Η βδομάδα που ξεκινάει σήμερα (13 Ιανουαρίου) είναι, όπως λένε κάποιοι, η εβδομάδα που θα ανακοινώσει ο πρωθυπουργός το όνομα του ανθρώπου που θα προτείνει για την θέση του προέδρου της Δημοκρατίας. Και ουσιαστικά του ανθρώπου που θα εκλεγεί στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα.
Όλα δείχνουν δείχνουν πως δε θα είναι η κ Σακελαροπούλου.
Ο Μ. Στασινόπουλος εκλέχτηκε το Δεκέμβριο του 1974, με 206 νεοδημοκρατικές ψήφους. Όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης ψήφισαν «όχι», αλλά αρνητική ψήφο έδωσαν και δέκα βουλευτές της ΝΔ στη μυστική ψηφοφορία.
Η τελευταία μεταφράστηκε ως εκδήλωση αποδοκιμασίας βασιλοφρόνων νεοδημοκρατών, εξαιτίας της καραμανλικής «ουδετερότητας» στο δημοψήφισμα για το πολιτειακό.• Τον διαδέχθηκε ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο οποίος τότε είχε εκλεγεί βουλευτής με το ψηφοδέλτιο Επικρατείας της ΝΔ. Άλλο πρόσωπο, πέραν του στενού και συνεργάτη παντός καιρού Τσάτσου, δεν φαίνεται ν΄ απασχόλησε.
Ο καθηγητής και ακαδημαϊκός εκλέχτηκε αποκλειστικά με τις ψήφους της πανίσχυρης κοινοβουλευτικά ΝΔ (210 ΝΑΙ), ενώ η αντιπολίτευση ψήφισε τον Π. Κανελλόπουλο (Ένωση Κέντρου) ή έριξε λευκό (ΠΑΣΟΚ και Αριστερά).
• Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής που έβλεπε το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου να «καλπάζουν προς την εξουσία» τον διαδέχθηκε τον Απρίλιο του 1980. Μέσα από αλλεπάλληλες παρασκηνιακές διαβουλεύσεις, αφού η ΝΔ δεν διέθετε μετά τις εκλογές του 1977 το «μαγικό» αριθμό των 180 βουλευτών, που απαιτούνταν στην τρίτη ψηφοφορία. Εννοείται, πως από τη στιγμή που ο Κ. Καραμανλής αποφάσισε τη «μεταπήδηση» και τη μεθόδευσε, ουδεμία άλλη συζήτηση έγινε περί άλλου προσώπου. Προβληματισμοί διατυπώθηκαν μόνο ως προς το χρόνο επιλογής και τον τρόπο συγκέντρωσης της απαιτούμενης συνταγματικά πλειοψηφίας.Είναι πολύ γνωστή η διαδικασία της εκλογής του, όταν στην πρώτη ψηφοφορία συγκέντρωσε μόλις 179 ψήφους.
Στο εξαήμερο, που χώριζε τις δυο πρώτες ψηφοφορίες (23-29 Απριλίου) «οργίασε» το παρασκήνιο, θυμίζοντας προδικτατορικές μέρες «αποστασίας» του 1965. Το αποτέλεσμα ήταν να εξασφαλιστούν 183 ψήφοι στην τρίτη και τελική ψηφοφορία (5 Μαΐου) – σ΄ αυτή ψήφισε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, όπως δεν είχε κάνει τις δυο προηγούμενες. Όπως και ο Βουλευτής στον Νομό Λάρισας του ΚΟΔΗΣΟ Δημήτρης (Τάκης) Καρδάρας.
Εδώ να σημειώσω το 1974 αλλά και το 1977 εκλέχτηκε με την ΕΔΗΚ. Το 1979 ήταν ιδρυτικό στέλεχος του ΚΟΔΗΣΟ με αρχηγό τον Γιάγκο Πεσμαζόγλου
Τον υπερψήφισαν ακόμη τρεις από την ακροδεξιά (Εθνική Παράταξη) και δυο από την ΕΔΗΚ
• Ο «εθνάρχης» ήδη Κ. Καραμανλής δεν έγινε δυνατό να επανεκλεγεί το 1985 για δεύτερη συνεχή θητεία. Παρά το γεγονός ότι θεωρούνταν βέβαιο μέχρι τις παραμονές εκπνοής των σχετικών συνταγματικών προθεσμιών και υπήρχε σχετική συμφωνία – δέσμευση του πρωθυπουργού. Το πολιτικό σκηνικό ανατράπηκε με την εκκωφαντική πρωτοβουλία του πρωθυπουργού Α. Παπανδρέου. Ο Παπανδρέου «άκουγε» τη δυσαρέσκεια τον ψηφοφόρων του για συμβιβασμό του με «το κατεστημένο». Πρότεινε και επέβαλλε για το αξίωμα του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας τον Χρήστο Σατζετάκη τον Μάρτιο του 1985.Ιστορική, θα μείνει η εκλογή του δικαστικού και αντικαραμανλικού συμβόλου της δεκαετίας του 1960. Μια που ήταν ο ανακριτής στην υπόθεση Λαμπράκη. Κατά τη διεξαγωγή της ψηφοφορίας διαδραματίστηκαν τα εξής γεγονότα: έγχρωμα ψηφοδέλτια του ΝΑΙ για να διακρίνονται από τα υπόλοιπα λευκά, κλοπή κάλπης από το βουλευτή Ε. Καλογιάννη (ΝΔ), δικαίωμα ψήφου στον προσωρινό Πρόεδρο Δημοκρατίας Ι. Αλευρά, πανδαιμόνιο στην αίθουσα κ.α.
Τελικά, ο Σαρζετάκης θα εκλεγεί με το οριακό αριθμό των 180 ψήφων (ΠΑΣΟΚ, Αριστερά και ανεξάρτητοι), αλλά χωρίς τις προεδρικές υπερεξουσίες του Συντάγματος του 1975. Η αναθεώρηση του 1985-6 , που πάει «πακέτο» με την επιλογή Σαρτζετάκη, θα μετατρέψει την ελληνική κοινοβουλευτική δημοκρατία από Προεδρική σε Προεδρευόμενη. Έτσι, και τυπικά το προεδροκεντρικό σύστημα, που ουδέποτε εφαρμόστηκε στην πράξη από το 1975 μέχρι το 1985 , θα καταστεί -τυπικά και ουσιαστικά – πρωθυπουργικοκεντρικό.
• Η θητεία Σαρτζετάκη λήγει το Μάρτιο του 1990 και οι διαδικασίες για τη νέα εκλογή ξεκίνησαν τον προηγούμενο μήνα. Σε πρώτη φάση ΠΑΣΟΚ και ενιαίος ακόμη Συνασπισμός επιμένουν, μάλλον τυπικά, ελλείψει άλλης ρεαλιστικής προοπτικής, στο πρόσωπό του. Η ΝΔ του Κ. Μητσοτάκη δηλώνει «παρούσα» στις τρεις ψηφοφορίες για να προκαλέσει πρόωρες εκλογές. Από τότε είναι σταθερά προσανατολισμένη στην επανεκλογή Καραμανλή. Πάλι τυπικά , μετά την πρώτη ψηφοφορία στη Βουλή, το ΠΑΣΟΚ προτείνει τον Ι. Αλευρά, ενώ ο ΣΥΝ τάσσεται μέχρι τέλους υπέρ του Σαρτζετάκη, με το βασικό σκεπτικό ότι εκτελούσε άψογα τα καθήκοντά του.
Τελικά, η Βουλή, που προήλθε από τις εκλογές του Νοεμβρίου 1989, μετά από τις τρεις άγονες ψηφοφορίες για τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας , διαλύθηκε πρόωρα (Μάρτιος 1990), αφού δεν συγκεντρώθηκαν τα τρία πέμπτα των ψήφων (180 ) για την εκλογή του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας. Εκ των πραγμάτων παρατάθηκε η θητεία Σαρτζετάκη , μέχρι ν΄ αναδειχτεί η νέα Βουλή τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς (απαιτείται απλή πλειοψηφία).Αμέσως μετά τη νίκη της ΝΔ , με την οριακή πλειοψηφία των 150 εδρών, ο Κωνσταντίνος. Καραμανλής προτείνεται και δέχεται να εκλεγεί για δεύτερη φορά, αναθεωρώντας προγενέστερες θέσεις του.
Στο παρασκήνιο κυριαρχεί η απόσπαση της ψήφου του Θ. Κατσίκη, μοναδικού βουλευτή της ΔΗΑΝΑ, αλλά και των δυο «ανεξάρτητων» μουσουλμάνων (Α. Σαδίκ και Α. Φαίκογλου). Ετσι, με «μίζερο τρόπο» (χαρακτηρισμός του ίδιου) και 153 ψήφους θα επανεκλεγεί ο Καραμανλής.
• Το 1995 δεν υπάρχει «θρίλερ». Πρωταγωνιστεί ο Κωστής Στεφανόπουλος ο οποίος έχοντας αποτύχει να εκλεγεί ευρωβουλευτής λίγους μήνες νωρίτερα έχει διαλύσει το κόμμα του (ΔΗΑΝΑ).Η υποψηφιότητά του προσφέρεται πριν απ΄ όλα επειδή παρακάμπτονται οι εκλογές. Αυτές λόγω των δημοσκοπικών ευρημάτων και της κατάστασης του ασθενή Α. Παπανδρέου θέλουν να τις αποφύγουν η ΠΟΛΑΝ του Α. Σαμαρά και το ΠΑΣΟΚ, καθώς προηγείται η ΝΔ του Μ. Εβερτ.
Η ανάδειξή του στο ύπατο αξίωμα θα είναι ήρεμη, μετά από πρόταση Σαμαρά. Η υποψηφιότητα είχε προσυμφωνηθεί στο παρασκήνιο μεταξύ Παπανδρέου και Σαμαρά - απλώς ο πρώτος άφησε το προνόμιο της διατύπωσης στο μικρότερο εταίρο της συναίνεσης.
Ο Κ. Στεφανόπουλος, δεν θα είναι, όμως, μπροστά στην προεδρική κάλπη υπερκομματικός, αφού η ΝΔ θα προτάξει το δικό της υποψήφιο (Αθ. Τσαλδάρης). Θα εκλεγεί οριακά με 181 ψήφους. Ο Αθ. Τσαλδάρης θα περιοριστεί σε 109, ενώ 10 βουλευτές θα δηλώσουν παρόντες (ΚΚΕ και Μ. Παπακωνσταντίνου). Στα χρονικά έχει καταγραφεί ότι ο αρχηγός της ΝΔ Κ. Μητσοτάκης παρέλειψε να συγχαρεί το νέο Πρόεδρο για την εκλογή του...
• Το 2000, επί πρωθυπουργίας Κ. Σημίτη, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος έχει ήδη ανακηρυχθεί σε υπερκομματικό πρόσωπο και θα εκλεγεί από την πρώτη ψηφοφορία με 269 ψήφους. Η ΝΔ του Κώστα Καραμανλή θα προβάλλει το συναινετικό προφίλ, με δεδομένη τη δημοφιλία του Προέδρου, αλλά και το γεγονός ότι σε λίγους μήνες θα διεξαγόταν, έτσι κι αλλιώς, βουλευτικές εκλογές.Τη συναινετική εκλογή του χαιρέτισε ο πολιτικός κόσμος της χώρας. Ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης τον χαρακτήρισε σύμβολο και εκφραστή της ενότητας και της συναίνεσης . Ο αρχηγός της ΝΔ, Κώστας Καραμανλής, επεσήμανε ότι η επανεκλογή του συμβολίζει την ανάγκη για σύνθεση και συνεννόηση
• Το ρεκόρ Στεφανόπουλου ,πάντως, θα καταρριφθεί πέντε χρόνια αργότερα από τον Κάρολο Παπούλια (279 ΝΑΙ, και 17 ΠΑΡΩΝ από ΚΚΕ και ΣΥΝ). Η επιλογή θα είναι του Κώστα Καραμανλή που εκπλήσσει με τη κίνηση του αυτή. Είναι η πρώτη φορά που ο Πρωθυπουργός προτείνει υποψήφιο προερχόμενος από το βασικό αντίπαλο κόμμα. Και είναι η πρώτη μια που τον Κωστή Στεφανόπουλο πρόρεινε ο Αντώνης Σαμαράς.Με αυτή, φυσικά, συντάσσεται, ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου, μη επιθυμώντας , νέα εκλογική αναμέτρηση, όπου δεν προσδοκά κάποια ανατροπή των δυσμενών συσχετισμών για το κόμμα του.
Στα τέσσερα χρόνια της «συγκατοίκησής» υπήρξαν , βεβαίως, στιγμές έντασης (όπως, για παράδειγμα, ένας ανασχηματισμός για τον οποίον ο πρόεδρος ενημερώθηκε από τον τότε πρωθυπουργό την τελευταία στιγμή, κάποιες επιφυλάξεις που διατυπώθηκαν για χειρισμούς στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής) αλλά γενικώς η συμβίωση ήταν αρμονική.
• Τέσσερα χρόνια μετά οι συσχετισμοί έχουν μεταβληθεί και η ΝΔ βρίσκεται στην αντιπολίτευση .Η δεύτερη θητεία Παπούλια από το 2010 (τρικομματική στήριξη του κυβερνητικού ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ του Α. Σαμαρά , και του ΛΑΟΣ του Γ. Καρατζεφέρη ) συγκέντρωσε 266 ΝΑΙ). Η θητεία του εκείνη είχε συμπέσει με την έκρηξη της οικονομικής κρίσης και τη χρεοκοπία , με τα γνωστά γεγονότα στην πορεία της χώρας.
• Μετά τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές (149 έδρες) και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ (162 συνολικά έδρες) ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας προχώρησε σε μια ρηξικέλευθη επιλογή. Με δεδομένο ότι όποιο πρόσωπο κι αν υποστήριζε θα εκλεγόταν σε τρίτη ψηφοφορία στη Βουλή με απλή πλειοψηφία δεν ακολούθησε αυτό το δρόμο. Δεν επέλεξε πρόσωπο από την Αριστερά, όπως θα ήταν και εύλογο. Προτείνοντας τον Προκόπη Παυλόπουλο, κορυφαίο παραδοσιακό στέλεχος της ΝΔ .
Ουσιαστικά εκτίμησε την στάση του κ Παυλόπουλου τον Δεκέμβριο του 2008 όταν, ο ειδικός φρουρός Επαμεινώνδας Κορκονέας έβγαλε το υπηρεσιακό του περίστροφο και πυροβόλησε τρεις φορές. Μία από τις σφαίρες χτύπησε τον 15χρονο μαθητή Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο και τον δολοφόνησε. Ο Προκόπης Παυλόπουλος ήταν υπουργός Εσωτερικών, πολιτικός προϊστάμενος της αστυνομίας εκείνη την περίοδο, και ο υφυπουργός του Παναγιώτης Χηνοφώτης υπέβαλαν για λόγους ευθιξίας τις παραιτήσεις τους στον πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, ο οποίος δεν τις έκανε αποδεκτές. Ο κύριος Παυλόπουλος, αφού εξέφρασε την οδύνη του για το θάνατο του μαθητή, διαβεβαίωσε ότι οι υπεύθυνοι θα τιμωρηθούν παραδειγματικά και χαρακτήρισε μεμονωμένο το περιστατικό. Η δολοφονία Γρηγορόπουλου προκάλεσε ακαριαία ένα νεανικό κύμα διαμαρτυρίας (βοηθούντων και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης), που όμοιό του δεν είχε ξαναζήσει η χώρα από τη μεταπολίτευση και μετά. Σύμφωνα με όσα είχαν ακουστεί εκείνη την εποχή, που ποτέ δεν διαψεύστηκαν, ο κ Παυλόπουλος δέχθηκε υποδείξεις για την παρέμβαση του στρατού για την αντιμετώπιση της νεολαίας που είχε εξεγερθεί.Έτσι, ο Παυλόπουλος εκλέχτηκε από την πρώτη ψηφοφορία με 233 ψήφους.
Γιατί ο σημερινός πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης αρνήθηκε πεισματικά την επανεκλογή Παυλόπουλου το 2020 δεν το έχουμε μάθει μέχρι σήμερα…
• Στις 15 Ιανουαρίου 2020, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης πρότεινε Αικατερίνη Σακελλαροπούλου για τη θέση της Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας. Στην ψηφοφορία, στις 22 Ιανουαρίου, ήταν η μοναδική υποψηφιότητα και εκλέχτηκε νέα Πρόεδρος της Δημοκρατίας με 261 (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝΑΛ) ψήφους και είναι η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος της Δημοκρατίας στην ιστορία της Ελλάδας. Πιστεύω πως ήταν «ένα είδος ανταμιβής για τις υπηρεσίες που πρόσφερε στον μέντορά του (Κ Σημίτη) όσο και στον ίδιο και την δανειστές τις Ελλάδας τα χρόνια της χρεοκοπίας μας:
- Το 2000 συμφώνησε με την πλειοψηφία του δικαστηρίου υπέρ της διαγραφής του θρησκεύματος από τις νέες αστυνομικές ταυτότητες, αγνοώντας τις αντιδράσεις όχι μόνο της Ορθόδοξης Εκκλησίας αλλά και της πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού, ο οποίος με τεράστιες συγκεντρώσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη διατράνωσε την πεποίθηση του ότι «Ελλάδα σημαίνει Ορθοδοξία»
- Τον Σεπτέμβριο του 2006 η Σακελλαροπούλου, μαζί με άλλους 30 συναδέλφους της, αντέδρασε στην τέλεση αγιασμού εν όψει του νέου δικαστικού έτους, στο Συμβούλιο της Επικράτειας, στον οποίο θα χοροστατούσε ο Μακαριστός Χριστόδουλος και επιτέθηκε στον τότε πρόεδρο του Σ.τ.Ε. επειδή αποφάσισε την τέλεση του. Η τότε σύμβουλος Επικράτειας Σακελλαροπούλου είχε υποστηρίξει ότι η πρόσκληση σε αγιασμό θέτει εν αμφιβόλω τη θρησκευτική ουδετερότητα του δικαστηρίου. Είχε, μάλιστα, συνυπογράψει επιστολή στην οποία έκανε λόγο για οπισθοδρομική απόφαση, ισχυριζόμενη ότι η τέλεση αγιασμού δεν είναι απλή κοινωνική εκδήλωση, αλλά πράξη θρησκευτικής λατρείας που εμφανίζει το δικαστήριο ως θεσμό να θρησκεύεται. Στην ίδια επιστολή ισχυριζόταν επίσης ότι η παρουσία ή η απουσία των δικαστών στην τελετή θα δώσει αφορμή να αποκαλυφθούν οι θρησκευτικές πεποιθήσεις τους. Ο αγιασμός τελέστηκε κανονικά από τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, ωστόσο δεν παρέστησαν οι συνολικά 31 δικαστές του Σ.τ.Ε. που είχαν αντιδράσει.
- Η Σακελλαροπούλου συμμετείχε στη σύνθεση του δικαστηρίου του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου που συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 23 Νοεμβρίου 2010 και έκρινε συνταγματικό το 1ο Μνημόνιο, απορρίπτοντας την προσφυγή εναντίον του που είχαν καταθέσει η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ και άλλοι φορείς. Στην ομόφωνη απόφαση του το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι το Μνημόνιο δεν παραβιάζει το Σύνταγμα, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και διεθνείς συμβάσεις
- Το 2012, το Ε' Τμήμα του Συμβουλίου, όπου εισηγήτρια ήταν η Σακελλαροπούλου με τις υπ' αριθμ. 4357 και 4358/2011 αποφάσεις τους απέρριψε τις αιτήσεις των Δήμων Γραμματικού και Κερατέας Λαυρεωτικής που ζητούσαν να ακυρωθούν οι υπουργικές αποφάσεις του 2009, με τις οποίες παρατάθηκε έως 30 Οκτωβρίου 2013 η χρονική διάρκεια ισχύος των υπουργικών αποφάσεων που ενέκριναν τους περιβαλλοντικούς όρους για την κατασκευή και λειτουργία «Ολοκληρωμένης Εγκατάστασης Διαχείρισης Αποβλήτων» στη θέση «Βραγόνι» της Κερατέας και στη θέση «Μαύρο Βουνό» Γραμματικού
- Το 2012 το Συμβούλιο έδωσε τη συγκατάθεσή του στη συνέχιση των έργων εκμετάλλευσης των μεταλλείων χρυσού στη Χαλκιδική, απορρίπτοντας την προσφυγή κατοίκων που ζητούσαν αναστολή σχετικών αποφάσεων λόγω σοβαρών περιβαλλοντικών λόγων. Με εισηγήτρια τη Σακελλαροπούλου το Δικαστήριο έκρινε τους λόγους ως αβάσιμους και στην απόφαση του κάνει ιδιαίτερη αναφορά στη μεγάλη σημασία της επενδύσεως για την εθνική οικονομία και την ενίσχυση της απασχολήσεως στην περιοχή που μαστίζεται από την ανεργία. Οι δικαστές κάνοντας δεκτή την εισήγηση αποφάνθηκαν ότι «η υλοποίηση της επένδυσης κρίνεται ιδιαίτερα συμφέρουσα για την εθνική οικονομία, λόγω της δημιουργίας νέων θέσεων απασχόλησης, πρωτογενώς και δευτερογενώς, σε περιοχής με υψηλά ποσοστά ανεργίας, αλλά και λόγω της απόδοσης μεγάλων χρηματικών ποσών στο κράτος από τη φορολόγηση της δικαιούχου εταιρείας και κυρίως λόγω της ενίσχυσης των εξαγωγών και της θετικής επίδρασης στο ισοζύγιο συναλλαγών της χώρας». Παράλληλα υπογραμμίζουν ότι οι εκτάσεις δασών που πρόκειται να αποψιλωθούν για την κατασκευή των επίμαχων έργων εντός των μεταλλευτικών εγκαταστάσεων Χαλκιδικής «απαρτίζονται μεν, κατά κύριο λόγο, από πυκνά δάση οξιάς και δρυός, δεν υπάγονται, εντούτοις, οι οικότοποι αυτοί σε κάποιο ειδικό καθεστώς προστασίας» και πάντως, όπως έχει κριθεί από το δικαστήριο το 2007, «δεν απαγορεύεται η εξορυκτική εκμετάλλευση ακόμη και σε προστατευόμενες περιοχές». Το 2015 το Συμβούλιο απέρριψε την προσφυγή 264 κατοίκων του Δήμου Αριστοτέλη που ζητούσαν να ακυρωθεί η σχετική υπουργική απόφαση με την οποία εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι για:
- α) τις μεταλλευτικές-μεταλλουργικές εγκαταστάσεις των μεταλλείων Κασσάνδρας και
- β) την απομάκρυνση, καθαρισμό και αποκατάσταση
του χώρου απόθεσης παλαιών τελμάτων στην Ολυμπιάδα.
Το Συμβούλιο διέταξε τη συνέχιση των έργων στις μεταλλουργικές εγκαταστάσεις και τις εγκαταστάσεις αποθέσεως των παλαιών. Εισηγήτρια ήταν και πάλι η Σακελλαροπούλου, θέση που κατείχε και σε άλλες σημαντικές υποθέσεις, μεταξύ τους τα αυθαίρετα νέας γενιάς, η εκτροπή του Αχελώου ποταμού στον Θεσσαλικό κάμπο και τα (κακάσχημα αλλά και κέντρα παρανομίας) προσφυγικά της Λεωφόρου Αλεξάνδρας στην Αθήνα, τα οποία διασώθηκαν ως διατηρητέα. Ως μέλος του Συμβουλίου τάχθηκε υπέρ στην αφαίρεση του Θρησκεύματος από τις ταυτότητες καθώς και στα απολυτήρια Γυμνασίου και Λυκείου, θέση ενδεικτική των ιδεολογικών της απόψεων. Στην υπόθεση της εκτροπής του Αχελώου η Σακελλαροπούλου έχει καταψηφίσει όλα τα σχέδια που έχουν υποβάλει οι Ελληνικές κυβερνήσεις στηρίζοντας τις προσφυγές των οικολογικών οργανώσεων και των φορέων της Δυτικής Ελλάδος, καθώς υπήρξε εισηγήτρια της απόψεως που επιβεβαιώθηκε το 2014 με την τελευταία απόφαση της Ολομέλειας, προτάσσοντας τις αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις των προωθούμενων έργων και τις επιταγές του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. - Το 2014, τάχθηκε υπέρ του νόμου για την χορήγηση ιθαγένειας στα παιδιά μεταναστών στην Ελλάδα και διαφώνησε με την πλειοψηφία του Συμβουλίου, που τον έκρινε αντισυνταγματικό.
- Tον Μάρτιο του 2015 ήταν μέλος του Ειδικού Δικαστηρίου (Υπουργοδικείου) που δίκασε τον πρώην Υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωσταντίνου στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ, από την οποία αφαιρέθηκαν τα ονόματα δύο εξαδέλφων του, και ψήφισε υπέρ της απαλλαγής Παπακωνσταντίνου
Τώρα αν συμφωνεί ή όχι κάποιος με τις θέσεις που έχει πάρει στις παραπάνω υποθέσεις δεν ξέρω. Πάντως σίγουρα είναι η θέσεις του Σημίτη, του Μητσοτάκη και των δανειστών μας.
Όπως διαβάζοντας το παραπάνω κείμενο να καταλάβετε αν «υπάρχει παράδοση» ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να προέρχεται από τον αντίπαλο πολιτικό χώρο από αυτόν που κυβερνά ή κάποιες συγκυρίες οδήγησαν σε τέτοιο αποτέλεσμα.
Πηγή: dnews.gr, sansimera.gr, news247.gr, el.wikipedia.org και el.metapedia.org
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου