Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

Πού πάμε; Στα άκρα;

Έχω γράψει πως ο Καπιταλισμός έχει πεθάνει από το 2008 και οι τραπεζίτες (πολιτικοί δεν υπάρχουν, μια που είναι πιονάκια τους) προσπαθούν να τον αναστήσουν επειδή θέλουν να πιστεύουν πως απλά έχει λιποθυμήσει.
Το θέμα όμως είναι πως τα αδύναμα μέλη μιας μεγάλη οικογένειας (της Ευρωπαϊκής) έχουν αρρωστήσει και κινδυνεύουν να πεθάνουν. Το πιο αρρωστιάρικο, που έχριζε βοήθειας (λόγω της δικής του ασωτίας) είναι έτοιμοι να το πετάξουν στο δρόμο.
Άρχισαν να έχουν συμπτώματα και οι πιο υγιείς της οικογένειας αλλά τίποτε. Εκεί προσπαθούν να τον σώσουν.
Δεν είναι αυτή η ιστοριούλα ότι ζούμε αυτήν την εποχή;
Θα πεθάνουμε ΟΛΟΙ κύριοι τραπεζίτες και πολιτικοί.
Την πιο σοβαρή πρόταση την έχω ακούσει απ’ο την κ. Παπαρήγα. Σωστή ή όχι δεν ξέρω. Ούτε αν είναι πραγματοποιήσιμη ή όχι (και το πόσο εύκολα αν είναι πραγματοποιήσιμη). Και ποια είναι;
Μα τι θα έλεγε μια κομουνίστρια; Ο Κομουνισμός.
Δεν το λέει έτσι μα λέει χρειάζεται:
- Επιστροφή στη δραχμή με έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
- Διαγραφή το δημόσιου χρέους ή τουλάχιστον όσο αποδειχθεί παράνομο και καταχρηστικό
- Και παράλληλη εθνικοποίηση των παραγωγικών μονάδων.
Αν δεν είναι αυτό Κομουνισμός τι είναι; Μα αυτόν (τον ανάπηρο κομουνισμό) τον δολοφόνησε ο Καπιταλισμός το 1989 (μετά από προδοσία των Γκορμπατσώφ και Γέλτσιν). Σε τέτοιες λογικές θα γυρίσουμε;
Ας προτείνουν οι πολιτικοί μας (οι δυτικοί) κάτι. Θα έχουμε επαναφορά των χειρότερων ιδεών, Εδώ στην Ελληνική κυβέρνηση μπήκαν χουντικοί με συναίνεση και της ΝΔ αλλά και του ΠΑΣΟΚ.
Στην Αυστρία επανακάμπτει ο Γκ. Χάιντερ και στη Γαλλία τα γκάλοπ δείχνουν στο 20 % την Μαρί Λεπέν
Από μία φασιστική και Νεοναζιστική Ευρώπη λοιπόν, προτιμώ μια Κομουνιστική.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου