Γεγονότα στο κόσμο που δείχνουν σαν φως στο τούνελ του «μεσαίωνα» που θέλουν να μας επιβάλουν και γεγονότα που με κάνουν να νιώθω ότι βυθιζόμαστε πιο βαθιά. Κι όλα αυτά πασχαλίατικα, κοντά στην περίοδο του Πασχα.
Ας αρχίσουμε από τα ελπιδοφόρα.
Φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια από την επανάσταση στην Κούβα και την άνοδο του Φιντέλ Κάστρο στην εξουσία. Φέτος πήραν απόφαση οι ΗΠΑ ότι υπάρχει και κάτι διαφορετίκο στον κόσμο.
Ετσι ο νέος πρόεδρος τους ο Μπάρακ Ομπάμα έκανε κίνηση για το πάγωμα των κυρώσεων κατά της Κούβας. Είναι θαύμα πως επιβιώνει οικονομικά αυτή η χώρα λίγο έξω από τις ΗΠΑ με τόσες κυρώσεις. Ή μήπως είναι παράδειγμα; Είναι κάτι που πρέπει να μας προβληματίσει όταν μας λένε κάποιοι «Ευρωλιγούριδες» (ο όρος του καθηγητή κ Κώστα Ζουράρι), που μας λένε έτσι μας λενε οι Ευρωπαίοι «εταίροι μας» και «τι να κάνουμε; Σαν καλοί εταίροι πρέπει να το κάνουμε» (μήπως είναι λάθος ο όρος, και σαν χώρα που είμαστε, μήπως πρέπει να μπει ο όρος εταίρος όταν αναφερόμαστε σε μας να γίνει εταίρα;)
Μία άλλη πολύ καλή είδηση μας ήρθε λίγες μέρες μετά.
Ο Μπάρακ Ομπάμα αποδείχθηκε ακόμη μια φορά να είναι διαφορετικός από τους προκατόχους του όχι μόνο ως χρώμα δέρματος αλλά και στο μυαλό.
Έκανε χειραψία με τον Ούγκο Τσάβες αυστηρό επικριτή της ηγεμονίας των ΗΠΑ.
Αυτό φαίνεται να είναι μόνο μια που δέχθηκε, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, ένα αιρετικό για κάθε άνθρωπο των ΗΠΑ, βιβλίο για τα προβλήματα της Λατινικής Αμερικής.
Κι επειδή άρχισα να είμαι αισιόδοξος για το μέλλον του κόσμου μας, ήρθε και η είδηση που μας γυρίζει στο μεσαίωνα.
Έγινε στην Γενευή διάσκεψη κατά του Ρατσισμού. Μίλησε και ο πρόεδρος του Ιραν Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ.
Κατηγόρησε μαζί με άλλα την κυβέρνηση του Ισραήλ που τη χαρακτήρισε «σκληρό και ρατσιστικό καθεστώς».
Πολλές αντιπροσωπίες αποχώρησαν από την αίθουσα διαμαρτυρόμενοι. Δηλαδή δεν είχε δικαίωμα να πει την αποψή του. Όσο και να διαφωνείς πρέπει να ακούς την Αντίθετη άποψη.
Το ξεχάσαμε τον Βολταίρο; Είναι Παρωχημένες πλέον οι απόψεις του;
Να θυμίσω, μια που δείχνει ότι λίγοι τον θυμούνται ή λένε την άποψη χωρίς να καταλαβαίνουν τι λένε, στη Ελλάδα τουλάχιστον:
«Δε συμφωνώ ούτε με μια λέξη απ' όλα όσα λες, αλλά θα υπερασπίζω και με το τίμημα της ζωής μου ακόμα, το δικαίωμά σου ελεύθερα να λες αυτά που πρεσβεύεις».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου