Δέκα χρόνια στο facebook

Την Παρασκευή που μας πέρασε. στις 2/2, μόλις μπήκα στο Facebook, είδα το εξής μήνυμα: «Facebookoγενέθλια: Ο George έγινε μέλος του Facebook πριν από 10 χρόνια». Μου θύμισε πως τέτοια μέρα πριν δέκα ολόκληρα χρόνια έκανα τον λογαριασμό στο δημοφιλέστερο, πια Μέσο Κοινωνικής Δικτύωσης.

Μετά από σύσταση ενός φίλου μου, του Χρήστου, που πλέον τον έχω χάσει, αποφάσισα να κάνω εγγραφή.

Δειλά - δειλά στην αρχή, έψαχνα τον νέο αυτό κόσμο. Η αλήθεια είναι πως είναι ένας «νέος κόσμος» που εύκολα μαγεύεσαι και χάνεσαι. Φανταστείτε να το ζεις τότε που έκανε τα πρώτα του βήματα. Φυσικά στην αρχή έψαχνα κι έκανα «αιτήσεις φιλίας» σε γνωστούς και γνωστές από την τηλεόραση και τα περιοδικά.

Οι πρώτες μου «αιτήσεις φιλίας» ήταν σε γνωστά πρόσωπα λόγω της τηλεόρασης. Ακόμη έχω «φίλους» μερικούς ανθρώπους από τότε. Μάλιστα μου θύμισε την πρώτη μου «φίλη του facebook» τις προάλλες. Εκείνη την εποχή τους έστελνα και μηνυματάκι που εξηγούσα γιατί τους θέλω φίλους μου. Κάποιοι με δέχονταν χωρίς απάντηση. Κάποιοι με δεχόταν απαντώντας μου ευγενικά. Υπήρξε και μια αρνητική απάντηση ενός ηθοποιού που έλεγε πως δεν δέχεται την ύπαρξη τέτοιας φιλίας.

Σιγά σιγά όσο το δίκτυο μεγάλωνε, έκανα φίλους και μη Celebrity. Αρχίσαμε ν’ ανταλλάσσουμε απόψεις για διάφορα θέματα. Πολιτικά, αθλητικά και ό,τι άλλου.

Μέσα σ’ αυτά τα χρόνια, όπως έγραψα και στο σχόλιο που συνόδεψε το σχετικό βιντεάκι που 

• «Περάσαν 10 χρόνια που είμαι στο facebook;
  Τόσα χρόνια εδώ μέσα:
  Ξαναβρήκα παλιούς φίλους, αλλά και επικοινωνώ εύκολα με πιο καινούριους.
  Γνώρισα, όσο γίνεται από εδώ μέσα, ενδιαφέροντες ανθρώπους.
  Έκανα διαδικτυακούς φίλους αλλά και κάποιους που γνώρισα τους έκανα φίλους στη ζωή μου, που μου προσφέρουν και με τιμούν με την φιλία τους.
  Για όλα αυτά ευχαριστώ τον @Mark Zuckerberg αλλά κυρίως
  ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΕΣΑΣ»

Αλλά ας δούμε τι ακριβώς εννοώ:

■ Αρχικά όπως είπα έβαζα διάσημους, με την το μήνυμα για ποιο λόγο τον θέλω φίλο μου τον συγκεκριμένο. Από τους ανθρώπους που απαντήσαν ξεχώρισαν κάποιοι για την ευγένειά τους. Μία παρουσιάστρια με πολύ ευγένεια μου είπε πώς δεν πρέπει να την ευχαριστώ που «φαίνεται φίλη μου» ενώ μια άλλη μου ευχαρίστησε για όσα της έγραψα και αφορούσαν τον πατέρα της.

Κάποιοι από αυτούς τους «celebrity» φίλους μου δε φαίνονται πια, μια που μετάτρεψαν την σελίδα τους σε fan club.

■ Κάποια στιγμή βρήκα συναδέλφους από όλες τις επιχειρήσεις που έχω εργαστεί. Αν και πολλές από αυτές δεν υπάρχουν πια.

■ Αλλά ζήτησα να γίνουν ή δέχτηκα «ως φίλους» κι ανθρώπους που είχαμε κοινές απόψεις. Φίλοι, από όλο τον κόσμο και δεν είναι καθόλου υπερβολή αυτό. Κάποιοι από αυτούς που ζούμε στην ίδια πόλη έγιναν πραγματικοί φίλοι μου.

■ Φυσικά φίλοι μου στο Facebook, έγιναν και φίλοι μου που τους βλέπω καθημερινά.

Αλλά μέσα στο Facebook συμμετέχουμε σε συνομιλίες φίλων μας. Για κάποιον τέτοιο λόγο «εξαφανίστηκε» ο φίλος μου που με πρότεινε το facebook. Μετά από κόντρα που είχε με δημοσιογράφο της κλειστής, τότε, ΕΡΤ.

■ Να μη ξεχάσω να αναφέρω τους φίλους που ξενιτεύτηκαν για ορισμένους λόγους, και είναι κοντά μου μέσω του Facebook, αλλά και τους φίλους που γνώρισα μέσω κάποιων εφαρμογών, όπως το πάλαι ποτέ Napster, και τους βρήκα εδώ.

■ Τέτοια εποχή πριν τρία χρόνια, άρχισαν να με βρίσκουν συμμαθητές, αλλά και να βρίσκω, από τα Γυμνασιακά χρόνια που κατέληξαν σε δυο υπέροχες βραδιές κι ένα αξέχαστο μεσημέρι. Συναντήσεις με ανθρώπους που έχουμε περάσει μαζί τα καλύτερά μας χρόνια και νιώθουμε δεμένοι. Τόσο που δεν φανταζόμασταν μια που με τους πιο πολλούς είχαμε να βρεθούμε από τότε που τελειώσαμε το σχολείο ή σχεδόν από τότε, αλλά τα συναισθήματά μας ήταν τουλάχιστον ίδια.

Αυτό είναι το Facebook για μένα, αλλά και το Instagram, με τις φωτογραφίες που ανεβάζουμε από διάφορες σημαντικές προσωπικές στιγμές.

• Να σημειώσω πως η φωτογραφία που συνοδεύει το κείμενο είναι φτιαγμένη από παλιότερη εφαρμογή, που τώρα καταργήθικε. Την πείραξα λίγο βάζοντας κάποια άλλα πρόσωπα στην θέση των φίλων του Facebook που έχω χάσει από αυτό. Με μεγάλη δυσκολία γιατί έπρεπε να επιλέξω από τους πάνω από 400 εκεί φίλους.