30 χρόνια από την επανάσταση για ττην ΑΕΛ - Τα γεγονότα και πως τα έζησα

Έχουν περάσει τριάντα χρόνια. Κιόλας, μια που θυμάμαι σαν χθες την ημέρα.
Μεσημεράκι, τέτοιες μέρες (ξαναθυμήθηκα πως ήταν 16 του Μάρτη). Πρώτη χρονιά εγώ στη Λάρισα. Με τον νέο φίλο μου και γείτονα Βασίλη όπως κάθε μέρα, μετά από το τέλος των μαθημάτων στο Εργαστήριο Ελευθέρων σπουδών που υπήρχε κοντά στην Νομαρχία, πήγαμε στο Pac-Man. Το «ουφάδικο» που ήταν απέναντι από τα ταξί της πλατείας Νομαρχίας.
Περιμέναμε εκείνες τις μέρες να βγει η απόφαση για την ΑΕΛ. Που ήταν πρώτη στο πρωτάθλημα και σε αντιτόπινγκ κοντρόλ σε πρόσφατο αγώνα με τον Παναθηναϊκό συνελήφθη ντοπαρισμένος ο Γκεόργκι Τσίγκωφ. Βούλγαρος παίκτης που μερικές φορές έμπαινε «αλλαγή» στο τέλος του ματς, όπως και στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Μάλιστα ήταν «ντοπαρισμένος» με κωδεϊνη. Μια ναρκωτική, ηρεμιστική ουσία όπως μου είπε ο Δημήτρης που ήταν τότε νέος γιατρός και σήμερα από τους καλύτερους παθολόγους της Λάρισας.
Κάποια στιγμή ενώ παίζαμε Buble Buble, που ήταν η μόδα της εποχής ακούσαμε φασαρία και βγήκαμε να δούμε τι συμβαίνει. Πήγαμε στο περίπτερο κι εκεί μιλούσε με τον περιπτερά, τον Δικόπουλο, ο θαμώνας του Ουφάδικου με το ψευδώνυμο «Ινδιάνος». Ήταν και οι δυο φορτισμένοι. Έτσι μάθαμε την τιμωρία της ομάδας. Μηδενισμός στον αγώνα με τον Παναθηναϊκό και μείον τρεις βαθμοί.
Συγκεντρωθήκαμε πέντε έξι συνολικά και πήγαμε στην κεντρική πλατεία. Εκεί στο μεσαίο περίπτερο δίπλα στο Δικαστικό ήταν ένα διαφημιστικό ρολόι της εφημερίδας «24 Ώρες».  Το ρολόι του Κοσκωτά όπως ήταν γνωστό μια που η συγκεκριμένη εφημερίδα ήταν ιδιοκτησία του τότε μεγαλοτραπεζίτη και ιδιοκτήτη του Ολυμπιακού και μελλοντικού μεγαλοαπατεώνα.
Ήταν το πρώτο που την πλήρωσε αφού προσπάθησαν κάποιοι να το σπάσουν πετώντας πάνω του …πλαστικές καρέκλες, από το ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ το καφενείο που ήταν δίπλα.
Τότε έπεσε η ιδέα, Πάμε στην Εθνική οδό να την κλείσουμε. Έτσι έκλεισε η Εθνική οδός στην διασταύρωση με την οδό Βόλου. Μπροστά στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου που ήταν υπό ανέγερση εκείνη την εποχή όπως κι άλλα κτήρια της περιοχής.
Γύρισα σπίτι κατά τις δυο μετά τα μεσάνυχτα, με τα μάτια μαύρα από την κούραση αλλά και την «κάπνα» που έβγαζαν τα ελαστικά που καιγόταν.
Η κατάληψη, εθνικής οδού και της σιδηροδρομικής γραμμής, κράτησε πέντε μέρες μέρες. Αυτό που θυμάμαι έντονα ανεβασμένος σ’ ένα «καραγιαπί» στην οδό Βόλου, κοντά στην Εθνική οδό, προς τη Λάρισα την «πορεία» να έρχεται. Προπορευόταν ο Μακαριστός μητροπολίτης Δημήτριος να ευλογεί την νεολαία που είχε ξεσηκωθεί. Δίπλα του χαμογελαστός, ο Κομμουνιστής δήμαρχος της πόλης Αριστείδης Λαμπρούλης. 
Οσο γράφω θυμάμαι κι άλλα για γεγονότα, όπως η έλευση των φίλων του ΠΑΟΚ κατά τις μία μετά τα μεσάνυχτα αλλά τα κρατάω για μελλοντικό μου σημείωμα. Άλλωστε φέτος συμπληρώνονται και τριάντα χρόνια από την ιστορική κατάκτηση του τίτλου από την ΑΕΛ.
Έτσι έζησα τα εγώ τα γεγονότα. Κυρίως τη πρώτη μέρα γιατί οι υπόλοιπες μετά ήταν περίπου ίδιες.
Ας δούμε όμως πως τα Θυμάτε και τα αναφέρει την Παρασκευή 16 Μαρτίου, η αθλητική ιστοσελίδα της πόλης sportlarissa.

* * *

Η απόφαση του Αθλητικού Δικαστή να τιμωρήσει την ΑΕΛ με μείωση τεσσάρων βαθμών στην αγωνιστική σεζόν 1987/88, με αφορμή την υπόθεση ντόπινγκ του Βούλγαρου ποδοσφαιριστή Γκιόργκι Τσίγκοφ συσπειρώνει τον κόσμο της θεσσαλικής πόλης, ο οποίος για πέντε ημέρες κόβει την Ελλάδα στα δύο.

Το ημερολόγιο γράφει 16 Μαρτίου 1988. Δηλαδή πριν 30 χρόνια. Ας θυμηθούμε όμως εκείνες τις ταραχώδεις ημέρες, που έμελλε να αλλάξουν το ρου της ιστορίας, υποχρεώνοντας την πολιτική ηγεσία να εναρμονιστεί νομοθετικά με τις υπόλοιπες προηγμένες ποδοσφαιρικά χώρες και να επιτρέψει σε μία επαρχιακή ομάδα να αλλάξει τα δεδομένα του ποδοσφαιρικού χάρτη της Ελλάδας.

Έτσι ξεκίνησαν όλα

Το ημερολόγιο δείχνει 27 Δεκεμβρίου του 1987 και η ΑΕΛ ετοιμάζεται να υποδεχτεί τον Παναθηναϊκό για την 12η αγωνιστική του πρωταθλήματος της Α’ Εθνικής κατηγορίας. Το «Αλκαζάρ» έχει γεμίσει ασφυκτικά από 18.500 θεατές (αριθμός που αποτελεί και το επίσημο ρεκόρ του σταδίου) και οι «βυσσινί» αποκτούν γρήγορα προβάδισμα με δύο γκολ του Μητσιμπόνα στο 36’ και στο 42’ με πέναλτι.

Οι «πράσινοι» αν και έμειναν με δέκα παίκτες λόγω αποβολής του Αντωνίου στο 53’, κατόρθωσαν να μειώσουν στο 60’ με τον Μπατσινίλα. Επτά λεπτά αργότερα ο Γιάτσεκ Γκμοχ αποφασίζει να ρίξει στο παιχνίδι τον Βούλγαρο επιθετικό, Γκιόργκι Τσίγκοφ, ο οποίος πέρασε απαρατήρητος.

Το παιχνίδι βρίσκει την ΑΕΛ να κερδίζει με 2-1, ωστόσο όσα συνέβησαν στη συνέχεια στα αποδυτήρια λίγο έλειψε να τινάξουν το πρωτάθλημα στον αέρα. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, μετά τον αγώνα είχαν κληρωθεί για να περάσουν από αντιντόπινγκ κοντρόλ οι Καραπιάλης, Αθανασίου της ΑΕΛκαι οι Μπατσινίλας, Γεωργακόπουλος του Παναθηναϊκού.

Ξαφνικά όμως τίθεται θέμα εξέτασης ενός ακόμα ποδοσφαιριστή, τον οποίο θα επέλεγαν οι δύο ομάδες (επιτρεπόταν από τους κανονισμούς, αλλά ποτέ δεν είχε ενεργοποιηθεί στο παρελθόν). Οι φήμες μάλιστα θέλουν τον τεχνικό της ΑΕΛ να κίνησε τη διαδικασία. Έτσι επιλέγονται ο Τσίγκοφ από την ΑΕΛ και ο Βλάχος από τον Παναθηναϊκό. Στις 30 Ιανουαρίου του 1988 σκάει η… βόμβα. Ντοπέ ο Τσίγκοφ, στον οποίο ανιχνεύτηκε η ουσία «κοδεΐνη», που θεωρείται «ναρκωτική» και χρησιμοποιείται κυρίως για την καταπολέμηση του βήχα.

Η απόφαση

Ο Γκιόργκι Τσίγκοφ από την πρώτη στιγμή φωνάζει ότι είναι αθώος και η διοίκηση της Λάρισας ασκεί έφεση, ώστε να εξεταστεί το δεύτερο δείγμα. Τα αποτελέσματα της ανάλυσης των ούρων του Βούλγαρου επιθετικού, από το Ινστιτούτο Επιστημών και Φυσικής Αγωγής της Μαδρίτης, λένε ότι και τα δύο δείγματα είναι θετικά στην απαγορευμένη ουσία και στις 16 Μαρτίου 1988, στις 12:55, ο Αθλητικός Δικαστής Βασίλης Ανδρόνικος ανακοινώνει την ποινή:

1) στον ποδοσφαιριστή Γκ. Τσίγκοφ την ποινή αποκλεισμού από κάθε επίσημο και φιλικό αγώνα για δύο χρόνια, ανακαλώντας συγχρόνως το δελτίο της αθλητική και επαγγελματικής του ιδιότητας,

2) στην ΠΑΕ Λάρισα

α) ποινή μηδενισμού στον αγώνα της 27.12.1987 με την ομάδα της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, για το πρωτάθλημα Α’ Εθνικής κατηγορίας, τον οποίο κερδίζει η αντίπαλη ομάδα με τέρματα 2-0 και 2 βαθμούς και

β) ποινή αφαίρεσης δύο βαθμών από το πρωτάθλημα Α’ Εθνικής κατηγορίας ποδοσφαίρου.

Το σκεπτικό της απόφασης στηρίχτηκε στο άρθρο 32 του Κανονισμού Αγώνων Ποδοσφαίρου, σύμφωνα με το οποίο η εκάστοτε ομάδα είναι συνυπεύθυνη σε περίπτωση που κάποιος ποδοσφαιριστής της βρεθεί θετικός σε χρήση απαγορευμένης ουσίας. Τόσο η ΠΑΕ Λάρισα, όσο και ο Τσίγκοφ πάντως έχουν το δικαίωμα να ασκήσουν έφεση εντός 48 ωρών, και η διοίκηση του Θεσσαλικού συλλόγου δεν χάνει χρόνο καταθέτοντας προσφυγή στη δευτεροβάθμια επιτροπή στις 13:30. Δηλαδή 35’ μετά την ανακοίνωση της απόφασης του Αθλητικού Δικαστή. Η ποινή αυτή είχε άμεσο αντίκτυπο στον βαθμολογικό πίνακα, καθώς η ΑΕΛ έχανε την πρώτη θέση το βαθμολογικού πίνακα, από την ΑΕΚ.

Η είδηση της τιμωρίας προκάλεσε τεράστια αναστάτωση στον πληθυσμό της πόλης και χιλιάδες φίλαθλοι της ΑΕΛ ξεχύθηκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν Το βράδυ της 16ης Μαρτίου στους δρόμους βρέθηκαν περίπου 5.000 άτομα, ωστόσο αυτό που θα ακολουθούσε τις επόμενες ημέρες έμελλε να αλλάξει το ρου της ιστορίας.

Στις 11:00 το πρωί της επομένης πραγματοποιείται συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην κεντρική πλατεία της Λάρισας, όπου το παρών δίνουν 50.000 κόσμος κάθε φύλλου, κάθε ηλικίας και κάθε τάξης. Τα μαγαζιά κλείνουν, οι δημόσιες υπηρεσίες κατεβάζουν ρολά. Ακόμα και τα σχολεία έχουν βάλει λουκέτο. Η πόλη παύει να λειτουργεί. Την ίδια ώρα αμέτρητα ελαστικά καίγονται στους δρόμους.

Ένα τεράστιο σύννεφο καπνού απλώνεται πάνω από το θεσσαλικό κάμπο. Η οσμή από τα καμένα λάστιχα κάνει την ατμόσφαιρα αποπνικτική, παρ’ όλα αυτά χιλιάδες άνθρωποι καταφθάνουν με μηχανάκια, αυτοκίνητα και αγροτικά στην εθνική οδό, ακινητοποιούν τα τρένα, σταματούν τα αστικά και υπεραστικά αυτοκίνητα.

Όλοι μαζί, ενωμένοι προσπαθούν να στείλουν τα πρώτα οργισμένα μηνύματα για την αδικία που αισθάνονταν ότι είχε συντελεστεί από το «κατεστημένο της Αθήνας» σε βάρος της ομάδας τους. Η χώρα παραμένει κομμένη στα δύο για πέντε ημέρες, την ώρα που τα δημοσιεύματα κάνουν λόγο για νέο… «Κιλελέρ».

Η δικαίωση

Έτσι το βράδυ της 21ης Μαρτίου 1988, ο τότε υφυπουργός Αθλητισμού Σήφης Βαλυράκης, σε συνεννόηση με τον πρόεδρο της ΕΠΟ Σωτήρη Αλημίση, προχώρησαν σε μία γενναία κίνηση, τροποποιώντας την παράγραφο 12 του άρθρου 32 του ΚΑΠ, σύμφωνα με την οποία αντικαθίσταται η ποινή αφαίρεσης βαθμών και μηδενισμού της ομάδας, με σοβαρά χρηματικά πρόστιμα εφόσον

α) αποδειχτεί από τη διαδικασία ότι ο σύλλογος τελούσε εν γνώσει της παράβασης του παίκτη ή

β) βρεθούν θετικοί σε χρήση απαγορευμένης ουσίας και οι δύο ποδοσφαιριστές που κληρωθούν να δώσουν δείγμα.

Μία απόφαση που χαιρετήθηκε από την πλειοψηφία του αθλητικού κόσμου και των μέσων ενημέρωσης, ωστόσο δεν έλειψαν και οι φωνές διαμαρτυρίας, που έκαναν λόγο για απίστευτο σκάνδαλο.

Το σκεπτικό της απόφασης ήταν το εξής:

• Η κωδεϊνη κατατάσσεται στην κατηγορία των ναρκωτικών ουσιών και η χρήση της από αθλητές είναι απαγορευμένη.
• Στο άρθρο 32 του ΚΑΠ αναφέρεται ότι απαγορεύεται η λήψη ή χρήση από ποδοσφαιριστή κάθε ουσίας που μπορεί να φέρει τεχνητή μεταβολή της φυσικής αγωνιστικής κατάστασης του παίκτη. Είτε αυτή είναι θετική (διεγερτική), είτε αρνητική (ναρκωτική).
• Δεν επιτρέπεται η ανταπόδειξη ή αμφισβήτηση με οποιοδήποτε τρόπο της διαδικασίας ελέγχου ή της μεθόδου που χρησιμοποιήθηκε.

 Η έφεση της ΑΕΛ

Την ίδια μέρα που βγήκε η απόφαση η ΑΕΛ κατέθεσε έφεση στο δευτεροβάθμιο δικαιοδοτικό όργανο, μέσω του δικηγόρου της Γιάννη Βούλτση.

Τα κύρια σημεία της έφεσης ήταν:

• Ο δικαστής δεν δέχτηκε ότι ο παίκτης με την ουσία αυτή (κωδεϊνη) δεν αύξησε την αγωνιστική του δράση, αλλά την περιόρισε.
• Η διάταξη, με την οποία τιμωρήθηκε σαν συνυπεύθυνη η Λάρισα είναι άκυρη, και ανίσχυρη, γιατί θεσπίστηκε με υπουργική απόφαση χωρίς νομοθετική εξουσιοδότηση.
• Δεν ήταν εφικτή η πρόληψη από μέρους της ΑΕΛ, διότι η ουσία βρίσκεται στον οργανισμό και ανιχνεύεται μόνο εντός τριών 24ώρων. Επομένως, έστω κι αν τον είχε υποβάλει σε προληπτικό έλεγχο ντόπινγκ κοντρόλ με τον ερχομό του στην Ελλάδα δεν θα αποδεικνυόταν τίποτα».

 Γκολτζής και με σπουδές

Ποιος ήταν, όμως, ο Βούλγαρος Τσίγκοφ, που αποτελεί, λόγω του κρούσματος, ένα από τα πιο πολυσυζητημένα πρόσωπα στο ελληνικό ποδόσφαιρο; Η μεταγραφή του ανακοινώθηκε τον Αύγουστο του 1987. Από τα 16 του χρόνια έπαιζε συνέχεια στην Έτερ Βέλικο, ομάδα Α’ εθνικής. Εκείνη την εποχή βρισκόταν μέσα στις τέσσερις κορυφαίες ομάδες της Βουλγαρίας.

Στο πρωτάθλημα πριν έρθει στην Ελλάδα ο Τσίγκοφ είχε βάλει 14 γκολ, ενώ ήταν και δυο φορές διεθνής. Είχε σημειώσει συνολικά 80 γκολ στην καριέρα του στην χώρα του. Είχε, επίσης, σπουδάσει φυσική και ιστορία στο πανεπιστήμιο της Σόφιας.

Ο πρόξενος και οι συνήγοροι στην έφεση

Η πιο καθοριστική μέρα ήταν η Δευτέρα 21 Μαρτίου 1988, αλλά και η επομένη, κι ενώ το πρωτάθλημα έμπαινε στην τελική του ευθεία με την Ελλάδα να έχει κοπεί στα δυο λόγω των αντιδράσεων για την πρωτόδικη απόφαση.

Η εκδίκαση της έφεσης ήταν προγραμματισμένη για τις 21 Μαρτίου, αλλά ο ένας εκ των δικηγόρων της ΑΕΛ κ. Γιώτσας ζήτησε αναβολή για τυπικούς λόγους (απουσίαζαν μέλη του ΔΣ της Λάρισας, όπως και ο γιατρός).

Θα πρέπει να αναφερθεί ότι το παρών έδωσε μέχρι και ο πρόξενος της Βουλγαρίας στην Ελλάδα, ο κ. Γκάντεφ! Συνήγοροι της ΠΑΕ ΑΕΛ ήταν οι Βούλτσης, Φωτάκης, Πουλάκος, Παπαγεωργίου, Γιώτσας, ενώ δικηγόρος του Τσίγκοφ ήταν ο Κοντοβαζαινίτης.

Τι άλλαξε ο Βαλυράκης

Παρά ταύτη η έφεση είχε τυπικό χαρακτήρα πλέον, αφού την προηγούμενη μέρα είχε γίνει τροποποίηση του επίμαχου άρθρου 32 του ΚΑΠ από τον υφυπουργό αθλητισμού Σήφη Βαλυράκη.

Τότε, μάλιστα, ήταν η πρώτη φορά που πάρθηκε υπουργική απόφαση και για συγκρότηση Εθνικού Συμβουλίου Ελέγχου Ντόπινγκ (σήμερα ΕΣΚΑΝ), με πρόεδρο τον καθηγητή ιατροδικαστικής και τοξικολογίας Αντώνη Κουτσελίνη. Εθνικό Συμβούλιο, πάντως, ουσιαστικά κι όχι τυπικά λειτούργησε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 2003, δηλαδή 15 χρόνια μετά!!!

Οι βασικές αλλαγές που έκανε ο Βαλυράκης ήταν:

 Δεν θα υπάρχει αφαίρεση βαθμών από την ομάδα όταν ποδοσφαιριστής της αποδεικνύεται ότι έχει κάνει χρήση απαγορευμένης ουσίας.

• Δεν θα θεωρείται η συμμετοχή του συγκεκριμένου παίκτη αντικανονική, ώστε να μηδενίζεται η ομάδα στον αγώνα που ελήφθησαν τα σχετικά δείγματα.
• Όλα αυτά σήμαιναν ότι οι ομάδες δεν θα είχαν πια καμία συνέπεια και δεν θα υπήρχε αφαίρεση βαθμών, κάτι που, άλλωστε, ισχύει και σήμερα διεθνώς.

 Η τελεσίδικη απόφαση που βγήκε στην συνέχεια από τα πειθαρχικά όργανα ήταν εναρμονισμένη με την αλλαγή που έγινε από τον Βαλυράκη κι ανέφερε επί λέξει:

«Ως προς την ΠΑΕ Λάρισα δεν αποδεικνύεται από τα αποδεικτικά στοιχεία ότι τελούσε σε γνώση και συνεπώς πρέπει να κριθεί ότι είναι ανεύθυνη του πειθαρχικού παραπτώματος. Έτσι: 1. Γίνεται δεκτή τυπικά και μερικώς στην ουσία η κρινόμενη έφεση. Εξαφανίζεται η απόφαση του αθλητικού δικαστή. 2. Ο Τσίγκοφ κρίνεται υπεύθυνος για παράβαση ντόπινγκ και τιμωρείται με δυο χρόνια αποκλεισμό. 3. Η ΠΑΕ Λάρισα κρίνεται ανεύθυνη.

Η ΦΙΦΑ ζήτησε τον φάκελο

Να αναφέρουμε επίσης, ότι στις 27 Ιουλίου 1988, η ΦΙΦΑ έστειλε τέλεξ στην ΕΠΟ ζητώντας, μέσα σ’ άλλα, και τον φάκελο ντόπινγκ του Τσίγκοφ, αφού ήθελε να ενημερωθεί σχετικά.

Το κόστος και η Μαδρίτη

Επίσης, για να καταλάβουμε καλύτερα και τα οικονομικά δεδομένα για το ντόπινγκ το 1988, σύμφωνα με δημοσίευμα της εποχής: «Την σεζόν 1986-87, η διαδικασία ντόπινγκ στο πρωτάθλημα κόστισε στην ΕΠΟ, που ήταν η διοργανώτρια, το ποσό των 2,5 εκατ. δρχ. Για την σεζόν 1987-88 το ποσό αυτό ξεπέρασε τα 2,8 εκατ. δρχ. Οι έλεγχοι γίνονταν στο εργαστήριο της Μαδρίτης και το κόστος για κάθε εξέταση δείγματος ούρων έφτανε τα 75 δολάρια».

Δεν υπήρχε ακόμα WADA

Θα πρέπει να επισημανθεί και να συνυπολογιστεί ότι ακόμα δεν είχε ενεργοποιηθεί ένα διεθνές σύστημα αντιντόπινγκ, όπως έγινε πολύ αργότερα με την ίδρυση της WADA και την προσπάθεια για οργανωμένη θέσπιση ίδιων κανόνων παγκοσμίως στο αντιντόπινγκ. Επίσης, και η γνώση γι’ αυτά τα θέματα ήταν τότε ακόμα αρκετά περιορισμένη (κι όχι μόνο στην Ελλάδα), αφού για παράδειγμα τα περισσότερα δημοσιεύματα που αναφέρονταν στην κωδεϊνη έκαναν λόγο για αναβολικό, κάτι που δεν ίσχυε βέβαια. Δεν είναι, δηλαδή, αναβολικό η κωδεϊνη.

Η αλλαγή, η διευθύντρια και η τελική βαθμολογία

Κλείνοντας αυτό το κεφάλαιο, να αναφέρουμε και μερικά ακόμα από τα περιστατικά:

• Ο Τσίγκοφ μπήκε σαν αλλαγή στο 62’ του αγώνα με τον Παναθηναϊκό. Από κάθε ομάδα πέρναγαν και τότε, όπως και σήμερα, δυο παίκτες από έλεγχο, όμως σύμφωνα με τις διατάξεις του ΚΑΠ, υπήρχε η δυνατότητα και για τρίτο άτομο καθ’ υπόδειξην. Οι δυο, δηλαδή, βγαίνανε με κλήρωση και ο τρίτος μετά από υπόδειξη του αντιπάλου. Ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, επέλεξε τον Τσίγκοφ.
• Ο έλεγχος ούρων έγινε στο εργαστήριο της Μαδρίτης, με διευθύντρια την Σεσίλια Ροντρίγκες. Η Ελλάδα, άλλωστε, δεν είχε ακόμα εργαστήριο αναγνωρισμένο από την ΔΟΕ.

Δεν τιμωρείται

Σύμφωνα, τέλος, με όσα ισχύουν σήμερα στον κώδικα της WADΑ, ένα ανάλογο κρούσμα με κωδεϊνη (ανήκει στα οπιούχα αναλγητικά) δεν θα ανακοινωνόταν καν και δεν θα υπήρχε καμία τιμωρία για τον αθλητή, αφού η ουσία δεν θεωρείται πλέον απαγορευμένη.

Το πρωτάθλημα

 Με την απόφαση αυτή, η ΑΕΛ ανακτούσε τους τέσσερις βαθμούς που της είχαν αφαιρεθεί και έμπαινε στην τελική ευθεία του πρωταθλήματος με ένα σημαντικό πλεονέκτημα. Απέμεναν μόλις έξι αγωνιστικές για το τέλος της σεζόν και οι «βυσσινί» είχαν ένα προβάδισμα τεσσάρων βαθμών από τους διώκτες τους. Ο δρόμος ωστόσο δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα, αφού οι παίκτες της ΑΕΛ χρειάστηκε να περάσουν ένα εφιαλτικό 90λεπτο την Πρωτομαγιά του 1988 στον αγώνα με τον Ηρακλή, την προτελευταία αγωνιστική, για να φτάσουν στην κατάκτηση του τίτλου. Τα όσα ακολούθησαν δεν περιγράφονται με λόγια. Δεν ήταν άλλωστε μικρό πράγμα αυτό που είχε επιτύχει ο Θεσσαλικός σύλλογος. Η ΑΕΛ έγραψε ιστορία, όντας η μοναδική επαρχιακή ομάδα που έσπασε το κατεστημένο. Ως η μοναδική ομάδα που αμφισβήτησε την πρωτοκαθεδρία των ισχυρών και πλουσίων, στηριζόμενη σε παίκτες που είχαν βγει από τα σπλάχνα της.

Αναδημοσίευση: sportlarissa.gr