Η εξήγηση για το μικρό ενδιαφέρον των Ελλήνων νομίζω πως είναι η επιστροφή στη μιζέρια, της ΜΗ συμμετοχής της Εθνικής μας ομάδας αλλά και η αλλαγή στη μορφής της διοργάνωσης που ως τώρα δεν προκαλεί στο να παρακολουθήσουμε τους αγώνες. Και σαν να μην έφθαναν αυτά ήρθε και η χαριστική βολή που είναι αποκλειστική μετάδοση των αγώνων από τον ΑΝΤ1. Και όχι από την έμπειρη δημόσια τηλεόραση, την ΕΡΤ.
Ας δούμε πιο αναλυτικά τι εννοώ:
• Στις αρχές της δεύτερης χιλιετίας βρήκε την εθνική Ελλάδας να είναι υπολογίσιμη ομάδα.
Και μπορεί στο Euro του 2000 στα γήπεδα του Βελγίου και της Ολλανδίας να μην συμμετείχε μια που αποκλείστηκε στα προκριματικά από τη Νορβηγία
Όμως στο euro 2004 έγινε το θαύμα και το κατέκτησε η Εθνική Ελλάδος στα γήπεδα της Πορτογαλίας. Με την ορμή από αυτή την επιτυχία η ομάδα έδωσε το παρών και το 2008 στα γήπεδα της Αυστρίας κι Ελβετίας. Αλλά και το 2012 στα γήπεδα της Ουκρανίας και Πολωνίας. Με όχι καμμιά ιδιαίτερη επιτυχία είναι η αλήθεια.
Από το 2016 επιστρέψαμε στα συνηθισμένα. Στους αποκλεισμούς. Το γιατί δεν είναι επί του παρόντος.
Έτσι οι νεαροί φίλαθλοι που είχανε μάθει για δώδεκα χρόνια πως η Εθνική ομάδα συγκαταλέγεται στις καλύτερες της Ευρώπης «πήραν μεγάλη απογοήτευση».
Ενώ για μας τους μεγαλύτερους επήλθε και πάλι η κανονικότητα. Μια που είχαμε συνηθίσει στους αποκλεισμούς. Αφού είχαμε δει την Εθνική ομάδα να έχει συμμετοχή μόνο στο Κύπελλο Εθνών Ευρώπης (φωτο μια ενδεκάδα της), όπως το έλεγαν τότε, στην Ιταλία το 1980. Και πανηγυρίσαμε το μοναδικό γκολ το νεαρού τότε Νίκου Αναστόπουλου, που ήταν ακόμη στον Πανιώνιο πριν πάει στον Ολυμπιακό, επί της Τσεχοσλοβακίας. Αν και χάσαμε με 3 -1.
Ήμασταν περήφανοι για την ισοπαλία με 0 - 0 επί της μετέπειτα πρωταθλήτριας Δυτικής Γερμανίας. Κι εκνευρισμένοι για το πέναλτι που έδωσε ο Ανατολικογερμανός διαιτητής Πρόκοπ, όταν ο τερματοφύλακας Κωνσταντίνου, συγκρούστηκε με τον Νανίγκα.
• Η διοργάνωση άλλαξε πλέον μορφή.
Από το 1960 ως το 1976, οι τελικοί έγιναν με τέσσερις ομάδες και δύο αγώνες. Από το 1980 οι τελικοί έγιναν με οκτώ ομάδες και ένα τουρνουά 2 ομίλων. Το άσχετο γεγονός είναι πως στον τελικό του 1976 η Τσεχοσλοβακία είχε νικήσει στα πέναλτι τη Δυτική Γερμανία.
Οκτώ ομάδες συνέχισε να έχει το τουρνουά, ως και το 1992. Σημειώνω πως το 1992 το κύπελλο το κατέκτησε η εθνική Δανίας. Ομάδα που οι παίχτες της συγκεντρώθηκαν την τελευταία στιγμή ν’ αντικαταστήσουν την Γιουγκοσλαβία που είχε προκριθεί. Όμως η Γιουγκοσλαβία αποκλείστηκε για πολιτικούς λόγους. Γιατί υπήρχε πόλεμος, θα βρείτε αν ψάξετε. Αλλά το θέμα είναι πως αν αγωνιζόταν τότε η Γιουγκοσλαβία θα έπρεπε να συμμετάσχει, αυτοί που εκπροσωπούσαν, για τη Δύση, «τους κακούς» αυτού του πολέμου
Από το 1996 και μετά, λόγω και την «διάλυση της Ευρώπης» αρχίσαμε να έχουμε δεκαέξι ομάδες. Λες και το τουρνουά των τελικών έχει σχέση με τις χώρες – ομάδες που δηλώνουν αρχικά συμμετοχή. Το τουρνουά τον δεκαέξι ομάδων κράτησε ως το 2012.
Εδώ φτάσαμε στη μορφή που έχει σήμερα το ποδοσφαιρικό τουρνουά. Η αύξηση των ομάδων που παίρνουν μέρος δεν έγινε αμέσως μετά την έκπληξη αυτή τη φορά. Την κατάκτηση του κυπέλλου δηλαδή από την Ελλάδα. Αλλά είχαμε ακόμη δυο διοργανώσεις και μετά προστέθηκαν άλλοι οκτώ που προκρίνονται στα τελικά.
Αυτό έκανε το τουρνουά πιο μεγάλο και ακόμη πιο βαρετό στη πρώτη φάση, αυτή των ομίλων. Κι έτσι μπορεί η UEFA να πέτυχε τους σκοπούς της. Προσωπική μου άποψη, είναι πως η διοργανώτρια αρχή θέλησε μην αποκλείονται στα προκριματικά, και να συμμετέχουν στα τουρνουά, «μεγάλες δυνάμεις» του ποδοσφαίρου. Αλλά και να βρίσκονται πολλές χώρες σ’ αυτό. ‘Ώστε να ενδιαφέρει περισσότερο κόσμο επειδή συμμετέχει η χώρα τους, Να μη λείπει όμως παράλληλα και η ομάδα - κίνητρο προς παρακολούθηση του τουρνουά. Το έκαναν όμως ουσιαστικά αδιάφορο ως να αρχίσει η φάση των νοκ ντάουν αγώνων που ξεκινά αύριο.
Έτσι η διοίκηση της ΕΡΤ αποφάσισε να χαρίσει την «κότα με τα χρυσά αυγά» στον ΑΝΤ1.
Έχουμε λοιπόν απαράδεκτες περιγραφές των αγώνων. Μια δεν υπάρχει κανένας απεσταλμένος επιτόπου στα γήπεδα να περιγράψει μέσα από το γήπεδο τις φάσεις, το κλίμα, τον παλμό. Οι περιγραφές γίνονται από το στούντιο, στην Αθήνα.
Ποιες περιγραφές δηλαδή; οι καφενιακές συζητήσεις που κάνουν τα «δίδυμα» των δημοσιογράφων ενώ βλέπουμε αγώνα. Υπάρχουν πολλοί που κλείνουν τον ήχο ενώ παρακολουθούν τα ματς κι όλοι παραπονιόμαστε πως δεν ακούμε όσο πρέπει τον «φυσικό ήχο» του γηπέδου.
Άσε που δεν είναι σωστά ενημερωμένοι. Για παράδειγμα στον αγώνα της Γαλλίας με την Πορτογαλία κατά την διακύμανση του σκορ έλεγαν άλλα αντί άλλων ως προς την βαθμολογία
Και το χειρότερο είναι πως «αυτοί οι τύποι» μας απειλούν ότι
θα έχουν την μετάδοση και του Μουντιάλ.
Ποτέ δεν περίμενα πως τόσος κόσμος, ανεξάρτητα των πολιτικών αποχρώσεων, θα νοσταλγήσουν την ΕΡΤ. Και θα το γράφουν αυτό στα social media. Μπορεί η ΕΡΤ να μην έβγαζε κέρδος, παρ’ όλη την πληθώρα των χορηγών και των διαφημίσεων. Αλλά τουλάχιστον θα έκανε σωστή δουλειά.
Έτσι όλα δείχνουν πως από αυτό το Euro θα θυμόμαστε πολύ λίγα πράγματα, όπως φοβάμαι το ίδιο θα γίνει και με το Μουντιάλ του χρόνου. Αν έχουμε την ατυχία να παρακολουθήσουμε τους αγώνες μέσω του ΑΝΤ1
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου