Αντί για τα προβλήματα που προκαλεί η κυβέρνηση ασχολούνται με τον σχηματισμό της επόμενης

Με το που απορρίφτηκε η πρόταση μομφής που έκανε η αντιπολίτευση, το θέμα που κυριαρχεί στα πολιτικά «τηλεοπτικά πάνελ» είναι η συνεργασία των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Όχι όλης. Αλλά των κομμάτων, όπως την λένε «προοδευτικού χώρου».

‘Όλοι ξέρουμε τι εννοούν όταν χρησιμοποιούν αυτό τον όρο. Τα κόμματα που προέρχονται από τη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ (εναπομείναν ΣΥΡΙΖΑ, Πλεύση Ελευθερίας και Νέα Αριστερά) και το ΠΑΣΟΚ. Προσθέτουν και το Κίνημα Δημοκρατίας του κ Κασσελάκη που δεν έχει κοινοβουλευτική ομάδα αλλά εκπροσωπείτε από πέντε ανεξάρτητους βουλευτές.

Και υπάρχει η απορία, πως θα συνεργαστούν σε περίπτωση εκλογών πως θα τα βρουν και άλλα τέτοια φαιδρά λες και προκηρύχθηκαν εκλογές οπότε μιλάμε για μελλοντική συνεργασία και σχηματισμό κυβέρνησης.

Τη φιλολογία αυτή τη τροφοδοτεί και το γεγονός πως η Πλεύση Ελευθερίας της κ Κωνσταντοπούλου, δημοκοπικά, λαμβάνει τελευταία την 2^η θέση εκτοπίζοντας από αυτή το ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ που είναι σήμερα αξιωματική αντιπολίτευση αλλά όχι με την ψήφο του λαού αλλά μετά τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτό που εκνευρίζει είναι πως όλη αυτή η ιστορία κατά τη γνώμη μου διαιωνίζεται μόνο και μόνο να αποπροσανατολίζετε η κοινή γνώμη. Λες και δεν υπάρχουν άλλα θέματα που μας απασχολούν όλους. Από τη μια την ακρίβεια, τη δικαιοσύνη, δημόσια υγεία, δημόσια Παιδεία.  Και άλλα πολλά που ουσιαστικά είναι η δημοκρατία στη χώρα μας. Και από την άλλη την εξωτερική πολιτική της χώρας μας που μας οδήγησε στην διεθνή απομόνωση.  Όλα αυτά όμως ενοχλούν την κυβέρνηση, και δεν πρέπει να τα πολύθίγουμε.

Την εμμονή αυτή των τηλεοπτικών δημοσιογράφων, με την συνεργασία των «προοδευτικών δυνάμεων» την έχουμε ξαναζήσει. Στις εκλογικές αναμετρίσεις του 2023. Μόνο που τότε ήταν προεκλογικά, άρα υπήρχε λόγος να γίνεται αυτή η συζήτηση.

Και τότε έψαχναν πώς θα συνεργαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ. Και στη θέση της κ Κωνσταντοπούλου που θεωρείτε αντισυστημική ήταν ο κ Βαρουφάκης. Που θεωρούταν κι αυτός αντισυστημικός. Μια που προσπάθησε να εφαρμόσει ότι είχε πει προεκλογικά (στις εκλογές του Ιανουαρίου) κι «έφαγε τα μούτρα του». Κι αποχώρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ «φτιάχνοντας» το ΜέΡΑ 24.

Τότε τουλάχιστον ήταν προεκλογικά με τον ΣΥΡΙΖΑ, να «παρακαλάει για συνεργασία» μια που είχε την φαεινή ιδέα να προσπαθήσει να καθιερώσει απλή αναλογική. Αφού με πρωτοβουλία του ψηφίστηκε ο νόμοε της απλής αναλογικής αμέσως μετά την νίκη του το καλοκαίρι του 2015. Αλλά έγινε νόμος του κράτους με απλή πλειοψηφία κι εφαρμόστηκε τις μεθεπόμενες εκλογές (το 2023 δηλαδη). Κι όχι στις επόμενες που ήθελε ενισχυμένη πλειοψηφία.

‘Όλα σχεδόν τα προεκλογικά πάνελ στις εκλογές του Μαϊου 2023 αυτό ήταν το θέμα σε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Με ποιον θα κυβερνήσετε αν δεν μπορέσει να υπάρξει αυτοδύναμη κυβέρνηση; Για τη ΝΔ δε γινόταν λόγος μια που έλεγε σε τέτοια περίπτωση θα ξαναοδηγήσθούμε σε εκλογές, όπως κι έγινε.

Δεν βρέθηκε κάποιος ΣΥΡΙΖΑίος να πεί «Δεν ξέρουμε, θα δούμε τα αποτελέσματα θα συγκρίνουμε τα προγράμματα μας, θα βρούμε κοινά σημεία και θα συμφωνήσουμε». Αλλά έγιναν οι εκλογές σ’ ένα «θολό τοπίο». «Άπλωνε το χέρι» ο ΣΥΡΙΖΑ στο ΠΑΣΟΚ, μια που για το ΜέΡΑ 24 δε γινόταν λόγος μια που ήταν αντισυστημικό. Άρα εξοβελιστέο. Το ΠΑΣΟΚ από την άλλη «έκανε το δύσκολο».

Αποτέλεσμα όλων αυτών; Και τα προβλήματα της εποχής εκείνης να μη συζητιόνται και κάποιοι άνθρωποι (κυρίως ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ) που είχαν γνωστό υποψήφιο σε άλλο κόμμα τον ψήφισαν. Μια που στις σίγουρες δεύτερες εκλογές η λίστα των βουλευτών έγιναν ανάλογα τον αριθμό των ψήφων που πήραν την πρώτη Κυριακή.

Το ίδιο και τώρα «τσιμπάνε» οι της αντιπολίτευσης, και συζητάνε για συνεργασίες. Ας βρεθεί κάποιος άλλος να το πει εκτός του Παύλου Πολάκη, που ως γνωστό δεν καλείται γιατί καπνίζει : «Με οποιονδήποτε θα συνεργαστούμε αρκεί να συμφωνήσουμε να κάνουμε μερικά πράγματα. Αλλά αυτό θα το δούμε μετά τις εκλογές όποτε και να γίνουν». 

Για να ασχοληθούν, οι τηλεοπτικές ενημερωτικές εκπομπές και με κανένα από τα τεράστια προβλήματα που έχει ο κόσμος.

Ιστορική συμμαχία μεταξύ Κίνας και Ινδίας μετά επανάληψη των απευθείας πτήσεων;

Μπορεί ο κόσμος να αναλώνεται στη δυτική πλευρά της υφηλίου, αλλά στην ανατολική φαίνεται ότι υπάρχει μια συμμαχία που είναι εκτός των ραντάρ.
Η Ινδία, η ταχύτερα αναπτυσσόμενη οικονομία στον κόσμο, αναπτύσσεται επίσης στην κατανόηση του εαυτού της.
Και καθώς το κάνει, η «μεγάλη στρατηγική» της - ο τρόπος που βλέπει τη θέση της στον κόσμο - καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από την Κίνα

• • •

«Η Κίνα φαίνεται ολοένα και πιο μεγάλη στη στρατηγική συνείδηση της Ινδίας», γράφει ο Dhruva Jaishankar στο βιβλίο του που κυκλοφόρησε πρόσφατα, «Vishwa Shastra: India and the World».
«Πράγματι, η άνοδος της Κίνας είναι πιθανότατα ο πρωταρχικός παράγοντας που επηρεάζει τη μεγάλη στρατηγική της Ινδίας σήμερα».
Το «Vishwa Shastra», είναι μια σανσκριτική φράση που σημαίνει «πραγματεία για τον κόσμο».

Το βιβλίο προσφέρει μια ενοποιημένη, γραμμική ανάλυση της ινδικής εξωτερικής πολιτικής από την αρχαιότητα έως τη σύγχρονη εποχή.
Ο Jaishankar, ο οποίος υπηρετεί ως εκτελεστικός διευθυντής του Ιδρύματος Ερευνών Observer με έδρα την Ουάσιγκτον, δήλωσε στους The Epoch Times σε μια αποκλειστική συνέντευξη ότι υπάρχουν σε γενικές γραμμές πέντε στόχοι στη «μεγάλη στρατηγική» της Ινδίας.
«Η ενίσχυση της Ινδίας στο εσωτερικό, στρατιωτικά και οικονομικά, είναι η νούμερο ένα προτεραιότητα. Το δεύτερο είναι η διασφάλιση μιας σταθερής γειτονιάς, η οποία ήταν μια μεγάλη πρόκληση, αλλά η γειτονιά ήταν πάντα, και πάλι, πρώτη προτεραιότητα διεθνώς», δήλωσε ο Jaishankar.
Η διατήρηση μιας ισορροπίας δυνάμεων είναι η τρίτη προτεραιότητα της Ινδίας.
Το τέταρτο είναι η αντιμετώπιση ζητημάτων κληρονομιάς σχετικά με τη διχοτόμηση της Ινδίας, η οποία οδήγησε στο σχηματισμό του Πακιστάν και δημιούργησε μεγαλύτερες περιφερειακές συνέπειες.
Το πέμπτο είναι να υποστηρίξει την επαρκή συμμετοχή της Ινδίας σε παγκόσμιους θεσμούς θέσπισης κανόνων, είπε.
Αυτοί οι πέντε στόχοι καθόρισαν σε μεγάλο βαθμό τη μεγάλη στρατηγική της Ινδίας από την ανεξαρτησία της το 1947.
Η σημερινή Ινδία έχει περισσότερες ευκαιρίες και πόρους για να επιτύχει αυτούς τους στόχους από ό,τι είχε ποτέ πριν, σύμφωνα με τον Jaishankar.
«Η Ινδία βρίσκεται λιγότερο στην άμυνα από ό,τι στο παρελθόν.

Έχει περισσότερους πόρους από ό,τι στο παρελθόν.
Αυτό λοιπόν είναι καλό από πολλές απόψεις. Έχει την ικανότητα να εκσυγχρονίζεται.
Έχει την ικανότητα να διευθετήσει κάποια από τα ζητήματα στην περιφέρειά του.
Έχει την ικανότητα να παρακάμψει και να απομονώσει το Πακιστάν και τέτοια πράγματα».

Άρθρωση της Μεγάλης Στρατηγικής της Ινδίας

Ο Srikanth Kondapalli, κοσμήτορας της Σχολής Διεθνών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Jawaharlal Nehru (JNU) του Νέου Δελχί, δήλωσε στους The Epoch Times ότι κάθε μεγάλη δύναμη έχει μια μεγάλη στρατηγική που καθορίζει την τροχιά της, κοιτάζοντας 20 έως 25 χρόνια.
Μαζί με τον σχεδιασμό της για οικονομική, τεχνολογική και στρατιωτική ανάπτυξη, η μεγάλη στρατηγική περιγράφει λεπτομερώς το εθνικό ήθος μιας χώρας.
Ένας ειδικός στις εξωτερικές πολιτικές και τις πολιτικές ασφαλείας της Κίνας, ο Kondapalli είπε ότι πόσο μεγάλο μέρος της στρατηγικής ενός έθνους αποκαλύπτεται εξαρτάται από τον σκοπό που του αποδίδεται από αυτό το έθνος.
«Για παράδειγμα, οι Αμερικανοί έχουν την Τεταρτήμερη Στρατηγική Άμυνας και Εθνικής Ασφάλειας. ... Οι Ρώσοι έχουν μια τέτοια στρατηγική. Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει.
Η Κίνα τη διατύπωσε επίσης ως προς την εθνική αναζωογόνηση έως το 2049 και έχει πολλά βήματα—από το 2021 έως το 2035», είπε ο Kondapalli.
Η μεγάλη στρατηγική της Ινδίας έχει σπάνια διατυπωθεί ρητά και διάφοροι συγγραφείς προσπάθησαν να εκφράσουν το όραμα της χώρας.
Το έργο του Jaishankar επιχειρεί να καθορίσει τον παγκόσμιο αντίκτυπο της Ινδίας, ακριβώς 25 χρόνια μακριά από τον κόσμο των μέσων του αιώνα.
Τα μέσα του αιώνα είναι επίσης το χρονοδιάγραμμα της μεγάλης στρατηγικής της Κίνας για εθνική αναζωογόνηση, που μερικές φορές ονομάζεται «Παγκόσμια Κίνα 2049» ή «Κίνα 2049».
Ο Kondapalli ανέφερε το «India 2020», ένα έργο του 1998 του πρώην προέδρου της Ινδίας, A.P.J. Abdul Kalam και Y. S. Rajan.
Το βιβλίο σκιαγράφησε μια στρατηγική για μια ανεπτυγμένη Ινδία κοιτάζοντας τις δύο πρώτες δεκαετίες της νέας χιλιετίας.
Ο Ινδός πρωθυπουργός Narendra Modi εξέφρασε την ινδική στρατηγική ως «Viksit Bharat 2047».
Η φράση «Viksit Bharat», που σημαίνει «ανεπτυγμένη Ινδία», μεταφέρει το όραμα της ινδικής κυβέρνησης να μετατρέψει τη χώρα σε μια αυτοδύναμη και ευημερούσα οικονομία μέχρι το 2047.
Ο Kondapalli περιέγραψε τις περιοχές που ορίστηκαν στο Viksit Bharat 2027 ως «ήπιες περιοχές της μεγάλης στρατηγικής».
Εν τω μεταξύ, πολλά από τα ζητήματα που σχετίζονται με την ασφάλεια της Ινδίας φυλάσσονται και δεν αποκαλύπτονται, είπε.
Ορισμένες από τις άγνωστες περιοχές αφορούν την Κίνα.

Το μεγαλύτερο εμπόδιο: Η Κίνα

Παρά τις δυνατότητές της, η Ινδία αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις για την επίτευξη της μεγάλης στρατηγικής της.
Ανάμεσά τους φαίνεται μεγάλη η Κίνα, την οποία οι αναλυτές ορίζουν ως σημαντική πρόκληση για την άνοδο της Ινδίας στην παγκόσμια σκηνή.
Η γεωγραφία και η ιστορία παρέχουν το πλαίσιο για την πρόκληση από την Κίνα.
Αυτό λέει ο Monish Tourangbam, διευθυντής του Ινστιτούτου Indo-Pacific Studies Kalinga που εδρεύει στην Ινδία.
«Από την έναρξή της το 1949, τον Σινο-Ινδικό πόλεμο του 1962 και την ανάδειξή της ως παγκόσμια δύναμη τον 21ο αιώνα, η κομμουνιστική Κίνα έχει επηρεάσει τη σύλληψη και τη λειτουργικότητα της μεγάλης στρατηγικής της Ινδίας», είπε ο Tourangbam στους The Epoch Times.
Ο Jaishankar είπε ότι η Κίνα αμφισβητεί κάθε έναν από τους μεγάλους στόχους στρατηγικής της Ινδίας.
«Το μεγαλύτερο εμπόδιο σε καθέναν από αυτούς τους πέντε στόχους σήμερα, αναμφισβήτητα, είναι η Κίνα.
Έτσι, η Κίνα είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο για τις αμυντικές προμήθειες της Ινδίας, την τεχνολογική της πολιτική, την εμπορική της πολιτική, τη βιομηχανική της πολιτική», είπε.
Ο Kondapalli είπε ότι από το 2009, η Ινδία βλέπει την Κίνα ως «μακροπρόθεσμη απειλή» για τα στρατηγικά της σχέδια.
Καθόρισε ως βραχυπρόθεσμη απειλή ως απειλή εντός πενταετούς διάρκειας, μεσοπρόθεσμη ως 15 χρόνια και μακροπρόθεσμη ως απειλή με χρονοδιάγραμμα περίπου 35 ετών.
Ήταν το 2009 που η ινδική θέση μεταπήδησε σε έναν πόλεμο δύο μετώπων -που σημαίνει εναντίον του Πακιστάν και της Κίνας- «κάτω από το πυρηνικό κατώφλι», είπε, «επειδή και τα δύο είναι πυρηνικά».
«Αλλά αυτή είναι η στρατηγική των ενόπλων δυνάμεων, παρά η εθνική στρατηγική», είπε, προσθέτοντας ότι η Ινδία αντιμετωπίζει τεράστιες προκλήσεις από την Κίνα από όλα τα άλλα μέτωπα.
Ο Kondapalli είπε ότι στο πλαίσιο της μεγάλης στρατηγικής της Ινδίας, ο παράγοντας της Κίνας είναι «αβέβαιος ή ακόμη και αρνητικός» λόγω της εδαφικής διαμάχης με την Ινδία.
Αυτή η διαμάχη είναι μακροπρόθεσμη.
«Αυτό δεν πρόκειται να επιλυθεί [βραχυπρόθεσμα]. Επομένως, πρέπει να συνυπολογίσετε την Κίνα στην εδαφική διαμάχη στη μεγάλη στρατηγική», είπε.
Ο Jaishankar ανέφερε τον ενεργό ανταγωνισμό από την Κίνα στη γειτονιά της Ινδίας - σε χώρες όπως το Νεπάλ, η Σρι Λάνκα, το Μπαγκλαντές και η Μιανμάρ.
Εν τω μεταξύ, η ισορροπία δυνάμεων στον Ινδο-Ειρηνικό έχει επίσης αλλοιωθεί από την άνοδο της Κίνας.

Η εμπλοκή άλλων χωρών

Η Ινδία εργάζεται με άλλες χώρες για να το αντιμετωπίσει, πρόσθεσε.
Ακόμη και στους διεθνείς θεσμούς, η Κίνα προσπαθεί να εμποδίσει την άνοδο της Ινδίας, σημείωσε.
«Η Κίνα είναι τελικά η κύρια δύναμη που είναι πιο υπεύθυνη για το μπλοκάρισμα, ας πούμε, της μεταρρύθμισης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, της εισόδου της Ινδίας στην Ομάδα Πυρηνικών Προμηθευτών για ορισμένα εμπορικά ζητήματα και τέτοια πράγματα. Υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων», είπε.
Αλλά ο ρόλος της Ινδίας στους παγκόσμιους θεσμούς αυξάνεται. Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του 2023 στο διεθνές φόρουμ της Ομάδας των 20 (G20), έπαιξε κρίσιμο ρόλο σε μια διευρυμένη BRICS και σε άλλες πλατφόρμες παγκόσμιας διακυβέρνησης, σύμφωνα με τον Tourangbam.
Ωστόσο, η Κίνα χρησιμοποιεί μια διττή προσέγγιση για να αμφισβητήσει αυτήν την αυξανόμενη επιρροή, είπε.
«Η πρόκληση της Κίνας για την άνοδο της Ινδίας σε παγκόσμιους θεσμούς είναι τόσο ιδεατή όσο και υλική», είπε ο Tourangbam.
Η δημοκρατία της Ινδίας και το μοντέλο παγκόσμιας διακυβέρνησής της χωρίς αποκλεισμούς την καθιστούν ελκυστική, είπε.
Ωστόσο, το καθαρό οικονομικό μέγεθος και η επιρροή της Κίνας αποτελούν πρόκληση για το Νέο Δελχί να περιηγηθεί σε παγκόσμιους θεσμούς.
Η μεγάλη στρατηγική της Κίνας είναι να είναι νούμερο ένα: να αντικαταστήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες, ειδικότερα.
Το Πεκίνο θέλει επίσης να είναι το νούμερο ένα στην Ασία, είπε ο Kondapalli.
Αλλά υπάρχουν δυνάμεις στην Ασία -Ινδία, Ιαπωνία, Ινδονησία, Φιλιππίνες και Βιετνάμ- που μπορούν να ανταγωνιστούν για αυτήν την επιρροή και δεν θέλουν η Κίνα να μετριάσει το αποτύπωμά τους.
«Ο ρόλος της Κίνας στη Νότια Ασία, τη Νοτιοανατολική Ασία, όπου θέλει να περιθωριοποιήσει την Ινδία, δεν είναι αποδεκτός από την Ινδία», είπε.
Η μεγάλη στρατηγική της Ινδίας θα περιλαμβάνει επομένως την αντιμετώπιση της μεγάλης κινεζικής στρατηγικής σε σχέση με εδαφικά ζητήματα και τον ανταγωνισμό στην Ασία.
Υπάρχουν πολλά στοιχεία της στρατηγικής, σημείωσε.
Ένα στοιχείο είναι η συμμαχία QUAD μεταξύ της Ινδίας, των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ιαπωνίας και της Αυστραλίας στον Ινδο-Ειρηνικό.
Μια άλλη είναι η άσκηση Malabar—κοινές θαλάσσιες στρατιωτικές ασκήσεις μεταξύ των χωρών QUAD.
Ένα άλλο στοιχείο είναι οι μεμονωμένες συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών μεταξύ της Ινδίας και διαφόρων εθνών.
Και μια άλλη είναι η πρόσφατη συνάντηση Modi-Trump.
Για αυτό, είπε ο Kondapelli, «τι συνέβη δεν ξέρουμε».

Κοιτάζοντας προς έναν Πολυπολικό Κόσμο

Με την ταχεία οικονομική της ανάπτυξη, η Ινδία προβλέπεται να είναι η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο έως το 2030, πίσω από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα.
Ο Jaishankar περιέγραψε τρεις παγκόσμιες σχολές σκέψης - τη μονοπολικότητα, τη διπολικότητα και την πολυπολικότητα - από την οπτική γωνία των τριών πιθανών κορυφαίων παγκόσμιων οικονομιών τις επόμενες δύο δεκαετίες: των Ηνωμένων Πολιτειών, της Κίνας και της Ινδίας.
Οι ακαδημαϊκοί όροι περιγράφουν τρία συστήματα γεωπολιτικής κατανομής ισχύος.
Ένας μονοπολικός κόσμος κυριαρχείται από μια δύναμη, ένας διπολικός κόσμος κυριαρχείται από δύο μεγάλες δυνάμεις και σε έναν πολυπολικό κόσμο, η εξουσία κατανέμεται μεταξύ πολλών κρατών.
Η μεγάλη στρατηγική της Ινδίας πρέπει να γίνει κατανοητή στο πλαίσιο των προσδοκιών ότι θα μπει στη λίστα με τις κορυφαίες παγκόσμιες δυνάμεις στο εγγύς μέλλον, είπε.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες «είναι το νούμερο ένα», είπε ο Jaishankar. «Σε έναν ιδανικό κόσμο, οι ΗΠΑ θέλουν έναν μονοπολικό κόσμο. Αλλά έχει έναν καθαρό ανταγωνιστή στην Κίνα σήμερα».
Εν τω μεταξύ, η Κίνα -παρά τη μακροπρόθεσμη φιλοδοξία της για έναν μονοπολικό κόσμο στον οποίο είναι νούμερο ένα- αναγνωρίζει τη διπολικότητα του σημερινού κόσμου.
Η φιλοδοξία της να είναι η κορυφαία παγκόσμια δύναμη δεν έρχεται σε αντίθεση με αυτήν την αναγνώριση.
«Όταν η Κίνα λέει ότι θέλει έναν νέο τύπο σχέσης μεγάλης δύναμης ή συνομιλίες για την αποφυγή της Παγίδας του Θουκυδίδη, στην πραγματικότητα αναγνωρίζει έναν διπολικό κόσμο, αλλά ζητά από τις ΗΠΑ να μην τον αμφισβητήσουν», είπε ο Jaishankar.
Η Παγίδα του Θουκυδίδη είναι η θεωρία - που έγινε δημοφιλής από τον μελετητή του Χάρβαρντ Γκράχαμ Άλισον - ότι όταν μια ανερχόμενη παγκόσμια δύναμη απειλεί μια κυρίαρχη, συχνά προκύπτει πόλεμος.
Επιπλέον, «η Ινδία, όντας νούμερο τρία, θέλει έναν πολυπολικό [κόσμο]», είπε. «Οπότε νομίζω ότι μέρος του εξαρτάται μόνο από το πού κάθονται».
Ενώ η Κίνα υποστηρίζει την πολυμέρεια σε ορισμένα ζητήματα και φόρουμ, είπε ο Tourangbam, η υποστήριξή της έχει στόχο να αμβλύνει την επιρροή της Αμερικής.
Η Ινδία, από την άλλη πλευρά, στοχεύει στη δημιουργία μιας παγκόσμιας τάξης που να περιλαμβάνει περισσότερους αποκλεισμούς, είπε.
«Η Ινδία θέλει να δημιουργήσει ένα εξωτερικά ευνοϊκό περιβάλλον ασφάλειας για την οικονομική της άνοδο και η υποστήριξή της για μια πολυπολική παγκόσμια τάξη πραγμάτων αναγνωρίζει την αλληλεξάρτηση των οικονομιών.
Η διεύρυνση του καλαθιού των οικονομικών εταίρων της, χωρίς να θέτει σε κίνδυνο τα βασικά της συμφέροντα ασφάλειας, βρίσκεται στο επίκεντρο της υποστήριξης της Ινδίας για αποτελεσματική πολυμέρεια σε έναν πολυπολικό κόσμο», είπε.

Η άνοδος

Με την επικείμενη άνοδο της Ινδίας ως την τρίτη μεγαλύτερη παγκόσμια οικονομία, ένα νέο παγκόσμιο οικονομικό παράδειγμα θα εξελιχθεί, σύμφωνα με τον Jaishankar.
Η αμερικανική οικονομία έχει επί του παρόντος αξία πάνω από 30 τρισεκατομμύρια δολάρια. Η κινεζική οικονομία έχει αξία πάνω από 19 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Η Ινδία είναι αυτή τη στιγμή η πέμπτη μεγαλύτερη παγκόσμια οικονομία.
Αναμένεται να κλέψει την τέταρτη θέση της Ιαπωνίας τον επόμενο χρόνο περίπου.
Και, σύμφωνα με έκθεση της S&P Global Ratings, μέχρι το 2030, η Ινδία αναμένεται να ξεπεράσει τα 7 τρισεκατομμύρια δολάρια και να γίνει η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο.
Ωστόσο, «[θα] υπάρχει ένα μεγάλο χάσμα μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας, από τη μία πλευρά, και μεταξύ της Κίνας και της Ινδίας, από την άλλη», είπε ο Jaishankar.
Θα προκύψει επίσης ένα μεγάλο χάσμα μεταξύ της Ινδίας και όλων των άλλων σε αυτόν τον κατάλογο, είπε.
Αλλά ακριβώς λόγω αυτού του κενού, η Ινδία θα διαδραματίσει ηγετικό ρόλο σε έναν πολυπολικό κόσμο, είπε.
Η κατάσταση θα εξασφαλίσει μια μοναδική θέση για την Ινδία, είπε ο Jaishankar. Η Ινδία θα περιφρουρήσει αυτό το μέρος για να αποτρέψει την περιθωριοποίηση των συμφερόντων της στη λήψη αποφάσεων από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα.
«Η Ινδία θα αγωνιστεί για έναν πιο πολυπολικό κόσμο, που σημαίνει έναν κόσμο όπου τα πάντα δεν αποφασίζονται απλώς από τις ΗΠΑ και την Κίνα.
Νομίζω ότι αυτό είναι μια μεγάλη, καλή ανησυχία για την Ινδία», είπε.
Ο τρόπος με τον οποίο η Ινδία θα εξασφαλίσει και θα προωθήσει τα συμφέροντά της σε μια πολυπολική παγκόσμια τάξη πραγμάτων θα είναι μια «δοκιμή φωτιάς» για τη μεγάλη στρατηγική της Ινδίας, δήλωσε ο Tourangbam.

Ο ρόλος της Ινδίας στην παγκόσμια τάξη

Όταν ρωτήθηκε ποιος ρόλος θα έπαιζε η Ινδία στη διευκόλυνση ενός πολυπολικού κόσμου, ο Jaishankar απαρίθμησε μια σειρά από στόχους.
Αυτά περιλαμβάνουν την ανάληψη ηγετικού ρόλου στη Νοτιοανατολική Ασία, την ασφάλεια του Ινδικού Ωκεανού, τη σύνδεση με τους γείτονές του και τη Μέση Ανατολή και τη χρήση «καρότων και μαστιγίων» για να πείσει το Πακιστάν να απομακρυνθεί από την υποστήριξη τρομοκρατικών ομάδων.
Περιλαμβάνουν επίσης τη διαχείριση της σχέσης της Ινδίας με την Κίνα με τρόπο που προωθεί τον ανταγωνισμό, αλλά δεν οδηγεί σε σύγκρουση, σύμφωνα με τον Jaishankar.
Εμβαθύνοντας σε αυτό περαιτέρω, ο Kondapalli εξήγησε ότι η προσέγγιση της Ινδίας στα πολυμερή φόρα καθοδηγείται από τα συμφέροντά της.
Τόσο η Ινδία όσο και η Κίνα αποτελούν μέρος διαφόρων κοινών πολυμερών φόρουμ.
Υποτίθεται ότι δεν είναι εκεί για να συζητήσουν διμερή ζητήματα ή ζητήματα κυριαρχίας, είπε.
Αντίθετα, η εμπλοκή τους συνεπάγεται ότι τα προβλήματα μπορούν να επιλυθούν μέσω μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης και ειρηνικών στρατηγικών.
Τα πολυμερή φόρα μπορεί να είναι χρήσιμα για την προώθηση διμερών θεμάτων.
Ο Kondapalli ανέφερε μια λεπτή προσέγγιση της Ινδίας σε πολυμερείς πλατφόρμες - ένα παράδειγμα είναι η συνάντηση μεταξύ του Modi και του Κινέζου Xi Jinping στο περιθώριο της συνόδου κορυφής BRICS στο Καζάν πέρυσι.
Οι δύο ηγέτες αποφάσισαν να αφήσουν τους συμβούλους εθνικής ασφάλειας να συζητήσουν την εδαφική τους διαφορά.
«Και μετά είδαμε κάποια μελλοντική ώθηση σε αυτό το θέμα», είπε.
Ο Jaishankar τόνισε ότι η σκεπτική ηγεσία της Ινδίας σε έναν πολυπολικό κόσμο θα περιλαμβάνει τη συνεργασία με εξισορροπητικές δυνάμεις, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ιαπωνία, η Αυστραλία και άλλες, για να «διαφοροποιήσουν και να ενισχύσουν» τις αλυσίδες εφοδιασμού.
Θα σήμαινε επίσης την αντιμετώπιση της Κίνας με τη διαφοροποίηση των στρατηγικών συμφερόντων της Ινδίας.
Η ύπαρξη πολλών στρατηγικών ή οικονομικών εταίρων θα διασφάλιζε ότι εάν η Κίνα απειλούσε να διακόψει τις αλυσίδες εφοδιασμού ή τις επενδύσεις, δεν θα επηρεάσει αδικαιολόγητα την Ινδία, είπε.

 

Συμφωνία για επανάληψη των απευθείας πτήσεων μεταξύ Ινδίας - Κίνας

Η Ινδία ανακοίνωσε στα τέλη του Ιανουαρίου μια κατ' αρχήν συμφωνία με την Κίνα για την επανέναρξη των απευθείας πτήσεων μεταξύ των δυο χωρών, σχεδόν πέντε χρόνια μετά τη διακοπή τους λόγω της παγκόσμιας πανδημίας Covid-19 και διπλωματικών εντάσεων.

Η απόφαση αυτή, που περιλαμβάνεται στο πλαίσιο κατευνασμού των εντάσεων μεταξύ των δύο γειτόνων, λήφθηκε στο τέλος της επίσκεψης ανώτατου εκπροσώπου της ινδικής διπλωματίας στο Πεκίνο, του Βικράμ Μίσρι.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών της Ινδίας, οι δύο χώρες κατέληξαν σε "κατ' αρχήν συμφωνία για την επανέναρξη των απευθείας αεροπορικών συνδέσεων".

"Οι αρμόδιες αρχές των δύο χωρών θα συνεδριάσουν και θα διαπραγματευτούν πολύ σύντομα" για να καταστεί δυνατή η επανάληψη των συνδέσεων αυτών, πρόσθεσε.

Νέο Δελχί και Πεκίνο αποφάσισαν εξάλλου να εργαστούν για την αποκατάσταση "της αμοιβαίας εμπιστοσύνης" μεταξύ των δύο χωρών σε σχέση με τα εμπορικά θέματα, τόνισε επίσης το ινδικό υπουργείο.

Το ινδικό υπουργείο Εξωτερικών αναφέρει στην ανακοίνωσή του ότι "συγκεκριμένες ανησυχίες στον οικονομικό και τον εμπορικό τομέα συζητήθηκαν με σκοπό την επίλυση αυτών των θεμάτων και την προώθηση μακροπρόθεσμης πολιτικής διαφάνειας πολιτικής και προβλεψιμότητας".

Και οι δύο χώρες συμφώνησαν επίσης να επαναλάβουν τον διάλογο για τις ανταλλαγές βήμα προς βήμα και με μια πρώτη συνάντηση του Μηχανισμού Ινδίας-Κίνας σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων, προσθέτει το Νέο Δελχί.

Ο Κινέζος υπουργός Εξωτερικών Ουάνγκ Γι είπε στον Ινδό συνομιλητή του Βικράμ Μίσρι ότι οι δύο χώρες θα πρέπει να εργαστούν προς την ίδια κατεύθυνση, να διερευνήσουν πιο ουσιαστικά μέτρα και δεσμευτούν στην αμοιβαία κατανόηση.

Η Κίνα και η Ινδία θα πρέπει να δεσμευτούν σε "αμοιβαία υποστήριξη και αμοιβαία πρόοδο" και όχι σε "υποψία" και "αποξένωση", δήλωσε ο Ουάνγκ κατά τη διάρκεια της συνάντησης των δύο αξιωματούχων, σύμφωνα με την ανάγνωση του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών.

Η επίσκεψη αυτή στο Πεκίνο του Βικράμ Μίσρι είναι η σημαντικότερη που έχει πραγματοποιήσει στην Κίνα ένα μέλος της ινδικής διπλωματίας από τότε που επιδεινώθηκαν πολύ οι σχέσεις μεταξύ των δυο γειτονικών χωρών έπειτα από μια βίαιη συμπλοκή στη συνοριακή περιοχή των Ιμαλαΐων, η οποία στοίχισε τη ζωή σε τουλάχιστον 20 Ινδούς στρατιώτες και τέσσερις Κινέζους.

Οι δύο γίγαντες της Ασίας μοιράζονται ένα σύνορο 3.500 χλμ. το οποίο παραμένει εν δυνάμει αιτία εντάσεων, με σποραδικές συμπλοκές.

Πεκίνο και Νέο Δελχί αλληλοκατηγορούνται τακτικά ότι προσπαθούν να καταλάβουν εδάφη κατά μήκος της γραμμής οριοθέτησής τους σε μεγάλο υψόμετρο.

Οι σχέσεις των δύο χωρών βελτιώθηκαν τους τελευταίους τέσσερις μήνες με αρκετές συναντήσεις σε επίπεδο ανώτατων αξιωματούχων, εκ των οποίων οι συνομιλίες μεταξύ του Κινέζου προέδρου Σι Τζινπίνγκ και του Ινδού πρωθυπουργού Ναρέντρα Μόντι στη Ρωσία τον Οκτώβριο.

 

 

Αναδημοσίευση: bankingnews.gr και sigmalive.com

Επιστήμονες υπόσχονται πως τα μαμούθ θα εμφανιστούν σύντομα ξανά στη Γη

Μπορεί να δούμε το σενάριο του Jurassic Park να γίνεται πραγματικότητα; Η πρόοδος στη γενετική μηχανική και τη συνθετική βιολογία κάνουν την απάντηση καταφατική καθώς οι εξελίξεις σε κρίσιμους επιστημονικούς κλάδους καθιστά απτή προοπτική την ανάσταση ζώων που κάποτε χάθηκαν σε αυτόν τον κόσμο. Οι οργανισμοί και οι εταιρείες που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των προσπαθειών αναβίωσης εξαφανισμέων ειδών υπόσχονται επιτυχία — και εκπληκτικά σύντομα.

• • •

Αυτές οι προσπάθειες μόλις πήραν ώθηση. Σύμφωνα με το CNN η Colossal Biosciences, η εταιρεία βιοτεχνολογίας πίσω από τα σχέδια για την αναγέννηση του μάλλινου μαμούθ, του ντόντο και της τίγρης της Τασμανίας, ανακοίνωσε ότι συγκέντρωσε επιπλέον επενδύσεις 200 εκατομμυρίων δολαρίων, ανεβάζοντας τη συνολική χρηματοδότησή της στα 435 εκατομμύρια δολάρια. Αυτό το τεράστιο ποσό αυξήθηκε από τα αρχικά 15 εκατομμύρια δολάρια το 2021 όταν ο επιχειρηματίας Μπεν Λαμ και ο γενετιστής του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ Τζορτζ Τσερτ ίδρυσαν την εταιρεία με έδρα το Ντάλας.

Μέσα σε μια δεκαετία ή λιγότερο, ο κόσμος ίσως να μπορεί να περιεργαστεί από κοντά πλάσματα που είναι γνωστά μόνο από ασπρόμαυρες φωτογραφίες, εκθέματα μουσείων ταξιδερμίας και απολιθωμένους σκελετούς, με απώτερο στόχο την αποκατάσταση της πανίδας στο φυσικό τους περιβάλλον.

Οι υποστηρικτές λένε ότι η ανάσταση εξαφανισμένων ζώων προσελκύει νέους επενδυτές με βαθιές τσέπες. Η επιστήμη ωθεί τα όρια της βιοτεχνολογίας με τρόπο που θα επιτρέψει τη διάσωση άλλων ειδών στο χείλος του γκρεμού και προσφέρει έναν πολλά υποσχόμενο τρόπο για την καλύτερη προστασία και διατήρηση των σημερινών οικοσυστημάτων, καθιστώντας τα τελικά πιο ανθεκτικά στην κλιματική κρίση.

Οι σκεπτικιστές, ωστόσο, υποστηρίζουν ότι οι προσπάθειες είναι ένα αμφισβητούμενο έργο εκατομμυριούχων για κατοικίδια, των οποίων τα χρήματα θα μπορούσαν να δαπανηθούν πιο αποτελεσματικά αλλού. Οι επικριτές ισχυρίζονται επίσης ότι οι επιστήμονες θα είναι σε θέση να κατασκευάσουν μόνο μη ικανοποιητικές απομιμήσεις εξαφανισμένων ζώων. Η εκτροφή και η αναπαραγωγή τέτοιων πλασμάτων, προειδοποιούν ορισμένοι ειδικοί, θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τα υφιστάμενα είδη ζώων που χρησιμοποιούνται ως υποκατάστατα και τα οικοσυστήματα στα οποία θα μπορούσαν τελικά να απελευθερωθούν τα αναστημένα άτομα.

«Ποιος δεν θέλει να δει ένα ντόντο; Θεέ μου, το κάνω. Ένα μαμούθ. Εννοώ, ουάου, καταπληκτικό», είπε η Μέλανι Τσάλεντζερ, η αναπληρώτρια συμπρόεδρος του Συμβουλίου Nuffield για τη Βιοηθική στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Ο Τσάλεντζερ, ο οποίος είναι ο συγγραφέας του «How To Be Animal: A New History of What It Means To Be Human», υποστηρίζει ότι η απελευθέρωση είναι ένας θεμελιωδώς παραπλανητικός όρος. «Δεν είναι αποεξαφάνιση, είναι γενετική μηχανική ενός νέου οργανισμού για να εκπληρώσει τις λειτουργίες, θεωρητικά, ενός υπάρχοντος (ζωντανού) οργανισμού. Δεν φέρνεις τίποτα πίσω από τους νεκρούς», είπε. «Και σε όλη τη διάρκεια της διαδικασίας, υπάρχουν διαφορετικές, πολύ σκληρές ηθικές εκτιμήσεις».

 

Είναι πραγματικά εφικτή η επανεμφάνιση των ειδών;

Οι επιστήμονες πρωτοστατούν και βελτιώνουν τρεις τεχνικές στις προσπάθειές τους να αναβιώσουν χαμένα και σπάνια είδη: κλωνοποίηση, γενετική μηχανική και παραδοσιακή αναπαραγωγή, μια μορφή επιλεκτικής αναπαραγωγής που επιδιώκει να αναδημιουργήσει χαμένα χαρακτηριστικά από εξαφανισμένα είδη.

Από αυτό το κιτ εργαλείων ανάστασης, η κλωνοποίηση έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει ένα ζώο που είναι σχεδόν γενετικά πανομοιότυπο. Η Dolly το πρόβατο έγινε το πρώτο κλωνοποιημένο θηλαστικό πριν από σχεδόν 30 χρόνια και πρόσφατα οι επιστήμονες κλωνοποίησαν με επιτυχία ένα απειλούμενο με εξαφάνιση κουνάβι. Αλλά η διαδικασία έχει τύχει και είναι απίθανο να είναι χρήσιμη σε προσπάθειες αναζωογόνησης ζώων που εξαφανίστηκαν εδώ και πολύ καιρό.

Το Grazelands Rewilding με έδρα την Ολλανδία εκτρέφει ένα σύγχρονο ισοδύναμο των aurochs, ένα βόδι που εμφανίζεται σε προϊστορικές σπηλαιογραφίες. Το γιγάντιο ζώο εξαφανίστηκε από τη φύση τον 17ο αιώνα. Με στόχο την αποκατάσταση άγριων τοπίων στην Ευρώπη, η ομάδα χρησιμοποιεί παλιομοδίτιστες μεθόδους εκτροφής, σε συνδυασμό με κάποια γενετική γνώση, για να εντοπίσει τα χαρακτηριστικά των αύρων σε ζωντανούς απογόνους: εξημερωμένα βοοειδή.

 

Πόσο κοντά είναι οι επιστήμονες στην αναβίωση των χαμένων ειδών;

Με την εισροή κεφαλαίων, ο Lamm είπε ότι η ομάδα του Colossal μπορεί να προσθέσει άλλο ένα εξαφανισμένο ζώο στη λίστα υποχρεώσεων καθώς σημειώνει πρόοδο στα τρία εμβληματικά έργα της.

Τα πρόσφατα ορόσημα περιλαμβάνουν τη δημιουργία των πρώτων επαγόμενων πολυδύναμων βλαστοκυττάρων, ή iPSC, για ασιατικούς ελέφαντες. Αυτός ο ειδικός τύπος κυττάρου μπορεί να κατασκευαστεί στο εργαστήριο για να αναπτυχθεί σε οποιοδήποτε είδος κυττάρου ελέφαντα. Είναι ένα σημαντικό εργαλείο καθώς οι ερευνητές μοντελοποιούν, δοκιμάζουν και τελειοποιούν τις βαθμολογίες των γενετικών αλλαγών που πρέπει να κάνουν για να δώσουν σε έναν ασιατικό ελέφαντα τα χαρακτηριστικά ενός μαμούθ που χρειάζονται για την επιβίωση σε ένα ψυχρό κλίμα.

Για την τίγρη της Τασμανίας ή τη θυλακίνη, ο Lamm είπε ότι ο ρυθμός προόδου ήταν ταχύτερος από τον αναμενόμενο. Κολοσσαίοι επιστήμονες μπόρεσαν να κάνουν 300 γενετικές τροποποιήσεις σε μια κυτταρική σειρά ενός μαρσιποφόρου dunnart, το οποίο είναι το μαρσιποφόρο που επέλεξε το Colossal ως είδος βάσης και μελλοντικό υποκατάστατο. Η εταιρεία έχει καθορίσει την αλληλουχία αυτού που ο Lamm περιέγραψε ως το αρχαίο γονιδίωμα υψηλότερης ποιότητας μέχρι σήμερα για οποιοδήποτε ζώο.

Το dodo αποδεικνύεται πιο απαιτητικό, είπε ο Lamm. Η Colossal έχει δημιουργήσει ένα κοπάδι περιστεριών Nicobar, του πλησιέστερου εν ζωή συγγενή του dodo, το οποίο θα λειτουργήσει ως δότες για αρχέγονα γεννητικά κύτταρα που θα υποβληθούν σε γενετική επεξεργασία ώστε να έχουν χαρακτηριστικά dodo.

Ωστόσο, πολλές από τις εξελίξεις δεν έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικά περιοδικά, πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορούν να εξεταστούν από άλλους επιστήμονες όπως είναι τυπικό κατά τη διαδικασία αξιολόγησης από ομοτίμους και δεν θα γίνουν διαθέσιμες στο κοινό προς όφελος της ερευνητικής κοινότητας.

 

 

Αναδημοσίευση: flash.gr

Πηγή: edition.cnn.com

Προδότες που λέρωσαν την ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης

Η 25η Μαρτίου, η ημέρα που ορίστηκε να γιορτάζεται ο Μεγάλος Ξεσηκωμός (ορίστηκε απλά και ελάχιστη σχέση έχει με το άναμμα της φωτιάς της ελευθερίας) και καλό είναι- εκτός από τους ήρωες- να μνημονεύουμε κι εκείνους που «κιότεψαν», εκείνους που έμειναν προσκολλημένοι στων Τούρκων τις βουλές, πολέμησαν την Ελληνική Επανάσταση και πέρασαν στο βιβλίο των καταραμένων της Ιστορίας.

• • •

Ήταν οι Εφιάλτες εκείνοι, που λέρωσαν με την αλγεινή συμπεριφορά και τις ανόσιες πράξεις τους ό,τι πιο ρομαντικό και θείο έχει να παρουσιάσει η Ελληνική Ιστορία: τον αγώνα για ελευθερία. Όχι πως δεν τον λέρωσαν και οι ίδιοι οι Επαναστάτες με τους συνεχείς εμφυλίους; Αλλά αυτό είναι ένα άλλο σκοτεινό κεφάλαιο…

 

Σωτηράκης, μικρός κι ανυπόληπτος

Το όνομά του ήταν Σωτήριος Κουγιάς. Ο Σωτηράκης ο Κουγιάς, ο φιλότουρκος κοτζαμπάσης, που δεν είδε με «καλό μάτι» τον Ξεσηκωμό. Ο Σωτηράκης ή Σωτήρος ή Σωτηράκος Κουγιάς γεννήθηκε στην Τριπολιτσα από οικογένεια εύπορη. Οι Τούρκοι είχαν κυνηγήσει αρκετές φορές τους Κουγαίους όταν τα οικονομικά τους συμφέροντα τους έφερναν αντιμέτωπους. Και οι Κουγαίοι είχαν χάσει πάνω από τρεις δικούς τους από χέρι τούρκικο. Αλλά ο Σωτηράκης δεν κάτεχε από γδικιωμούς και τέτοια «μικρά»· στο μετερίζι των Τούρκων στάθηκε ορθός, όταν οι «άλλοι», οι δικοί του ύψωσαν το λάβαρο της Επανάστασης! Κι όταν άνθρωπος της Φιλικής Εταιρείας προσέτρεξε στον Κουγιά για βοήθεια υλική και ηθική, εκείνος του έκλεισε την πόρτα στο πρόσωπο.

Εφιάλτες πάντα και παντού...

Κι ακούστηκαν πολλά τότε: ότι ο Σωτηράκης μάθαινε και πρόδινε μυστικά των Επαναστατών στους Οθωμανούς. Και κάποιοι ιστορικοί εξέδυσαν τον Σωτηράκη από το βαρύ ντύμα της προδοσίας και τον περιεβάλλαν με το μαγνάδι της δειλίας: «δεν ήταν προδότης φοβισμένος ήταν» γράφει ο Νικόλαος Σπηλιάδης, (Φιλικός, αγωνιστής του '21, συγγραφέας και πολιτικός), φοβισμένος που ακολούθησε τον λάθος δρόμο της Ιστορίας!

Όταν οι Έλληνες πολιορκούσαν την Τριπολιτσά,, ο Σωτηράκης ο Κουγιάς μιλούσε μυστικά με εκείνους που νόμιζε πως στο τέλος θα νικήσουν. Κι όταν νίκησαν οι «άλλοι», ο Κουγιάς πιάστηκε, βασανίστηκε ανηλεώς μπροστά στην οικογένειά του και είχε τέλος οικτρό. Ο οπλαρχηγός Γιάννης Νταγρές έκοψε το αυτί του Κουγιά και τον υποχρέωσε να το φάει, λίγες στιγμές πριν αφήσει τη στερνή, λερή ανάσα του! Κάποιοι πάλι λένε, ότι ο Κολοκοτρώνης σκότωσε τον Κουγιά μη αντέχοντας να βλέπει το μαρτύριό του. Κι ο Κουγιάς ο Σωτηράκης πέρασε στη λίστα των προδοτών, πλάι στον Εφιάλτη…

 

Νενέκος: ο Εφιάλτης του 1821

Σκοτεινές ιστορίες...

Κι αν το όνομα του προδότη Σωτηράκη Κουγιά έχει σκεπαστεί από τη σκόνη του χρόνου, εκείνο του Δημήτρη Νενέκου παραμένει έξω από τον κονιορτό των καιρών, ξεκάθαρο για τους διαβάζοντες την Ιστορία.
Ο Δημήτρης ο Νενέκος, όταν ξέσπασε η Επανάσταση, από τους πρώτους πήρε τα όπλα στην Αχαΐα· ήταν Αρβανίτης, γενναίος, με θάρρος και πάθος, όμως κάπου η άμετρη φιλοδοξία του, τού σκοτείνιαζε το νου. Ο Νενέκος είχε γεννηθεί στο χωριό Ζουμπάτα, σήμερα Πηγή, της Αχαΐας. Ο Νενέκος ήθελε αρχηγιλίκια (τι περίεργο για Έλληνα…) και για να κυριαρχήσει δεν σταμάτησε πουθενά: σκότωσε τους οπλαρχηγούς που ήταν πάνω από εκείνον (Σπανοκυργιάκο και Σαγιά) κι έγινε το πρωτοπαλίκαρο του Μπενιζέλου Ρούφου (πιο μετά πρωθυπουργού της Ελλάδας). Και ο Νενέκος πολέμησε με πάθος και αυτοθυσία: στην πολιορκία της Πάτρας, στο Μεσολόγγι, πλάι σε σπουδαίους πολέμαρχους: τον Κανέλλο Δεληγιάννη, τον Ζαΐμη, τον Γενναίο Κολοκοτρώνη, τον Λόντο. Κι η φήμη του Νενέκου απλωνόταν σε όλη την επαναστατημένη Ελλάδα, μέχρι που εισέβαλλε στην Πελοπόννησο ο Ιμπραήμ με τους Αιγύπτιούς του.

Ο πασάς της Αιγύπτου συνάντησε τον Νενέκο και πολύ τον συμπάθησε, όπως λένε, του έταξε χρήμα και πλούτη και ο Νενέκος δεν άργησε να αλλάξει «σημαία». Και ο Νενέκος ονομάστηκε και Μπέης. Ο Μπέης Νενέκος! Κι άρχισε τότε, ο άλλοτε παθιασμένος επαναστάτης, να προσηλυτίζει οπλαρχηγούς στη δική του «εταιρεία», εκείνη των προσκυνημένων· και τον ακολούθησαν πολλοί. Κάτι οι εμφύλιοι, κάτι η ισχύς του Ιμπραήμ, δεν άργησαν κάποιοι, κουρασμένοι Επαναστάτες, να επιστρέψουν στην αγκαλιά των Τούρκων σαν άσωτοι υιοί… Κι από φόβος και τρόμος των Τούρκων, ο Νενέκος, έγινε η συμφορά για τους Έλληνες· με 2.000 άνδρες του, ήταν η οπισθοφυλακή του Ιμπραήμ.

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης έγραφε στα Απομνημονεύματά του για την περίοδο εκείνη: «…ποτέ δεν φοβήθηκα όσο εκείνη την εποχή με τα προσκυνοχάρτια του Ιμπραήμ»! Ο Νενέκος, λοιπόν, είχε κάποτε την ευκαιρία να συλλάβει αιχμάλωτο τον Ιμπραήμ (είχε χαθεί στο δάσος μόνος) και να δώσει ανάσες στον Μοριά, όμως όχι μόνο δεν το έκανε, αλλά προστάτευσε τον Αιγύπτιο πασά!
Και ο Κολοκοτρώνης τον «πρόγραψε». Ο Νενέκος δολοφονήθηκε από τον Θανάση Σαγιά, αδερφό του οπλαρχηγού που είχε σκοτώσει ο Νενέκος, σε μια βάφτιση, όπως έχει καταγράψει η δημοτική ποίηση. Και η ιστορία των προδοτών συνεχίζεται…

 

Γώγος Μπακόλας: παρεξήγηση, αλλά...

Ο Γώγος Μπακόλας άρχισε ως Αρματολός, συνέχισε ως οπλαρχηγός και τέλειωσε ως προδότης. Ο Γώγος (Γεώργιος) Μπακόλας γεννήθηκε το 1770 στη Σκουληκαριά της Άρτας και ήταν εξάδελφος της καλογριάς μάνας του Γεωργίου Καραϊσκάκη. Ο Αλή Πασάς είχε διορίσει τον Μπακόλα, Αρματολό στο Ραδοβίζι των Τζουμέρκων κι εκείνος είχε σκοτώσει τον Κίτσο Μπότσαρη, πατέρα του Μάρκου Μπότσαρη. Όταν ξέσπασε η Επανάσταση, ο Μπακόλας γύρισε τις κάννες των τουφεκιών του εναντίον των Τούρκων.
Στις 11 Σεπτεμβρίου του 1821, μαζί με 350 άντρες και τον Ιωάννη Ραζικότσικα, νίκησε τους Τούρκους του Χασάν μπέη, οι οποίοι εκστράτευσαν από την Άρτα, στο χωριό Πέτα. Στη μάχη εκείνη, ο Μπακόλας όχι μόνο απέκρουσε τους εχθρούς αλλά ηγήθηκε αντεπίθεσης, εξαναγκάζοντάς τους να υποχωρήσουν στην Άρτα. «Όπου ο Γώγος, εκεί κι η νίκη» έλεγαν για τον Μπακόλα!

Προδότες παντού

Έπειτα από τη συντριβήτων Επαναστατών στη Μάχη του Πέτα, όμως, ο Μπακόλας κατηγορήθηκε ότι εκείνος ήταν ο υπεύθυνος της καταστροφής γιατί άφησε τους εχθρούς να περικυκλώσουν τους Έλληνες. Ήταν το κομβικό σημείο για τον Γώγο Μπακόλα. Παρά το ότι δεν του αποδόθηκε καμία κατηγορία- επίσημα τουλάχιστον- ούτε αποδείχτηκε ευθύνη του για την καταστροφή, ο Μπακόλας απογοητεύτηκε και άλλαξε στρατόπεδο: τα βρήκε με τους Τούρκους και μάλιστα ήταν στο πλάι του Ομέρ Βρυώνη στην πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου! Οι Τούρκοι τον χρησιμοποίησαν σε αρκετές εκστρατείες τους στη Δυτική Ελλάδα, επειδή γνώριζε τον τόπο και τους προύχοντες της περιοχής. Κι έτσι συνέχισε μέχρι τέλους. Κι ο Μπακόλας πέθανε το 1826.

Κατά τον (λογοτέχνη που ασχολήθηκε κυρίως με την Ελληνική Επανάσταση) Δημήτριο Φωτιάδη και ιστορικούς της εποχής, ο Γεώργιος Μπακόλας ήταν το εξιλαστήριο θύμα για να μην αποδοθούν ευθύνες στον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, αν και ο τελευταίος σε επιστολή του, δεν επιρρίπτει ευθύνη στον Μπακόλα, ούτε τον θεωρεί προδότη. Ο ποιητής Κώστας Κρυστάλλης, στο πεζογράφημά του «Σκιαί του Άδου», για να καταδείξει το ασυγχώρητο των ατιμωτικών πράξεων και μετά τον θάνατο, αναφέρεται στον Μπακόλα: «Η άτιμη η προδοσιά του Γώγου του Μπακόλα».

 

Κι ακόμα τόσοι...

Κι ανάμεσα σ’ εκείνους τους Εφιάλτες κι άλλοι πολλοί. Γράφει ο Θεόδωρος Παναγόπουλος στο βιβλίο του «Τα Ψιλά Γράμματα της Ιστορίας». Από το ενδιαφέρον και ιστορικά τεκμηριωμένο ιστορικό πόνημα του δικαστή Θ. Παναγόπουλου κρατάμε τα παρακάτω:

1. «Ενώ η Επανάσταση ξεκίνησε αρκετά καλά, την πρόδωσαν από μέσα οι κοτζαμπάσηδες και οι πρόκριτοι. Δεν την ήθελαν, γιατί περνούσαν καλά επί τουρκοκρατίας. Είχαν αποκτήσει πολύ σημαντική πολιτική δύναμη, γιατί είχαν τον έλεγχο της οικονομίας, εισπράττοντας τους φόρους για λογαριασμό του σουλτάνου, κρατώντας ένα τεράστιο μερίδιο για τους ίδιους. Είχαν φτάσει στο σημείο να διορίζουν και να απολύουν ακόμα και τον πασά της Τριπολιτσάς, τον Οθωμανό διοικητή της Πελοποννήσου. Επομένως, δεν ήθελαν ανεξάρτητο ελληνικό κράτος».

2. »Απέξω, την Επανάσταση πρόδωσαν οι Φαναριώτες και όσοι ήρθαν μαζί τους στην Ελλάδα. Άνθρωποι όπως ο Μαυροκορδάτος και ο Καρατζάς που ήρθαν από τις παραδουνάβιες ηγεμονίες κι έφεραν μαζί τους διάφορους περίεργους νεαρούς τύπου Πολυζωίδη και Σκουφά, οι οποίοι αργότερα έγιναν ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας του Καποδίστρια.

3. »Η Εκκλησία έπαιξε και αυτή αρνητικό ρόλο. Είχε αφορίσει τον Ρήγα και τον Κολοκοτρώνη, τον οποίο κυνήγησε για να τον εξολοθρεύσει. Η Εκκλησία αποκαλούσε βασιλέα τον σουλτάνο και διέδιδε ότι εκείνος μας αγαπούσε. Αυτό ξεκίνησε από την εποχή του Γεννάδιου, ο οποίος είχε πει μετά την άλωση της Πόλης πως ο Θεός μας τιμώρησε γιατί φύγαμε από το δρόμο του.

Και η Ελληνική Επανάσταση, εν μέσω προδοτών, εμφυλίων, πολέμιων ξένων δυνάμεων και εσωτερικών προβλημάτων, προχώρησε και πέτυχε τον στόχο της· και οι προδοσίες, που τρόχισαν το κύρος της ήταν η αλήθεια που έμεινε σαν καρφί στην Ιστορία.
«Δυστυχισμένε μου λαέ καλέ και αγαπημένε. Πάντα ευκολόπιστε και πάντα προδομένε» …  (Διονύσιος Σολωμός - Ἐπιγράμματα)

 

 

Αναδημοσίευση: ethnos.gr