Σαν βδομάδα champions league αυτή που διανύουμε είδα τόσο χθες όσο κα προχθές κάποιους ποδοσφαιρικούς αγώνες.
Ακόμη μια φορά χόρτασα θέαμα κι ευχαριστήθηκα ποδόσφαιρο βλέποντας τις μεγάλες ομάδες του εξωτερικού.
Στο καφέ βλέπεις που παρακολουθούσα και τις δυο ημέρες ο ιδιοκτήτης μας τρέλανε στο ζάπιγκ. (Κυρίως χθες μια και τυγχάνει να είναι οπαδός του Παναθηναϊκού)
Έτσι δεν μπόρεσα να δω πολλά από τα θαυμάσια παιχνίδια τόσο της Λιβερπουλ επί της Ρεαλ (Τι χαρά για τους Ισπανούς οπαδούς της Βιγιαρεάλ) με 4 - 0 όσο και της Μπάγερν Μονάχου επί της Σπόρτιγκ Λισαβώνας με 7 – 1 !!!
Μάλιστα όταν καταλάβαμε ότι ήταν το αποτέλεσμα εκείνης της μέρας κι όχι το συνολικό σκορ των δυο αγώνων (Η Μπάγερν ειχε «φιλοδωρήσει» με πέντε γκολ την Σπόρτιγκ και στην εδρα της). Άρχισαν να γίνονται οι συγκρίσεις μπιζαρίσματος με τον Ολυμπιακό που είχα δεχθεί εφτά γκολ το 2004 στο Τορίνο από τη Γιουβέντους.
Ο ελληνικός αγώνας θαυμάσιος, αλλά από την πλευρά της ισπανικής και μόνο ομάδας. Μολις «ξεψάρωσε» ο Παναθηναϊκός και βγήκε από την περιοχή του δέχθηκε το δεύτερο θαμάσιο γκολ. Όχι οτι το πρώτο ήταν λιγότερο όμορφο όσο και το άδικα ακυρωθέν.
Χθες πιο χαλαρή μέρα για τους έλληνες «πράσινους» οπαδούς και για μας τους υπόλοιπους είδαμε την φοβερή Μάντσεστερ να βάζει από ένα γκολ σε κάθε ημίχρονο (μάλιστα στο τέταρτο λεπτό του κάθε ημιχρόνου) στην Ιντερ του πολύ Μουρίνιο.
Η Μπαρτελόνα φανταστική διέλυσε τη Λυων με 5 -2
Βέβαια υποχρεωθήκαμε (μια που είχαν τελειώσει όλα τα υπόλοιπα ματς) την «σούπα» του Ρόμα – Αρσεναλ που οι ποδοσφαιριστές «σερνόταν» στην παράταση μέχρι να φτάσουμε στην διαδικασία των πέναλτυς
Πάντως φάνηκε για (όσους είδαν τα ματς της Μάντσεστερ όσο και της Αρσεναλ) τη νοοτροπία του Βρετανού Φέργκιουσον και των ποδοσφαιριστών της σε σχεση με όλους τους άλλους μια που παρ’ όλο το 2 – 0, η ομάδα αγωνιζόταν σα να ήταν 0 – 0. Μπράβο τους. Ετσι θέλουμε όλες τις ομάδες.
Και τώρα; Τα κεφάλια μέσα. Και πάλι στην ελληνική μιζέρια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου