Η άρνηση της Ελλάδας να καταδικάσει το φασισμό

Κι όμως το έκανε κι αυτό η Ελλάδα μαζί με «Δυτικες χώρες» μας ενημερώνει σε άρθρο της κόλαφο η Μαρία Νεγραπόντη Δελιβάνη στη «δημοκρατία» του Σάββατου 22 Νοεμβρίου

• • •

Η Δύση έχει, δυστυχώς, εισέλθει σε φάση προχωρημένης σήψης. Γιατί, πως αλλιώς να δικαιολογήσει κανείς το ΟΧΙ της, στην πρόταση ψηφίσματος της Ρωσίας, για την καταδίκη του Ναζισμού, προχθές στον ΟΗΕ;

Που σημαίνει ότι η Δύση έχει λησμονήσει την κόλαση που έφεραν οι Γερμανοί στην Ευρώπη, και που επέδειξαν ακόμη πιο θηριώδη συμπεριφορά στην Ελλάδα, που κυριολεκτικά την ισοπέδωσαν. Σφάγιασαν, βασάνισαν και έκαψαν εκατομμύρια Έλληνες. Σκελέτωσαν, από πείνα, τους επιζώντες. Πυρπόλησαν ολόκληρα χωριά, βίασαν γυναίκες, δολοφόνησαν νήπια και αγέννητα παιδιά, άρπαξαν αρχαιότητες ανυπολόγιστης αξίας, εξαφάνισαν από προσώπου Γης τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης. Και μέχρι και σήμερα, χαμογελώντας όταν, σπάνια είναι αλήθεια, έρχεται η κουβέντα, αρνούνται να καταβάλλουν τα κατοχικά τους χρέη, που ξεπερνούν το 1 τρισεκατομμύριο ευρώ. Αντιθέτως, μέσω του εγκληματικού περιεχομένου των Μνημονίων, η Γερμανία καταστρέφει για ακόμη μια φορά την Ελλάδα, αρνούμενη να συμψηφίσει τα δικά της τεράστια χρέη με τα απείρως μικρότερης έκτασης ελληνικά.

Η Ελλάδα, ωστόσο, τολμώντας να ξεστομίσει χθες το ξεδιάντροπο ΟΧΙ στην καταδίκη του Φασισμού, δεν ήταν μόνη, αλλά είχε μαζί της και το σύνολο της Δύσης, που τη συντρόφεψε. Σκέπτομαι, λοιπόν, ότι η γενικότερη πια παραδοχή για το ότι η Δύση έχει εισέλθει σε προχωρημένο στάδιο παρακμιακής σήψης, δεν φαίνεται αρκετή για να ερμηνεύσει την κεντρική αιτία αυτής της άφεσης αμαρτιών, αναφορικά με τα αμέτρητα και στυγερά εγκλήματα του Ναζισμού.

Όσο και αν είναι ασήκωτο αυτό το ΟΧΙ, στην καταδίκη του Ναζισμού, η αιτία του, όπως όλα δείχνουν, βρίσκεται στην προέλευση της σχετικής πρότασης. Πρότεινε, λοιπόν, η Ρωσία, καταδίκη του Ναζισμού και είναι ο παροξυσμός της Δύσης εναντίον της, που την απέτρεψε.

Η Ρωσία αντιμετωπίζεται από τη Δύση ως το μαύρο πρόβατο, που εισέβαλε στην Ουκρανία, που σε πείσμα των κυρώσεων της Δύσης εναντίον της έγινε πιο δυνατή και που τελικά εξέρχεται ως η νικήτρια αυτού του πολέμου.

Δεν θα σταθώ στο πλευρό της, και ακόμη θα παρακάμψω πολυάριθμες αναλύσεις που, για μια σειρά από λόγους, αποδίδουν, σε σημαντικό βαθμό, το φταίξιμο του πολέμου στη Δύση, επειδή δεν τήρησε το λόγο της προς τη Ρωσία, για την μη προώθηση του ΝΑΤΟ στη γειτονιά της.

Θα στηλιτεύσω, όμως, για ακόμη μια φορά την επιλεκτική καταδίκη εισβολέων, που αναπόφευκτα είναι υποκριτική. Αναφέρομαι, φυσικά, στην εισβολή και κατοχή του 37% της Κύπρου από τους Τούρκους, που διαρκεί ήδη 51 χρόνια, και για την οποίαν ουδείς ομιλεί, καθώς τα δυτικά δάκρυα εξαντλούνται στην Ουκρανία.

Η απαλλαγή, όμως, της Γερμανίας από την, πάντως, ανεξίτηλη κηλίδα του Φασισμού, δεν τελειώνει εδώ. Γιατί ήδη πανικόβλητη η Ευρώπη, στρατικοποιείται πυρετωδώς, προκειμένου να αναχαιτίσει τις ορδές της Ρωσίας που δήθεν ετοιμάζονται να την καταλάβουν. Έτσι, βρίσκονται σε στάδιο εκτέλεσης σχέδια για καταφύγια, διατήρηση τροφίμων για μακροχρόνιο διάστημα, εκσυγχρονισμό νοσοκομείων και πάνω από όλα, πολυδάπανες παραγγελίες εξοπλισμού, που απολαμβάνει κύρια και πρωταρχικά η Γερμανία. Έτσι, και χάρη στην πολεμική φρενίτιδα της Ευρώπης, η Γερμανία ξεπερνά με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο τη σοβαρή οικονομική της ύφεσης, αποκομίζοντας πλούσια κέρδη από την αμυντική της βιομηχανία.

Καθώς οι σχετικές αναλύσεις, που αναφέρονται στη ρωσική οικονομία, συμπίπτουν στο ότι η Ρωσία εξέρχεται εξαντλημένη από τον μακροχρόνιο και δαπανηρό πόλεμο στην Ουκρανία, και ότι συνεπώς δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει νέες πολεμικές επιχειρήσεις, η στρατικοποίηση της Ευρώπης θα περατωθεί με την οικονομική εξαθλίωση της, και πιθανότατα, και με τον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Όμως, αυτός δεν θα προέλθει από τη Ρωσία, όπως τον αναμένει η πανικόβλητη ΕΕ , αλλά πιθανότατα από τη Γερμανία.

Ποιος έχτισε τα αγάλματα στο Νησί του Πάσχα

Ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια που συνοδεύει το Νησί του Πάσχα ίσως λύθηκε καθώς οι επιστήμονες εντόπισαν ποιος έχτισε τελικά τις εμβληματικές πέτρινες κεφαλές πριν από 900 χρόνια. Στο παρελθόν, οι ερευνητές υπέθεταν ότι τα αγάλματα, βάρους 12 έως 80 τόνων, θα απαιτούσαν τις συνδυασμένες προσπάθειες εκατοντάδων εργατών για την κατασκευή και τη μετακίνηση.

• • •

Νέα αρχαιολογικά στοιχεία ωστόσο δείχνουν ότι τα αγάλματα, γνωστά ως Μοάι, δεν σκαλίστηκαν από μία και μόνο ισχυρή φυλή. Αντ' αυτού, κάθε Μοάι σκαλιζόταν από μια μικρή φυλή ή από μια μεμονωμένη οικογένεια, με μόλις τέσσερα έως έξι άτομα να εργάζονται σε ένα μόνο άγαλμα.

Τα Μοάι είναι οι εμβληματικοί πέτρινοι κολοσσοί που βρίσκονται στο Νησί του Πάσχα, γνωστό και ως Ράπα Νούι, μια επαρχία της Χιλής. Αποτελούν ένα μοναδικό πολιτιστικό φαινόμενο και είναι κατασκευασμένα από τοπική ηφαιστειακή πέτρα, με ύψος που μπορεί να φτάσει τα 12 μέτρα και βάρος δεκάδων τόνων. Η μεταφορά και η τοποθέτησή τους αποτελούν ακόμα ένα αίνιγμα, με την UNESCO να έχει χαρακτηρίσει το Εθνικό Πάρκο Ράπα Νούι Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς.

Χρησιμοποιώντας ένα νέο τρισδιάστατο μοντέλο του κύριου λατομείου του νησιού, οι αρχαιολόγοι εντόπισαν 30 μοναδικά «εργαστήρια» όπου κατασκευάζονταν τα αγάλματα. Κάθε φυλή διαπίστωσαν, φαινόταν να έχει το δικό της μοναδικό καλλιτεχνικό στυλ, εξειδικευμένες τεχνικές και προτιμώμενες τοποθεσίες εκσκαφής.

 

Ποιος έχτισε τα αγάλματα στο Νησί του Πάσχα;

Οι αρχαιολόγοι είχαν προηγουμένως υποθέσει ότι οι κεφαλές στο Νησί του Πάσχα είχαν κατασκευαστεί από μια οργανωμένη κεντρική αρχή. Ωστόσο, τα στοιχεία δείχνουν τώρα ότι το νησί δεν ήταν πολιτικά ενιαίο, κάτι που το καθιστά απίθανο. Αντ' αυτού, οι ερευνητές πιστεύουν ότι μεμονωμένες οικογενειακές ομάδες ή φυλές θα είχαν κατασκευάσει τα δικά τους κεφάλια Μοάι.

Κάθε φυλή λειτουργούσε τα δικά της εργαστήρια και είχε ξεχωριστές τεχνικές και καλλιτεχνικά στυλ. Τέσσερις έως έξι γλύπτες μπορεί να εργάζονταν πάνω σε ένα Μοάι ταυτόχρονα. Άλλα 10 με 20 μέλη της φυλής μπορεί να παρείχαν υποστήριξη κατασκευάζοντας σχοινιά, εργαλεία και φέρνοντας προμήθειες.

Ο επικεφαλής συγγραφέας, καθηγητής Καρλ Λίπo, του Πανεπιστημίου Binghamton, λέει: «Βλέπουμε ξεχωριστά εργαστήρια που ευθυγραμμίζονται με διαφορετικές ομάδες φυλών που εργάζονται εντατικά στους τομείς τους». Οι επιστήμονες έχουν συνδυάσει 22.000 φωτογραφίες του λατομείου Ράπα Νούι, όπου βρίσκονται εκατοντάδες κεφάλια, σε ένα ενιαίο τρισδιάστατο μοντέλο. Η παραγωγή Μοάι στο Ράπα Νούι ξεκίνησε γύρω στον 13ο αιώνα, καθώς οι πολυνησιακές κοινότητες άρχισαν να σκαλίζουν ολοένα και μεγαλύτερα μνημεία.

Μέχρι την άφιξη των πρώτων Δυτικών εξερευνητών τον 1700, υπήρχαν σχεδόν 1.000 αγάλματα διάσπαρτα σε όλο το νησί , με πολλά περισσότερα να βρίσκονται μερικώς ολοκληρωμένα μέσα στο λατομείο Rano Raraku. Ωστόσο, το πώς και γιατί αυτή η νησιωτική κοινότητα επένδυσε τόσο τεράστιους πόρους στην κατασκευή αυτών των μνημείων παραμένει ένα μυστήριο.

 

Η Ντίσνεΐλαντ των αρχαιολόγων

«Το λατομείο είναι σαν την αρχαιολογική Ντίσνεΐλαντ», λέει ο καθηγητής Λίπο. «Ήταν πάντα αυτός ο θησαυρός πληροφοριών και πολιτιστικής κληρονομιάς, αλλά είναι αξιοσημείωτα ελλιπώς τεκμηριωμένος.»

Σε μια νέα μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό PLoS One, ο καθηγητής και οι συνάδελφοί του προσπάθησαν να λύσουν αυτό το παζλ δημιουργώντας έναν λεπτομερή ψηφιακό χάρτη του λατομείου. Χρησιμοποιώντας ένα drone, οι ερευνητές τράβηξαν περίπου 22.000 φωτογραφίες του χώρου και τις ένωσαν σε ένα ενιαίο τρισδιάστατο μοντέλο που μπορεί να εξερευνήσει ο καθένας. Εκτός από τη διατήρηση του χώρου για μελλοντική μελέτη, αυτός ο απίστευτος χάρτης αποκάλυψε επίσης μερικές εκπληκτικές λεπτομέρειες που παρέμειναν κρυφές από προηγούμενες μελέτες.

Ο καθηγητής Λίπο λέει: «Μπορείτε να δείτε πράγματα που στην πραγματικότητα δεν θα μπορούσατε να δείτε στο έδαφος. Μπορείτε να δείτε κορυφές και πλευρές και περιοχές στις οποίες δεν θα μπορούσατε ποτέ να φτάσετε με τα πόδια». Είναι σημαντικό ότι αυτό αποκάλυψε πόσο διαφορετικό ήταν στην πραγματικότητα κάθε εργαστήριο. Για παράδειγμα, τα Μοάι συνήθως σκαλίζονταν βελτιώνοντας πρώτα τις λεπτομέρειες του προσώπου πριν σκιαγραφήσουν το κεφάλι και το σώμα.

Άλλοι όμως σκάλισαν πρώτα ολόκληρο το τετράγωνο πριν ξεκινήσουν στην πρόσοψη, ενώ άλλοι δούλεψαν πλαγίως. Ομοίως, ορισμένα Μοάι φέρουν τα ξεχωριστά σημάδια ενός μοναδικού καλλιτεχνικού οράματος, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων που έχουν μια ιδιαίτερα θηλυκή εμφάνιση.

Τα εργαστήρια φαίνεται επίσης να χωρίζονταν λόγω των φυσικών χαρακτηριστικών του βράχου και όχι λόγω των γεωγραφικών περιοχών. Οι ερευνητές λένε ότι αυτό δείχνει ότι η πρόσβαση στο λατομείο δεν ελέγχονταν από μία μόνο αρχή, αλλά μάλλον ότι μεμονωμένες ομάδες διαπραγματεύονταν μεταξύ τους. Αυτά τα ευρήματα αμφισβητούν την άποψη ότι μεγάλα μνημεία όπως τα Μοάι αποτελούν απόδειξη μιας μεγάλης, ισχυρής ιεραρχίας που κινητοποίησε πολλούς ανθρώπους σε ένα μόνο έργο.

Αυτό υποστηρίζει έναν αυξανόμενο αριθμό στοιχείων που αποδεικνύουν ότι η κατασκευή και η μετακίνηση των Μοάι δεν θα απαιτούσε τόσο πολλή εργασία όσο πίστευαν οι προηγούμενοι ερευνητές. Στο παρελθόν, οι άνθρωποι πίστευαν ότι τα Μοάι σύρονταν στις πλάτες τους από το λατομείο στις τελικές τους θέσεις, κάτι που θα απαιτούσε τεράστια προσπάθεια. Αλλά σε μια πρόσφατη μελέτη , ανθρωπολόγοι διαπίστωσαν ότι οι κάτοικοι του Ράπα Νούι πιθανότατα χρησιμοποιούσαν σχοινιά για να κουνούν τα αγάλματα σε σχήμα ζιγκ-ζαγκ.

Δένοντας σχοινιά εκατέρωθεν του κεφαλιού και τραβώντας τα μπρος-πίσω, τα Μοάι μπορούν να κουνηθούν από τη μία πλευρά στην άλλη και να μετακινηθούν προς τα εμπρός με μια κίνηση «περπατήματος». Αυτή η τεχνική θα επέτρεπε σε μικρές ομάδες ανθρώπων να μετακινούν τα τεράστια Μοάι σε μεγάλες αποστάσεις με σχετικά μικρή προσπάθεια.

Οι πέτρινες κεφαλές μετακινούνταν στη συνέχεια κατά μήκος ειδικά κατασκευασμένων «δρόμων Μοάι», οι οποίοι συνέδεαν το λατομείο με τον τελικό τους προορισμό. Κατασκευασμένοι με πλάτος περίπου 4,5 μέτρα με κοίλο προφίλ, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το συγκεκριμένο σχήμα αυτών των δρόμων βοήθησε στη σταθεροποίηση των κεφαλών και τους έκανε πιο πιθανό να μετακινηθούν προς τα εμπρός.

Χρησιμοποιώντας έναν συνδυασμό τρισδιάστατης μοντελοποίησης και πραγματικών πειραμάτων, ο καθηγητής Λίπο και οι συνεργάτες του διαπίστωσαν προηγουμένως ότι μπορούσαν να «περπατήσουν» ένα Μοάι με μόλις 18 άτομα. Αυτή η μέθοδος αποδείχθηκε τόσο εύκολη που οι άνθρωποι χρειάζονταν να τραβήξουν τα σχοινιά μόνο με το ένα χέρι μόλις είχε ξεκινήσει το λίκνισμα.

Αυτό υποστηρίζει την ιδέα ότι τα Μοάι δημιουργήθηκαν και μετακινήθηκαν από πολύ μικρότερο αριθμό ανθρώπων από ό,τι πίστευαν προηγουμένως οι επιστήμονες, με μελέτες να δείχνουν ότι μόλις 18 άτομα μπορούσαν να «περπατήσουν» το γλυπτό χρησιμοποιώντας σχοινιά. Αυτό αποτελεί περαιτέρω απόδειξη ότι η παραγωγή τους πιθανότατα έλαβε χώρα σε μικρή κλίμακα, με μόνο λίγους ανθρώπους να χρειάζεται να συμμετέχουν ανά πάσα στιγμή.

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η κατασκευή ενός μοάι θα χρειαζόταν μόνο τέσσερις έως έξι γλύπτες και μόλις 10 έως 20 επιπλέον άτομα για τη μεταφορά προμηθειών και τη βοήθεια στην παραγωγή εργαλείων και σχοινιών. Αυτό έχει νόημα, καθώς οι ανθρωπολόγοι πιστεύουν ότι το Ράπα Νούι δεν ήταν πολιτικά ενωμένο, αλλά αποτελούνταν από πολλές μικρές και ανεξάρτητες οικογενειακές ομάδες.

Ο καθηγητής Λίπο λέει: «Όταν εξετάζουμε την ικανότητα των ανθρώπων να μετακινούν γιγάντια αγάλματα, δεν χρειάζονται τόσοι πολλοί άνθρωποι για να το κάνουν». «Έτσι ώστε να συνδέει πραγματικά όλες τις κουκκίδες μεταξύ του αριθμού των ανθρώπων που χρειάζονται για να μετακινηθούν τα αγάλματα, του αριθμού των τοποθεσιών, της κλίμακας στην οποία λαμβάνει χώρα η λατόμηση και, στη συνέχεια, της κλίμακας των κοινοτήτων».

 

Χρονολόγιο

13ος αιώνας : Το Νησί του Πάσχα (Ράπα Νούι) αποικίζεται από Πολυνήσιους ναυτικούς. Ξεκινά η κατασκευή ορισμένων τμημάτων των μνημείων του νησιού.

Αρχές 14ου έως μέσα 15ου αιώνα: Ραγδαία αύξηση των κατασκευών

1600 : Η ημερομηνία που θεωρούνταν εδώ και καιρό ως η ημερομηνία παρακμής του πολιτισμού του Νησιού του Πάσχα. Η κατασκευή ήταν σε εξέλιξη.

1770: Ισπανοί ναυτικοί αποβιβάζονται στο νησί. Το νησί βρίσκεται σε καλή λειτουργική κατάσταση.

1722 : Ολλανδοί ναυτικοί αποβιβάζονται στο νησί για πρώτη φορά. Τα μνημεία χρησιμοποιούνταν για τελετουργίες και δεν παρουσίαζαν κανένα στοιχείο κοινωνικής παρακμής.

1774 : Ο Βρετανός εξερευνητής Τζέιμς Κουκ φτάνει στο Ράπα Νούι. Το πλήρωμά του περιέγραψε ένα νησί σε κρίση, με αναποδογυρισμένα μνημεία.

 

 

Αναδημοσίευση: newsbomb.gr

Η Τεχνητή Νοημοσύνη μπορεί ήδη να αντικαταστήσει το 11,7% των εργαζομένων στις ΗΠΑ

Τα ευρήματα της τελευταίας έρευνας του MIT κάθε άλλο παρά καθησυχαστικά είναι για όσους αγωνιούν πώς θα επηρεάσει τη δουλειά τους η τεχνητή νοημοσύνη

Η υιοθέτηση της τεχνητής νοημοσύνης από τις επιχειρήσεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα αποτελεί εδώ και καιρό πηγή ανασφάλειας και προβληματισμού για τους εργαζομένους – κατά πόσον δηλαδή κινδυνεύει η ίδια η δουλειά τους.

Τα ευρήματα της τελευταίας έρευνας από το MIT (Τεχνολογικό Ινστιτούτο Μασαχουσέτης), που δημοσιεύτηκε την Τετάρτη, κάθε άλλο παρά καθησυχαστικά είναι ως προς αυτό.

• • •

όπως διαπιστώνεται, η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί ήδη να αντικαταστήσει το 11,7% της αγοράς εργασίας των ΗΠΑ, ή έως και 1,2 τρισεκατομμύρια δολάρια σε μισθούς στους τομείς των χρηματοοικονομικών, της υγειονομικής περίθαλψης και της παροχής επαγγελματικών υπηρεσιών.

 

Η μεθοδολογία

Η μελέτη διεξήχθη χρησιμοποιώντας ένα εργαλείο προσομοίωσης εργασίας που ονομάζεται Iceberg Index, το οποίο δημιουργήθηκε από το MIT και το Oak Ridge National Laboratory. Ο δείκτης προσομοιώνει τον τρόπο με τον οποίο 151 εκατομμύρια εργαζόμενοι στις ΗΠΑ αλληλεπιδρούν σε ολόκληρη τη χώρα και τον τρόπο με τον οποίο επηρεάζονται από την τεχνητή νοημοσύνη και την αντίστοιχη πολιτική.

Ο δείκτης Iceberg Index, ο οποίος ανακοινώθηκε νωρίτερα φέτος, δίνει μια… γεύση του τρόπου με τον οποίο η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να αναδιαμορφώσει την αγορά εργασίας σε ολόκληρες τις ΗΠΑ. Για τους νομοθέτες που προετοιμάζουν επενδύσεις δισεκατομμυρίων δολαρίων σε επανεκπαίδευση και κατάρτιση, ο δείκτης προσφέρει έναν λεπτομερή χάρτη των περιοχών όπου δημιουργούνται αναταραχές, με μεγάλη ακρίβεια/

«Βασικά, δημιουργούμε ένα ψηφιακό δίδυμο για την αγορά εργασίας των ΗΠΑ», δήλωσε ο Prasanna Balaprakash, διευθυντής του ORNL και συν-επικεφαλής της έρευνας. Το ORNL είναι ένα ερευνητικό κέντρο του υπουργείου Ενέργειας εκεί όπου βρίσκεται ο υπερυπολογιστής Frontier, ο οποίος τροφοδοτεί πολλές προσπάθειες μοντελοποίησης μεγάλης κλίμακας.

Ο δείκτης διεξάγει πειράματα σε επίπεδο πληθυσμού, αποκαλύπτοντας πώς η τεχνητή νοημοσύνη αναδιαμορφώνει τις εργασίες, τις δεξιότητες και τις ροές εργασίας πολύ πριν αυτές οι αλλαγές εμφανιστούν στην πραγματική οικονομία, δήλωσε ο Balaprakash, σύμφωνα με το CNBC.

Aντιμετωπίζει τα 151 εκατομμύρια εργαζομένους ως μεμονωμένους παράγοντες, ο καθένας από τους οποίους χαρακτηρίζεται με δεξιότητες, καθήκοντα, επάγγελμα και τοποθεσία, χαρτογραφεί περισσότερες από 32.000 δεξιότητες σε 923 επαγγέλματα σε 3.000 κομητείες και στη συνέχεια μετρά πού τα τρέχοντα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης μπορούν ήδη να εκτελέσουν αυτές τις δεξιότητες.

 

Τα συμπεράσματα

Αυτό που διαπίστωσαν οι ερευνητές είναι ότι η ορατή κορυφή του παγόβουνου, δηλαδή οι απολύσεις και οι αλλαγές ρόλων στην τεχνολογία, στην πληροφορική και στην τεχνολογία των πληροφοριών, αποτελεί μόλις το 2,2% της συνολικής έκθεσης των μισθών, ή περίπου 211 δισεκατομμύρια δολάρια. Κάτω από την επιφάνεια βρίσκεται η συνολική έκθεση, τα 1,2 τρισεκατομμύρια δολάρια σε μισθούς, και αυτό περιλαμβάνει τις συνήθεις λειτουργίες στους τομείς των ανθρώπινων πόρων, της εφοδιαστικής αλυσίδας, των οικονομικών και της διοίκησης γραφείου. Αυτοί είναι τομείς που μερικές φορές παραβλέπονται στις προβλέψεις για την αυτοματοποίηση.

Ο δείκτης δεν είναι ένας μηχανισμός πρόβλεψης για το πότε και πού ακριβώς θα χαθούν θέσεις εργασίας, σύμφωνα με τους ερευνητές. Αντίθετα, έχει ως στόχο να δώσει μια εικόνα με επίκεντρο τις δεξιότητες για το τι μπορούν ήδη να κάνουν τα σημερινά συστήματα AI και να προσφέρει στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής έναν δομημένο τρόπο για να διερευνήσουν υποθετικά σενάρια πριν δεσμεύσουν πραγματικά χρήματα και νομοθεσία.

Ο Δείκτης Iceberg αμφισβητεί επίσης μια κοινή παραδοχή σχετικά με τον κίνδυνο της τεχνητής νοημοσύνης ότι θα παραμείνει περιορισμένη σε τεχνολογικούς ρόλους σε παράκτιους κόμβους. Οι προσομοιώσεις του δείκτη δείχνουν ότι τα επαγγέλματα που εκτίθενται σε κίνδυνο είναι κατανεμημένα και στις 50 πολιτείες, συμπεριλαμβανομένων των εσωτερικών και αγροτικών περιοχών που συχνά παραλείπονται από τη συζήτηση.

Για να αντιμετωπίσει αυτό το κενό, η ομάδα του Iceberg έχει δημιουργήσει ένα διαδραστικό περιβάλλον προσομοίωσης που επιτρέπει στις πολιτείες να πειραματιστούν με διαφορετικούς μοχλούς πολιτικής — από τη μετατόπιση των πόρων για το εργατικό δυναμικό και την προσαρμογή των προγραμμάτων κατάρτισης έως τη διερεύνηση του τρόπου με τον οποίο οι αλλαγές στην υιοθέτηση της τεχνολογίας ενδέχεται να επηρεάσουν την τοπική απασχόληση και το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν.

«Το Project Iceberg επιτρέπει στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής και στους ηγέτες των επιχειρήσεων να εντοπίζουν τα σημεία υψηλού κινδύνου, να δίνουν προτεραιότητα στις επενδύσεις σε κατάρτιση και υποδομές και να δοκιμάζουν παρεμβάσεις πριν δεσμεύσουν δισεκατομμύρια για την υλοποίησή τους», αναφέρει η έκθεση.

 

 

Αναδημοσίευση: ot.gr

Γιατί ξυπνάμε όλο και πιο νωρίς καθώς μεγαλώνουμε

Έχετε παρατηρήσει ότι καθώς μεγαλώνετε, η συνήθεια του να κοιμάστε μέχρι αργά το πρωί αρχίζει να φθίνει ενώ η τάση για να κοιμόσαστε πολύ νωρίς αυξάνεται; Αυτό μπορεί να μην είναι μόνο μια αλλαγή στην καθημερινότητά σας, αλλά και μέρος της φυσικής διαδικασίας γήρανσης. 

• • •

Η επιστήμη εξηγεί τους λόγους για τους οποίους συμβαίνει αυτό καθώς και πώς μπορούμε να “χακάρουμε” το μυαλό μας να μένει ξύπνιο, έστω και για λίγο παραπάνω.

 

Ηλικία και αλλαγές στον ύπνο

Καθώς μεγαλώνουμε, το σώμα μας υποβάλλεται σε διάφορες αλλαγές, που επηρεάζουν τον ύπνο μας. Όπως αναφέρουν ειδικοί από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, δεν υπάρχει μόνο ένας λόγος για αυτές τις αλλαγές στον ύπνο και είναι όλες αλληλένδετες. Συνήθως σχετίζονται με τη λειτουργία του εγκεφάλου και τον τρόπο που το σώμα μας ανταποκρίνεται σε διάφορους εξωτερικούς παράγοντες.

Ο εγκέφαλός μας, με την πάροδο του χρόνου, γίνεται λιγότερο ευαίσθητος στα εξωτερικά ερεθίσματα που βοηθούν στη ρύθμιση του βιολογικού μας ρολογιού. Αυτά τα «χρονικά σήματα» περιλαμβάνουν τη δύση του ήλιου, το φως του ήλιου, τα γεύματα και τη φυσική δραστηριότητα. Με την ηλικία, οι νευρώνες που μεταφέρουν αυτά τα σήματα στον εγκέφαλο αρχίζουν να χάνουν την αποδοτικότητά τους, με αποτέλεσμα οι μεγαλύτεροι άνθρωποι να κουράζονται νωρίτερα και να ξυπνούν πιο εύκολα το πρωί.

 

Πώς συνδέεται ο ύπνος με την όρασή μας

Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας που επηρεάζει τον ύπνο καθώς γερνάμε είναι οι αλλαγές στην όραση. Οι ειδικοί αναφέρουν ότι οι αλλαγές στην όραση, όπως ο καταρράκτης, επηρεάζουν την ποσότητα φωτός που φτάνει στον εγκέφαλο. Το φως είναι σημαντικό για την ρύθμιση του βιολογικού μας ρολογιού και την παραγωγή μελατονίνης, της ορμόνης που μας βοηθά να κοιμηθούμε.

Συγκεκριμένα, ο καταρράκτης, που επηρεάζει πάνω από το 50% των Αμερικανών άνω των 80 σύμφωνα με το National Institutes of Health, προκαλεί θολή όραση, κάνοντας το φως να μην εισέρχεται στα μάτια με την ίδια ένταση. Αυτό σημαίνει ότι ο εγκέφαλος «νομίζει» ότι έχει ήδη δύσει ο ήλιος, πράγμα που οδηγεί στην πρόωρη παραγωγή μελατονίνης και μας κάνει να νιώθουμε κουρασμένοι νωρίτερα το απόγευμα.

Τι μπορούμε να κάνουμε για να κοιμόμαστε λίγο πιο αργά

Η λύση δεν είναι να αποφεύγουμε τελείως τις οθόνες το βράδυ ή να πίνουμε μεγάλες ποσότητες καφέ, αλλά να δημιουργούμε συνθήκες που στέλνουν «λάθος» σήματα στον εγκέφαλο, παραπλανώντας τον ώστε να νομίζει ότι ο ήλιος δεν έχει δύσει ακόμα. Αν δυσκολεύεστε να παραμείνετε ξύπνιοι το βράδυ, το μυστικό είναι η έκθεση σε έντονο φως το απόγευμα και το βράδυ. Θα μπορούσατε να το κάνετε για περίπου 30–60 λεπτά πριν τη δύση του ήλιου και να συνεχίσετε για περίπου μία ώρα μετά το ηλιοβασίλεμα.

Οι ειδικοί συνιστούν επίσης να αποφύγετε το αλκοόλ το βράδυ, καθώς μπορεί να επηρεάσει την ικανότητά σας να περάσετε σταδιακά από τις διάφορες φάσεις του ύπνου. Αντίθετα, η σωματική άσκηση κατά τη διάρκεια της ημέρας μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα του ύπνου και να σας βοηθήσει να κοιμηθείτε πιο βαθιά. Για παράδειγμα, μπορείτε να κάνετε μια βόλτα έξω πριν τη δύση του ήλιου και να απολαύσετε το φυσικό φως.

 

 

Αναδημοσίευση: vita.gr

Η ιστορική διαταγή του Άρη Βελουχιώτη για το σαμποτάζ στo Γοργοπόταμο που συνέταξε παρουσία του Ναπολέοντα Ζέρβα και Βρετανών

Η ιστορική συνάντηση ΕΛΑΣ, ΕΔΕΣ και Βρετανών σαμποτέρ σηματοδότησε την κορυφαία αντιστασιακή πράξη κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής στις 25 Νοεμβρίου 1942.

Η γέφυρα του Γοργοποτάμου φυλασσόταν από 100 ιταλούς και 5 γερμανούς στρατιώτες. Η φρουρά διέθετε βαριά πολυβόλα και οπλοπολυβόλα και η εξουδετέρωσή της απαιτούσε κεραυνοβόλα ενέργεια.

Ο Δημήτριος Νικ. Δημητρίου έμεινε στην ιστορία με το όνομα Νικηφόρος. Ήταν το αντάρτικο προσωνύμιό του. Ήταν μόνιμος αξιωματικός της Σχολής Ευελπίδων και πολέμησε ως ανθυπίλαρχος κατά των Γερμανών. Από τον Ιούλιο του 1942 πήρε μέρος στη Αντίσταση του ΕΛΑΣ και ήταν ο πρώτος αντάρτης- μόνιμος αξιωματικός. Πήρε μέρος στην επιχείρηση Γοργοπόταμος και ήταν αυτός που καθόρισε την νίκη καθώς ήταν επικεφαλής της εφεδρικής δύναμης που έκαμψε την αντίσταση της ιταλικής φρουράς.

Ο Νικηφόρος είχε περιγράψει με αυθεντικό τρόπο την σκηνή που ο Άρης Βελουχιώτης υπαγόρευσε την στρατιωτική εντολή για το σαμποτάζ στο Γοργοπόταμο. Η μαρτυρία του περιλαμβάνεται στο βιβλίο  με τίτλο «ΑΝΤΑΡΤΗΣ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΣ ΡΟΥΜΕΛΗΣ».  

• • •

Ο Νικηφόρος, το 1944

Η ώρα περνούσε κι έπρεπε να συντομεύουμε. Μαζευτήκαμε στη μικρή τσοπάνικη καλυβούλα. Δυνάμωνε το πικρό δρολάπι. Η πλαγιά γυμνή, όλο πουρνάρι, γυάλιζε υποταγμένη στο επίμονο υγρό στοιχείο που την έδερνε αλύπητα. Οι περισσότεροι τράβηξαν στα ριζά στο πλάτωμα, είχε έλατα ν’ απαγκιάσουν.

Ο Έντυ, ο Κρις, ο Πυρομάγλου, ο Ζέρβας, μπήκαν στη μικρή καλύβα. Φώναξαν και τον Άρη, δε χωρούσαν όμως καλά-καλά ούτε αυτοί που μπήκαν.

Ο Άρης είπε στον Κωστούλα (για τον Κωστούλα θυμάμαι) να μπει κι αυτός στην καλύβα να βγάλει τα χαρτιά. Ο ίδιος κάθησε μισός μέσα μισός έξω στάλαζαν τα νερά της βροχής στο δεξιό ώμο του στο κοντομάνικο πέτσινο που φορούσε το χειμώνα πάντοτε. Για μένα δεν ήταν θέση στην καλύβα.

Δυο μέτρα μπροστά στην πόρτα, λίγο πλάγια, ήταν ένα ισχνό κεδράκι με μια τούφα αστείο φύλλωμα στην κορφή. Υπήρχε ένα λιθάρι στη ρίζα του, για να καθήσει κανείς.

Λοιπόν, κάθησα σ’ αυτό το λιθάρι, με σηκωμένο το γιακά της χλαίνης μου και κατεβασμένα τα πλαϊνά από το δίκωχό μου, συμμαζεμένος μουσκεμένος και κρυαδιασμένος.

Τότε ο Άρης, σάλιωσε πρώτα το τσιγάρο που έστριβε, το άναψε κι άρχισε να υπαγορεύει στον Κωστούλα τη διαταγή για την επιχείρηση.

Έβαλα αυτί. Άρχισε και πήγε ως το τέλος ακόμπιαστα, δεύτερη φορά δε γύρεψε από τον Κωστούλα να του ξαναδιαβάσει πουθενά. Και σιγά-σιγά, παρουσιάστηκε μπροστά μας ολοζώντανη εικόνα της επιχείρησης, απλή και καθαρή η σκέψη του, μια υπόθεση θεμελιωμένη σίγουρα αναβαθμό σε αναβαθμό για να πετύχει, αραδιασμένα όλα μ’ έναν τρόπο τέλειο να βεβαιώνεσαι με πόση εμπιστοσύνη πρέπει να κατεβούμε το βράδυ στο γιγάντιο γεφύρι.

Μέσα στην καλυβούλα δεν ακουγόταν άχνα, μόνο ένα ήσυχο βαβούρισμα η φωνή του Κρις που μετάφραζε στον Έντυ λέξη προς λέξη όσα υπαγόρευε ο Άρης.

Να πώς συγκρατώ την αθάνατη διαταγή:

― Διαταγή Επιχείρησης.

I. Αντικειμενικός σκοπός ―να καταστραφεί η γέφυρα του Γοργοποτάμου.

II. Πληροφορίες

1. Γ ι α  τ ο ν  ε χ θ ρ ό . Ο εχθρός κατέχει το νότιο βάθρο της γέφυρας με

80 άντρες και πλήρη αμυντική οργάνωση της τοποθεσίας (συρματοπλέγματα, χαρακώματα, πολυβολεία από μπετόν αρμέ). Το βόρειο βάθρο με δύναμη 30 άντρες σε αντίσκηνα και μια κωνική σκηνή εκστρατείας. Η οργάνωση της τοποθεσίας εδώ μόλις τώρα αρχίζει. Δυο δίκαννα αντιαεροπορικά, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για πυρά κατά επίγειων στόχων, είναι εγκατεστημένα στην κορφή του λόφου, ανατολικά από το νότιο βάθρο. Άλλες φρουρές κοντά στο στόχο: Λαμίας, μεγάλη δύναμη, και σ’ όλο το μήκος της σιδηροδρομικής γραμμής μέχρι Μπράλλο σ’ όλους τους σταθμούς και τα τεχνικά έργα.

2. Γ ι α  τ α  φ ί λ ι α  τ μ ή μ α τ α . Στην επιχείρηση θα συνεργαστούν

α) 150 άντρες του ΕΛΑΣ β) 60 άντρες του ΕΔΕΣ και γ) η βρετανική

αποστολή, 12-14 αξιωματικοί και σαμποτέρ.

III. Κ α τ α ν ο μ ή  α π ο σ τ ο λ ώ ν :

1. Τμήμα του ΕΛΑΣ από 4 ομάδες με τον έφεδρο υπολοχαγό Κωστούλα

θα προσβάλει το νότιο βάθρο

2. Τμήμα του ΕΔΕΣ από 45 άντρες, με τους ανθυπολοχαγούς

Παπαχρήστου και Πετροπουλάκη θα προσβάλει το βόρειο βάθρο.

3. Δύο ομάδες του ΕΛΑΣ 15 άντρες καθεμιά κι ένας βρετανός σαμποτέρ

σε θέσεις ένα περίπου χιλιόμετρο βόρεια και νότια από τη γέφυρα, με

αποστολή: να υπονομεύσουν τη γραμμή και να εμποδίσουν

προσέγγιση εχθρικών ενισχύσεων.

4. Μια ομάδα του ΕΛΑΣ (15 άντρες), εφοδιασμένοι με δοχεία βενζίνα,

στην ξύλινη οδική γέφυρα του ποταμού Σπερχειού στο δρόμο Φρατζή-

Λαμία.

5. Τμήμα σαμποτέρ από βρετανούς αξιωματικούς, βοηθούμενο από 8 άντρες του ΕΛΑΣ και 4 του ΕΔΕΣ, για την ανατίναξη της γέφυρας.

6. Τμήμα του ΕΛΑΣ 30 άντρες με τον ανθυπίλαρχο Νικηφόρο, γενική εφεδρεία της Διοίκησης.

7. Διοικητής των τμημάτων που θα ενεργήσουν την επίθεση, ο λοχαγός

του Πυροβολικού Μυριδάκης του ΕΔΕΣ.

8. Γενικός αρχηγός της επιχείρησης ο αρχηγός του ΕΔΕΣ συνταγματάρχης Ναπ. Ζέρβας.

Ακούστηκε αυτού έκπληκτη μέσα στην καλύβα η φωνή του Ζέρβα κι έλεγε: «Ω, αδερφέ Άρη! Γιατί μου τρως ένα βαθμό;»

Ακούγαμε ως εκείνη τη στιγμή κρατώντας την αναπνοή μας. Σιγά-σιγά είχαμε απορροφηθεί. Ήταν σα να είχε αρχίσει κιόλας η επιχείρηση, να παίρναμε μέρος, σα να είχαμε την αγωνία να βεβαιωθούμε για την εξέλιξη, άπλωνε μαγικά μπροστά μας τη μάχη η ήσυχη φωνή του Άρη. Γελάσαμε λοιπόν με τη διαμαρτυρία του Ζέρβα, χαμογέλασε κι ο Άρης «ο στρατηγός Ναπολέων Ζέρβας» διόρθωσε κι εξακολούθησε να υπαγορεύει πάλι τη διαταγή:

IV. Ο δ η γ ί ε ς   κ α ι   π α ρ α τ η ρ ή σ ε ι ς

1. Έναρξη, ώρα 23 ακριβώς. (25ης Νοεμβρίου 1942)

2. Μέγιστο χρονικό όριο για την εξουδετέρωση της φρουράς: ένα τέταρτο της ώρας.

Η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου
ήταν μία από τις μεγαλύτερες πράξεις
δολιοφθοράςκατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Προκάλεσετον θαυμασμό όλης της κατεχόμενης
Ευρώπηςκαι έδωσε κουράγιο
στον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό

Πάλι ακούστηκε ξαφνιασμένη η φωνή του Ζέρβα: ― Άρη! Μόνο ένα τέταρτο!

― Πέρα από το τέταρτο θ’ αρχίσουμε να χάνουμε την επιχείρηση –

είπε κοφτά ο Άρης. Και εξακολούθησε:

3. Αριθμός ανατινάξεων που θα χρειαστούν –και γύρισε το κεφάλι του μέσα στην καλύβα. Ο Κρις κατάλαβε και κάτι είπαν με τον Έντυ, ύστερα ο Έντυ είπε «γιες-γιες, θρη ορ φορ» και ο Κρις στον Άρη «τρεις ή τέσσερες». Τέσσερες υπαγόρεψε ο Άρης και πήγε παρακάτω:

4. Οι ομάδες βόρεια και νότια απ’ τη γέφυρα θα ετοιμάσουν αμέσως την υπονόμευση της σιδηροδρομικής γραμμής στις θέσεις τους, αλλά ούτε τις τηλεφωνικές συνδέσεις θα κόψουν ούτε τα πυροδοτικά μηχανήματα θα τοποθετήσουν στη γραμμή πριν πέσει ο πρώτος πυροβολισμός στη γέφυρα. Λεπτομέρεια βασική αυτό.

V. Σ ή μ α τ α   κ α ι  α ν α γ ν ω ρ ί σ ε ι ς

1. Για την κατάληψη του βόρειου βάθρου: μια λευκή φωτοβολίδα.

2. Για την κατάληψη του νότιου βάθρου: μια πράσινη φωτοβολίδα.

3. Κατάληψη της γέφυρας: μια κόκκινη φωτοβολίδα.

4. Η κόκκινη φωτοβολίδα σημείο για τους σαμποτέρ να προχωρήσουν στην εκπλήρωση της δικής τους αποστολής.

5. Ένα μακρόσυρτο σφύριγμα (με κοινή αστυνομική σφυρίχτρα), σημείο ότι οι σαμποτέρ προχωρούν την κάθε φορά κι αρχίζουν το έργο τους. Απανωτά, κοφτά σφυρίγματα, σημείο ότι κάθε ανατίναξη επίκειται.

6. Ολοκλήρωση της καταστροφής της γέφυρας: δυο κόκκινες φωτοβολίδες (υπεύθυνος ο αρχηγός των σαμποτέρ).

7. Τέλος της επιχειρήσεως – αποχώρηση: τρεις πράσινες φωτοβολίδες από το Σταθμό Διοίκησης (υπεύθυνος ο στρατηγός Ζέρβας).

8. Σημεία συγκέντρωσης κατά την αποχώρηση Πλακωτό – Χοντρογιάννη Πριόνια – Μαυρολιθάρι.

 

― Ξαναδιάβασ΄ την – είπε ο Άρης στον Κωστούλα.

Μέσα στην καλύβα έπαψε και η φωνή του Κρις κι ο Κωστούλας διάβασε.

― Τι άλλο λέτε πως χρειάζεται; – ρώτησε ο Άρης. Για να μην αργούμε!

― Ούτε λέξη, Άρη! Ήσουν έξοχος! – ξέσπασε μ’ ενθουσιασμό ο Ζέρβας

― Μπράβο!

Όλοι ενθουσιασμένοι είμαστε. Και ο Έντυ, ζωηρά, μόλις του ’πε ο Κρις τι έχει να προσθέσει αποκρίθηκε ζωηρά κι αυτός «τίποτα! τίποτα! Πολύ καλό!».

 

ΓΟΡΓΟΠΟΤΑΜΟΣ: ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ

Τότε έφτασε από πίσω νέα διαταγή, στόμα με στόμα.

― Κάθε τμήμα στην αποστολή του! Κάθε τμήμα στην αποστολή του! Γρήγορα! Γρήγορα!

Γέμισε το σκοτάδι νέα αγωνία. Φτάναν τρέχοντας από πίσω οι αντάρτες, διάβαιναν σαν ίσκιοι ο ένας κοντά στον άλλον και χάνονταν μέσα στους θάμνους. «Εδώ! Εδώ!» φώναζαν οι ομαδάρχες. Ρίχτηκαν με τα μούτρα και οι σαμποτέρ και ξεφόρτωναν τα μουλάρια, άρπαζαν στον ώμο τους τα φορτία, κυττάχτηκαν, ότι είναι όλοι κι όλα τους εν τάξει, χάθηκαν κι αυτοί τον κατήφορο από το δεξιό μέρος της ρεματιάς. Μείναμε πίσω, σαν ορφανεμένοι (αλλά χαρούμενοι) η εφεδρεία και η Διοίκηση. Μας έμειναν και τα ξεφόρτωτα μουλάρια. Τα μαζέψανε οι ημιονηγοί τους. Όλα βιαστικά κι εμείς, να τρέξουμε στις θέσεις μας, απ’ τη μια στιγμή στην άλλη θάρχιζε το πανηγύρι.

Το σαμποτάζ υπήρξε αποτέλεσμα της συνεργασίας
των δύο μεγαλύτερων αντιστασιακών οργανώσεων,
 του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ, υπό τηνυψηλή
καθοδήγηση βρετανών κομάντος

Πιάσαμε να κατηφορίζουμε. Στο αριστερό του ποταμού, ήταν η δική μας θέση. Ψάχναμε να βρούμε ένα σημείο κατάλληλο για σταθμό διοίκησης. Φτάσαμε μπροστά μας σ’ ένα εδαφικό εξόγκωμα σα μαστό. Καλά ήταν αυτού. Να και το τεράστιο γεφύρι! Τόδαμε με δέος, θεόρατο, σα φάντασμα, εκεί-δα, μπροστά μας! Σαν ένα υπερφυσικό τέρας, τεντωμένο ανάερα μέσα στο σκοτάδι. Αλληλοσταυρώνονταν παντοδύναμα τα σιδερένια μέλη του. Κυττάξαμε και τα ρολόγια μας – έντεκα η ώρα, παρά δέκα. Χόρευαν και οι καρδιές μας.

― Μπα! Δεν προλαβαίνουν! – είπε αχνά ένας.

― Βγάλε μια ομάδα μπρος για ασφάλεια! – μούπε σιγανά ο Άρης.

Φώναξα από πίσω το Φίλιππο (τι καλό παλληκάρι! Χάθηκε άδοξα) και βγήκε με μισή ομάδα του μπροστά. Στήσαμε και το πολυβόλο πούχαμε κατεβάσει ως εδώ. Γύρισα ύστερα ξανά στο σημείο που είχαν σταθεί ο Άρης, ο Ζέρβας, ο Πυρομάγλου, ο Έντυ, ο Κρις, ο Περικλής, ο Θάνος. Την υπόλοιπη δύναμη της εφεδρείας την καλύψαμε λίγα μέτρα παραπίσω, στο αντιπρανές.

Στάθηκα δίπλα στον Άρη λαχανιασμένος και ιδρωμένος από τα τρεχάματα μπρος πίσω. Κρατούσαμε όλοι την ανάσα μας. Το γεφύρι, απλωμένο σιωπηλό τέρας, σταυρωτές σκιές μέσα στο μαύρο σκοτάδι. Όλοι κρατούσαμε μπρος στα μάτια μας τα ρολόγια μας, φωσφόριζε ζωηρούλα η πλάκα τους. Έντεκα παρά πέντε. Μπα! δεν προλαβαίναμε!

Κάτι είπανε ψιθυριστά οι πιο πέρα. Έντεκα παρά τρία! Και κατόπιν, έντεκα ακριβώς! Άκρα ησυχία παντού – μόνο το βουϊτό του νερού, εκκωφαντικό, ταρακουνούσε τον τόπο.

― Το άσχημο θάναι, άλλοι ν’ αρχίζουν κι άλλοι να μην έχουν φτάσει ακόμα – είπε ένας.

Έντεκα και ένα! Και δύο! Και τρία! Αγωνιούσαμε. Και πέντε! Και τότε! Από τα νότια χύθηκε στην πλαγιά μας τρελό το αγκομαχητό μιας ατμομηχανής.

― Διάολε, αναποδιά! – ζεματιστήκαμε όλοι.

Ένα τραίνο μας χρειαζόταν αυτή την ώρα! «Πέρασε ή δεν πέρασε ακόμα από την ομάδα μας;». Αγωνιούσαμε μήπως έχουμε κάμει λάθος κι έχουν βάλει πριν την ώρα του το πυροδοτικό βατραχάκι και τότε πάει στράφι ο αιφνιδιασμός. «Αλλά, όχι – αναλογίστηκα. ― Εκεί είναι ο Διαμαντής, των αδυνάτων αδύνατο να κάμει τέτοιο λάθος ο Διαμαντής». Και νάτο τότε το τραίνο! Βγήκε σα θύελλα, σαν τελώνιο από τη γαλαρία κι όρμησε φυσομανώντας πάνω από το γεφύρι, πέρασε και πάει, το κατάπιε η νύχτα. Αναπνεύσαμε όλοι!

Αργότερα μάθαμε, πως ήταν γεμάτο κόσμο δυστυχισμένο, σταφύλι μέσα κι όξω και πάνω απ’ τα βαγόνια, ταξίδευαν στη Θεσσαλία και τ’ άλλα ψωμοτόπια να οικονομήσουν μια χούφτα σιτάρι.

Και σχεδόν δεν είχε φτάσει το τραίνο στη θέση της άλλης ομάδας πέρα από τη γέφυρα, αυτή τη στιγμή κροτάλισε ξάφνου ξηρά μια ριπή μπρος μας και δεξιά! «Χα!» λαχταρίσαμε όλοι. Στο νότιο βάθρο! Και είχε αρχίσει να κουνιέται όλη η πλαγιά. Κοιτάξαμε τα ρολόγια μας. Έντεκα και πέντε! Αντιλαλούσαν άγρια τα φαράγγια πίσω μας. Ένα συνεχούμενο μπουμπουνητό ήσαν όλοι μαζί οι πυροβολισμοί, άστραφταν πατ, πατ, και οι αναλαμπές των χειροβομβίδων κι αντιβούιζαν βαρειές οι εκρήξεις τους.

Άρχισαν με μιας και οι σάλπιγγες, «προ-χω-ρεί-τε! προ-χω-ρεί-τε! προ-χω-ρεί-τε!» και τότε τρικύμισαν στεντόρειες ιαχές, «αέραα! αέραα!». Σηκώθηκε η τρίχα μας, άγριο, αθάνατο μεγαλείο!

 

 

Αναδημοσίευση: mixanitouxronou.gr

Οι αντιδράσεις του Ρόμπερτ Φίτσο και Βίκτορ Όρμπαν στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, που η Δύση οδήγησε σε πόλεμο με την Ουκρανία

 

Για ακόμη μια φορά ο ακροδεξιός πρωθυπουργός της Ουγγαρίας μοιάζει πιο λογικός από τους «Δημοκράτες» ομόλογούς του στην Ευρώπη.

Τάσσεται υπέρ του Αμερικάνικου σχεδίου για ειρήνευση στην Ουκρανία, και συμφωνεί με τον Σλοβάκο ομόλογό του Κομουνιστή κ Φίτσο.

Έχω ξαναγράψει πως με τον πόλεμο στην Ουκρανία οι πολιτικές δυνάμεις της Ευρώπης μας έχουν μπερδέψει. Είναι δυνατόν οι ακραίοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση να φαίνονται ειρηνιστές; ενώ οι Δημοκράτες φιλοπόλεμοι;

Κι όσοι ισχυρίζονται πως απλά βοηθούν την Ρωσία, για να νικήσει τον πόλεμο κατά της Ουκρανίας, αναδημοσιεύω από την ομάδα στο Facebook NewRussia.gr. Με υπότιτλο, τίτλο ουσιαστικά του κειμένου, που βάζω εγώ: «Πώς οδηγηθήκαμε στον πόλεμο στην Ουκρανία». Φυσικά Θα πουν οι ίδιοι πως αυτά είναι Ρωσική προπαγάνδα. Αλλά επειδή είναι γνωστό πως σ’ έναν πόλεμο το πρώτο που πεθαίνει είναι η αλήθεια γιατί κυριαρχεί η προπαγάνδα. Κι επειδή στην Ελλάδα όπως και σ΄ όλη τη Δύαη, μαθαίνουμε μόνο την Ουκρανική προπαγάνδα, ας δούμε τι λένε οι Ρώσοι. Τέλος να σημειώσω πως το κείμενο αυτό κάνει αναφορά σε γεγονότα, ας ψάξει ο καθένας μας αν είναι αληθινά γεγονότα κι όχι fake news αυτά που γράφει. Εγώ στο λίγο που έψαξα, σε ότι έψαξα έχουν δίκιο.

O Ορμπάν υποστηρίζει το σχέδιο των ΗΠΑ για την Ουκρανία

Ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν κάλεσε την Ευρωπαϊκή Ένωση να αποδεχθεί το αμερικανικό σχέδιο 28 σημείων για την Ουκρανία, το οποίο προβλέπει παραχώρηση εδαφών, μείωση στο ήμισυ των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων και συμμετοχή των ΗΠΑ κατά 50% στα κέρδη της ανοικοδόμησης, την ώρα που οι Ευρωπαίοι ηγέτες πραγματοποιούν διαβουλεύσεις για το πώς θα απαντήσουν στην πρωτοβουλία της Ουάσινγκτον.

Σε επιστολή προς την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, την οποία επικαλείται το Politico, ο Όρμπαν υποστηρίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να ταχθεί υπέρ του αμερικανικού σχεδίου και να ξεκινήσει «χωρίς καθυστέρηση» απευθείας διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία. Η πρόταση των ΗΠΑ που καταρτίστηκε από τον ειδικό απεσταλμένο του Λευκού Οίκου Στιβ Γουίτκοφ, χωρίς τη συμμετοχή των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, και περιλαμβάνει σημαντικές παραχωρήσεις προς τη Μόσχα.

«Οι Ευρωπαίοι πρέπει άμεσα και χωρίς όρους να στηρίξουν την ειρηνευτική πρωτοβουλία των Ηνωμένων Πολιτειών», αναφέρει στην επιστολή του ο Όρμπαν. Παράλληλα δηλώνει ότι η Ουγγαρία «δεν στηρίζει την αποστολή οποιασδήποτε νέας οικονομικής βοήθειας προς την Ουκρανία» και «δεν συναινεί σε απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς αυτήν την κατεύθυνση».

Ευρωπαίος αξιωματούχος, σχολιάζοντας με ανωνυμία, ανέφερε ότι εκτός της Ουγγαρίας, «και οι 26 άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν επανειλημμένα καταστήσει απολύτως σαφή τη στήριξή τους στην Ουκρανία». Τόνισε επίσης ότι βρίσκεται σε εξέλιξη «εντατικός συντονισμός» μεταξύ των ηγετών της Ευρώπης και εταίρων εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η συζήτηση στις Βρυξέλλες επικεντρώνεται στη χρήση των δεσμευμένων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων για την έκδοση δανείου αποζημιώσεων ύψους 140 δισ. ευρώ υπέρ της Ουκρανίας, το οποίο εξετάζεται να εγκριθεί στη σύνοδο κορυφής της 18ης Δεκεμβρίου. Ο πρέσβης της Ουκρανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, Βσεβολόντ Τσεντσόφ, δήλωσε στο Politico ότι «μια γρήγορη συμφωνία για το δάνειο αποζημιώσεων είναι κρίσιμη», καθώς διασφαλίζει σταθερή χρηματοδότηση από το 2026 χωρίς επιπλέον κόστος για τους Ευρωπαίους φορολογούμενους.

 

Η Σλοβακία αποσύρεται από τα προγράμματα στρατιωτικής βοήθειας της ΕΕ προς την Ουκρανία

H Σλοβακία δεν θα συμμετάσχει σε κανένα πρόγραμμα της Ευρωπαϊκή Ένωση για τη χρηματοδότηση στρατιωτικής βοήθειας προς το Κίεβο.

Ο Σλοβάκος πρωθυπουργός Ρόμπερτ Φίτσο ανακοίνωσε ότι η χώρα δεν θα συμμετάσχει σε κανένα πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αποσκοπεί στη χρηματοδότηση στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία, αναφέρει το Reuters.

«Αρνούμαι να επιτρέψω στη Σλοβακία να συμμετάσχει σε οποιοδήποτε οικονομικό σχέδιο που αποσκοπεί στη βοήθεια της Ουκρανίας στη διαχείριση του πολέμου και των στρατιωτικών δαπανών», δήλωσε ο Φίτσο σε τηλεοπτική συνέντευξη Τύπου την Κυριακή.

Ο Σλοβάκος πρωθυπουργός επέκρινε επίσης τις κυρώσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της Ρωσίας για τον πόλεμο στην Ουκρανία, δηλώνοντας ότι επηρεάζουν περισσότερο την Ευρώπη.

Η ανακοίνωση του Φίτσο έρχεται στο πλαίσιο στο οποίο, όταν ανέλαβε την εξουσία το 2023, η Σλοβακία σταμάτησε την κρατική στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία. Ο Σλοβάκος πρωθυπουργός έχει διαφορετική άποψη για τον πόλεμο από άλλες χώρες της ΕΕ, λέγοντας ότι η λύση δεν βρίσκεται στο πεδίο της μάχης.

 

Πώς οδηγηθήκαμε στον πόλεμο στην Ουκρανία

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν ξύπνησε στις 24 Φεβρουαρίου 2022 και αποφάσισε «Νομίζω ότι θα εισβάλω στην ανατολική Ουκρανία σήμερα», ούτε η αμερικανική εκστρατεία για την επέκταση του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία ήταν ένας ελιγμός της τελευταίας στιγμής. (Έγγραφα του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ δείχνουν ότι η μελλοντική ένταξη της Ουκρανίας συζητήθηκε ήδη από το 1994.)

9 Φεβρουαρίου 1990: Σε μια συμφωνία που εγκρίθηκε από τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, τον τελευταίο ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης, ως αντάλλαγμα για την αποδοχή της επανένωσης της Γερμανίας εντός του ΝΑΤΟ, ο Υπουργός Εξωτερικών Τζέιμς Μπέικερ δεσμεύτηκε ότι το ΝΑΤΟ δεν θα επεκταθεί «ούτε μια ίντσα προς τα ανατολικά».

Οι ηγέτες των ΗΠΑ, της Ευρώπης και της Γερμανίας έδωσαν ρητές διαβεβαιώσεις στον Γκορμπατσόφ κατά οποιασδήποτε μελλοντικής επέκτασης του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά.

Ο Γκορμπατσόφ αποδέχθηκε τις διαβεβαιώσεις ως «δεσμευτική συμφωνία».

Στη συνέχεια, οι σοβιετικοί ηγέτες έλαβαν αποφάσεις σε αυτή τη βάση και ενήργησαν βάσει αυτών - αποσύροντας τον Κόκκινο Στρατό από τη Γερμανία και διαλύοντας το Σύμφωνο της Βαρσοβίας.

12 Μαρτίου 1999: Ο Κλίντον είναι πρόεδρος των ΗΠΑ. Η Τσεχική Δημοκρατία, η Ουγγαρία και η Πολωνία έγιναν μέλη του ΝΑΤΟ.

Μια αποδυναμωμένη μετασοβιετική Ρωσία, με επικεφαλής τον Μπόρις Γέλτσιν, ελεγχόμενη από μια κλίκα ολιγαρχών, δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για να το αποτρέψει. Ανίσχυρος, ο Γέλτσιν λέγεται ότι ήταν «εξοργισμένος» με «τον φίλο του Μπιλ Κλίντον...»

29 Μαρτίου 2004: Ο Τζορτζ Μπους ο νεότερος είναι πρόεδρος των ΗΠΑ. Επτά ακόμη χώρες της Ανατολικής Ευρώπης εντάσσονται στο ΝΑΤΟ: Βουλγαρία, Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, Ρουμανία, Σλοβακία και Σλοβενία - το μεγαλύτερο κύμα διεύρυνσης του ΝΑΤΟ που έγινε ποτέ.

Απρίλιος 2008: Στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, ο Τζορτζ Μπους ο νεότερος ανακοίνωσε ότι η Ουκρανία και η Γεωργία βρίσκονται σε «άμεση πορεία προς το ΝΑΤΟ».

Ο Μπιλ Μπερνς, πρέσβης στη Ρωσία, έστειλε ένα υπόμνημα στην υπουργό Εξωτερικών Κοντολίζα Ράις. «Σε γενικές γραμμές», έγραψε, η ρωσική πολιτική τάξη του είπε, «η Ουκρανία είναι η πιο κόκκινη γραμμή» - «Νίετ σημαίνει Νίετ».

22 Φεβρουαρίου 2014: Ακριβώς τη στιγμή που οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του Σότσι βρίσκονταν σε εξέλιξη, το Κίεβο ξέσπασε σε βία.

Η αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Βιρτζίνια Νούλαντ, καυχήθηκε ότι από την «Πορτοκαλί Επανάσταση» του 2004-2005, οι ΗΠΑ είχαν δαπανήσει 5 δισεκατομμύρια δολάρια για την αλλαγή καθεστώτος στην Ουκρανία.

Ελεύθεροι σκοπευτές του ΝΑΤΟ στις στέγες σκότωσαν τόσο διαδηλωτές όσο και αστυνομικούς, αναγκάζοντας τον δημοκρατικά εκλεγμένο πρόεδρο της Ουκρανίας, Βίκτορ Γιανουκόβιτς, να εγκαταλείψει τη χώρα.

2 Μαΐου 2014: Μεταφερόμενοι με λεωφορείο από το Κίεβο στην Οδησσό, κακοποιοί του Δεξιού Τομέα που κρατούν ρόπαλα του μπέιζμπολ αντιμετωπίζουν Ρώσους που διαμαρτύρονται για το πραξικόπημα.

Όταν οι διαδηλωτές κατέφυγαν στο Συνδικάτο της πόλης, το κτίριο πυρπολήθηκε. Σαράντα οκτώ άνθρωποι κάηκαν ή ξυλοκοπήθηκαν μέχρι θανάτου - το σημείο χωρίς επιστροφή στον εμφύλιο πόλεμο του Ντονμπάς.

11 Φεβρουαρίου 2015: Ο Πούτιν και ο Ουκρανός πρόεδρος Ποροσένκο συναντώνται με τον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ και την Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ στη Λευκορωσία για να διαπραγματευτούν τις συμφωνίες κατάπαυσης του πυρός του Μινσκ.

Οι ηγέτες συμφώνησαν σε μια συμφωνία που θα είχε τερματίσει τις μάχες - χορηγώντας αυτονομία στο ρωσόφωνο Ντονμπάς, αλλά οι διαδοχικές ουκρανικές κυβερνήσεις αρνήθηκαν να εφαρμόσουν τη συμφωνία.

Η Γερμανίδα Καγκελάριος Μέρκελ παραδέχτηκε αργότερα ότι το Μινσκ ήταν μια τακτική αναμονής για να επιτρέψει στη Δύση να αναπτύξει τον στρατό της Ουκρανίας σύμφωνα με τα πρότυπα του ΝΑΤΟ.

17 Δεκεμβρίου 2021: Η ομάδα του Μπάιντεν απορρίπτει τις προτεινόμενες συμφωνίες αμοιβαίας ασφάλειας του Πούτιν θα άφηναν άθικτη μια «ουδέτερη» Ουκρανία.

Για χρόνια, η Ρωσία προσπαθούσε να πείσει τις αμερικανικές κυβερνήσεις ότι η Ουκρανία ήταν εκτός ορίων για ένταξη στο ΝΑΤΟ, αλλά οι ρωσικές ανησυχίες αγνοήθηκαν.

Τον Δεκέμβριο του 2021, η ομάδα του Μπάιντεν επέμεινε: «Η Ρωσία δεν μπορεί να υποδεικνύει ποιος μπορεί να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ».

18 Φεβρουαρίου 2022: Κατά τη διάρκεια των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων στην Κίνα, ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) κατέγραψε ότι η Ουκρανία είχε εντείνει τις επιθέσεις πυροβολικού κατά μήκος της Γραμμής Επαφής.

21 Φεβρουαρίου 2022: Η Ρωσία συνέλαβε έναν Ουκρανό στρατιώτη και σκότωσε πέντε άλλους καθώς διέσχιζαν τα σύνορα προς το Ροστόφ. Η Ρωσία έμαθε ότι η εισβολή στην πόλη Ντόνετσκ ήταν επικείμενη και αναγνώρισε τις αποσχισθείσες περιοχές Ντονμπάς και Λουχάνσκ ως ανεξάρτητες δημοκρατίες.

24 Φεβρουαρίου 2022: Με περίπου 90.000 στρατιώτες, η Ρωσία ξεκίνησε την «Ειδική Στρατιωτική Επιχείρησή» της - όχι μια «πλήρη εισβολή». Επικαλούμενη την αρχή του ΟΗΕ, «Ευθύνη για Προστασία», η Ρωσία παρενέβη στον οκταετή εμφύλιο πόλεμο του Ντονμπάς, αφού όλες οι προοπτικές για διπλωματία είχαν αποτύχει.

Τον Απρίλιο του 2022, την έκτη εβδομάδα του πολέμου, Ρώσοι και Ουκρανοί διαπραγματευτές συγκάλεσαν ειρηνευτικές συνομιλίες στην Κωνσταντινούπολη. Αργότερα, ο Ουκρανός διπλωμάτης Ολεξάντρ Τσάλι θυμήθηκε: «Ο Πούτιν προσπάθησε να κάνει ό,τι ήταν δυνατόν για να συνάψει μια συμφωνία...»  - Η προσωρινή συμφωνία θα άφηνε μια «ουδέτερη» Ουκρανία άθικτη.

Την 1η Απριλίου, η USAID αποκάλυψε φωτογραφικά στοιχεία για μια «σφαγή» στο Μπούτσα και χρηματοδότησε μια περιοδεία Τύπου με τη συμμετοχή Αμερικανών δημόσιων προσωπικοτήτων.

• Πρόβλημα: Τέσσερις ημέρες νωρίτερα, σε συνέντευξη Τύπου, ο δήμαρχος είχε ανακοινώσει ότι οι Ρώσοι είχαν υποχωρήσει από την πόλη και δεν ανέφερε ότι είχε γίνει σφαγή.

Αφού οι Ρώσοι υποχώρησαν οικειοθελώς, το καθεστώς σκόρπισε πτώματα στους δρόμους, μεταξύ των οποίων και δράστες σε σακούλες για πτώματα, αλλά και πρόσφατα σκότωσε «Ρώσους συνεργάτες» από την περιοχή της Μπούτσα - δίνοντας στους «αγανακτισμένους» Τζο Μπάιντεν και Μπόρις Τζόνσον, οι οποίοι πέταξαν απροειδοποίητα στο Κίεβο, τη δικαιολογία να διατάξουν τον Ζελένσκι να «συνεχίσει να αγωνίζεται».

Εάν οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ευρωπαϊκή Ένωση συνεχίσουν να απορρίπτουν τις ρωσικές προτάσεις για μια μακροπρόθεσμη, πανευρωπαϊκή ειρηνευτική συμφωνία - όπως πρότεινε ο Πούτιν τον Δεκέμβριο του 2021 - ο ρωσικός στρατός θα συνεχίσει να προελαύνει προς το Χάρκοβο στα βόρεια και την Οδησσό στη Μαύρη Θάλασσα.

Όπως τόνισαν ο Πούτιν και ο Ρώσος Υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Lavrov: Δεν θα υπάρξει Μινσκ III.

 

 

Αναδημοσίευση: newmoney.gr, cnn.gr και facebook.com

Πηγή: politico.eu και x.com

Ο Τραμπ κλείνει μέτωπα κι η Ευρωπαϊκή Ένωση τ’ ανοίγει

Την ώρα που ο Τραμπ αναλαμβάνει τον πλήρη έλεγχο της Μέσης Ανατολής και αναπτύσσει ένα νέο σχέδιο 28 σημείων για την επίλυση της σύγκρουσης στην Ουκρανία, η Ευρώπη προετοιμάζεται για… πόλεμο επισημαίνει ο Μιχάλης Ψύλος στη «Ναυτεμπορική» της Τετάρτης 19 Νοεμβρίου

• • •

Ο πρόεδρος Τραμπ αναλαμβάνει τον πλήρη έλεγχο της Μέσης Ανατολής, με τη «σύμφωνη» γνώμη Κίνας και Ρωσίας!

Αυτό είναι το «μήνυμα» που έστειλε το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, που αποδέχτηκε ουσιαστικά ομόφωνα, το ειρηνευτικό σχέδιο Τραμπ για τη Γάζα, καθώς Ρωσία και Κίνα δεν έβαλαν βέτο, αλλά απείχαν από την ψηφοφορία. Παρέδωσαν δηλαδή επισήμως τη Μέση Ανατολή στη διαχείριση των ΗΠΑ . Αυτό είναι το βασικό γεγονός.

Με αυτήν την κίνηση, η Ρωσία, σημαδεμένη από την απώλεια της Συρίας και μπλεγμένη στο Ουκρανικό, εγκαταλείπει τον παραδοσιακό στρατηγικό της ρόλο ως παράγοντας που διαμορφώνει το παιχνίδι στη Μεσανατολική σκακιέρα. Ισως επιδιώξει να κεφαλαιοποιήσει την μεταπολεμική «ειρήνη και, την κατάλληλη στιγμή, να επωφεληθεί από τις δυσκολίες που αναμφίβολα θα αντιμετωπίσουν οι Αμερικανοί.

Η Κίνα από την πλευρά της, φαίνεται να επικεντρώνεται στα συμφέροντά της στον Ινδο-Ειρηνικό, χωρίς να σπαταλά άσκοπα, δυνάμεις.

Ο Τραμπ εξασφάλισε άλλωστε την αμέριστη στήριξη του Σαουδάραβα ηγέτη μπιν Σαλμάν, με αντάλλαγμα τη χορήγηση F-35 στο Ριάντ, που θα επενδύσει όμως και ένα τρισεκατομμύριο δολάρια στις Ηνωμένες Πολιτείες.

 

Συμφωνία για την Ουκρανία

Την ίδια ώρα, ο Τραμπ αναπτύσσει ένα νέο σχέδιο 28 σημείων για την επίλυση της σύγκρουσης στην Ουκρανία, σε διαβούλευση με τη Μόσχα, όπως αποκαλύπτει η αμερικανική ιστοσελίδα Axios .

Το δημοσίευμα, που αναπαράγει το ρωσικό πρακτορείο Tass, αναφέρει ότι «το σχέδιο είναι εμπνευσμένο από τις επιτυχημένες προσπάθειες του Προέδρου Τραμπ να καταλήξει σε συμφωνία για τη Λωρίδα της Γάζας».

Το σχέδιο διαπραγματεύεται ήδη ο Στίβεν Γουίτκοφ, ειδικός απεσταλμένος του προέδρου των ΗΠΑ, με τον Κίριλ Ντμίτριεφ, ειδικό απεσταλμένο του Πούτιν, αρμόδιου για επενδύσεις και οικονομική συνεργασία με ξένες χώρες.

Ο Ντμίτριεφ τόνισε πρόσφατα άλλωστε, ότι ο κύριος στόχος είναι να διαμορφωθεί μια πρόταση που θα συζητηθεί στην επόμενη συνάντηση Πούτιν-Τραμπ, με βάση τις συζητήσεις στην Αλάσκα: «Για το πώς θα διασφαλίσουμε επιτέλους διαρκή ειρήνη στην Ευρώπη, όχι μόνο στην Ουκρανία;», πρόσθεσε ο Ντμίτριεφ.

 

Και η Ευρώπη τον πολεμικό… χαβά της

Ποια είναι η αντίδραση της Ευρώπης σε όλα αυτά; Προετοιμάζεται για… πόλεμο, έχοντας αναγορεύσει την Ουκρανία σε «πολικό αστέρα» των Βρυξελλών στην εξωτερική πολιτική των Βρυξελλών, όπως γράφει εύστοχα το Politico.

H Ευρωπαϊκή Ένωση καλλιεργεί ένα απίστευτα ψυχροπολεμικό κλίμα, προκειμένου να πειστούν οι πολίτες ότι σε δυο τρία χρόνια η Ρωσία θα εισβάλει στο… Βερολίνο.

Στο πλαίσιο αυτό, η Κομισιόν δημιουργεί ένα «στρατιωτικό Σέγκεν»– ένα σύστημα έκτακτης ανάγκης για την ταχεία διασυνοριακή ανάπτυξη ενόπλων δυνάμεων και στρατιωτικού εξοπλισμού.

Ταυτόχρονα, προχωρά ταχέως σε ένα νέο «οδικό χάρτη» για τον μετασχηματισμό της ευρωπαϊκής οικονομίας, σε πολεμική.

Ο οδικός αυτός χάρτης θα βασιστεί σε ένα νέο «Ταμείο Άμυνας», δήλωσε ο Λιθουανός Επίτροπος Άμυνας, Άντριους Κουμπίλιους Στόχος: «Να έρθουν σε επαφή οι βιομηχανίες και τα υπουργεία άμυνας για να δημιουργήσουν ένα οικοσύστημα που θα συνδέει τις καινοτόμες επιχειρήσεις, τις αμυντικές βιομηχανίες και τους στρατιώτες, στο πεδίο της μάχης».

 

«Φορέστε κράνος»

Μιλώντας σαν… στρατηγός, ο Ευρωπαίος Επίτροπος παραθέτει τα λόγια τα λόγια του Αμερικανού στρατηγού Τζον Πέρσινγκ: «Το πεζικό κερδίζει μάχες, η εφοδιαστική κερδίζει πολέμους». Η ταχύτητα, τόνισε, είναι πλέον απαραίτητη. «Οι στρατοί μας πρέπει να είναι σε θέση να κινούνται σε λεπτά και ώρες – όχι σε εβδομάδες και μήνες, όπως συμβαίνει τώρα».

Για αυτό, «οι δρόμοι, οι σιδηρόδρομοι, τα λιμάνια, οι γέφυρες και οι σήραγγες θα προσαρμοστούν για διπλή πολιτική και στρατιωτική χρήση».

Μόνο «Φορέστε κράνος», δηλαδή δεν είπε. Και να αρχίσουμε να αποθηκεύουμε… κονσέρβες και μπομπότα…