Με φίλους συζητούσα χθες βράδυ για τις επερχόμενες αγροτικές κινητοποιήσεις. Λένε θα βγούνε στον «αγώνα» από Δευτέρα. Δεν γίνετε τίποτε σχεδόν μου είπε.
Γιατί λέω; Τα προβλήματα που έχει ο κλάδος είναι τεράστια δεν υπάρχει ενδιαφέρον από τον κόσμο;
Έμαθα λοιπόν, ότι πάνε οι αγροτοσυνδικαλιστές της περασμένης (και της προπερασμένης θα έλεγα) δεκαετίας. Νέοι άνθρωπο «τραβάνε» μπροστά.
Το θέμα όμως είναι ότι η διαδοχή δεν έγινε ομαλά. Όπως με πληροφόρησε ο φίλος μου έγινε με λίγο επαναστατικό τρόπο.
Στο στιλ καθίστε εσείς τώρα αναλαμβάνουμε εμείς. Υπάρχουν και ζητήματα υγείας σύμφωνα με πληροφορίες, από αλλού μη διασταυρωμένες, ενός παλιότερου πολύ μαχητικού στελέχους και φθάσαμε στο σήμερα.
Όταν λέει είδε ο κόσμος πως δεν υπάρχει η αναμενόμενη ανταπόκριση υπήρξε παρακίνηση στους επίδοξους ηγέτες της Δευτεριάτικης κινητοποίησης «Δε θα πάτε να ενημερώσετε τον κόσμο» και η απάντηση «Δεν ξέρουν; Δεν έχουν προβλήματα;»
Μακάρι με κάποιον τρόπο να πετύχει η κίνηση αυτή άλλα η διαδοχή δεν γίνεται έτσι. Για ακόμη μια φορά ο παραλληλισμός με το ποδόσφαιρο (σε όλες τις κατηγορίες αλλά στις πιο μικρές πιο χτυπητές) είναι εμφανής.
Ο παλιός ποδοσφαιριστής όταν μεγαλώσει και δει πως δεν αντέχει άλλο, σιγά σιγά στην αρχή δίνει τη θέση του. Ένα τέταρτο στην αρχή, πότε μαζί και οι δυο, παλιός και νέος για να μάθει ο πιτσιρικάς τα κόλπα. Έτσι έρχεται το πλήρωμα του χρόνου, αργά ή γρήγορα ανάλογα με το πόσο γρήγορα μαθαίνει να αναλάβει μόνος του τη θέση. Έπρεπε λοιπόν να μπούνε σιγά σιγά «στο κόλπο» κι όχι έτσι απο το μηδέν. Μαζί με την μαχητικότητα που, ίσως έχουν, χρειάζεται και η εμπειρία.
Αλλά θα τα δούμε όλα από Δευτέρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου