Le Monde: Στην Ελλάδα το δημόσιο σύστημα υγείας παραμένει σε άθλια κατάσταση

Την ώρα που ο Έλληνας πρωθυπουργός δηλώνει πως «το ΕΣΥ αλλάζει. Βήμα-βήμα γίνεται ακόμη πιο ανθρώπινο και αποτελεσματικό», η γαλλική εφημερίδα «Le Monde» διαπιστώνει πως στην Ελλάδα ο τομέας της υγειονομικής περίθαλψης υποφέρει από έλλειψη επενδύσεων και προσωπικού ενώ οι χαμηλοί μισθοί αναγκάζουν τους γιατρούς να στραφούν στον ιδιωτικό τομέα.

• • •

Με τίτλο «Greek public healthcare system remains in shambles» αναφέρει χαρακτηριστικά με την ανταποκρίτρια, Marina Rafenberg, να υπογραμμίζει μεταξύ άλλων ότι οι Έλληνες «πληρώνουν περίπου το 33% των εξόδων υγειονομικής περίθαλψης από την τσέπη τους, σε σύγκριση με τον μέσο όρο 15% για τους ανθρώπους σε άλλες χώρες του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ)».

Στο ρεπορτάζ της «Le Monde» δύο Έλληνες γιατροί, ο Γιώργος Βήχας και ο Στρατής Εμμανουηλίδης περιγράφουν την κατάσταση στα νοσοκομεία της χώρας.

Το ρεπορτάζ της «Le Monde»

Το 2011, ο Γιώργος Βήχας, καρδιολόγος, είχε ανοίξει, μαζί με έξι συναδέλφους, μια κοινωνική κλινική στα νότια προάστια της Αθήνας, στο Ελληνικό, για να ανταποκριθεί στις ανάγκες χιλιάδων μακροχρόνια ανέργων, οι οποίοι, στερούμενοι ασφαλιστικής κάλυψης, δεν γίνονταν πια δεκτοί δωρεάν στο δημόσιο νοσοκομείο.

Όταν, το 2015, η αριστερή κυβέρνηση (ΣΥΡΙΖΑ) ψήφισε την επανεισαγωγή των ανασφάλιστων στα δημόσια νοσοκομεία, η κλινική του Ελληνικού κατέστη λιγότερο απαραίτητη. Αλλά τα δημόσια ιδρύματα βρέθηκαν γρήγορα σε δυσκολία. «Για τους μακροχρόνια άνεργους, αυτή η μεταρρύθμιση υπήρξε πρόοδος. Αλλά το πρόβλημα είναι ότι η χρηματοδότηση που δόθηκε από το κράτος για να καλύψει τη φροντίδα αυτών των επιπλέον ανθρώπων δεν είναι επαρκής. Έτσι, τα νοσοκομεία είναι χρεωμένα και στερούνται τα πάντα…», υπογραμμίζει ο καρδιολόγος.

Σε τέτοιο βαθμό ώστε, ακόμα και μετά το 2015, οι τακτικοί ασθενείς συνέχιζαν να πηγαίνουν στην κλινική του Ελληνικού, επειδή «αισθάνονταν ακόμα στιγματισμένοι στο δημόσιο νοσοκομείο, δεν είχαν πρόσβαση σε ορισμένα πολύ ακριβά φάρμακα και οι χρόνοι αναμονής για περίθαλψη ήταν ακόαη μεγάλοι», θυμάται ο Γιώργος Βήχας.

Αλλά η κοινωνική κλινική δεν άντεξε. Αναγκάστηκε να κλείσει τον Μάρτιο του 2020, στην αρχή της κρίσης που συνδέθηκε με τον Covid-19, για να δώσει τη θέση της σε ένα πολυτελές συγκρότημα με ουρανοξύστες, κατοικίες, εμπορικό κέντρο, ξενοδοχεία, ακόμη και καζίνο.

Σήμερα, ο Γιώργος Βήχας διευθύνει μια δημόσια κλινική κοντά στο παραθαλάσσιο θέρετρο Λαγονήσι, και διαπιστώνει με θλίψη ότι ο τομέας της δημόσιας υγείας παραμένει παραμελημένος στην Ελλάδα. Μεταξύ 2008 και 2023, σχεδόν 20.000 γιατροί έφυγαν στο εξωτερικό, σύμφωνα με τον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών, και οι αποχωρήσεις, αν και λιγότερες από ό,τι πριν λίγα χρόνια, συνεχίζονται: το 2023, πάνω από 800 γιατροί αποφάσισαν να φύγουν, κυρίως, λόγω των χαμηλών μισθών. Ένας καρδιολόγος, διευθυντής κλινικής και κοντά στη σύνταξη όπως ο Γιώργος Βήχας, δεν κερδίζει παρά 2.100 ευρώ τον μήνα.

Ο Στρατής Εμμανουηλίδης, ενδοκρινολόγος σε μια δημόσια κλινική στα βορειοανατολικά της Αθήνας, πήρε σύνταξη πριν από μερικούς μήνες και λαμβάνει μόλις 1.800 ευρώ τον μήνα. «Οι συνταξιούχοι δεν αντικαθίστανται. Στις εγκαταστάσεις μας, δεν υπάρχει πια ενδοκρινολόγος, παιδίατρος, γυναικολόγος… Οι εξειδικευμένοι γιατροί επιλέγουν να φύγουν προς τον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος έχει αναπτυχθεί μόνο τα τελευταία χρόνια επειδή οι μισθοί είναι υψηλότεροι», λέει με λύπη.

 

Υψηλοί χρόνοι αναμονής

Ο Εμμανουηλίδης θεωρεί ότι αυτή η έλλειψη προσωπικού έχει σοβαρές συνέπειες τόσο στην πρόληψη όσο και στις λοιμώξεις που μεταδίδονται στα δημόσια ιδρύματα. «Δεν είναι τυχαίο ότι είμαστε μία από τις ευρωπαϊκές χώρες με το υψηλότερο ποσοστό ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων. Δυστυχώς, όταν μόνο ένας νοσηλευτής φροντίζει έναν ολόκληρο όροφο, η φροντίδα των ασθενών και η υγιεινή μπορεί να αφήνουν πολλά περιθώρια βελτίωσης», σχολίασε ο γιατρός.

Σύμφωνα με μια μελέτη του Ευρωπαϊκού Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, που πραγματοποιήθηκε το 2022 και το 2023, οι νοσοκομειακές λοιμώξεις αφορούν περίπου το 12% των νοσηλευόμενων ασθενών στην Ελλάδα, ποσοστό σαφώς υψηλότερο από τον μέσο όρο των άλλων ευρωπαϊκών χωρών (6,8%).

«Μας λείπει προσωπικό, γιατροί, νοσηλευτές – κατά την πανδημία του Covid-19 υπήρξαν προσωρινές προσλήψεις, αλλά δεν ανανεώθηκαν – και βασικός εξοπλισμός. Το μηχάνημα υπερήχων που διαθέτω είναι αυτό που απέκτησα χάρη σε μια δωρεά στο κοινωνικό ιατρείο πριν από αρκετά χρόνια, αλλιώς δεν θα είχα καθόλου…», εξηγεί ο Γιώργος Βήχας.

Στην καρδιολογία, μόνο δύο δημόσια νοσοκομεία διαθέτουν χειρουργικές αίθουσες στην περιοχή της Αθήνας, και ο χρόνος αναμονής είναι συχνά υπερβολικά μεγάλος για τους ασθενείς του. «Συχνά, αναγκάζονται να στραφούν στον ιδιωτικό τομέα, όπου πρέπει να ξοδέψουν από 5.000 έως 6.000 ευρώ για να χειρουργηθούν», σημειώνει ο γιατρός.

Οι Έλληνες πληρώνουν περίπου το 33% των δαπανών υγείας από την τσέπη τους, έναντι κατά μέσο όρο 15% για τους υπόλοιπους κατοίκους των χωρών του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης.

  

 

Αναδημοσίευση: tvxs.gr

Πηγή: lemonde.fr και dnews.gr