«Φταίνε τα ξένα κέντρα και οι ολιγάρχες»

 …το λένε όλες οι παραπαίουσας κυβερνήσεις επισημαίνει η Ξέναι Κουναλάκη σε άρθρο της με τον ίδιο τίτλο την Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου στην «Καθημερινή»

• • •

ο τελευταίο αφήγημα ότι υπάρχει σε εξέλιξη μια εκστρατεία αποσταθεροποίησης της χώρας από σκοτεινά ξένα κέντρα και πανίσχυρους ολιγάρχες στο εσωτερικό είναι η συνήθης ρητορική μιας κυβέρνησης στη δύση της. Παρόμοια ήταν η επιχειρηματολογία του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή όταν αποκάλυπτε τηλεφωνική παρακολούθησή του από την αμερικανική πρεσβεία, επειδή υποτίθεται ότι δεν ήταν αρκετά υπάκουος σύμμαχος των ΗΠΑ.

Ο Γιώργος Παπανδρέου, λίγο προτού πέσει, ανακάλυπτε «συγκεκριμένα συμφέροντα που θέλουν να τα λυμαίνονται όλα», αποδίδοντας την εσωκομματική του αμφισβήτηση στη φιλοδοξία του να καθαρίσει τον τόπο από τη δυσωδία. «Τα παιχνίδια αποσταθεροποίησης δεν θα περάσουν», διακήρυττε στα τέλη του 2017 στην κορύφωση της δημοσκοπικής κατρακύλας του ΣΥΡΙΖΑ ο Αλέξης Τσίπρας: «Συγκεκριμένοι εκδοτικοί και επιχειρηματικοί κύκλοι, με συγκεκριμένα συμφέροντα και συγκεκριμένα ποινικά βάρη ορισμένοι από αυτούς, δίνουν τον τόνο σε μια ξέφρενη προσπάθεια κατεδάφισης». Οι «συγκεκριμένοι κύκλοι» τώρα ενοχοποιούνται για την «κατεδάφιση» του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Είναι παράξενη η απέχθεια που νιώθουν οι Ελληνες πολιτικοί προς την αυτοκριτική. Ποτέ δεν φταίνε οι ίδιοι για τη φθορά τους, πάντα υπάρχει κάποιος εξωτερικός ή εσωτερικός εχθρός που τους υπονομεύει. Οι ευθύνες είναι προτιμότερο να βαρύνουν άλλους αδιαφανείς παίκτες, που δεν κατονομάζονται. Η φράση «έκανα λάθος» θεωρείται ομολογία ήττας και άρα δεν εκστομίζεται από τα χείλη τους. Ακόμη και ο Ανδρέας Παπανδρέου προτίμησε το 1988 να το πει στα λατινικά («mea culpa» – ερωτηθείς γιατί έβαλε το Κυπριακό στο ράφι) και όποιος κατάλαβε κατάλαβε.

Την ίδια στιγμή, ο μπαμπούλας της αποσταθεροποίησης και του εκφασισμού της κοινωνίας επιστρατεύεται για να νομιμοποιήσει τις μεγαλύτερες θεσμικές παρεκτροπές. «Μην κάνετε κριτική στη Δικαιοσύνη, θα γιγαντωθεί η Ακροδεξιά! Μην κατεβαίνετε στις πλατείες, ενισχύεται ο αντισυστημισμός! Σταματήστε να μιλάτε για το κράτος δικαίου, θα πάμε στη δραχμή!», λένε οι κινδυνολόγοι.

Για πόσο διάστημα, όμως, μπορεί η ευρωπαϊκή κατεύθυνση της χώρας να αποτελεί άλλοθι για τη θεσμική υπανάπτυξη; Τώρα που η θέση μας στην Ευρωζώνη είναι εδραιωμένη, δεν μπορούμε επιτέλους να αρχίσουμε να ασχολούμαστε με τον εκσυγχρονισμό και τη χειραφέτηση της Δικαιοσύνης από την εκάστοτε εξουσία, την εύρυθμη λειτουργία του κοινοβουλίου, το απρόσκοπτο έργο των ανεξάρτητων αρχών χωρίς υπουργικό σχολιασμό και την προάσπιση των δικαιωμάτων, όσα δηλαδή δίνουν προστιθέμενη αξία στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας;