Ζητείται αξιοπρέπεια

Σε αυτά που έγιναν τις πρώτες ώρες της Πέμπτης 31 Ιουλίου στη Βουλά κάνει σκληρή κριτική η Τζίνα Μοσχολιού σ«ΤΑ ΝΕΑ» της Παρασκευής 1 Αυγούστου σε άρθρο της με τον ίδιο τίτλο

• • •

Πρέπει να καταστεί σαφές σε όλους τι συνέβη στη Βουλή. Ή μάλλον, για να είμαστε ακριβείς, πρέπει να μάθουν όλοι τι έκαναν στη Βουλή η ΝΔ και η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. 

Οι οποίοι, εντός της αίθουσας της Ολομέλειας της εθνικής αντιπροσωπείας, αποπάτησαν στο Σύνταγμα, στον Κανονισμό της Βουλής κι εντέλει στο πολίτευμα.

Ήταν γνωστό πως το Μέγαρο Μαξίμου προσανατολίζεται στην αποχώρηση από τη Βουλή πριν από την ψηφοφορία για την προανακριτική επιτροπή για τους Βορίδη και Αυγενάκη, υπό τον φόβο της μυστικής ψηφοφορίας και της πιθανότητας να βρεθούν βουλευτές της ΝΔ που θα ψήφιζαν υπέρ της παραπομπής ενός ή και των δύο πρώην υπουργών.

Το σενάριο αυτό το είχαμε ξαναζήσει παλιότερα, επί κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλή, που πολλά μπορούσε να του χρεώσει κανείς, αλλά δεν είχε επιδείξει ποτέ την έλλειψη θεσμικής ευπρέπειας που ζούμε σήμερα. Τότε, η αποχώρηση της πλειοψηφίας από την Ολομέλεια σε ψηφοφορία που αφορούσε Προανακριτική, κατά το άρθρο 86, οδήγησε σε αναβολή της διαδικασίας. Όπως μας θύμισε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, «οι προτάσεις για συγκρότηση επιτροπής προκαταρκτικής εξέτασης δεν απορρίφθηκαν αλλά παρέμειναν εκκρεμείς. Ο τότε Πρόεδρος της Βουλής, αείμνηστος Δημήτρης Σιούφας, παρών ο ίδιος στην έδρα, αποδέχθηκε τη θέση της αντιπολίτευσης σεβόμενος το άρθρο 67 του Κανονισμού της Βουλής».

Όμως είναι προφανές σε όποιον έχει μάτια ότι η απουσία πολιτικής αυτοπεποίθησης του Πρωθυπουργού δεν του επέτρεψε να επιδείξει τον ελάχιστο σεβασμό, αφήνοντας τη διαδικασία εκκρεμή ή επιτρέποντας στους βουλευτές του να ψηφίσουν κατά συνείδηση. Τους εξευτέλισε με τις επιστολικές ψήφους της ντροπής, που εστάλησαν μαζικά με υπόνοιες μη τήρησης και των ελάχιστων προσχημάτων.

Η δυσφορία που επιδεικνύουν ο Μητσοτάκης και η στενή ομάδα του στους δημοκρατικούς θεσμούς δεν μας εκπλήσσει. Το πρόβλημα, πλέον, είναι ότι η καταστρατήγηση του κράτους δικαίου λειτουργεί επιμολυντικά. Οι βουλευτές της ΝΔ που κατέστησαν, ηθελημένα ή μη, συνένοχοι δεν μπορεί να σκέφτονται όλοι έτσι. Οι επίδοξοι δελφίνοι δεν πείθουν όταν σιωπούν και δέχονται να ξεφτιλίζονται έτσι. Ο Πρόεδρος της Βουλής δεν μπορεί να κρύβεται. Είναι ισχυρή συγκολλητική ουσία η εξουσία, αλλά κάπου πρέπει να μπαίνει κι ένα όριο. Στην ατομική αξιοπρέπεια. Ας ξέρουν ότι ο λαός καταλαβαίνει. Και κανείς δεν σέβεται αληθινά όποιον δεν σέβεται τον ίδιο του τον εαυτό.