Γιατί είναι περιπέτεια να περπατάς στη Λάρισα

Την περασμένη Παρασκευή 9/2, στη Δημοτική πινακοθήκη Λάρισας έκοψε την πίτα της η Δημοτική παράταξη «Λάρισα - Νέα Αρχή». Με την ευκαιρία αυτή μίλησε η αρχηγός της μείζονος  αντιπολίτευσης Ρένα Καραλαριώτου (φωτο).

Μέσα στα θέματα που έθιξε, είναι το γεγονός που ενώ το Μάιο συμπληρώνονται τέσσερα χρόνια από τις εκλογές με τις οποίες εξελέγη η νυν Δημοτική Αρχή δεν έκανε ένα σοβαρό έργο για την πόλη μας.

Διάβασα αποσπάσματα της ομιλίας της, μια που δεν παρευρέθηκα, και όταν διάβασα πως μίλησε για «…ανύπαρκτες κυκλοφοριακές ρυθμίσεις, ανυπαρξία δημοτικών χώρων στάθμευσης λακκούβες στους δρόμους…». Τότε ήταν που στεναχωρήθηκα που δεν πήγα, να φωνάξω την συγκεκριμένη στιγμή. Και για τους πεζόδρομους πες Ρένα.

Κι εδώ που τα λέμε οι πεζόδρομοι στη Λάρισα, είναι μια πονεμένη ιστορία. Είναι γεγονός πως μπορεί να σε «χτυπήσει κάποιο αυτοκίνητο» σ’ αυτούς. Κι αυτό οφείλεται κυρίως στα ξενοδοχεία που είναι γύρω από τη πλατεία Ταχυδρομείου αλλά και του πάρκινγκ του φρουραρχείου. Ένας ακόμη λόγος ύπαρξης των αυτοκινήτων είναι πως τροφοδοτούν κάποιες επιχειρήσεις.

Το πρόβλημα με τα αυτοκίνητα στους πεζόδρομους βέβαια λύνεται με οργάνωση, συνεννόηση και αστυνόμευση. Αλλά το συγκεκτιμένο πρόβλημα υπάρχει από τότε, που ο Αριστείδης Λαμπρούλης «έκανε» τους πεζόδρομους στη Λάρισα.  

Το θέμα όμως είναι πως, όπως και τα πιο πολλά πεζοδρόμια, έχουν να συντηρηθούν από τότε που κατασκευάστηκαν. Βέβαια όταν είναι να γίνουν κάποια έργα, της ΔΕΗ ή του ΟΤΕ για παράδειγμα, «μπαλώνονται». Κι έτσι ανάμεσα στο μισοκαταστραμμένο πεζόδρομο υπάρχουν και μερικά μέτρα «καλού κομματιού». Αλλά κι αυτό για λίγο καιρό γιατί αναλαμβάνουν και πάλι  τα οχήματα που με το βάρος τους, μερικά, καταστρέφουν και το νέο κομμάτι.

Έτσι ο χωματόδρομος στο χωριό που μεγάλωσα είναι πιο βατός για τον πεζό. Στη Λάρισα σε ορισμένα σημεία η κατάσταση είναι τέτοια που αν δεν σηκώσεις λίγο παραπάνω το πόδι σου σκοντάφτεις. Αν περπατάς κάπως βαριεστημένα δηλαδή. Όπως για  παράδειγμα να έχεις πιεί ένα ποτηράκι με αποτέλεσμα να σε βλέπουν να παραπατάς ή όταν είσαι λίγο κουρασμένος οι άλλοι θα παρατηρούν πως είσαι έτοιμος να καταρρεύσεις.

Και μιλάω για τους πεζόδρομους γιατί σε ορισμένα πεζοδρόμια η κατάσταση είναι τραγική. Αφού για να πας από το ένα μέρος της πόλης στο άλλο πρέπει να καταστρώσεις «σχέδιο πορείας» κατά το «σχέδιο πτήσης» των αεροπλάνων.

Στην ομιλία της, είδα πως η κ. Καραλαριώτου χαρακτήρισε τη δημοτική αρχή, «χαμηλών προσδοκιών». Είναι πολύ επιεικής η κ. Καραλαριώτου. Εγώ θα την έλεγα «ανύπαρκτη» ή «αόρατη» τη δημοτική αρχή. Βάζοντας ίσως μπροστά το «αγαθώς», «αγαθώς ανύπαρκτη» ή «αγαθώς αόρατη». Κι αυτό μια που υπήρξε έλλειψη διαφάνειας σε ορισμένα θέματα όπως είπε η Ρένα. Όπως στο πάρκο ευχών, στο παζάρι, στη πολιτιστική πρωτεύουσα και στην Agrothessaly». Και την εκδήλωση για την αλλαγή του χρόνου, τις δυο τελευταίες φορές θα προσέθετα.

Όλα αυτά πάντως αναδύουν μια περίεργη οσμή. Τέτοια που αν δε πρόκειται περί ανικανότητας πάμε αλλού.