Πόσα «πάρτι» μπορούμε (ακόμη) να αντέξουμε;

Με αφορμή τη σύλληψη Μαρτίνη, στη «Δημοκρατία» της Παρασκευής 20/5 ο Δημήτρης Ριζούλης σε άρθρο του σχολίασε την ως τώρα αδράνεια του πολιτικού και δικαστικού μας συστήματος στην αντιμετώπιση των οικονομικών σκανδάλων.

* * *

Η υπόθεση του Ερυθρού Σταυρού και η σύλληψη του Ανδρέα Μαρτίνη και της συζύγου του ήρθε για ακόμα μια φορά να μας θυμίσει το πάρτι διασπάθισης χρήματος που στήθηκε τις τελευταίες δεκαετίες στην πλάτη του ελληνικού λαού. Είναι ακόμα μια υπόθεση που οδηγεί σε απίστευτες αποκαλύψεις για τρελές σπατάλες και εξόφθαλμες κομπίνες, τις οποίες όμως κανείς (αρμόδιος) δεν έβλεπε την εποχή που συνέβαιναν.

Με καθυστέρηση 18 ετών (!) η Δικαιοσύνη διώκει τον κ. Μαρτίνη για μίζες που ξεπερνούν το 1.500.000 ευρώ. Και το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: Τόσα χρόνια τι κάνατε, κύριοι εισαγγελείς; Ποιος θα απολογηθεί για τα λεφτά που εξαφανίστηκαν (κυρίως για όσα έδωσαν σε εράνους ανυποψίαστοι ευαίσθητοι Έλληνες) προκειμένου να καταλήξουν σε τσέπες επιτηδείων, που προκλητικά έκαναν μεγάλη ζωή; Από ποιον να ζητήσει λογαριασμό ο λαός για την ατολμία και τις παραλείψεις που άφησαν αυτό το σκάνδαλο να συνεχίζεται τόσα χρόνια;

Καλό είναι που η Δικαιοσύνη και οι άλλες αρμόδιες υπηρεσίες (δίωξη οικονομικού εγκλήματος κ.λπ.) κινούνται επιτέλους, όμως κάποιος πρέπει να μας απαντήσει ποιοι ευθύνονται για τη μεγάλη καθυστέρηση στην αποκάλυψη τέτοιων υποθέσεων, που «μύριζαν» από... χιλιόμετρα. Και φυσικά αυτό δεν είναι το μόνο πάρτι διασπάθισης χρήματος που στήθηκε στην Ελλάδα. Υπάρχουν εκατοντάδες άλλα, ορισμένα εκ των οποίων πιθανότατα ποτέ δεν θα μάθουμε.

Βρέθηκα την Τετάρτη σε δικαστική αίθουσα, όπου μεταξύ των υποθέσεων υπήρχε μία που «έβγαζε μάτι». Αφορούσε τα πολύπαθα ναυπηγεία και τον τρόπο με τον οποίο στήθηκε ένα μεγάλο κόλπο προκειμένου να μπουν στις τσέπες Γερμανών μεγαλοπαραγόντων εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Μάλιστα η προκλητικότητά τους ήταν τέτοια που, όταν έρχονταν στην Ελλάδα για «δουλειές», έκαναν απίστευτες σπατάλες, τις οποίες χρέωναν σε θυγατρική των ναυπηγείων! Δυστυχώς όμως ανάλογο «πάρτι» είχε στηθεί και από Ελληνες υπαλλήλους (ορισμένοι εκ των οποίων συνδικαλιστές), που φρόντιζαν να αμείβονται πλουσιοπάροχα, και για τον λόγο αυτόν έκαναν τα στραβά μάτια στους Γερμανούς. Να πώς βούλιαξαν τα ναυπηγεία! Δυστυχώς και γι' αυτό το σκάνδαλο η Δικαιοσύνη ακόμα να κινηθεί...

Ανάλογο «πάρτι» στήθηκε και από τις περιβόητες ιδιωτικές εταιρίες παροχής ρεύματος, από πολλά media που «πνίγηκαν» στα δάνεια, από «ανοιχτοχέρηδες» δημάρχους, από κυκλώματα επίορκων εφοριακών, από «περίεργες» ΜΚΟ κ.λπ. Δυστυχώς, ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό. Κορυφαία στιγμή συνάντησης (και απληστίας) όλων όσοι μετείχαν στο πάρτι ήταν φυσικά οι Ολυμπιακοί Αγώνες, με υπερκοστολογήσεις, απευθείας αναθέσεις, άρον άρον εκτέλεση έργων, άχρηστες προμήθειες κ.λπ. Ούτε γι' αυτό το θέμα μάθαμε (12 χρόνια μετά) ποιος ευθύνεται!

«Περσινά ξινά σταφύλια» μπορεί να πουν ορισμένοι! Πόσο λάθος κάνουν. Αυτά τα πάρτι πληρώνει σήμερα η Ελλάδα. Οποιος θεωρεί ότι δεν είναι δα και τόσο σημαντικό να μάθουμε την αλήθεια, ας πάει να το πει στους συνταξιούχους που βλέπουν το ΕΚΑΣ τους να κόβεται ή στους μισθωτούς, οι οποίοι θα κληθούν φέτος να καταβάλουν έναν ολόκληρο μισθό σε επιπλέον φόρους!

Την αδράνεια ενός ολόκληρου «συστήματος» πληρώνει σήμερα η Ελλάδα. Την «αόμματη» Δικαιοσύνη, τη διαπλεκόμενη και αργυρώνητη εξουσία, τη διεφθαρμένη Αστυνομία (με πρώτη την... οικονομική), την άλωση της χώρας από εγχώριους και ξένους (κυρίως Γερμανούς) μιζαδόρους. Ποιος θα δώσει λογαριασμό γι' αυτά τα αμαρτωλά χρόνια; Αν η «κάθαρση» εξαντληθεί μόνο στον Ακη και (ενδεχομένως) στον Μαρτίνη, τότε θα πρόκειται για στάχτη στα μάτια. Με όλους τους άλλους τι θα γίνει;