Πως ήρθαν τα πράγματα. Τρεις μέρες πριν κλείσουμε το εβδομηκοστό πρώτο χρόνο από το ΟΧΙ του δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά (που εξέφραζε εκείνη την στιγμή τον Ελληνικό λαό, αν και το είπε «για τα μάτια» περιμένοντας την συντριβή του Ελληνικού στρατού) την 27η Οκτωβρίου 1940 και μια πριν συμπληρωθούν εβδομήντα χρόνια κι έξι μήνες από την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα την 27η Απριλίου 1941, ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός μας Γιώργος Παπανδρέου παρέδωσε την Ελλάδα στου Γερμανούς και τον «άξονα ΕΕ και ΔΝΤ».
Αυτή είναι η διαφορά με τον original κατοχικό πρωθυπουργό Τσολάκογλου. Ο Τσολάκογλου βρήκε εδώ τους κατακτητές ενώ ο Παπανδρέου τους έφερε για δεύτερη φορά λέγοντας ΝΑΙ (προχθές 26 Οκτωβρίου, Αγίου Δημητρίου ενώ για πρώτη φορά τους έφερε του Αγίου Γεωργίου 23 Απριλίου 2010).
Και πως τους έφερε; Συκοφαντώντας μας και με την ολιγωρία το πρώτο εξάμηνο της θητείας να πάρει μέτρα.
Μα η Ελλάδα πραγματικά χρειάζεται πολλές αλλαγές. Ανοιγμα επαγγελμάτων, εκσυγχρονισμός του Δημοσίου τομέα ανασυγκρότηση των εφοριών και των εισπρακτικών μηχανισμών και τόσα άλλα. Πραγματικά αλλά αυτά δεν γίνονται με το πιστόλι στον κρόταφο και με εκβιασμούς. Αυτά θέλουν πολλές συζητήσεις να βρεθεί η χρυσή τομή. Να ανοίξουν τα αγγέλματα ναι αλλά να μη τα παγιδέψουμε στα ολιγοπώλια όπως έγινε με τα Super Market.
Να αξιοποιήσουμε την δημόσια περιουσία μας αλλά να μην την ξεπουλίσουμε σε κάθε αλλοδαπό ή ημεδαπό «επενδυτή».
Να φέρουμε ξένες επενδύσεις να χρησιμοποιήσουν τους Έλληνες ως εργάτες όχι ως σκλάβους.
Και βέβαια να ανοίξουμε σε επενδυτές απ’ όλο τον κόσμο κι όχι μόνο του «άξονα». Να δέσουμε δηλαδή ένα λιμάνι στους Κινέζους. Να επιτρέψουμε στους Ρώσους να κάνουν αγωγό φυσικού αερίου και να κάνουν Ναυτική Βάση σ’ ένα νησί του Αιγαίου.
Φοβάμαι πως ο Γιώργος Παπανδρέου θα περάσει στην Ιστορία στην ίδια σελίδα με τον Εφιάλτη. Θα περάσει στην Ιστορία εκεί που είναι γραμμένος ο παππούς του Γεώργιος Παπανδρέου ως πρωθυπουργός που ανέλαβε κατά την απελευθέρωση των Αθηνών (στις 12 Οκτωβρίου 1944) αλλά, μετά έγινε Πρωθυπουργός του εμφυλίου. Βέβαια αυτός (ο Γεώργιος Παπανδρέου) εξιλεώθηκε (για τους κεντρόους) τα τελευτάια χρόνια της ζωής του (περίοδο 1965 – 1968) αλλά γι’ αυτόν δε θα υπάρξει δεύτερη ευκαιρία, εδώ πολλοί αμφιβάλουν πως δεν θα υπάρξει για την Ελλάδα δεύτερη ευκαιρία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου