Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Σάββατο 10 Φεβρουαρίου 2024

Η οργή των «από κάτω»

Ο Τάσσος Παππάς στην «Εφημερίδα των Συντακτών», την Πέμπτη 8 Φεβρουαρίου σε άρθρο του με τον ίδιο τίτλο γράφει για τις αγροτικές κινητοποιήσεις και τους αγρότες που συμμετέχουν σ' αυτές που έχουν φέρει σε αμηχανία την κυβέρνηση.

• •

Οι αγρότες κλιμακώνουν. Δεν τους έκαμψαν ούτε οι ανακοινώσεις του πρωθυπουργού και πολύ περισσότερο δεν τους έκαμψαν οι διαβεβαιώσεις του αρμόδιου υπουργού, με τον οποίο, όπως λένε οι ίδιοι, δεν υπάρχει έδαφος για συνεννόηση, επειδή έχει διαπράξει πολλά λάθη. Το εντυπωσιακό στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι η μαζικότητα και η συμπάγεια του αγροτικού μετώπου.

Το αγροτικό κίνημα έχει πολλές συνιστώσες. Δεσπόζουσα είναι αυτή που βρίσκεται κοντά στις απόψεις της Νέας Δημοκρατίας. Το αποτέλεσμα των πρόσφατων εθνικών εκλογών είναι η απόδειξη. Η Νέα Δημοκρατία απέσπασε ποσοστό κοντά στο 48%, δηλαδή αρκετά πάνω από το εθνικό ποσοστό της. Μέχρι τώρα απέτυχαν όλες οι προσπάθειες της κυβέρνησης να διαρρήξει το μέτωπο. Επιχείρησε με οικονομικές παροχές ήσσονος σημασίας, με τη δράση των τοπικών βουλευτών της, με κατηγορίες εναντίον των κομμάτων της αντιπολίτευσης (η γνωστή θεωρία-καραμέλα περί υποκίνησης), με απειλές ότι θα αναγκαστεί να χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις καταστολής για να προστατεύσει το κοινωνικό σύνολο, αλλά δεν μπόρεσε να υπονομεύσει τη συνοχή του αγροτικού κινήματος. Στο παρελθόν το είχε καταφέρει.

Φαίνεται πως σήμερα τα πράγματα έχουν φτάσει σε οριακό σημείο και δεν είναι εύκολο να υποχωρήσουν οι αγρότες, ακόμη και κείνοι που δεν έχουν διάθεση μετωπικής σύγκρουσης. Από αυτούς ήρθαν οι εκτιμήσεις ότι τα μέτρα της κυβέρνησης για το αγροτικό πρόβλημα είναι σταγόνα στον ωκεανό, είναι ψίχουλα. Φωνάζουν χρόνια για το υψηλό κόστος παραγωγής, για τις χαμηλές τιμές που τους δίνουν οι έμποροι, για την ανίκητη γραφειοκρατία που τους ταλαιπωρεί και καθυστερεί τις αποζημιώσεις, για τον αθέμιτο ανταγωνισμό από αδασμολόγητα προϊόντα τρίτων χωρών.

Έχουν την εντύπωση για να μην πω τη βεβαιότητα ότι απευθύνονται σε ώτα μη ακουόντων κι ας είναι επικεφαλής της κυβέρνησης αυτός που αν και πορφυρογέννητος, αν και σπουδαγμένος σε πανεπιστήμια του εξωτερικού, δηλώνει υπερήφανος για την αγροτική (;) καταγωγή του και εισπράττει επιδοτήσεις από την Ευρωπαϊκή Ενωση για τα χωράφια που κληρονόμησε από τον πατέρα του. Κληρονόμησε από τον γενάρχη της δυναστείας και άλλα... χαρίσματα και πολλές δεξιότητες στη διαχείριση των πολιτικών ζητημάτων και στην οικοδόμηση λογής-λογής σχέσεων με τους ισχυρούς παράγοντες του τόπου, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.

Το καλό για το κίνημα -κακό για την κυβέρνηση- είναι ότι οι αγρότες έχουν με το μέρος τους την κοινωνία. Για να είμαστε ακριβείς, το μεγαλύτερο κομμάτι της. Εξαιρούνται οι βολεμένοι, οι έχοντες και κατέχοντες, οι μεταπράτες, οι αεριτζήδες, οι ιεραπόστολοι του νεοφιλελευθερισμού και τα περισπούδαστα βλίτα του συστήματος. Κάθε ενέργεια από την πλευρά του κράτους που είχε στόχο να ενεργοποιήσει τον μηχανισμό κοινωνικού αυτοματισμού -η μία τάξη εναντίον της άλλης- έχει αποτύχει. Και γι’ αυτό βλέπουμε και ακούμε κυβερνητικούς αξιωματούχους να δηλώνουν στα μέσα ενημέρωσης ότι οι αγρότες έχουν δίκιο.

Γι’ αυτό οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας είναι πολύ προσεκτικοί στις δημόσιες εμφανίσεις τους και αυτοί (-ές) που εκλέγονται σε περιφέρειες με αγροτικό πληθυσμό κάνουν κριτική (χαμηλών τόνων) στην κυβέρνηση και την καλούν να σκύψει στα προβλήματα που χρονίζουν και να δώσει λύσεις. Το «ό,τι δώσαμε, δώσαμε» ή το «κινούμαστε με βάση της δημοσιονομικές δυνατότητές μας» ή το «ευρωπαϊκό είναι πρόβλημα και μας ξεπερνά» ή, το χειρότερο όλων, «ελάτε ξανά τον Σεπτέμβρη να τα συζητήσουμε», προκαλούν οργή και σπρώχνουν στα μπλόκα ακόμη και τους αγρότες που δεν έχουν παράδοση κινητοποιήσεων και διαμαρτυριών.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου