Ειλικρινής ομιλία πρωθυπουργού

Ο κ. Σεραφείμ Κωνσταντινίδης (serkon@otenet.gr) την περασμένη Τρίτη (5/7) ΔΕΝ έγραψε πολιτικό διήγημα στη θέση του άρθρου στην «Καθημερινή». Μπορεί το κείμενο του, που βάζω με τον δικό του τίτλο, να μοιάζει αλλά είναι η πραγματικότητα. Η λύση του μυστηρίου που προκαλείται με την ανάγνωσή του, βρίσκεται στο τέλος.

* * *

Με έκπληξη και κομμένη ανάσα, οι ακροατές του κρατικού ραδιοφώνου παρακολουθούσαν μια, διαφορετική από τις συνηθισμένες, ομιλία του πρωθυπουργού. Μιλώντας σε στελέχη του κυβερνητικού κόμματος, ο Σοσιαλιστής πρωθυπουργός αναφερόταν στα οικονομικά προβλήματα που είχαν οδηγήσει στο πρόγραμμα λιτότητας που επέβαλε το ΔΝΤ:
«Αν είμαι έντιμος μαζί σας, πρέπει να πω ότι είμαι γεμάτος αμφιβολίες. Πίσω από την αυτοπεποίθηση που φαίνεται, κρύβονται μαρτύριο και ψυχική οδύνη. Γνωρίζω με σιγουριά ότι δε είναι τέλεια όλα όσα κάνουμε. Σε μια σειρά από θέματα, όχι μόνον δεν έχω την παραμικρή ιδέα ποιο είναι το έκτο βήμα που απαιτείται, αλλά δεν ξέρω ούτε καν το τρίτο. Γνωρίζω τα πρώτα δύο.
Δεν υπάρχει τρόπος να προβλέψει κανείς τις επιπτώσεις κάθε απόφασης που έχουμε πάρει. Δεν έχουμε τη δυνατότητα αυτή. Κάναμε ό,τι ήταν δυνατόν να γίνει το τελευταίο διάστημα. Τον τελευταίο μήνα, άρχισα να βάζω τις φωνές ίσως και τρεις φορές τη μέρα, καθώς δεν μπορώ να χειριστώ το άγχος των διαπραγματεύσεων, που απαιτούν πολιτικές διευθετήσεις.
Δεν υπάρχουν πολλές επιλογές. Δεν υπάρχουν, γιατί τα κάναμε θάλασσα. Οχι λίγο, πολύ, και υπάρχει εξήγηση γι’ αυτό. Προφανώς είπαμε ψέματα τα ενάμισι-δυο χρόνια που πέρασαν. Είναι ξεκάθαρο ότι όσα λέγαμε δεν ήταν η αλήθεια. Λέγαμε ψέματα πρωί-βράδυ.
Είχαμε υπερβεί τις δυνατότητες της χώρας και δεν μπορούσαμε να διανοηθούμε νωρίτερα ότι μια κοινή κυβέρνηση Σοσιαλιστών και Φιλελευθέρων ήταν εφικτή. Και στο μεταξύ, δεν κάναμε πραγματικά τίποτα, για χρόνια. Τίποτα. Είμαι βέβαιος ότι δεν μπορείτε να αναφέρετε κανένα σημαντικό κυβερνητικό μέτρο για το οποίο είμαστε περήφανοι εκτός από το γεγονός ότι καταφέραμε στο τέλος να αναλάβουμε τη διακυβέρνηση της χώρας.
Φυσικά, η δουλειά της κυβέρνησης δεν γίνεται με ηρεμία και νηφαλιότητα. Γίνεται με προχειρότητα και βιασύνη γιατί δεν μπορούσαμε να προετοιμαστούμε νωρίτερα προκειμένου να μην αποκαλυφθεί η πραγματικότητα και τώρα είμαστε υποχρεωμένοι να κινηθούμε απελπισμένοι, σχεδόν στα όρια…
Είναι φανταστικό να είσαι στην πολιτική. Είναι φανταστικό να διοικείς τη χώρα. Τους μήνες που πέρασαν άντεξα, επειδή με ενέπνεε κάτι σημαντικό. Η επιστροφή της χώρας στην πίστη της Αριστεράς, στην πεποίθηση ότι μπορεί να πετύχει, μπορεί να νικήσει. Στην πραγματικότητα, όμως, υποκρινόμαστε ότι κυβερνούμε...».
Η ομιλία έγινε τον Μάιο του 2006 από τον τότε πρωθυπουργό της Ουγγαρίας Φέρεντς Γκιουρτσάνι, ο οποίος στην αιχμή της οικονομικής κρίσης ομολόγησε ότι είπε ψέματα για την κατάσταση της οικονομίας για να κερδίσει τις εκλογές. Ο Γκιουρτσάνι νόμιζε ότι μιλούσε σε κλειστή συγκέντρωση στελεχών, η ομιλία όμως είχε μαγνητοφωνηθεί από το κρατικό ραδιόφωνο και μεταδόθηκε τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς. Η μετάδοση της ομιλίας είχε ως αποτέλεσμα εκτεταμένα επεισόδια στη Βουδαπέστη, με αίτημα την παραίτηση της κυβέρνησης, και 150 τραυματίες. Η κυβέρνηση δεν παραιτήθηκε.