Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη 4 Μαΐου 2010

Το Γαλατικό χωριό και η Ελλάδα

Για τους «συμμάχους μας» Ευρωπαίους κι αμερικανούς όμως δε φταίνε οι πολιτικοί μας. Οι πρώην πρωθυπουργοί μας και πιο πολύ πρώην υπουργούς οικονομικών. Ισως και όλοι πλην των Κων/νου Καραμανλή, Ανδρέα Παπανδρέου (ο Γεωργιος Ράλλης έμεινε τόσο λίγο στην εξουσία που και να ήθελε δεν προλάβαινε να κάνει κάτι τόσο κακό) οπό τους πρωθυπουργούς. Και του κ. Τσοβόλα απο τους υπουργούς του μετά το 1981. Πριν δεν επέτρεπε παροχές ο Κων/νος Καραμανλής.
Για του ξένους λοιπόν φταίμε όλοι. Είμαστε τεμπέληδες, ξημεροβραδιαζόμαστε στα μπουζούκια. Και άσε που εδώ ευδοκίμησαν τα «καμάκια» την χρυσή δεκαετία του 1980 που πρόσφεραν «ψυχαγωγία» κυριών στις συζυγούς των Γερμανών, Αγγλων, Σκανδιναβών και Αμερικάνων. «Ψυχαγωγία» Ανάλογη μ’ αυτή που προσφέρουν σ’ αυτούς οι κοπέλες της πρωην ΕΣΣΔ.

Είμαστε λοιπόν παράξενος λαός. Οταν ήρθε τον Νοέμβριο του 1995 ο τότε προεδρος των ΗΠΑ στην Ελλάδα σε μια αποστροφή του λόγου του μας είπε ουσιαστικά όλους κουμουνιστές.
Κάτι σαν το απείθαρχο χωριό του Αστεριξ στην Γαλατία. Ολη την Ευρώπη, και φυσικά την Γαλατία, κατέκτησαν οι Ρωμαίοι εκτός του συγκεκριμένου χωριού. Ζούσε στου δικούς του ρυθμούς και ήταν φόβος και τρόμος του Καίσαρα και των πειρατών. Είχε πολεμιστές που παίρναν δύναμη από το μαγικό φίλτρο του Δρυΐδη και το μεγάλο όπλο. Τον Οβελιξ που έπεσε μικρός στη χύτρα με το μαγικό φίλτρο
Έτσι κι τώρα. Ολη η Ευρώπη έγινε σαν τα μούτρα τους, των Γερμανών και των Αγγλων, εκτος τη μικρή Ελλάδα που είμαστε μια όαση. Κατατροπώνουμε τους Κουτόφραγκους και τα Αμερικανάκια, πίνοντας Τσιπουράκι (Ούζο, Ρακί, Τσικουδιά) και Ρετσίνα.
Οι κουτόφραγκοι όμως μας την φέραν όταν στον «αγώνα των αρχηγών» του 1996 μας καβάλησε ένας Ευρωλιγούρης (Γεια σου μεγάλε Ζουράρι), που με ωραία λόγια μας έβγαλε από τον δρόμο μας.
Αυτό θα πρέπει να αποδείξουμε. Ότι είμαστε το γαλατικό χωριό και να τα βάλουμε με την λεγεώνα που μας επιτίθεται. Να πιούμε το μαγικό φίλτρο και να τους κάνουμε του αλατιού.
Τώρα στην θέση των ηρώων στο κόμιξ των Ρενέ Γκοσινί (σενάριο) και Αλμπέρ Ουντερζό (σκίτσα) βάλτε όποιον θέλετε (από τους απείθαρχους). Και να είστε σίγουροι πως ούτε αυτή τη φορά θα πέσει «ο ουρανός στα κεφάλια μας». Κι οχι πολλά πολλά γιατί θα φωνάξουμε τον Οβελίξ, που τώρα ειναι απασχολημένος φτιάχνοντας μενίρ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου