μην είναι.
Γιατί λοιπόν να τους πιστέψω πως κινδυνεύει η Ελλάδα; Αφού οι πολιτικοί μας ειναι οι μόνοι που δεν χάνουν; Αντιθέτως κερδίζουν από τα μέτρα;

Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010

Η διεφθαρμένη πατρίδα μας και
οι άρχοντες που μας μισούν

Και ο κ. Παπανδρέου, όπως και ο Σημίτης πρέπει να έχει τεράστια εκτίμηση σους Έλληνες..
Μας χαρακτηρίζει όλους διεφθαρμένους. Ισως εννοεί και απατεώνες.
Όχι κ. Παπανδρέου δεν είμαστε διεφθαρμένοι. Δεν είμαστε όλοι τουλάχιστον. Διεφθαρμένοι και μιζαδόροι είναι κάποιοι (λίγοι) δημόσιοι υπάλληλοι, όπως και μερικοί πολιτικοί και μερικοί δικαστές. Μερικοί από μας και από σας δηλαδή.
Και τι φταίει γι’ αυτό. Λένε ότι φταίει η διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τη δεκαετία του ’80.
Για μένα αυτό είναι μισή αλήθεια. Φταίει η διακυβέρνηση της χώρας μας απ’ το ΠΑΣΟΚ, αλλά άλλη δεκαετία. Αυτή του ’90.
Τότε ανδρώθηκε η διαφθορά όπως τότε άρχισαν τα stage και η ύπαρξη συμβασιούχων που έγιναν προς κατάργηση του «νόμου Πεπονή» όπως έλεγαν τότε την διαδικασία του ΑΣΕΠ που τότε δημιουργούνταν.
Αυτό είχε σαν συνέπεια εξακολουθεί να δουλεύει το «μέσων», με άλλα κριτήρια πλέον κι όχι κομματικά από τη μια. Και από την άλλη οι μόνιμοι να μη δουλεύουν μια που τη δουλειά την βγάζαν οι συμβασιούχοι ή οι Stageρς γιατί θα έπρεπε να ανανεωθεί η σύμβαση ή το stage
Το φακελάκι στα νοσοκομεία τότε θεσμοθετήθηκε άτυπα. Ως τότε ανέκαθεν ο ευχαριστημένος πολίτης έδινε ό,τι μπορούσε και ήθελε όταν τέλειωνε μια δύσκολη επέμβαση. Οι γιατροί που «έπαιρναν» φακελάκι ήταν δαχτυλοδειχτούμενοι αν και φαντάζομαι σε πολλές περιπτώσεις κυκλοφορούσε μόνο σαν φήμη
Αλλά για την οικονομία του λόγου μου να συμφωνήσω. Αλήθεια πόσοι δημόσιοι υπάλληλοι ή γιατροί ή πολιτικοί που συνελήφθησαν να χρηματίζονται ή να είναι διεφθαρμένοι καταδικάστηκαν; Έχω την εντύπωση ελάχιστοι (να μη πω κανείς γιατί ίσως να μην ξέρω καταδίκες, αθωώσεις ή κίτρινες κάρτες υποχρεωτικές μεταθέσεις δηλαδή ξέρω πολλές).
Πόσοι πολιτικοί πήγαν φυλακή; Πόσους τους «έστειλε σπίτι τους» το κόμμα για διαφθορά; Και πάλι ελάχιστοι (Για τον ίδιο λόγο δηλαδή ίσως να μη μου’ρχονται ονόματα στο νου). Γιατί ο σοφός λαός έχει στείλει πολλούς.
Αυτό χρειάζεται απονομή δικαιοσύνης παντού. Δεν θέλουμε έντιμους να φοβούνται την δικαιοσύνη θέλουμε.
Κι ένα παράδειγμα για το πως αντιδρούμε όλοι μας θα καταλάβεις για το τι μιλάω.
Αλήθεια αν πας σε μια καφετέρια ή σε όποιο τέτοιο κατάστημα θα πληρώσεις γιατί είσαι τίμιος; Ή γιατί φοβάσαι μη σου κάνει μήνυση ο ιδιοκτήτης; (Δε λέω για ξύλο γιατί είναι ανάλογα με τη ρώμη του καθενός.
Ή γιατί δεν παίρνεις το αυτοκίνητο που βλέπεις πως ο άλλος έχει ξεχάσει τα κλειδιά στη μίζα; Γιατί είσαι τίμιος; Αυτό μπορώ να το πω μόνο για τη περίπτωση του χωρίου μου που την δεκαετία του ’80 όλα τα αυτοκίνητα είχαν πάνω τα κλειδιά.
Τήρηση των νόμων, απονομή δικαιοσύνης και να κάνει ο καθένας την δουλεία του χρειάζεται στην Ελλάδα κ. Παπανδρέου.
Να κάνει καθένας την δουλειά του μ’ εσάς, τους πολιτικούς, πρώτους. Για τι όπως είπε και ο κ. Γιουνκερ τα τελευταία είκοσι χρόνια δουλεύετε για την Γαλλία και την Γερμανία κι όχι για την Ελλάδα. Την χώρα με τους ανθρώπους που δεν αγαπάτε (αν δε μισείται) αλλά σας ανεβάζει στα ύπατα αξιώματα

Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

Γιατί δεν μιλά κανείς;

Τελικά η αποστροφή των δηλώσεων του κ. Γιούνκερ σχετικά με τον Ελληνα πρωθυπουργό ήταν μια φούσκα. Μια φούσκα που τη μεγάλωσε ο κ. Παπακωνσταντίνου με το να επλέξει στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε στη Νέα Υόρκη έναν τέως Πρωθυπουργό. Φυσικά εννοούσε τον κ, Καραμανλή. Ωσπου τον άδειασε το γραφείο του κ. Γιούνκερ, λέγοντας ότι νοούσε δημόσιες τοποθετήσεις του κ. Παπανδρέου.
Η είδηση στις δηλώσεις Γιούνκερ ήταν αλλού. Και το άσχημο είναι πως δεν τη «σηκώσομε» όσο έπρεπε.
Είπε ο πρόεδρος του Eurogroup: «Το πρόβλημα της Ελλάδας το ξέραμε εδώ και είκοσι χρόνια αλλά δεν το λέγαμε γιατί κερδίζαν η Γερμανία και η Γαλλία»
Ώστε έτσι ε; Ωραία συμμαχία έχουμε. Αν κερδίζω εγώ δε πα να καταστραφείτε εσείς. Μήπως είχε κάνει κάλα, που είχε, ο κ. Αθανασόπουλος που ήθελε να τους πασάρει Γιουγκοσλάβικο καλαμπόκι να πάρει η Ελλάδα την επιδότηση; Και ποια πρέπει να είναι η τιμωρία στον γερο γκαντέμη (Μητσοτάκη) που η ΝΔ εκείνης της εποχής το «κάρφωσε» στις Βρυξέλλες;
Γιατί αυτή η ιστορία μου θυμίζει καταστάσεις του ελληνικού ποδοσφαίρου ούτε που ξέρω.
Οι μεγάλες ομάδες διαμαρτύρονται για την «κατάντια της ελληνική διαιτησίας» και «το αίσχος της αθλητικής δικαιοσύνης» μόνο όταν του αγγίζουν. Δε πα να σφάζουν τις μικρές ομάδες και δε πα να φωνάζουν και να διαμαρτύρονται; Όλα πάνε καλά.
Αν όμως ΕΝΑ ανάποδο πλάγιο τολμήσει να δώσει ο διαιτητής κατά του Ολυμπιακού ή Παναθηναϊκού και στην εξέλιξη της φάσης μπει γκολ θα γίνει χαμός. Πολύ δε περισσότερο αν στοιχήσει βαθμό ή βαθμούς στην μεγάλη ομάδα.
Έτσι ακριβώς μας συμπεριφέρθηκαν. Σα να είμαστε ο Θρασύβουλος.
Αλήθεια αυτή τη Ευρώπη ονειρεύονταν οι παλιοί ευρωπαίοι πολιτικοί; Έχουν άδικο οι αριστεροί και οι ανεξουσίαστες που μιλάνε για «Ευρώπη των μονοπωλίων» και ότι κάνουν κουμάντο Οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι και οι πολυεθνικές;
Τώρα γιατί εμείς δεν είπαμε τίποτε; (Μόνο κάτι αραιές τουφεκιές πέσανε) αυτό είναι προς έρευνα. Θα έπρεπε να γίνει χαμός τόσο από τον Τύπο όσο και από τους πολιτικούς.
Για τα αριστερά κόμματα δεν μιλάω γιατί είναι γενικά απομονωμένα στις αιρετικές αυτές απόψεις. Αλλά και από την κυβέρνηση; Που κλίθηκε να βγάλει τα κάστανα απ’ τη φωτιά; Από την αξιωματική αντιπολίτευσή; Που έσκασε η βόμβα στα χέρια της; Τόσο διαβρωμένοι είναι όλοι τους;

Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

Διεφθαρμένοι είναι ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ
κι όχι ο Ελληνικός λαός

Ο πρόεδρος του Eurogroup κ. Γιούνκερ σε δηλώσεις του είπε πως Έλληνας πρωθυπουργός του ανέφερε ότι ξέρει τα προβλήματα της χώρας αλλά τι να κάνει; Διοικεί μια διεφθαρμένη χώρα.
Κι άρχισαν οι Κυριακάτικες εφημερίδες. Να ψάχνουν ποιον εννοεί;
Αν κι ο καθένας μας φαντάζεται σε ποιον θα καταλήγει η κάθε μία. Δεν είναι θέμα να χαλάμε την κομματική μας γραμμή σε τέτοια θέματα.
Η πλάκα είναι πως ρωτήθηκε και ο κ. Παπαθανασίου στην Αμερική. Λες και θα έλεγε αυτός πως το’ πε κανείς άλλος εκτός του κ. Καραμανλή.
Ήταν έξυπνος πάντως και δεν είπε «ο Καραμανλής» αλλά είπε: όλοι μπορούμε να φανταστούμε ποιος το είπε.
Εγώ μόλις το άκουσα το μυαλό μου πήγε στον Σημίτη. Και γιατί; Μα αυτός ντρεπόταν που είναι Έλληνας. Αυτός δεν είχε σε εκτίμηση τον Ελληνικό λαό.
Αυτός είπε στη Βουλή μετά το ναυάγιο στην Πάρο του Εξπρές Σάμινα, με αφορμή ότι ακούστηκε πως την ώρα του ναυαγίου οι αξιωματικοί έβλεπαν το ματς Αμβούργο – ΠΑΟ στην τηλεόραση, αυτή είναι η Ελλάδα.
Αλλά πως να πει κάτι τέτοιο που επί ημερών του έγιναν τόσα σκάνδαλα ενώ, έτσι λένε όλοι, αυτός δεν ήξερε τίποτε; Το μεγαλύτερο απ’ όλα ήταν το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου που κουκουλώθηκε απ’ όλους. Μη πω για την παραχώρηση των διοδίων σε ιδιωτική εταιρία για να κατασκευάσει τη Ιονία οδό κι ενώ έχουν κολλήσει οι απαλλοτρίωσης τα διόδια εισπράττονται κανονικότατα
Τον αδικώ εδώ λίγο τον Σημίτη. Θα μπορούσε να το πει και ο κ. Καραμανλής. Αυτό μίλησε για απαλλαγή της χώρας από το «σύστημα ΠΑΣΟΚ». Και δεν έκανε τίποτε μια που τα εκσυγχρονιστικά λαμόγια αλώνιζαν κατά την γαλάζια πενταετία. Αυτός μίλησε στον Μπαϊραχτάρη για νταβατζήδες και δεν προσπάθησε καν να τους κουνήσει. Να τους κουνήσει απλά γιατί είχαν Megaλώσει τόσο που να κόψει την δύναμή τους δεν θα μπορούσε.
Αλλά εδώ που τα λέμε ο σημερινός πρωθυπουργός δεν μπορούσε να το έχει πει; Ή αυτός το είπε, σαν κάτι να θυμάμαι τώρα.
Αυτοί (οι κυβερνώντες) γιατί κάναν όλοι τους τόσες αλλοπρόσαλλες δηλώσεις το διάστημα άμεσα στο «λεφτά υπάρχουν» και στο ΔΝΤ δεν δηλώναν ότι κυβερνούν τον Τιτανικό; Και μετά έφταιγαν οι τραπεζίτες που ανέβαιναν τα σπρεντ. Τελικά μάλλον ο κ. Παπανδρέου έκανε αυτή την εκμυστήρευση στον κ. Γιούνκερ. Και φοβάμαι (γιατί ο κ. Γιούνκερ είπε πως ο Έλληνας πρωθυπουργός του είπε και «το ξέρω») πω του το ‘πε στην παρατήρηση του. «Τι κάνεις εδώ πάτε για τον γκρεμό»....

Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

Υπουργός Υγείας και... Λαϊκισμού

Tην περασμένη Πέμπτη (7/10) ο Kωνσταντίνος Zούλας / zoulas@kathimerini.gr στην Καθημερινή σχολίασε πολύ ωραία τα πιο πολλά μέτρα που (μας) παίρνει η παρούσα κυβέρνηση. Και πιο πολύ ο κ. Λοβέρδος.
Δύσκολα θα διαφωνίσει κανείς, ούτε εγώ φυσικά, τόσο με το κυρίως άρθρο όσο και με το συμπέρασμα.
Ο τίτλος που έχω βάλει είναι ο τίτλος του άρθρου του κ. Ζούλα.

* * *


Βάσει πληροφοριών, το υπουργείο Υγείας δεν θα επιβάλει πρόστιμο μόνον στους γονείς που καπνίζουν ενώ έχουν στο Ι. Χ. τα ανήλικα παιδιά τους. Το νέο πρόστιμο θα διευρυνθεί και για όσους οδηγούν αφηρημένα χαζεύοντας από το παράθυρο.
Αν σας φαίνεται υπερβολική η ψευδολογία μου, προσωπικά μού φάνηκε ακόμη πιο φαιδρή η αληθινή τροπολογία που δρομολογεί ο κ. Ανδρ. Λοβέρδος. Αλήθεια, σοβαρολογεί ο υπουργός ότι θα υπάρξει έστω ένας αστυνομικός που μεσούσης της κρίσης θα επιβάλει πρόστιμο 3.000 ευρώ (!) σε κάποιον οδηγό επειδή καπνίζει πηγαίνοντας το παιδί του σχολείο;
Ζητώ την κατανόησή σας που θα επικαλεστώ το προσωπικό μου παράδειγμα, αλλά έχοντας παιδί μόλις ενός έτους δεν περιμένω κανέναν κ. Λοβέρδο να μου πει πού και πότε θα καπνίσω. Εξυπακούεται ότι μετά τη γέννηση της κόρης μου, το τσιγάρο έχει απαγορευθεί όχι μόνον στο αυτοκίνητο, αλλά και στο σπίτι. Αλλά αυτό το επέβαλε η στοιχειώδης λογική και όχι κάποιος υποκριτικός νόμος.
Θα μου πείτε -και θα έχετε δίκιο- ότι τη δική μου αυτονόητη ευαισθησία δεν την επιδεικνύουν άλλοι γονείς που εκθέτουν τα παιδιά τους στο παθητικό κάπνισμα. Ναι, αλλά μπορούν οι τελευταίοι να συνετισθούν διά νόμου; Θα μπουκάρουν οι αστυνομικοί και στα σπίτια τους; Εν τοιαύτη περιπτώσει, γιατί ο κ. Λοβέρδος δεν διευρύνει τα πρόστιμα και στους άλλους τομείς ευθύνης του, τη διατροφή και τον αθλητισμό; Δεν είναι μια ωραιότατη ιδέα οι αστυνομικοί να ρίχνουν καμπάνες 3.000 ευρώ και στους γονείς που στουμπώνουν τα παιδιά τους με χάμπουργκερ, πίτσες και σοκολάτες; Είναι η παιδική παχυσαρκία λιγότερο επικίνδυνη από το παθητικό κάπνισμα; Και γιατί να μην πέσουν πρόστιμα και στους γονείς που αντί να πηγαίνουν καθημερινά τα τέκνα τους στις παιδικές χαρές, τα εκθέτουν επί ώρες στον Μπομπ τον Σφουγγαράκη;
Για να σοβαρολογούμε. Η διαπαιδαγώγηση των παιδιών και κυρίως των γονιών τους -το λέει και η λέξη- είναι θέμα Παιδείας, δεν επιβάλλεται διά νόμων. Πόσω μάλλον ανεφάρμοστων, που έχουν ως μόνο στόχο την επικοινωνιακή προβολή των εμπνευστών τους. Το πόσο φαιδρή και λαϊκίστικη είναι η εξαγγελία Λοβέρδου αποδεικνύει το γεγονός ότι τα πρόστιμα, λέει, θα πέφτουν μόνον στους καπνίζοντες γονείς που έχουν ανήλικα κάτω των 12 ετών. Λες και τα παιδιά φέρουν ταυτότητες ή και οι αστυνομικοί μπορούν να ξεχωρίσουν έναν 11χρονο από έναν 13χρονο.
Εν ολίγοις, στη χώρα-μπάχαλο που ζούμε, ας εφαρμόσει πρώτα η πολιτεία τους αυτονόητους νόμους της στους ασυνείδητους γονείς που παρανόμως «τοποθετούν» τα παιδιά τους στα μπροστινά καθίσματα, πάνω στα μηχανάκια χωρίς κράνος ή και σε εκείνους που δεν τους βάζουν καν ζώνες ασφαλείας, και μετά ας τιμωρήσει τους καπνίζοντες οδηγούς. Εδώ φουμάρουν οι ίδιοι οι 12χρονοι στα σχολεία τους με την ανοχή των δασκάλων τους, το παθητικό κάπνισμα στα Ι. Χ. μάς μάρανε;

Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

Ο επιμένων Ελληνικά

Αυτό ήταν το σύνθημα καμπάνιας της δεκαετίας του ’80. Και μάλιστα στο τηλεοπτικό της σποτ πρωταγωνιστής ήταν ο ηθοποιός κ. Νίκος Παπαναστασίου.
Ήταν τόσο μεγάλη επιτυχία της καμπάνιας που ο συγκεκριμένος ηθοποιός, με βάση τον χαρακτήρα της διαφήμισης έκανε ταινία, νομίζω βγήκε και στους κινηματογράφους αν και τη συγκεκριμένη ταινία τη γνωρίσαμε όλοι απ’ το βίντεο, με τίτλο «Λαλάκης ο εισαγόμενος».
Η ιδέα του ήταν ν’ αγοράζουμε ελληνικά προϊόντα μια που υπήρχε η απειλή της ανεργίας.
Σήμερα σχεδόν 30 χρόνια μετά βλέπουμε ότι ξεχάσαμε τις προτροπές του Λαλάκη.
Κυριάρχησαν παντού τα ξένα. Αυτά μας έκανε η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Κάποτε τα ξένα ήταν ακριβότερα λόγω φόρων. Τώρα; Ελεύθερη αγορά σου λέει.
Πρόσφατα πήγα σε ένα γειτονικό μπακάλικο. Λίγα πράγματα ήθελα να πάρω και δεν πήγα στο Super market.
Πήρα μια μαρμελάδα ένα βούτυρο και ζάχαρη.
Θες από τρέλα, θες από ιδεολογία, θες γιατί μου άρεσε από παλιά η συγκεκριμένη μάρκα; Έψαξα μια συγκεκριμένη μαρμελάδα.
Δεν την είχε, το μπακάλικο φυσικά δεν μπορεί να έχει πολλές φίρμες από κάθε είδος πολύ περισσότερο από είδη που δεν «φεύγουν».
Τι έχεις κυρ Νίκο; Αυτή τη δίνω και στα παιδιά μου. Και ο μικρός ξετρελάθηκε από την γεύση του. Πήρα κι ένα βούτυρο που έγραφε με μεγάλα γράμματα το όνομα ενός νησιού μας και πήρα και τη ζάχαρη. Κι έφυγα.
Πραγματικά η μαρμελάδα μου άρεσε. Από περιέργια άρχισα να κοιτάζω την ετικέτα μια που η γεύση της μου θύμιζε και φράουλα και κεράσι είχε και κάτι που δεν καταλάβαινα τι ήταν. Βλέπω πως ήταν από 4 φρούτα.
Παρακάτω παρακάτω και η αποκάλυψη. Παρασκευάζεται στην Γαλλία. Άραγε σε από ποια χώρα προέρχονται τα φρούτα;
Άρχισαν να μου μπαίνουν ψύλλοι μήπως και τ’ άλλα δεν είναι ελληνικά;
Κοιτάζω το βούτυρο που είχε με μεγάλα γράμματα, κάτω από τη λέξη Βούτυρο το όνομα ελληνικού νησιού.
Πρόσεξα πως με μικρά, σχετικά με το μέγεθος των γραμμάτων του νησιού, μπροστά απ’ αυτό έγραφε «τύπου».
Φημίζεται σκέφτομαι το νησί για το βούτυρο; Ίσως λεώ, δεν είμαι παντογνώστης, και το βούτυρο τις συγκεκριμένης περιοχής είναι διαφορετικό απ’ τ’ άλλα αλλά και τα των Αλέπων. Δε θυμάμαι από ποια Ευρωπαϊκή χώρα ήταν.
Η ζάχαρη λέω θα είναι ελληνική. Η Ελλάδα έχει μεγάλη παραγωγή σε ζάχαρη. Θυμήθηκα πως όταν στα τέλη της δεκαετίας του ’90 η κυβέρνηση Σημίτη έκλεισε, και πούλησε τα μηχανήματα μην κανείς τολμήσει και το ξαναλειτουργήσει, το εργοστάσιο Ζαχάρεως στη Λάρισα είπαν πως μας φτάνει η ζάχαρη απ τις Σέρρες.
Φυσικά σταμάτησαν και οι αγρότες μας να καλλιεργούν ζαχαρότευτλα όπως την ίδια εποχή σταμάτησαν και τα καπνά.
Κοιτάζω την χαρτοσακούλα της ζάχαρης που έλεγε. Συσκευάζεται στην Ελλάδα.
Που παράγεται; Ψάχνω ψάχνω ψάχνω. Και ανάμεσα απο χιλιάδες άχρηστες πληροφορίες είδα προϊόν Σερβίας.
Σήμερα το πρωί άκουσα πως βρίσκεται στα «σκαριά» νέα καμπάνια στην Αθήνα υποστηριζόμενη από φορείς για την προώθηση των Ελληνικών προϊόντων.
Αφού η πολιτεία δεν μπορεί να κάνει τίποτε, εγώ πιστεύω πως δε θέλει κιόλας, πολύ καλή είναι κι εγώ προσωπικά τη στηρίζω.

Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010

Κινδυνεύει η Ελλάδα: Τους πιστεύετε;
ΕΓΩ ΟΧΙ να γιατί

Μας λένε οι πολιτικοί μας σε κάθε ευκαιρία ότι η Ελλάδα είναι στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Μάλιστα γι’ αυτό ο προηγούμενος Πρωθυπουργός κ, Καραμανλής στη έτερη προσπάθεια που έκανε απαλάχτηκε από το βάρος της εξουσίας.
Ο κ. Παπανδρέου αν και είχε ενημερωθεί για την κατάσταση που βρίσκεται η χώρα από τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, ανέλαβε. Θα μου πείτε μπορούσε να κάνει κάτι άλλο;
Να ζητήσει ίσως τη συμπαράσταση και των άλλων κομμάτων; Αντί γι’ αυτό άρχισε να δίνει. Εγώ δεν λέω για τις προεκλογικές δηλώσεις γιατί ίσως να μη πίστεψε τον κ. Προβόπουλο. Έδινε λοιπόν και δεν ζητούσε δάνεια ώσπου αναγκάστηκε να προσφύγει στο ΔΝΤ και στην στις Ευρωπαϊκή Ένωση (να μας δώσουν λεφτά για να μας σώσουν) και μάλιστα την ημέρα της ονομαστικής του γιορτής.
Υπέγραψε λοιπόν τη συμφωνία, το μνημόνιο που έπρεπε να περάσει από την Βουλή. Κι έπρεπε να περάσει λένε αυτοί που ξέρουν, με ενισχυμένη πλειοψηφία ¾ (180 ψήφους) άρα χρειαζόταν και του ψήφους της ΝΔ. Πέρασε όμως με απλή πλειοψηφία με τεχνάσματα, άλλωστε δυο συνταγματολόγους έχει υπουργούς η κυβέρνηση.
Και, αν υποθέσουμε ότι πραγματικά κινδυνεύαμε καλά έκανε. Δε θα ρισκάριζε η κυβέρνηση μια τέτοια την οικονομική κατάσταση της χώρας και ουσιαστικά την ύπαρξη της.
Στο ότι διατρέχουμε μεγάλο κίνδυνο «τσίμπησε» μόνο το ΛΑΟΣ και μαζί με το ΠΑΣΟΚ, εκτός των κ.κ. Γιάννη Δημαρά και Σοφίας Σακοράφα που διαγράφηκαν, το ψήφισε μόνο εύσωμο το ΛΑΟΣ.
Η ΝΔ κατήγγειλε την αρχική πολιτική του ΠΑΣΟΚ να δίνει λεφτά στον κόσμο αν και στη προσπάθεια του να χάσει ο κ. Καραμανλής υποσχέθηκε πολλά εισπρακτικά μέτρα. Ενώ θα μπορούσε να ψηφίσει καταγγέλοντας μαζί και τα συνταγματικά τεχνάσματα. Και να πει: «Δε θέλετε να σώσουμε μαζί την Ελλάδα; Εμεις θα τη στηρίξουμε γιατί θα είναι πανεθνική προσπάθεια
Το ΚΚΕ ως συνήθως δεν στήριξε για τον λόγο ότι βάζουμε τους «λύκους στο σπίτι μας να μας φυλάξουν». Που θα μπορούσε να ισχυριστεί πως «Θα βάλουμε κι εμεις το χέρι μας να τους πετάξουμε έξω μια ώρα αρχίτερα»
Ο Συριζα θα ψήφιζε ούτως ή άλλως γιατί έτσι θα έκαναν οι ευρωπαϊστές. Ετσι δεν κάνει πάντα;
Ο ΛΑΟΣ «πάτησε στην πίτα» της εθνικής προσπάθειας και τώρα προσπαθεί να απαλλαγεί από το στίγμα του «μνημονικού»
Αντί γι αυτό «μαλώνουν για χίλια δυο πράγματα. Για την Siemens (που είναι μέρος του προβλήματος), για το Βατοπέδι (που δεν ξέρουν αν είναι πρόβλημα) και για διάφορα άλλα ήσσονος σημασία πράγματα.
Την ίδια ώρα απελευθερώνονται οι μεταφορές (Τις δίνουν σε μεγάλες εταιρίες), πουλάνε το Ελληνικό σε άραβες, πουλάνε την Ελλάδα στους Κινέζους, απελευθερώνουν το δικηγορικό επάγγελμα, για να έρθουν κι εδώ μεγάλες εταιρίες του εξωτερικού. Και το συμβολαιογραφικό ίσως γιατί οι τωρινοί, λίγοι όσοι χρειάζονται συμβολαιογράφοι είναι πιο ηθικοί και τίμιοι και θα πρέπει να γίνουν σαν τον Σιορ Τάπα τον ήρωα του Ραγκαβή.Τα φαρμακεία ίσως να δημιουργηθούν φαρμακευτικά πολυκατατατήματα.
Και βάζοντας φόρους που αναιρούνται με άλλες πράξεις π.χ. Αυξηση ΦΠΑ και μείωση των μισθών, αύξηση του φόρου στα τσιγάρα και απαγόρευση του καπνίσματος στους δημόσιους χόρους, μια ακόμη περαίωση χωρίς ταυτόχρονα απειλή «Γιααααα ελάτε ένας ένας στην εφορία κι αν σας πιάσουμε να φοροδιαφεύγετε θα σα κοψουμε τον κ...ο»
Γιατί λοιπόν να τους πιστέψουμε τους κυβερνώντες; Μας έχουν πει πολλες φορές αλήθεια; Ή δεν είναι ο καλύτερος τρόπος να κυβερνάς, κυβερνώντας και περνώντας αντιλαϊκά μέτρα έχοντας τον λαό με MEGAλο φόβο;

Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010

Γιατί ΔΕΝ βλέπω Αλ Τσαντίρι News

Από την εποχή των «Μήτσων» οι δουλειές του Λάκη Λαζόπουλου ήταν από τις
εκπομπές που παρακολοθούσα φανατικά.
Από μια εποχή όμως και μετά δεν τις παρακολουθώ καθόλου. Εμένα μου άρεσε ο συμπατριώτης μου, στην γειτονική Νίκαια μεγάλωσε, στην συγκεκριμένη εκπομοπή όταν κατάγγελνε την AGB.
Οχι τώρα που όποιο κανάλι γυρίσω σε όλα τα πρωινά και μεσημεριανάδικα βλέπω αποσπάσματα του. Και μάλιστα τα χειρότερα για μένα κομμάτια.
Η πολιτικές του απόψεις δε με απασχολούν. Θες ότι οι πολιτικές του γνώμες είναι κοντά με τις δικές μου, θες ότι έχω μάθει να μη δίνω μεγάλη σημασία στην σάτιρα σε πολιτικά θέματα που ίσως να «με πειράζουν»;
Αυτό που μ’ ενοχλεί είναι η θέση του σε «ελαφρά θέματα» και κυρίως το κατά καιρούς κόλλημα με πρόσωπα και θέματα που δεν το αξίζουν.
Συμπάθισα ως ηθοποιό την κ. Νενίση. Είπε μια φορά για μια παράσταση της, που είχαν επί σκηνής μια μηχανή από τρένο, πως «το τρένο παίζει καλύτερα απ αυτή». Το ξανάπε και σ’ άλλη εκπομπή του. Και σ’ άλλη και σ’ άλλη.
Πριν λίγα χρόνια η κ, Ντενίση παντρέφτηκε με τον Βολιώτη κ. Πολύζο.Ασχολήθικε τόσο με τον γάμο των ανθρώπων όσο και με τον (ένα χρόνο μετά χωρισμό τους) με τέτοιο τρόπο που ντράπηκα που είναι συμπατριώτης μου.
Ως και τον κ. Κούγια κόντεψα να συμπαθίσω. Γιατί την εποχή που ο εν λόγω μεγαλοδικηγόρος πήδηξε στο προαύλιο του Alter για να συνετίσει τον κ. Τριανταφυλλόπουλο που έκανε εκπομπή, ως συνήθως, το επαναλάμβανε σε κάθε εκπομπή. Όπως έμαθα, μια που δεν τον παρακολουθούσα πια, επαναλάμβανε τον χωρισμό του. Και βασικά οτι έδειχνε το σημάδι που έλεγε ο κ. Κούγιας ότι «έφαγε τακουνιά».
Το τελευταίο το έμαθα από μεσημερινάδικο όπως και ότι σχολίασε τον κ Αρναύτογλου για την γελάδα του. Και την συγκεκριμένη αγελάδα και το σε τι παιχνίδι πρωταγωνιστούσε το έμαθα από την εκπομπή της κ. Λαμπίρη
Αυτό που μ’ έκανε έξω φρενών και για ακόμη μια φορά ντράπηκα που δηλώνει Λαρισαίος, είναι η συμπεριφορά του στην κ. Εφη Σαρρή.
Στις εκλογές του 2007 η κ. Σαρρή ήταν υποψήφια βουλευτής με το ΛΑΟΣ. Ούτε το κόμμα συμπαθώ αν και το δέχομαι σ’ ένα δημοκρατικό πολίτευμα όπως το δικό μας και την κ. Σαρρή την θεωρώ πολύ «σκυλού».
Όμως ας μη την εκλέξει ο Λαός, Αυτός (επανελειμένα όπως κάνει συνήθως) έβγαλε ένα βιντεάκι από ηχογράφισή της σε στούντιο που ανέμιζε την φούστα της και κάποιος ηχολήπτης το διέρευσε στο Internet. Και το κυριότερο σατύριζε πάλι συνέχεια το τραγουδάκι «σταυρώστε με σταυρώστε με» που για προεκλογικούς λόγους είχε βγάλει η ίδια στο Internet. Και τη έλεγε πόρνη με τέτοιο τρόπο που θα πλήρωνε πολλά στο δικαστήριο αν δεν ήταν, ο ίδιος προβεβλημένος.
Ενώ με τον κ. Καμπρουράκη που την είχε καλεσμένη και την ρωτούσε για μεγάλα προβλήματα της εποχής βγάζοντάς τη άσχετη (λες και η κ Σαρρή είπε ποτέ θα λύσει τα προβλήματα της Ελλάδας) τσιμουδιά
Καλή γενικά, η εκπομπή του κι ας ασχολείται με όποιον θέλει.
Το λάθος όμως που κάνει ο κ. Λαζόπουλο είναι πως επαναλαμβάνεται σε κάθε εκπομπή του. Νομίζει δηλαδή ότι βρίσκεται στο θέατρο που λέει, όπως είναι φυσικό, τα ίδια κάθε βράδυ, έχοντας διαφορετικούς θεατές. Ενώ στην τηλεόραση τον βλέπουν συνέχεια οι ίδιοι. Παρα πολλοί, εκατομμύρια άνθρωποι, αλλά οι ίδιοι.

Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010

Γιατί βραβεύσαν οι Γερμανοί
(που είναι φίλοι μας) τον ΓΑΠ;

Υπάρχει άνθρωπος σε γειτονική μας πόλη που τα έφερε έτσι η ζωή κι έβγαλε 10 (ολογράφως δέκα) πιστωτικές κάρτες.
Η κόρη του πέρασε στις πανελλαδικές εξετάσεις ο γιος του όμως δεν τα κατάφερε 2 χρόνια μετά. Τι να κάνει ο φουκαράς, αφού προσπάθησε και δεύτερη φορά και πάλι έγραφε γύρω στη βάση, τον έστειλε να σπουδάσει δικηγόρος στη Ρώμη.
Τα έξοδα τρέχαν και χρειαζόταν λεφτά. Τι καταναλωτικά δάνεια πήρε, τι επισκευαστικά, τίποτε. Και είχαν καλό μισθό τόσο αυτός όσο και η γυναίκα του που δουλεύαν σε πολυεθνική. Αλλά τα λεφτά δεν φτάναν, ειδικά αυτά που χρειαζόταν ο γιος του.
Μετά άρχισε να βγάζει πιστωτικές κάρτες. Να και τούτη να κι αυτή..
Τον έπνιξαν τα χρέη. Προσπάθησε και πουλώντας ένα διαμερισματάκι να τα ελαφρύνει, το ‘χε για προίκα της Αποστολίας (της κόρης του) αλλά δεν μπόρεσε να κάνει και πολλά πράγματα.
Όταν τελειώσαν τα παιδιά τις σπουδές τους και μάλιστα πιο πολύ όταν τελείωασς ΚΑΙ την στρατιωτική του θητεία ο Νάσος (ο γιος) άρχισε σιγά σιγά να ξεχώνει. Ειδικά τις κάρτες με το τοκογλυφικό επιτόκιο που έχουν. Αν προσθέσουμε ΚΑΙ το 1% παραπάνω λόγω ανάληψης μετρητών από τα ΑΤΜ των τραπεζών. Πρέπει για τον λόγο αυτό να προσθέσουμε ΚΑΙ την προμήθεια για το εύκολο καταναλωτικό δάνειο που δίνουν οι τράπεζες.
«Έχουν περάσει επτά χρόνια από τότε που τελείωσε το Πανεπιστήμιο η αδερφή μου, μου ‘πε ο Νάσος που είναι δικηγόρος μου σε μια υπόθεσή μου στην πόλη του πια, και δύο χρόνια που δουλεύω κι εγώ πια. Ρίχνουμε όσα λεφτά μπορούμε στο χρέος και οι τέσσερις (πατέρας και μάνα από τις καλές συντάξεις πια, και τα δυο παιδιά) κι επιτέλους το φτάσαμε στη μέση το χρέος.»
Τον πήρα χθες τηλέφωνο, αυτά μου τα διηγήθηκε «πάνω σε μπύρες» αρχές του Σεπτέμβρη, και τον ρώτησα να τον πατέρα του τον βράβευσε καμμιά τράπεζα.
Όχι μ’ απάντησε.
Ούτε αυτή που έχει την Ναυτιλιακή εταιρία που κάναν τόσα δρομολόγια (εισιτήρια και αυτοκίνητο) οι γονείς και οι αδερφή σου; Όχι
Γιατί σκέφτηκα μόλις έκλεισα το τηλέφωνο βραβεύουν τον κ. Παπανδρέου οι Γερμανοί, μάλιστα το βραβείο το έδωσε ο πρόεδρος της Deutsche Bank) αφού δεν το κάνουν γιατί τους έκανε τόσο τζίρο; (πήρε κι απ’ αυτούς λεφτά να ξεχρεώσει κυρίως Αμερικανικές τράπεζες;)
- Μήπως γιατί έβαλε σε προτεραιότητα τους δανειστές μας κι όχι το κοινωνικό συμφέρων;
- Μήπως γιατί δεν διαπραγματεύτηκε όσο θα ‘πρεπε τους όρους του μνημονίου; Ενώ εδώ έλεγε για πιστόλι στο τραπέζι;
- Μήπως γιατί δεν κάνει αγωγή στη Siemens να διεκδικήσουμε ως χώρα μέχρι και 2 εκατομμύρια Ευρώ;
- Μήπως επειδή δεν σκαλίζει τι γίνεται με τις πολεμικές αποζημιώσεις που ΔΕΝ πήραμε λόγω του ότι τα σχετικά δικαστήρια γινόταν ανώμαλες (για την Ελλάδα) εποχές;
- Μήπως τα χρέη αυτά είναι κυρίως τόκοι από δάνεια που πήρε ο Καποδίστριας κι έχουμε αποπληρώσει πολλές φορές;
Πάντως ούτε για την προσπάθεια του «να μας σώσει» όπως λένε τον βραβεύσαν ούτε γιατί είναι καλός πελάτης.

Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010

Αυτός που φταίει διαμαρτύρεται

Κατακαλόκαιρο κι έπινα τσιπουράκι γνωστό στέκι. Έτυχε δίπλα μας να είναι παρέα στην οποία ήταν τοπικός δημοσιογράφος που έχει διατελέσει υπεύθυνος τύπου σε ομάδα μπάσκετ της πόλης μας.

Δε θυμάμαι με ποιά αφορμή, ανέφερε τα εξής . «Ο Τάδε (γνωστό Γιουγκοσλάβος προπονητής) μας έλεγε: Διαμαρτύρεται στους συμπαίχτες του αυτός που φταίει πιο πολύ για ένα κατόρθωμα παίχτη αντίπαλης ομάδας. Παράδειγμα σ΄ ένα κάρφωμα φωνάζει συνήθως ο παίχτης που έπρεπε να μαρκάρει τον παίκτη που κάρφωσε».

Το θυμήθηκα όταν έμαθα πως ο Σημίτης δυσφόρισε με τον χειρισμό του κ. Παπανδρέου στην πρόκληση του κ. Σαμαρά.

Μίλησε για γενικολογίες και για τίμια ως το 2000 πρόσωπα που δεν μπορεί να χάσουν ξαφνικά την τιμιότητά τους.

Να θυμίσω επί τροχάδην την ιστορία.

Στην αρχή ο κ. Σαμαράς είπε για εξεταστική να δούμε πως φτάσαμε στο ΔΝΤ. Μετά ο κ. Παπανδρέου απάντησε γιατί όχι αλλά να δούμε τι έγινε από το 2004 . Ανταπάντησε ο κ. Σαμαράς φυσικά αλλά μην ξεχνάμε ότι ξαναήταν κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ να δούμε τα τεκταινόμενα από το 2000. Ο κ. Παπανδρέου «σήκωσε το γάντι» και το δέχτηκε χωρίς να πάει στο 1996 μια που και τότε κυβέρνηση ήταν το ΠΑΣΟΚ

Σε συνάντηση με δημοσιογράφους ρωτήσαν τον κ. Παπανδρέου «αν ψάξετε από το 1996 θα ψάξετε και για την Goldman Sachs (Γκόλτμαν Σακς); Είναι μια παλιά ιστορία απάντησε αυτός αλλά γιατί όχι;»

Εδώ είναι που πειράχτηκε ο Σημίτης. Μίλησε για γενικολογίες, ο διαγραμμένος από το κόμμα του τέως πρωθυπουργός, λες και αν απαντούσε διαφορετικά δε θα τα «άκουγε» και από του δικούς του δημοσιογράφους – σκυλάκια που θα έβρισκαν ευκαιρία να το παίξουν ανεξάρτητοι δαγκώνοντας, δήθεν θυμωμένοι, το παντελόνι το αφεντικού τους.

Τώρα για την τιμιότητα υπουργών του; Δεν ξέρω πόσοι θα άντεχαν να βλέπουν να περνούν δίπλα τους τα εκατομμύρια και να καταλήγουν σ’ άλλες τσέπες και να μη φωνάζει κανείς. Και οι ίδιοι να μην μπορούν να καταγγείλουν τίποτε να μη χαρακτηρισθούν προδότες.

Ε λοιπόν γιατί να μην «τ’ αρπάξουν» κι αυτοί

Πάνω σ’ αυτές τις σκέψεις μου μού ‘ρθε στο μυαλό η κουβέντα του Γιουγκοσλάβου προπονητή με τα λάγια του τοπικού δημοσιογράφου.

«Διαμαρτύρεται στους συμπαίχτες του αυτός που φταίει πιο πολύ για ένα κατόρθωμα παίχτη αντίπαλης ομάδας»

Ακούσαν χιλιάδες κουβέντες τον τελευταίο χρόνο οι πολιτικοί μας. Δίκαια κι άδικα, δίκαια τα πιο πολλά.

Παραδέχτηκαν λάθη τους. Ως κι ο κ. Πάγκαλος είπε ότι τα φάγαμε (άλλο αν συμπλήρωσε μαζί). Μόνο ο Σημίτης διαμαρτυρίθηκε, μάλιστα στον άνθρωπο που τον «κατέβασε από το τρένο» όπως θα έλεγε ο μεγάλος Ανδρέας που δεν μπορούσε να τον «κατεβάσει» για χρόνια.

Δεν σαν θυμίζει η αντίδρασή του μπασκετμπολίστα που έκανε κάποιο σοβαρό λάθος;

Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2010

Νοσταλγώντας την Ομόνοια

Το πιο αγαπημενο μου σημείο της πρωτευουσας, ειναι η Ομόνοια. Εκει έμενα, σε ξενοδοχειο της, καθε φορά που πήγαινα ως τη δεκαετία του '90. Μετά αν και η αδερφή μου πήγε στην Καλλιθέα, πήγε στην πρωτεύουσα για σπουδες, πάντα πήγαινα.
Από το 2005 και μετά, το προσωπικό ανέκδοτο είναι αν έχω μαζί μου διαβατήριο. Επειδή τελευταία πήγαινα μόνο σε κεντρικά σημεία και μόνο μεσημέρι δεν είδα πολλά άσχημα πράγματα. Μόνο μια υποβάθμιση. Ισως υπερβολική.
Ομως μαθαίνω την κατάντια της όπως όλου κέντρου της Αθήνας αλλά και της Πάτρας.
Στεναχωρέθηκα διάβασα την περασμένη Τρίτη (28/9) στην "Καθημερινή" όταν υπό τον ίδιο τίτλο ο κ. Δημήτρης Ρηγόπουλος είχε το παρακάτω τίτλο. Που φυσικά με αντιπροσωπεύει

* * *


Tίποτα δεν θα μείνει στην Ομόνοια; Μπορεί.
Εκλεισαν και τα Goody's. Σε οποιοδήποτε άλλο σημείο της ελληνικής επικράτειας το γεγονός θα περνούσε σχεδόν απαρατήρητο. Αλλά στην Ομόνοια αποκτά άλλες διαστάσεις, φωτίζεται με διαφορετικό φως.
Η ελληνική αλυσίδα γρήγορου φαγητού είναι κομμάτι της ραχοκοκαλιάς της μεσαίας τάξης, έτσι όπως ζυμώθηκε τα τελευταία τριάντα χρόνια. Η μετάβαση από τη συνήθεια του σπιτικού φαγητού στην κουλτούρα του "τρώω έξω" χτίστηκε πάνω σε εκατομμύρια παρτίδες χάμπουργκερ και σε ακόμη περισσότερες μερίδες προτηγανισμένες πατάτες.
Η εικόνα των κατεβασμένων λαμαρίνων πονάει. Από την Ομόνοια περνάς πια μόνο όταν δεν υπάρχει καμία εναλλακτική λύση. Πρέπει να λιμοκτονείς για να περάσει από το μυαλό σου ότι θα ξοδέψεις έστω και πέντε λεπτά από τη ζωή σου σε αυτό το αποκαρδιωτικό σκηνικό για να βάλεις κάτι στο στόμα σου. Αν μπορείς να την αποφύγεις την αποφεύγεις μετά χαράς. Ή κάνεις υπομονή μέχρι να φτάσεις σε μια πιο ευχάριστη περιοχή. Και αν η σύγκριση είναι με την Ομόνοια, δεν θα δυσκολευθείς πολύ. Αν τα Goody's τα μάζεψαν άρον άρον, αυτό σημαίνει ότι η πτώση όχι μόνο δεν έχει ανακοπεί, αλλά βαθαίνει, πιάνει ρίζες.
Τα Goody's της Ομόνοιας τα θυμάμαι καλά. Στην εποχή που η μανία για υγιεινή διατροφή ήταν κτήμα μιας εκκεντρικής μειονότητας, καταφθάναμε στον ναό του φαστ φουντ με μάτια γουρλωμένα από επιθυμία. Γνωρίζαμε τις κοπέλες στα ταμεία, λέγαμε τα νέα της ημέρας και δίναμε ένα αόριστο ραντεβού για το επόμενο μεσημέρι.
Και τότε, στα μέσα της δεκαετίας του '90, η Ομόνοια δεν ήταν η πρώτη επιλογή για κανέναν Αθηναίο. Διατηρούσε κάτι φευγαλέο από τον λούμπεν μύθο της, αλλά υπήρχε μια ορμή προς το μέλλον, κυρίως μέσα από τη μεγάλη υπόσχεση των έργων του μετρό και μιας δειλής, ακόμα, επιχειρηματικής κινητικότητας. Αν τολμήσω να συγκρίνω την Ομόνοια του 1995 με την Ομόνοια του 2010, η απόσταση μετριέται σε έτη φωτός.
Εδώ και πολλά χρόνια, η Ομόνοια βυθίζεται σταθερά σε ένα νέο κεφάλαιο που άνοιξε μπροστά στα μάτια μας χωρίς να πάρουμε μυρωδιά.
Αυτό είναι ένα κατόρθωμα όλο δικό μας.

Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010

Οι Ευρωπαίοι φταίνε για την όποια κατάντια μας

Τις προάλλες ο κ. Πάσχος Μανδραβέλης, στην Καθημερινή, για να δείξει την παθογένεια τις Ελληνικής οικονομίας ανέφερε την εξής Καραγκιζοϊιστοριούλα
Ο Καραγκιόζης με τον Χατζηαβάτη ήθελαν να κάνουν μια επιχείρηση. Να πάρουν μια ταμιτζάνα ούζο και να το πουλάν μια δραχμή το ποτήρι.
Δανείστηκαν λοιπόν από τον Μπαρμπα Γιώργο και αγόρασαν το ούζο.
Ψάχνοντας στην τσέπη που ο Χατζηαβάτης βρήκε μια δραχμή. Την έδωσε στον Καραγκιόζη και ήπιε ένα ποτήρι ούζο. Εδωσε μετά ο Καραγκιόζης τη δραχμή στον Χατζηαβάτη ήπιε κι αυτός ένα ποτήρι. Τέλειωσε λοιπόν ο ταμιτζάνα έτσι, αλλάζοντας την δραχμή, και στο τέλος δεν είχαν να ξοφλήσουν τον Μπαρμπα Γιώργο.

Θέλοντας να πει πως ο πλούτος που αποκτούσαμε με δανεικά ανακυκλωνόταν και τώρα δεν έχουμε να ξοφλήσουμε τους δανειστές μας.
Σωστό ως ένα σημείο.
Το λάθος είναι πως η ΕΟΚ έγινε για την συνεργασία των λαών της Ευρώπης και ακόμη πιο πολύ όταν έγινε η Ευρωπαϊκή Ένωση ΓΙΝΑΜΕ ΟΛΗ Η ΕΥΡΩΠΗ ΜΙΑ ΧΩΡΑ. Τόσο πολύ μάλιστα που πλέον έχουμε κοινό νόμισμα το ευρώ. Έχουμε λοιπόν μία επιχείρηση στην παραπάνω Καραγκιοζοϊστοριούλα
Εμείς οι Έλληνες ξοδεύουμε τα λεφτά μας, που τα δίνουν οι Ευρωπαίοι θα δούμε παρακάτω για ποιους λόγους, αγοράζοντας αυτοκίνητα και τεχνολογία από τους ίδιους. Τους ανεπτυγμένους βιομηχανικά Ευρωπαίους (Γερμανούς, Γάλλους, Ιταλούς κλπ) και προσπαθούσαμε να κάνουμε και τη δική μας βιομηχανία. Γιατί δεν το πετύχαμε είναι μια άλλη ιστορία.
Αγοράζαμε λοιπόν τα προϊόντα τους αν και άλλα εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν πιο φθηνά ή πιο καλά (συναγωνίζονταν και πολλές φορές κυριάρχούσαν των Ευρωπαϊκών).
Αναφέρομαι και στις δυο κατηγορίες, σε Κορεάτικα, κινέζικα, Ινδικά, Σοβιετικά (τότε, τώρα Ρωσικά) αλλά και Ισραϊληνά, Ιαπωνικά, Αμερικάνικα.
Οι Ευρωπαίοι τι κάναν; Σε μας που είμαστε κυρίως αγροτική χώρα; Αν και μας δίναν τα λεφτά να μπορούμε να βγάζουμε ποιοτικά προϊόντα, για τις επιδοτήσεις λέω. ΄
Αν και μας δίνουν ενισχύσεις να μην ρίχνουμε πολλά φάρμακα και λιπάσματα για να μη καταστραφεί το περιβάλλον. Από τη την εποχή που δίνουν αυτές τις ενισχύσεις η αγροτική παραγωγή κάτω από το μισό.
Αγοράζουν, οι Ευρωπαίοι, λεμόνια από την Αργεντινή, σιτάρι από την Αμερική, βαμβάκι από την Αίγυπτο κοκ
Ποιος λοιπόν φταίει για το όποιο κατάντημα μας; Και πόσο υπεύθυνοι είναι οι κατα καιρούς υπουργοί (αναφέρω μόνο τα αγροτικά που ξέρω αλλά ανάλογα πιστεύω πως υπάρχουν και στα ναυτιλιακά και στα Τουριστικά) και οι Μητσοτάκης και Σημίτης γιατί αυτοί ήταν πρωθυπουργοί όταν προσπαθούσαν οι Ευρωπαίοι να γίνουμε ενα κράτος.