Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Σάββατο 23 Μαΐου 2015

Το ΠΑΣΟΚ ήταν εκεί



Την Τετάρτη 13/5 οι Σημίτης και Βενιζέλος κατέθεσαν ως μάρτυρες  στο Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων της Αθήνας. Εκεί διεξαγόταν, και συνεχίζεται ως σήμερα (23/5) η δίκη του πρώην υπουργού Αμυνας Ακη Τσοχατζόπουλου για την υπόθεση με τις «χρυσές μίζες» για τα εξοπλιστικά προγράμματα  Βρέθηκαν λοιπόν τον ίδιο χώρο μετά από αρκετά χρόνια  
Αυτή τη συνάντηση σχολίασε πολύ εύστοχα το Σάββατο 16 Μαϊου σε άρθρο του με τον ίδιο τίτλο στην Καθημερινή ο Παντελής Μπουκάλας.
* * *
Δεν είναι και το πιο ευχάριστο για δύο προέδρους του ΠΑΣΟΚ να εμφανίζονται στο δικαστήριο ως μάρτυρες στη δίκη ενός παραλίγο προέδρου. Είχαν μοιραστεί μαζί του τις ιδέες περί Αλλαγής και Εκσυγχρονισμού, κυρίως δε την εξουσία που θα έδινε σάρκα και οστά στα ωραία οράματα. Ο κ. Σημίτης και ο κ. Βενιζέλος από τη μια, ο κ. Τσοχατζόπουλος από την άλλη. Ο κ. Σημίτης δήλωσε τη «λύπη του», είπε πως «έγιναν τα μύρια όσα», πλην ο ίδιος απλώς προήδρευε. Ο κ. Βενιζέλος, βλέποντας ήδη φυλακισμένο το κάποτε Νο 2 του κόμματος, ίσως κατάλαβε πόσο λαθεύει όταν λέει κάθε τόσο πως «υπήρξε σχέδιο εξόντωσης του ΠΑΣΟΚ». Με επικεφαλής τον κ. Τσοχατζόπουλο άραγε;
Λαθεύει, επίσης, ο κ. Βενιζέλος όταν επαναλαμβάνει μονότονα ότι «το ΠΑΣΟΚ έχει πληρώσει πολύ περισσότερο απ’ όσο του αναλογεί». Για πολλούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, αυτούς που περιφρόνησαν το πάρτι, όσο και να πληρώσει το κόμμα που εμπιστεύθηκαν για πολιτικούς λόγους, θα είναι πάντα λίγο μπροστά στη ζημιά που το ίδιο προκάλεσε σε λέξεις, ιδέες, ψυχές. Οσοι έδιναν την ψήφο τους χωρίς να βγάλουν πρώτα κομματική ταυτότητα για να «κατοχυρώσουν δικαιώματα» δικαιούνται να λένε ότι δεν ήξεραν τίποτε. Οχι όμως και η ηγεσία, που όφειλε να βλέπει και να θυμάται.
Πάντως, με την παρουσία των δύο προέδρων του ΠΑΣΟΚ στο δικαστήριο ξανάδαμε πώς έφτασε σε τέτοιο ύψος το χρέος που δυναστεύει τη χώρα, καταντώντας την όμηρο στα χέρια των πιστωτών της, που γίνονται ανελέητα όταν έχουν και ιδεολογικούς λόγους, όπως τώρα. Από τη μία «Αγορά του Αιώνα» στην επόμενη (και από μίζα σε μίζα), η Ελλάδα συνέχισε να ανταγωνίζεται τις ΗΠΑ και το Ισραήλ στις αμυντικές δαπάνες. Για να μπορεί να καλύπτει το θηριώδες κόστος δανειζόταν πάλι και πάλι, διογκώνοντας το ήδη αβάσταχτο χρέος. Κι όταν μειώθηκαν κάπως οι αγορές όπλων, παγιδευτήκαμε ολοψύχως στη νέα μεγάλη ιδέα: τους Ολυμπιακούς. Και κάηκαν και τα τελευταία πελεκούδια.
Τώρα πληρώνουμε. Και βλέπουμε το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ. σε νέο ρόλο· να υποκρίνονται πως η ιστορία του χρέους (και των ευθυνών) ξεκίνησε μόλις στις αρχές του 2015. Δεν χρειάζεται να ’ναι Μεγαλοβδομάδα για να παραστήσεις τον Πιλάτο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου